장음표시 사용
471쪽
si Lib. I. De generatione edi corrupi.
Arist. primo, argumento communi aduersus utramque,deinde si sulis argumentis refutando singulas. Probat ergo utramque esse falsam hoc modo. Si mixtio ex minimis illis partibus vieissim iuxta positis fieret,non esset vera mixtio,sed potius compositio cuiusdam acerui minorum corporum. Probatur consequentia ri primo, quia licet adeo exigia sint, quodlibet perma- ned integrum,atque separatum ab alio secundum situm, qua uis sensus non percipiat talem separationem: ergo coaceruatapotius , quam permixta dicentur. Secundo, quia iam mixtum non esset homi omeron, seu homogeneum in ratione mixti, ita ut quaelibet pars eius esset mixta, sicut quaelibet pars aquae est: aqua οῦ probatur consequentia, quia partes miscibilium distin - , & separatae permanent, quamuis distinctio , & separatio sensu non percipiatur. Consequens autem falsum est, quia ratio mixti aeque debet conuenire toti, & partibus, ut per se est
Probae detode prim m opinionem esse salsam . quia si mixtio tantum fieret ad sensum,sequeretur respectu unius esse mi tionem,eius sti delicet, qui Murationem miscibilium non perciperet, & respectu alterius acutiorem visum habentis, eamque perspicientis non esse mixtionem i, quod patet esse absurdum, quia non esset mixtio vera res,sed appare maturalia vero non ex apparientia iudicanda sunt,sed ex vera earum natura. Probat
tandem falsam esse secundam opinionem hoc modo, Corpus naturale, eum sit continuum, debet esse diuisibile in infinitum hoc est,in semper diuisibilia:ergo repugnat diuidi in tam minia mas partes,quq non sint amplius diuismiles,alioqui ex indiuisi-
Bilibus componeretur tamquam ex partibus,quod .Physprobatum est repugnaressit etiam si tales partes indivisibiles darentur simul concurrentes, ut asserit haec sententia; talis concursus non esset mixtio, sed eongregatio, seu coaceruatio multorum
His sententiis refutatis ostendit ex propria quonam modo fiat vera,& riaturalis mixtio;ad id autem ostendendum,declarat prius, in quibusnam rebus mixtio reperiatur, aut qualia debent esse,quae miscentur,ae distinctione praemissa, eorpora naturalia quaedam sunt mutuo activa, & passiua, hoc est, quae agunt in alia,& simul ab eis patiuntur,ut elementa, & uniuersaliter corpora omnia,quae habent materiam eiusdem rationis : alia, quae .gunt quidem in alia,sed ab eis non patiuntur, ut eorpora cα- leuia. Et haee miseeri non possunt,sed illa tantum Vnde Medis einae ars & sanitas non potant miseeri, quia licet ab illa producatin haee, non tamen in hae patitur. Haec autem conditio
472쪽
cap. X. Tractatus de mixtione. 633 non sufficit, sed requiritur secunda, ne e, quod facile possint
diuidi, aut comminui. Vnde lapis, & ferrum non misccntur. Tertia conditio est, ut non sint magna, nec multa, sed parua quidem , & pauca: nam ex magna rerum multitudine, vel .ex magnis corporibus difficile potest mixtio fieri,quia dissicile alterantur. Eo autem modo,inquit,misceri debent,ut proportionem habeant secundum activitatem, & resis hentiam,ita ut actis uitas unius non multum superet resistentiam alterius, quia parum poterunt admisceri; sed si coniungantur ; facile unum deinstruet alterum,& in se conuertet,vel in res alias resoluet, & ita
non fiet mixtio, sed generatio, & corruptio,a quibus ostensum seth mixtionem distingui; ut si gutta aquae multis vini amphoris superinfundatur, statim in unium conuertetur; & modo simili,dum simul liquefiunt stannum,& aes; hoc illud resoluit in vapores , ita ut nihil fere de illo praeter calorem relinquatur, quia activitas aeris multum superat resistentiam stanni. Ex qui. bus eoiligit facilius miseeri humida, quia faeile diuiduntur, α sese accommodant termino alieno, nempe via vel alterius rei selidae ; dummodo inquit non sint viscola, ut oleum, mel, pinguedo; quae quidem dissicile penetrari possunt, & ideo difficile .
