장음표시 사용
281쪽
αὐαφερεται, έδε οπιει. J Uidentur hie deesse quaedam verba, sic fortasse complen
ἀεο ν videtur redundare. Et uipra γ πιστοις
ὼφυαν των φm ασοῦν Πας. Ad quam vocem cum articulus reseratur, lege dum est ἡ . Multa in hoc capite diuinanda fuerunt: quare sicubi coniecturae nostrae aberrasse a scopo Videbuntur, venia danda erit. άς sim νῖς ε ανηρ,ος
.iον γ η. J Lege γ-8. γοτο ἔπαντος προσήγου t. JAdde Mn F ναοπὸς κυοῦρνη - του GenrRUB M. Sic postea quoque vox haec deesse vi detur. nisi forte το παν, hoc est uniuersitatem rerum, pro deo ponat: quod minus placet. - Αυ αδ
282쪽
- βυέαώς m αγν. J Aut haec verba redundant nihil enim ad sententiam faciut
aut complura desunt. Lego, μυγ- πῖλοις s. Nam -- ειν μυθους dici non puto, sed mλαίειν μυθους. Vnde etiaυσωλα ι vel Me, πλαθοι dicuntur. Mik-Lege ἱαυτοῦ.
penultima, ἡόρUm. Di Dserunt enim ἡρμειν, ἰρμιζειν,ut & οικειν & πικίζειν:quaecum similibus, imperiti librarii saepe confundunt,& in re Grammatica non satis exercitati non animad
ἔρ, . J In conuenientem locum & fiationem, &c. Qui diuina prouidentia se eo in loco &ea conditione natum esse intelligit, impiis cistultis querelis abstinet: quales vulgo audiuntur eorum , qui se in locupleti &nobili familia non esta natos indignantur. o 2-σἐς J Lege προοῦι--γεις. Et supra πλοῖον lege, Pro ιδου παρερπν--qhamna. J
Per tempus, tempestive, id est, matura aetate. Sententia est: Conius um non esse differendum usque ad ingrauescentem aetatem, Viaribus iam imminutis, di morte instante. αχετως πιδεθειν.JSie discedere,ut a nemine retinearis, ut nihil te remoretur,ut ipsa satietas talium rerum mortem tibi faciat leuiorem. ιλ.' 'ολως. J Malim ολος, etsi parum refert.
τον M. ἄρα γεις. J Malim omυ, . Etsi me non fugit, adverbia loci diuersae significationis tape permisceri, siue id librarioru culpa, siue scriptorum incuria
pud Isocratem stepe legitur,& id genus alia multa. F κιωροI ὐεαντ . J . e
suς πολεμυς est bellum iam conflatum aut gestum, non imminens aut impendens. Sic ο ὐεας κ. 6ος, tempus quod iam adest. Oetri rotae ης. J Retro oneratus, sarcinis onustus. His enim uxorem, liberos,fami liam, opes comparat: quas res sunt qui etiam Compodes appellent.
283쪽
ta vitae sit incertitudo ac sagacitas: nulla aetas secura, aut caducae huius vitae rebus nimis assixa sed ad emigrationem perpetuo parata esse debet. Optima autem praeparatio ad mortem, est animus in Deum intcntus, ct omnis aduersus homines ossicii conscientia. ANNOTATIONES. Ad Cap. 13. Par. S.
Simplicii quoque commentario λοιπον-γLAm υεθ' ους. JVidetur addendum, Minὸν γνονας -ο AAM, deinceps rcaulas tradi r. ως Κις-F-Wἀς γνομε- νοις Lego timeas, scilicet Ut nos acquiescamus in iis quae a natura rerum decernuntur.
Possunt exilia aut ruinae ciuitatum intelligi. Sed - προ- , quae ις
ειν μεθα, si iureianus, sacramento eontendamus, non satis placet: nec tamen o currit aliud melius, nisi λα- ραηαμυω Η, aut γλμνη - νου . non displiceat.
Tale certe aliquid se tentia postulat. προ λως , - υλικώτερον uia ' αν. λαis. J Elementa a se inuicem , ut postea ipse doclarabit, assiciuntur, & anumantium corpora cibis, potionibus, aere, mutuaque violentia. Hoc nisi dicit Simplicius, non latis quid sibi velitasse uor. Moxl ge, κυε ς υ pi sotad Saepe n. errore librarii tertia persona praesentis indicatiui pro infinitivo hic legitur. ἡν: vet,quod magis probo, se ἄρων,absque articulo.
is τ νοι ν.JSanitas est tem peries quaedam humorum& qualitarum, morbus re dundantia vel penuria. Sed
haec accuratius tractent medici. Caeterum πλεονεκτυ
plerunque absolute capitur: aut cum genitivo personae.& accusativo aut dativo rei iungitur. Quare pro ἀληλιις fortasse legendum α Δήλων, ut apud ilocratem in Paraenesi:
284쪽
At unde corp' ivtrauere, singulam recednt. Spiritus nams
Haud id mancipiriti datur, sed incolentis
m si ae Job mutuam adaequationem elementorum uniuersitatis, ne ignis aut aqua reduri stet. 2 γ v μεσκων caraoν
υ αἴιαν lat iis LMalim, -ψρεαν,εcc. τὸ αλ ειν - ἀμελχ μ ν. JPossit etiam legi, το ἀλγοῦν. Sententia est, dolorem non pertingere ad animum, sed in corpore resistere. Sic Possidonius apud Ciceronem 2. Tuscul. Nihil agis dolore quamuis sis moletius, nun- qua te confitebor esse m alii.
