장음표시 사용
161쪽
Non Bossuetus, sed Dupinius in laeeessione Pontificum Cathmdram Petri constituit, quem Pseudo eriti eum Romanae Ecclesiae hanc prae rogati Uam aufferre cupientem pro meritis Episcopus Meldensis eastigat unam vocans ex ejus speciosissimis praerogativis, esse Cathedram S. Pe- ,siri, Cathedram principalem, quacum omnes fideles debent servare uni--atem, quam S. Cyprianus appellat originem unitatis. M Hujus Cathedrae a S. Petro landatae, & exinde semper Romae existentis perpetuitatem Bosi uetus cum S. Optato ex romanorum Pontificum successione contra Dupinium, demonstrat, N. B. quae unica est cathedra peculiariter S. Petro, ejusque Successoribus commissa etiam cum reliquorum Apostolorum exclusione, quacum necessario omnibus fidelibus servanda unitas, & quasi rivulis ad fontem suum inseparabiliter adhaerendum est. J Similiter & alterum aeque Pseudocriticum, salsumque fratrem, Richardum Simonium, qui ut olim Julianus ab Ecclesiae occidentalis auillaritate ad orientalem appellare praesumsit, ex S. Augustino Meldensis consutat: se Credo hane separtem mundi tibi iussicere debere. ubi Deus gloriosissimo martyrio pri- ,,mum Apostolorum Voluit coronare, per quem in occidente Principa- ωrm Cathedrae apostolicae constituit. - Quid respondebit M. Simon ad ,,tantam authoritatem Ecclesiae occidentalis, cujus caput Romana est, MMater & Magistra omnium Ecclesiarum En, ut authoritatem ro
162쪽
Sacra Scriptura, Ss. Prirum detorta intre etesiones.
g. I. Duo sunt praecipui S. Scripturae textus, qui gallicanam Declarationem,
ejusque Desensorem graviter premebant, quibus ergo infirmandis, atque alienum in sensum detorquendis omnem impendit operam; irrit tamen eo natu, cum utriusque textus genuina interpretatio a vero Bossu to facta nostris in manibus sit. Primus est Matth. I 6: Tu es Petrus, Ssuper banc petram aedificabo Ecclesiam meam &c., quem ita exponit ' : ,, His- ce verbis Christus, qui suam maxime unam volebat Ecclesiam, creavitis Magistratum amplissima prae ceteris potestate, & majestate praeditum, qui Omnes moveret ad unitatem maxime in fide; Subdola vel ipso in limine, ac salsa commentatio i contra conspicuum Scripturae textum, quo
Christus florum allocutus est Petrum, cumque Ecclesiae Petram instituit, creatum ait a Christo Magisratum, ut non in una persona, Petro, ejusque Successore collectam, sed in plures, immo universos Episcopos diffusam insinuaret supremam Ecclesiae potestatem. Dein Ecclesiae sundamentum, quod christus, ut riunt, abfiolate, hoc est, sne adjecta conditione in Petro instituit, Author ille in hapothetinim commutat, si Petri Successor eommunem Ecelsarum fidem pro os is debite promat, qua ficta conditione totum Christi propositum, Petrique authoritatem ad divinam fidem firmandam in irritum mittit. Cetera, quae adhibet Uerba, sunt aequivoca, parum aut nihil fgnificantia. Cap. a totus in eo est, ut persuadeat, id quidem osseti in Petro euilibet successori injunctum, ut Ecclesiae sit fundamentum, non tamen huic officio gratiae promissionem, hoc est, fidem semper inviolate conservandi fuisse conjunctam. Maxime animadvertendum est, quod Petrum, ceu ab Ecclesia divisum proponat, majoremque huic, quam illi firmitatem adscribat, quasi salva Christi promissione a fundamento suo separari Ecclesia posset, & aliter, quam suo cum fundamento conjuncta posetis inseri insuperabilis esset. I. I. Iuvat ad confusionem larvati hujus Bossueti verum audire Bosuetum, verba Christi, tu es Petrus, explicantem ; D Nomen tuum Simo-
163쪽
