장음표시 사용
71쪽
s Idrina, & Antiochena praeeminentiae honorem obtinuerint, eoquod am baeliae sedes, & solae quidem post Romanam singulariter Petri Authoritato gloriarcu tur. Haec sano vera est caussa dignitatis illatum patriarthalium Sedium, ipsa scilicet Petri dignitas, qui illas tam landarit, quam vel
per se, vel suo nomine per alium gubernavit. Id nisi Anacleto credas. quod Patres nostri crediderunt, ita scribenti D: ,,Secunda Sedes apud Alexandriam B. Petri nomine a Marco ejus discipulo consecrata et timTertia autem Sedes apud Antiochiam ejusdem B. Petri Apostoli nomine ' ,, habetur honorabilis. Huic ni credas testi, aliorum veterum testi m
nia apud Thomasinum collecta repertes ), uti Ss. Chrysostomi, Na Elangeni, innocentit, item Theodorcti, & Eusebii, qui potissimum eo idiligentiam suam commendavit, quod Episcoporum, maxime illarum trium patriarchalium Sodium, perpetuam seriem contexuit.
sed eum doctiss. Solvaggio mihi piaeuro ducerem, preelarunis. Leonis locum praeterire, ubi Sedium Alexandrinae, & Antiochenae auctoritatem a s. Petro deflux ille diserte scribit' ' : se Nihil Alexandrinae sedi ejus, quam per S. Marcum Evangelistam, B. Petri disset puluin meruit :ispereat dignitatis, nec Dioscoro impietatis suae pertinacia corruente Asplendor tantae Ecclesiae tenebris obscuretur alienis. Antiochen a quo-oque Ecelesia, in qua pri trium praedicante Apostolo Petro christianum no- semen ex Ortum est, in paternae constitutionis ordine perie veret, & in . segradu tertio collocata numquam fiat inferior. Easdem Eeelesias sup . riorem jurisdictionis authoritatem prae omnibus aliis inde a Petro tra
x ille Gregorius M. testatur, qui sic ait 'o' e secum multi snt Apostoli, opro ipso tamen Principatu sola Apostoloriam Principis sedes in Amsithoritate convaluit, quae in rei Mia locis unius est. Ipse enim subiis rimavit Sedem, in qua etiam quiestere, & praesentem vitam finire di- natus est, ipse decoravit Sedem, in quam Evangelistam discipulum Amisit: ipse firmavit Sedem, in qua septem annis, quamvis discelliitus Asedit. Cum ergo unius, atque una sit Sedes, cui cx authoritate divi. sena tres nune Episcopi praesident, quidquid ego de vobis boni audio, Ahoc mihi imputo. Porro ad eundem Eulogium Alexandrinum : Ille mihi de Petri Cathedra locutres es, qui super Petri Calbedram sedet. Denique
72쪽
m- s rem omnem Hlnemarus Rhemensis paucis complectitur, dum sedes Edielesiarum, Romanae, Alexandrinae, & Antiochenae idcirco sp/ciales Stades vocat, quoniam Sedes sunt, quin potius una Sedes magni Petri, Apost larum Principis. Videant jam nostri Uidentes in Israel, Archiepiscop, Iea adversus Petri Sedem Curialistae, vel illam primaevam Patriarcharum authoritatem a S. Petro suam Originem derivare, & Petrum profunda, mento habere. Unde ergo sons fictitiae jurisdictionis, quam ab illa Pe. tri separatam nostro aevo quidam sibi vindicare nituntur Si primitivam eupiunt disciplinam restaurari, adeo nihil lucrantur, ut potius omnia perdant: ita enim oportebit Archiepiscopos nostros a Petro sicut olim Marcum discipulum, & Petri legatum dependere, ut ne suo quidem, sed Petri nomine jurisdictionem exerceant: nostros dixi Archiepiscopos, quorum tamen in ecclesiasticis documentis multo restrictior, & inferior jurisdictio semper suisse invenitur, ac antiquitus illa suit Patriarchalis,
quam in toto occidente unica semper retinuit Romana Sedes. Nostri hae aetate tam servidi disciplinae veteris aemulatores putantne, inconsulto, aut plane invito occidentis Patriarcha nationale concilium posse cele. hrari Quaenam pro hac sua recentissima opinione ex prisco aeuo. exempla producent 8 Quid hoc aliud est, nisi separatos habere conventus sine legitimo Capite, hoc est, . Sisenaticost Si lis est inter Nationis Germaniae Praesules, & totius Ecclesiae Caput; heu quam tristis disco dia i Heu quam tristior exitus, si sententiam serre, quod Capitis est,iaecesse lacrit i Quidquid Petrus super ιerram ligauerit, erit ligatum S in