285쪽
cανειν τοτμος. J Fortasses pSI. ωαπερ υις ιαποῖς, &c. διὸ e. J Male cohaerent. Ratio Grammatica postulat, ω ρ
286쪽
in mentem venit. Sicut &paulo post, ταναυπιδών,nisi m praeponatur.
videtur articulus, αὐτὸ --οιοῖ -υιλει- τα .J Scilicet quasi inem, inpiabilis, expetenda. Alii -
- τ ιιραν,a Marte: alii quasi 4εςta, placitam dici putat.
Ego ne haec verba Omitte-l rem, Virtutem non a viro,
non esse tales. Dubitari potest de iis, quorum ingenia rudi ora sunt, quique ab ineunte aetate inter nefarios homines educati recta institutione caruerunt. Sed est illud fortasse το κ αφυν ς Θῶας αγι τητω
de quo supra dictum: αstulti a pecudibus nihil di
sa fuit Aristoteli, cur diuina prouidentiam orbe lunae terminaret. Hinc&Epicurei tam Dei prouidentiam, quam animorum immortalitatem sustulerunt: quod tanta esset perturbatio, miseria, imbecillitas, improbitas vitae humatiae. Sed aliud docent sacrae literae, quae dc supplicium improbis minantur lapsum angelorum etiam tradunt.
287쪽
mGοις. J Quae sola utcunque malum visa est. Ne animi quidem vitia prorsus esse mala contendit, secus quam Theologi. ως αναγολον αυτ . J Scili
queat, id esse, quod nullo modo sit, quam Psectum
& arbitrarium animi humani irialum. Sed unde illa coacta siue ignorantia siue malitia sit, non explicat: ut nec D. Paulus, qtii disputatione interrupta. scrutatores diuinorum arcanorum
obiurFat. μυ-κι πς κ; ουυ ξύαος ουσόα τ 'νυχων. J Quia vero plerique omnes hac libertate ad perniciem & suam & alitorum abutunt 'r: quid di- cast Cur puero gladium, aut
arcana Dei, nullo humano ingenio explieabilia i nisi quis illud sorte probet Ludit inhumanis diuinas o-ten' febres.
Sed E Ac ludum risiumq; Dei S ctu eum sacrae literidet istin ur
cruciatus inferorum concesserit, quorum testimoM- orum plenae sunt Licrae literae, quis non malit vel saxuvel nihil omnino potius esse, quam aetet nas sceleru, easque intolerabiles, dare poenas 3 Nemo mihi, certe quidem,unquam persuadebit rat malim in cruciatu este, quam nihil esse: vario-
rum morborum carnificinas expertus, ut alias aerumnas & molestias taceam. αpost ipse Simplicius confite . tur, ipsum esse ideo expeti quod bonum sit. αγα, λώ - 2 QTἀγαθοῦ. J Bona dicimus in ordine quodam boni. Verba subobscura sunt: sed puto
eu velle, stirpes&animantes suo loco esse bonas. Sed quq continenter sequuntur. ita vel obscura vel deprau ta sunt,Yt ea me non a ssequi. ' .fatear.
288쪽
τῆ προς χληλα εφέ- σει οπ ιαφοροί FAo: Et desiderio sui mutuo a separatis vel destinatis. Sed si diuinare liceat, sic restituendum censeain hunc locum:
α φωρουφα: Et stirpes di animantia bon dicimus, sed ordine quodam boni, dcremissione erga alia, diuinitus desti nata. hoc est: Deus stirpes & animalia destinauit ad bonos usus, sic tame, ut suo loco bona essent, α inseriora bona citeris. Hanc sententiam in conuertendo sequr melius esse duxi, qua ea seribere, quae nec ipse nec alii intelligerent. Paulo post
άπ mos sei τίω Nρχίου.JMalim, ἀφ' ἡς. nisi hienouam periodum incipias: quod fieri potest.
--φίρων τους λο- γους J A vita proferens sermones: hoe est, oratio est
υὶ,ostendunt generosos animos. Aut A1κίιυὶ, a mordet generosos animos: hoc est, το κ is πον εγλωλειπουm. δεκLοὶ non videoque sensum habeat, si conuert ris recipiunt,admittunt.
ANNOTATIONES. Ad Cap. 11. Pup. 7O.
289쪽
Mς,δc αυρ ως ΟυGεν,εc ι ει - νούνω, & κροτουνω. facile a quo uis hoc modo corrigi potuissent. ANNOTATIONES. Ad Cap. I 6. Pu 73.
do cogitatio suam affectionem, Sc. Obscura vident haec minus attentis. Sed lisesententia est: Vt oratio ab animi affectionibus proiiaciscitur: sic animi affectio.
290쪽
cte ille quidem. Sed videtu sepe etiam prius membruorationis ante deesse: ut hie fortassis omissum est, et
usurpatur de iis qui alienas fores pulsantibus respon dent. Hic,obaudire aut non parere sisnificat.
quidem satis placet. scilicet,
autem ipse Epictetus ponat, μηδbὼν si ἐλώς: per incogitantiam puto Simplicium et inculcasse: ut est interdum curi sior,&,ut Asia es, verbosior nimisque lectorum ingeniis diffidens.