Quis est Petrus? : seu, Qualis Petri primatus? Liber theologico-canonico catholicus

151쪽

eam, qui hactenus numquam exstitit, & mere litius est, salvum muneret supremum, ae infallibile tribunal apostolicae Sedis, hoc est, romanae Ecclesiae cum suo Capite conitinctae. In altero casu, qui maximo practicus est. & frequenter contingere M let, si error in Ecclesia ortus, multosque sibi, ac pertinaces asseclas fuisset nactus; ad pronunciandam sententiam verte fidei nullum in Ecclesa in fallibile tribunal laret, quip- Ie eum apostolica Sedes hae authoritate ponatur destituta, & universa. is consensus propter ipsos pertinaces impossibills. Atque hoc ipsum discrimen est, quod acutus, si quis umquam deceptor, optime inspexit, quodque suum Declarationis arcanum non prius, nisi ad calcem operis, in Corollario T. 2, p. 3Io detexit: ,,Hic enim patere Volumus seGallicanae Declarationis arcanum, Gallicanos Patres non id edixisse, Ane Romanus Pontifex cui singularis persona insallibilis haberetur, sede quo in scholis tantae rixae sint. Procul has scholae Uoces, rixasisque habuerunt, non id episcopale, suumque aestimarunt. Ad praxinsemaxime respicere placuit, atque illud pro certo figere, utcumque scho- Alastica, ac subtilis quaillio se habeat, tamen convenire inter Omnes,,Catholicos, pontificium decretum choe est, apostolicae Sed is nonishaberi pro irreformabili, neque ultimum robur esse consecutum, nisi MEcclesiae consensus accesserit. Quo dogmate constituto tota insallibi litatis quaestio speculativas inter, vanasque quaestiones habeatur.- Hic propriam vides hominis consessionem, quod non scholastica quaestio, sed longe aliud quidpiam sibi ac Episcopis Galliae ante oculos, &cordi fuerit, nempe medium, seu artificium apostolicae Sedis, hoe est, romanae Ecclesiae cum Capite suo conjunctae in desiniendo Authoritatem infirmandi. Non solum ille Pseudo Bossuetus, sed revera Meldensis etiam Episcopus hoc diseriminis inter Parisiensem scholam, & Gallicanam Deis clarationem satis perspectum habuit: hine istam quidem fatente Εditore Defensionis, ne apostolicae Sedis authoritatem laederet, missam voluit; illam vero jam universim apud Gallos civitate donatam pro vindicanda Galliae orthodoxia sibi sumsit defendendam. Tametsi porro ipsius Bossueti infirmitatem non negemus, quod opinione Parisiensis scholae enutritus, sedentem a Sede apostolica distinguens, aut etiam separans, non singulis Pontificibus, sed toti Pontificum seriei privilegium inerram tiae adscripserit; attamen romanam Ecclesiam, ceu perpetuam Petri S

152쪽

--- l indem, & cathedram esse in fallibilem agnovit, ct in ipso Conventu PM risiensi non nisi eum hae protestatione constanti, & publiea subscripsit De. elarationis Art. 4: Nom esse irreformabiis summi Pontiscis judicium, rufi Ee4ere hoc est, romanae confessus accesserit. Id domestica Galliae docimenta de M. Bossueto testantur. Plures enim S. Theologiae, & Juris canonici Doctorea Parisiis in publiea consultatione coram tota Galliasium dedere testimonium: Au contraire M. Missues a lovisur Dutenu hau tement P indefaillibilitέ de ruisse remaine 'b. Meldensis Episcopi sensa dein fallibili authoritate romanae Petri Cathedrae ex propriis ipsus scriptis suo loco percipiamus. Interim bic adhuc ex ipso Bossueto notandum, quod nequidem quoad Pontificis inerrantiam. a communi catholicorum doctrina disienserit, sed eum sub duplici respectu considerarit, vel ut Doctorem universalem, nempe pro universa Ecclesia fidei dogma detanientem, id est, ut vulgo dicunt, ex Cathedra loquentem: vel ut Dodcorem particularem , ad quaestiones Ecclesiarum particularium responden- Iem. Tantum hoc posteriori sensu concedit Basnagio, Papam errasse η

