Hieronymi Pantzschmanni ... Quaestionum practicarum liber primus secundus 1

발행: 1609년

분량: 716페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

communem Dd instinctionem, quam inter casus fortuis os, odiosius institos inuexerunt .

nem,refectitur. Ernrem.' φ. . in qui iure militari. De Milit Testament declaratur. 6. Emens frumenta in herbis, idem emissestem ae fortunam. gicos legetur , auia viuin testator praefabaι,ea innium, vae eer 4m formam erogataenu habebant. L. Seio. 6. mediis. De annuis Ieg declaratur. o. Procurator generala licet post ea, aua Emium faceresuis erat, id domin solum obtinet in ordinariis non extraoiadiariis. II. Praelatin quando Aeat reditis, non emunibi, quois Hirtanseribu ex liberalisate. ia Venδtronesiecta de reia, eum iuribωμῶς, inteQ tu saltem vindisum, quod erat de natura rei Mendit non emiaper accidens. r3. cime e in generali non eniunt ea erua competum per priuile intium. 4. Uuun 'litorvini, insolitorum distin Tinnem repudiat na vra castium fortuitomm. Is L. clui occidit. g. indoe. Et I.sputator Domi si qακfumo. s. a d ur. II. Aquil declaravtur. x6. Conce ne hi generali non niunt Molita. II. Carissiae ratio non babetur,quae aethia acria f. 18. Expensin promistens,tenetur ad litis. . 'Iy. Securisin invia concessa, mauisur de lolisn.

142쪽

quum a

tura

a 4. Iacobi Menochi des Uio pro bententia commrant impugnat . 2P. Vimis rem in se recipiens illi patur, εν pactoflandum est. 26. Indefinita iniquitasset niversiali. 17. Vniuersale signum omnia includit. 18. In obligat one bonorum generali,es non inniant ea, quae quis inflecte non fuisset Metaturinoseudjamen non procedit, in obligatione bamrum per Peria uniuersatia, quia tunc omnia veniunι. et q. Remis non m in ea in soliin. π censueιη ei rugionἡ.3O taberatio generatis ruitur ad ignorata , risui res ratis aggra

tur.

3 I. Lex ubi non disinguit nec si nos disi guere debemin. ηδ Casium c fortunam in se recipiens, idotur de omni cogites p. 34. Iason. conora bonumsdem inconsili, astruxit se nientiam contra sartois tam esse communem , Lmque in lectiiri si docuisse Hyrit, cum tamen contrarium in Lecturn ea tat; π ob id de inconsamia argu

Pauli de Osr Uincti , laser disses iisnem afflirmativam, o nugatutam improbatur. 36 C in fore omnes fortuiti, .nnfiisentibin,propter hanc falsam distinctio I:cm,habitisuerunt pro in Olii . . 37. In capimgnae siccitatas. Alta. 38. InicupsusIdem. 39. Iucasiubril, Corne. FO. In casu Malia praegnanti, o renunciati . ampla , tam easuum soliso rum, quam insolitorum; π quorum cunque etiam cosum, quoquo modo contbigentium, cogitatorum, e incogitatorum Iacob. Me

4r Renunciatis omni iuri, ρι quod contra premissa idocunque meis nisa possit, non e/usetur renunciasse obin infoliik, e qui, viri miliatεr non fueri cogitatum. Vbi quo rue ostenditur Argumentationem hane ια quens sumiam ad casum Iacobi Menoni, non pertinere.

143쪽

SVpta dicta conclusio H. o Bar quod sufficiat corb

uenire specialiter de casu fortuito, ut conductor indemnis conseruetur , limitatur ut procedat in casibustortuitis solitis, non autem insolitis, quae restrictio communiter ab interpretibus est recepti, in aes quaesitum cse se firris. Siquis eaut Bar. in L Seios Medico de Mn. oga se murare de Gabest quast a s part a Bald in L fas.. C. desuri Baldo Saociis licet C. de loea. Alber. in μίαν

sta. de contrah emi. Retin. in .sedes. de refript ita te de But in c. r. commoda. Immol inlpreeia rerum. Adl. Fulci Lam.ubi dicit qui suscepit casum fortuitum non intelligi- rursuscepisse extraordinarium ete cons I si praemisereodum est Oload cons . a s. quo autem per reuocationem numeris Alex.consa S.in a.dubio lib. r. bi consuluit com ctorem non teneri de casu siccitatis insolitae. Idem Alex mconsiror. persectis verbite amenti lib. s. Socis confisas. circa praesentem consutationem lib. Fustos cons Ips.fa ctumsuper quo in ultim dub Corn. cons ita tib

ueixa consses. Dec. cons. g. primaraci numer. a. Anton. Gomes varia. Resolui de contracti cap. s. numer. I s.