specialem adhuc attentionem meretur Romana sedes, quam t otius mundi primariam Apostolorum Princeps Petrus haud dubie divino consilio sibi elegit, & sanguine suo scucundavit. Roma tunc gentium universarum Caput suerat, i hi sedem suam erigere oportebat Caput Ecclesiae, quae reprobalis Judaeis universas sinu suo ge utcs complecteretur. Id more suo praeclare S. Leo explanat Cum duodecim Apostoli aecepta per Spiritum S. omnium locutione linguarum imbuendum Evanis segetio mundum distributis sibi terrarum partibus suscepissent; healitarimus Petrus Princeps apostolici Ordinis ad arcem Romani destinatur Im-H a Dperii,
73쪽
6 operii, ut Iex veritatis, quae in omnium gentium reuelabatur saIutem, elli actua se ab ipso Capite per to Lum mundi corpus effunderet ε
I Nee obstat, Paulum quoque Romae simul Apostolum, aut sorte etiam Episeopum missa; ita enim Paulus, & Petrus Apostolorum Principes fuerant, ut tamen huic salva maneret sua divinitus accepta, eaque suprema regiminis jurisdictio, utpote cui totum ovile pascendum Domini voce commissum est: Dei dona sine pάnitentia stunt. Rom. XI. Quidquid itaque potestatis vel Paulo, vel aliis Apostolis fit posterius traditum, nihil Petro diminui potuit de clavium authoritate in universam Ecclesiam sibi promissa, collataque. Claves caelorum Omnibus quoque Apostolis, imo toti Ecclosiae missu datas cum quibusdam Patribus facile adis mittam, scilicet Apostolis per communicationem seu a Petro, seu certe subPetro,s delibus vero universis non quidem pro usu & administratione propria, sed tantum pro communi omnium utilitate. Uide Art. I, 9. 3. Miror sane plurimos nostro tam illustrato seculo aequivocis vocibus tam liben ter & sibi, & aliis velle imponere.
Ut vero ad Petrum redeam, Simonem, vulgo Magum, IIaeresarcham, & patrem omnium Haereticorum, ut S. Irenaeus scribit, oportuit per Ecclesiae Principem non solum detegi, & damnari, ut patet ex Act. VIII, verum etiam triumphari, & extingui: quam gloriosissimam victoriam super Simonem arte diabolica in aera raptum Romae solus per seipsum Petrus insigni cum miraculo retulit. Hujus historia: γνησιοτητα vir summa eruditione Marochius ex veterum Patrum testimoniis quam invictissime demonstravit. Vide Selvaggium D.
Denique ultimo Ioco memorabile est, quod 'antiquissimus liber a quodam fidelissimo Petri discipulo conscriptus sub nomine Praedicatio S. Petri testatur: cujus mentio fit apud Clementem Alexandrinum, Origenem, Eusebium, & S. Hieronymum. Christus digredienti Roma Petro sub finem vitae apparuit, qus cum divinum Magistrum cognosceret,
ex D Λntiqv. Christ. l. I, P. I, mas excussi Is c
74쪽
ex illo quaesuli: Domina, quo vadis p At Christus: Vado Romam uerum
trucifigi. Unde uaticinium imminentis suae mortis Petrus intellexit: no- his vero ex eo intelligendum est, quid Dominus signifieare voIuerit, cum se in Petro iterum crucifigi diceret. Quid Nisi Petrum in terra suum esse Uicarium, sibique fieri, quidquid Petro fieret. Cogitemu scut antea Samueli a Domino dictum, eandem a Christo sententiam in coelis ad versus eos enunciari, qui divinae Petri authoritati sele opposuerint: Non te abjecerunt, sed me, ne regnem super eos. I Reg. UlII, 7. , i
Quis ergo fuit Petrus Ille beatus voce Domini praedicatus disci. pulus, qui speciali divinae inspirationis gratia omnium Apostolorum primus naturalem Dei Filium agnovit, & consessus est; quem propterea Simonis nomine in Petri nomen mutato Dei Filius ceu μιram, & sum id amentum suae Ecclesiae instituit a portis inseri numquam expugnandae; cui Claves regni coesorum cum omnis potestatis plenitudinesti promisit, tradiditque Art. I. g. I. &c. Quis fuit Petrus 8 Ille inter Apostolos, quem omnibus congregatis Christus sesum compellavit, tamquam omnium contra diabolicas tentationes sui cruxn; pro quo, ne umquam a fide deisceret, sola Deum Patr*m rogavit; cui totum Apostolorum collegium in corpore tamquam Capiti' subjectu, soli curam omnium imponens, fratre suos in fide confirmandi. Art. r. b. II. &c. Quis fuit Petrus 3 Ille uni. versi gregis dominici Pastor, qui propter fidei suae firmitatem, & chari. tatis praecellentiam meruit, ut totum Christi ovile pascendum sibi soli committeretur ἔ cujus vocem non oves tantum omnes, & singulae, sed & ipsi
Pastores ovium reverenter audire, eidemque obedientiam praestare te.
