장음표시 사용
371쪽
3 1 α Lib. I. De generatione ct corrupi.
ervium tangat passum per se, vel per suam virtutem dissusam, .vel aeductam pet medium : diffusam dicimus, ves deductam, quia licet non posset agens distundere propriam virtutem,nisi Per medium capax recipiendi illam , sed virtute diuina deferri posset per quodcumque medium vacuum,vel plenum usque ad Pallum.Ita Molina I .p.q. 8art. I .in fine secundae disputationis, ει alij terentiores , & videtur mihi probabilior, & sequenda. Probatur prim quia impossibile est agens proprium, vel causam secundam per propriam virtutem agentem, operari circa passam,nisi illud aliquo modo attingat, noc est, per se,vel per Propriam virtutem sed implicat contradictionem, agens tangere passum distans per se,aut per propriam virtutem, nisi vel Praesens sit ei per se, vel per propriam virtutem: per se autem supponirur absens,& per propriam virtutem no potest fieri illi praelens,nisi viri iis ipsa diffundatur pet medium , vel usque ad ipsum alio modo deseraturizergo nisi hoc fiat, implicabit co tradiistionem operari in distas.Probatur minor, quia quamdiu agens distans est,& virtus eius non effunditur, vel detertur a s. passum,intra ipsum detinetur, vel ab eo non egreditur ; sed re- Pugnat,quod ab eo non egressa attingat passum, a quo distar, ut per se eit manifestum ; ergo repugnabit illud attingere, Mideo in il Iud agere. Et si dieatur susticere contactum diuinae virtutis ubique praesentis,a qua eleuatur eausa secunda ad ope-- randam in distans; hoe est aperte falsum ; quia Ileel hoe sufficiarint diuina virtus operetur,non tamen ut operetuΞ secunda
causa nam cum contactus sit omnino neeessarius ad agendum,17 quaelibet virtus agens debet tangere passum.Et eonfirmari potest;quia causa secunda non potest agere circa passum, nisi illia atque cffectum attingat per realem influxum propriae vir tutis; tunc ergo vel virtutem propriam elevari, ut influat in
passum distans, est illuc usque disterri,ut praesens influat, vel procul permanentem illuc usque influere. Primum patet non esse operari in distans, nihil operando in medium , per quod euidens est,aliquo modo de te deferri; ieeundum vero est impossibile : ergo impossibile erit se operari. Probatur maior, quod procul permanens non possit in passiim distans influere, q*ia virtutem agentis Physice insuere in effectu non est aliud,
qgam effectum ab ea Phyfiee emanare,&Physica emanatio noaliud,qui ri Physica, & realis cotinuatio eiusdem effectus eum sva causa sicut emanatio riui a fonte; sed repugnat, Physice, &realiter continuari ea,quae sunt separata secundum locum , M- ssculadium virtutem:ergo repugnabit essectum emanare a causa,& hane eum producere rixea passiun Aistans nihil agentem
372쪽
in medio. Minore vero, luod Phutica emanatio sit eontinuatio 1 ealis effecti is cum sua causa, ostendit ad oculum exemplumbolis, a quo Iadij lucis tamdiu censentur emanare, quamdiu usque ad ipsum continuantur, si vero discontinuentur, aut diui/antur ab eo in medio, cessabit statim emanavio : sed virtus
ligentis non diffusa,nec delata usque ad passum, in quo Produci debet cffectus,sed procul permanens seiuncta est,atque separata 'a passo ipso, atque estuctu: ergo repugnat effectum continuari
Cum ea, dc consequenter ab ea emanare,vel procedere.
