장음표시 사용
241쪽
triera ad se num e fraeudia dura, te
13o IN II. LIB. ARIs T. DE ANIMA.
ί λι uia νωι , . M. κχ ύτως ὼ1ακλωταl, ω 7 ρ ανυόατ , ii , ii καί τι i - λώων. ωτε Text. gr. σκιάοῦ ποι Γιν, η τρ φως τοῦ κε. ανορθως λέγετα κυειον τ ακουον δ'οκ p κ u. ἱ α, ρ. κτ . . Sisi ἀκουει , si ααε- Docet qualia est. debeant f a corpora, qux percussa sonum editurali int , idque nonnullis propositis coditionibus editiciit. Prima est, ut situ dura , sic enim sibi mutuo obsistent , ἔ: interclulum aerem feriet: cuius conditionis defectu corpora lanea non reddunt sonum: Secunda est : ut sint laeuia,quia lamium una est aequabilis suprificies, qua totus aer simul diueiberatus sonabit: nec frustratim cominutus siletio egredietur: Teitia, ut sint co- caua: Nam haec ad sonum cssiciendum aptiora sunt: quia aes intus
latera concaua repercutitur, ut in tintinnabulis videmus. Deinde, agit de medio soni,docetque id este aerem & aquam: licet haec non sint praeci pua causa sonu emesens, ted eorpora solida aetecomprimetia, ita ut percimientis motus dissipationem aeris praeueniat, ac vincati Vnde fit ut percullio velox, ta concitata esse debeat, alioqui sensim aer diffluet absque sono. Quod Aristoteles exemplo decla
celeriter, ac vchementet percutiat, ita ut ob velocitate cius dii gutionem praeverrat,sonum ericit, cotta vero accidet si arenam sensiin , α leui tecnt:at. - Vis autem Echo.
Disserit de gener uouCLebus seu tona reflexi, quem aut feri cum sonus ex sono resultat: id est, cium aer ictus in corpus, quod ei renititur incurrit, cumq; ulterius progredi non postit, dispes citur,& dissultat, ut pila: Docetque semper huiulce modi reciprocas voces fieri,licet prae sua exilitate seni uni effugiant: quod de in lumine accidit, nam risi
242쪽
eis non ita nobiu ei l-geat, semper rest:t, etiain eas partes, bi cit viri-bia: alioqui tenebrae ubique essent .exceptis locis
soli oppostis, xbi spieu- dot & radius palam incubat. Sie igitur & soni Quemcum reflexio semper fit. quia senum cε
semper ex lono pereus latur Eclis. sus aer inueuit corpus, ruamqua Novi de reciprocetur: non semper pertamen semper auditur, c piatur. aut quia species recur: Etes praetenues sunt, de iapene emortuae: aut quia
te silerunt: quod in causa est, ne Echo uti diuersus sonus percipiatur. Commonet deinde probE seruisse antiqnos phil iis phos aerem esse medium,quo sonus percipia
tur,qui tunc apte immutatur , ut auditio fieri queat,cum totus aer in-
Ner ad aliquid, in aliquo: ictim est enim qui
si uni sit corpus sinus esciatur:quippe cum aliud sit id quod serberat liud qued vexberatur.Lua re id, quod Diat ad aliquid istat. Sine autem latione nunquam escitur ictis. ς Atque, uti diximus, n quorumvis ictus corpora sine vita di cri
mine sonus est, nu se enim e cit num sipercussa ferit lanased aes, O quaecunque siwt Luia,conca
ua s: aes quide,quia corpus est laeae, concaua vero,
quia per rescxionem complures post primum e
ciunt ictus, quippe cum non possit aer motus, ac agitatus exire. Praeterea, auditur quidem simus, ct in aere cr aqua. At vero nec aer est .tu torse
ni , nec aqua, sid opus se, ut inter e solidorum
corporum,atque ad aerem idius at,quod quidem tum sit,chm ac percusin permanet, neaue di senditur. Lu.Propter si cito,vehementeri percutiatur, sinat, opus est enim ut percutientis motus difffusione praeueniat aeris perinde atque si cumulum