nentur. Art. i. g. i. &c. Quis fuit Petrus Ille Apostolorum Princeps, quem omnes Ss. Scriptores, tam Evangelistae, . quam ipse Paulus ab Ap stolis aIiis utpote primarium sollicite distin quunt, & constanter primo honoris loco memorant. Art. g. s. I. Sc. Quis fuit Pettus Ille, in quo antiqui Patres, & concilia non minus generalia, quam particularia unanimi consensu totius Ecclesiae Fundamentum, regni coelestis Clavige rum, in terra Planipotentilarium, Apostolorum Caput, universalem Chri-sts fidelium Pastorem, controversarum supremum Iudicem, unitatis in fide Centrum, quo perfidia non possit accessum habere, agnoscunt, &Uenerantur. Art. I. g. a. &c. Art. a. q. 3. Item Reflex. criti c. g. I 8.
Quis fuit Petrua y Ille, cujus non supremam modo, sed & illimitatam
75쪽
regiminis Authoritatem S. Scriptura magnifice describit; qui gloria reve,
Ii tionum, de miraculorum Ripra alios Apostolos singulariter eminuit; qui per se ipsum mandata Apostolis dedit; qui contra christiani nominis advensarios Blus pugnavit omnibus Apostolis in ejus praesentia tacentibus. &sententiam inconsultis aliis enunciavit; quo praesente aliorum Apostolaotus quasi ad tempus cessalla, & suspendi videbatur. Λrt. I, Art. a, Art. 3. g. 4Re. Quis fuit Petrus Ille summus Chri iti Uicarius, qui velut antea divinus Magi iter inter suos discipulos, post illius mortem tanta sere: Au thoritate miraculis illustrata inter Apostolos praesulsit Art. 3. g. LII. I 3. Quis fuit Petrus Ille omnium, & singularum ovium non supremus
lautum, sed & immediatus, seu oranarius Pastor, qui nullatenus Ueretur in messem allorum Apostolorum, quasi aliena ellet, suas manus immittere,
sed universas, ubi ubi collectas, dispersas ve oves, ut suas respicit, &tranquillo tempore fideles visitat universos, potestatis suae illimitatae memor, quam a Claristo acceperat, quaecumqtie, prout uisum fuerit, solvendi, ligandi vc. Art. 3. g. Io. Quis fuit Petrus Ille, cui Deus, &s Rii quidem revelavit, neminem amplius immundum dicere hominem, sed, tempus adesse, quo gentiles quoque regno caelorum digni habeantur; iue dioina Authoritate gentilium feeleste, quae nostra est , fundator, a quo oportet gentes verbum fidei audire, & credere; ille est, a quo reis Iiqui omnes Apostoli non expectatis antea ipsorum votis praecipuam sula postolici muneris spartam debent addistere,' gentilibus praedicandi. Art. r. S. I 2. Quis fuit Petrus Ille apostolici conlassus Praeses, qui discus. sione rationum utrinque facta μlus e medio assurgit, & omnibus jam silentibus sentcntiam irrefragabilem enunciat; ad cujus Authoritatem postea Iacobus Apostolus provocat; cui una voce omnes Concilii assesso res adstipulantur. Art. 3. g. l . &C. Quis fuit Petrus Ille, ad quemeeu praecipuam, S. sundamentalem columnam Ecclesiae S. Paulus proficiscitur, si non. b illo fidei doctrinam