His explicatis, iam in ultima parte docet quid sit mistile,vel imiscibile, atque etiam quid sit mistio. Miscibile ait esse illud, quod agit, & repatitur , & facile diuidi potest: mistio vero est miscibilium alteratorum unio,& haec in litera.
NATURA, ET RA-tione mixtioni S.
HAEe sunt disputanda de mixtione, ut natura, & ratio eius persecte intelligatur, an mixtio sit, vel an sit possibilis secutido quid sit Tertio , quomodo distinguatur a generati
ne , Sc caeteris motibus, vel mutationibus Z Quarto, quae sit causa propria, & per se eius Quinto, an elementa maneant in mixto secundum proprias formas substantiales Sexto, an maneant saltetm quantum ad proprias formas accidentales,quae vocantur virtutes Caetera enim,quae ad temperamenta misi rum pertinent,in seciando libro disputabuntur.
473쪽
misu , vel an sit sis sibilis.'
s D Rimo oportet explicare,clii id mixtionis nomine inteli ga-I ter, ut postimus ad caetera explicanda procedere. . Mixtio igitur signiscat actione na quamdam , per quam plurῆ corpora
confusa quadam ratione coniungui Hur , ut patet dum y qua. -dmiscetur vino : conuingui itur Cnim duo isti liquores cons*. se ratione; ita ut quam .ias disiuacta per man in iccanduin enti- . rates reales, quana diu virum non conu 'rxitur in cylteraim, vel trumque in tertium, non tamen manent leparata, sed consula
ratione coniuncta, seu permixta. Mixtio autenadu ξltac est, ut coli itur ex Aristotele capite praelciari: una pςr qtia' multa corpora, vel multae p4rtic lae eorum confv. a ratione coniundi guntur solum secundum approximationem loca levi ; immu- . tata Vero permanent secuncium subitantiam : quo pacto sarica ex granis tritici, & hordei simul concisIis naixtuni vocatur. Et haec est acceptio im 'ropria mixtionis; qui a viggregatum tan . tum ex miscibilibus vocatur mixtum ; noli .tamen qua libet pars eius : immo separabiles sunt Iccundum se pars es cuiusti beli Corpori S inter sese , It partes tritici a partibus hor sci. Ex quo plane colligitur non esie quaml ibet mixtam rima nota quae labet Coptiis et partes viri 'the grani. Et hanc solam nuxtionem Ii dentur posuisse antiquiores illi P.hilosophi; quos refutat Arist. capite praesenti. Ideo secundo modo accipitur proprie pria VmΟ-ue corporum, V Ut partium ex qua media eorum alteratione,&'corruptione resultat aliquid unum subitantiale distilichiun ab omnibus. aestio igitur non procellit de sui xtio ite ii Ut oer ia, quia dubium este non potest, quin tua detur ii Lebi in xu invideamus grana diuersae t pcciei permisceri, et confundi in eodem aggregato, integra quidem, vel in minutissim'ς particu las concisia. Deiota ergo mixtione propria dubitamus, an dCtur in rerum natura, vel dari possit 7,. Et prima opinio asserit mixtionem esie naturaliter iit Poss- bilem , nam licet delitur plura corpora mixta, qtη rum s Ornuec substantiales pollulant primas qualitates in certo grad yattem peratas pro dispositionibus, sed repugnat inixta b c ficr.i immediaic ςx materia clementorum, nisi pilus pra cedat uib plia sorma mixti. Hanc op nione citat Tolet. I. lib.de gener. q. Vltima. Probari tamen potest primo;quia,ut mixtillo fiat immediate ex elementis per veram imixtionem,neccsse est clomel ita ipla concurrere per se immediate, simulque applicari ad agendum, ,
