장음표시 사용
261쪽
Iatione abiici vel in ardentem fornacem potest: manus pars instrumenti humani, nec sine mutilatione corporis, nec absque animi
dolore secari & vri potest. Est enim longe arctior &interior corporis cum animo coniunctio & necessitudo quam fabri & mallet. Sed haec est fortassis plebeii
hominis ratio r illa veronum philosophi est, eadem immoi talitatis dignitate pecudum inimas donare, qua hominum Z quum &illae motum ac vitam suis coi poribus afferant:& no nullae hominis impetium Ventaec suos reprimant impetus & cupiditatest An vero menti & rationi tantum dominatus iste est ascribendus 3 Deinde si corus ab homine separaris,omo ne erit soluta & libera mens: an genius quidam,&numen λ Num mens' ea quae agit, extra corpus
mento corporis 3 Nullae ne sunt in ratiocinado cerebri partes Nullae cordis&sanguinis in affectibus functiones t Non ea corporis &animi copulatio est, ut ancipiti sae pe victoria de im-Wrio decertent, Vt Vtrumisque assiciat alterum, modo
Vincat, modo vincatur3 Iam quo quisque melior est artifex, an non eo diligentius instrumenta sua cuiat 3 Secare cultri usus est, sectio artificis utilitas. Qui ut
acutiorem habeat cultrum,& cote opus est, & theca ubi recondatur. Sic, Ut animus valeat. Valere corpus est opus: ut 'corpus valeat,
victu & cultu salubri, ad quem parandum omnino pluribus rebus fragilitati humanae vel ad mediocrem felicitatis umbram est opus. Qua de re olim, quum in Ariastotelis Ethicis disputatio nem de felicitate primum legerem, paucos versiculos lusi, quos ascribere visum
Lui valet inter opes modicas, eum coniuge dulci,
262쪽
Hi ni alio . eritfelix, mo . dicet beatud: Quod probat eximius δε- . HOWArsoteles. Nam igitur multitudo malefacit, quod fundos 5creditus suos curatὶ quod va letudini dat operam Z quod suis consulit vel ad posteritatem Z Non opinor. Sed in eo pecc x, quod nimis magnum studium multamque, operam in hoc confert, nec a malis interim artibus abhorret, neglecta fere mente, iquae ut non sola hominem. absoluat labascunt enim profecto istae siue ακυρολο-
somsiue huerbolae Jat hominis praecipua pars est, de quidem talis, in qua felicitas Jc summum in terris bonum magna ex parte collocetur. Verum este hoc vel, absque subtilibus tittionib'. quotidiana exempla docere possunt. Quis enim non via. t. silauius de beatius viuere non doctos modo homines , re tenui dc otio literato fruentes : sed etiam opifices de agricolas pleros que, sua sorte contentos, naturamque sequentes du
ma potentia, cosis rerum omnium, de deliciis aevoluptatibus circumfluentes, nisi belum dc terra illorum moribus dc cupiditatibus inseruierint, coelum terrae
si possento miscerent, infinita dc inexplebilia uiditatis
Veneno, omni stetere grassari, dc ut poeta ait) a Flecteresi nequeunt superos,
non dubitant. Quid tali animo miseri' dc lacleratius 3 Quid ea me his melius dς beatius,quae Deo & naturae parere studetὶ Ad quod studium, sia nimia eorporis dc rei familiaris cura homines reuocate philosophiconantur , dc in iis extenuandis; quae plerique supta veri
fidem exaggeramus, modum excedunt, animique viribus nimium tribuunt: l robanda est eorum vo-untas, de boni consulenda orationis insolentia, lecto,-runt utilitati seruiens. α ις - Θειαν illi postulant: abini.
quis philosophiae licitatoribus με ιοπ ειαν aegre impetraturi: rerum externarum contemtum exigui,
vix id consequuturi, ut i tra naturae limites iis appetendis resist mus. IlIud
263쪽
certe constat, suo quemque malo praecepta haec contemturum : maximo suo commodo, quoad potuerit S licuerit, sequuturu . Con sat&illud ,in eo vehemen
ter aberraste a scopo philosephos, quod solidam selieitate in terris & hae caduca vita quaesiuerui: qu omnis e coelo petenda est, ut unicudiuinae liberalitatis munus: nee vlla hominis industria, in hac animorum caligine di infirmitate,parabilis. Sed haec hactenus.