Secundo, implicat contradictionem agens operari circa pasi sum per propriam virtutem, ac postulat ratio cauta principalis,nisi ei uniatur, aut coniungatur per se,vel per propriam virtutem ; sed repugnat uniri per se passo absenti, set distanti ue repugnat etiam uniri per propriam virtutem: ergo repugnabit in iplum agere. Probatur minor, quia per se non poteli uniri ratione distantiar, & separationis localis ab illo, sed non minus separata est virtus eius, nec minus distans a passis quam ipsum:
ergo non minus repugnabit ci uniri per propriam virtutem. Ad argum. Scoti neganda est minor,quod concursus duarum
Virtutum in agente creato,nenipe formae substantialis,&potentiae accidentalis ei superadditae ad operandum sit per accidens ad operandum: non cit enim nisi perte ,& ita necessarius, ut implicet contradictionem, quod substantia creata sine utraque operetur. Et usssitas praecissa formae substantialis euidens est,& admissa a ,so Scoto;quia cum det esse intrinsecum ret,impossibile est agens esse sine forma substantiali,& impossibile est
etiam operari,si non sit. De potentia vero operativa stiperaddita,licet non sit euidens,quia contrarium opinatur idem Scotus,& qui cum sequuntur, videlicet potentiaS, per quas operantur substantiae creatae,non esse accidentia eis superaddita, nec clititates ab eis distinctas: communis tamen estaententia D.Thom. in contrarium, quod sint accidentia eis snperaddita, & reali texab eis distinista, sine quibus implicat contradictionem operari, quia sola substantia diuina immediate per se operatur, creata vero ex sua limitatione, & imperfectione intrinseca habet, ut non sit immediate per se operatiua , sed solum per accidcntia sibi superaddita possit attingere effectum ; unde nec Sol posset ullo modo operari in praesens,vel in distans, nisi media luce,vel
alia virtute,aut accidenti superaddito; nec etiam Ignis sine calore,uel alia qualirate vel potentia. Falsum igitur est,& omnino negandum, quod sol operetur per suam formam substantialem in viseeribus terrς,&non per lucem,vel calorem quoscumque effectus: & non minus cibum, quod ignis tamquam causa
373쪽
3- I. De generat me ct corrupi.
propria producat vel producere ullo modo possit altem ignem, nisi medio calore, vel alia potentia, aut virtute ei luperaddita. Et denique negandum eis, quod per potentiam Dei absolutam possint omnino separari ab eodem agente forma subit intialis,& accidentalis virtus, ita ut possit agere sine coniunctione v ritusque, ut explicatum est. Ad secundum concessa maiori,quod contactus solum requiaratur ad agendum tamquam conditio,neganda est minor,quod conditio non pollit ita esIe necesIaria, ut sine illa non possit agens operari ullo modo, quia existentia actualis in rerum natura solum est eonditio requisita ad agendum,& implicat contradictionem , essicientem causam non existentem agere. ΕΟ-dem igitur modo censendum est, aliquem coiuachum formalem , vel virtualem , ira esle necestarium , ut sine illo implicet contradictionem, agens operari circa pastiam. Ad confirmationem vero concedendum eit antecedens,qilodactio circa passum, & circa medium sint distinctae realiter distinctione totali,vel partiali,& aliquando specificat,& ideo quolibet est intrinseca respectu alterius: sed distinguendita consequens, quod pollini separari per diuinam virtutem: nam inter sese possviri quidem hoc modo separari,ut actio in medium reperiatur sine actione in extremum; quia bene potest agens in
medium agere,non agendo in extremum ; sed e conuerib repugnat separari actionem in extremum ab onan 'stione in medium, & haec repugnantia separationis non pomenit ab ipsis
actionibus, inter quas non reperiti ir dependentia ellἰntialis, tiam extrinseca est una respectu alterius:led proueiait ex modo apio agendi, qui ex sua ratione intrinseca postulat actionem mmedium, ut possit vertari eadem, vel diuersa actio clica extremum ut superius ostendimus.
ιε Ad ultimum coneedenda est maior,qucd per potentiam Dei absolutam possit agens operari in distans per medium vacuum, sed minor distinguenda, quod per vacuum non possit diffundi virtus agentis ; nam sic dia undi, ut in vacuo recipiatur, tamquam in subiecto positive eam recipiente, nullo modo potesti sed bene possiet deserri a Deo per vacuum diuina virtute eam sustentante , ac deserente usque ad passum: quia sicut potest alia accidentia sustentare sine subiecto, sic potest virtutem productitiam effusam ab agente per vacuum. Et eodem modo posset fieri virtute diuina, ut virtus agentis diffuncteretur per medium natura sua incapax eius. ut si per impossibile ageret Sol per calorem , diffundere illum posset prr uaternRdios coelos,
quia non imρlicat contradictionetii calorem in cc lo rccipi, li
374쪽
eri repugnet ei naturaliter. Negandum igitur est, quod in tali casu agere posset Sol in haec inferiora corpora per calorem, nihil operando in corpora calcitia interniediaded vel nullo modo pollet operari,vel si in extrema operaretur, necessarium csset, qu6d eumdem eatorem effunderet per interinedia corpoIa. Ad confirmationem concedendum est antecedens,quod non sit certum, agentia illa per occultam virtutem,vel aliquem eius
effectum di di per intermedia corpora, sed quia valde probabile est, id esse omnino necessarium, di oppositum non est sore liuolligibile,& ideo parum probabile,satis eli,ut probabilius
etiam sit implicare contradictione quod alio modo opereptur,ut efficaciter satis probant argumenta a nobis factamon est enim necessarium,ut probabiliter teneamus,quod hoc,vel illud seri non possit per potentiam Dei absolutam,cuidenter probare, quod implicet contradictionem, sed satis est,quod inicacioribus argumentis probari videatur. .
