장음표시 사용
201쪽
,,sequamur adhue, & non gravemini magnum hoe attendere semysterium, ad quod praedicandum hodie ne eestaria ratio me impelia it. Vidistis unitatem in sancta Sede; vultin eamdem in toto or- ine, & toto episcopali Collegio videre ρ Denuo S. Petrus est, in quo Milla amplius resplendet cx his verbis: Quid)uid ligaveris, erit ligatum, siquidquid solveris, erit solutum. Omnes Pontifices, & omnes S S. Patres id communi consensu docuerunt. I. C. qui Petro dixit: Qtti sequis ligaveris &c. idem omnibus Apostolis dixit, atque etiamnum di-ricit: ortarum remiseritis peccata, remittuntur eis, S quorum retinueritis, re
,,tenta junt eis. Quid est ligare, nisi retinere peccatas & quid est sol vere, nisi remittere Τ Qui Petro hanc dedit potestatom, etiam prin,,prio Ore eamdem Omnibus Apostolis concessit: Sicut migis me Pater, ,,ait, ita ego mitto vos. Non datur Potestas firmius stabilita, non Misissio magis immediata. Manifeste ergo hoc fuit pro postum Domininprimitus in uno ponendi, quod postea pluribus volebat communicare.,,NB. Verum, quod posterius, non evertit id, quod prius: & qui pri- ,,mus, non amplius locum suum perdit. Praemissiis ille ad unum lem,,mo: Ouidquid ligaveris &c. jam suae unius potestati sub ordinavit quem- ωibet eorum, quibus paulo post dicitur: Quorum remisieritis &c. nam promissa aeque, ac d a Domini sine Paenitentia sunt, & quod semelisin definite, ac universaliter datum, hoe irrevocabile est: praeterquam sequod Potestas pluribus data suam restrictionem jam habeat in sua dia is sone; cum e contrario potestas uni soli, & super omnes, & sine isexceptione data plenitudinem complectitur, & nulli alteri communu anda nullos habeat limites, nisi quos regula praescribat. Proptereariantiqui Doctores Parisienses unanimi consensu omnes in Cathedra HS. Petri agnoverunt plenitudinem Potestatis. Res haec decisa, & d, finita est. Hic praecipuus, ac notatu dignissimus, quem vide Art. 3, 6. 6 subjungitur Bossueti locus, ubi ad unitatem Eccletiae conservandam Episcoporum a Pontisee tam necessariam dependentiam ex S. Cae-streo Arelatensi asserit, ut ipsa Iurisdictio ecclesiastica subsistere nequeat, nisi sub ea conditione, quatenus ad illam Petri primitus in stututam, ceu Principium suae unitatis semper reseratur, eidemque inseparabiliter adhaereat. g. II.
202쪽
. - β. II. De romana Petri Cathedra ex Patrum traditione ita Meldensis prosequitur: Quoniam hoe consilium Dei fuit, ut suos probaturus Afideles, nasci schismata, & haereses in Ecclesia permitteret; non da- atur institutio firmior ad hanc stabiliendam, neque validior ad illassiopprimendas. Vi hujus institutionis in Ecclesia Dei omnia sunt firma, ,,quia omnia divina sunt, & omnia unum: & sicut singulae partes divinae , ita vinculum unionis divinum ἔ ct tale est ompositum , ut quaeli hol, pars agat sortitudine totius. Propterea nostri Praedecessores, qui tam, saepe in Conciliis suis professi sunt, se suis Ecclesiis praeesse tamquam AChristi Vicarios, & Apostolorum Successiores accepta ab illo immedia- ista Missione; in aliis quoque Conciliis, in Cabillonens, Uiennensi,
Haliisque, quemadmodum & Mntifices dixerunt, se agere nomine S. Pea tri, ince Peni, per amboritatem omnibus Episcopis in persona S. Petrifidatam, alitiaritate nobis in Petro conces a , tamquam Uicarios Petri, Vi. citrii Pesri. Et hoc quidem tunc dixerunt , cum agerent authoritato sua ordinaria, sed subordinata; quia omnia primum S. Petro coni missa Asunt, & quia talis est in toto ecclesiastico Corpore connexio, ut,
se quod fac id quilibet Episcopus secundum regulam, & m spiritu unita. tis catholicae, idem tota simul Ecclesia, totus Episcopatus, ct Caput episcopalis Urdinis unacto , o faciat, si ita est, si omnes Episcopi non habent, nisi unam Cathedram per relationem necessariam cessen. Atiale ad eam unicam Cathedram, in qua S. Petrus, ejusque Successe res sedent; ex hac doctrina sequitur, Omnes in spiritu unitatis ea. ωholicae ita agere debere, ut nihil singularis Episcopus dicat, nihil essentiat, quod universa Ecclesia ut suum profiteri non possit.
