장음표시 사용
461쪽
his casibui agens ex parte scia semper repati posse a pata: quod
vero non repatiatur, per accidens est propter desectum passi non habentis virtutem ad agendum;sicut etiam contingit dum
passum est intra sphaeram activitatis agentis:sed agens no est intra sphaeram activitatis passi, quia est minoris virtutis; & ideo
habet minorem sphaeram. Aristoteles vero uniuersaliter loquitur,& uniuerialiter verum est agens semper posse repati, atque etiam semper repati,nisi aliqua conditio necessaria deficiat,deficit autem in casu argumenti potentia activa ex parte passa. r 9 Ad primum argumentum primae opinionis neganda est minor,quod non pollit passum reagere,ni si a proportione minoris 'inaequalitatis. Et cum dicitur maiorem esse resistentiam acti-uam agentis activitate passi, concedendum est: sed ex hac non probatur,quod actio sit a proportione maioris,vel minoris inaequalitatis: nam cum resistentia activa sit idem realiter cum
actione,vel activitate:& formaliter non sit aliud, quam debilitatio contrarij, euidens est,quod ex ea non sit sumenda proportio requisita ad agendum inter agens, & passum: quia etiam si virtus passi debilitetur per actionem agentis,non simul consumitur,sed successive:ideo non tollitur,quin per virtutem remanentem reagere possit 1, cum sola ergo resistentia pessiva, aut formali comparanda est virtus agentis:& de hac resistentia formali neganda est eadem minor, quod maior sit in agente actiuitate passi. Et cum dicitur formam Uentis secundum totam latitudinem suae intensionis resistere formaliter '. distinguendum est: nam duobus modis sumitur resistentia sormalis , pro actuali ,& pro potentiali: vel pro resistentia, quasi in actu se- eundo , aut quasi in actu primo : & de resistentia actuali negandum est, quia actualis est per incompossibilitatem actualem , quam constat non habere formam , nisi ratione illius partis intensionis necessario expellendae per introductionem
partis formae contrariae: nam cum reliquis partibus eiusdem formae aSentis non repugnat naturaliter permanere simul: ergo non habent reliquae partes intensionis incompossibilitatem formalem actualem cum tota latitudine formae, per quam magit passum, & consequenter non resistunt introductioni
eius resistentia formali actuali, sed solum potentiali, quod est
posse resistere , & non resistete actu : forma vero eiusdem pasi si actu agit secundum totam latitudinem intensionis, quia actu agere , soliun dicit actu influere in effectum : influ-Iso xum vero tribuit forma agentis applicata ad passum, & eum sit eodem modo applicata secundum totam latitudinem intensi nis, absque dubio influit secundum totam, & consequenter
462쪽
secundum totam agit. Et cum solum 1 esistat eadem forma Mgentis resistentia formali actuali secundum illum gradum, vespartem expellendam ad introductionem partis tormae passi eiusdem mensuret,sequitur maiorem esse activitatem actualem
passi resistensia formali actuali agentis,secundu quas solum fit
