Stanislai Rescii Epistolarum liber vnus. Quibus nonnulla eiusdem auctoris. Pia exercitia pijs lectoribus non indigna pij quidam viri adiungenda putauerunt

241쪽

batur,dum ad arcana ab eo colloquia admitteretur. Legat qui volet, Francisci Patriiij doctissimam Panaughiam , Panar chiam, Pandosiam, Pancosmiam,cum caetera illius omnia admirabitur, tu quod Aristotelem errorum omnium in philosophia patrem appellat. Ob quod certe Patricii

in Aristotelem odium, omnium amore debeneuolentia dignus Patricius est: meritoque rogat cum Gregoriu, tum reliquos omnes Romahos Potifices ut ex omnibus scholis,Gimnasijs,Coenobijs,Italiae, Gauliae,Hispaniae,Germaniae explodendam curent Aristotelicam manifestissimi impietatis philosophiam: Deo prouidentiam de

omnipotentiam auferentem.

Cicero verboru faber, si ore ut incude, lingua vi malleo, ad sormanda verba usus

existimatur: de seipso fatetur alicubi, qd falsa quide covincere potuit,vera inue ire non potuit. Augustinus porro apertissima homini tribuit infama. Confiteri, ait, esse Deum quod Cicero facit ,& negare prinscium futurorum, apertissima insania est: de eo illum nomine plusquam Stoij ci detestamur. Laetantius quoque hominem a guit, quod cum corporis & animi rationε

in quarto de Republica, libro, explicare

242쪽

tentasset,nil prorsus effecit, & materiam late patentem angustis finibus termin uit : leuiter summa quaeque decerpens , etiamsi fateatur ipse,nec voluntatem sibi defuisse nec curam; & propterea ignoscendum ait,umbratico, & imaginario praeceptori, nec ab eo veritas exigenda, qui senescire fatetur. Exclamat deinde, O quam ultis argumentis Ciceronis error,& inconstantia, si id agerem redargui posset: non tam nostris quam suis verbis restit

retur.

Reliquos eiusdem Musae & notat Bucco nes, nil aliud, quam caculas & Lectiste niatores istorum Albogalerorum puto, verborum sexuos: & opinionum macipietuquos odisse te peius volo, quam sullo vii iam : aut certe Mastigo ros accerssi, ut flagella ferant,& ignem: idque unum e rς Valescientianae Reipub. censeo: grauiorem pinam non inuenio, leuiorem nolo; Seueriorem sententiam si quis in istos a tulerit, sententia mea nWlla ςsto,illips rara esto.

Non est itaque Varseu iiij , quod a mpdeinceps vel litteras,vel de litteris, vel de litteratis quidquam litterarum expectes.

243쪽

ste statuo, nec amicitia nostra ulla admi tit madeficia. Sed neque tu mihi deinceps istas affanias: aut si obstruseris,eas ego ligneo equo impositas, per viaS ceruleas, in illas oras, extremaque sola terrarum ultimarum deportandas curabo; ubi mures ferrum rodunt: ubi cucurbitae volant, turdi non volant: ubi mortui boves, vivos

incursant homines. Sed garrire desino, ne nos ad fabros & tonsores releges. Si persuasero,bene erit opera posita, si non persuasero , in eo amne epistolam mergito, qui de Coelo, Plauto teste, exoritur sub so- Ilo Iouis: Nos aggrediemur alia: neque enim, ut vetus verbum habet, bis tantum pueri sumus, sed semper. Meus porro animus, suam adhuc secum trahit pueritiam: vixdu ex ephebis excessit: a longe adhuc Bouem suum. Senectiatem prospectat.Nec tameti soli nos haec diludia. Luserunt ante nos, praestantissima quaeq; ingenia,ut animi vim & contentionem relaxarent ii merus in ranis, Aristophanes in auibus, Ouidius in nuce, Virgilius in culice, C tullus in passere,Plato in furore, Phoedrus in amore, Democritus in Chamaleonte, Cicero in senectute, uintilianus in carcitate, Varro in Sestulisse,Fauonius in uar

244쪽

itana &Texste r Gnarinus in eane, Apule ius in asino Sinesius in caluicio, Seneca in Claudio, Plutarchus in grillo, Pithagoras in aniso,st tips in p*taco, Cato in brassica & amurca, sucianus in Musica, Stesi-ςherus in Helena, Hortensius in philois, phia,Stella in coluba,Leo Baptista in cloaca, Lypsius in satyra Maenipea, Stephanias Micanus popularis noster in Podagra

Qua cum hoc tempore malorum pessima labor mus, laedit quodcunque occurrit:& Vitalis Fauonius asper . & vel nigra te, nis umbra sumi, medpllas intimas terebrat . In obuium quemque arietamus. Nil porro sic obvium, nil in oculis, nil ad manus . nil ad latus, nil ad dextram, nil ad sinistram ut Musae, tabulae, libri, styli, pugiulares Valeant haec omnia. Quando enim vivemus i Da operam ut nos ames, sed magis ut valeas. Datum Romae II. Mar-

245쪽

Vn leti vii κ.D.v. de vita Η DU si na amantis est iudicium, cui locum dare neci possum, quia de me dicitur, non dare no possum ἡquia abs te dicitur , in cuius ore & pectore fides, & veritas sedem setisse creditur . Ego veθo quas hoc nomine tibi phatia, agam no inueni : nisi quod me totum esse

tuum profiteor, in eo cuius tu totus es, de cuius fidem in veritate tetines. Si parum est plus cetiEnon habeo, Pudet me quideὸ tantum,boni de me, quatum tu tribuis credere,sed vicissim timeo,viro veracistimo, Episcopo vigilantissimo, Senatori grauis simo non credete. id igitus faciam7 Nome credam tale esse,qualem putas, id euinti nec agnosco,nec agnoscere volo, & credame abs te diligi, quonia id ita esse cognosco,ita nec de me sentiam quod no est,nec tibi fidem negabo, qua pectus tuum plenii est. Me itaq; D. v. iterum atq; iteru in offe