,,Quam speciosa es in hae unitate, o Ecclesia catholi ea, simulseautem quam fortis ad resistendum i Pulchra, tit formosa ut Perusialem, ,,terribilis ut casi orum acies ordinatas Pulchra ut Jerusalem, ubi sancta Muniformitas, & admirabilis politia sub uno Capite splendescit: speeio.
, ,sa certo in pace tua, dum in ira muros tuos collecta eum laudibus,,celebras, qui te elogit, ejusque veritates fidelibus an nuncias i Ue-
serum si scandala suscitentur, si insurgant adversarii, qui suis blasphe- semiis Dominum lacessere audeant; moenibus tuis egrederis, o Ierusa. lumi atque ad Oppugnandum illos exercitum formas, semper etiam Dissili sed by Corale
203쪽
-in hoc statu formosa pulchritudo enim tua numquam defieit sed
-jam tuis holtibus sormidandat Acies enim militum bene ordinata, quae istam pulchra solo aspectu est, quam terribilis fit omnium jacula contra se intensia, & Omnium hastas contra se erectas conspicientii Quam igi--tur terribilis es, o sancta Ecclesial dum ad pugnam procedis, armati tui tecum, in fronte Dux Omnium Petrus, omnes ad unitatis Ue- illum, quod est Cathedra Petri, conjuncti. I u superba capita, stisomnem altitudinem adversus scientiam Dei se extollentem prosternis: tu toto pondere densi agminis hostes tuos statione cedere cogis; tuissimul universos tota authoritate seculorum praeteritorum, & tota su- urorum execratione opprimis; tu haereses dissipas, & interdum in ,,ortu suo suffocas; tu parvulos Babylonis, recentes errores apprehen- is, atque ad Petram allisos confringis. Jelus Christus tuum caput Aab alto tuos movet, & unit, sed movet, unitque per apta instrumen- ista, Per media convenientia, per unum Caput visibile, quod ipsum repraesentat, quod simul Omnes ad Omnia movet, & ad unam acti
senem collectis omnium viribus concurrit.-- DUM PAPA, ET CAPUT OMNIUM EpiscoPORUM IMPUGNATUR, NON UNU35OLUM EPIscOPUs EsT, SED TOTUS UNIUEMIM EPIOCOPHUS, QUI PERIcLITΛTUR.
204쪽
ex divina institutione monarchici Primatus antiquissimis Ecclesiae documentis illustrata.