Quam vidimus Iarvati Bossueti malam artem in statu quaestionis subdole inverso, eandem sero ubique in argument do Observamus. Ut nihil de eo dicam, quod illustrissimis Ecclesiae monumentis aut omnino praetermissis, aut nonnisi obiter memoratis, Vim suam praecipuam po. nat tenebrio in obscurissimis factis, dictisve, sub quorum latebris vix ulla Minervae Iampade illustrandia delitescat, quod ab aperta Bossueti

fronte maxime abhorret; vix non Omnia, quotquot adducit ex Comeiliis Constantiensi & Basileensi, aliisve Authoritatibus argumenta, existra oleas uersantur, cum illae nullo modo apostolicam Sodem, seu romanam Ecclesiam eum suo Capite conjunctam reliquae dispersae Ecclesiae. Authoritati submittant, sed tantum Pontificis persum jussicio universalis Leelesiae m. non dispersae, sed in unum congregatae velint esse subjectam. Quod ad scopum tantum non unice spectare videtur, est SCypriani, erran. tis, inquam, Cypriani exemplum, qui non solum Stephano Papae, sed romanae Ecclesiae traditioni, aliarumque Ecclesiarum expresso consenis sui contradicere non est veritus, quem S. Augustinus non a toto, sed a

153쪽

14 tanto excusat peccato, cujus acerba dicteria, justo commotioris animi indicia non potest non reprobare, cujus adhuc in Vita paenitentiam, etsi nulli bi scriptam, pie tamen supponit, quem demum non aliter, nisi martγrii falce purgatum declaravit. Quam desperatam duceris caussam, quae nullo alio modo, nisi errantium exemplis possit defendit Digna est.

quae hae de re legatur, doctissimi Thomassini Dissertatio et da in Smodos Iub Stephano P. Uerus etiam Bossuetus in S. Cypriano erga Stephanum P.

irreverentia culpam expresse redarguit ' .

Est hoe speetate, & eharacteristi eum larvati Authoris artificium,

ut in toto opere multoties universalis Ecclesiae Authoritatem commendet, addatque sortissimum semper robur in hoc totius Ecclesiae unanimi eonsensu missis positum, quasi hoc quisquam Catholicorum negaret, aut in dubium vocaret. Sane non de eo ulla est controversa. Si quam semel fidei doctrinam constat universi orbis catholici consensu esse probuiam, & acceptatam, hoc sine dubio omnium firmissimum est contra har ricta argumentum. Sed non in ea nunc versamur quaestione: aliud est, quod quaeritur de consensu universae Ecclesiae nondum manifestato, sed Primum manifestando, an, usquedum hoc factum fuerit, inter Catholicos nulla detur firma fidei regula, cui necessario se debeant omnes, ut C tholici snt, ct maneant, conformare. Orta e. g. de fide controversia, lataque per pontificiam Cathedram sententia, si pars notabilis non con senserit, fidem msuspenso manere larvatus Bossuetus pluribus in locis asseverat, idque ut persuadeat, utramque paginam implet. Huic vero falce doctrinae directe, ac severe contradicit genuinus Bossuetus asserens sequod hoc artificio Ecelesia seductioni exponeretur, quodque nihil sit ,,injustius, & latiorem januam aperiens manifestae rebellioni, quam dein endere, Eceleliae judicia omnem suam firmitatem habere non posse, , usque dum partes adquiescant ). Quod ergo ad consensum omnium Ecclesiarum pertinet, ex eodem M. Bollaeto distinctionem discas summe obstrumdam, quam se ignorare Pseudo - Bossuetus smulat, vel potiua assectat: est enim alius consensus per authoritatem, qualis Pontifici, aut Episcopis in Concilio congregatis convenit; & alius consensus per obediemitam, ad qualem ipsi Episcopi erga Pontificem, aut Concilia sunt obligati. Haec

154쪽

Hae disinaeo tanti momenti est, ut eamdem videamus a quibusdam Discopis empresse in suis subsi iptionibus fuisse observatam: genuina sunt verba M. Bossueti, qui etiam quaedam exempla producit ').