474쪽
Cap. X. Tra'. de mixtione. V VJ. I. Asi
patiendum, i per talcm actionem, & rcachi Unc te comi mPRnt, de in materia eorum introducatur forma mixti, sed tali, concursus Hemcntorum est i inpossibilis:eriro ini po1I,b;l scrit mixtio. Probatur minor, nam ves ipsam et Hem nta concui Iel It ad viatim aliquem locum per motus naturales ex pio priis in imationibus procedentes, vel ab al: tua alia causa cxtrin: eca mota, & quasi artracta ad talem locu . Sed uteiq; modus conuenitarii test impossibili saergo etiam mixtio. Minorem p Iobo quantu ad primum modu,quia repugnat omnia quatuor Hemen Ia mo ueri ad locum alique determinatum propria inclipatio tremam si esset scirium,non possent moueri ad illum naturaliter grauiar, si deorsum , non ponent mouet i leuia : de si eliet nWdius, repugnaret moueri ad illum natural iter extum a.Vt per te es manifestii m. antiam vero ad secundum rvio dum probatui cile ina pollibilem,quia non possunt rnoueii ab aliqua caii: a extrinsoca, nisi uniuersali; sed ab hac non mouentur cr o a nulla. Iobatur minor; causa uniuerealis non inouet inferi Oia corpora, iam pro bono uniuersali in mundo necessat o requisito: hed mixtio honest necessaria pro bono uniuertati: ergo confictum pro risits est,&sine fundameto excogitare quod a eausa uniueriali deducantur elementa 'iinsi ad locu certaminis,ut in eo agant,& patiantur, ac se corrumpant .Probatur inmor ex duobus.Ex primo quidem, quia mixtio non potest esse necessaria in mundo, nisi ad mo- ductionem corporum mixtorum, sed liri possimi sine mi Oone produci, & sine interirentu elementoru ς' x materia aliorum mixtorum,& sic reuera producuntur, ut palci de quibuscun que mixtis viventibus,atque etiam de non viventibus: 'rgo D On ellullo modo necellaria. Ex secundo vero quia si mixtio cisci ne- cestaria ad commune bonum mundi per talem concursiam elementorum facienda,videremus aliquando clementa cocum ere
sed numquam vidit aliquis in aliquo mundi loco elementa Onania concurrere ad mixtionem: ergo euidens signu est talem 'concursum non este necellarium. Probatur minor, quia num- ,
quam vidimus super terram , vel aquam quatuor elementa in loco aliquo coniuncta:quod vero sub aquis, vel sub terra coniungantur,difficilius multo est,quia elementum ignis non potest ad loca subterranea desecndeie,vel in eis detineri. Secundo, quia etiam si elementa onania simul concurrerent, Iepugnat per talem conclusum fieri mixtionem: ergo non est possibilis. Probatur antecedens , quia naturaliter eit impossibile quod in tali proportionc ap licentur, in qua non corrumpatur aliquod eorum a filo contrario, prius quam alia, cum diuersa sit activitas , & iesistentia eorum: ergo naturalit z '