aut aceruum arenae cuti ei Iur,velociter qui iam verberet. 4 Fit autem Echo nitus,inquam is qui
post sinum resultat: cum aer salitas unus ob ΟΥ, vel locii, qui terminauit ipsim,atque di solui prolabuit , inde resilit veluti pila repulseis. Videtur autem talis sinitus feri semper sed no simper clarus incitur. Nam ct in sino perinde atque in immine fit. Lumen enim per re rangitur alioquin
non fieret tumen ubique ed essent extra laci eum tenebrae, quo rad selis perueniunt. Verum non ita semper restangitur , ut umbram e ciat, qua terminare lumen lemus, quod quidem tum fit; cum ab aqua, vel are,catcrisi, laetiibus, ut patet, res cititur Rectὶ autem a veteribus audiendi vacuo tribuitur auctoritas. Nam aer vacuum esse videtur. is aut qui audire facit, cum continuus v se
qui que fuerit agitatus. Verum quia fragilis est non persinat nisi M.quod es percussumo laue, tum enim onus ipse simul ob planiciem ipsim euadit, lavis corporis planum sonum. Id igitur senum escit, quod mouer
et que ad audistim continuatione aerem unum. ς Inest autem auditui quia dam insitus aer , atque cum auditus in aere sit, cum externus aer monetur , ct internus mouetur ac agitatur. Qua propter animal non omni audit ex parte, que Douis aer Pertransit, or penetrat; quippe cum animatumno habeat acre ubi quo post quaciis si a parte moueri. Ipsi igitur ac vacat ex se suo quia facile di fιrgitur ac disruitur very cis prohibetur difflui, iii motis μι est sonus. At is aer qui in a,ribus est co locatus, imus es oditui visit immobilis, is ut hoc eras' sentiat diffretias omno motus. Et proptertet corpus, quod sonat,& audiendi facultatem interiectus assiei;ur,ut inauditum species transmitti possint.' Dies autom a L 'st tactor i. Explanat qua ratio. a tus iu- ne audiendi initiumen. frumentum tum a sono immutetur. a sono mo-Habet quippe auditus M'tur. organo suo congenitum
243쪽
131 IN II. LIB. ARIST. DE ANIMA.
aiftem , qui ab externo aere moto notionaliter, a sono notionaliter etiam , id est, I er species mouetur. Ideoque non omnia animantium membra audiendi vi polent: quia non omnibus liuius nodi aer innatus est. sed tantummodo auribus, intra quas obli eicit. I otio discrimen est inter externum aerem, & eum, quem auribus natiuia ponimus,quod licet uterque soni expers sit, ille tamen facile dissip tur, senumque edit, hie vero immotus perii itit, ut omnia sonorii genera comprehedat, & digno- ibat, quemadmodum &humot crystallinus omni colore vacat. vi col res omnes percipiat: obcamque causam etiam intra aquam audimus,
quia ipsum aciem audi tui cogenituin aqua non subit. Quod si viaqviainvehernentiori facto impetu , cis irrumpat, nonientit ut sonus. Quod sinu liter accidit cum inc-brana acrem illii complectens vitio aliquo la
Quod congenitus aer atq; immotus Oiganum
sit audiendi ligno quodam ollendit. Si enim auris quoda veluti bopertonat instar cornu, minime audimus, moto scilicet & agitato, atque adeo male affecto inte no illo adre. Qua de uia inquit Aristoteles: veteres quidam putarunt etiam in vacuo audiendi ac ione clici posse quodiat esset intra nos conis genitum autem pullari. ι Sod utrum horum. In qu. stionem adducit, qui atram soni causa dici debeat: Percutiensne, in
ceptus aec diuultet, Ia- quidem lonus ex coniti' .