Neeesse est sane ad finiendas lites cirea fidem exortas, ut perpeatuum, ae insallibile tribunal in Ecclesia Dei existat, cujus judicio quaecumque particulares Ecclesiae per obedientiam sese consormare debeant. Atque haee ipsa caussa est, scilicet unitas in fide per totam, qua late patet, Eeclesiam conservanda, cur apostolica Petri Cathedra Romae couloearetur, id quod Bossuetus in Catechismo docet: sestu . in quo con- sesistit Primatus Ecclesiae Romanae Resp. In eo, quod illa a Deo est ,,instituta, ut sit Mater Ecclesiarum, & praecipua conservatrix veritatis, A& m. quod omnes Ecclesiae cum illa debent unitatem servare M Iane unitatis necessitatem ut vel ipsis Galliae Episcopis eo altius imprimeret Meldensis, eamdem sibi pro scopo Sermonis illius praestantissimi et eis pit, quem pro initio Comitiis dando habuit, ubi tam neeessariam esse Episcoporum a summo Pontifice dependentiam eum S. Caesareo Arei tensi assirmavit, ut ipsa jurisdictio episcopalis subsistere non possit, ni stquatenus ab illa Petri primitus instituta defluens, eidemque ceu sonu suo, aut radici inseparabiliter adhaerens. Ipsum praestat audire Bogue. tum : Ita ministerium Apostolorum explicatur: omnes eamdem p . otestatem accipiunt, & omnes ex eodem fonte Christo verum senon omnes in eodem gradu, neque cum eadem amplitudine. Iesus isChristus enim se communicat ea mensura, qua ipsi placet, & sem,,per eo modo, qui convenientissimus est ad unitatem suae Ecelesiae sistabiliendam. Propterea incipit a primo Petro & in hoc primo sor Amat totum, & ipse salvo ordine extendit, quod in uno posuit, ut ait -S. Augustinus, Petrus qui honore sui Primatus repraesentavit totam Gela. ,sam, recepit etiam primus, s solus ob initis claves, quae postea debebam omnibus aliis communicari. m. ut nos disceremus secundum doctrinam AS. Episcopi Ecclesiae Gallicanae, quod Authoritas Eeelesiastica primitusisin persona unius landata hon se extenderit ad plures, quam sub ea com itione, ut semper referatur ad principium suae unitatis, & ut omnes,,illi, a quibus exercenda erit, eidem Cathedrae inseparabiliter uniti ad-Mhaerere debeant ). εν S 3 S. 7.

155쪽

Unde jam & aliud larvati Bossueti artificium facile dissolvitur, in

quo mirum, quantum considit Concilia opponens universalia, in quibus haereses jam a Sede romana confixae, ipsaeque Pontificum sententiae novo examini subjectae, adeoque non insallibilis authoritatis, sed dubiae suerint visae. Ita nimirum obsequium catholicae fidei non rationabile, sed irrationabile, eoque ipso invisum, ac contemtum exigere Velle videtur. Rut numquid nobis vel privatis, praecipue vero Theologis hoc modo ipsa etiam generalia Concilia licet examinare, ut eorumdem fundamenta& ipsi inspiciamus, ut non caeca, sed rationabili fide obediamus, ut nostros adversarios argumentis confundere discamus y immo nonne ex simili motivo ipsas licet scrutari, & examinare divinas scripturas, totamque catholicam fidem anne ideo de divinae Scripturae, aut fidei nostrae authoritate dubitamus, si velimus & ipsi veritatum istarum firmis argumemtis convinci, vel ad nostram instructionem, vel ut eas aliis declarare,& praecipue adversariis nostrae fidei rationem dare positaeus Itaque non

semper Omne examen est dubitationis, seu suspensionis judicii etiam ad dissensionem parati: datur & aliud examen instructionis, ad consensum scilice;

i per obedientiam, tamen cum ratione praestandum. . . Atque hinc post latam ηsummo Pontifice sententiam haud frustra tamen in conciliis examen re. stauratur, eo fine, ut motiva sententiae omnibus Ecclesiae Patribus ill cescant, iique suum, id est, membrorum cum capite consensum mani sestent: quae in universali conventu manifestata totius corporis cum Capite consensio ad superandam obloquentium pertinaciam externae Autlioritatis, quae dari inter homines potest , maximum pondus est. Ita obse vante Bossueto contra Dupinium Ephesini Patres suum in damnationem Nestorii consensum manifestarunt, licet ex Obedientia debitum: ita vel ipse Pseudo - Bosi uetus cum negare non posset, plerosque Chalcedonez- .ses Patres jam ante conventum epistolae S. Leonis subscripsisse, hine in Synodo neque de Eutychis errore, neque de vera fide Leonis amplius dubitasse; fatetur, novum examen a Patribus fuisse susceptum ad legitime declarandum ipsorum cum Papa consensum ' , sejam ordine, & legi- Mime declarandum restabat, unde is sibj sensus, nempe quod recte cxa inantibus constitisset Leonis sentcntiam cum antiqua fide, quam hau serant, consentire. En ex ipso larvato minu to distinctionem sat claram, ac solide fundatam, aliud esse examen declarationis , ad suam, Mol

156쪽

aIienam ins--m; aliud vero Abitationis, ad propriam si ita plaeet,

dissensionem. . . . .

