Nova bibliotheca lvbecensis ..

191쪽

ritum quo sacros vates evolvebant, tractabant in scholis publicis Commendavit Judaeis scrutinium coelestis hujus thesauri. praelegit Christus prophetixum textum, ita solemus contexta scriptorum verba appellare, exposuit etiam & interpretatus est. Nullum vero hic vel minimum extat indicium certae aut fixae isto die pericopae. Testimonium Lucae nullo modo pro hac sententia militat, frequentem dc perantiquum morem sacros striptores per Sabbata festa Iegendi aractandi suo calculo probat, de certisis alligatis ad certos dies pericopis ne verbum quidem addi vid. Luc. IV. 16 sq. it. Actor. XIII. 27. v. Omnis divisio librorum in certas

partes , recentem aetatem spirat, ε propter insignem legentium usum tandem inventae sunt. Antiquissimi etiam codices, quos nostra aetas ostentat sacrorum scriptorum,

tam ebraicorum quam graecorum ne ediborum quidem distinctionem agnoscunt. De codicibus ebraicis, de quibus potissimum mihi sermo est nota sunt Eliae Levitae verba, quae propter synagogarum discipulos appono, qui harum rerum plane non petitiis in re literaria plane hospites sunt. Testatur enim caruisse ebraeorum codices vetustissimos omni prorsus distinctione.

192쪽

dam sententiam abbalistarum tota lex scripta fuit . ut unus versiculus, imo sunt, v d cunt, ut unica litera: me tamen n6 obstantes legi potuit liber non distinctus per partes quasdam is divisus, lectus

praelectusque per partes cum una vice Iegiis ab lvi non potuerit, etiam ante Parascharum &maphthararum receptam reeitationem.

VI. Nullum vero receptae hujusis hodiernae divisionis vestigium reperitur inscriptis novi foederis. Lucas quidem in Actis, cap. VIII 32. περον - γρο φης citat , nec HULTIUS in suis ad Origenis commentaria observationibus4 notis dubitat, respexisse ad Lectiones in Synagogis receptas sanctissimum scriptorem p. m. I 8.& tales quidem quas vel Esdras vel Moses ipse disposuerit. Sed nimis seeur haec scripsit Huetius. Legit peregrinus hic hospes in curru suo locum ex Propheti Je- satae, meora nuncupat Lucas, sed Haphtharam fuisse elapso Sabbato septimanae isti, in qua iter suum prosequebatur destinatam non ait is bene quidem Huetius transfert, passage, quamvis altera manu recipiat quod una largitur Occurrit in his apostolorum actis locus alter , qui pro Paraschis isto tempore receptis militare vide- s. tur.

193쪽

tur cap. XV. a. Jacobus in Synodo Hieroselymitana verba faciens, ait Mosen per Sabbata singula in Synagogis fuisse prae-

antiquis temporibus. Neque dubitare licet. quin in conventibus sacris , a primis statim conscripti Pentateuchi seculis, usu receptus S publice praesemas fuerit. Docet Lucas usum, lemonem publicam etiam praesectionem, lectionem hebdomadariam , s Iennem in scholis publicis praesectionem in Sabsatis partem etiam aliquam sacrorum scriptorum praelectam fuisse, cum omnis absolvi uno halitu aut Sabbato non potuerit. Sed istas, quas Judaei iactant pericopas, opus laude sua non defraudandum, lectas esse locus Lucae nequaquam evincit. VII. Vellem haec pro instituto suo tractasset SVREN HUSIVS qui de variis allegandi modis in novo foedere integro libro docte disseruit Protulisset vir harum rerum peritissimus more suo multa eximia, si hanc Pruvinciam suscepisset. Sed vix hoc ipsi

In mentem venit. Relicta erat haec sparta huic Wurtembergicae terrae ornamento inivero mihi scrupuli contra occurrant, 'monebo. Observo igitur, non fuisse usu receptum, ut Mosaicorum aut propheticorum librorum sectiones citarentur, quod fecissent sine dubio, si haec divisio aut obtinuisset,

194쪽

nuisset, aut in publicis congregationibus

secundum rituale udaicum solenniter observata, recitata fuisset. Provocant scriptores N. . ad Mosen verba Mosis materiam a Mose pertractatam, capitum vero aut Pericoparum nulla usquam occur-xit mentio. Marc. XlI. 26. occurrit i3ιi3λος