Divini verbi eloquia in eo, qui Ecclesiae catholicae est, sensu a me
Parte I allata, prosecto pontificii Primatus immobilia fundamen. ta sunt, nullis quibuscumque rationis humanae argutiis, aut toris sonibus infirmanda. Ex quibus eum reflexione critica, quod confiden. ter scribo, in Parte II demonstraverim, ejusmodi a Christo in sua Ee. elesia institutum fui si e Primatum, qui vere, ae proprie est, non tamen, ut ad invidiam garrit Febronius, arbitraris, S absolute monarchicus ἔJam cx ipsa Monarchiae natura, quae steri hujus Primatus essentialia jura sint, facile datur intelligi. Quidquid enim suprema, eaque illimitata potestas universam Christi Ecclesiam gubernandi in se juris complectiatur, id omne Christi Domini in terra universa Vicarius, B. Petri Sue- cessor potest. Nimium prolixa, & quodammodo infinita mea fieret oratio, si pontificiae Maiestatis jura omnia, & singula enumerare, eorum que amplitudinem, emeaciam, applicationem, & usum pro diversa temporum ratione vellem adcurate describere. Is tantum mihi animus est, hodierni temporis necessitati, aut utilitati eontra Novaturientium salis loquia patriae nostrae perniciem minitantia selectis quibusdam, atque ediametro oppositis veritatibus succurrendi. Quamobrem cum ea sit plurimorum hodie vastici es, ut vagam, & generalem Papae potestatem quasi quadam ossicii speeie nostro seculo ustata profiteantur, Omni vero actuali, & specifico pontificiae jurisdictionis exercitio quam cautissi. me viam praecludere, & Obstacula ponere conentur; ego hisce directe eontraire mihi proposui, atque hunc in finem tantum aliqua ad existernum maxime regimen spectantia, & plurimum nostris diebus solita impugnari Corollaria, ex stabilitis antea principiis licet sua sponte fluentia, hae tamen Parte III diligentius adhuc ex genuinia antiquitatis monumentia mihi sumsi discutienda, &illustranda.
205쪽
-testatem serendi leges universales in tota Ecclesia obligatorias, , nemo Catholicorum dubitat , sunt verba doctiss. Zaliveinii φ , qui cum esset in archiepit copali Sede Salisburgensi publicus juris canonici Doctor, adeo non supra, quam necelle urat, pontificiam jurisdictionem extulit, ut eamdem potius non semel in scriptis suis fraudis etiam occulto artiscio, quod admodum moleste legi, ultra quam par erat, deprimere studuerit. Immo ea est hujus ti eos certitudo, ut recentiori res Carionistae tantum novissimos quosdam, hoc est, burios excipe, ipso Cubelio iniquiores '') pro ea stabilienda, utpote re omnibus Catholicis ex plorati stima vix soleant argumentum afferre, sud studium iuum mox ad limites legi pontificia: in hypothes ponendos sedulo conis vertant. Ita saltem autiqua fide servata seculi hujus laudem, quam non invideo, aucupantur. Haec porro catholica verit is, pincipienti Parim esse obediendi , tam alte semper fidelium anjmis inde aborta Lutheri reformatione Parisiensis Eactutas ιhe ogica publico testi monio fidem suam saepius proscisa suerir. ACertum cit unum Et se jura ridivino summum in Ecclesia christiana militante Ponticium, cui oci. ones Christiani parere tenentur η η .
Ipsi adeo Basileenses Patres, quos pontificiae authoritatis conis iuratos hostes merito dixeris, de catholica hae fidei doctrina adeo sibi
.rant e seli. ut eamdem verbis saltem simulatoriis non potuerint non
eonfiteri. Cum enim Ioannes Tarentinus Episcopus in praeelata suae oratione ad Concilium Basileense habita in alia multa pontificiae Sed is privilegia assereret, ei tradita e se jura coelestis, terramque imperii cia rebus spiritualibus) a Domino Redemtore nostro; ita responderunt, ut odiosa quidem dicta sibi ei se proderent, negare tamen palam ut in notitii tra
206쪽
non auderent, hinc frigida licet ipsorum eonsessio D : -Late expli. Aeat jurisdictionem, & potestatem summi Pontificis, quod Caput fit, h& Primas Ecclesiae, Ut carius Christi, & a Christo non ab hominibus, sevel Synodis aliis praelatus, & Pastor Christianorum, & ei datae sunt a
