장음표시 사용
81쪽
63, eelesiae sic esse dispositum, ut unus toti Ecclesiae praesit. Itane etiam ct traditioni consormiter Concilii Constantiensis deereta sessi 4 & s
Si tamen haec decreta extra schismatis tempus de certo, & indubitato Papa intelligenda larent. Sed amplius eundem S. Thomam audiamus ad ipsorum adeo Graecorum doctrinam provocantem : MI Iahetur ex Graea ,,corum Doctorum Authoritatibus, quod Romanus Ponti sex habeat iuriEcclesia plenitudinem Potestatis. Dicit Cyrillus Patriarcha Alexandri . us in loco Thesaurorum : Sicut CDissus accepit a Patre sceptrum Eccἰ ,,sia gentium ex Israel egredieris super omnem principatum, F potestatem, super omne, quodcunque est, ut ei cuncta curventur; sic & Petro, & ejus suo,,cotaribus plenissimam Potestatem plenissime commisit; uti etiam nulli ,,alii, quam Petro Christus, quod suum est, plenum ipsi foli dedit. Num etiam Graeci Doctores, num ipse Cyrillus Alexandrinus quinto Ecclesiae
seculo decepti jam fuerant salsis Ibdori decretalibus I Febroniani re spondeant lAd primarium nostrorum cisalpinorum Antesignanum, Pontificiae Authoritatis haud sane adulatorem, ad Parisiensis Universitatis ce- Ieberrimum Cancellarium, quem constantiensis Concilii animam jure di Xeris, ad Gersonium transeamus. Ita docet ο): sestatus Papalis est institutus a Christo supernaturaliter, & immediate tanquam Primatum habens monarchicum, & regalem in ecclesiastica Hierarchia quem sta tum quisquis impugnare, vel diminuere, vel alicui ecclesiastico statui eo quare praesumit, si hoc pertinaciter faciat, haereticus est, schismati-M,cus, impius, atque sacrilegus. Cadit enim in haeresin toxies expressemdamnatam a principio nascentis Ecclesiae, usque hodie, tam per i ιμι istionem ortui, quam per traditionem totius Ecclesia in sacris eloquiis suis, λ& generalibus Conciliis. Hoc loco praevie Gersonius explicare videtur, quod postea Florentini Patres definierunt, Petro gubernandi uniuemfam Ecclesiam a Domino plenam potestatem traditam fuisse, in confirmationem addentes, quemadmodum etiam in gestis Conciliorum aecumenicorum, S M. Canonibus continetur. Patres non simpliciter dicunt quemadmodum, quasi restrictive, sed confirmative, quemadmodum etiam κοθ ον τροπou και.
COnti errores Graecorum c. 32. De statu Ecclesiae Coasid. r.
82쪽
De episeopali quoque iurisdictione dignus est, qui an diatur Gerasonius ): isStatus praelationis episcopalis in Ecclesia quoad sui eollaticia senem primariam fuit immediate a Christo datus primis Apostolis, seue status papalis Petro: licet postmodum talis collatio fieri potuit, & facta sesit in successoribus per homines. Porro de usu, & exercitio potesta. tis episcopalis ita se exprimit 'D: se Status praelationis episcopalis habuit ,,in Apostolis, & successoribus usum, vel exercitium suae potestatis sitisse Papa Petro, F Successoribus ejus, tamquam sub habente, vel habentibus,,plenitudinem fontalem episcopalis Authoritatis. Unde & quoad talia mu ,nores Praelati, scilicet curati subsunt Episcopis, a quibus usus suae po--estatis quandoque limitatur, vel arcetur. Ea se a Papa fieri posse circa Praelatos majores ex certis, & rationabilibus causis non est ambigen. um. Atque iterum alibi Ο ): Status episcopalis quoad acquisitionem se isti personae. & quoad exercitium subest rationabili Papae voluntati ad Mutilitatem Eeclesar. Nullam aliam politiam instituit Christus immurm biliter monarchieam, & quodammodo regulam, nisi Ecclesiam. Et oppo situm sentientes in Ecclesia, quod fas est, esse plures Papas, aut quod quilibet Episeopus est ita sua Dioecesi Papa, vel Pastor supremus, aequalis Papae. Romano, errant insis, S unitate Ecclesia. Et si pertinaces anao,,neant, judieandi sunt haretiei, sicut Marsilius de Padua, & quidam alii. Ita Patres nostri eonstanter, etiam Concilii constantiensis tempore credueerunt. Quid ad haec,&similia Febronii Apologista Responsum dat eo dato viro indignum, quod vel adduxisse jam resutasse est. Sic habet '' ' : Si crude omnino, generaliter, & prout sonant, accipi velint Gersonis verba ἔ prudenter imprudenter, dici potest, eum non loqui ex sonte,duris ecclesiastici, & plena notione ordinis episcopalis, sed animo quo-Mdam praeoccupato ex usu, & disciplina. Qualis haee responsio viri ad tuendam opinionis suae novitatem Gersonii authoritatem implorantis, nunc autem Pamdem, ubi sibi contrariam videt, vili pendentisi Quid sentiendum de illis, qui homines appellant, queis ipsi fidum non tribuunt Si vel Gersonius a falsis praejudiciis liber non extitit Febronianorum judicio, dicant aperte, quod sentiunt, totam christi Ecclesiam errore suisse involutam, atque a primaeva fide defecisse. Respondeant mihi cum do.