Mιήσεαπ. Acti VIII 42. βιβλος προφητων. Actor L eto. βιβλος να λοῦν, absque ulla specialioris divisionis mentione Provocant Iibri novi foederis ad materias a Mose atque Prophetis relatas , ad facta S gesta remotae aetatis, non vero ad pericopas. Vide inprimis Luc. XX. 3 . ubi Dominus citat Mosen de rubo is τῆς βατου scribentem , nam verba, ad quae Christus provocat. non a Mose, sed angelo prolata sunt, quae Moses citato loco retulit. βιβλος quidem S βιβλίον etiam de operibus in partes suas divisis, adhibetur. Sed si ea divisio obtinuisset . quae hodie recep est is memoriae sublevandae non parum conducit ejus certe mentionem aliquam fecissent, aut vestigia quaedam istius consuetudinis reliquissent. Ponset denique pro flabilienda hac divisionis Mosaicae aetate videri facere locus Ebr. X. 7. Si κεφαλιδα βιβλιου exordium Genestos aut Paraschali denotare certum esset,

aut si κεφαλὶς idem esset quod caput aut sectio libri LUD CAPPELLVS in spicile

thecio

195쪽

theeio Evangelico editum est, pro certo hoc habere multos, Paulum ad primam Para-scham Mosis respicere docet. Sed consensum suumis calculum iis non addit. p. m. 12 I. Sunt, qui putant, respexisse Paulum,. imo etiam Davide in Psalm XL ad se locum illum celebrem Genestos: Semen se mulieris conteret caput serpentis, idqueri innui existimant voce κεφαλίν, qua si--gnificari putant Parascha sive sectiones, se in quas Lex , seu Pentateuchus Mosis ais Judaeis jam olim ante tempora Apostoli, distinctus aut dissectus fuit, adeoque, pri- mam Legis Parascham sive semonem se voce illa significari πονομα ης-- putant, , ut ἐν κεφαλίδι sit ἐν μια sive 'ρωτη κε -- φιαλίδ. uic suum addit Cappellus judiciunia , Verum vox ba, qua stites,, usus est ejusmodi sectiones non denotat, neque constat Davidis tempore Legem ,, futue in varias illas sectiones divi1am. o Non est itaque eo usque urgenda vox illari graeca, ut idem sit, quod jam κεφάλοιον, dicitur. Melius illi, qui putant, lingvasi hellenistic κεφαλιδα idem esse, quod se volumen , siquidem tum hic, tum Esdri VI. 2. Erech. II. . invenitur vox illa se usurpata proin an , quod est in hebraeo. 'Add. ven. DEYLING, ex Fultero observ. S. P. I. p. 32. di quos ibi citat. Quibus adde

196쪽

CUM in Epistolis Theologicis Epist. X. p.26s.&JOΗ.d'OUI REIN in Commentario ad h. l. Illud vero observationem meretur Christum, qui ad Mosen aropnetas saepe provocat tam in coetibus publicis , quam in sermonibus aliis 6 redarguendis adversariis. cum in Templo publice faceret verba , ubi Psalmi Davidici magna cum solennitate recitarentur, ad Davidis Psalmos cipissime provocasse, qui inter agiographa numerabantur is plane exulant a tabulis peri-coparum iudaicis. Prima Christi verba, quae divinitus nobis conservavit Lucas II.

49. quae annum agens duodecimum intemplo protulit , ex Psalmo secundo desumta sunt , ad aeterni Patris gloriam, fiduciam Flii inPatre positam celebrandam faciunt. Praecipue in munere dissicillimo& in passionibus jam inflantibus per omnes Psalmos Messianos se plane diffundunt orationes Christi vid. Matth. XXI. i. R. ubi Christus in templo constitutus hostibus propter selennem in urbem aemplum involtum offensis occinit erba Psalmi VIII. . adde Matth. XXI. et collatum cum Psalmo CXIIX. x et it cap. XXII. 3 coli cum Psalmo CX. r. &c. Multi forte hic fructus colligi possent in agro foecundi ingenii, si allusiones quaerere Husibus ingenii vir

aliquis doctus aliquid dare vellet.

. VIII.

197쪽

nuo est de hac divi1ione Mosaicorum S propheticorum scriptorum silentium. Nihil plane in toto Antiquitatum Iudaicarum apparatu de his pericopis, ne ullum videm 'estigium occurrit. In amictionibus ab Antiocho perpessis narrat templum spoliatum , candelabra aurea ablata , altare aureum, mensam panum propositionis aula thesauros reliquos. Addit etiam, vetita fuisse quotidiana sacra a. XXI. c. VII. P. m. Αο9. Sed de interdicta lege hebdomadaria sacrorum lectione in Synagogis, aut interdicto pericoparum usu nihil habeti Neque etiam hujus consuetudinis meminit in de Maccabaeis, cap. V. p. O88, ubi hanc Antiochi Epiphanis persecutionem iterum describit. Contra Apionem occasionem denuo nactus haec edisserendi, ait quidem ad legis auscultationem Judaeos convenisse S in unaquaque septimana tractasse sacros scriptores , sed sicco denuo pede hunc morem Mosemis Prophetas per statas fixasque periodos legendi transit p. io a Mosaicam institutum ad istud tempus observatum fuisse ait, quod plane novo huic instituto opponi potest, cum pauci sint qui Parascharum aetatem ad Mosis tempora evehant. Nam de Mose Legislatore scribit . l. c. κεισοαπαξ κροσαμενους, δε δὴ ἡ πολλάκις ori

