장음표시 사용
251쪽
ec magistram naturam esse: prudentiam beluarum ad principium sinamae aucto litatis & sapientiae reuocabis. Quam si prudentiam aut mentena v candam esse non censueris, iam dispiciendum erit, ut tanto honestiore dc magnificentiore nomine appelletur. quanto eius yis rei pia maior, pulcrior& admirabilior elucet. Non illa quidem indocta aut inerudita: sed a seipsa docta,& nullius indiga. longum valere iubens. non ob infirmitatem, sed obrobur & perfectionem naturalis virtutis, eme dicatam ab aliis per distiplinam sapiendi stipem. Iam quibus in rebus animalia per delicias aut'ludum ab hominibus ad discendum& meditandum ducuntur, illas ipias res, quamuis naturae corporis repugnantes, tamen quadam ubertate ingenii perdiscunt. Non enim dico iam de catulis, qui ad seras inuestigandas assuefiunt, dc pullos equinos ad tandum: sed dccorvi loqui discunt, dc canes per, circos agitatos transsiliunt. Equi auctio & boues in theatris mirabilem in modum&rctum bunt de saltant, & stant de mouentur: eaque discunt di m minerunt, quae ne homines quidem sine singulari studio dc labore pristare possunt. Etsi autem talium rerum nulla prorsus utilitas est: docilitatis tameα& solertiae sunt arsumentum euidentissimum-Quod si persuaderi tibi non potest,nos discere artes: audi iam ut eas etia ' doceamus. Nadc perdices in profugiendo pullos docent occultare sese, & globam obiicere pro se pedibus, in tergum resupinatos. Ciconias iuniores in tectis vides, ut adultae conantes subvolare adiuuent, & quasi volatus praemonstratrices sint. Lusciniae pullos ad cantum instituunt, qui si minores,capti,& ab hominibus
nutriti fuerint, deterius canunt tanquam intempestiue ludum ςgressi. In hoc itaque corpus ingressus,rt homines, miror rationes illas, quibus mihi sophistae persu
ita et iambe debant, omnes animantes, uno homine excepto, fias, aliis rationis 5c mentis expertes esse. U. Nunc vero,
ali- acuti- Grylle, tu aliter sentis &cum oues, tum asinos orere . , rarticipes
252쪽
participes esse rationis asseris i G. istis ipsis igitur, optime Vlysses, colligendum est, beluarum nat
ram rationis dc intelligentiae non expertem esse. Nam quemadmodum arbor una non est magis aut minus inanimata quam alia omnes enim pariter sensu carent) se ne animalium quidem aliud alio hebetius de tardius videretur , nisi omnia simul ratione atque intelligentia praedita essent, sic tamen, ut illa in aliis illustrior, in aliis obscurior con spiciatur. Illud enim cogitandum est, quorundam timplicitatem Sc stoliditatem, aliorum calliditate di acrimonia deprehendi. nihilo secius, si cum vul- pecula aupo & ape.asinum dc ouem con teras,quamn Polyphemum tecum, aut cum Autolyco auo tuo corinthium illum Homerum. Nec enim censeo Dei notitia tantum inter beluam interesse, quantum homo ab eis lit homine ingenii, cogitationis dc memoriae vi supe- cm.rat ..V. Atqui vide Grylle,ne sit nefas dc violentu, rationem iis tribuere, quibus notitia Dei nulla inlita est. G. Proinde non dicemus,o Vly illis, tecum tanta tamque immodica sapientia sis praeditus, Sisyphum parentem habuisse.
