Quis est Petrus? : seu, Qualis Petri primatus? Liber theologico-canonico catholicus

발행: 1790년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Pro stento octavo incipit a S. Gregorio II, de quo spondanus

ad a. 73r praeeunte Baronio ita effatur, cujus f scripta extarem, resque ab ea gestae intelligentius exarata essent, Gregorio M. haud minorem existima. res. Procedit dein ad Gregorium III, S. Zachariam, Stephanum III, Paulum I, & Hadrianum I. AQui omnes continuata serie tam ab anti. , , quis, quam a recentibus Historicis plurimum laudantur propter sanctusitatem & doctrinam: ut proinde nemo eorum sne atroci injuria dici Apossit laborasse ea pingui ignorantia sacrorum Canonum, aut peccasse per negligentiam in iis servandis. Lege Anastasium Bibliothecarium, ,,Theophanem, Zonaram, Cedrenum, Reginonem, Hermanum, bige. herium, & reliquos Historicos graveε, qui eorum vitas, ac res gestas scriptis tradiderunt.--

g. ΙαA summis Pontificibus descendit ad venerabilem Bedam, ad

Ss. Anselmum, Marcellinum, Joannem Damascenum, Andream Cre. tensem Archiepiscopum, Germanum Patriarcham Constantinopolitanum, Heddium Stephanum, Libertum Cantuariensem Archiepiscopum, An stasium Abbatem S. Eusebii in Palaestina, & Bonifacium Germanorum Apostolum, Paulum Diaconum, Paulinum Aquit Hensem, Ambrosium Ansbertum, Albinum Alcuinum, Patres Concilii Franco sortiensis, Ethmnium Episcopum Oxi mensem, ac Beatum, quibus addere potes alios quam plurimos Seculo UIlI sanctimonia. & doctrina conspicuos, quorum vitas Mabillon duobus vastis voluminibus vel e solo S. Benedicti Ordine congessit, & plures, quorum acta apud Bollandum, ejusque Continuatores copiose recensentur, & quotidie amplius prodeunt.

si jam ad sanctos, doctosque viros seculi IX oculos eonvert mus, multo plures fortassis Occurrent . quam praecedente seculo. Ex summis Pontificibus sunt Leo lli, stephanus IU, Paschalis l. Euge. ni usi I, Ualentinus, Gregorius lU, Sergius lI, Leo IV, Benedictus IlI, eui dein Nicolaus I successit a. 838 , de quibus omnibus vel ipse Plati.

na, cui ceteroquin Sannagario accinente vitasque οιitusque notare

472쪽

maximam sanctitatis, ae eruditionis laudem non retieet, sed singulis insigne quoddam encomtum adjungit.

I. 12.

Inter alios ejusdem seculi noni pietate, & doctrina praestantiss. mos viros veniunt Agobardus Episcopus Lugdunensis, & Servatus Lupus Abbas Ferrariensis. quorum opera ipse Balugius recudit, Iesia Am- hicnensis Episcopus, Theodulphus Aurelianensis, Claudius Tauriensis, Leidradus seu Leiduardus, & Α molinus Lugdunensis, Halitharius Ca-moracensis, Fraculphus Lexoviensis, Prudentius Fricassinus, Ado Uien. non sis, Remigius Anti si odorensis, Benedictus Abbas Anianae, Adalhar. dus Abbas Corbejae, Ansegi sus Abbas Fontanellae, uterque Smaragdus, Dangatus Diaconus, Amolarius Fortunatus, totus Lugdunensis Clerus.ciusque Diaconus Magister Florus, Paschasius Rathbertus Abbas Corbe. Jae doctissimus, Ratramus seu Bertramus ejusdem Coenobii, Rabanus Maurus Archiepiscopus Moguntinus, Uiu ardus, Ludgerus sive Luidgerus Episcopus Nest phaliensis, Arno Archiepiscopus Salisburgensis, Amalarius Trevirensis, Walfridus Strabo Abbas Augisse divitis, Rudolisphus Monachus Fuldensis, aliique plures, quorum seripta inter Scriptores seculi lX indicavit Oudinus post Dacherium, Duschemium, Sam marthanos, Labbeum, Mabillonium, ipsumque Balugium. Tot tantosque Uiros. sacrorum Canonum aeque peritos utinam nostris diebus Ecclesiae possent ostendere it l