475쪽
1 Lib. L De generatione Ur corrupi.
ein impossibile,quod simul omnia se corrumpant,ut in materia
eorum luccedat forma mixti Secunda sententia tenet mixtionem propriam esse naturalites possibilemiatque etiam dari in rerum natura:Ita Aristot les expresse capite praesenti, Sc omnes eius interpretes: ita etiam omnes fere scholastici Doctores in . dist. I x. & i3.bdc Diuus Thomas non solum his locis sed 3. p.q. 7.art. 8.vhi surponunt diuersos liquores , & contrarias qualitates habentes in
ea quantitate misceri posse, ut ita unum agat in alterum, & ab eo repatiatur,quod ueutrum conuertat in te alterum: sed dum ad certas dispositiones materia utriusque peruenit, disconuenientes quidem naturae utriusque,sed conuenientes formae ali- euius terti j sormam huius in eam introduci ,& tertium mixtum ex utroque generari,& haec est vera,& tenenda. inam histribus eonclusionibus explico. Prima est, naturaliter4oquendo numquam dari mixtionem ex concursu omnium clementorum laetam,hanc tenent omnes fere recentiores, & eam sic Probo quamuis tria elementa,nempe aer, aqua, & terra possint naturaliter congregari ac generationem mixti, repugnat tameneongregari ignem uue in terra,suae in aererergo numquam datur mixtio per congregationem quatuor elementorum facta. Probatur antecedens,quia ad aquam, & terram non potest natu ter descendere ignis,cum motus deorsum sit contra inclina nem eius;& eadem ratione, neque ad locum aeris: quod
vero dicitur a causa uniuersali adduci ignem etiam per motum deorsum:sine fundamento dicitur , quia talis descensus non est necessarius ad bonum eommune uniuersi,cum constet sine igne posse mixta generari per calorem Solis:ergo no fit a causa uniuersali .Probatur conlequentia,quia uniuersales cauta non mouent corpora sublunaria contra propriam inclinationem; nisi forte pro bono uniuersali necessarius si talis motus, ut ad impediendum vacuumec in ipsis corporibus potest poni inelinatio aliqua ad tales motus, nisi forte in ordine ad eumde finem sint necessavij.Quod vero fulgura descendere videamus,non probat ne descendere,sed solum ignita exhalatione:hoc est calidissima,quae non est ignis Mementaris, sed mixtum quoddam,sicut etia flamma quam vulgo ignem vocat ut docet expresse Arist.
I.Metheor.summa 2.c. I .non est ignis,sed fumus aecensus.
Secunda assertio, si quatuor elementa per diuinam virtutem congregarentur in unum locum in certa, ac determinata proportione,atque in partieulas aluisa: vere,& proprie commisceri possent,& per mutuam actione, & reactionem ad tale gradum dispositionu peruenire,ut omnia corrumperentur,& in materia
476쪽
eorum noua sorma mixti introduceretur iuxta exigentiam talium dispositionum. Probatur ratione, & experientia: inati ne quidem,nam talis dispositio conueniens formae mixti nullaxatione efficaci probatur impossibilis; immo ex multis combinationibus primarum qualitatum secundum diuersum gradumn proportionem earum, una, & plures dari possunt, quin formae alicuius mixti, uni, vel alteri elemento magis simili, quam aliis naturaliter conueniat:& ex alia parte ita sit disco ueniens omnibus sormis elementorum ut cum ea non possint in suis materiis conservari. Tunc ergo naturaliter consequitur in materiis omnium sic dispositis talis sorma mixti,& in ea uniuntur ad compositionem eius. Experientia vero probatur, quia videmus ex aqua, terra, & aere Iimul concurrentibus generari imperfecta animalia, atque etiam V oresin exhalati nes,de quibus suo I oco ostendemus non esse elementa substa tialiter sed mixtaeaergo sicut duo,vel tria haec elementa concuserere possunt ad propriam mixtionem,ita proportionata secundum activitatem,& resistentiam , ut per mutuam actionem, ET reactionem sese corrumpant;& talis dispositio ex hoc relinqua- Lur in eorum materiis, quam naturaliter consequatur so amixti 3 ita poterunt concurrere quatuor, si adeo applicentur. rare mixtio ex concursu omnium elementorum possibilis censeri debet,quamuis non concurrant omnia naturaliter. Tertia assertio, non solum est possibilis mixtio naturaliter II ex concursu duorum, vel trium stementorum, sed saepe datur. Hanc probat experientia adducta de generatione animali uinimpersectorum ex putrefactione terrae, & concursu aquae, α aeris: quam videmus fieri vigente pluuia aestiuo praesertim tempore: atque etiam de generatione vaporum, & exhalationum ex aere,& terra permixtis. Probatur deinde ex mixtione liquorum,ut aquae,& vini, de quibus satis probabile est,ut inferius ostendetur,sic misceri poste secundum quantitatem δε quae litatem,ut neutrum in se conuertat alterum, sed ambo conuertantur in tertium per mutuam actionem, & reactionem, non
quidem statim, sed post aliquod tempus: quorum mixtio satis
propria est, cum ei conueniant omnes conditiones ab Aristotele adignatae. VtErque enim liquor vere,& proprie miscibilis. est,& quodlibet permeat,vel pervadit alterum, eumque alterat,& tandem uniuntur in eadem forma mixti superuenientis expulsis propriis: permanEntque in eodem mixto genito non secundum aetiim,sed secundu aliquam virtutem propriam. Probatur tandem alia experientia aquae , & terrete, atque etiam aeriiswx quibus simo concurrentibus , & per mutuam adi ionem.