sinis mutavi in illud Petri NB. in signum firmitatis', quam ego tibi volo
communicare, Np. ΝΒ. non solum pro te, sed etiam pro tota mea E seelesia, em enim aedificare volo super hanc Petram. Volo in te modo em, Anenti & peculiari ponere praedicationem fidei, quae ejus erit fundamen-δum: Et portae inferi non proalebunt adversus eam, id est, illa erit firmataiscontra omnes Satanae conatus, ut sit insuperabilis. Et hoe quid est aliud, Aquam quod Jesus christus repetit Luc. aa: Satan expetivit vos, ut cribra Aret; sed ego rogavi pro te mire, ut non deficiat mes tua, F tu eonfirma se tuos. Non solum Christus hoc loco eonfirmandi ossicium Petro eommisit, sed interprete Bossueto etiam ipsiam communicavit firmitatem, eamque non pro solo Petro, sed pro tota Ecclesia, quam voluit supra Petrum aedificare, ut esset in perpetuum firma & insuperabilis contra Satanae impetus: en privilegium pro bono Ecclesiae perpetuo duraturae Petro datum, ergo in Petro vivente semper in Successoribus perduransi Praeterea Christus, quod hic apud Matthaeum promi sit non soli Petro sed Successoribus, apuὸ Lucam repetiit actuque contulit; ergo & Petri Sueeessoribus, non soli Petro, nec tantum ossicium contulit jubens Da. tres confirmare, sed & precibus a Patre impetratam stabilitatis in fide gratiam cum ossicio conjunxit.
Adhue clarius in saepe laudato sermone de instate ad Episcopos
Galliae Meldensis eumdem textum explicat ): is Christus dum ultimam, anum vult apponere mysterio Unitatis, non loquitur ad plures, sed ,,per aliter Petrum designat per novum nomen, quod illi indidit. Solus
seest, qui cum eo loquitur, Jesus Christus, Dei Filius cum Simone Ionae sistior Iesus Christus, qui est vera Petra, & per se ipsam firma, cum Si- one, qui non est Petrus, nisi per firmitatem, ΝΒ. quam Jesus Christus se ei communicat. Huic Iesus hic loquitur, & loquendo esscit in ipso, &-imprimit suae firmitatis characterem: Et ego, inquit, dico tibi, tu es Petrus, adjungit: Super bane Petram arifcabo Ecclesiam meam. & concludit: Pomista inferi non promalebunt adversus eam. - - Uerbum Iesu Christi, qui desinihilo secit, quod sibi placitum est, hanc firmitatem dat uni mortali: MN B. ΝΒ. Ne dicas, ne cogites hoc ministerium S. Petri cum ipso fini. Mendum: hoe, quod servire debet, pro sundamento Eccsesiae aeternae, senumquam potest finem habere: Petrus vivet in suis Successoribus, Pe.
164쪽
r astorus semper loquetur la sua Cathedra, hoe est, quod dicunt Patres,
quod eonfirmant sexcenti triginta Episcopi in Concilio Calcedonensi. FDieat nune Pseudo ..Bossuetus ossicium in fide Ecclesiam eonfirmandi ad Suecessores Petri pervenisse, non firmitatem fundamenti, quae si abst, ipsum nee esse est labefieri ossicium, & authoritatem confirman. di: dieat Petrum aut non vivere, nee loqui amplius in Ecclesia, aut 1 Petrus loquatur, Petrum dicat decipi, & a fide posse deficere: dieat talia, fingatque. Non certe ita dixere Milaetus, non SS. Patres, non ipse Christus Dominus, qui Petro promisit gratiam a Patre exoratam, ut ejus fides, quae deberet fundamentum esse Ecclesiae semper duratu. rae , nunquam deficeret. Concludamus ex eodem adhuc Bossueti Sedimone de Unitate p. 49I: AIta Ecclesia romana semper Uirgo est: semper, creditur, quod semel suit creditum et eadem vox semper resonit, &MPetrus in suis Successioribus manet iundamentum fidelium: Iesu, Chri. fistus hoc dixit. Coelum & Terra citius, quam ejus verbum praeteribunt. . Alterum jam textum Lue. aa: Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, S tu aliq*ando conversus confirma fratres tuos, ita