Atque fundatur in I. si la s. amenta de cienινab.

144쪽

Vbi vend tor frumenti in herba dixerat, si quid vi aut tempestate factum esset se praestaturum. Quaerebatur

cum frumenta nivibus corrupta essent,an ex hac conuentiona venditor obligetur Respondet IC Labeo, si nives immoderataein contra consuetudinem tempestatis suerint, cum venditore ex emto agendum. Ex quo et ponso inscrtur, quod si nives moderatae fuerint, oc secundu consuetudinem non esset obligatus venditor, cum hic casus sit solitus Ic non insolitus,ad quem venditor se astrinxisse non videtur. Et siciem casus fortuitus insolitus propter subiectam materiam, quia alioqui verba promissionis nihil operarentur nisi intelligerentur. de casu fortuito insolito. . Hic est rex per quem interpretes hanc restrictionem inuexerunt, qui si recto iudicio ponderabitur,omnino contrarium probabit. Nam manifeste innuit casum solitum non esse casum fortuitum , unde qui casum sonui. tum in se suscipit quomodo potest dici. eum solitos duntaxat in se suscepisse, cum omnes casus sortuiti sint insoliti. Et conductor cum ad casum insolitum se obligauit multo magis tenebitur erre damnum quod secundum consuetudinem tempestatis accidit L. ex conducto. stae si labes locali, quamuis venditor ex conuentione saltem de insolito teneretur. Praeterea ex hac limitatione Bar venditor saltem de solito casuin non insolito oblis

gatus esset, cuius contretrium tex ibi determinat.

sententiam Bar iuuat casum solitum ibi dici si eo lo ciconsuetum esset, quod niues fruges corrumpere solerent, ut de tali casu venditor non.Obligetur, ut proinde casuum fortuitorum alii dicantur consueti, aliivero incon-

sueti di per consequens soliti insoliti. Nam

145쪽

Nam rex. non loquitur de confitetudine regionis, vel alicuius certi loci, sed de consuetudine tempestatiS, nivibus moderatis, ut puta, quae singulis annis prouenire consueuerum, hic enim casus non potest dici sortuitus, cum omnes casus fortuiti sint insoliti. Et quamuis in una regione maior nivium quantitas cxistere soleat,quam in alia,attamen non erit casus fortuitus,sca tempestatis consuetudo. Itaque 'a infract. de priuile . contracf. au . 'os'. nu. sae. Vari defendens atque citas sententiam hoc lex noconfirmari sentiens limitationem ex eo non fundat, sed ex ratione illa, quod de casu fortuito, insolito non praesuin mitur cogitatum. Et ad arg. B.tία quod omnis casus fortuitus sit in si turi respondet, conssiderando casum insolitum,& non prouisum dupliciter. . Primo in specie,vtanin quando debeat euenire, praeuideri non potest, in genere tamen potuit praeuideri. cqui iure militari. de testam . miser. Et m lias terminis ait loqui Bald quod omnes casus fortuiti lint inlotiti. Secundo modo possim dici casus insoliti improuisi mec in genere nec in specic, ut quia in imaginationem suscipientis casum verissimiliter non cadebat,is insolitus est in gradu superlativo. Et isto modo existimati procedere opinionem, rari.Et ante eum hoc tradidit Co .coiscra .luet. di fuse lib. . ubi dixit, quod ex hoc omnis casus

fortuitus, possit dici insolitus .al. g. ranci in e , secundum verum intellectum. Et lic in simili tradunt. . . o. in c. luimia vastis. de turetur quod iurans non contra uenire laudoratione alicuius laesionis non praesumitur cogitasse de enormissima laesione. Et hanc concordiam dicit esse optimam tim 1 A . filia . . i. i. i. b. ηVerum haec solutio admittenda non est. Nam is

146쪽

qua casum fortuitu suscipit videtur,cogitare de vi diuin

ficiumna,cum sub vi maiore utraque comprehendatur ut concludi Corn. inconsi s. nu. s. ubi nullam disse, rentiam facit, quis bellum inserat, an vicini an remoti, Idem Corn. in confas .videtur in hac consultatione,tib. a. cim

casi Idem dicendum est de coeli vitio. Nam de his casibus scilicet fortuitis cogitatum est in specie, quamuis fortasse non singulariter. Praene rea etsi casus fortuiti sunt, qui praeuideri non possitnt . qumortu/IM. C fliga are Se bast. Med. intract. de casibi ortuit.par. r. quast n. v. . . Attamen bene praecogitari possunt, aliud autem est, prae uidere: auertere, aliud praecogitare.