244쪽
propter hoc in aqua etiam audimus, quia non ingreditur in ipsi in instrum aerem, nec is aurem ob obli uitrites Usius, i ua; quodsi acciderit, nou
aer continuum, quod ad sonum necessum es , sed di siluit, ac dispergitur. i. Atque Hserent
audimu . Me item , si aegrotauerit ina mem- seno . Ioni species.sen ana. 2uemadmodum etiam non videmus c um differetias inuestigat de M. 3 , ea peltas aegrata quae pupidam complectituri tione percipiantur enim signum id est audiendi, vel non audiendi. Nam auris Omper orat perinde ac cor semper enim aer infisus motu suo quodam in auri 3 agitatur. Uerum ipse onim alienus est, cr non proprius. Et propterea veteres vacuo nos inquiunt, audire,ac persi te quia audimus eo, quod deterivari. , minatum aerem habes. Γ Sed orum horum d rum sinet: utrum id quod verberatur,an id quod
docet aiens, scuti visus non distinguit colores absque lumine, ita necti auditu sono uriernoscere, nisi cum actu edutur. Explicat vero quid sit acutus acutu, & graue in sonis, semo . quis ducta similitudine ab iis, gr4ui quae tactum feriunt. ut Acutus so- enim in Lis acutu dicitui nus velox gnam plaga intert: obtusum vero, quod multo tepore non fecit, sic acutum sonum appellamus eum, qui breui tempore
graue, qui parum. Vnde diuersi. Sonus enim motio est eius, quod eo motu noue potest,quo mouetur ea, que resiliunt a cor poribus iambus cum qui piam percutit. Nec omne quo uis tam verberatum, quam verberans num e cit,uti diximus, non enim o patet, nus
citur, si acui striat aci . sed opus est, Vt id, uod erat risit planum quo simul aer sed resiliat, xς 'ς ii:git Aristo t. noa tu Iono manifeste perra flent ,. Nam ut absque Sc grauem. Naviuriis, lumine no videntur colores,sic neque acuti gra- lux tanguntur, acutum Megb sitne sono disiernitur. His aure tuis ibit qui ur incisio,& velox transatione dicuntur acutum nam tum in breui tempore sensiim mouet graue vero longo in sectio, se acu tu Conum tempore parum. Non litur idem est acutum , ct celς itas comitatuni gra-
fidium sonis accomm da: E explicat Plii 'li' nus. Emu enim po te-ma , quae Noe dicitur, quia nimis tela est, cum pulsatur, aerem vel μter percutit, & acute sonat dii ire eundem
accidit in prima fidium, velox, ne j gratae tard: wrire, sed bis alterius qudem motus propter velocitatem tali alterius autem talis ob mrditatem. Et similia esse et identur acuto,atque obtuso quae sunt in talio nam acutumqVidem quasi pungit, obtusium autem qnasipedit quia illud in pauco, hoc in multo Iempore moti . Luasi fit o it ud sit velox. hoc tardi n. ue de 7 ono quidem determinarum sit hactenus. vox te senus quidam est animantis. Nihil enim inanimaterat, vocem habet, ea similitudine Dad FH-cuntur voce emittere, Pr tibia, bra,eauras inania mala, quaecanque extensione, coircetum G locutio
nem horti enim is miles esse ooci videtur, quia
et Y er haec eadem habet. --qui complura sint, animalium, quae non eliciunt voce,ut ea, quasN-
'ux graue edat sonum. diciturque Hypate.I.ege Aiis . sed . 19. Probleui.
q. il.& q.3 . Vox autem sonus. Egit de sono in comane. nunc de quadam eius rarte,
245쪽
parete, hoc est, de voce disserit: ut vero integra vocis dei initionem colligat, eius particulas iii gulatim pertrae fat. Monet ergo in primis, vocem eii e sonu animantis. Quod liquis obiiciat tibiam , aliaque inlli una enta quibus coeentus efficitur, etiam dici vocem edere respondet, iis non proprie scd per analogiam vocis non e accomodati: imo nec Omnibus animantibus Vocem competere, cum ea careant exanguia, ερ ex
sunt,pluces. Quibus omnibus una coinunis cau- saest, quia non respirat. Animalia. Vnde etia natura initru qua. no resti menta eis vocem ne
rant, vocem gauit, siquide vox absq, n edunt. attracti aeris respirati ne edi nequit. Nec obstat, inquit Aristot. quod pisces Acheloi fluuii vo
cem emittere vulsentur. No enim velam vocem,
sed sonos quo iam brachiis aut ore, vel cauda, aliove eiusmodi excitat. Hinc aliam definitionis particulam haberi vult, ut minuit vox sit sonus animalis tespirantis. Iani enam ipsa na-Vox son tuo. Aeris sine cuius in- est. re lim teruetu neutiquam vox tis animalis. esse
E S T I O I. Quidnam sonus, quaeve eius causa effectrix sit. ARTICVLVS I.
Statuuntur nonnusiae propositiones. AE c quaestio aliquot propositionibus enodanda est.