83쪽
ys actiss. Authore de duabus Potestatibus ' Ex illis quaerenti, ubinam ergo emelesiasticam illius temporis doctrina ni de re tam gravi, qualis est papalis,& episcopalis potestas, quaerere debeamus, nisi apud Catholi eos minime Ponti fiet addictos An sorte apud Hussitas Τ Sed videant, quomodo illis Concilium constanticuse patrocine cur, cujus tamen patrocinio glo
IO. Cum Magistro suo Gersonio constanter sensi Universitas Pari senis
sis, quam Febronius pariter, ceu doctrinae suae patronam invocat. Anno as et Facultas theologica contra Lutheri errores ita se declaravit ' ,:,,Nec minus certum est, unum esse jure divino summum in Ecclesia chri. Mihi an a militante Pontificem, cui omnes Christiani parere tenentur.
Eamdem doctrinam postea in censuris pluries repetitis tradidit. Anno 1617 Marci Antonii de Dominis doctrinam, omnes Apostolos potestate aequales suisse, tamquam haereticam, & schismaticam rejecit, eo sensu. quo intelligitur de jurisdictione apostolica, ordinaria, quae in siolo divo Petro subsistebat. Notandum hic, quod Parisiensis Facultas jurisdietionem Apostolorum per uni Uersum orbem extraordinariam, scilicet pro necessitate illius temporis judicaverit, solius autem Petri ordinariam, quae hodie lum Petri Successoris jurisdictio est, apostolica, eaque ordinaria. Rusdem Antonii aliam propositionem, qua negavit, quod Christus immeiate formam mmnareticam instituerit, celeberrima Facultas sequenti censura repudiavit i,, Haec propositio est haeretica, schismatica, ordinis hierarchici subversiva. ἡ& paeis Ecclesiae perturbativa. Quem Primatum cNB. forma Monstr--Moab quisquis impugnare &c. Sequuntur verba formalia Gersoniijsupra g. 8 relata, ibi meam desuper vide animadversionem . . Nonne poeniteat nostros Febronianos ad gallicanas sementias adpellasse
Unum ex praeeipuis Galliae Praelatis, M. Bossuetum audiamus ad GIationis erga Papam haud merito suspectum, immo vel ab ipsis adversariis admodum commendatum, qui in sermone coram conventu Cleri gallicam habito ita perorat '' ' : se Roma, ut esset Caput Religionis, praedestinata,
84쪽
isvel ideo propria Petri Leelesia debebat fieri: se stabilita, fixaque R o.
rimae S. Petri aeterea cathedra. Haec est Romana Ecclesia, quae per S. Pe, Atrum, eiusque Successores instructa nullam noscit hinesin. Ita semper
ὐSemper creditur, quod olim ereditum fuit. Vox eadem ubique resonat, A& Petrus manet in suis Successoribus fundamentum fidelium. Iesus Chro
Si Romana fides semper Ecclesiae fides est, quis illam dicere fallibilem audeat Quid juvat infallibilem dicere per accedentem Ecclesiae consen. sum, cum necesse sit ex Verbo Dei hunc consensum accedere Τ Si fun. damentum Petrus est, quis dicat Petrum a fidelibus posse reformari Nonne hoe pacto fideles forent Petri fundamentum, utpote qui ab illis in fide confirmaretur Bossueto speciali disquisitione, si Deus dede. rit, hoc adhuc anno disseram, an Declarationis Cleri gallieani famosa Defenso sub nomine tanti Uiri edita ab ipso Authore fit.
