Nova bibliotheca lvbecensis ..

201쪽

Iibros losis, Josuete, Iudicuis, Regnorum

Et Paralipomenon, quae de reditu populi conscripta sunt, utin Jobia Salomonis voluminain sedecim Prophetarum Eandem formani, eundemque ordinem in tabernaculo, templo obiervatum fuisse additur, p. 266 , ut videas non immemores fuisse primos Christianos eorum , quae circa tra

Etationem, lectionem sacri codicis observata erant a Judaeis, qui magnam collecti gregis novi partem constituebant, Libro porro quinto c. XIX. dicuntur in saeris coetibus egisse thni Christiani legem.

Prophetas, Psalmos, ε recitato Evangelio sacris ossiciis Dominicalibus sitem filisseam. positum cons L. VIII. c. V. p. 396. ubi amdendae observationes Cotelerii. In Gemem dinis p. si . b. Legis volumen primum occurrit,is citantur quaedam ex τω πρώτωου νόμου βιβλιαi, nempe Gen. XLIX. sci. Certas statasque pericopas 'praesectas hoc tempore non fuisse monstrat ΛV in

Christianismo primavo C. IX. p. m. 287. Haee vero eum in finem observo, ut commonstrem, nihil occurrere in reliquiis primi secundi seculi quod hypothesin de aetate

pericoparum in Synagogis observatarum sublevet. Migrassent autem nequaquam morem non innoxium solum, sedis laudandum, proficuum praecipue si Iudaei in scholis suis iis fuissent assueti. Judasi

202쪽

applausissent vocati autem ex gentilibus tam plana vestigia in coetu recepta ultro

secuti essent. Nam etsi parum VITRINGAE tribu m . qui sacros sanctioris populi ritus

plane ad formam Synagogae formatos putat cintegro libro magno molimine docet cum haec vel ex campacto vel sorte introducta esse debuerit imitatio, quod utrumque incertum est ea tamen, quae hactenus priis

posui . eum in finem non attuli, ut docto nute viro in omnibus suppetias feram L monerorum librorum quasi continuatio fuit moris laudabiliter recepti cui postea Canon novi foederis fuit 4dditus Perrexissent ve-rq, ita statuo, in instituto tam laudabili opere, nec solum lectionem , sed etiam ordinem , si quis eo tempore introductus,

receptus fuisset, conservassent. Non consuetudine autem aut imitatione nititur receptus in sacris conventibus ritus sacros libros tractandi, sed necessitate magistra adducebantur Doctores Ecclesiae Codex enim sacer , in quo omnia revelatae religionis Capita continentur, omnibus debebat innotescere, ut fundamenta sanctae doctrinae a Linis auditorum impriinerentur.

X. Totum igitur hoc negotium, in certa capita dividendi scripta Mosis trophetarum,relictum fuit DoctoribusJudaicis, qui hae4 sequente aetate vivebant. Cum enim

203쪽

DoctoresMischnici corpus suum Iudaicorum rituum conficerent, qui labor incredibilem diligentiam commonstrat conservandi apud posteros ea, quae a majoribus acceperant: non minorem diligentiam adhi-ibuisse credibile est, in conservando divino canone, cujus pretium non agnoscebant f Ium, sed, civibus commendatum esse, maximopere cupiebant. Commoda igitur ipsis visa fuit sacrorum autorum per partes divisio ut Synagoga perpetuam lectionum normam haberet . cum antea Doctores pro arbitrio egissent. Accedere poterat, pro zelo quo sibiis coetibus prospiciebant, ut sibi persuaderent, opportunum esse remedium suos fascinandi infelicissimo praejudicio, maioribus sumto Consecto praeterqea Canone novi foederis, cujus autoritati digloriae invidebant, tanto magis suis commendatos volebant V Γ libros lectionem frequentem urgebant certam lectionibus vagis marbitrariis formam dabant. Novam spud suos venerationem codici huic veteri in odium novi jam publice apud Christianos introducti addere in detrimem tum, si possibile esset, sanctissimorum nostrorum . . librorum, studebant. Majorem haec veri speciem habent, quo magis etiam lectiones textuum Mischnicorum

Gemaricorum , pericopis Mosaicis, Pro- Pheticis accommodatas, earumque usum inge-