Te ipse mitem facere, ct pati, dicendum
consequenter, cm. Breuis expositio textus.
Nientum Aristotelis in hoc septimo c.est,explicare naturam, 3 t& conditiones agentis. passi. Diatditur autem in tres partes. In prima propositis antiquorum Philosophorum sententiis de natura,& conditione agentis, & passi, cum fundamentis eo- Ium,atque resutatis,ex propria sententia docet, quae sit natura,& conclitio utriusque. In secunda proponit dubium, an agens simul dum agit,patiatur ab eodem pata, circa quod agit, & il . Iud soluit. In tertia docet, & probat, ad quod genus cauis pertineant agens,& passum. Ad priniam igitur partem accedens Aristot. asserit duas opiniones extitisse suo tempore circa naturam, & conditionem agentis , & passi. Prior suit eorum, qui dixerunt, debere esse
dissimilia, ita ut nihil pati possit, nisi ab agente dissimili, quorum argum. erat, quia si simile a suo simili pateretur, non esset maior ratio, ob quam hoc potius in illud ageret,vel ab illo p terctur, quam ab alio, & ideo non essent determinata mens, &passum. od si aliquando contingit,minorem ignem a maiori parti, ab eoquet consumi espondebat ideo esse,quia magnum Z χ
375쪽
31s Lib. I. De generatione ct corrupi.
& parmim sunt contraria, M. ex hac parte dissimilia, & propterea unam potest agere in alterum, vel ab eo pati. Secunda opinio opposita erat, asserens,agens & passum similia esse deb re,& laam fuit Democriti, quam inductione proba bat hoc modo. Album non agit in dulee, neque hoc in praue, aut leue,& sic de caeteris huius conditionis,propterea quod disi similes,& quasi disparatas habent naturas,& ideo nullam simia litudinem niter se: ergo agens & palsum similia esse debent. Quod si accidat aliquando dissimilia inter sese a1 ere & pati, veolidum a si igido, vel a sicco humidum, non ideo Vivit,& patiuntur,quia dissimilia sunt, sed quia aliquo modo conueniunt, nempe sub eodem senere substantiae, vel qualitatis, & ideo ali quam habent similitudinem. Sed utramque opinionem diminutam ese asserit Arist. quia quaedam vera, alia falia docet, sed quae simul in veritate stare etiam possunt, sicut propositiones subcontrariae, & deceptionem horum Philosophorum ex eo processisse ait,quia unam vel alteram tantum conditionem agentis, & pasti considerarunt,
parte cuius similia sunt, sed ex parte alterius dissimilia: agensieni tu, & passum & formas habent, & subiectum , circa quod sic expellunt, & ex parte formarum dissimilia esse debent,ut calidum, & frigidum; habent etiam subiectum commune, a quo Vnum expellit alterum, ex parte cuius aliqualem habent similitudinem. in1od vero utraque falsa , probat; & primo, quod agens & passum non possint esse omnino similia,quia non esset maior, ratio, ob quam unum potius quam aliud pateretur. Secundo, quia sequeretur, quamlibet rem posse in seipsam agerς. Probatur consequentia, quia si ratio agendi unius in alterum est similitudo , nihil est adeo simile alteri, quam idem sibimet ergo poterit in scipssim agere, ex quo sequitur,inquit,aliud a surdum, quod etiam posset corrumpere seipsum et quia actio
agentis in passum sua natura ordinatur ad corruptionem eius, se ideo nullum esset in rerum natura corpus incorruptibile,
quod patet este falsum , cum eorpora coelestia incorruptibilia sint. 46d vero non possint ei se omnino dissimilia, ut dicebat prima opinio, probat exemplis, & ratione : exemplis quidem, quia quantitas, & calor, & his similia sunt penitus diuersa, renon agunt, nec patiuntur inter serergo ratio agendi,& patiendi non est dissimilitudo. Ratione vero, quia agens, & passum debent esse contraria, sed contraria continentur sub eodem genere, M ideo in eo conueniunt: ergo fallem ex hac parte debent aliquo modo esse similia.