Praeclarissimum Petrum de Marca Febronius adpellat. sie autem Praesul ille Parisiensis, etsi libertatum Gallicanarum defensor docetur ,Cum Ecclesia gallicana inter praecipua, & illustria Ecclesiae universalis rimembra censeatur, totius Vero Corporis Caput in Ecclesia Romana sit constitutum, fieri non potest, ut verae Ecclesiae libertatibus fruatur,s,nisi Capitis hujus Communioni inforta sit. Retineri autem illam Commuis ioni non posse, ni ossiciis illis Caput excolatur, quae principatui Αpo. stolicae Sedis debentur, nemo simus umquam negaverit. Docendum ,,itaque est, Gallos ab illis Ecclessae primordiis usque ad nostram aetatem, Communioni Ecclesiasticae originem in Cathedra petri constituisse, A& βvr am Ecclesiae Authoritatem huic Sedi collatam semper coluisse, MNB. juxta Varios illos gradus, quibus eam pro bono publicas disti plinae, ,,temporis ratione habita Pontifiees Romani explicare conmeverunt. Praeclare idem Praesul scribit' θ: ,,Commune hoe ossicium Communionis 3,eum Ecclesia Romana, cui impentiendo cum ceteris Provinciis Gallia adstringitur , cognoverat ante omnes votustissimus ille Lugdunensium Antistes irenaeus , qui unus seripsit, quod omnes Pntiebant, σή Eoin 'clesiam propter potentiorem Principalitatem necesse es omnem conυenire Ecclesiam; quasi diceret juxta sinceriorem illorum verborum interpret,
85쪽
,,tionem, eam esse vim unitatis, quae principatum, & origenem a Petriobede trahit, ut cum ea sentiendi necessitat ceteris imponat. Ita S. Irenaeus ex sinceriore interpretatione , ut de Marca testatur; & fides Petri reformabilis, aut fallibilis sit, cum qua convenire necessi es p Quomodo reformabilis possit esse judex, cum quo necesario sentiendum est Datur & alius Petri de Marca locus hodiernis noliris Canonistis summe notabilis, ubi ita ait ' : is in septima Synodo primatus Romani Pontifi-iscis emicuit: & enim non solius confessus praerogativa. dignitasque S sedis Apostolicae, sed etiam summa illa Authoritas admissa est, quae conis, ventibus ecclesiasticis Concilii secumenici robur conferre debeat. Si in synodo universim jam recepta, eaque graeca hoc agnitum, Papae non tantum praerogativam consessus convenire, sed summam Authoritatem, quae conciliis cecumenicis suum robur det; quis est Catholicorum, qui
neget ipsis Conciliis Papam esse superiorem Ceterum non nego Petrum de Marca etiam talia scripsisse, quae Pontificiis Iuribus iniqua sunt, quippe qui tam Regi, quam Papae placere voluit. At Deo sit laus, poenitem tem habemus, & confitentem, siquidem teste Stephano Balutio ' D ultimum opus suum paulo ante mortem edidit pro asserenda Papae infallibiis litate in fidei quaestionibus decernendis. Quid p quod & publico instrv. mento coram Notario, & testibus anno I 677, die I9 Augusti omnia revocavit, quae in praejudicium supremae Iurisdictionis Pontificiae, & immunitatis ecclesiasticae scripserat. Cum tam multi sint hodie, qui Petrum S Febronium secuti sunt peccantes; quid est, quod tam pauci sequantur Paenitentes p
Denique inter primarios Galliae Theologos celebere. P. Natalis
Hlexander loquatur, qui tam sortis est divinum Petri Primatum contra liae. Teticos defendendo; quam infirmus sacra jura hujus primatus inter Ortho. doxos deprimendo. Dogmaticam is tractans quaestionem multis probat Ecclesiae regimen ex institutioneChristi esse monarchicum' 'I: I quia opti. ma regiminis forma est monarchica, Omnibus aliis antecellens ipsa natura teste, quae unum Regem apibus, gregibus Ducem, armentis unum Redi rem praeficit: ipso etiam naturae Auctore id demonstrante, qui in cael
86쪽