204쪽

urgebant, vel 4stis temporibus Jam receptas vel a posteris superadditas in igitur praecis seculo, seu qua seculi periodo, quo loco, quibus autoribus, qua autoritate scripta Mosis Prophetarum ita, ut videmus divisa, Synagogarum usui accommodata, introducta fuerint, definire non licet hoc tamen intervallo post Chri- Ω 6 Apostolorum tempora, Hierosolymis destructisin dispersis in omnes mundi plagas Judaeis, originem harum pericoparum quaerendam judico. Scilicet cum everse templo, magna pars divini cultus, sacrificia, sacerdotumis levitarum cura labor, loco sacro alligata, festa publica in urbe celebranda, mactatio agni paschalis, & reliqua his cognata cessarent, prospicere sine dubio civibus suis dispersis voluerunt, qui

euram sacrorum gerebant, collectione non solum traditionum, ne animis elaberentur, sedis divisione scriptorum sacrorum, ut commodius tractariis ab lui possint per anni decursum. Haec mea est de Parascharum maphthararum aetate Morigine opinist, quam quidem contra pertinacem adversarium defendere nolo, cum parum nostra intersit. Aliorum igitur eam judicio relinquo, ut vel stare vel cadere possit pro arbitrio virorum doctorum isodestorum. Illud autem pro certo habeo is rationem,

205쪽

hactenus disserui , pericopas has Synagogae aetatem Christi non attingere. n. qui idem sere sentit B LOESCHERUS iisdem rationibus permotus fuerit, quas ego ise medium protuli non equidem scio, gratulor tamen mihi de consensu viri optimi cujus ego memoriamis cineres colo de causis linguae ebraeae c. V. g. XVI p . 69- ita scribit tutissimum igitur fuerit itari sentire. Habuisse Ebratos antea aliquid Synagogis analogum, praesectum iis suis, , se interdum codicem sacrum . . ,. Ipsiam tamen Parasclivum divisionem, , ad Sabbata certa adstrictionem, post x,,cidium urbis demum factam existimo. , Etsi sciam plerosque doctissimos viros pro,, moris istius antiquitate tanquam pro aris, ac focis depugnare. XI. Adducam ex corpore ischnico lo- ea quaedam, quae divisionem hanc eo tempore obtinuisse docent nomina certe tam Parascharum quamHaphthararum passim in Mischna occurrunt. Subindicare tamen videntur, non adeo antiquas esse ejus origines, nativitatem non adeo remotam, infantiam etiam, Momnibus non aeque ac

ceptam, imo diversam in diversis locis Synagogis SVREIM HUSIVS in Drmmiis astetandi eseaeorum producit loca quaedam.

in quibus divisio librorum sacrorum in scripta

206쪽

seripta sis, Prophetarum, &magiographa occurrit, mentionem vero Parascharum maphthararum non videtur observasse. Consueta haec in ipsa Gemara sese mula repetitur a Maimonide ad tractatum Noe cui Gemara deest Mischnae an tuanae editionis ad cap. IV. g. 4 fol. XCV.B.

Urti NX D m. i. e. dixerunt Doctores nostri scriptum est in lege repetitum in Prophetis, tertia vice edictum est in Hagiographis is ubicunque Majestatem, ibi etiam invenies ejus humilita tem In Tractatu cap. VIII. g. 3. agunt de Pergameno', cui Tephillin inscribere solent, huic inscribi licere riunt Para-

num vocant, cui inscribitur inrascha minor. Ibidem cap. XVI. th. I. scribunt la

omnes libros sacros eripiunt in die sabbati ex flammis, tam eos, quos publice Rient legere, quam eos quos publice non legunt. De solenni igitur, publicais fixa textuum osticorum, Propheticorum agis 4 tur

207쪽

tur in hae thesi. Praesuppbnis igitur haethhsis moren introductumis discrimen in tet libros publicis praelectionibus destinatos privatae solum devotioni relictos. Nam post introductum hunc in Synagogis Para. scharum atque aphthararum usum veti tum etiam erat legere in agiographis. scilicet tempore lectioni publicae in Synagogis destinato. Hoc certe recens videtur inventum Iudaicum , priscis temporibus incognitum, specimen ingenii macumr nis udaici, isti aevo plane non dissimilis. Causam hujus statuti liturgici addere conatur R. BADIAS de Bartenora sed quae mihi non valere videtur ad excusan

ovi e. Prohibuerunt legere agiographa in sabbato tempore lectioni publicae, pericoris Mosis satum destinato, idque ideo, quoniam ista animum suavitate alliciunt, mavocant a frequentatione scholae. In Nox etiam receptae hujus nuper divisionis vestigia inveni. Suffciant sequentia Cap. IV. th. . deiectionibus virorum stationis seu publicis Lectoribus multa praecipiunt, quae jejuniais lecti nem publicam concernunt Haec cum ho diernis Judaeorum ritibus plane non conve

niunt.