477쪽
18 Lib. I. De generatione or corrupi.
& reactionem corruptis generatur alimentum plantarum, qui cui si succus quidani, ex quo alun ux, qui absque dubio diuertam habet naturam ab eis, & ideo non est elementum , sed mixtum: ergo non solum est possibilis mixtio propria,sed tape' datur in natura reri .Et iuxta has conditioves intelligi debet sentetula Aristotelis,& communis:numquam enim Aristoteles dixit omnia clementa si in ut concurrere ad mixtionem, sed indesinite locutus elidiuellisens omnia vel saltem plura concuserere,& ex eis mixtionem heri,atque etiam ex uno clemento,&alio corpore mixto, aut etiam ex pluribus mixtii seruatis propriae mistionis lagibus. Et ex his assertionibus constat solutum esse primum argumentum pro contraria opinione positiHprobat enim de ito igne noli posse naturaliter descendere ad loca aliorum clementorum, nec talem descensum esse necestarium,quod prima assertio noli ra concedit. In Ad secundum negandum est antecedens, quod repugnet in tali quantitate ,& proportione applicari elementa secundum acti uitarem,& resistentiam,quod no prius corrumpatur Vnum, quam caetera, nam cum tanta sit latitudo intensionis in qualitatibus elementorum, & tot possint combinationes ex eis fieri secundum diuersas proportiones acti litatis,& resistentiς sing 'lorum, facile intelligitur, quod sic possint applicao, ut omnia corrumpantur simul,& materia: eocii permaneant dispositae pro forma mixti introducenda,in qua uniantur substantialiter.
uidnam mixtio sit, quomodo diti inguatur a
generatione, r caeteris mutationibluyt 3 Irca primum de quidditate mixtionis Aristoteles capite in fine,ita eam definit, Mixtis est mistibilium uiareratorum υnro. Q iam definitionem vitiolam esse assirmat Scaliger exercitatione tertia,ulque probat duplici argumento.Primo , quia vitium definiendi est ignotum per aliud non minus ignotum explicare, hoc enim modo inunqua poterit cognolci definitum; sed ita explicat Aristoteles sua definitione mixtionem; ergo vitiosa erit. Probatur minor,quia mixtionem dcfinit per milcibile ita incognitum sicut eadem mixtio. Secundo,quia in tali modo definiendi committitur vitiosus quidam circulus: ergo vitiosus censeri debet.Αntecedes probatur,na mixtio desinitur per nil scibile,& mucibile no potest definiri, nisi per eamdem iuixtionem ergo committitur circulus vitiosus. Probatur
478쪽
Cap. X. Trati. de mixtione. II. Asseonsequentia quia de primo ad vitiinu sequitur ide per semeti psu desiti iri: quia si mixtio definitur per miscibile,& hoc rurius per eandem mixtione . ergo mixtio definitur per se ipsi . Nolixa tamen sententiacit, definitionem mixtionis tradi - Ιε tam ab Aristotcle esse bonam. Ita sentiunt omnes eius interpretes in eodem capite,& ex Cius explicatione probabitur.Notandum igitur sst tria reperiri in mixtione.Primum est localis . coniunctio toxum, quae miscenda sunt, Vt liquorum,aut element Ium , in i quorum congregatione quodlibet intersecat aliud iecundum ibas partes; quod necessarium est ad persectam
mixtionem. Secundum est mutua coram alteratio, nam cum
contraria sitit, & sibi inuicem approximata, vicissim quoque agunt,& repatiuntur,actio autem, & reactio alterationes sunt, per quas singulorum materiae dii ponuntur in eo gradu,& proportione,quam requirit forma mixti intr*ducenda,& quae sunficit ad corruptionem eoruna. Ideo sequitur introductio sormet mixti,& haec est tertium, atque praecipuuin, quod in m xitione includitur,& ad quod duo alia ordinantur. Haec autem intro ductio forinae mixti dicit, unionem substantiale elementorum secundum materias proprias, qu* est quaeda substantialis continuatio per propria indivisibilia, atq; per quam ex omnibus fit