Neque obstat qui iure militari.de milis.

testa Nam ex ille potius contrariam lententiam probat Nam dicit, qui iure militori testatur, etsi ignorauerit praegnantem uxorem, vel cum praegnantem cierit, hoc tamen animo sit, ut velit quisquis sibi nasceretur exheredem esse testamentum non rumpitur. Nam respondeo quod animum verba demonstrant, prout in nostr casu ubi casus fortuiti expressa sit facta mentio. Ideoque de omni casu fortuito tenebitur, sum citin genere cogi.tatum, prout tradit Bart. ιn cum Muttiana de Iransact. Et Raphael Cuma in L carus iureis recte notat. Qui autem, negari poterat in genere de casu fortuito sic cogitatum cum pia species sit expressa, quamuis non sitiis gularia indiuidua,quae sub specie comprehenduntur, Lqu. orturita de pign.act tridu/ttex. Quae fortuitis ea si bus accidunt, cum praeruideri non potuerint, in quibus etiatam aggressura latronum est Nam qui speciem ponit, videtur certas indiuidua potuisse,' etiam de hs co .

rale

147쪽

Alio itaque modo ad distinctionem hane com 4 probandam inducitur lex in aes rumenta per Alber ibi insius dictionario, in verbolcmpestas. Quod vis illius verbi in tex positi id importet cincludat cliam niues

immoderatas itaque venditor ibi tenetur ob nives imis moderatas δc sic de casu insolito. Si ergo verba hoc noin se irent, non teneretur venditor de casu insolito nempe niuium immoderatarum. Praeterea Iason in . . quo ponderat, quod ibi de vi crat promistum, na-que secundum subiectam materiam intelligitur, promisisse de casu insolito, ad quem alioqui non tenebatur, casus igitur in L stamenta erit specialis, qui in consequentiam non erit trahendus d comprobar hunc intellectum

per autoritate gcibi qua dicit,quod is qui obligat se ad insolita, non tenetur ita ad solita, olertex. in .cum oliminconsuetud.

Plaec inducti, Aericiis LGn. non est probanda. Nam sub casu sortinio comprehenditur tempestas, atque visin sic casus inusitatus. Nam in tex. ibi solitus casus non ea sortuitus, sed naturalis i consuetudinarius, Eoianae. a Val consis s. arguendo a sescunt1.nu. o. voL a. Et solita modicum damnum inferunt, quod ex natura contractus non est in consideratione. Et Balcis c. quor- sumste uenter.nu. Io tradit quod casus solitus non sit fortuitus, o inaes .quaesitum n. .cis .ctis c. cum timo. s. ext. de consuet ubi inquit,quod omne quod raro vi diuina vel humana accidit, vi autem non fieri,quod saepe 4re. quenter tu, sed naturaliter. Et quamuis vera sit illatio, quod qui excipit vim, non teneatur de lolilis, quia si solitum esset, non diceretur vis, vel casus fortuitus. Non

148쪽

supertex posuit, Bart. inaesistamenta , veram non esse, prout existimauit, Corn.consas. videtur in hac consultatione nu. a. ol. a. in conscia licet dissuse nu. . . ses. voci.

Accedat quod ille , qui emit frumenta in herbis

videtur emisse spem, fortunam .periculum Balac in aeciquoniamstequenter. .p. unde si venditor in se recipiat, si quid vi aut tempestate factum sit, apparet emtorem, se soli spei &fortunae sabijccre novoluitae.bed ad securitatem dc maturitatem fructuum respexime, pro quibus&aequi ualcias pretium persoluit. Alij dicunt, pro conseruanda communi opinione, quod in antiquis codicibus reperiatur, dictio negatiua,vivenditor non teneatur, prout asserit, Anton. Rub.ind. g. quasilum,nu. FI. Sed nec hoc admittendum cst. Nam cum vulgaris,&communis lectio aliter habeat, nec etiam ulla ratio suadeat,curea sit improbanda , imo esset contra tuu a expressa, quibus licitum est, vim maiorem in se re- cipere potius affirmativa,& communis retinenda quam reijcienda erit. Alia igitur iura, pro communi opinione con. firmanda adducuntur. Et sectando,texta l. o. g. medico. de annunt legat. ubi si legetur medico, quae vivus testator praestabat, ea veniunt, nae certam formam erogationis habebant. non quae incertam liberalitat: voluntatem haj

buerunt.