Mihi quidem praesentis Controversae oecasone vel solum IIine- mari Rhemensis seripta diligentius lustranti longe alia, quam vulgo nostrorum eruditorum insidet, opinio orta est de virorum illorum in rebus ecclesiasticis peritia. Hujus Archiepiscopi opusculum ss Capitulorum ad Nepotem suum Laudunensem Episcopum legant Nostri Novatores, & me Hercle fatebuntur, virum hunc non certe ex vetustorum

Canonum ignorantia Decretalibus, iisque sibi admodum exolis hisorbcam fidem tribuisse. Dignum observatu est, quod ipse Hinem arus in eadem disputatione jam se sollicitum ci rea apogrypha scripta exhibuerit Cap. 34, ita scribens: In Praelatione Isidorus dicit de Apostolorum Ca- Onibus, quod a quibusdam dicantur apogryphi, & plures eos reci- piaut, ct sancti Patres eorum sententias synodali Authoritate robora.

Verunt,

473쪽

riverunt, & inter canoni eas constitutiones posuerant, quod de quibus. sedam sententiis verum est, sicut alibi in hoc opusculo potes legere v. ADe Nicaeno autem Concilio non est ita, ut scripsit, sicuti multis au--thoritatum testimoniis adprobatur. 'Ergo Hincmarus non caeco modo assertionibus Isidori historicam fidem attribuit, sed eas eritice discus.st, & earum authentiam , ubi contraria inveniret argumenta, e. g. de Canonibus Nicaenis, rejecit. Ad hoc argumentum velim respondeant

Anti . Isidoriani l

Idem Hincmarus Cap. 2s ad Gelasium de Martyrum passionibus,& vitis Sanctorum, de actibus beati Sylvestri, de inventione domini.

cae crucis, S de inventione capitis beati Ioannis Baptistae conjunctim loquentem observat solertissime dictum: Omnia probate, quod honum es, tenete, atque in ipsis apOgryphis discrctionem esse tenendam innuit: De quihus quaedam in totum sunt rejicienda, quaedam autem propter se Haereticorum calumnias inter apogrypha sunt computanda, sed non ,,penitus abominanda, de quibus Viros catholicos in suis opusculis te--stimonia legimus assumsisse . Imo, quod maximum est, ctiam ipsa illa ars, qua Blon delius putavit, Isidori fraudem posse se manu prehendere, & in qua potissimum robur posuit ex Patrum scriptis frusta illa excorpens, unde Isidorus epistolas salso inscriptas consarcinaveririt, haec Bion delli ars, inquam, ne Hincmaro quidem incognita fuit,

quam tamen ipse non adoptavit, sed repudiavit, e contrario hanc veram statuens, notamque rerum ecclesiasticarum peritis regulam Cap. sto:

MHie enim est mos apostolicae Sedis Pontificibus, ut verba Decella. serum suorum quasi propria in suis ponant epistolis, scut qui legit, in- Atelligit Eum dum morem & sancti Patres, & Concilia saepe secuta sunt, ut Nostri ab exemplis iam ostenderunt, ipsique, si nunc locussoret, ostendere possemus. Haec eo dicta sint, ut manifestum fieret, Lil et haud- .

a Singulariter adhuc hou loco notandum, tam IIinmariam, quam ipsum Isidorum attentionem ad Aporrypha habuisse . qui Apos Olorum Canones . etsi orIgine genuinos non judicarim. Eccletiae tamen authoritate inter canonicas constitu. tiones reponi posse crediderunt. Numquid & posterior Ecclesia idem potuit eirea Decretalia is dori. licet historace salsa, jam tamen canonice valida Quam sapiens Hinc rei monitumi Nonne autem & Viri eatholi ei, & sancta Concilia ex Decretalibus Isidori testimonia desumserunt 2 Quis ergo Catholicus ea penitus aboinincetur 7 2

474쪽

4Sahaudquaquam eaera ignorantia praeteritis seculis Isidorianas Deeretales pro antiquia documentis acceptas fuisse.