comparatio:& consequenter non reagere a proportione minoris,sed maioris inaequalitatis:resistentia vero Armalis potentialis, quae conuenit eidem formae agentis secundum totam latitudinem intensionis ad hanc comparationem non pertinet, quia cum sit comparatio in ordine ad agendum,& renitendum actu solum fit inter activitatem actualem, & resislantia actu lem:vnde licet potentialis illa sit maior,non efficit proportiOnem minorem cum activitate actuali passi. Circa minorem secundi argumenti asseretem, maiorem esse Isrresistentiam formalem agentis activitate passi,quia non solum resistit formaliter ealor ignis,per se ratione incompossibilit tis actualis cum frigiditate aquae,sed etiam ratione substantiae eiusdem ignis,a qua efiicienter conseruatur, sicut effetenter dimanat. Diuerso modo loquuntur recentioresmam quidam hanc conseruationem essicientem admittunt, sed negant emia caciorem esse substantiam ignis ad conseruandum calorem, quam frigiditatem a quae ad illum destruendum: & ideo non lassicere talem conseruationem, ut maior censenda sit re stentia formalis eius activitate frigiditatis:etiam si per se Iadicatur agere. Quod probant in aquamam ignis citius eam calefacit, quam ipsemet ab igne separata se reducat ad frigiditatem expuliam per eumdem calorem : ergo emcacior est
quaelibet harum qualitatum ad producendum sibi similem in
subiecto contrario,quam substantia eiusdem contrari j ad conseruadam propriam qualitatem a se emanantem. Alij vero ad- t samittentes etiam,quod substantia conseruet essicienter qualit tem propriam,consequenter asserunt eficaciorem esse ad eam conseruandam, quam sit qualitas contraria ad eam destrue dam.Probant primo, quia est persectior non solum secundumentitatem,sed etiam secundum rationem cauta, cum sit cauta aequi uocas equalitatis: lualitas vero ad aTndum circa contrarium uni uoca,causa vero aequivoca persectior est. Deinde, quia agit secundum persectissimam approximationem, cum agat per naturalem emanationem circa seipsam: qualitas vero per imperfectam secundum contractum. Alij denique non admittunt quod qualitates elementorum Iss conseruentur ab eorum substant ijs effective, quia negant etiam effectiuε ab eis procedere, vel emanare, ut summus
463쪽
calor ab Igne,&summa ab aqua. Sed putant solum
consertiari ab ea tamquam a causa materiali, in qua tamquam
in subiecto inhaeret. Probant hanc ratione 3 licet qualitates ista dependeant in fieri ab agente,a quo producuntur,& a propria substantia,a qna tunc emanant ; ut calor ignis geniti ab igne generante,& a propria substantia eiusdem ignis geniti,sed Ostquam productae sunt, non dependent in eonseruari ab ali quo agente creato,sed a solo Deo: ergo falsum est, quod em-
. Cienter conseruentur a propria substantia. Antecedens probatur euidenti experientia ρ, nam calor productus in aqua elusidem rationis est eum calore ignis:sed ille non dependet ab aliquo agente creato in conseruari, nisi a solo Deo, ut per se est nranifestum .ergo neque calor ignis depondebit ab agete creato in conseruati,quale est eius substantia;sed a solo Deo.Quo supposito, facile respondent argumento nefando minorem eius,quod maior sit resistentia formalis agentis, quam activitas actaialis passi, cum non adiuuentur enicienter a substantiae,& ideo semper passum poterit reagere a proportione minoris
inaequalitatis.1s4 Nostra vero sententia duo asseritiprimum est has qualitates primas elementorum efficienter conseruari a substant ijs eorumdem elementotum, dc non solum materialiter. Et probo primo,quod dimanent ab eis efficienter, & ideo quod dependeant ab eis non solum in esse , sed etiam in fieri tamquam a causis efficient ibus ; nam qualitates istic dimanant naturaliter ab eisdem substantiis in eodem instanti,in quo generantur e dem modo, quo dimanant proprietates aliarum rerum ab ἀ- sentijs:ergo dimanant efficienter. Probatur consequentia,quia si in solo genere cauis magerialis conuenirent his corporibus tamquam propriae dispositiones materiae, nulla esset talis em natio ab eorum substanti js, sed a solo agente producer rur in materia,sicut reliquae dispositiones.Secundo,quia dum corpo ra ista per actionem contrari j amittunt aliquos gradus suarum qualitatum,ut aqua calefacta ab igne aliquos Vadus suae frigiditatis, statim remoto igne incipit expellere a se calorem , dcreducit se in naturalem frigiditatem;sed nullum est agens particulare, a quo producatur essicienter talis frigiditas praeter