percepturus, saltem propriae doctrinae rationem illi redditurus. Art. 3. g. I S. 16. Quis porro fuit Pe. trus Ille, in quo uno tota spiritualis jurisdictio fundata est, acrius plenitudine potestatis quaelibet singularis Episcopatus portio , teste S. Cypriano, velut radius ex sole promanat, Velut ex arbore ramus dependet, velut rivulus ex fonte defluit. Append. f. 3. Quis fuit Petrust supremus universiae Ecclesiae Uertex, a quo jam inde a primaeva antiquitate Alexandrina, & Antiochen a Sedes supra omnes alias stantum Roma in excipe supra ipsam Iacobi, eamque matricem sedem suae Ruthori-
76쪽
ratis praerogativam desumserant. Append. g. Io cte. Quis fuit Petrus Ille Romanae Sedis Fundator, quam utpote Omnium Nationum Caput duvino certe Consilio supremum Caput Ecclesiae universas gentes compreis hensurae sibi elegit, ut lex veritatis inde ad salutem dominaretur, unda mendacii, & erroris dominium in geutes univcrsas ad perniciem fuerat dilatatum. Append. I. Is &c. Quis denique fuit Petrus Ille ex Ap solorum choro unice electus, ut Sed is suae singulari privilegio per comtinuam successionis seriem ad nos usque propagatam adhuc m moderna hujus sedis haerede Pio VI vivat, & regnet, & indefectibilitate fidei diviniatus. obtenta hodiedum, & usque ad mundi fincm universos fratres in fide confirmet, id quod experientia XUIll seculorum demonstrat, & ego dante Deo ex historia e esiastica amplius demonstrabo. En tibii hie hic suill - Atque etiamnum est PETRUS.
In formam Regiminis ecclesiasici a Deo incti tutam. . . . . , ni S Mirum, hodiernis diebus inter Catholicos disceptari, quam sormam
e lesiastici regiminis Christus instituerit: certe enim Doughomo elegit optimam: ACum summa illum & cognitione rerum, & bo-,initate praestare constet; viderit quidem necesse est, quod est, sapientiae sidelegeritque, quod est honitatis, opumam, praestantissimamque admini- ,.strandae, regendaeque Ecclesiae rationem. Ita merito doctia. Mama.
Deus enim , qui quamlibet aliam rem fini iso convenientissimam secit, stu optimam, haud minorem sane rationem habuit suae Ecclesiae stapretiosissimae, quam proprii filii sui sanguine acquisivit. . i
Quis vero finis in regiminis in raelesia constituti s quaeras , en tibi clarissimam aeque, ae certissimam responsonem ex divino eloquio,
77쪽
imniumque catholicorum unanimi consensu. urunum esset eorpus omnium Christi fidelium. Iam non poces nou aguoscere finem regiminis in Eeelesia instituti: Unitas es Corpo=is. Potesne adhuc de medio duia hilare , eoque optimo I Tuum proprium corpus, quod posivum est, aliaque corpora, quae moralia sunt, interroga. Quid dicunt tibi Τ Quid Iqili ut unum sit corpus, medium aptissimum, Optimumque: Unitas est capitis. , Ubi ergo unum corpus, ibi unum caput, unus, isque supremus Reagens, seu Imperans, verbo: AIonarcha. Tunc amplius de sorma regi.