S. I S.

Miraculum vero omnium maximum, quod nobis Isidori Mastiges eredendum imponunt, est illud ipsum seculum octavum nonumve, quod ab hodiernis Criticis & Philologis depingitur tamquam densa ignorantiae

nube obscuratum, inter reliquos Idiotas omnes infelicibus ovis exclusos, qui fraudem tunc noviter natam, nunc vero post annos mille propatulam non animadverterint, unum protulisse albae gallinae filium, scientiae omni.

genae, seu Poly . historiae portentum, inter suos tamen plane incognitum, de cuius existentia hodiedum dubitatur, Isidorum Mercatorem, vaserri. Inum omnium, quotquot umquam terra tulerit, felicissimumque impo. sorem, quippe qui Ecclesiam Dei plura per secula, prope annis jam mille deceperit. Dico plus quam humanae scientiae. ac omnigenae eruditionis in rebus pro sanis aeque, ae sacris portentum esse debuisse illum Is dorum,s deceptorem. Blondelli enim, qui illius vel vestigia pressit, herculeus non immerito labor censetur, eo quod iste studio quodam incomparabili omnium sere antiquorum Pontificum, Patrum, Conciliorum, Plistoricorum, aliaque inde a quarto seculo litteris consgnata Ecclesiae monumenta Iustravit, atque ex iis phrases, ac periodos parallelas ad constontandum, ut sperabat, Isidorum excerpsit; quem postea laborem Labbeus amplia.

vit, haud dubie, si plures viri docti id operae in se susciperent, adhuc ampliandum. Quodsi tantum opus est, Isidori vel vestigia sequi, ut immensum quoddam eruditionis mare perfretari oporteat; id nunc quidem in abundanti documentorum typis impressorum copia, licet non sine summo labore fieri potest: illis vero antiquis temporibus, ubi arte typica nondum inventa, multo rarior dissiciliorque suit librorum manuscriptorum copia, hinc necessario etiam constrictior lectio, atque eruditio; nonne sentis te Isidoro opus assingere humanis viribus multo gravius, qui immensa quadam lectione omnium sere antiquorum scripta expilaverit, atque frusta haec excerpta non solum analytice extra suum ordinem, prout Blondellus & Labbeus secerunt, disperserit, sed quod multo majus, dc neque Bion delius, neque Labbeus facere potuerunt, Bnthetice in unum eorpus totum collegerit, in tale totum, quod primitivae Ecclesiae statum locorum, temporum, personarum, negotiorum, & circumstantiarum singillatim indicatis denominationibus repraesentaret, atque hoc attentatum

475쪽

tam felici successu perseeerit, ut nulla novitatis, nulla sal statis speciofraus se ipsam proderet, sed plenam fidem sinceritatis inde ab initio in

Ecclesia Dei inveniret, eamdemque per secula conservaret Talem mihi vel unum in orbe deceptorem ostende, & victas tibi manus dabo. Ego vero miror, alias solertissimos viros hoc argumento, quod decreto. rium, seu demonstrativum arbitror, non fuisse permotos ad Isidorum ab impos oris infamia purgandum, quin potius ad atrocius criminandum no. stro hoc tam tolerante seculo li Nonne apologiae satis jam est Isidoro . a nostro seculo non tolerari p p Apogryphas, seu corruptas alienis centonibus, vel etiam salsa titulorum inscriptione vitiatas merces non repugno, attamen neque ut probatum accipio quisquis fuerit, ille Mereatis collegerit; quod autem ante se non jam existentes, ipse primitus tot, tamque diversas suis technis fabricaverit Decretales; mihi frustra fab Iam canes persuasurus, ut credam αδυνατον.