disseeat D ex Fonis Author, ut partem posteriorem, quae ossicium confirmandi is tres imponit, ad Petri Succes es transiisse admittat, partem ver priorem, quae gratiam divinam propter ipsum ossicium promittit, Suo cessoribus Petri deneget η . omnem itaque movet lapidem, ut ossicium in Petro summis Pontificibus commissum Ecclesiae fidem firmam di, saltem authoritate Petri exuat, spolietque, gratiam negans in C thedra Petri Successoribus, quam Christus pro bono Ecelesiae in fide firmandae Petro promiserat. Quapropter triplici sensti interpretatur verba Christi: Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, a subsequent, bus abscissa, F tu eonfirma fratres tuos: Imo Soli persona Petri vult i, lam datam promissionem, quae cum ipso exspiraverit, quasi Christus ipse non indieasset finem suae promissionis Petro datae non deficiendi in με. scilieri propter ossicium Petro injunctum, ac perdurabile fratres confirmandi. Ido Hoc privilegium stabilitatis in fide. non singulariter Petro, sed universa Ecclesiae; cujus tantum personam Petrus gesserit,
assignat, quasi ita ineptum fingens Christum, qui Eeclesiam indefectibulem aedificaturus jusserit defectibili fundamento, sed quod idem est, fab
165쪽
tibili authoritate fidem infallibilem stabiliri. stio Denique Petri fidem
in Sede sua peculiari, quae romana est Ecclesia, seu in Catiastra apostoliea non desecturam, qui solus integer, ae proprius est verborum Domini sensus, negare potius directe non audet, quam ut sincere profiteatur. Quare subdole inflatis veluti buccis romanae Petri Cathedrae praerogatiis vas ita depraedicat, ut magnifica dicere videatur, nihil revera dicens risHiee igitur cathedra, haec Sedes, haee Ecclesia est, quae pro sui Pon--ifieis dignitate, uniendae Ecclesiae necessaria numquam a vera Eccleis issia , numquam a vera fide abrumpatur. Quare abrumpatuir: non vero abrumpitur
En vulpeculam, quae modo optativo , non possivo praeelare , si Superis placet, apostolicam Petri Cathedram commendat, ut a verama N Ecclesia numquam abrumpaturi Quin etiam aliud adhue latis bulum sub verbo abrumpi sibi paravit: hoc siquidem singulare privilegium romanae Ecclesiae comminiscitur, ut a vera fide numquam totaliter,stu in perpetuum abrumpatur, sed, etsi a fide defecerit, non tamen, scut e. g. Graeca, Vel λnglicana Ecclesia, semper in errore perseveret: tantum ergo ad tempus Ecclesiae romanae desectionem a fide vult esse admittendam, prudenti sane consilio hominis Iansentani, aut cujuscum. que haeretici: ita enim contra actualem, Sprasentem apostolicae Sed is authoritatem omni tempore satis tutus erit, romanam Ecclesiam haeress arguens, sed tamen inter sicae dumtaxat, usque dum ipsa Matrix,& Magistra Ecclesia sorsitan a suis discipulis, vel saltem ope Concilii
oeeumenici melius edocta resipiscat, idque tamquam divinam fidem amis plectatur, quod antea ceu haeresin damnaverat. Rusmodi jus docendiae fidem confirmandi apostolicae Petri Cathedrae quadam ossicii specie, quod complementum vocant, quilibet haereticus attribucre potest, nihil c- minus suae, licet damnatae, sententiae firmiter adhaer.ς re, imo & unitatem fidei potest promittere, saltem pro futuro, dummodo ad veritatem fidei Ecclesia summo Pontifici adhaerens, hoc est ,- catholica, deposito errore revertatur. Quam bella haec prudentia, sed filiorum laeuli lInsuper larvatus Bossuetus hoc adhuc ossicii exhibet Ecclesiae romanae, ut ejus fidem a Pontificum fido non distinguat Tom. 2, pag. I9i: NDque vero disinguimus a romatiorum Ponti cum sis romana Ecclesia fidem.