substratiam eiusdem aquae,a qua di manat naturaliter, ut per se est manifestum: ergo necellario dicendum est ab ea emanare tamquam a causa ericiente. Quod enim procedat a genera te,non nego: sed repugnat,quod a generante procedat eficienter, nisi media propria subitantia,vel substantiali forma,t-- quam a virtute eius:qua media agit ad eius emanationem. Probatur
464쪽
Probatur euidenter;quia contingit, quod generans aquam iam non sit in rerum natur dum talis frigiditas ab ea procedit: e go repugnat tunc agere,vel eam producere , nisi mediaaliqua
virtute ab eo derelicta, & actu existente, quae non potest esse alia ab iplamet substantia aquae,aut substantiali forma eius: ergo absque dubio procedit ab illa effcienter. Hoc supposito, probatur, quod ab eadem conseruetur em Isscienter:primo,quia repugnat naturaliter, quod aliquis effectus naturalis procedat ab aliquo agente, & quod ab eo eodem,
modo praetente non conseruetur, ut euidenti inductione constat in omni effectu naturali se se habente ad suam causam ef- isicientem,a qua procedit: sed qualitates istae,ut calor ignis, αfrigiditas aquae procedunt a suis substantijs tamquam a causis emcientibus eodem modo semper praesentibus, ac dum primo
ab eis emanant ergo conseruantur ab eis essicienter. Secundo, quia conueruatio rei non es h aliud,quam continuata productio
eius,sed quasi continua emanatione procedunt qualitates istara suis substant ijs;ergo semper dependent ab eis emcieter, quod
est eficienter ab eis coseruari .Probatur minor simul cum consequentia,quia quotiescumque aliqua pars, Vel gradus earum--em qualitatum extinguitur ab agente contrario, statim eo separato incipit emanare ab eadem substantia. /Secundum, quod asserimus est, adhuc hoc supposito maio- I Isrem esse activitatem actualem passi,quam resistentiam formalem actualem agentis, & ideo posse adhuc reagere passum in ipsum. Probatur primo euidenti experientia ei nam euidens est calidum ut tria,vel ut quatuor applicatum aquae aliquid agere in eam , & plus acturum si cum ea se penetraret: ergo maior est activitas actualis eius formali resistentia frigiditatis aqΗae, etiam si a substantia aquae essicienter conseruetur. Probatut consequentia,quia si non esset maior, nulla posset actio sequi: . nam ut superius probauimus a proportione minoris inaequalitatis non potest actio prouenire. Deinde probatur ratione, quia si propter conseruationem effectivam summi caloris a1ubstantia ignis,& summae frigiditatis a substantia aqui e maior esset resistentia sormalis passi,quam activitas agentis,ut asserit prima septentia opposita, euidenter sequitur , non solum re ctionem passi in agens eontrarium esse impossibilem, sed omnem actionem inter quaecumque contraria, quod est absurdum. Probatur consequentiamam si resistentia formalis actualis contrarij maior est activitate alterius, quia forma passi non solum resistit resilientia formali ratione incompossibilitatis,quam habet cum sorma agentiso sed quia conserua tur est.
465쪽
4 6 Lib. I. Degeneratione'co pl.