Prima sit. Sonus non est ipse motus corporum sese collidentium. Haec propositio,quam communis philosophorum sensus approbat,traditurque ab Avicenna sexto Natur. pari. r. cap. 6. suae tur. Primo, quia
246쪽
et ocem dicuntur emittere,eto Acheloi' ui pisces,ir branchi i ne senitant, vel aliqua simili parte. u. 78. trix autem si sinus est animalis, est non quavises icitur sine di rimine parte. Sed cu aliquo percutienti aliquitest in aliquo, quod quidem es aer, sonus e ci soleat, iure profecto vocem, animalium ea sol im habebunt, quaesissipiunt aerem. Iam enim i s natura m ad gureum, est locutionem utitur lingua, quorum gustus quidem necessarium est quapropter pluribus ins interpremtio veroes gratia boni c cst aere,qui re piratione trahitur ad duas utitur operationes, ad inter um, inquam , dissonendum catrum, quod quidem est necessarium, ct causim in alvs explicabimus, Oxt. 89. ad T cem etiam conficiendam ob bonum. Initimmentum autem re strandi fauces sunt , pulmo , id est, gratia cuius est icta pars. Nam ea , qκα gradis tur, hae in parte plus habct caloris, quam caetera. Is praeserea locus,qui circa cor est primus, re stratione nimirum eget. Idcirco necessarium M.'o. est aerem ingredi res iratione attrachim: Luare vox es Elus aeris re:piratione attra A, qui qui dem ab anima fit ea, ptae in his partibus collocatur ad eam partem,q: gurgulio appellatur. Non enim omnis quiuis animali, senus. x est: vii diximus. Ut enim, vi cst linguas res c ciatur, steriam G tussientes esciunt Sa opportet 2 animarum sit id qμοd Uerberat, est aliqua cum imaginatione. Vox enim senus quirim es signi catulus, ct non aeris eius, qui res iratione trahitur uti tussis, sita hoc ferit acrem eum,qui est in gurgulione ad ipsum. Signum autem est neu pose que quam
edere vocem 'irantem, aut re irantem , sed aerem retinentem: dctis usenim ipso nimisti m mouet. Patet amem cst quam ob causim pisce, τη-cem non findunt. 'utas enim non habeni ri, hanc partcm non habent, quia non suseipiunt aerem, neque res irant ,. Sed qui ira dicunt vehementer a errant, quam autem ob ca sim alius ismo est. motus est sensibile commune; scuius vero sens bile proprium ad lam audiendi vim pertinens. Item, quia potest soniis dii sundi ad eas partes aeris,& aquae,ad quas motus non peruenit. Tcrtio, quia sonus motu fit,ut docuit Aristoteles hoc loco text. 8. nihil vero a se ipso efiicitur. aliarto quia motus non est qualitas, i patet, sonus autem qualitas est ad tertiam qualitatis speciem pertinens. Quod si Obi otio. obiicias sonum cile cns s im,& ita successione positum,ciuia eius partes simul cohaerere non possint,sed uni intereunti succedat alte
esse potest . duplex munus esse inquit: Alterum quid vitiae necessarium: alterum ad commoditatem dii taxat:quippe necessatium est aer ad animatium respirationem, ut eius accessu , & reciprocatione cordis calor
mitigetur, ae simul etiasoueatur: alioqui breui tempore animal nimio aestu, ae seruore interie-iit Obseruit quoque aczad vitae commodum, de Ornatum,quatenus absq; illo voces, A: sermo esseno possunt quemadmodum de linguae duplex est usus: alter necessitatis ad gustandum, alter utilitatis ad vocem. Tandem hane colligit vocis definitionem. vox esticius aeris respiratione attracti, qui ab anima in pulmonibus existente cum quadam imagin tione efficitur. Quae desinitio in progressu en citanda a nobis est.