166쪽
Atqui toto opere evineere, ac persuadere nititur, romanos Pontifieria vera fida deficere posse, & non raro jam desecish. Conclusonem
iis Pseudo. Bossueti quantum Uerus abhorruerit Bossuetus, eruditorum neminem fugit: in opere enim suo immortali, qbbd de Variationibus Protestantium conscripsi, pro sunda. mentali posuit Principio e non esse veram Christi, non apostolieam Eeclesiam, sed erroneam, ac mortiferam sectam, quae umquam in is dei doctrina variaverit, aut variare possit. Ut vero S. Scriptum interis pretem Bossuetum sequamur; jam supra g. et vidimus, quomodo Verba Christi e Rogavi pro te St. non ad solam Petri personam restringat, non ad Ohioersam Eret am nisi in directe, ac per consequentiam extemdat, sed textum int8grum & Inseparabilem de Petro, ejusque Successoribus explieet, non priorem partem a posteriore dissecans, sed utramia quo, quod Christus secit, conjungens, id est, tam promissum Petro datum, ut non dejiciat fiar tua, quam ossicium Petro impositum, S tu confirma fratres.
singulariter autem partem posteriorem, tu confirma fratrer . ita Boguetus exponit, ut totam Petri authoritatem, unacum ossicio confita mandi ad romanam Petri Cathedram in perpetuum descendisth doceat hunc in modum' : Sequamur mysterium; verba haec confirma tuos δειμμπει, non sunt mandatum . quod Christus singulariter S. Petro dederit,
Asud ossici.m , quod exigit, quod in sua Ecclesia in perpetuum instituita AForma, quam Iesus christus discipulis dedit apud se congregatis, est soris .ma Ecclesiae ' christianae usque ad finem seculorum. Ab illo momento , sequo simon constitutus est Caput Collegii apostolici, & Petrus appella istus, ct a Jesu Christo factus Ecclesiae siue fundamentum per fidem, quam sedebebat nomine Omnium annunciare, lab illo momento Christus fecit seinstitutionem, aut si malis, designationem Primatus in Ecclesia mediante persona S. Petri, dicens suis Apostolis: Ego vobiscum flum usque ad suem seculorum. Quo Ostendit sormam, quam ipse inter illos instituit, esse ad . - i u i . poste.
167쪽
, praeros transmittendam: NA. AEterna sueeessio destinata fiali petro, .,sieut etiam Fuceessio similis durationis destinata fuit ceteris Apostolis. AOportebat semper in Ecclesia existere Petrum, ut suos Patavi in fida
confirmaret. Hoc erat optimum medium ad unitatem animorum idemissentientium, quam Salvator maxime desiderabat, M. NB. Atque.,haec authoritas tanto magis necessaria fuit Apostolorum Successoribus, .,quanto infirmior laret istorum fides, quam illorum. Eodem tempore,
isquo I. C. in sua Ecclesia hoc ossicium instituit, oportebat pro ejus evis,ercitio Sedem fixam eligere. Dum consummandum erit opus, & Ro-4,ma christianarum omnium Ecclesiarum Caput constituenda; Domino illud 4,magnum Piscatorem hominum misisti, hoc est, S. Apostolum Petrum, ut ,,hanc Ecclesiam suo sanguine consecraret, & in ea principalem Sedem chr, ,,stianorum erigeret, unde fides confirmari deberet romana fides .issemper fuit Ecclesiae fides. S. Petri fides, quam ille praedicavit, & tamin. quam depositum in sua Cathedra, & in sua Ecclesia reliquit. quae ibi Osemper inviolate conservata est, semper Ecclesiae catholieae fundamen. 6,tum fuit, & numquam defecit. Denique pia ad Deum precatione Mossuetus hanc Meditationem concludit expresse asserens divinam pro. missionem Petro datam unacum ossicio ad posteros descendisse: N
