De natura daemonum Io. Laurentii Ananiae tabernatis theologi, libri quatuor. Quorum 1. Agit de origine & differentia daemonum. 2. De eorundem in homines potestate. 3. De his, quae daemones per se operantur in nobis. 4. De his, quae hominum auxilio pe

발행: 1589년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Liber Quartus. III

minum deliquentium,exorciqando interuentu,sic Hres acquirunt, ut energumenos deser re, minimpuelint; proinde exorc jlis summopere cauendum, ne exorci antibus,temere quilibet adsint, qui etia, pro ea, qua pleni sunt, calliditate, frequenter, sancta iii, Eelesiae exorchmis aggres, adeo reluctantur, qβι exorcistas,taedio assetios,deterreant cum tame,ma gico ritu, quibusdam scilicet supersitionibus Du- ris ae characteribus,atque prob nefas nimia pa- storum negligentia, a nonnullis, Graecis praesertim, bit a quos nostris in regionibus ac Hydrunti, Caloieros,l 'ira vocant, impetiti, quandoque parumper, ac nonnun Vi quam mastum repugnare uideantur, non sine maxi- ma fraude,quo,nempe pacto,paulatim. dc me muna si do auferre, moliuntur: alioqui, daemonem,ubi maius isti malum non stibist, ab alio daemone, quantumuis superiori,ac interdum dijpari, expelli,non contingit: ira hoc enim modo, quo Graecis exploduntur, a corpori- bus tantum, maximis interea animabus tenebris immersiis,excedunt, cum id,quod forsan antea poena tatummodo erat,proculdubio, untientibus, in culpatis cedit qua de re,nec iure aliquo cogi hoc pacto, quiuii et, grande eo committatur peccatum energumenos, H

relinquant, posiunt, hocq magis, quod nobis omniis o commercio, omniq. familiaritati daemonum, seueroti interdictum sit,nec eoru ministeris,ob quod nos polluimur,peccatum,νti fas est; licet id sancitis ac iu-

si quandoque concessum fuisse, legitur,vii Diuo Iais, bo,qui ut Hermogenem, et asscrrent, ijs iniunxit,

182쪽

x De natura Daemon.

ac Simoni Iudae, qui, damones, proprias statuas suas destruerent, confringerentque,ei praecepit.San ty ' His etenim, utpote membris Deo ipsi insertis, obediunt,velint,nolint,propter eorum merita, si eis, Mnatura superiores sint; nihilominus tamen, diuino arbitri, uoluntate,iustis causis inrationibus hoc exigentibus,saepe,a pugna, victores recessere.idcirco diuersis angelis etiam, ne amplius, et per tempora, de eo tamen,quo tetando,vitio,superatifuerunt, per x sesilientatum empiam accedant,vinciri fertitur. Nec

dum corpora occupant,eo ipso tentare,dicuntur,cum

in bunc modum obses,ratione impediatur,νnde,nec in merendi,neque in peccandistatu,esse possunt, tum mnis praesertim,cum imaginandi potestatem conturbant in a

non enim hanc continenter vexant sed interdu tres hara quatuorue dies, amplius ab eoru desii ut uexatio t rane:interdum se animae concentrant potentias,ut vel taria

proprium motum impedire uideantur, uti satis rite isti perstexit Ioannes Baptiua attendolus,vir, pius in linguaru cognitione versatissimus omni scientiar inaes genere peritismus, Dux Capuaecu quendam exor ri traiciRaret enargumenum praeterea non omnes daemo

nes,ex aequoscpossessos,deserere coguntur, cum ob minvaria occupatorum crimina, tum etiam, non minus . ii bidiuersa, spirituum occupantium genera: adde, quod a exorc antiu omnium non sit par virtus e valor, miniperinde,ri cum circunstantium non sunt tanta virtu rites,quae E diametro quasi penitusque, daemonum,i ir illi