247쪽
a. Propositio. Soni pro .ctio, nin es ipsa corporia
i 5 IN II. Ll B. ARIST. DE ANIMA.
cum tempus non sit,iaecellario motum esse; viderique id ad mentem Aristotelis, qui hoc loco text. 8s .ec libro de sensi, & sensili e
pite sexto,dixcrit sonum este motionem. Occurrendum erit sonum esse quid successivum,ut probat argumentum,non tamen per se,&imrinsece,sed per accidens,atque ita non es le tempus, aut motum; nec de genere quantitatis; alioqui citet citam per se, ac vi sua extet ius. Itaque successivum non eadem ratione, sed secundum anal giam tantum de sono, de de quantitate dici. Enim vero successuum in quantitate supponit extentionem partium : quae ad indivisibilia copulentur in sono autem minime. Item successivum in quantitate est, cuius partcs per se, ac ratione fui continenter fluunt. In sono autem catenus tantum continuatione fluere dicuntur, quia ad suoccisonem inotus,quem sequuntur, sive a quo genitae fuerunt, sese accommodant. Aristoteles ver , cum sonum motionem esse dixit,
loquebatur in sensu non formam, sed causam praedicante, hoc est, non in sensu i rinali sed causali,uti vocant, quasi diceret sonum ex motu resultare. Si igitur petas quidnam sit sonus, dicimus esse qualitatem sensibilem, vae auditu percipi potest.
Secunda propositio. Generatio Ioni non est ipsa motio corporum sese impctcntium , eam tamen consequitur. Priorem partem lutiusce oro positionis ca ratio probat, quia motus localis non nisi ad ubi, liue ad locum per se contendit: nec ullam nouam realitatem
mobili ex si inseri, ut docuit Aristoteles octauo Physicae Auscultationis libro cap. 7. text. s9. Itaque generatio soni formaliter est alia actio terminata intrin sece ad sonum, ut ad terminum per ipsam genitum. Quae actio pollici sonatio appellari, nisi verbum hoc taminat E auribus sonaret; quemad Nodum ex ipso etiam locali motu alia dimanat saepe actio ad colorem terminata,vt t. lib. de coelo c. 7. qu. 6. di iteruimus; ac fortasse eo modo plerique coelestes influxus mediante latione dispensantur. Posterior vero pars inde conspicua est quia nullus sonus nisi post corporum inter se conflictum gigni solet. Adde, id saltem velle Arist. quoties sonum motionem corporum sese collidentium esse est; cum enim id in sensu formali intelli si nequeat, ii diximus,reliquum est,ut ad sensum huius posterioris partis nostrae conclusionis accipi debeat. Tertia pro pol tio. Sonus non sequitur immediate collisionem corporum,sed fractionem aeris intermedij. Pro cxplicatione liuius. ce propositionis adaertendum est, ad sonum saltem persectum non solum requiri collisionem corporum sese percutientium, sed etiam fractionem intermedij corporis: quod si de perfecto item sono agamus semper est aer,ut progrestu patebit haec enim duo interuenire docuit Aristotel. text. 8.& text. 9. Est ergo inter philosophos disceptatio, num sonus praedictam collisionem, an potius fractionem
proxime consequatur. Statuimus vero consequi Proxime fractionern, quia aer inter duo corpora attritus primum frangitur, deinde
stactus sonat. Concurrere autem non solum collisionem, sed etiam fractionem
248쪽
fractionem ad sonum, argumento est, quod interdum ea corpora, quae vehementius colliduntur,minus sonant, ut duo ligna ; & con- Ibi ni matra minus collisa prolixiorem sonum saciunt, ut tintinnabula : id, ior. bim/quod ex eo potaminum nascitur, quia corpora mea sua duritie, &laeuitate aerem magis stangunt. Similiter etiam csim nouus pannus
scinditur longius crepat, quis aliud corpus durius; quia tunc vicinus aer hinc inde in plures partes distractus rumpitur. Quarta propositio. Sonus non semper fit duobus corporibus solidis sese impetentibus. Probatur,quia filo fluctitanti, de inudanti- ρ'bus ventis,ic aere in fistulis,aliisque musicis instrumentis collisse:&sabello,vel flagello circumacto,iit sonus:& lineus pannus scanden- non es sim-do crepitat,& ignis affusi aqua strepit,& ante terraemotum subter- ticirer ne-ranei boatus audiuntur,ut ait Aristot. lib. 2. Ieteor.c. 8. ad quos so- nos edendos patet non concurrere duo corpora solida. Itaque s res ad exactam veritatis normam reuocetur, inueniemus quemadmodum corporum cauitas non tam ad sonum simpliciter, qu,ni ad soni protensionem Au prolixitatem facit,& laetior ad soni vehementiam; ita corporum multitudinem,& soliditatem non ad sonum absolute,sed aci persectum sonum effciendii exposci. Vnde recte Sim- Sis pluis .plicius annotauit Aristotelem hic non tam sonantia docere corpora, tuam bene sonantia. Tametsi dici etiam possit quoties ab uno tantum corpore fit sonus,ut ab aere inundante,unum praestare ossicium plurium;& cum non solidis corporibus editur,ca solidorum vice esse.Qua de re lege hoc loco, si placet Themistium, Philoponum,& Simplicium. Consule etia M. Alber. in sum de homine tradi.