tur effective a propria subitantia, cum hoc sit semper verim , dc necesiarium in agentibus per primas qualitates sibi proprias,qualia sunt et cinenta;sequitur semper in his verum este, quod plus resistat pallum,quam agens agat; & ex consequenti impossibilem este actionem. Probatur consequentia, quia si plus resistitaergo non potest superari ab agente, neque ab eo
patimam eo ipso,quod patitur aliquid ab alio, euidens est su-rs7 perari,& vinci ab eo. Ex quibus ad formam argumenti principalis neganda est minor, quod maior sit resistentia formalis
agentis per propriam formam conseruatam effective a propria subtantia,quam activitas passi ad reagendum: nam cum forma agentis solum resistat passo reagenti, per illum gradum necestatio expellendum, etiam si conseruetur secundum eumdem gradum effective a propria substantia; cum passum xeagat per totam latitudinem intensionis suae sermae: maior erit achivitas,quis resistentia,quia maior est virtus agendi i eius intensionis formae,quam resistentia formalis unius gradus qualitatis contrariae,etiam conseruati a propria forma substa tiali,vr per se est manifestu.Et propterea a proportione maioris inaequalitatis sequitur reactio. Ad primum argumentum secundae opinionis neganda est consequentia,quod ex teactione sequatur actionem inter comtraria esse impossibilem. Et cum dicitur agens naturale prius agere in proximum,quam in remotum, distinguedum est:nam
si proximum,& remotum se teneant ex parte medij, vel passi, 'verum est , quia neque actio potest peruenire ad posteriorem, siue remotiorem partem medij,vel passi; nisi per priorem , aut proximiore : si vero intelligatur de partibus eiusdem agentis, falsum,quia agens neque in medium,neque omnino in passim agit transmittendo actionem ad unam partem proprij corporis per alia usque adultima,& per illa ad passum;sed per omnes ut unitas per modu unius agentis agit immediate in mediuextrinsecum,uel in passum sibi approximatu ε, & ideo licet aliqua pars agentis sit assecta aliquo gradu qualitatis contrariae, non est necessarium,quod ages prius agat per alias partes pro prias in illam ad expulsionem talis gradus, quam agat in pas sum, vel medium extrinsecumma illa pars non est sibi medium
agendi in passum, sed immediate agit in illud per 5mnes ad
II 8 modum unius agentis concurrentis. Gratia exempli,si aliqua pars aquae sit calefacta uno gradu caloris ,& ei approximetur aliud calidum , in quo possit agere, non est necessarium quod prius expellat a se unum illum gradum caloris, quam agat in calidum e trinsecu,quia non agit in illud trasmittendo actio-
466쪽
nem per parte ill a calefactam,sed per illam, & alias unitas per modum unius agentis frigidi immediate agit: post actionem vero in calidum,illo iam luperato , vel separato expellet omnino gradum illum caloris ab illa parte virtute propriae sub- stantiae,a qua emanabit gradus frigiditatis amissae. Et ita non impeditur aqua ab illa parte calefacta, quin possit agere in calidum sibi approximatum. Huic s olutioni addo alia, quod etiasi pars prox maa aquae pollet agere in ea m parte' calefactam
ab igne per repailiotae,impeditur tamen ab eode igne reagente; unde propter hoc impcdimentum non expellitur ab illa gradus caloris ei imprestus, quamdiu duratachio,& reactio, nee proinde mouecur motibus contrarijs. Eodem modo respondendi inaest ad polletiorem experientiam secundi argumentide calido agente in frigidum,& habenIc unam partem latum
intra sphaera in activitatis eius,sed totum ipsum frigidum intra
propriam contentiamtulan,Vt consideranti est manifestum.
Solum retiat soluendum secundum argumentum .Quantum rad priorem eius partem, in qua adducitur alia experientia de medio extrinseco, nempe aere, per quem ignis agat in aqtiam. Ad cuius solutionem ramquam certum praesupponendum est actionem,& reactionem non dari,nisi inter ultimum agens,&pallium : vitiinam vero agens eli illud, quod immediate tangit
passum,& uleo solum immediatum agens repati potest.Ita docet expresse Aristoteles text. 33. huius libri ; quod probauit insanatione;nain medicus,inquit,per artem sanat infirmum , sed nihil repatitur in actione latrandi, quia ipse per se non tangit pasi um, sed medicamentum tangens per se repatitur. Vnde sequitur impossibile esse , quod agens per medium repatiatur passo, nisi simul cum medio per modum Vnius agentis agat in ipsum;tunc enim immediatum,& vltimum agens erit, &ideo repati poterit.Hoc igitur supposito,argumentum affert exemplum de igne agente in aquam medio aere.Vt autem uniueis lis sit solutio de omni agente per medium, notandum est e-dium tribus modis se habere posse,nam vel nudum est utraque qualitate contraria,per quam duo coipora agunt,& patiuntur; vel utraque affectum est,uel aliexa tantauri: N primum non est naturaliter possibile propter ordinem, ac dispositionem eor porum naturalium simplicium,qualia sunt elementa: vel mi
torum , quae ex eis componuntur, aliqua enim qualitate con-cotraria,vel utraq; necestario debet assici .Si vero daretur super naturaliter casus, in quo corpus medium neutra qualitate contrariam habereti sed utriusque esset capax quod ad actione,&reactione necessarin est tunc utriaque extremu , nempe agenu,
467쪽
4 8 Lib. I. Tegeneratione est cormpt.