Quas primis 36 Pontificibus ante Siricium Isidorus assinxisse diei.

tur numero sere 8oepistolas, tantum legi oportet, & secum ponderanti momenta jam allata satis manifeste patebit, eas unius hominis figmentum esse non potuisse tam propter multiplicem rerum, Iocorum, personarum,& circumstantiarum varietatem, quam propter illorum omnium in tanta temporum obscuritate mirabilem cum aliis historiae documentis consormiis talem demtis quibusdam csi ita placet, hodiedum litigiosis anachorismis& interpolationibus, aut ut sorte justo largior sim, supposititiis etiam cenis tonibus, quae ipsa longaeuae vetustatis indicia sunt, a quibus vix, aut ne vix quidem ullum immune datur vetus monumentum. Hic tantum breve quoddam schema Dccretalium Oculis subjiciam: neque enim lucem resu.

giunt, quod mendacii est; sed quod veritatis est, sciri potius desiderant,

quam ignorari. S. Clementis epistolae quinque sunt. Prima ad Iacobum Hierosolyrnae Episcopum narrat, qua ratione Petrus bre i moriturus congregatis fra. tribus Clementem commendans multa ei tradiderit regendae Ecclesiae praecepta. Altera ad eumdem Iacobum tractat de sacris vestibus & vasis, velut vulgo dicitur, de Sacramentis. Tertia in NSpto Harduini titulum lia. hel: Omnibus tam majoribus, quam inferioris ordinis Clericis, ac cunctis fide

libus: agit de officio Sacerdotum & Clericorum. Quarta inscribitur Iulio,

476쪽

quatenus a rocta via duclinaverant. Quinta Fratribus Hierosolymitaniadu communi vita, aliisque de caussis. Anael eti tres epistolae. Prima ad omnes Episcopos, ceterosque fideles agit imo de iis, qui Sacerdotes accusant, et do ut Episcopus Deo sacrificans testes secum habeat, 3tio de peregrinis , & provincialibus judiciis, 4to ut oppressus judicio secularium appellet judicium Sacerdotum,& de majoribus caussis ad Sedem Apostolicam reserendis. Altera univerissis Episcopis in Italia constitutis inscripta Imo de ordinationibus Episcoporum & omnium Clericorum, ara de accusationibus Episcoporum, alio quod minus, quam a tribus Episcopis non debeat Episcopus ordinari, 4tο in quibus civitatibus Primates ac Metropolitani esse debeant. Tertia omnibus Episcopis, ac reliquis Sacerdotibus Imo de bipartito ordine Sa. cerdotum, et do de ordinatione Episcoporum, ac Presbyterorum, alio dedi serimine Episcoporum, & civitatum, Mo ut dissiciliores caussae ad Sedem Apostolicam reserantur, Sto de non admittendis ad accusationem inimi. cis, & de extraneo judicio. Εὐaristi duae epistolae. Prima ad universos Africae Episcopos do. eet, quot Diaconi in civitate esse debeant, & de uxore ducenda. Altera ad omnes in AEgVpto Fratres de mutua dilectione inter Sacerdotes &Ecclesias.

Alexandri tres epistolae. Prima inscribitur omnibus orthodoxis per diversas provincias, Imo de iis, qui Sacerdotes accusant, Ido de conissessione per vim extorta, 3tio siquis adversus Rectorem Ecclesiae querelam habuit, ato ut in oblatione Sacramentorum commemoretur passo Christi,& ut panis tantum, re vinum aqua mixtum offeratur. Sto de benedicti ne salis S aquae, aut ceterorum elementorum, sito de Trinitate, & unita. te Deitatis. Secunda omnibus Episcopis per diversas regiones de caussis& gravationibus Sacerdbtum. Tertia Omnibus Sacerdotio fungentibus, ut vitentur detractiones & injustae pulsationes.

Xysti I epistolae duae. Prima ad omnes Christi fideles est adhorta.

toria ad rediam fidem servandam: agit etiam de suspectis accusatoribus. Hltera universis Ecclesiis directa Imo de sacris vasis, Ido de appellanda

Sede Apostolica, alio de Episcopis Sede pulsis. Tules

477쪽

Telespho i una ad Fratres Episcopos imo ut septem hebdomadas ante Pascha Clerici a carne jejunent, nec admittant laicos in accusationLbus suis, et do de celebratione Millarum, &'Ηymno angelico, alio de Epuscopis honorandis, 4to de accusatoribus non recipiendis. Hygini epistolae duae. Prima inscribitur omnibus apostolica fide imbutis Iino demissione Filii a Patre, et do de caussis Episcoporum , 3 nodo criminationibus Maiorum, 4to de peregrinis judiciis. Altera ad Athe

nienses est dehortatoria a malo.