Vbum ea, propter argumenti similitudinem
adiicere locum Theoderi , ex pro iisnι in his oriam Amma
AT vero in contemplandis animalium morbbus exempla suppetunt omnium ossiciorum, ac efigies offeruntur virtutum,summa cum auctoritate naturae omni um parentis,non simulatae, non
commentitiae non incunstantes & labiles: sed vere ingenuae atque perpetuae. Quis enim tam peruersa natura hostis sui generis est, quin emendetur dimitigetur,cum nullum animal occidi a sui generis bestiis videaturi Quis tam in parentes impius, net cumciconiae auis ammeropis pietatem erga parentes intelligat, vicatior euiciaturi Q hys adeo inli
253쪽
manus, illiberalisque est, quem ossifragae benigni tas in pullos aquilae non faciat benigniorem Z Quis tam piger, iners & segnis est, quin excitetur ad vitae
munera,cum sormicarum aut apum labores atque industriam intueturi Quem non pudeat per m tum peccare,cum non solum leonis animum in uiactum cogitat, sed etiam reguli aviculae, quaecum aquila pugnat, certatque de imperio ὶ Quis principem bonum non colat atque observet, cum, si rex apum in itinere aberrauerit,omnes eum inquirere, odoratuque sagaci persequi, donec inuenerint, cognitum habeat: gestari etiam regem a plebe, cumvolare non potest: di si perierit, omnes discedere 3 Nunquid parum exempli ad boni principis siue desiderium, siue obseruantiam daturi Quis princeps non ad semetiam facile invitetur,cum reges apum armari quidem aculeo, sed eo nunquam uti intelli, gati Quae fides, quis amor in canibusὶ Quanta in elephantis mansuetudoὶ Quae in ansere verecundia Ouantum studiu ornatus ac politurae in pauone Quanta opera Vocis amoenae, suauisque in luscini Quid de iustitia apum dicam,quae colligui quidem ex iis, quibus aliquid dulcedinis inest, sed sine ullo fructuum detrimento Z Quid de castitate elephan. tis,qui quam impleuerit eoitu ,eam rursus non tangit Z Aut columbae, quae neque coire cum pluribus, patitur, neque coniugium iam inde a primo ortu initum deserit, nisi vicua, aut eoelebs 3 Disciplina autem & eruditio elephanti, quem non faciat studiosiorem Z Omnino nulla pars vitae humanae est, ouae non suorum officiorum exempla commodis. si me hinc accipiat. Nam, ut omitta artes illiberales, quae & ipsae ingeniis animalium non parum iuuan tur,valetudinis exempla quaeso Vnde commodius peti quam ex animalibus possnt Z Loca pro tempo. his conditione solent illa mutare: non plus edunt aut bibunt, quam sibi salubre sit: non diutius don. miunt , quam ratio valetudinis postulat: modum mouendi, quiescendique seruant; novit sua quod medicamen
254쪽
medicamenta: vivit sua quodq; sorte contentum, α raudet. Haec latea medicis praecipiuntur. At Vceto exempla, in quibus vis maior quam in thaeceptis ea, ab animalibus certiora praebentur. Finis II. Tomi Epicteti.
Via Graci cognatarum rerum morabulis abun-
elaborat: in απι interpres angi sim, propter Latinis' - .nonis egestarem qicam,ut Cicero ambitiose negat se Horatim ingenue agnoscit) spe redigitur, ut quo samertat ignoret. Nessi enim totidem verba suppetui, serrebra circuitiones permolesta, nessotis propria sunt. O quicqua praterire nefas dueitur. Luod idem tu in Boe opere mihi accidisset,ea ιouerti qua potui: qua napotui,Graea reliqui. Lua quia perpauca sunt,ut ὸρμηερεξις,qua Cicero appetitum se appetitionEvno v cabulo appellat: ut ιώρεας η προώρεας,6 verba,unda nomina ducta sunt,ut πιζοώZ-ὸρ γ Qίρμῶν, se id genim alia nonusia: huiuι meifacti venia a lectore impetrntavelim, prasertim tu arguta magis illa distinctionas quam necessariavidean r.Iam quia - βο-ns ct alia Plato ea,items M Gτντες , .λοτητες, ct nescio qua alia monstra vocabuloru huio eri inser θtur: aut obmutesicendu mihi fuit,aut litemtia Gracoruuerborum vel contra Latini sermonis eonsuetudinε imitanda. De mendis Graci eodicis hie nihil dico,quod de iis in Annotationib. cuiusis evitis conie-
auras nostras,ut oequo pacto ea voces, gum Grace impruim με. explicari queant,exposuimu3, liberum euis
Dum iudicium relinquentes Audendum cerre sapa fuit, autprolarum hoc O lectu dignissimum um a
rit essitum : tamenvel quia disracti libri omne sunti 'melquod noster quos laborsudiosis hominibuι profuturm esse videbatur, nes vlia ma HFcultates, neque Olumnia invidorum quas mineiplices O peracerbas fore prouideo θ a iuuanda re literaria detarruerunt. GM ro chndiistiaςr framonitum volui.