Ad hunc tex. facilis est responsio, Nam in ultimis valolunt tibus fit interpretatio, quo minus heres gravetur. Et in

149쪽

Ε indubio illud eligitur, quod minus est,&de quo te

stator verisimiliter senserit, quippe in testamentis voluntatem defunctorum sectamur, tanquam venator eporem. At hic in nostro proposito,verba sunt clara, in-nifesta, ut coniecturis locus non relinquatur. Nec etiam illa dispositio ad extraordinariam praestationem reserri poterat, cum non esset certain limitata, ne dispositio incerta reddatur. Deinde etsi hic inspiciamus, pro interpretanda mente testatoris, quae solitus erat facere, hoc ad nostrum casum transferri non potest, cumram nescam sortuiti sint in soliti, prout tex.d. istumenta, manifeste innuit. Et Alex in cons. 7.alias de facto in n. . R. respondet, quod hic g. loquatur in casu satis diuerso remoto a materia,

de qua hic in proposito agimus de casibus insolitis, d sic de casu fortuito,in . g. medico de usitatisin solitis,

quae testator consuetus erat saceres, extra omnem casum fortuitum,& sic procedunt alia iura, de hac re loquentia,

in I. quodsi nolit β. qui as duae. de aeri edit. n. C. defaeius. ι semper insequiationibuι.de C. Iur. sed interpretatione.

Cum ergo casus fortuiti,quotquot sunt, sint insoliti' nihil ad rem nostram haec consideratio pertinebit, quae alioqui in suis terminis non est improbanda. Tertio affertur αυel uniuersorum. de pign. act. Vbi 'dicitur,quod licet procurator generalis poisit ea, quae do minus facere solitus erat id tame de ordinari js, non de ex traordinarijs intelligendu Λtq. hinc etiam infert, OUra. i'cons a paragus i. qua quaeritur. Quod si praelatus locat reditus suos, non veniunt hi, quos subditi conserebant, pro laeto aduentlic liberalitate incerta, Anu.inc. frutendereser t. Inos.

150쪽

Simili ratione dicitur in venditione facta de rebus cum iuribus suis, intelligi saltem ea vendita, quae sunt de I anatura rei venditae, non ea quae sunt per accidens. mc extiteris aestur .patro. Alex.in I. s. ae acquir. togibi se Dmola Pet. deflen m tracI. desecie ate. .part quaest a F. Siso Bal. Angei. misi lim. debon. damn tradunt quod in generali concessione non Veniant ea quae competunt per I priuilegium Anton.inc. a. de deoct.puero. Canon in c. edes. ibi Felis.nu.s .ext. de rescripsis. Sed' haec argumenta pro opinione communi adducta fragilia sunt. Nam rex. c. vel niuersa um loquitur in mandato, ubi fines diligenter sunt obseruandi, ne praeter intentionem mandantis aliquid fiatataque iura facili ex causa speciale ma datum requirunt, ut de voluntate mandantis certo conis stare possit. Non mirum ergo, quod mandatum gene rate extraordinaria non comprehendat absque exples a voluntate mandantis ac specialF prouisione. Sic etiam si res vendita sit cum luis iuribus , illud attendendum est, quid inter partes actum sit, lae quo verisimiliter senserint, sicuti fit in omni conuentione dubia Wim

certa.

Sic etiam eius, quod in generali concessione non veniant ea,quae ex priuilegio competu rit,ea est ratio, quod per priuilegium sit acquisii tum ius tertio, unde concessio ad terti praeiudicium non est interpretanda, cum nemini sit ius suum auferendum , absque cxprcssa dispositi

one.

Atque etiam concessis quod ad mentem interpretandam fiat respectus ad solita ioc tamen ad ea russor. tuitos non recte accommodatur, cum natura eorum eius

modi distinctionem prorsus repudiet. Unde casum in se suseipiens insolitum non solitum suscipit.

SEARCH

MENU NAVIGATION