A Domino claves, & uni dictum est: Tu es Petrus &e. & solus in plenitu dinem potestatis vocatus sit, alii in partem sollicitudinis, & mu Ita hi usmodi, quae cum vulgatissima sint, minime necessarium erat ra-
eensere. ita plane fatemur, & credimus. Qui di quod jam decisa res est universalis Ecclesiae sententia : si Romano pontifieii in B. Petro pascendi, regendi, & gubernandi universam Ecclesiam a Do mino nostro I. C. plenam potestatem traditam esse. Sane hoc catholicae fidei dogma tam aperte in sacris seripturis continetur, ut nulla Ecclesita declaratione aut definitione, nisi propteYobstinatam haereticorum contumaciam opus suisset. Claves enim regni coectorum Petro promissae tam eXScripturarum aliis locis parallelis, quam ex ipsa Christi Domini explicatione, ac demum ex vulgari inter homines jam recepta loquendi formula supremam indicant gubernandi, & immis randi potestatem. Eodem quoque sacrae Scripturae sensu, ct communi l quentium usu Christus promissis suis stans universi gregis Pastorem seu Ractorem, & Gubernatorem Petrum instituit. Aut num sorte sit prema ρο- hernandi potestas, num universalis Rectoris ossicium non jam ex sua natura jus imperandi, seu leges serendi in se jncludunt Id si tu mihi neges, aeternum jam mihi tecum silentium erit, nolim enim vel verbum
Hae imperandi, aut ne invidia verbo sit, dirigendi, statuendiis potestate erga Apostolos aliosque fratres jam uius fuit sanctus Petrus, in locum proditoris Iudae unum aliquem Apost OIum eligi jubens Ast. I, et i,
& universos fideles visitando abs dubio, prout superioris ossicium est, quae corrigenda videbantui, prohibitione emendans, & quae utilia, prae. eepto instituens Act. lX, 32. Inde ab Apostolorum aevo exortis circa Re-liaionem dubiis, aut controversiis ad romanam Petri Sedem ex singulis
207쪽
Orientis aeque, ae occidentis provinciis relationes mittehantur, atque obtenta hine decreta vel in controversiis Vim definitivae sententiae, volin dubiis firmae regulae valorem habebant. Etsi quidem pretiosissima illa primaevae antiquitatis monumenta propter persecutionum procellas fere omnia interierint; divina tamen Providentia factum, ut quaedam nobis reliquiae superessent. Certum est sane, atque innegabile a primis jam Pontificibus ad propositas sibi ex omnibus locis consultationes plurima ema. nasse decreta, quorum eum pleraque hodie authentiae fidem inter Criti eos perdiderint, tantum ea, quae severissima eris probata sunt, commo morabo. Quod maxime omnium memorabile est, brevi post Petri obitum Corinthi Presbyterorum exemplum occurrit, qui a suo ministerio per Sehismat, eos injuste dejecti viventibus adhuc Apostolorum quibusdam non ad hos, sed ad Petri Successbrem, Clementem scilicet Papam romanum appella. runt. Is vero in praestantissima, quae adhuc eXtat, epistola, licet Emmaeum humilitate, & moderatione, attamen suprema sua Capitis aut horitate
usus seditiosos paenitentiae addixit, jussitque suis, ab apostolicis viris rite ordinatis, Presbyteris subditos esse 'b: Vos ergo, qui seditionis fun--damenta jecistis, subditi estote Presbyteris, & correptionem suseipitoisin poenitentiam, sectentes genua cordis vestri discite subjici, depo ,,nentes arrogantem, ac superbam linguae Vestrae jactantiam. Melius -enim vobis est in ovili Christi parvos, & probatos inveniri, quam al- istum sapientes e spe illius dejici.
simile supremae iurisdictionis pontificiar documentum ex secun- .do seeulo Eusebius suppeditat fragmenta exhibens epistolar, quam Dio
nysus Corinthiorum Episcopus romano Pontifici Soteri rescripserat D. Ex ea eonstat Soterem antea ad Corinthios scripsisse epistolam, quae, se ut prior illa Clementis, tanti ab illis aestimabatur, ut eam quoque in Leeles a perpetuo legendam constituerent, quo prirceptis, ac documen. tu otimis abundarent, verba sunt Constantii minime certo Isidorianis decretalibus occupati. Aliud in hanc rem testimonium secundi seeuli ex S. Irenaeo desumitur ' η . Propter asiaticam enim Pascha celebram di consuetudinem a romana alienam ad Anicetum Papam prosectus est Polyearpus, ut eidem siquidem Eccletiae Capiti rationem redderet. -- Cum