nobis illa esse dicit, quoium domini sumus,& quorum potestatem habemus. Haec enim in unoquoq; esse dicimus, quae non ab alio habet, quaeque ab alio impediri nequeunt. Sic verba Simplicii se habent, quae noannumeranda censui, quod Graecum loquendi modum tantum declarant, quid τὸ εφ' ημιν significet. Dicunt &Latini, Qua tum in me erit: ro, quantum potero. No-im tamen dicere, haec res in me est: pro, in potestate mea, vel ,arbitrii mei est. Cicero djcit, aliquid situm esse in aliquo,aliquid esse in po-
testate alicuius, potestatem alicuius rei in aliquo esse si . tam, in alicuius potestate situm esse aliquid, &e. Αristoteles ed&ώρεαν definit ἱ
λα 'κί- ορεξιν των ἐφ' ημιν voluntarium aliquid ant
gressa deliberatione, de reb. agendis, quq in nostra pol state sitae sunt,& appetitionem rerii quae in nobis sitae sunt cum deliberatione. ἶ- α E επ' -τύ, J Lego,
ώμ ματον 'ἔξω κινεῖ - , τἰώ ιώρεαν. J Non potest foras moueri voluntas. Non satis assequor quid sibi velit. Nam si dieit voluntatem
extra corpus non prominere ita, ut cochlea extra te
nam alioqui cerneretur. Propendere ramen volu
tatem,& quasi colungi cum re extra se posita, animad
ηδ ριπις ρω . J Malim - , non haec,sed i psa. Ο - ρ' αλου 2ν .J Uid tur prius membrum ominium, cuiusmodi fuerit: it νῆ' αφ' ἱοα-ν ὐ νοήμωτες:Siue id ipsis in mentem V nerit, siue ab aliis acceptum fuerit.
264쪽
in verbo hξάζειν, quo significat, hominem non darenne mente sonum, sed quid
loquatur intelligere. Confusior hic locus est de mendisiispicione non vacat. Quare lector interpreti veniam
λεξι, ετ υλουρει i minit.J Commouetur omnino declinatio aut desiderium, comitatur appetitio. Cicero ἀ- ρον rem expetendam diom. v - ου ορεω, appetitum seu appetitionem,interdum desiderium. Tria igitur lige, ερμή, uni Cice. roniane appetitioni respondent.Sicut idem αφρο δεν, ae Nacis ηρη-, uno modestiae nomine interpretatur. Sum igitur animi d bius , ορεξις ne an ἡρμη appetitio sit vertendum. Utraque certe vox animi commoti
nem significat. Sed credam' Simplicio, &-propen sonem siue inductionem
impetum, impulsionem animi, seu appetitionem Ver
συναθε - ς Videtur legendum , τῆς τε οριξεως να τῆς Δ κλίμως. Sea ingenue fateor, me nec Stoi- coium, neque Simplicii rationem statis intelligere, tam paruo discrimine lethi, ut Poetae verbis utar. Qx odsi de εξις εἰ ἐκκλιας τίου
mi esse animorum motus p πλυ το ετερικίνητον.JHiliccontrarium est το ι κίνηόν.
Significat iram & cupiditatem cieri a corporis humoribus. Qua de re praeclare disputat Aristoteles in Prooemio των φυιπογνωμονικῶν ,& Galenus cum alibi. tum in eo libello quo probare instituit, animi assectiones corporu temperiem sequi-- ωεσειαν ὐεργειών. JLego e. ργη. αυτ ηπ.J Lego vφιν, -- 1, quae Platonica est compositio, frequentissima in Parmenide. quanquamno tantum αυ-νha πιν, sed
ibi λιωρετυς legitur. . αἰάγκη δε mi δυώρειν Scilicet τω --u,necesse est ipsum principium esse potentissimum.