255쪽
am Epicteto, cul tertius huius nostri operis tomus erit, nudae tantum
disputationes & praeceptiones describantur, de vita vero & obitu Epicteti fere nihil contineatur : illud Arriani opus Masgaleno cuidam, aut Messalino fortassis dedicatu tri, cuius Simplicius hic meminit intercidisse existimo. Id enim opus quod adhuc exstat, S a
nobis olim conuersum, nunc demum edetur,
non Messalino, sed Lucio Gellio cuida, ab ipso
Arriano dedicatur. τακρωριώτατα. J Oppo tunissima, ea quae ma-αime ad rem faciunt. Posset etiam legi κυσω ---,prIncipalia, praeci
Muhium eis caciae & aerimoniae habet. Lector erebris interrogationib.
veluti stimulis quibuDdam excitatur & vrget ar ad consessionem. Frequentes siunt x φ ριψ dc subiectiones tum ipsius Enchiridii, tum quatuor Arriani librori quos in tertium de postremum tomum reiecimus. In quibus distin. guendis quia negligentissimi fuerunt Graeci librarii: lapsus in proclia ui est, eoq; venia paratuor interpreti esse debet.
inres Θαυρέη. J χατή- Θαυ est reus, is cui rationes reserendae sunt. ἀρ-ειν sa-vG tata sunt, sed υπαθμυε me alibi legere non m mini. Fortassis ἁπιυραυ- Θειη, corrigetur. Aut sim θαιρεύη rectum est. minatur suppliciu contumacibus. Causiam si
quit dicet apud inferos. Apparet enim Simpliacium fuisse Pythagorru
qui & initio huius Op ris, &sub finem, animi aeternitatem, & praemia atque supplicia poli obiatum statuerit.
256쪽
codice per quam deprauato sum usus, Venetiis apud Sabianosi,18 edito. Qu a re saepe diuinare cosor, neq; serruptura alicubi sequi possum. Operam autem dedi, quantu fieri potuit, ne coniecturi meae vel a ratione Grammatica , vel a sensu auctoris aberrarent. Lego igitur hic, sic T - μυς, vel τον τύ--τ- : cui homini propter hoc instrumentum, corpus scilicet.
go, vium alienarum rerum ad proprium bonum esse reserendum: hoc est, curandum ut menti serviant Verba sie ordinanda sunt, sτίω ῆ πιν e των sκώνων ανα- scilicet τω λόγικώψ υ - Nos G οιμων - ὀν. Animus rationis particeps eatenus citeris rebus utitur, quatenus virtuti seruiunt. Si quis κώαν mauult, non
τὰς εργαζ -- ους λεγρινα. J Eos quibus haec persuadentur esse vera, re qui praecepta exsequuntur. Cum hi omnibus seculis paucissimi aut nullis Christianos martyres diuina constantia praeditos excipio fuerint: paucissimi
aut nulli erunt calamitatis omnis ex nertes de beati. τους. J Legendum τύὲ- ἐλείη.
-ν. J Malim αιτοῦ, vel αυτοῦ, naturam suam habet separabilem. Sed si αὐτῶν legis. sic ordinabis verba: ἡ λογικηψν ἀπ ύοπιών χωροςLoαυτων, scilicet ἔ --τ Ητων αλογων - ν. Mentis ea natura est, quae a corpore dc
brutis affectibus separetur. hoc est: Αliud quiddam est mens, aliud corrus: aliud testa, aliud cochlea quam
testa continet. λαμ ων, πο οἰκειον. J
κῶς. J Lego, ut & sententia& consti uctio postulat, ii
257쪽
nera, Auarum a postremanos, quam plane repudiat quam recte, ipse viderit ordiemur. Primum genus est eorum, qui se ex animodi corpore constare putant, di corpus non minimam sui partem iudicant , & eius commodis atque necessita. tibus seruiunt. Excedunt illi sertasse modum in ea re, &corp' magis quam animia, ac ne ipsum quidem corpus Tecte curant, atque in stirpes di pecudes degenerant. Sinthi sane vitiosi, nec idonei Stoicae dominae auditores.