& passiim agerent simul in medium, quousque in eo producerent utramque qualitatem, in tota ea intensione, in qua non
sunt incompossibiles in eodem subiecto, vel in eadem parte eiusmam secundum hos gradus intensionis non se expellunt ab aso eodem subiecto , vel eius parte; & toto tempore, quo agunt
simul in medio,neutrum extremum Iepatitur ab alto,quia ne
trum est agens ultimum,vel immediatum in aliud;sed adsummum repatientur aliqnid a medio incipiente habere utramque qualitatem , & per singulas poterit aliquid 1eagere in utrumque extremum contrarium. Itaque toto hoc tempore mouebitur medium motibus non contrariis simpliciter, sed secundum quid,quod non repugnat quia sicut qualitates contrariorum in tali gradu non sunt incompossibiles in eodem subiectin' ita nec motus , per quos producuntur, quia contrarietas mo- tuum ex contrarietate terminorum desumenda est,& ex cons
quenti compossibilitas eorum in eodem subiecto : sicut ergo termini non sunt incompossibiles in eodem gradu,ita nec motus.Postquam vero medium peruenerit ad hos gradus neutrum extremum circa illud agere poterit: sed quodlioet cum eodem medio sibi coniuncto,in quantum propria qualitate affecto permodii unius agentis aget,vel reaget immediate in aliud:& tune patet non sequi quod mediu moueatur simul motibus contrariis,quia no datur actio per mediu,sed solum immediata unius extremi in alteru:1nedium vero per diuersas qualitates coniunώsitur utrique, & per modum unius agentis agit in aliud, & ab extremo pbietiori nihiI recipit,sed solum cum eo agit per qu, litatem iam receptam,ab alio vero aliquid repatitur, & recipit, ideo non mouetur motibus contrariis, nec est posti Ie in easu isto quia euidetersequeretur simul intendi, & remitti eamdem qualitatem eius,nempe calorem , vel frigus : nam si frigefit ab
aqua ergo intenditur frigiditas eius: & u simul calefit a igne,
cu latitudo gradualis utrius qualitatis iam sit in eo adimpleta, non potest recipere calorem nouu sine expulsione,aut remissione frigiditatis,quae ideo simul in eo intendetur,& remittetur:&eonsequenter simul erit maior,& minor: quod repugnat.Itaque totum calidum per modu unius agentis asit in frigidum,& totum frigidnm per modu unius agentis agit in calidum. Nec est necessarium,ut totum calidum prius expellat a se frigiditatem, quam habebat mediu sibi coniunctu ad Uendu,nee etia totum frigidum expellat calore eii isdem medii tibi c5iuncti quia non agit totu ealidum in frigidii transmittendo actionem per suas partes ad passum, sed Immediate coniungunti et omnes partes eius ad agendum in illud:& eade ratione totum frigidum non re ir
468쪽
reagit in calidum transmittendo reactionem per suas partes; sed partes omnes simul unitae per modum unius agentis reagunt immediate in calidum,ut superius explicatum est. Si vero medium a principio fuerit affectum utraque qualittate contraria,eodem modo sentiendum est ; nam vel habet eas
in eo gradu, ultra quem sunt iam incompossibiles, & tune nec agens,nec passum poterunt agere in mediu i in passum a quolibet distinctum , sed agens simul eum eo sibi coniuncto,ut habente propriam qualitatem per modum unius agentis aget immediate in passum,& hoc cum eodem medio sibi coniuncto, ut