vicula, in qua portantur, F cujus gubernaculum tenent, fluctibus fuisti OMruta , F tempsale demersa m. siue promisis Peιra datis. Non minus sanctos Patres, quam divinas scripturas salsa Interis
pretatione depravat fictus Bossuetus. Ut brevis sim, duo lassiciant e empla. Celebris est S. Bernardi tractatus contra Abielardum, ubi ad P. Innoeentium II haec scribit: MOportet ad vestrum referri Apostolatum siperieula quaeque, & scandala emergentia in regno Dei, ac praesertim, , quae de fide contingunt: dignum namque arbitror, ibi potissimum re
,,sarciri damna fidei, m. ubi non possit fides sentire defectum. Ηaee,,quippe hujus praerogativa Sedis: cui enim alteri taliquando dictum est t Ego pro te rogavi Petre, ut nm deficiat fides tua P Ergo quod sequitur,sia Petri Successore exigitur: Et tu aliquando emversus confirma fratres,,tuos. Quam Uere, quam clare S. Bernardust hune vero ni pro suo gustu interpretetur Pseudo. Bassuetus, Sedentem quidem a Sede distimguit, quod mori Gallorum dari posset , etsi non omni sensu probari. sed & ipsam Sedem en, quomodo a fide indefectibilem, quasi ad mem
168쪽
tem Bernardi, prestat: UCerere in ea Sede nνn es inret in perpetuum
in ea Pontificum serie, qua a sis penitus obrumpi nequeaι ' . Hoc Bernariadus non dixi ne cogitavit quidem, sed inpresso contrarium dixit:
Ibi resarcienda esse damna mei, ubi non possit mes sentire defectum: hane enim esse hujus Sedis praerogativm M. propter promissionem in Petro Successoribus
Eandem sortem sub manu Pseudo-Bossueti experiri debuit S. Ilio. ronymus, qui ad P. Damasuri ita se exprimit: se Ego nullum primum, senis, Christum sequens, Beatitudini tuae, id est, Cathedrae Petri com Amunione consocior, super illam Petram pediseatam Ecclesiam scio: ,,quicumque extra hane domum agnum comederit, profanus est. Sit quis in arca Noe non fuerit,. peribit regnante diluvio. Qui eumque to secum non colligit, spargit, hoe est, qui Christi non est, Antichristii Aest. Ilaec non ex mei certitudine, sed ex o ima Wssumtione ab Him ronymo dicta vult larvatus Bossuetus i. c. Sicut & illud Iustiniani Im- ,,peratoris ad Pontificem Hormisdam: Hoc reputamus Caibolicum, quod vestro religioso ress o fuerit intimatum. Itane ergo, quid catholica fido icredendum, proprioque sanguine confirmandum, cui Capiti pro unita ta fidei communicandum esset, id ab antiquis non certitudine.fidei, sed bona dumtaxat praesumtione suerit creditum Tolle Hieronymo fidei eertitudinem, & vide, an optimam vocaveris praesumtionem, qua dixit prosanum esse, qui Cathedrae Petri communione non societur, qui extra hanc domum supra Petrum aedificatam agnum comederit; eum perire, qui in hac arca non lit; qui cum Papa non colligat, eum. spargere, non esse Christi, sed Antichristi. Haeccine ex bona innium praesumtione dicta Τ Brevitatis studio nihil jam de Cypriano dicam, cu jus sere non meminit Defensionis Author, nisi ad vituperium , dataque opercid prineri , quod S. Mari r extra suam controversiam positur. mente tranquilla in laudem romanae Ecclesiae scripsit, ad quam presdia non psim habere accessum. Nihil amplius de Augustino , . cuius verba mi sere contorquet dicentis, Pelagianam causum sententia Romae lata, haud expectato prius uniuersi orbis consensu esse finitam: Culsa Mita
s, utinam aliquando Diatur error ι . - . - . -
169쪽
Pontis eum V Cone illorum Falsifieationes.