Sed hi tamen ii sitiat, qui uacunque de cauta ideo scilicet quod e re sua id esse putant) cui ent, vidi Epicte, tus & Simplicius habeant quod edant, quod bibant,
quo vestiantur, quo a tem pestatum iniuriis tegantur.. Imo id quoque curant, ne
tum, sine quibus magnifica ista dicta literis mandari, dc ad nostra in aetatem propagari minime potuissent. Si eergo haec sex infima plebis .i Sed tamen sine huius opcra nee ipse Epictetus, quamuis ro pauperior, vixit. Fictilem enim illam lucernam, de qua tertio huius operis Tomo agitur a figulo emit. 'Obolum, quo illam emit,
procedit monetari is r dedit autem Epaphroditus heius,
aut auditor atque amicus aliquis aut labore manuum
ipse quaesiuit Epictetus. Itaque Iouis ille filius , non
modo compotor, sed & consors deorum immortalium, fodit agrum, irrigauit hor,
tum, descripsit Chrysippi libellos. aut alia seest: Cur ξVt haberet obolum, Unde non restim, sed lucernam emeret: camque fictilem, quo minus esset periculi a furibus, qui ianuam clausam fortasse non effregis sent, sed apertam adeo este crediderunt,ut cuilibet eius dompnculae opibus suo arbitratu frui liceret. Disputat
consulendam, quod manus praesto sint quibus abstergatur: cur non furibus etiam res opposuit, ne ingrederentur3 Aut si candelabrum nihili secit: cur annis fere
Iboo post, nobilis ille phil sophici cadelabri sur. ct eius
quidem ferrei, nec inelegantis, celebratur 3 Sed hactenus infimo peneri hominu εις si καμ εἰμι τῶν πηλῶνα. καιν) utcunque patro cinari visum est. Et si enim haec non ad vulgi contem-tum,sed ad studiosos admonendos de docendos peni-'nent:
258쪽
nent: tamen quia plerunq; fit,ut adole sicentes Ialsa eruditionis & virtutis opinione inflati, homines indoctos& contemnant, dc odiose insectentur : non inutile duxi, haec afferre in mediu. Alterum genus eorum esse dicit, qui corpore Utantur ut instrumento. , Animus faber est. Is sua causa facit omnia: malleu & incudem sua causa curat,du m & qua-ten' eis est opus. Tertii sunt
ει in κρῖ κῶς , qui cutopinor animum ab inscitisci vitiorum sordibus repurgare studet: qui,an corporis instrumentu prorsus negligant, affirmare no possum. Postremi sunt οἱ uni contemplationi dediti. Sed hi an ut cicadae rore pamscantur, ignoro. breui certe perituros existimo, nisi aut ipsi labore suo quaesierint quo alantur, aut opera infimae fecis hominum sustententur. Ad haec vitae genera rectius intelligenda, pauca libet ex Angeli Politiani Epicteti defensione ascribere.
tonem virtutum est gradus. Sunt enim supremae omnium, quas vocant exemplares: quales in sapiente requirimus, in Deo statuim'.
animi dicuntur: quales in eo esse philosopho volumus, qui se ab omni corporis labe contagioneq; auocarit. Unde&in Protagora Plato idem,cuius inali id ulcissimum in ore vel satur nomen , emoriendum ei
phus euasurus. Tertium est virtutum genus, quas purgatorias vocant: quales iacontinente esse statuimus, negamus in temperante.
Ilas sibi virtutes is iure vinis dicet , qui rationis participem animum vere hominem esse sibi persuaserit, quique neque corpus animae esse partem iudicet. neque ad hominem perficiendum concurrere ipsum arbitretur: sed eo quasi instrumento utendum, animum induxerit. Nam qui aut paria aut superiora corpori tribuat: eum non magis esse hominem putanda est, quam bruta illa, quae vocemus animantia: quae natura ut egregie Salustius inquit prona ac ventri ob bedientia finxit. Animi ergo ut idem inquit imporio corporis seruitio magis Vtimur: ut quo uno a beluis disseramus , quoque Vuo substantia constet hominis, id nobis liberum seruemur.