4tibus Hierarchiis unum Angelum constituit ceterorum Ducem, ae Prae. fidem. quia in Ecclesia veteris Testamenti ab Aarone unus semperium mus Pontifex praemii,3 seu sacerdotum Princeps, idqne ex divinae te viis decreto D t. XUII. Cum vetus Synagoga fuerit Eeclesiae Christi figura; ratio postulat, ut, sicut in illa praeter Deum invisibilem semper aenum suerat eaput visibile, ita & in hac praeter Christum adhuc alius, &aspectabilis esset Rector, M. ne societas Ministrorum U. T. magis odidinata, perfectaque, quam N. T. Ministrorum , prout revera foret, cenis seroturi prio, idem probatur,ex similitudinibus, quibus in S. Seripturis designatur Ecclesia. Dicitur castrorum acies ordinata: atqui in acie ora Hinata praeter inferiores ordinis Duces unus debet esse supremus Imper, tor. Ecclesia navis est, in qua per Baptismum salvamur: atqui unus Nauis elerus, qui singulix nautis sua munia praescribat, navi praeesio debet. Ecclesia ovile est; numquid uero in ovili praeter minores opiliones non est aliquis 'minus Pastor, cujus est universim Oves regere Τ Ecclesia d mus est:.nonne vero imus Dominus, aut fidelis, & prudens Oecono. mus domui praeest, qualem Christus in Petro significavit Τ Demum E clesia unum Corpus est: quemadmodum igitur in membrorum multitud, ne Caput unicum datur, cujus est singula membra, & totum corpus diri. gere; ita in Ecclesia Christi unum Caput supremum esse oportet. .
Dum alibi Natalis Alexander Pontifieiam Potestatem deprimit,
ερ Eeclesiam esse supra Papam contendit; ipse viderit, quomodo secum se conciliet. Quid re*ondere posset, si quaereres, an Christus optimam regiminis sormam, quae ipso Natali teste monarchica est, vere instituerit Rut an perfectior ordo inter Sacerdotes Synagogae, quam Ecclesiae a Deo suerit constitutus An castrorum aeses suum imperatorem saltem tollecta regere possit Τ Αn nautae, si simul omnes, sint suo Nauclero supcriores An ovium turma universa viam suo Pastori ostendere possit, & praeseribere Τ Αn domus incolae omnes authoritate praevaleant Domino; ,eldus Vicario Αn corporis totius, sive membrorum universim si caput suum dirigere An non denique aedificium suam fi miratem a fundamento habere debeat Cur enim, & ad quid Christus prae aliis Apostolis Petrum Ecclesiae sundamentum esse voluit, s ipfh ab Ecclesia firmandus est y Nonne ita quilibet alius homo, ne dicam Apostolus, firmus in fide stat, si ab Ecclesia sulcitur Τ Nonne in eodem sensu quilibet alius Κ APO-Dj0j j od by Cooste
87쪽
δpostolus Ecclesiae sundamentum dici poterat, & reipsa suerat ut
Christus singulariter ad Petrum dixit, ab ipso in fide confirmandos esse Apostolos m. tunc in Corpore collectos: Confirma fratres tuos P Cur non inverso sermone ad Corpus Apostolorum dixit: Hos e firmate Simo. nem vestrum fratrem p Nonne ineptus, sibique repugnans sermo fuisset, si Christus Apostolis dixisset: Vos Petrum, qui vestrum fundamentum est, comsrmate Anne hic sermo sine blasphemia Christo assino posset Nonne ergo saltem idem sensus apertissime salsus est Praeterea, si Romana Ε elesia Mater, & Magistra veritatis est, ut omnes Catholici ex ore plummorum Conciliorum profitentur; si ad hane Ecclesiam propter suam principalitatem Doctore S. Irenaeo necesse est omnibus convenire fide. libus; fieri ne potest, ut errorem doceat, & accedente consensu Εcci sarum indigeat, cum istae dissentire non Fnt, si catholicae maneant Fieri ne potest, ut pontificia definitio, si in se fallibilis sit, interno memtis assensu tamquam veritas divinete fidei credatur, quod tamen vel ipsi Galliae Doctores, quin & Episcopi in eausa Iansentanae haeresis confessi sunt, homini eatholico esse necessarium si dogma fidei non alia fit authoritate, quam per universalem Ecclesiarum consensum ; nonne