Nova bibliotheca lvbecensis ..

51쪽

eos ad baptismum admitteret, admonendos putavit. Primum erat, ne ore tantum comyterentur peccata, sed & verum vitam emendandi afferrent propositum, ipsisque opere vitam emendarent, ποιησατε ν, inquiens καρροδε αξους τῆς ριετανοίας jocite itaqtie fructus poenitentia dignos. Ut enim praeclare G ΕΜΑ-RICI DOCTOR Es: rret N

admisit istudque confitetur, neque tamen ab eo demit, cuinam ii milii est Similis est γhomini, qui reptile tenet manu sua. Etiamsi is avet se omnibus aquis totius mundi, nihiIhoe ipsi prodo suo Jautem illa abjiciat e manu Iua, statim otio ij proficua est, quemadmodum dieitur Prov.XXVIII. 3.) qui aretur speccata sua eaque deserit, misericordiom consequetur,it. Thren.HI.4 I. Vnstamus cor nostrum cum ma nibus ad Deum, qui est in caelis sa mis consenatmagnus ille non rituum modo, sedis morum in vita doctor, Ar Mo Nings:

52쪽

sui perbis tantum eonfitetur, nec firmum in ρ Ηρre habet propossum pristinos mores corri- νωι mitis est ei, qui fordes corpori abluens, re lue manu tenet, cui nihil prodest abluti , ἐρηρe reptile tandem fecerit. , Et haee

demum est illaicimitentia, quam a Iund ada plenam perfectamque poenitentiam He-hetorum magistri vocant, cujus pleniorem deseriptionem nobis exhibet modo excitatus M MMON1DEs: N'n r

fuerit oblata perpetrandi iterum . quod limhrte admisit, isque facultatem etiam habeat, item exsequendi scelus es nihilofectus a i-ηeat, neque istud ob fasiam paenitentiam persenon ex timore, ut imbecistitate virium quis e g. eum mutiere isticite rem habueris, expost aliquod temporis spatium cum ea R'lus, in amore suo conflanter perseveret i. e. amore erga illam adhue flagret vires-qμ habeat integras , eodemque incioco, basin uideliquerat , Ommoretur, o nihiIosecius ab iηeat, nee in peceat proruat, is demum per

53쪽

sesam egisse paenitentiam dici potest se Caeterum vocem Θος dignus, respondere pi/tem Hebraeae voci ' Nn dignus, conveniens ut ποιειν καρσους ἀξίους τῆς ριεπανοίας facere fructus paenitentia dignos, idem sit quod facere fructus, qui paenitentia conveniunt, i. e.

opera qualia decet ab animo poenitente proficisci, d quamvis RAPHELius e S ΗΟΜΗΕRGius f existiment, hanc significationem ex media Graecia esse petitam nec profanis autoribus quondam fuisse inusitatam. g)ca vid eo L annith sol. 6. ol. I. ant fili. b Hilehoth eschuba cap. II 6 c ibid. f. d vid. Wolssius Cur philol. ad h. i. e Diti not. Polybian. p. 27. cf in parergis sacr. P. 9 seqq. g id iterum Wolssius in curo philol. ad h. l.

g. XIII.

Alterum, de quo admonendos eos cen. sebat, in eo erat positum, ut abjicerent nimiam, quam in autorem generis sui Abrahamum locaverant fiduciam. Quandoquidem enim τῆς με Ἀσης ργῆς futura sive inflantis ira injecerat mentionem quam sibi suisque ob promissionem Abraham factam pertimescendam non putabant, per ο λφφιν. sua constantem ποφορνωανθυποφομ tacitae huic objectioni occurrit. π οφοροι his continetur verbis: καὶ μὴ ξ τε λεγειν ἐνεαυτοῖς

54쪽

tostare intra vos, patrem habemus Abrahamum.

sic profecto non potest, quanta eorum de sua ex Abrahami origine fuerit gloriatio. quid crebrius in ore illorum, quam ut ditarent, πατέρ' ἔχημήτου 'πιαρι atrem labemus Abrahamum raris' α βμα--ἐσμέν semen Abraha sumus, b ο πάτηρ γλων 43 ἀάρ ες pater noster Abraham est ' cin qua velut praecipua quadam gentis suae gloria adeo nitebantur, ut divina sese excidere gratia, unditusque deleri haud posse , certinsine essent persuasi Apponam majoris illustrationis gratia, quae huc faciunt, HERMANN Wxae si verba: Admodum superbiebant Iudaei sua ex Abraham origine Iob. VIII. s. quam non modo in hoc saeculo gloriosam, seis in futuro S ad aternam sal rem profuturam arbitrabantur. Existimabant.