Cum in materia de appellationibus a Papa ad Concilium, ubi Dom*nis Author aperte Jansentanis patrocinatur partibus, haec verba legerem Tom. 2, pag. 23: Primus diadum' mortalium, qui appellationes a Papa expressa fiententia condemnavit Benedictus fuit His XIII, seu Petrus de Luna in schismase obstinatus S induratus; mirari non satis potui audaciam hominis, qui orbi erudito in re propatula, quam ipse dissileri non poterat, tam .impudenter imponere tentaret. Clarissima enim supersunt antiquorum. Pontificum testimonia, quibus hujusmodi appellationes illicitae declaram. tur. Ita seculo U Borisacius I ad Rusum Thetalonicensem, item Bon, laetus II in Concilio romano iisdem uerbis: Nunquam licuit de eo rursus x. quod semel salutum es ab apostolica Sede, tractari. Gelasius ad Episcopos . Dardaniae epist. Is scripsit: Cuncta per mundum novit Ecclesa, quoniam quγνumlibet sententiis ligata Pontificum Sedes B. Petri Mosoli jus habeat resolvendi, .utpote quod de omni Ecclesia fas babeat judicandi, neque cuiquam de ejus liceat j dicare judicio. Siquidem ad illam de qualiter muridi parte Canones appellari -- , luerint, ab illa autem nemo Iis appellare permisssur. Nicolaus I ad Michaelem Imperatorem epist. 8 haec babet: Nemo umquam apostolico culmini, de cujus
judicio non licet retractari, manus obvias audacter iuruiit : nemo in hoc rebellis,
extitit, nisi qui de se voluit judicari. Haec quidem a d. confrontandam, ut ajunt, mendacii impudentiam. : Ceterum quam falsum in sensum larvulus Author dicta Pontificum detorqueat, satis per se in oculos cadit: ,. quod cn m numquam, quod nemini licitum esse Ponti fiees decrevcrant, id non ordinaris licitum dicit: item cum Pontifices expresse asserunt, de quibuscumque causis Ecclesiae sIBI fas esse judicandi, & hoc judicium suae apostolicae Sed is non posse retractari; ipse haec decreta non de judicio ipsorum Pontificum, sed universalis Ecclesiae, Papa Executore Potius, . quam Iudice interpretatur Tom 2, p. 227. Hac arte evincam tibi, nec a Martino U, nec a Pio II, nec a Sixto IU, .nec ab ullo posteriorum
Pontificum appellationes ad Concilium fuisse interdictas; quod si inte pretari est, dicas, quid sit documenta depravare
170쪽
Observatu adhue dignius est, quam mala fide in allegandis Con. ciliis Oeeumenicis Pseudo - Bossuetus incedat. Lugdunense II, Chalee- donense, & Ephesinum pro exemplis suntoi In primo illo anno I 274 I piscopi graeci de romanae Ecclesiae Primatu suam fidem ita.profitentur ' : -ipsa quoque sancta romana ecclesia summum, & planuvi Prima'. Atum & Principatum super. timurisam Ecclesiam catholicam obtinet, siquem se ab ipso Domino in B. Petro Apostolorum Principe, sive ver. Mice, cuius romanus Pontifex est Successor, cum potestatis plenitudine reis secepisse voraciter, & humiliter recognoscit, & sicut prae ceteris tenetur. Afidei veritatqm defendere, sic &i de fide, si quae subortae fuerint, siquaestiones, suo debent judicio definiri. In hac Graecorum ProseGisione systemati Desenseris plane repugnant ultima verba, sueis subortae quaestiones romanae Ecclesia judicis submittuntur, & quidem ut 46niantur, hinc judicio irresormabili, quippe quo sidem divinam niti necesse est. Hune ut evitaret scopulum, duplex excogitavit effugium, nil veritus, etsi textus salsificationem. Ad primum igitur, ne in sidet quaistion, hus iAlius rbmanae Ecclesiae judicium sine Tua praetensa necessitate unicversalis consensus deberet agnoscere, verba pra teteris a Concilio m. praemissis posita, & sapienter quidem, quia revera etiam omnium cete is rarum Ecclesiarum particularium est ossicium fidei veritatem defendere, illa verba prae ceteris Iarvatus Author T. 2, p. 6a in conclusionem re traxit, quast non aliter, nisi unacum ceterarum Ecclesiarum judicio ad minante Ecclesiae ludietum fidei quaestiones pertinerent, quod graeei Pa tres non dixerunt, sed in eo Primatum posuerunt, ut romanae Eccle. Me Tribunal, tamquam apostolica Petri authoritate competens forum ipso fidei quaestionibus agnoscerent. ν
Ad alterum; ne authoritatem fidei quaestiones definiendi lateri de 'heret insallibilem, aliud sibi eslugium priori vel ipse jam disLsus in lusu vopis quaesivit, hic certe venia indigno, quippe a scops universalis Conei lii longe alienissimo. Hinc ait p. 63: Certe definire ac determina. sere pro eodem habentur. Quis autem Theologus non audiit determina. tiones sacrae Facultatis, aut quis eas propterea insallibiles cogitavit t. V a MDe-