Quemadmodum in statu quaestionis invertendo, & argumentando, ita non minus, immo quam maXime in respondendo Ruthoris vafrities imvenitur, qua scilicet punctum dissicultatis studet aut in alios detorquere, aut saltem obscurare, mentemque Lectoris in aliena dissipare. Atque imprimis cum semper omnium Catholi eorum fides fuisset, totam . qua late diffunditur, Christi Ecclesiam Apostolicae Petri Cathedrae, tamquam suarunitatis Centro & Capiti esse subjectam: nova doctrina, quae dispersae Ee. etesiae judicio sedis apostolicae sententiam cuperet subjiciendam. vel ipsi larvato Bossueto visa est summam pati dissicultatem, quam dissimulare non est ausus, sed ut objectionem his verbis exposuit ' : is Hie quae--unt, quis sit ille consensus Ecclesiae, quo nitimur, totiusne, an partis, sequot Ecclesiarum, quot Episcoporum, quot Capitulorum . quot Abb istum, quot vero Regionum, etiamne Indiarum, aut Ia ponensium quam inae molestiael qui sumtus, ut Nuntii quocumque discurrant, allaturi arusectenticum consensus instrumentum Gravis certe, & perquam dissici. Iis quaestiol Sed mirare levissimam responsionem: inanes pissiuncula contrarem factis Atqui hoc ipsum maximi ponderis esse debet, quia non vana speculatio, sed res lacti est, quae tantas patitur dissicultates, quo modo universae Ecclesiae consensus sit explorandus, quo modo hujus consensus necessaria expectatio non potius destruat, quam conservet Ecelesiae unistatem. Rogent, ait, Curianum, Augustinum, Capreolum', Leonem, alios, quos narravimus in Ecessare consensione reposuisse vim, qua mi, quibus sumtibus, quibus caeris, cursoribus, nuntiis ιοι regionum explorarint fidem. Ita scilicet in alios detorqueri, aut contemni debet, quod solvi non potest. Factum Cypriani erroneum si excipias, doctrinae ejusdem S. Patris, aliorumque omnium velut digito tibi ostendunt cathedram Petri romanam, ad quam perfidia halere non possit accessum, tamquam regulam, cui conformare suum adhaesionis, seu obedientiae consensum quaecumque Ecclesiae debeant. sane eerte magnam dissicultatem frustra alibi apud Dissensionis Authorem

quaeres.

157쪽

Iam vero nova & major instat dissicultas, quid ergo, si eonsensus

universalis obtineri nequeat parte una Obstinata, & potius rebellare, quam suum judicium submittere parata Τ Ita prosccto fidei unitati & securitati male consultum videtur, & arma ministrari inobedientibus fide in suspen. so manente. Respondet Author : Haec omnia objicienda veniunt non Par Ilinquus, sed summis ex omni gente, ex omni ordine viris, quorum gesta produxi. mur. Quinam illi viri quae gesta Τ- Atqui hoc certum est, hane ipsam ob caussam summos viros ex Omni gente, & ordine adversus gallicanam Declarationem insurrexisse. Porro ait: mei securitati constulltim, A mes in illum Bmboli apsolici articulum resolvatur: Credo in Spiritum sanctum, sanctam

Ecclesiam eatholicam. Sic nimirum verbis ludit sensu vacuis: neque enim in Ecclesiam catholicam credit, qui cum Cathedra Potri, cum romana m mee Ecclesia, omniumque Magistra in unitate fidei non conjungitur. An 'spensi animi relinquuntur, qui in Ecclesia catbolica authorita te acquiescunt pSubdola interrogatiot Qui acquiescunt, eorum certe animi non sunt suis spensi: at vero ii Ecclesiae catholicae authoritati nullatenus acquiescunt, qui medium ordinarium, divinitus institutum, quo Ecclesiae auctoritas exerceri debeat, hoc est, tribunal apostolicae Cathedrae, seu romanae Eoclesiae non reverentur, sed eidem refragantur. An romanum Ponti emparui pendunt, qui ejus aulboritati pos orsum summa nil,l aliud, quam ipsam Ecclesiam eaιbolicam, sive diffusa , sue adunatam anteponunt p- Mellea veristia, s obiter aspicias, sed venenata & exitialia, si in profundum, absconditumque sensum penetrest qui enim Pontifici cum grege fidelium illi comjuncto Ecclesiam, ut aiunt, universalem anteponunt, ii non jam Ecclesiam, quod falso dicunt, minus universalem, sed partem Ecclesiae litigantem Pontifici praeferunt, lanuamque, ut verus Bossuetus supra g. s scripsit manifestae rebellioni aperiunt. Sic ergo arma ministrari inobedientibus, cum jam negare non posset Pseudo - Bossuetus: id denuo in alios longe a se diversa sentientes nititur detorquere. Demum in eamus extraordinariis extremum quaerit effugium contra, ac antea ipse pro principio generali statuerat, fisi regulam mansabiliri, risi cum totius Ecclesae consensu, nemine, aut pauco tantum numero re gnante. Christus ergo vel tam improvidus fuerit, vel tam impotens, ut pro extraordinariis casibus sufficientis authori. tatis remedium ad conservandam fidei unitatem in Ecclesia sua instituere