minis dubitas, eaque optima , hoc est, A marcinas ,
si in hae humana ratione, utut sere omnibus communi nondum satis fiduciae ponis, en, quod majus est, divini verbi authoritatem Christus unum Simonem . quem & Petrum Vocavit, ceu Ecclesiae suae fundamentum constituat; huic um claveo regni coelorum promisit, id est, supremam gubernandi potestatem, eamque illimitatam, ut posset quacunque aut ligare, aut solvere. Porro unum sibi gregem fidelium Christus elegit, unum voluit esse suum ovile, cui unum loco sui Pastorem praesecit, qui est Petrus. Denique ut una fides, quae vera, & di. vina est, firmiter in Ecclesia conservaretur, Christus omnibus Apostolis in corpore congregatis uirum praeposuit Petrum, ceu caput, cui turam totius corporis imposuit, omnes scilicet fratres in fide conservandi. seu confirmandi. Hunc ergo, qui solus supremam, & illimitatam accepit Potestatem, cui soli totum ovile ad pascendum. sve regendum est commisium, a quo solo ceteri in fide sunt roborandi, ut firma peris maneat, hunc tu adhuc dubitabis unum Regentem, eum que supremum,
Quam naturalis si, sinceraque haec nostra S. Scripturae interpretatio, vel ex ore acatholici Viri, eruditione longe celeberrimi addisce. IIugo Grotius est, qui ita scribit. : riSicue exercitus, sicut navis regi non poteti, nisi per gradus Praeseciorum, qui gradus in unum do sinant, Mita nec Ecclesia. Etiamsi omnes, qui sunt in Ecclesia, ement dilecti
sene summa praediti; tamen tali Ordine esiet opus. . Deus non amat sa cere semper miracula, sed ad res optimas, etiam optimas monstravi v
78쪽
- Μώvlas, qualis est ad unitatem Ecclesiae certus ordo. Hic ordo quis esto
se deberet, monstravit in Petro Christus: et enim.claves regni cauorum sededit pro toto Coi Iegio tamquam Collegii Principi. Locus Cypriani, secujus particulam citat Rivetus, aperte dicit, quod volumus v). L sequitur Dominus ad Petrum, ego dico tibi: inquit, quia tu es Petrus, S se Apes illam Petram adiruabo Ecclesiam meam, N porta inferorum non vincent ,,eam. Et tibi dabo claves regni caelorum, ου qua ligaveris super terram, , runt ligata S in caelis, S quaecunque Riseris super terram, erunt soluta S,,m caelis. Et iterum idem post resurrrectionem Dam dicis: Pasce oves meas.
ASuper iIIum unum ad cat Ecclesiam suam, F in pascendas mandat oves. Quod ille Acatholicus tam aperte in S. Scripturis, & SS. Patribus viadit, & sincere lassiis est; id Febronius multo suo studio non viderit Aut sorte is dorianis Decretalibus etiam ipse Hugo Grotius fuit deceptus Nael Sanctos Evangelistas principiis istarum Decretalium, adeo nostris diluculariis maledictarum, jam occupatos suisse dicendum est. Quis autem illos hisce occupavit, quia tam maluisse, si fides Febronio est,
Ita sane antiquitus crediderunt, & locuti sunt Patres nostri, quos magno possem tibi numero compellare η θ. Nemo hactenus impune monarchicum Ecclesiae regimen impugnare est ausus, quin a catholicae mdei defensoribus reprobatus suerit, rejectusque. Id elapso primum se. culo expertus est Edmundus Richerius vel ipsius Sorbonae decreto a mctus teste Desensore Declarationis Cleri Gallieani ''D. Hodiedum ita credunt, ita loquuntur omnes, quotquot Catholici, qui falsam vocem Febronii abominantur asserentis' '' , formam Ecclesia non esse monarchia eam. Item ' : Nondum in naturam Primatus sollicite cetiam nosesincere inquirimus, eam in statu monarchico, hujusque juribus nul- Jatenus deprehendimus: hunc squidem statum ab Ecclesia penitus exuis Alare probavimus. Ubi Sed ne unicum quidem effectum juris ,,monarchici in sacro nostro Primatu, qualis a Christo institutus, & ante
Ita de Cypriano Grotius. & nostri hodie Catholiel
79쪽
ssalias deeretales tequus arundineus Febronii exercitus est, in Reciesia