Israelitas uici non posse jactabant, cuivis Israelita partem futuram esse in futuro faculo ilique tribuebant non solum promissioni Dei a rabam factae, sedis ipsius Abraham merito, d Promissionem autem Λbrahamo iactam, totiusque sorderis, quod ipsi cum Deo intercesserat, formulam, conceptis verbis pandit nobis divinus scriptor Mos Ese

55쪽

ni o inter te, interqua semen tuum post te iugenerationibus suis faedere sempiterno, ut smtibi Deus o femini tuo ps te. Et dabo tibio semini tuo post te terram, cujus tu peregri

nus es , videlicet totam terram Canaon in pos

sessionem sempiternam, eroque istis Deus. e Hujus promissionis memor pro sua in hunc populum gratia benignissimus Deus, excitabat iis Mosen, qui eos ex captivitate educeret Egyptiaca f hujus promissionis spe freti, solabantur se invicem in omnibus aerumnis atque calamitatibus. st hac sese lactabant in captivitatem abrepti babylonicam, ii hae denique in hunc usque nituntur

i prata a Verumtamen nos populus tuus sumus, Alii joederi tui, filii Abrahami diuestrui, cui juramento te obstrinxisti in monte orijah, se men Isaaci, unigeniti istius filii, que ligatur fuit super altari coetu Iacobi, siti tui primogeniti

56쪽

leniti, quem Damorem, quo prosecutus es eum

g. XIV. Neque tamen irritam fore promissionem , Abraham posterisque ejus factam,sid firmam mansuram atque integ'm, ipse Johannes innuere videtur , per Α, θυποφοροραν statim subjiciens: λέγω ἀρ μῖν, τιγνατα ο Θεος ἐκ των Θων τάτων δῶραι Πυα τω βραάμ dico enim vobis . quod stifcctiam Deus ex lapidibus isti si cisores βοσabrahamo. In hac vero orationis parte cum nostra potissimum occupetur industria, nee, quae ad eam explicandam Interpretes asserunt, ita sint comparata, ut tuto in iis acquiescere liceat, videbimus, an non ex hi-uoria aliquam ei lucem affundere queamus. communis sententia eo tandem redit, hanc esse divini praeconis mentem: Si vel si, tum aderant, vel quotquot ex universa geni erant superstites omm perment, posse tamquotum pro sua o nudis circumscripta mitibus, 3 potentia

57쪽

potentia, ex duris etiam lapidibus novos formare

homines, qui propter sidem Abraham filii ejus diei queant, vel, ut plenius haec effert Ioim CLERICus: Utvrai, que Dieti a Di degrandes promesses a la posterite 'Abraham, mais

nue de repandre se bien ait fur un eupis,aus mechant que uous. a Sed, quomodo haec responsio Johannis lassicere potuisset Judaeis, qui se veros&genuinus Abrahaminlios, ex corpore eius di sanguine prognatos gloriabantur , si quod res est, fateri mihi liceat nondum perspicio. Quod si enim vel infiniti ex lapidibus procrearentur liberi quid facere illud poterat ad tollendam vel minuendam Iudaeorum, quam de patre suo Abrahamo habebant, fiduciam. Illud mihi quilibet facile dabit, si literatis servari sensus queat is commoda inveniri interpretatio, quae suscitandos ex lapidibus liberos etiam veros esse, genuinos Abraham liberos, ex corpore ejus, sensu ine prognatos, haud dissiculter ostendat, istam reliquis omnibus esse praeserendam,

a in noti ad Versionem Galliearum T in h. l.