265쪽
o cocγοῖς. J Lego, ματε με Δοὶς- οπτρες ν ἡρωα.J Uego Ome Ad rem ipsam quod attinet, qui Porphyrii quinque voces didicerit, ex indiuiduorum, specierum, generum & differentiarum ratione, ea quae hic diculur, non ip norabit. Q τα 'uυια α lo α μυιών similia producere ante diuina ilia scilicet εαυτd: Deus sibi similia procreat prius, quam dissimilia. De ordine creationis, dc rerum conditarum dignitate loqui videtur. Be
ίμως, Otios χπλι2κως J Nullusciui politicum motum in Physicis. Fortasse legen
Mouetur ab eo principio, non ratione interualli aut loci, &c.
idem esse videntur. Nam di quod unum, solum: &quod uolum, unum est. ScNpio cum solus erat': sui ipsius respectu erat etiam unus
autem in ratione loquendi communi, unum&solum nonnihil differunt: tamen μυνάλω no habeo quo pacto Uertam, nisi unitatem. Nisi quis forte solitarium nua merum dicere malit,aut se litatem comminisei. me Lego παρομvel et ρψγαεν-. Et paulo post. ς- δεῆM: &-νιμ αυ- ταμναὶ & ρνιφυ s, omnia
dum igitur F α ιέτου, eius quod non mouetur, & in eodem statu permanet. γπη εἰαν άυτῶν ιλιι . J Lego αυτῆς, scilicet ρ tali nis Ase μὴ seMeεας.JIterum hic nobis haeret aqua,& in arctum nostrae coguntur copiae. Sed Vt qui mus,quando ut volumus non licet. πιρεαν via postremo ordiar in electione hoc loco vix ausim dicere, licet apud Ciceronem sit: Quorum ex electione virtus
possit exsistere. Ne optioi quidem.
266쪽
quidem placet,nec voluntas satis. αἴρεας est id quod amplectimur, Sin agendo sequimur. Delectus vocabuluvidetur ferri posse. Apud
; ν, Alterutrum faciendum est, optio datur e duobus alteri u sutrius. ἔφεπιν verti licitudinem. Si quis mauult, cupiditatem reponat. caetera,Vt ante. t Qui aliquid habet melius . eo utatur. Cognata vocabula sunt, de
quibus mouendam controuersiam Galenus non censet. ἀλλ - - ωτα θων 'νυγν.J At primae quidem ani
mutabiles. Sic fortasse dicit sanctos genios . Dei ministros , qui Platoni sunt 1.ὶ. νεωτεροι. dii iuniores,quibus mundi & hominis creationem assignauit et quod a principe illo Deo nihil mutabile , nihil interiturum
procreari fas esse videatur.3. - πτα Tros ς' primi,
vel principes annui . iIi qui sint , nec Simrlicius decu-TIONES et εν
rat, nec ego coniectura diuinare possum: nisi forte heroas aut in serioris ordinis tentos intelligat. 4. Nevi ha -ν ψυγκ humani animi facile mutabiles. Plato enim non hoc tantum dicit.
μον, hominem non cadere sub aspectum oculorum rsed illud etiam, Og aee. Θωπος ων ὐμεταβολον φυοή, homine esse animal tuapte natura immutabile.
εἰνοις.J Haeremus Zc hic. Nam neque praeelectio, neque praelatio probatur. Senintentia est: προ ρ eio , quum e duobus alterum, aut e
multis aliquid praeferre significet: non posse haec debeatis illis geniis dici, qui
non multa, sed unum sum muni bonum Deum propositum habeant, ad quem unicum eorum desiderium
ει μή 2ς αυτ προαίρε- αν. J αυτην scilicet τό- τῶν Nisi forte quispiam affectionem illam prin
267쪽
mia Paulo post, Prius eωτον videtur redun- κεπι ἡλιι, dare: & pro ει,legendum φαινε 1 e ναντία. α paulo M : & pro utam ητη, 'ί-- post λυπι1. Θει ra, ut ratio Grammatica ἡ α ρεας α λυτης η J Cum postulat. nisi forte recentio- expedita fuerit: hoc est,non res scriptores veteruGram- affixa brutis & corporeis malicorum inflexiones m cupiditatibus. tarint. προς τίω criώρεαν τίω εφ' ia si Malim νοῦν.