se impossibile est dogma fidei definiri, si una, alterave, aut plures Eeclinsae particulares in errorem incidant, quod jam tempore S Cypriani factum ς imo si totae regiones, aut amplior mundi pars a fide defietant, quod tristi Orientalium, & Graecorum schismate jam contigit, vel ante alterum Christi adventum adhuc continget Ubinam in simili casu in- fallibile judicium ' In Ecclesia universali Hujus autem consensus non adest, si, ut ponitur, particulares Ecclesiae dissentiant. Quis est ergo judex, qui particularem Ecclesiam erroris, aut haeresis ream damnare, praesumat, si nulla sit fidei certitudo, nisi per undiuersalem Ecclesiarum
consensum Fingas, si velis, pluralitatem Melosarum recte credemitum; ubinam vero scriptum est, traditumve numerum majorem particularium Ecclesiarum a fide non posse deficere Forte quod tu ponis seri non posse, actu jam est sactum, aut fiet postea. Numquid rogavit christus Deum Patrem, ne plurium Ecclesiarum fides deficiati Nonne tantum rogavit pro Petri fide indefectibili Quid Τ Si in tua hypothesi
pontifex erraret, majorque pars Ecclesiarum ab illo dissentiret; haecci. ne major pars, corpus capite truncatum, corpus Christi foret, qui unum instituit corpus cum uno Capite conjunctum , unam aedificavit domum
afundamento suo, quod Petrus est, inseparabilem Nonne adversus Christum Digiti su by Coosic
88쪽
sum blasphemaret, qui direret, ab eo ita improvide institutam fuisse Ecelesiam, ut in confusione quasi habylonica suerit relicta 3 Hisee re spondeant. si possint, Pontificiae prae eminentiae adversariii Nos simpli,euli Uerbo Dei credi s: Hiau unum oviis, S um risor, quod ideta
Plurimi adhue forent celebres ex Gallia Theologi, atque Iuri, eonsulti, quorum egregia testimonia pro monarchica Pontificis potestate possem producors, nisi brevitati studerem. Si quis illa pro historia prutissimum litteraria nosse desideret; adire poteri z Petrum Balterinium v litem librum gallice scriptum de duabus Potestatibus ''): praecipue autem anonimi Authoris doctissimi opus Faventiae A. I 779 editum, cui integer
tractatus Udiniams demetalibus eruditione praestans annexus est ' D. Unicum tamen,idque decretorium gallicanae doctrinae testimonium non ponsum non adhuc commemorare, unde manifeste apparebit, quid vel ipsi Gallide Basileensibus decretis contra Summi Pontificis Authoritatem senserint. A. 144i Caroli VH Francorum Regis nomine ad Eugenium I Ulegatus Meldem sis Episcopus Petrus, prout in mandatis habuit, post seriam consultationem Praelatorum, aliorumque multorum Regni sapientum peroravit, quod documentum integrum dat Reinaldus ' 'D. Ante omnia Eugenium Papam, eeu alterum Petrum naufragoso Rhi ate periclitantis navis Patro. num invocat, tum vero ita pergit: MNam tuum Principatum monarch, eum esse a Deo, nedum secundum communem universi providentiam, sed etiam speciali institutione inter opera Restaurationis mundi a Chruristo institutum, teque vera, legitimaque sit ecessione illum possidere p, lam recognoscimus, & confitemur. Ipsam Potestatem monarchicam sup-Mprimere conati sunt Basileenses, & nimio servore resistendi ad hane sevesaniam devenerunt, quod supremam Potestatem in uno supposito Meonsistere denegant, sed etiam in multitudine, quae eito in diversia scinditur, collocant, & sic pulcherrimam Monarebiam Eeclesiae, quae AChristianos hucusque tenuit in unitate fidei, in una professi di Reli. Mionis christianae, in uno ritu Sacramentorum, in una Obser Uantia mam K a Ddato-
De vi, ae ratione Primatus R. P. cap. Iq. q. 2 die. De I Ain o ue lis de ux Putilances tom. a. eap. I. art. 4. Romani Pontificis summa Autlioritas, jus, di praeliantia. lib. a Per totum.