158쪽

aut non vellet, aut non posset y - I Quis est vero haeretieus, praesertinis plures jam suo errore infecerit, qui contra fulmen apostolici eulminis sub latibulo extraordinarit casus non jam tutus sit ceterum sat largus ille

Ruthor extraordinarios ea sus, quo fingit, bene multos, totque numerat,

ut si velis, ordinarie apostolico judicio possis refragati. g. IO.

Omnium validissimum contra novam hanc doctrinam argum emtum est illud P. Gongalo2, aliorumque: Apostolicae Petri Cathedrae, ,,tamquam Tribunali divinitus instituto, ad finiendas fidei quaestiones Mobedientiam in fide, & quidem internam mentis adhaesionem, non ,,solum externum oris flentium deberi ex constanti Catholicorum omis,,nium, etiam Gallicanae Ecclesiae contra Iansenistas expressa doctrina. Huic invictissimae ac manifestissimae veritati Author Defens is opponit primum arte jam satis nota retorsionem in Innocentium IU, & Bollarmi. num, nihil minus, quam suae opinionis patronos. Mox vero his no, minatis suum, quasi alienum, non sine timiditate addit responsumtavosolica Sedis definitioni Ohedientiam deberi cum exceptione, nisi ejus iussa contineant heresin ' : Itane Catholicorum omnium, Gallis etiam non exceptis, doctrina nihil sit emo, praeterquam puerilis verborum lusus in hune sensum: Apostolica Sedi de fide aliquid definienti inferna merue asebentiendum est, nisi a me aberraverit ρ - Hanc si fidei obedientiam pumriliter dixeris; eam non tantum Pontifici, sed cuilibet, ne dicam viro,

etiam mulierculae debes, hoc est, cum ea sentire, nisi a vera fide aberraverit : hanc certe obedientiam nemo haereticorum Papae negaverit, cum eo credendi, quidquid non erroneum in fide Pontificis fuerit vi sum. Mittamus nugas, apostolica Sedes hunc in finem a Dei Filio in

stituta est, ut ejusdem sententia circa fidem dissentientes possint ad unitatem fidei redigi. Frustra hoc tribunal foret, & insipienter a Christo institutum, si lata sententia in suspenso animi manerent. Quodsi sub

praetextu erroris, vel omnino haeresis liceat contra definitionem pontiis clam excipere; tunc non tam Pontifex est, qui de fide subditorum, quam

subditi, qui de fide Pontificis judicent, & quidem qualibet paviculares Ecclesiae erunt judices Matris suae romanae, quia id judicii etiam dissi. De Ecclesiae Pseudo. Bossuetus attribuit. s, M.

159쪽

y f. II. Quis disieeptabit autem in casu dissensionis unius partis eum alotera Ponti si ei adhaerente Τ Audi eumdem i. c. respondentem: Iceptabit, ns ς' ab alto arissus p Christum ergo iterum de caeso deis scendere oportebit, ut unitas in sua Ecclesia restitui possit non sussiciet visibilis ab ipso in terra constitutus Uicarius, non apostolica P tri Cathedra, non romana omnium Mater, & Magistra Ecclesiarum