259쪽
Corpore autem ipso non quidem ut parte aliqua animo adiuncta, sed ut instrumento utamur. Hunc Epictetusta ominem innituendum accepit. Ncque enim vel
ille sapiens his praeceptis indigebat, qui se iampridem in libertatem vindicauit, Luis meim omnis, ct inexorabile fatum. Subiecit pedibus strepitys
Acherontis auari. Neqqe cum eo sibi esse ne .gotium putat,qui a sua tantopere natura degenerauit, ut sit in brutorum numerureferendus. tολως et ναs βουλε ὶτων κρειτ- ουνω M. Omnino esse vult pr
A G- τώνυχνη, una intento. 'ed forte legendum πιαν--b γἀνω, coniuncto quasionea dei T. acie collocato.
εἰς aetas αν λαμ2M ἐ. Iro lassis ώς. ελαβὼν iae α' ὐεργώας. J Abactione seu efficacia. Malim ναργει ιις,ab euidentia: hoe est, iis rebus quae sub sensus cadu t. Sed iam omissis ver-
stantiorum. J-hie bis ad rem ipsam veniamus. videntur intellisendi dii: ut
sit sententia , πιν m. 82υνdsumam vitam aemulari de totum pendere a numine. Malim 'ολ ,hocest, ct animo & corpore.& quid virium habeant siue
Platonicae siue Socraticae istae rationes de artifice &instrumento, videamus. Aematoni quidem & Socrati, Epicteto item & Simplicio, μυτης νορωγσης. J Lego caeterisque philosophis tua; νομίξ,m. per me quidem, constet, & mς.J Lego ο δε. constabit, ut debet, auctori. αἰακτόσα- tas. Nobis autem quasi qui- λώ. J Sed quomodo nobi- dam ingenii lusus,quamuis litas illa amissast, non ex- in re seria. concedatur :& i plicat. Videtur re Isocrates quidem exemplo Platonis, naturae humanae corruptio- qui nisi lusisset toties, nun-nem intellexisse: quum ex- quam tot absurdis Opini trema parenesi scribit: μελις nibus occasionem praebui D
260쪽
tonis,Socrates, quem sibi multa falso tribuisse, ipse aliquando lectis eius Dialogis exclamasse fertur. Diuersa sunt, quorum diuersa munera sunt, atque effectus, &diuersis appellanda nominibus. Nam quia ignis urit, aqua humectat, candor visum diffundit, nigredo contrahit. sanitas vires & forma tuetur , morbus destruit: eadem esse qui possunt 'Iam vero animi & corporis qua diuersa officia, & sere contraria reperiuntur3 Animus sentit, vivit, viget: corpus stupet, torpet, mortuum iacet. Animi imperium est, seruitium corporis: animus artifex est corpus instrumetum: animus hospitem repraesentat, corpus domicili. um: animus est qui homine faciat, ac pene dixerim Deum: corpus si non stirpem, . at pecudem. Corpus per se immobile, animi arbitratu
ab apta reru natura spectanda proponi, atque adeo pal anda manibus, quis est qui ominem viventem &actuosum, contraq; desuncti
cadauer intuens, negare audeat ρ Quod aute arthritici, mutilati, vincti, debilitati,
corpus Vt volunt mouere loco non possunt, aduentitiam id habet causam et aut . ab externa vi, aut a prauis&deficientibus humoribus, aut ob inopia natiui caloris
tuta. Nec id aliud est, quam si debilis faber praegrandem malleum aut clauis assi xum tollere nequeat, quem sol tualius,& viribus praeditus, . facile tolleret. Quae quum ita sint,aliud esse corpus. aliud animum, est statuendum, di animo deberi hominis appellationem, tanta prestatia 'rnato.
μνον , ut alio loc0 ait Plato. Nec enim ipse homo: sed hominis siue domicilium, siue sepulcrum,sive vestis&quasi concha incurrit in inculos: Plausibiliter haec, &magnifice, nec sine proh bili specie dici videnturiis, qui quis dicat potius,quam quid dicatur, & quam vere,
considerant. Mens fabro, corpus malleo, alteriue instrumen to com paratur. Sed
propi' intueare, nec in Uno, quod. consentire videtur
haereas: sed complura quae dissentiunt, ob oculos ponas' Nam malleus quidem a fabro sine dolore & m uti-