habente propriam quat itatem per modum unius agentis reaget in idemmet agens. Et ita etiam patet,quod si medium hoc modo se habeaOion mouebitur motibus. contrariis per actionem,& reactionem extremorum,sed uno tantum motu repassionis aminori contraria. Si vero eas habuerit in minori gradu poterit,
tam figens,quam passum in illud agere quousque ad illum gradum perueniant qualitates ipsae contrariae in eo, ut in maiori intensione sint incompossibiles, dc non mouebitur simul motis
bus contrariis simpliciter, sed tantum secundum quid; & ideo possibiles simul in eodem subiecto, sicut & qualitates ad quas
terminantur in eodem gradu simul esse possunt. Et si tandem medium ita se habere, ut una tantiam,vel altera qualitate contraria afficiatur, quo pacto se habet aer medius inter ignem, & aquam ; habet enim summam humiditatem,& prope summum calorem ; dicendum est ignem, & aquam posse simul agere circa ipsum, quousque intensio caloris, quae ei deficit usque ad octauum gradum impleatur partim per intensiorem calorem, & partim per aliquid frigiditatis ei impressum. Nam quousque impleta sit latitudo ex utraque qualiatate non necessariis unum contrarium expellit aliud ; post impletam vero utrumque extremum illud sibi coniunget, νt. stactum sua qualitate ad agendum in aliud per modum unius agentis, & ideo solum repatietur a debiliori extremo, tamquam aliquid alterius, &. solum mouebitur uno motu Iepassio
nis, non duobus, neque contrariis. . .
469쪽
Lib. I. Degeneratione iBscuis expositio textu S. OMnia, ques de . icti init. 'passione distitit, ii r Aristot. percilinthior capita praeced ma ordinata' Hiat ad intelligenda, i naturam mixtionis ; hΨe vero cum sit gi neratio quaedam viiiii thuliis concurrentibus ordinarar ad intelligendam nae ira ni uerationis; tuae liuisis libri, Si totius operis scopus est.. Mensum infrur huitis ultimi pitri est, inuestigare naturam mixtionis Diuidit es a item 'hit i ai hmphitina prcipositis his, 'liae . id intes ligendam naturam ni dixtionis explicari debent, do te dari mixtioneni in letum fallita,e.ini disti1igtiens a caeteris miliationibus;refutara prni litorii indam sinuetitia niixtionem cui nitio negantium M i Alutis e riuna gumento, quo id probare coiitendebant. Iri s cita l. li explicat ita dum , quo sat mixtio ex Propria sententia ret ursis prius sententiis aliortim. In tertia laudent collinit, quid sit st stibile,& quid sit mixtio. Circa prinituis ΛJAit qifimae 'due explicanda de mixtione, ut bene citus natura innistarisi . Plinities, xiiii l ni dimo lit 3 Se-- idum , quid Gisii isi I 'Ph .ei , quapi a esse'dc beant dat ex iiii ruis mixtio fieri debet rtium, in quibatham ribtis mixtio reperiatur, seir quibus conueniat 3 Quartum , quonam fiat mi liot Postretnitum, an sit in rerum natura λ Incipith ibem hic explicare 19kai in b,quia secundum ordine ra scient fictiliis primuin, si id adscientiam cuiuslibet Tei consequen-MUAebet pr supp6nt,est rem illam esse, ioc est, esse postibile