Quis disceptabit, nis ipsa traditionis veritas ρ Quid vero, si id, quod S. Cypriano , sociisque accidit, pro ipsa veritate traditio falsa habeatur Quis diseceptabit, nisi ipsum, s res tanti fit, tamque ambigua, generale tam

cilium Audin cantare volucrem appellantium ex secta, toties apostolico fulmine damnatarum appellationum per Io integra capita libri decimi Apologistam. Richerii quoque ab ipsa Gallia reprobati Patronum, voce sua, quae Bossueti vox non est, jam plane proditum Τ Quid vero , si Concilium universale quacumque ex caussa, larsitan intra seculum, & ultra obtineri non possit quid si in ipso Concilio pars Pontifici, ac romanae Ecclesne dissentiens nolit in ultramontanam redire sententiam quid ipsius Concilii decretum valebit, si non totius congregatae Ecclesiae eonsensu firmatum Τ Aut num sorte pars dissentiens a dando fiastragio, ab ipse sessione in Concilio excludetur Id quidem antiquum morem sa, peret, sed & antiquam fidem, tantum eam esse catholicam Ecclesiam, quae cum romana in fide consentiens; quam eumque dissentientem, eo ipso non amplius esse catholicae Ecclesiae partem, sed factio iam & schismaticam: Quis disceptabit, ns ipsa denique Ecclesia docente Spiritu S. certis a veritatis iure illustrata Haeccine ergo ipsa catholica Ecclesia , quae in duas partes discissa, a fide sanctae apostolicae Cathedrae aliena, a centro unitatis avulsa. Matri & Magistrae suae discola haeccine divinae veritatis luce illustrata, Patris luminnm Filia, dilecta Iesu Sponsia, Spiritus S. Discipula Quales hi asphemiael Utut numerosa sit, aut seculi dignitate conspicua haec dissentientium multitudo; nihil tamen valere potest adversus sanctam Christi Ecclesiam supra Petrum inseparabiliter fundatam: non enim Christus n. merositati, sed unitati, non mundi Principibus, sed sub Petro constitutis Apostolorum Successoribus, usque ad finem seculi suam promisit assistem

Illa

160쪽

diversa, seromanam Cathedram esse illam, in qua Petrus semper praesideat, si& loquatur, quae haeresim nesciat, ct semper virgo suerit, sitque, cui im eparabiliter adhaerendum, in cujus sinu tuti simus, cujus judicio in fide sedivina necesse sit nos uniri, ad cujus judicium, si consensio partium re-muireretur, lanua aperienda foret manifestae rebellioni. Haec, iti, quam, cum laudavo sermone de unitate, tum saepe alibi verus Bossuetus do. eet: tantum abest, ut apostolicae Sedi partem Ecclesiae dissi6a opponat, ut expresse etiam Gallorum doctrinam de potestate pontificia superiora restringat ad unicum casum eongregata, & consspirantis universiae Ecclesiae. Non ergo romanae Petri Ecclesiae particulares quascumque Ecelesias opposuit, sed totam quantam Ecelesiam catholieam solius Papae persona credidit authoritate superiorem salva semper erga apostolicam Petri Cathedram, hoc est, romanam Ecclesiam reverentia & obedientia.

His quidem similia, aeque magnifica in Iaudem apostolicae sedis

non raro loquitur & Pseudo - Bossuetus; sed parum tamen veteratorum. more sibi constans est, prout scilicet argumentis premitur, in diversas partes se vertere & inflectere doctus. Nunc enim per apostolicam Seisdem sineere eum Bossueto intelligere videtur singularem romanam Ecclesiam; mox Vero, ne propria manu destrueret, quod aedificare volebat, apostolicam Sedem vocat tot , per orbem diffusam Ecclesiam, iterum. que aliter, ac frequentiussuccessivam omnium Pontificum seriem, qui duo posteriores sensus, si primum illum excludant, uti ex seipsis absurdi, ita a veritate catholica sunt remotissimi. Si enim in Ecclesia nulla est singullaris Petri Cathedra; tune neque singulariter supra Petrum aedificata Ee-elesia est, nullus Pastor, nullus Petri Successor cum potestate plena et,vium, nullum unitatis vinculum; nulla Matrix Ecclesia; verbo nullus jurisdictionis primatus. Si vero apostolica Sedes nihil sit reale, nihil actua. te, & visibiliter existens, tantum, sicut tempus, aliquid abstractum & me. eessivum, hoc est, tota succedentium sibi Pontificum series; praeterquam quod impossibile sit, totam hanc veluti catenam a vera fide inseparabilem, abruptis tamen a vera fide annulis cogitareέ eo ipso, quod series sueces. sva nullo tempore plene, & actu existat, sequeretur numquam in Eccle.

M apostolicae Sedia authoritatem plene, & actu ellistere, hinc neque uni.

I a . ' quam