58쪽

quod eum animo volveret Iou. M R-c Llus, omnem quod junt, lapidem movit, ut servato literati sensu ex memoratis a Johanne lapidibus liberos exsculperet, qui ex eorpore Abraham iis sanguine sint prognati. Reiectis itaque aliorum opinionibus, quas longo ordine recenset, dudum est

inquit, quod cogitavi omnibus his subtilitat Mi neutiquam opus esse, qua ex mero oriuntur rajudicio de immediata lapidum in Abraha Mida conversone , qua tamen in verbis Iohan- rei neutiquam deprehenditur, nec ad ejus sco- m necessaria est. Ita que scut omnis homo exierea dicitur νiri, noli, nutriri, qua a men non immediate in hominem mutatur, sed varias alias titationes prius subit, o sicut ρο- feri ex majoribus suis excitantur, sed per multa occustas, inpervestigabiles substantiae soram corporea conversones, ita etiam ex Iapid is et puto die tum excitari filios Abrahami, Pando lapidum vilis, dura, o ad nutrimen. igri naturaliter prorsus inepta substantia cedit o modium o aptiorum terra partium s fru-Im in nutrimςntum etiam femineum Abraha- Midarum, qui hin alios etiam gignant Ilios exi a jam in se mutata lapidum substantia suo duu nequit negari, omnipotentia Dei absolutae' ui es decens objectum, dum ab ipsus cooet

ς isne pendet omnis vis creaturarum nutriens

59쪽

I fertilitatem addens ita deprimere debet ortos ex Abrahamosilios anquam quorumβ mane origo ex terra non tantum, sed ex lapidibus ipsis contemtissimilo ineptissimisDeo volente derivari posse set. a Atque in hac sentantia mirum in modum sibi placet vir eruditissimus statim subjiciens atque hane solvendi dubii omnis viam gaudeo me deinde reperisse ab aliis quoque notaram tum Pontificiis, tum Protestantibus, b tandemque totam tractationem suam his claudit verbis: Ad quae verbum nunc amplius nultam addam, adstructo se , ut puto, satis ii-rerali dicti Iohannis sensit, eoque a disscultatibus omnibus Dul indicato. cy Sed, ut ingenue dicam, quod sentio, ex omnibus, quae prostant, opinionum varietatibus nullam adhuc invenio, quae minori se probabilitatis specie mihi commendet. Ut enim

antea monui, ea verborum Johannis erat sententia: Si vel omnes . qui tum erant superstitet, perirent, osse nihilosecius Deum ex duris, qui in conisedi erant lapidibus, ho-vam suscitare sobolem Abraham , ut salva maneat Dei promissio, nec Abraham unquam

liberi ni defuturi cst Prius ergo omnes perirent necessum foret quam nova Abraham soboles ex lapidibus suscitaretur. At si periissent omnes, uomodo, quaeso, a pides in mortuorum hominum cedere nu trimentum possent, ut ex iis novi procreari

possent liberi, veri Abrahami liberi suturi l

aut,

60쪽

aut, si maec mens est clarissimi viri , quod ,

antequam funditus delerentur, lapides iis in nutrimentum sint cessuri, ex quibus in succum sanguinemque versis novi oriundi essent liberi, quaenam lapidibus in alimen tum assumtis peculiaris inesset virtus, ut . qui ex iis nascerentur liberi meliorem induerent naturam, quam qui ex cibis quihusvis aliis forent procreandi Quocunque se vertet vir eruditissimus, nihil habebit, quo istam tam operose excogitatam

sententiam tueatur, a In exereiit. textuat. N. . o 388 byibid.ce ibid. p. 389 dyvid. 3. XIli. s. XVI. Verum quid opus est, recensendis aut refellendis aliorum sententiis, longius plerumque petitis, S a mente Johannis quam maxime alienis, diutius immorari l Tentabimus vires nostras, an non alia forte viarem expedire , commodumque verbis Johanneis sensum conciliare valeamus. Vocabimus in subsidium sortissimi inter Israelitas herois JEPAT historiam, quam ad illustrationem commatis nostri plurimum, sacere putamus. a Vicerat is ingenti prasi Ammonitas Gileaditis Le tribui

si ad Ruben, is dimidiae tribuimanasi