246쪽

ro,non eum qui plurimum vel dicedo pos sit vel scribendo,sed quem D. V .vehemenditissime diligit paruum enim putari vileque

non poterit,quod tantus vir ita valde diligit,& licet talis non sum, qualem me esse coram se is praedicat,talis tamen sum, cui votis & praecibus suis plurimum si amare praestiterit commodabit, modo ne me existimet esse quod non sum, ita namq; sequeretur ut minus mihi optaret adijci aDominodad id quodcunq; sum, quod absit ab eo pectore quam longissime: quod cuicunq;

sese offert, ut videatur, tanto magi S excItat, Vt quaeratur: cum autem quaeritur &desideratur,nil aliud quam magna Dei dona & mirabilia eius munera, quibus D. U. cumulauit cogitatur. Sed ego nimius sum. Genus est hoc voluptatis meae, sine fine cutua prudentia sineq; modo colloqui. LibruGermanicum quem promi seram mitto, ut his diebus habeat quo oblectetur, MagnaSenim author iste Euangelicorum Christi perduellium, ineptias, vel ut cum Tertulliano dicamus, Indeterminatas discrepatias detexit. Datum Cracouiae Kal. Fe

247쪽

CAROLO CARDINAL1BOROMEO ARCHIEPISCOPO

MEDIOLANENSI.

ECCAREM in publica comtrio

res numerande Cardinalis, si te humilem humilis Ambrosij successorem humili sermonis genere libet appellare) pastoral i cura, & sollicitudine in Christi ovibus ad Christi voluntateni cό-

formandis impeditum,prolixa vellem ima pedire gratiarum actione;quod eam vos Ptatem, quam ex tua beneuolentia Mediolani cum essem incredibilem accepi ι datis ad me litteris, omni respersis sumanitate adduplicate voluisti . Sed tenere me tamen non possum quin me tibi in eam Partem aperiam, quod istam ita luculenti tui amoris testificationem in praecipua benedictionis parte reputo, qui nobis spiscopalis muneris Maiestatem paene ia kactam iacentestique ista tempestate reddi- disti qua modo non omne vinculum fidei ι.e

248쪽

vi sanctus ille Martyr loquitur, & timor Dei,& mandatum Domini & Euangelii

Sanctitas,& firmitas soluta videtur: in cuius ego Zelo,& sollicitudine superiora miror resuscitata saecula, ita ut obstupenda illa S. S. Patrum, & Episcoporaim opera quae in Ecclesiasticis Ap nalibus tantum legebamus, iam etiam in tuae vitae ratione

quam recte quispiam longum, & lepity' Martyriu dixerit,oculis subiecta ad istius quoque saeculi immitationem gaudeamus: illam Ambrosi antecesseris tui libertate, Athanasij et elum , Basilis grauitatem, Augustini doctrinam, Gregorij vigilantiam, Hyeronimi in se ipsum seueritatem,Mele-cij in conuersatione hominum lenitatem,

Nin appetetitia Martyris Cypriani desiderium.Benedictus Deus,qui nunquam in Ecclesia sua deesse Sacerdotem patitur, qui Euangelium tenens ,& praecepta Dei custodiens occidi possit,vinci non possis. Inde factum est, o vir Dei, ut ego te mihi non vulgari illo modo, neque solita rati ne sed praecipuo genere obseruantiae cole- dum proposuerim, quae non nisi viris publico bono natis debetur; cui quod vici L sim Christianae Charitatis ossitium humanissime rependis,quod etiam grauissimis

249쪽

a Ilitteris dignum arbitraris, fit ut vita hanc

magis mihi vitalem putem:& licet me a huc amauerim nunquam,tempus iam es.statuam meipsum quoque a me amari. Cuenim tu me amas, Princeps Illust. noui qui me amat,quia qui in te habitat noui: quo magis elaborandum mihi video, ita ut me

in omni pietatis &offitij genere adhibea,

ne cosilium hoc nostri in tuam protectionem suscipiendi, sine consilio abs tua prudentia susceptum videatur: idque me facturum promitto sine ulla excusatione, vel temporis,vel occupationis.

Tu quod pro toto orbe facis quottidie, aliquando & pro Rescio peccatore seruo tuo, Deum depraecari dignaberis nullum tempus uni suspirio angustum est ut ipsius ante ipsum moriantur vitia :& cum tibi Regni cauestis corona dabitur, mihi saltem meorum venia concedatur peccatinrum .

Battoreus Princeps Illustrissimus, diuinis tuis Institutis inflamatus, ad summas Iaudes ij contendit itineribus , quibus eunt, qui perueniunt: hanc enim in Urbe vitae rationem instituit , quam voluisti, quamquam expedite nil ut addi posse videatur , quam ut haec illi Deus esse perpe-

250쪽

tua velit.Quantam aute ex illis plane Apostolicis litteris tuis consolationem acceperit, quos animos ad arduas superandas virtutis vias senapserit, ex responso quod dedit cognouisti: cuius me gratiae cum his qu0s in sua protectionem rogante me In.D.V. susce it, gentis nostrae alumnis , qua summa possum animi mei submissione comendor omnique adhuc asseveratione apsirmo . Veritas nil timet quam taceri quod quicunque te tuasque laudes admirari coleroq; voluerit, aut mecum sit, aut me sequatur opportet. Datum Romae Kal. Mariij a 384. t

MOREM ego tuuita in me, non: vulgari illo modo ed prscipua quadam ratione sempςr amavi,&amo i officijs etiam meis tueri