183쪽

Liber Quartus. I s

antehac quod non tantopere exorcietantium praesientiam, vim , ct authoritatem, reformident; immo, quod inter exorcizandum,alit eis, quasi auxilio veniunt,ac occurrunt Spiritus; quorum aduentu,maiores uires recipiunt, horum uel xl irituum, omnium pestilenti dimisunt,muti, qui exorciqando, baud extire adiguntur unquam, nisi,νteo, quo cateri, loquan-rur, modo, niseq. loco moueantur qui quidem Spiriatus,s si varia ac diuersa morborum genera, nostris corporibus,instigant,animabusque, mira imaginationes,excitent, quibus sc noster vicitur intellectus vi oculus,non clausus rerum symulachristin rectam tamen voltitatem,non est his ullum imperium cum hoc Dei antummodo sit ea itaque sola in homine , ver immunis ac libera remansit, non tamen imis ria,pos quam Adam praeuaricando, Mundo tantum

attraxit malum,nec a peccato,nisi per fili, gratiam, sed a necessitate, a quis ante, post, haec anima facultas emper fuit libera. Vec tamen propterea, daemones,qu)d nequeunt peccandidi etiam non possint peccati necessitatem, asserre, cum in Phrenet cis,imaginatricem virtutem impedire, ac in lethargicis,memoriam conturbare spe cernere liceat ad- haec, bi rebelles ac tenebrarum Spiritus, haud semper tantas nobis tenebras offundunt, quamuis ipsemet,nil nis tenebrae sint, nec tanta nos caligine inuoluunt,ut omnem lucis conspectum , ὸ medio tollunt, cum multa, quae hominis commodum,no tamen Gernam ectant,propitium damoncm,Socrati reuelas.

184쪽

16o De natura Daemon. se, compertum sit; neque hoc mirum, cum laesi

alia praeterea, qua aeternam concernunt salutem veritatem,eaque qua tacere, quam propalare mallent, qua laborant insigni perfidia, manifesare tamen, compelluntur sic cum deceptum veniunt, quo optatis, facilius potiantur,res eiusmodi, quas te Aa sepultasq. uellent potius,osffendunt alioquin intellectum illuminarent, quod tame minime,cum omnino baritate uacent, escere queunt; nou enim, quod natura onerius,ni, quod prius est, obtineant, possidere, valent. quocirca,omnia,quae,secuncti quietem, in somniis,infidelibus praesertim, alj peccato pollutis obuersantur, monstrantur, publica, si excipias; ad quae mittantur ipsi angeli, pcernere es apud Pharaonem,nunquam non,per hos manife-nantur Spiritus, ut etiam Socrati factum legimus , cum,quod de cygnosomniarat,eius insomno quoque accepit interpretationem; acetiam Galeno, qui, tinfirmo cuidam uenam secaret, dormiendo, edoctus est.quod etiam uidere licet, ex Aesculapi templo apud Pergamum,ac Polidari aede, qua utrobique, dormientibus aegris, morborum remedia o desa sunt. Sic ex columnis Herculis, ad quas,quacuque antiquiscire desiderabant, reuelabantur ita etiam ex Ampbierat fano Serapidis, ad Canopum, delubro, liopoli, Solis templo, νbisacerdotes,literarum obsignatarum sensum,uel ad unguem, Adriano Imperatori, retulerunt atque Pasiphes Ardatiq. ara,

apud Hircanos, sapidis quoque Bumas iquibus Finquamin

aresa

mus u

185쪽

Liber Quartus. 6r

isquam interdum, cum crebro ab angelis, atrum altius ea nuntiantur, qua vulgo fortunae munera,et stellant,ostendi contingit, quibusdam pracsertim insipientibus, ceruicinis, ac prauis, quibus fortuna, Philosophorum more, amica esse solet, quo, bis acquisitis, amplius, ct alia ex daemonum voto, Cruerse agere,pergant quod tamen non sic accipiendu,qua- sibi piruus, diuujs a quem,pro arbitrio, cumulare, sipoliare, queant, se interdum nonnihil ali. quid pecuniari/m, diecisse, repsiti sunt; sed quod i si quo bomines fallant ac tentent,oppi gnatum veniat,

cum ijs as uentes,facili momento,tibidinis acsuperbiae,vujssse dedant binc non absque cauμ, Saluator noIter, toties iu diuites iuuehitur iis,enim, nil est, quod nos segniores ad amplectendum veritatir ac ius thiqvia, quibus ingressi, daemonum laqueos

euitabimus' reddere queat. Inde etiam earum copiam,nonnulli Theologi, Jernere, consului, uti salutis animae maximὸ noxiam,ac pestiferam luem, cum non infrequenter, ubi thesaurus, ibi cor hominis,

esse sileat vel ipsa teste veritate, attestante. Ab his porr) spiritibus admonitum. Alexandrum, ut suis a serpentibus morsis militibus biperbaton ed retur,ac Lysandrum quoque fuiae, narrat,ν Apbutim urbem, obsidione,qua eam cingebat, solueret, licet sci bonis Angelis, quoniam reges id proficisci,

potuit. Ite tamen daemones unquam aliquos in bonum finem, siue bona naturalia, siue moralia lyecte peregre,quantumuissaepenumero pluuias, im-

bresque,

186쪽

1 6 De natura Daemon.