Pii I epistolae quatuor. Prima ad omnes Ecclesias ordinat, ut die dominico Pascha celebretur, & a quibus non oporteat Episcopos acci sari, atque de his, qui .transgrediuntur jussa apostolicae Sedis. Altera Fratribus Italiae, quod non possint amplius ad humanos usus transferri, quae semel divinis usibus consecrata sunt. Dure alite Uusto Viennensi Episcopo scriptae sunt tantum consolatoriae, & adhortatoriae.

.. . t V . . .

Aniecti epistola una universis Ecclesiis per Galliae provincias,rmo de ordinationibus, & caussis Episcoporum, ais de Primatibus, &' Metropolitanis, alio si Metropolitauus suspectus Episcopis, Mo de tonsura Cleri eorum, & habitu. Soteris epistolae duae. Prima Fratribus omnibus in Campania de natura Filii divina, & humana. Altera ad Episcopos Italiae, ne seminae sacra vasa, vel sacras pallas attingant, vel altaria incendant. Eleutheri epistola una universis Ecclesiis per Galliae provincias,rmo de escis non vitandis, et do de aceusationibus Episcoporum, & Clericorum, alio & omnium comprovincialium.

VIctoris quatuor epistolae. Prima ad Theophilum Alexandria, alii legunt ex Beda Caesarea Episcopum, Imo de celebratione Paschae, & Baptismi, ado nequis incerta judicet, glio de caussis Episcoporum termi nandis. Secunda universis Episcopis per Asricam de concordia & uni. tarmitate. Tertia ad Desiderium Uiennensem, me Pascha cum Judaeis celebretur. Quarta ad Episcopum de Paschatis celebratione.

478쪽

Zephyrini epistolae duae. Prima ad omnes per Stelliam Episto. pos de caussis & judiciis. Altera ad Fratres in aegypto de Episcopis spoliatis, & ordinatione Clericorum. Callixti epistolae duae. Prima inscribitur Benedicto Fratri, &Coepiscopo de temporibus jejuniorum, & criminationibus Doctorum. Altera universis per Gallias Episcopis imo de iis, qui conspirant adversus Episcopos, ado de iis, qui communieant eX communicatis, vel in. fide ibus, alio ut nullus Episcopus de alterius Parochia aliquid praesimat, ac de mutationibus Episcoporum , 4to de conjunctione consanguineorum , sto qui non debeant admitti ad testimonium, sito an Sacerdos post lapsum possit ministrare. Urbani una epistola ad omnes Christianos Imo de vita communi,& quam ob causiam Ecclesia possessiones habere coeperit, ado in quos usus, & a quibus res ecclesiasticae dispensentur, 3tio de invasoribus reiarum ecclesiasticarum, 4to de Cathedris episcopalibus, sto ut nullus communicet cum excommunicatis ab Episcopo, 6to de sponsione in Baptismo laeta, 7nio de impositione manus episcopalis. Pontiani duae epistolae. Prima ad Felicem Scribonem de honore sacerdotibus exhibendo. Altera ad universalis Ecclesiae Episcopos de fraterna dileetione. Anteri una epistola Baeticae, & Toletanae Provinciar Episcopis de permutatione Episcoporum. Fabiani tres epistolae. Prima inscrthitur catholicae Ecclesiae comis ministris de ritibus Ecclesiae romanae, dc schismate Novatiano, aliisque in catholica fide suspeetis. Secunda , mnibus Orientalibus de novo Chrismate singulis annis conficiendo, & de Episcopis non lacerandis obtrectationibus. Tertia Hilario Episcopo de accusatione contra Episcopum, ejusque ad Sedem apostolicam appellatione. Cornelii duae epistolae. Prima ad omnes Christi servos de transislatione corporum Apostolorum. & de Novatianis Ι Iaereticis. Altera ad Rusum Coepiscopum, an jurare Episcopi debeant, & de caussis adversuo absentes. Lucii ' Disitigod by GOos e

479쪽

Episcopus semper Clericos testes secum habeat, ase de criminationubus Episcoporum, & ut appellatio ad superiores non negetur, 3tio ut Metropolitanus sine Episcopis nihil agat, & Vicitan, 4to ut contra Epiis stopum Metropolitanus sine Episcopis causiam non audiat, sto ne Epi-Popi minores majoribus se praeserant, i 6to de iis, qui res Ecclesiae a

ferunt.