indeprehendi demonstrabimus. Apologista ejus, aut si malis, suus hoc punctum ut fundamentale respicit , Nere monaret,icam negans re, giminis formam, quippe non alolute monarchicam. Nisi astuta duas res diversas in unam confunderet Scriptor ille; a Duumviris inter Pro testantes iurisperitos pristancillimis errorem suum posset dedoceri, a Grotio '' , & Pussendorfio ''D, qui satis adcuratum faciunt discrimen inter assioris , &simplici tersumnam, quae adhuc vera est, Monarchiam. Haec est, ubi unus, & universalis, atque supremus in republica, etsi di,ple certis regendi regulis adstrictus, Imperans est, quem Galli Sinoovain nominant: illa adesse concipitur potius, quam revera inter homi. nes adsit, dum supremus Imperans tam ah solutus est Dominus rerum, personarumque sibi subditarum, ut pro solius voluntatis suae liberrimo arbitrio disponere omnia, quae voluerit, de. rebus, personisve sibi stib. ditis possit, nulli alteri, quisquis ille fuerit, rationem redditurus. Enimo vero hoc plenissimo sensu nullus in terris Monarcha datur praeter solum Deum. Reges enim, & Principes nostri non pro mero .voluntatis sum
placito dominari in subditos pollunt, sed totius salus rei publicae & ipsis norma debet esse, & regula, ad eujus observantiam obligati sunt, etsi non ab hominibus, certe autem a Deo judicandi. Ius hoc absolutum in Ecclesiam dominandi, prout placuerit, nemo Pontifici concesserit, sed tantum cum dependentia a lege absoluti Domini, prout decet Uicarium, & submissione, non quidem erga hominum, attamen erga Dei judicium. Hoc est, quod sibi vult illud axioma Catholicorum saltem suculo jam quinto, adeoque ante Isidori decretales in Ecclesia vulga. tum, uti patet ex symmachi P. causa; atque etiam lassi sunt Episcopi ςum Proceribus Francorum in causa Leonis III: Summa Sedes a nemine ju
Sed & operae pretium cst, Gallorum hac super re doctrinam. qua tam Febronius, quam nostri Febroniani plenis buecia gloriantur,
attenin ) ibid. tom e. Flores sparsi P. Hi ne facile apparet, quid de toto Petroniano aedificio iudicanilum sit, si tale est fundamentum.
80쪽
- crattentis nonnihil, & ad ratius perscrutari. A duobus praeimis Gab
iae luminibus incipiam: primus, qui nos doceat, sit S. Bernardus, velnpud ipsos adversarios, prout videri volunt, aestimandus. Sic aut smioquitur ') : Tu es, cui elaves traditae, cui Oves creditae sunt. Sunt ,,quidem & alii caeli nnitores, S gregum Pestores, sed tu tanto glori sesius, quanto vi differentius utrumque prae ceteris nomen haereditasti emhabent illi sibi lassignatos greges,ifugia i sngiιks. tibi uni verit eroditi, istiui unus. - . nne ii Causa Extiterit, tu Episcopo caelum elam ero , tu ipsiam ab Episcopatu deponere, etiam & tradere Satanae poestes Atque iderum '' : Plenitudo potestatis super universas orbis MEcclesias singulari praerogativa Sedi apostolicae donata est. Qui igit se huic Potestati resistit, ordinationi Dei resistit. Potest, s Utile judie, , . erit, novos creare Episcopatus, ubi hactenus non fuerunt, potest Moos, qui sunt, viis deprimere, alios subi are, prout ratio sibi d sectaverit, ita, ut de Episcopis creare Archiepiscopos liceat, e conis verso, si necesse visum fuerit. Nihil hic de meo addam.
Angelicus Doctor s.Thomas ita scribit' ' : Asicut in uno speciaη, spopulo unius Ecclesiaeτequiritur umisiEpiscopus, qui si totius populi Ca. Aput; sta in toto populo christiano requiritur, quod unus sit totius Eeclesiae, Caput. Item ad unitatem Ecclesiae requiritur, quod omnes fideles in fide, con Ueniant. Circa vero ea, quae fidei simi, contingit quaestiones moveri. , Per di versitatem autum sententiarum dividoretur Ecclesia, nisi in unitate ,,per unius sententiam conservaretur. Exigitur ergo ad unitatem Leelesiae seconservandam, quod sit unus, qui toti Ecclesiae praest. Manifestum si est autem, quod Christus Ecclesiae in necessariis non defecit, quam sedilexit, & pro ea sanguinem suum fudit. Non est igitur dubitam um , quin ex ordinatione Christi unus toti Ecclesiae praesit. Ad haee sinulli dubium esse debet, quin Ecclesiae regimen fit optime ordinatum, Mutpote per eum dispositum, per quem Reges regnant, & legum Com itores justa decernunt. Optimum autem regimen multitudinis est, ut seregatur per unum, quod patet ex fine regiminis, qui est pax. Palase enim, S unitas subditorum est finis regentis. Unitatis autem con- gruentior causa est unus, quam multi. Manifestum est igitur, regimen I x DEccle-