bresque, terrae iccitate maxime id expostulante, δε-cut inventos nonnullos secudos, concitasse,visi sunt, atque etiam assidue, contemptores rel/gi0num,incr pauerint, obiurgarint, castigauerintque, ut Dionysium Syracusanum,Pbi iam totq. alios, quanquam praeterea,haud pauca, qua bona viderentur in Lmniis,praedixerint, uti perstatuas, contra aliquos, quos tandem poenis multarunt, locuti sint, quarum rerum exempla ,gentilium suppeditant bilior quae omnia, petula,non quod hominibus bene cupere, vel etiam facere velint, voluntate eorum huic maxi

m Hrepugnate. sed quod superstitionibus suis illusο-

nibus'. maiorem fidem authoritatem ijs concilient hinc propria eorum lcmpla, ob neglectam, vel parum cultam religicnis supernitionem,us ipsis authoribus, nepelire, uti Apollinis temptu Delphicum,ter,Dianae, Ephesi,bis, Cere is quoque leti, Aegis, Iunonis, Romae, Apollinis, uti nimirum his rebus suam potentiam uindιctamque orienta-vent, suo . cultores magis allici rem . Tota etiam Potitiorum familia spretis Herculis sacri cus, vel unius mensis statio,extincta esu. ahaec non cuncti,aequaliter, quibusvis malis instigendis gaudent: certis enim classibus quasi distincti, bis, in quibus praeualent, viti's, homines oppugnant, mira astutia, acie hac instructa,de quibus ducem suum, Luciferu, certioremfaciunt, varus nepe hominibus, quos hinc rude per orbem, tentationibus aggressi Iuni,hoc

frequ-er,corporis adscita similita dine fecisse, si

sunt.

187쪽

Liber uratus. 63

sunt. Horum,quilibet, ea, quae inhabitat elementa, concutere,vel coturbare,magis potest,alio unde sit, ut aethera incolentes, quos Siliarion, nuncupant, si, reliquis minus noxi , varia emicantia signa produni,hilaressemper,mortalium damnis, gaudentes, ruinis calamitatibusq. omnis generis , prae titia, exultantes quamveluti qui aerem inhabitant, quos, nonnulli falso tamen errorum, uti nos,poenitere,imaginantur, cum ex quo semel se a Deo auerterunt, nunc minim in viam redire,nec velint, nec possent, hos heroas, dixit antiquitas atque ex eo, quod quibusdam incantati nibus aerem, in nubem ac plι uiam cogerent,di eophidectas, Graci,vocavere, hos, nimbos, ventos, grandines, ac fulmina iaculari, ac etiam, lana, cera,argilla, lapidibus,ferroq.pluisse,serunt. Verum,ex his, qui in aquis degunt, marinos fuctus,nauigantibus submergendis, intenti, concitant, qui olim, quoticires, ex sententia in perden-dιs hominibus, minim successerat, quas tempestates compe1cendi gratia adessent, nautis sese ostiend re, vii Imphae ac Tritones, si frequentius, jubquadam luce, Castorem ac Pollucem, antiqui dixere hanc O angelorum ministerio,constici,non negauerim, praesertim nauigantibus bonis ac fidelibtis. qua quid m in re, milosophos, huius lucis causam

a natura aut casu, petentes,errare,alibi diximtis

Terrestres uero quisunt Iolum, vari, malis,terram diuexant, horrendis terraemotibus IVὸ imminem

tium malorum signis adeo conquassantes, tu,

188쪽

is De natura Daemon.