208쪽

niunt sed videas tamen mentionem ibi injici pericoparum prolixarum, brevium

,i' na I pn . Si Parascha sit prolixa, legunt eam duo, si brevior, unus legit. Intractatu se a saepissilia harum pericoparum fit mentio, capite inprimis tertio a trastharum ordo enumeratur quas lege hant in septimanis in festo etiam Paschatis. novi anniis tabernaculorum. Hae pericopae longe diversae sunt ab istis, quas hodie imgunt. . g. in festi paschatis legenda erat oecundum isthnam xpericopa ex Levit. XXII. 6. Hodie vero in omnibus Synagogis Parascha ex Exod XX a I. maphtharali ex Jos . a. c. Interpretes Judaei hanc discrepantiam negare non possunt.

huius Mischnae est perspicuus, sed ordo hujus Lectionis secundum hodiernam consuetudinem universi Israelis diversus est. Alia hujus generis occurrunt thesi seca. Ubi tamen observo: non solum in Tosepho Jom illi ad h. l. sedis in Maimoniis deis R. Obadia de Bartenora Haphtharas diei addendas Paraschis festis, sabbaticis Iectionibus accommodatas, in textu tamen Mischnico Haphthararum vocabulum non

209쪽

oeeutrit occurrit tamen cap. IV. g. s. ubi additur ex Propheta is docetur quid obseretandum dari UBD, isti qui particulam quandam ex Propheta praelegit:

Haec vero omnia satis superque videntur evincere incunabula istius divisionis sacrorum librorum in auate ista esse quaere da variationem enim quandoque subierunt ideo, quod eligerent aphtharas sectionibus Mosaicisis festis magis convenientes, donec sensim ad majoremis maturam aetatem pervenerunt. Haphthararum forte constitutio recentior est quam Parascharum sed neque hae neque istae, eo quo hodie se longa jam ςmporum infervalla leguntur, ad tempora Christi, Apostolorum refςrri possunt. XII. Accedit nova hinc dissicultas, talis quidem quam solvere non facile possunt, qui Pericopas hodiernas in scriptis Evangelistarum quaerunt Mallusiones h Salvatore adscriptoresU. r. observatas,ex ordine

hodierno Haphthararum Synagogae metiuh-tur. Diversitatem innuo Haphthararum priscarum ab hodiernis, cujus indicia jam adduxi, 6 hodiernarum, pro diversitate gentis seu regionis quam Judaei incolunt. Perpetua in Synagogis omnibus recepta , si aliquid iis tribuendum esset, pro stabilien

da hac hypothesi , esse deberet divisio

usus

210쪽

nsus earundem pericoparum perpetuus. Idem porro ordo temporibus Christi inpo. stolorum atque nostris , temporibus conditae Mischnaeis sequentibus, idem ordo in coetibus orientalium Moccidentalium , in Synagogis Germanorum , ispanorum, Italorum. Sed plane discedunt hodiernae 1 non Paraschae tamen Haphtharae a consuetudineis constitutione corporis Ebraici juris . fatentibus ipsis Judaeorum Doctoribus. Miror ego nullas hujus susceptae mutationis

causas afferri, neque rationes cur posteribrdinem hunc Patrum sacrum deseruerint, quo tempore, qua auctoritate hoc contigerit mutationem vero haud exiguam, aut unam alteramve, sed multiplicem in pericopis tam festorum quam Sabbatorum subierunt. Forte facta est mutatio non in pejus sed melius . noluit detrahere Maimonides S relicui aliquid venerationi majoribus debitae; sed non potuit negare aut in dubium vocare myitationem , quam alias in ritibus suis dissiculter admittunt Iudasi Ingens tamen scopulus hic figitur iis, qui his Peri-eopis, si nonranti rpetuae, interpretationem superstruere conantur, tuto enim supponunt easdem fuisse statis diebus Pericopas, quas hodie habemus. Sed disserunt antiquae a recentibus , germani diversas habent multas ab Hispanisin Italis nullae tamen Synagogae reliquis cedent, aut e

mittent,