3 Epist. i ad Cori apud Constant. n. 57. '' Hist. eeclec L. 4, C. 22. Epist. ad Victorem apud Euseb. L. 5, C. 21.
208쪽
Cum Asianorum ratio Aniceto exposita ejusdem successori, Papae Uictori pro icmporum diversa iam ratione haud amplius probanda vide. retur, is judaicam celebrandi Paschatis consuetudinem severa prohibutione, etiam cum anathematis comminatione interdixit. Neque sui qui tantam Pontifici aut horitatem denegaret, et si Episcopi essent, quihus nimia, ut putabant, Uictoris severitas displicuerat, inter quos praeeipue irenaeus eminebat: hinc ad consilia pacis, & charitatis Pa. pam adhortabantur, non quasi ipsam potesatem in dubium vocantes, sed unice potestatis abustum, & hunc quidem satis energice arguentes. Dicerene Fehronius audebit, sanctos illos Ecclesiae Patres salsis quibus. dam, sorte Isidorianis praejudiciis captos majorem justo Pontificis authoritatem credidisse, vel S. Victorem contra divinum jus sibi arrogaΩΩΤ - Λt, unt, Asiaticos Pontificis decreto morem non gessisse: hos breviter, sed invicte doctiss. Thomassinus refutat 'b: ASi renitentium Aenim pervicacia principantem authoritatem enervare potis esset, quae usquam residua sciret umbra legitimi imperii Nicaenae etiam, & Con- stantinopolitanae Synodo illusere Quartodecimani: an ideo cassa, euiseis uta secumenicarum synodorum majestas blaterabitur
Ex tertio Eeeleste Seeulo sat celebre est in caussa Rebaptizaniatium s. Stephani Papae decretum φη): Siquis a quacumque haeresi v erit ad nos, nihil innovetur, nisi quod traditum est, ut manus illi
imponatur in poenitentiam. Nee obstat, quod huic pariter Pontiis cis sententiae S. Cyprianus se non submiserit, immo etiam opposuerit: certum est enim Cyprianum erroneam defendendo caussam in modo etiam justo pertinaciore, atque animi vehementius comoti amaritudine exiscessisse, quippe qui apostolicam,' & universalem Ecclesiartim traditionem, si tantum paucas orientis, & Africae excipias, ubi in Conciliis novitas introducta suerit, em veterem errorem contemnere satis temere ausus est, & summum insuper Pontificem sannis, ae dicteriis insectari, eum vocando Haereticorum amicum, S inimicum Christianorum, nec non,
quod adhuc indignius, ironico sale perfricando ''' . Facile hic poς set Cyprianus passione abreptus sibi ipsi opponi, ubi mente, ac ratione
209쪽
tranquilla de Unitate Ecelera scripsit, hane scindi per diabolum: MDum, d veritatis originem non reditur, nec Caput quaeritur, nec Ma--gistri caelestis doctrina servatur Quia tu es Petrus. - Quam uni Matum cum Cathedra Petri firmiter tenere, & vindicare debemus' maxime Episcopi, qui in Ecclesia praesidemus , ut Episcopatum qu Orique ipsum unum, atque indivisum probemus. Haec nempe hominum infirmitas est, ut a propriae cognitionis suae regulis in praxi non raro pallione infligante recedant, praecipue ubi salsa de caussie suae verita. te persuasio illudit. Sed Cyprianus, ut cum Augustino loquar maculam suam passionis salce purgavit. Quam desperata si adversariorum caussa nec elle est, qui nonnisi peccantium exempla nobis Opponere pollunt, hisce denuo cum doctiss. Thomassino respondemus ' br,,Culpa liberari ab Augustino non poterat Cyprianus, qui consuetu--dinem universalis Ecclesiae, & traditioncm ab Apostolis usque ipsis, ,derivatam contemnebat, post habebatque nuperae per Agrippinum im, , eetae corruptelae. Minus adco est mirum, si apostolicae Sed is statuta minoris saceret, qui apostolicas