198쪽

γεσει ,. τουτον πιβῶς ἐκμανθάνειν Non semel audire nec bis vel saepius , sed in inaquaque septimana alios labores reli quentes ad legis auditionem congregari praecepit universos, eamque perfecteri, discere. Conveniunt haec Ioseph verba cum emto Iacobi superius allato. utor libri Maccabaeorum Antiochi persecutionem Pariter enarrat, qui laceratos etiam&flammis consumtos fuisse libros sacros, quos reperire poterat, addit. I. Maccab i. s. 6O. enecatis iis, qui tradere istos recusassenti Uterque losephusis scriptor horum librorum incredibilem Judaeorum curam laudant conservandi libros sacros, Qteneris animis instillandi notitiam rerum sacrarum, venerationem qua eos complectebantur. Neuter vero, cum optimais frequens occasio daretur, subsidium hoc memoriae filum annui cursus tam utile vel verbulo tangunt. Quo in casu ad silentium autorum non immerito provocatur. Addo gloriationem Josephi, insignem tantae venerationis testem, qua sacros critiores prosequuti sunt. μῶν δ οντινοῦν ιτις εροι raτους νομους, - άν σοι πάντα, η τουνοματο εο του. Nostrorum vero quemlibet, si

199쪽

IX supersunt nobis pauca priscaeis

nascentis sacrae civitatis monumenta, periisse enim plurima scimus. Sed ex illis quae restant sorte unicus Autor Epistolae, quae Barnabae nomen prae se fert ex Judaica gente fuit. Etsi enim nomen autoris non fuit Barnabae, certum tamen est genus autoris esse judaicum. Transierunt ad Chriastianorum sacra Iudaeorum multi is ex iis multi fuerunt de familiis sacerdotum Te- miliariciorum quod Lucas testatur.Actori VL atque adeo viri Iudaicarum rerum peritissimi. Cum uero omnem suppellectilem , etiam librorum, quos vel collegerant

vel scripserant , ipsi relinquerent in fuga

praecipitata vix vitam aufferrent, ε tempestatem transituram Pellaeis in confiniis inter varias aerumnas dissicilesque curas exspectarent, de recuperandis libris neque animo quicquam concipere, neque animum ad scribendum appellere potuerunt. Etiamsi vero ex isti Judaeis quondam Hierosolymae incolis aut reliquis in terras reliquas dispersis, aliquid literis mandarint lingva sua vernacula, mirum non est periisse omnia, cum reliquae gentes ebraea neque amabant neque legebant , ex Ebraeis autem pauci linguarum peregrinarum adeo periti fuerunt, ut scriptis aliquid in lingva vel graeca vel latina consignare potuerint. Periit igitur optimum certum subsidium eorum spoliorum ν

200쪽

rum , quae exspectare licebat a viris brai,

corum rituum peritis. Superest tamen Ba

nabas, aut quisquis istius Epistolae autor est natione Ebraeus. Sive igitur secundo demum seculo, sive primo, quod plurimis videtuli. vixerit, non exiguam prodit Judaicarum rerum peritiam. Exigui quidem

fuit judicii se nec ingenio magis pollet. sed

domesticae dc patriae disciplinae non fuit ru' dis. Habet in enumerato dicta & testimonia antiqui foederis,st nudo . in tota hae Epistola indicium apparet istius, de qua agimus, divisionis, Legem, Dayidem, Pro phetas citat clibro Mosaicos nomine Deute. ronomii app*lla d legem Osis nomine Decalogi , qu*d ante eur' sem quam facere non memini. vid. POTE . ERH Pa- tres Apostol. P. L c. X. p. o. cap. XVA P.M; Davida etiam titulum Prophetae tribuit. r. I. Non tamen Mosaicas aut fropheticas pericoν vel v*rbulo tangit, eque apex alicujus receptae divisionis ullibi extat q'od Deisiet sine dubio, cum ad cqnvincendos suos cives totam Epistolam conscripserit.

In Constituri ibu , quas vocant apostolicis, passim lectionis sacrarum scripturarum mentio fit. L. II. c. LVII cap. LIX. L. V. c.

IX. L. VIll. c. V. sed ita ut plane disserath Lectionibus in Synagogis per pericopas distributis Lib II. c. LVII. p. m. 264. editionis Cotelerianae dicitur Lector praesegisse

Dissi