3I rijs sententiis refutatis, proponit propriam dicens Agens,&rassium,
376쪽
passunt, nec omnino similia esse debere, nec Omnino dissimilia, . sed secundum genus, & secundum commune subiectum, circa quod se expellunt, similia,& secundum formas specificas, dissimilia,ut calidum & frigidum ostendunt. Et ex la ac veritatu col- Iegerunt Philosophi vulgatum illud saepe in scliola repetitum omne agens intendit assimilare sibi passiim : quod non esset verum, si ante actionem esset ei omnino simile. In secunda parte proponit hoc dubium, an agens, dum agit, Amul patiatur ab eodem passo, circa quod agit,quod vocant re- rati ab illo. Vt autem respondeat, praesupponit ditas diuisiones
Inouentis,& agentis. Prior est, mouens, aliud est primum, at indultimum. Primum mouens est illiad, a quo primo pro ccdit motus, ita ut non procedat ab alio priori , ut prima causa , aqua mouentur omnia, dicitur primum mouens, nempe Deus: vltimum vero est illud , vltra quod non est aliud move sis, sed immediatum est mobili,ut baculus,quo Peti us mouet lapidGD, est ultimum mouens. Alia diuisio est agentis, vel alterantis nam agens pro alterante silmitur,ut vidimus cap. praecedenti etiam in primum , & vltimum. Alterans primum est, quod si e alterat, ut non alteretur ab alio, ut Medicus, qui alterat cor in pus sanandum , sed ipse non alteratur ab alio sanante: alterans vero ultimum est, ultra quod non est aliud alterans , sed per seipsum attingit passum , ut medicamentum in eadem sanatione. Conuenit autem primum mouens cum primo alterante, M differt ab eo: conuenit quidem in eo , quod sciit primum mo-xiens, si sit primum simpliciter, non mouetur ab alio; ita primum alterans, si sit primum simpliciter in ordine alterantium, Non alteratur ab alio, ut coelum non alteratur ab alio : sed di L ferunt etiam, quia primum mouens nihil accipit ab alio, ut Deus: primum vero alterans , licet non alteretur ab alio, sed accipit motum ab alio, ut canum ab intelligentia. Conuenit etiam ultimum mouens cum ultimo alterante in eo , quod scut mouens mouetar ab alio, ut baculus, ita alterans alter tur ab alio, visnedicamentum alteratur a stomacho.
His diuisionibus stippositis, ressondet dubio proposito hoc 3
modo. Quodlibet agens habens formam in materia, hoc es , in materia communi , Ω eiusdem rationis cum materia passi, mendo potest repati, quae veris non habent formam in materia , hoe est, in materia communi, & eiusdem rationis , sesdiuerse speciei, non repatiuntur : & quia omnia agentia sublunaria habent formam in materia eiusdem rationis, agendo L patiuntur: corpora vero coelestia habent sormam in materia, 4iuersae rationis , ideo non repatiuntur agendo : x uniuersa.
377쪽
318 Lib. I. De generatione corruit.
liter loquendo inquit; Primum agens non re patitur , sed viti- .imim. Docet tandcm in ultima parte, ad quod genus causae pertineant agens , & passum ; & primo de agente ait, pertinere ad genus causis cmcientis. Probat primo,quia causa emciens est, a qua incipit motus, sed agens est, a quo incipit alteratio: ergo est causa emciens. Secundo probat a lumciente diuitione, hoc modo ; Agens non pertinet ad tria alia causarum gentira, nempe ad formalem, finalem, aut materiai cni, & est vera causa : ergo pertinet ad efficientem. Maiorem sic probat ; causifinalis non mouet proprie, sed quadam motione M taphori ea ; sed agens mouet proprie, quia alteratio ab eo proce. cns est proprie motus:crgo agens non periinet ad causana finalem. Probat secundo, quod nec sit sinis, nec forma, quia agens tunc est actu agcns, quando ab eo egreditur actio ; sed quando ab eo egreditur actio, nondum sunt finis, nec forma: nam dum sunt, cessat potius actio, & agens iam non est actu agens: ergo agens non est finis , nec Tma. Quod vero agens non sit materia , per se notum elle ait, quia materia nihil agit, sed pals Ma tantum est; sed proprium est agentis agere: ergo agens
non est causa materialis , sed passum est, quod ad eam pertinet, ut per se est nuniscitum.