89쪽
,datorum, in eisdem eaeremoniis divini cultus, atque paeem, & tran- uillitatem asseruit, nunc abolere, & supprimere contendunt, nobi4, lillimam politiam, quae beatitudinem caelestem habet pro sine, ad D
semocraticam, Vel Aristocraticam redigentes. Hoc animadvertens
praelatus christianillimus Rex Franciae vehementi dolore ingemiscit, &, condolens Ecclesiae ro media ubique perquirit. Concilium olim Basi- ,,leense veritatem de suprema Potestate in uno extinguere pertentavit. Concilium autem Florentinum hanc veritatem bene quidem lucidavit, Mut patet in decreto Graecorum. Tunc ad conterendam Obstinatorum
Pertinaciam, non quasi ex rei ipsius necessitate suadet Pontifici novum universale Concilium, sequod ad relevandam summae Sedis, dia Curiae Authoritatem a Papa rite celebretur, reguletur, & modificetur secun- Mum mores Patrum, & antiquorum Conciliorum, ubi non audiantur tumultuosi clamores. - Sicut antea in conventu Constantiensi, & Ba. sileensi factum. Porro Meldensis Episeopus affert exemplum Dathan, Core &Λbiron , sequi nolentes obedire Aaron summo Sacerdoti dicebant, om- nis multitudo Sanctorum est, F in ipsis es Dominus, & non attendebant, ,ad Moysen clamantem pro obedientia, & eam superexaltantem, dum ,,eis diceret, quid est Aaron, quid est Aaron, ut murmuretis contra eum l, Ideo in exemplum, & terrorem Omnium inobedientium terra ipsos vi- . Vos absorbuit. Itaque omnis multitudo, quae Dei legibus frenatur, Monarchiam, tamquam legationem Dei omnipotentis pro obedientia ,, complectitur, & veneratur, et maximo in Jiritualibus. - Quid que oso magis posset in perpetuitatem schismatis tendere, quam Monarchuam ,, Ecclesiae, quae Christianos tenuit in unitate, tollere, & abolere; quam ,, Authoritatemsupremani multitudini, quae cito scinditur, tribuere; quam ,,potestatem judicandi superiores inscrioribus dare .Et sic de multis aliis, quae in practica, & doctrina Basileensium concurrunt, quibus se
mel junctis, & stantibus non est pax in Ecclesia Dei possibilis.
AHaec autem dicta sunt in publico, ut omnibus innotescat pia, & san- secta Regis nostri christianissimi intentio. Non enim in hac caussa ad haeret carni, & sanguini, sed tantummodo revelationes Dei Patris, qui in caelis est, sequitur, secundum quas revelationes, prout ad eum sepervenerunt por doctrinam Sanctorum, & Ecclesiae, Te summum Pon-
dificem, Te Principem Ecclesiae, Te Uicarium christi recolit, & ve-
90쪽
Aneratur. M si hodierni Galli Constantiensibus, & Basleensibus deere. tis quasi extra schismatis tempus valituris applaudunt; nonne vel hoe testimonio Praesulum suorum convincuntur, a fide Patrum se diseedere,& jam in via novitatis, seu quod idem est, erroris incedere Τ At enimvero absit hoc de Galliae Clerci crederet Alia illius & gesta, & dicta aa.
In doctrinam Galli nam de superioritate conciliorum , is libertatibus, quas praetendunt, particularibus.
uid vero ad hoc gallicante Nationis testimonium, quod sane decreto. rium est, Defensor Declarationis gallicanae respondet Τ Potestne negare, quod odoricus Reinaldus voluit, Monarchiam, id est, supremam in uno potestatem, adeoque supra universam Ecclesiam si ve dispersiam, si vecongregatam a gallicana Praesulum legatione suisse agnitam, defensamque Quisquis fuerit Defensor ille, ipsus fatetur ), se ecclesiasticam Mona hiam tamquam pacis, unitatisque conciliatricem ab omnibus Catholicis, se praesertim vero Parisensibus Theologis laudari. Habemus ergo jam vel ab ipso adversario catholicam Gallorum consessionem de Monarchia ecclesiastica. Sensum autem genuinum hujus consessionis in sua Responsione misere detorquet, quasi summa ipsa cum Parisiensium recentiore doctrina convenireti Expresse enim a petro Gallorum Legato talis Monarchia defenditur, quae est suprema in uno potestas, & non in multitudine, id est, consensu plurium. Itane Paris enses Doctores' Expresse iterum Basileensibus objicitur, quod Monarchiam abolere conati suerint, & Aristocratiam introducere in multitudine Praesulum supremam potestatem ponendo. Quid est hoc, nisi ipsa Parisiensium doctrina, in concilio Praesuintum siupremam esse potesatem y Uinc etiam manifeste elucet, in illa gallicana Legatione non tantum posteriora, sed etiam priora Concilii Basileensis fui ite rejecta, quia vel initium, & totum fundamentum Basleonsum suit, ut verbo Legati utar, ex insania, qua supremam authoritatem non in uno solo, sed in multitudine collocarunt. Hanc eamdem cum Basileensibus dω