Mina,relictis alueis, cursum a io dirigere, visa Antamonis quoque non militis concussi apparuere. Ex his,nonnalli,cateris nocentrores,subterranei sunt,rus ecubus latitantes, Pti olim in antro Trophonio resto a dabant,ac inputeis abscos,lucifugum genus abiduὸ ad tartara tendentes νnde Stygiam aquam haustam, ad nos perferunt, qua usqueatio elementa ipsa, hiscere ac corrumpere solent, ν quasi ex Babylonica arca horrendam hanc nostri temporis luem excitent,sua virulentia ac contagio, longὸ lateq. omnia uastatem gnota Graecis, Latinis, ac grabibus, quos nequam ac diros, stralesq. Spiritus, lassores, ac Palameos antiqui dixere, o D duntaxat, aquam aerem corrumpendo, corporibus,νι dictum est figidis passionibus ossicere, ac incommodare, sicut ca)teros, animis, insulas parare, plerique ex Platonicis,asserunt, borum quendam sub vetu forma ostedit Ephes Apollonius T aneus, in quem grandi lapidum aceruo immisio, cessauit epidemia omnis horum spirituu,in nos potestas, a nostris commisis delictis,profecta,illo Dei iudicio. nec gentes aliquam ignorantia causam allegare possunt, lumine illorerno coelitus demido, in ino mcdio orbis terrae, satis diu iam fulgente. hos tenebrarum Spiritus,seuoluissent, nullo negocio,cognouisient; vel ex hac resola, quod, siborum pleraqueIese coelestes se, mirui modum iactitarint; numquam tamen aliquid sesegni in coelo,producere, aut ostendere,potuere,sicut aispud Hebraeos Uuab,νm Dei cultor, cuius iussu Sol

189쪽

Libcr Quartus.

riam,contra naturae cursum,aliquoigradibus retro cossit α quod Iudaei, dum signa, cieritatem emianus, ribo 'faciendo, d Iesu, Saluatore no Iro, qt serrae in imitamen re hac etiam in parte eis deest uideretur, sed potius ad se conuerteret,in ipsa cruce pendens, in mortis articulo ostendit, quo horum scribae. hoc miraculo admoniti, certum, eo, ut ab increa ta ueritate actum, ambabonem nossent, haberentq.

Solis scilicet uniuersali Eclipsi, per totum mullum,

in ipso tamen plenilunio,iam admiranda, ac praeter omnem naturae ordinem, ut uel ex hac ipsa, uertim Deum, de Deo uero, deq. lumine lumen,modo ipsi tenebras nou plus amassent alis perspicue, oculis cernere potuisyent cum Dionysius Areopagita summus Philosopbus uel Heliopoli,id conspicatus, dixisse ieratur aut Deus naturae patitur, aut tota mundi machina dissoluetur. Pori δ, quantumuis daemonum potestas sit satis ampla, non tamen omnia, quae eueniunt mala, i is authoribus,referenda sunt. Nam, cum quatuor int poenarum genera, quibus cucti, ob peccatum, obnotui sumus; naturae,nempe,minister , noxae,ac maleficis; ex natura, tum mala prouenire, dicimus; cu haecὰ motu caeli, certoq. oderam influxu,promanant.ὰ ministerio, quoἰies Deus per Angelos usuitiam suam exequitur, sicut angelus e transiens, Aegyptiorum primogenita peremisiamque etiam cum ex Senacbaribi, Aborioru regis exercitu, centum. quinquaginta hominum millia,tru -

190쪽

,is De natura Daemon.

cidauit,ae Balthesarem, Babilonis regem, domi, d- sis abutetem,occidit: noxa vero,tunc, cum DCus poenas exigens, aliquam plectendi tamen, si nequam Spiritibus,facit 'otestatem: qua nullo nimirum modo nise diuino iusiu, uti possunt, nihilominus, cum noxae adscribuntur,non tam Dei mandatum, exequuntur,quam sevum explent desiderium, sponte sua malitis,adducti quapropter haud umquam ab his aliquid issectum, e sub bom,sive mali pretextu, es,

quod natura referat, aut accidentis tantum redoleat formam, quod tandem,malis, cedendo in poena , bonis verb, aeternum cedat in bonum, eis malo non adscribatur renc, tot, tantaq porienta, pr0digia.

ae mira, cuncta noxae effectus, bis olim fieri gentibus vi in praesentiarum cundiis in delibus, quibus magis eorum stabilirentur supertiitioues, diu nae iustitia nutu,permissa sunt quo factu,daemonibus procurantibus, ut Anthei cineres eruti, imbres cierent,ac Mineruae penes aedes, sacra non putrescerent, Petbilia in Philoctetis sepulcbro, cinis, vehementibus ventis expositus, non dissiparetur, atque Paphia Veneris templo, cum ubique circumcirca plueret, pluuia tamen arceretur, ac ut apud Pene-leos idolum uisum, cunctis terrorem incutercliqua etiam de causa, Troia, quondam Palladium, ut nunc aurea poma Maurιtaniae fatalia extitere . quo protinus die, Miagro,apud Eleos,litaretur,muscae omnes interirent,atque ut apud Aegyptios besconfestimserpentes uoratur uocatae, aduolarent,ssc

SEARCH

MENU NAVIGATION