modo autem perest hoc accidere, racsis dicamsuo
B: eu s expositio rex tus. NIhil nouum ad doctrinam pertinens affert Arist. in hoc
cap. sed prolixe fatis refert, & rei jcit opiniones antiquin xum Philosoplior uti circa modum agendi, & patiendi corporum naturalium inter 1 e, & in ordine ad generationem, corruptionem,atque mixtionem,& hoc est tutentum capitis,quod in duas partes diuidi potest.In prima reseruntur duae opiniones,&in secunda rescitantur. I'rima opinio fuit Empedoclis asserentis, corpora non posse agere, nec pati,nisi intra illa ponantur pori quidam, aut conca altares, per quas unum possit subintrare alterum,& quasi penetrare illud, & circa illud agere : & quidem si aequales sint pori ut iusque, atquc commensurabiles, vicissim se penetrabunt, Scialis penetratio erit mixtio utriusque,quo pacto se habent aqua di vimina,& qua iiis alia corpora liquida: si vero pori utriusque
378쪽
non sint commensurabiles, sed inaequalos, tunc ingredictur quidem alterum , quod subtilius est, per poros crastrores, ut ignis per poros ligni,ied non e conuerto: & id co inter talia coii Ora non poterit mixtio sieri, sed ibi una generatio,& corruptio, aut alia operatio, sicut per poros aeris, & cui iislibet alterius naedij sit visio,& quaecumque lentatio allectus sensus. Secunda opinio ruit Democriti,& Leucippi, ponentium qui- 36dem eosdem poros, sed diuersa ratione ; nam Empedocles ponebat eos vacuos: isti vero plenos corpusculis quibusdam itidi uisibilibus,quae appellabant at homos, ita tamcn ut no omninocos repleret, sed cum iidem at homi eiiciat discontinui, vacuum inter eos relinqui, & per vacuum ipsiim mouebatitur, & quasi volitabant:per congregationem vero, seu unione horum atho- morum res generari, & per separationem corrumpi rcis dicebant. Itaque ut ex contextu huiuν capitis colligitur, duae istae rapiniones ex parte conueni ut,& ex parte dist erunt conueniunt quidem in eo,quod utraque potacbat vacuum in poris Omnium
corporum, sed potierior in boc vacuo semper dogere at homos, inem; congregari,vel uniri ad aliquid generanduasserit:prior vero docet,in eisdem poris vacuis no esse a principio athomos, sed a corpore subintrante per illos derivari, & quassi produci in eisdem poris, ut per prodactionem corum agere possit in corpus idem: Ideo Arut asserit has duas opiniones parum differre, quantum ad modum agendi corporum per hos poros, & pcrat homos in eis existentes, vol a corpore subintrante immissos. Sed utramque impugnat, tamquam falsam, & verae Philosophiae contrariam in 1.part .capitis .Primam quidem Empedoclis hac ratione; quia si unum corpus agit in alterum,quia per Poros eius subintrat,vt asserit,uel corpus iam ingrcssum agit per contactum, vel non ; si per contactum agit,cumdem habere posset absque ingressu,ut per se patetriergo sine poris vacuis post et es set actio & passio. Si vero non agit per contactum rergo quamuis agens subintret, & per ingressum tangat partes corporis, non ageti,quia ingredi non est agere, sed approximari ad agendum ; nec potest excogitari per aliquid aliud agere subintrans,
per quod non posset agere extra corpus existens,& passum tangens:frustra ergo ponuntur tales pori vacui. Secundam vero opinionem sic impugnat;vel athoini,quibus 37 pleni sunt pori, agunt inter sese,& patiuntur,vel corpus lubintrans per poros, cui at homi cedunt. Primum non possunt sine aperta contradictione concedere: nam ipsi dicunt, nun dariabionem,& partionem . nisi per vacuum, sed athomi ipsi non habant inua se vacuit,sed sunt solidi: ergo no possunt inter sese.
379쪽
Lib. I. De generatione'corrupi.
agere, & pati. Si vero secundum concedant,flustra pomlnt tales at homos intra poros , clitia sicut at homi cedunt corpori lubintranti,ita partes corporis possitnt cedere alteri,praesertim si fluidae sint, & ita aeque facile poterunt agere & pati corpora sine poris vacuis, aut allio mis picnis,ac si non darentur,& propterea frustra ponuntur. Et si dixerint non esse neces larium dari vacuum intra quemlibet athomum, sed fatis ella si detur inter unum , & alterum; eadem ratione probatur, non esie necessarium dari poros vacuos, nec at homos intra illos, Ut unum
corpus agat ,& alterum patiatur, sed sine illis posse agere, sicut pori ipsi inter sese agunt ;& patiuntur sine his per solum contactum.