una numero materia.dicit praetexea Vnione huius materiae. continuata chim forma substantiali mixti,quae in ea int ducitur.&ex hac unione resultat mixtum per se primo productu per mixtionem tamquam proprius teriminus eius. Et haec tria cxplicuit Aristoteles tribus verbis qitibus continetur definitio eius. , ait enim, Mixtio est nil cibili ιm althraterum uvio, id est, substantia bis coniunctio miscibista,quae congregantur localiter,& dispo- .sιincias peri iterationem, Vnio autem stabitantialis eorum per . propriasipatetias mutuis alterationibus dispositas, & eade forma mixti informatas dicit productionem substantialena mixti. Hanc autem cxplicatione Aristotelis sic possumus ad formam definitionis reducere: Mixtio est mutatio substantialis . per quam
pro eitur corpus mixtum ex Mnisi bilibus eon regatis, tr per miι- ruam alterarionem di positis, atqr e corruptis. In qua definitione a stria ponuntur, nempe mutatio substat talis:& terminus a quo,&ad quem eius: terminus ad quem est corpus mixtii peream productum teirminus vero a quo lunt miscibilia congregata per alterationu dii posita,atque corrupta; non enim sulceret quomodocumque disponi, vel alterari,nisi per talem alterationem, S 'dii positioncm corrumperentur, ut sic posset in earum materiis unitis forma mixti introduci. Pro genere vero eiusde dc finitioniς ponitur. Mutatio per eam censea fit ut C clut α
479쪽
46 o Lib. I. Degeneratione ct corrupi.
Omnes mutationes accidentales,ut sunt alterati , auπmenta .rioatque etiam productiones substantiales, quae non runt m lationes,ut creatio alicuius substatiae. Per secunda particulam, nempe,Corpus excluduntur generationes elementoru, quae quotidie fiunt,dum unum elementum aliqua partem alterius in se conuertit. Per reliquas vero particulas excluduntur generationes aliae mixtoru corporum, quae ex aliis mixtis sine congregatione aliqua, vel alteratione miscibilium corporum producunxur,ut sunt generationes inuentium ex semine No- ν η ductorum,atque etiam non viventium,quq ex materia alterius mixti simpliciter generantur: licet enim haec omnia vere sinteorpora mixta,in quibus virtute, vel potentia continentur elementa; productio tamen eorum non est mixtio saltem secundum totalem,& completam rationem eius per hane definitionem explicatam ab Aristotele. Ex hac autem explicatione possumus. colligere argumentu,
quo probatur bonam esse definitionem Aristotelis hoc modo. Bona definitio est eruper quam explicatur natura definiti,& distinguitur a quibuscumque alijs;sed talis est definitio Arist
telis,ut exprMicha explicatione patet, per quam exclusae sunt omnes aliae actiones,& mutationes tam substantiales, quam accidentales: eigo non debet vitiosa appellari,ssed bona. Is Ad primum argumentum oppositae sententiae neganda est
minor,quod mixtio definiatur iu Aristotele per aliquid igd tum,quia prius quam mixtionem definisset explicuit quidnam miscibile sit, unde iam notum erat dum per illud desinita est mixtio.Αd secundum respondent aliqui mixtione, & miscibile
esse relativa; in relativis vero nullum esse inconueniens,immo& necessarium, quod unum definiatur per alterum. Sed alijs non placet haec solutio, quia etiam in relativis magnum est inconueniens,unum definiri per alterum, cum sequatur vitio in 'sus circulus,atque etia nugatio,& inutilis repetitio , ut in Dialectica probatur.Ideo respondent ipsi, miscibile duobus modissumi,sicut & mixtionem,proprie quidem,& improprie. Miscibile proprie sumptum est illud quod eum alijs potest congre-sari,& a suo contrario alterari, atque eorrumpi, atque etiam illud alterare,& corrupere: sic enim fiet ex Vtroque tertiu,quod Vocatur mixtum.Improprie vero sumitur miscibile,pro eorpo- e,quod cum alijs potest congregari, atque confundi modo i tum locali per iuxta positionem:quemadmodum congregantur triticum & hordeum ad exiguas partes redacta in ruinam.