Stephani duae epistolae. Prima fratri ae familiari amieo Hilario Instripta, Imo de iis, qui infames sunt, ado de reverentia Praepositis exhibenda, ario de vestimentis ecclesiasticis. Altera omnibus per diaverias provincias Episcopis, in qua varia continentur de accusation, hus Episcoporum.

Xysti II epistolae duae. Prima Grato Coepiscopo de aeterna gen ratione Filii, & libera appellatione Episcoporum ad apostolicam Sedem. Altera fratribus per Hispanias de caussis, ct judiciis Episcoporum. 7 Dionysi epistolae duae. Prima ad Urbanum Praesectum est adohortatoria. Altera ad Severum Episcopum agit Imo de subordinatione erga apostolicam sedem, ada de Lcclesiis parochiania per cordubensem

Provinciam ordinandis.

Felicis I tres epistolae. Prima paterno Coepiscopo scripta de j dieiis adversus Episcopos, ct Clericos. Altera ad universos in Gallita Episcopos, est consolatoria det oppressis Episcopis. Tertia ad Ben, gnum Episcopum contra eos, qui Filium minorem Patre dicunt. Eutyctiani epistolae duae. Prima fratribus Ioanni, & omnibus per Baeticam provinciam Episcopis inscripta docet, quod Christus verus Deus, & verus homo merit. Secunda Episcopis per Siciliam Iino domodo recipiendi accusationem adversus Clerico , ado de non admi tendis ad accusationem Christianorum, atio de modo procedendi in ne gotiis ecclesiasticis. Caji epistola una ad Felicem Episcopum, Imo a quibus non ameusandi Christiani, et do Episcopum non accusandum apud seculares, attode clericis apud Episcopum accusandis, Αιο de his, qui negant verbi

480쪽

4s3 -- Dei incarnationeri, sto quod ad vitam aeternam perVeniri non possit, nisi per Mediatorem Christum, oto de ordinibus ecclesiasticis. Marcellini duae epistolae. Prima Salomoni Coepiseopo, quod Filius Patre minor non sit. Altera universis Episcopis per orientales provincias inscripta docet varia de contentionibus inter Christianos oristis, & Clericorum judiciis. iMareelli epistolae duae. Prima universis Episcopis per Antioche. nam provinciam Imo de subjectione erga romanam Cathedram, et dat quod mala pullulantia oporteat fraterna charitate resecare. Altera ad Maxentium Tyrannum de charitate & persecutione. Eusebii tres epistolae. Prima Episcopis omnibns per Gallicanas provincias inscripta agit de accusationibus sacerdotum. Altera fratriis bus per Alexandriam, & AEgyptum de judicandis Episcopis. Tertia ad Episcopos Campaniae, & Tusciae denuo de judiciis. Melchiadis epistola ad Episcopos, Marinum, Benedictum, Leontium, ceterosque Hispaniarum, & illarum Partium, Imo de majoribuseaussis ad apostolicam sedem deserendis, stia de Sacramento impositionis manuum, & Baptismi, 3tio de jejunio dominicae diei, & quintae se. riae. Item alia hujus Pontificis nomine epistola de Donatione Constantini. Constantini Imperatoris constitutio ad Sylvestrum I. Item epistola Nicaeni Concilii ad Sylvestrum. Item excerpta quaedam ex syn

dalibus gestis S. Sylvestri. Epistola Athanasii, & ceterorum aegyptiorum ad Marcum I denumero canonum Nicaenorum pro exemplaribus Nicaeni Concilii, quia Ariani ista incenderunt. Marci ad eosdem rescriptum de missione Ca pitulorum Nicaenorum.

Iulii I epistola inerepatoria ad orientales pro Athanasio, & de

illorum excessibus contra romanam Ecclesiam. Epistola Orientalium ad Iulium caussantium, quod in communionem recepisset Athanasium, S ceteros ab ipsis damnatos. Iulii rescriptum ad Orientales pro Alba

SEARCH

MENU NAVIGATION