N. Erreti possibilii albna aptem mixtionis iton defuerunt, qui siti omnin' negarens; propter hoc argumentum: Si mixtioni possibilis ; pluia debent ad eatia concurrere'; vel ergo pluranti ica se ii Neire, vi in inditione ipsa permaneat utriumue, Vel Nisumque corruiupatur V m permaneat, & ebriumpatur alteriun : 'si integra permaneant, non magis dicentur miscera nod', quam pritis. : Probatur, quia eodem modo se habent, fides prius se habessinu ;sed prius non iniscebantur: ergo neque tuim: imiscentur. Et idem sequitiis Psi unum eorum permanet, εc alterum desinit esse: nam manifestum est, rem actu existentem nou misceri cum re non existente: si vero utrumque desinacinusto minus verum erit,quod imisceantur;quia ea,quae desinunt, misceri non possiliat; d ad summum dicentur corrumpi. Hoc tamen non obstante assὸrit Arist. pollibilem esse mixtionem. Vt autem id osteiidat,disti tiguit illam a caeteris mutationibus. Et primo,qtiod non sit generatio, probat hoc argumento. Quando unum generatur ex altero , Ut ignis ex ligno , nec dicimus,nec veru est, quod ignis admisceatra ligno,vel lignunt igni;
470쪽
igni ; sed solum, quod unum fiat ex altero: ergo mixtio diuersum quid est a generatione, & corruptione. Probat deinde primo, mixtionem non es le alacrationem, ves augmetationem hoe modo.Illa,qua Qugentur,& alterautut tutegra permanent ante,& poli augmentationem,& alterationem ammo & in augmentatione,& alteratione ipsa sed quae milcei rut non possunt int gra permanere,ut probatum estiergo mixtio non potest esse al- teratio,nec augmentatio Ete/dem ratione ait probari,nec a
cidelia misceri cum subiectis, nec inter sese,ut albedo cum eo iporu,aurcum nigredine, quia postquam accidens coniunc si est cum lubiecto, vel cum alio accideti in eodem subiecto salua, SE integra manetit, vi per se est manifestum.Supposita distihelione mixtionis , reliquis mutationibus, probat esie possibilem:quia ea,quae lunt, alia sunt in actu, alia vero in potentia,vel in virtu-taesed postibile hin miscibilia,ut elementa ita cocurrere admixtionem,ut desinant esse actu; permaneant vero in v irtute,hoc essper virtutes suas,quae sunt qualitate propria per quas eonem runt ad mixtionem,ut ignis per suum ea rem, per suam frigiditatem aquarergo possibile erit quod misceantur ad componendum mixtiJ.Et naec eadem distinctio soluit argumeruti propositum: nam ea,quae miscentu nec permanent secundum esse.
actuale, que omnino desinunt esse,sed secundum virtutem,vel potentiam: iste autem modius permanendi postea explieabitur. In secunda parte expIicat inodum , quo fiat mixtio. Prim6 3 quidem ex aliorum Philosophorii sententia deinde ex propria. Duplex fuit opinio eo tempore de modo, quo mixtio rit. Pris ma Corum, qui putarunt mixtioncm fiesi ex corporibus in tari'
minimas partieulas diuisis , quae licet Belindum se possinfesta
minores,noli tamen secindu a patentiam sensus,quia nisti pὀ-gtest eas ita minimas percipere: & has minimas particulas lliunt 'secundulam se totas ; vel omni ex parti ad inui in iuxta mn I, per talem iuxta positionem permisceri, quia sensus non potς' percipere reparationem earum, & ideσici dicat este permixtas Exen ita assignare possiimus in farina tritici,& hordei periris lis,nain farina non est aliud,quam granu ita in minimas partes' diuisum, aut contis sum,ut eas sensus non possit disternere. Allvero dixerunt mixtionem cbrporum ficii ex partibus minimis
non totum secundum sensum,sed etia secundum materiam,M
substantia ipsam,ut non sint amplius diuisibiles,nec ideS possitis dari minores Quae quidein omni ex parte iuxta positet dicunturpet misceti:& hoc modo dicunt tam isti,qua illi permissiceri elementa in minimas' partes drui se, aulaircundu sensum latum, aut secutidu materia Sc vetatatem rei Sed utramql opinione rei ieie