Hoe supposito dicut Aristotele definisse mixtionem propriam ter miscibile non proprie sumptum,quia hoc modo relatiuum eiu
480쪽
eius est,& unum relatiuum non potest definiri per alterum,sed per miscibile sumptum improprie, quo pacto non refertur admixtionem propria per eum definita. d ad impropria,& ideo bene Aristoteles explicuit mixtione propria per naiscibile improprium, non definiendo unu relatiuum per alteru, ut illa in- conuenientia fugeret.Haec tamen solutio supponit falsum, &Aristoteli contraria est,supponit quide falsum, quod unum relatiuum non possit definiri per alterum, cuius oppositum pro-- bauimus in praedi eamento ad aliquid.QSod vero sit cotra Miastotele probo,ex verbis eiusdem definitionis ab Aristotele traditae,quae ita avi. Mixtio est miscibilium alteratorum unio. Ex qua ita arguo : Miscibile proprie sumptum est corpus, quod cum alijs congregatur, non solum secudum locum, & iuxta positi
nem quantitatis,sed per vera alteratione,per quam se corrumpunt,& ex eis generatur mistum,sed euidens est hoc modo sumi in verbis definitionis:ergo euideter falsum est dicere quod improprie sumatur.Probatur minor ex illo verbo. Miscibilium alteratorum, id expresse significante,nam impropria,miscibilia, ut grana tritici, & hordei non miscentur per alterationem. Respondeo igitur Aristotelem sine ullo vitio potuisse definire miscibile proprie sumptum per mistionem:scut definiuit mistionem per mi icibile.Nihilominus non est usus, hac in parte tali modo definiencli, sed gratia maioris claritatis voluit definire miscibile proprie sumptum, per alias conditiones materiales,quas sequitur denominatio miscibilis,& per quas melius innotescit,nempe quod sit facile terminabile,& activum, atque passuum. Quo supposito,manifestum est,nihil probare argumentum,cum supponat Arist definisse mixtionem per mi Icibile:& rursus idem miscibile per mixtionem.
Quomodo distinguatur mixtio agenematione, ct cae
teris adtionibiti, ct mutationisi . CIrca secundum,quod quaesiuit titulus quaestionis de di- 2Lstinctione mixtionis a generatione, & caeteris mutationibus,diuerso modo loquuntur recentiores.Nam quidam ais runt mixtionem differre a generatione tamquam ipecies a genere.Ita Conimb.c. praesenti.q 2. an.i. quod afferunt colligi exd'ctrina Arist. .lib.Metheo. c.de putredine. Alij vero affirmat differre accidentaliter per alterationem miscibilium positam in eius definitione,quod sic probat,mixtio essentialiter funipta solum dicit generationem corporis mixti:alteratio vero praecedens,quςcumq; illa sit,quamuis necessaria ad generationem, non tamen pertinet ad elIentia eius, sed accidentaliter se habet Μ ad illam