κμῖν si ν. J Ad diuisionem Et paulo post ,-εξ
- - η - M. J Lego ἡ- exoneretur improbis homi- ιλ. nibus: Sc sitiunt herbae. de
268쪽
I Sic legendus est appetendae rei..hic locus: dc G όρεκὼν suta ἔπι δἐ μῆ γ. J scilicet ἐφ' audiendum in verbis κινει, ἡμιν eo: Atque illud magia
in πεινον ὐου λώτ . Res ap- etia in nostra potestate est.
serenda, inquit, prouocat Ni si sorte lega so)ἐ μαλον, illa quidem appetitum, ex- oportebat potius. citatum conuenientia sui . ι δι τὰς eum appetitu nam potus οριξιν ἔτει ista
269쪽
Sie compleri hunc locum, di sententia & ratio syntactica postulat. Nam librarii
θεν αὐάγκη . primogenia, vel diuinitus impressa necessitas, intelligi potest. Malim tamen, η ενhm interna, ut sit idem quod η -υ-
m G 'Ais Τῶν κινουμ ων - Πων υφimοχλιν S. J Non diei possit a mobilibus causis constitui : lioc est, animi natura & ortus non potest ad astra referri, quum animus aeque careat ortu Vt astra parique dignitate sit. υφLμοχ pro urgeri, vel coerceri si quis intelligere mauult, no 3 impedio. Sed Simplicius hoc verbum declarat, quum subiicit: 'οῖ εο μοῦνα ἁλοτε αλεν Vm eice . Hinc sit etiam etiam m. Quare si φίεα Θα , effici atque assici,
mentum producitur animo coueniens,qui eo est usurus.
Hoc physiognomonicae a tis tandamentum esse vid tur , P ta men a Pythagoraea illa siue , siue αντε , in lωmi pendet; qua illi fingunt animos in corporibus no humanis tantu, sed &bestiarum, nescio quo
e. πώς μα)ηραῖς πολιτει- ως. J in malis rebus publicis. Recentiores Graeci ταλιδειαν etiam de uno homine usurpant: ut quum dicunt, τlta πολιτείων Γρηπώου. Vt hoc de mala educatione
possit intelligi. sed quia huee magna ex parte a publica disciplina pendet, nihil est
270쪽
tutum aut delectum gene ris vitae, de quo Platonis labulam Tomo superiore attuli inus: sed fatalcm in ecerusitatem, qua animis incoim Pora redeundum sit. vi significet, qualis sit animus, qui ob culpam nescio quam corpus sit ingressurus: tale etiam corpus cello stellaru
obscurius sexurum erat, re posui, qua corporibus imseruntur: vel, in corpora demittuntur. .,ν γγ τὸ κολαωνών. JLego,
--ἐς α φοε cum ipsis sua sponte eligunt, tum Dens eis assignat locum, ipso- rum moribus dignum. Siagnificat . i pios impuros
animos consentire cum diuina voluntate in vitae genere dcligendo. Sed delectae Uttae rationem, ipsius an uni esse peculiarem. z περ τολμ ωm λεο ν. JFo lasse addendum ἶνες.
neque video, quomodo locum habeat, nisi vitiorum PCenae per alia vitia luendae sint, & ita flagitiorum nult erit finis. Nam cum in m ximo imbri iter facio, non mei arbitri test modice madescere. imbris enim modii non a me eligitur: sed dum in eo ambulo. necessario suscipitur. Firmic' S Maniliussa talem necessitateni humanorum operum atque eventuum statuere videtur,
suamque sententiam hist riis probare con tur, quae
i probatur. Possunt ergo verba haec, nobis suscipienti b. intelligide libera voluntate. quasi dicat,esse penes nos, an insitae ab ast iis propensioni velimus indulgere, an aduersari. Vt sit δε- moderari cupiditatibus prauis, & appetitum
rationi obedientem praebere: contraque ασυμμἐπως, indulgere prauis
affectibus, & impetum corruptae naturae sequi. Hanc ego. Simplicii sententiam esse puto, ut homo non nu