TEXTUS ARISTOTELI , . . A autem modo insit generare entibin,' facere, pati, dicamus, s c. Breuis expositio 1 extus. .
I ruentum Arist. in hoc y. cap .est,ex propria sententia docere, a. quonam modo corpora agant,& patiantur, postquam sententias aliorum rcfutauit.Diuiditur aurem caput in duas partes.In prima enumerat quatuor conditiones,quas habere deb et agens,& passum;& reiicit quintam ab aliis additam,tamquam falsam. In secunda veris parte docet, opinionem Democriti ponentis indiuissibiles at homos in poris corporis ad agendum,& patiem dum necessarios, non solum generationem corporum tollere, sed etiam alterationem, & augmentationem. Prima conditio agentis,& pasti eli, ut agens in quantum tale sit in actu,&passum in potentia, ut ignis agit in quantum est calidum , & lignum patitur, in quantum est in potentia ad recipiendum actum eius,nempe calorem. secunda conditio est ut agens, & passum se tangant, proxime quidem, si agens proximum sit, vel ultimum, inter quod α pastu Ira no sit aliud agens;vel remote,si non sit agens ultimum, ieit primum vel intermedium, ut Sol tangit aquam medio aere, scit aer, quod est agens ultimum immediate per se,uel etiam ta-foru ali,aut virtuali, ut capit. s. explicatum est a nobis. ET qui Eiet g sequitur, non et se neci sarium, q:md eorpus secundum drari partus tantum patiatus, nempe secundum porosas, M
380쪽
Cap. I X. Texim expositio. 36t
non secundum alias, nempe solidas ; sed Iecundum omnes pati potest. Cuius ratio,inquit,est,nam ideo potest corpusagere se-Cundum omnes partes, quia secundum omnes est in actu: sed etiam secundum omnes est in potentia ad actum recipiendum et ergo secundum omnes potest pati. Probatur minor,quia omnes partes sunt eiusdem nature propter eamdem sormam: ergo eodem modo se habent omnes, sicut ad agcndum, sic ad patiendum. Tertia conditio est, quod agens, & passiim non sint conti- 3snua , quod non est intelligendum de continuatione materiali. aut quantitatiua: nam euidens experientia docer, partem calidam corporis agere in partem frigidam sibi continuam , sed de Continuatione ieeundum eamdem formam agendi,& eumdem gradum eius, ita ut si duo sint continua,& eamdem formam, in eodemque gradu pariicipent,n5 possit unum agere in alterum,
quod latet in partibus ianis,vel serri aeque calidis:si enim calor remissior esset in una,quam in alia sibi proxima, posset absque
dubio intensior in remissio m agere. . ,
Quarta conditio est,ut agens N passum sint in debita dista etia, hoc est, ut passum sit mira spheram activitatis agentis:cum enim agentia naturalia,immo & creata omnia finita sint,& limitata,non possunt actionem suam extendere ad quamcumque distantiaini,sed ad certam,& limitatam, ita ut ultra illam agere non possint, & ideo nisi passum intra talem distantiam contineatur, non poterit agens circa illud agere,neque aliquid ab eo patietur passum. Aliqui addiderunt quintam conditionem, nempe quod pas- Α sum non secundum omnem partem patiatur, sed secundum unam , & non secundum aliam. Quam probat esse falsam, Mideo non necessariam: quia si verum esset,inquit,corpus naturale componi ex athom is indivisibilibus, ut docuit capit. praecedenti Democritos,vel ex superficiebus indivisibilibus,ut docebat Plato,n5 posset pati secundum quam liber partem, immo secundum nullam,quia nulla pars eius esset diuisibilis, nec extensa, immo nec e1Ιet corpus;quae omnia necessaria sunt ad patiendum,immo nec totum corpus ita compositum esset continuum , vel extensum;quia nec indivisibilia possunt continuari, nec aliquid extensum eruere.Dicendum igitu est,posse totum corpus pati ab alio,& secundum quamlibet partem, nec ad hoc esse necessarium, ut partes cius actu sint diuisae, sed satis est. quon sit diuisibile secundum omnes,& singulaia In secunda tandem parte capitis docet,opinione Democritii ponentis indivisibiles athomos intra poros corporis ad acti o-Zue