traditiones, & universalis Ecclesiae se leges socci iaciebat. Ab hoc Cypriani contem tu, quem martyri expiavit, nihil adversus vel primae Sedis, vel Ecclesiae universalis, vel apostolicarum traditionum authoritatem rite excipi potest. Uetim tamen adhuc ex Neotericis nostris quaerore, unde sciant. Cyprianum ante mortem suam non resipuisse, factique poenitentiam egisset Ipse.enim Augustinus, qui non ab omni eulpa, etsi summo suo studio, Cyprianum purgare poterat, ita scribit ''' : MFortasse iactum est, sedonescimus: neque enim omnia, quae illo tempore inter Episcopos ,,gesta sunt, memoriae, litterisque mandari potuerunt, aut Omnia, que:
Quarto jam seculo paee Ecclesiae reddita latissimo veluti in ea mopo pontificia authoritas sua jura antehac vinculis constricta expandit, quod ex innumeris documentis usque adeo certis constat, ut etiam hodierni nostri Hypercritici eadem impugnare vix audeant. Inde enim a Syrteio decreta pontificia, quae Dionysius Exiguus suae canonum collectioin
' Videtur potius legendiim unitatis Cont. Donat. de Baptismo L. I . C. I 8. In Cone. generat. Dissert. a, n. v De Baptis. L. 2.
210쪽
rvtactioni inseruit, genuina esse eum distiteri nulla ratione possint, vel in. viti latentur. Atque his decretis Vim verae legis, seu obligandi vim inesse antiquitus jam creditum fuisse, siquidem eorum observantiam summi Pontifices poenarum ecclesiasticarum interminatione exigebant. Ita Syricius adversus Clericos incontinentes, decreti sui praevaricatores
sententiam tulit ' : AQui illiciti privilegii excusatione nituntur, ut sibi
,.asserant veteri hoc lege concessum, moverint se ab omni ecclesiasti eoishonore, quo indigno usi sunt, apostolicae Sed is authoritate dejectos, nec umquam polle veneranda attrectare mysteria. Tum ipsis quoque Episcopis atque Archiepiscopis poena indicitur, si quosdam contra sum. mae Sed is prohibitionem ad majores ordines promovere praesumserint' ' : Scituri posthac omnium provinciarum summi Antistites, si ultra ad sa. Aeros Ordines quemquam de talibus crediderint assumendum, de suo, is& de eorum statu, quos contra Canones, & interdicta nostra prove. xerint, congruam ab apostolica sede promendam esse sententiam. 6Demum Ponti x Himerium Tarraconensem Episcopum monet, ad serivandos Canones, S tenenda decretalia constituta, S ut ea non solum ad omnes Coepiscopos, sed ad universos Carthaginenses, ac Boeticos,
Lusitanos, & Gallieios, aliosque finitimas provincias litteris perferri faciat: AQuatenus & quae a nobis non inconsulte, sed provide sub nusemia cautela, & deli heratione sunt salubriter constituta, intemerata, permaneant, & omnibus in posterum excusationibus aditus, qui jam nulli apud nos patere poterit, obstruatur. Haec scripta sunt a Febr. a. 38S. Eu praestans perantiquae disciplinae documentum l
siricium secutus Innocentius I quinto Seculo ad Exuperium T losanum de clericis incontinentibus ita respondet '''): MDe his, & di sivinarum legum manifesta est disciplina, & beatae recordationis viri Si.
sericii Episcopi monita evidentia commearunt, ut incontinentes in ossi, ,,ciis talibus positi omni ecclesiastico honore priventur, nec admit, tantur accedere ad ministerium, quod sola continentia oportet imple,riri. Pollea tamen discrimine facto inter eos, qui Stricii monita ignorantes, aut scientes violaverint, scribit 'η : Si ad aliquos sorma il-rila ecclesiasticae vitae pariter , & disciplinae, quae ab Episcopo Siri elo