de auditu qu. s. ubi modos varios efficiendorum sonorum tractat. Vnde constat Aristot.celcbriores tantum,ac magis communes tradidisse. Porro autem corpora ut bene sonent, debent esse dura, quia mollia non sese apte seriunt, cum alterum alteri non resistat, ita ut aerem vehementius excutiant, antequam dissipetur.Item lxiva quia Cis
corpora inaequalia in cauis, de depressioribus partibus aerem stu- Dioa
stratim comminuunt,atque adeo sonum comminutum cdunt.Hinc
Aristoteles in problem. cch. 1 i. q. 2s .cum quaesissct cur paleis in or chestra sparsis, chori vox minor audis tur a respondet causam csse, quia vox pauimento minus laeui occurrens, ut minus cst una propter loci asperitatem,ita minor cii, quippe quae minus continua sit. Ob id etiam cum parietes aulaeis vclini miri minus firma vox cditur. At vero polita corpora aerem aceruatim collectum repellunt, quod sis num efficit vehementiorem.Item aerea, id est, aeris natura multum participantia. Vnde aenea, & argontea magis sonora sunt,
quam plumbea. Sicut enim aeris potissimum fractione soniis signitur, ita ubi plus acris interuenit, sonus melius proro atur. Quam . obrem Vasi inania magis perstrepant, ct tintinnabula tenui loco cispensa acriorem senum reddunt,quam apprehensa manu,uti Philoponus anno auit.
249쪽
1 3 IN II. LIB. ARIs T. DE ANIMA.ARTICVLVS II.
quod flumina lapides versantia conos emittant. Quod etiam scaliger exerc. 297 .in Cardanum cofirmat ex eo,quia conflictis nubium, quae sunt natura: aqueae sinus fit. Accedit quod sonus non per aerem tantum , scd per aquam etiam deuehitur teste Aristotele text. 6.Quod si ita si, cur non etiam in aqua sonus generetur Philopo-nus cona. . l. Alber. train. s.c. i 8. Egidius cona. 7. D. Thomas,a sere latini interpretes negatiuam amplectuntur. Affert autem pro se Philoponus eam rationem,qubd sonus non fiat corporibus utcum-
250쪽
nos in locis undique occlusis,quo motus acris non meat,senos percipimus procul editos.Sunt tamen qui contra sentiant, asserantque Cen: AE t.
totum aerem usque ad audit in moueri,ita ut una pars vicina tinti-nabulo , plaga accepta, aliam sibi cohaerentem sertat; illa similiter aliam, quousque aci aerem insitum cauitatibus aurium perueniatur: atque ita sonum non absque successu motus ad sensorium euadere. . Quod Alexander huius sententiae auctor teste Philopono , & Simia Eirer auri/plicio, eumque secutus Averroes cona.78.explicat similitudine du- -- eta ab aqua percussa lapide in eam proiecto. Vt enim editi erit The- A. in. mistius; AEr,qui primo insonat, non abiungitur sic, ut ad auditum ipse accedat, sed proximum sibi,& continentem aer ira commouet, atque hic subinde alium excitat co modo, quem in fluctibus cernimus,in quibus alter alterum trudit,& pulliis obiter sinuentem im-υ - pellit. Similiter Vitruiuus Mouetur arquit,vox circulorum flexibus similituo infinitis, 'ti si stante aqua, lapide immissis, nascantur innumerabile, θη 'i' undarum circuli a centro crescentes, & quam latissime possimi va gantes, ni loci interpolarit angustia: eo tamen interllitio quod in aqua circuli aequa planicie in latum mouentur:vox etiam in latitudinem progreditur,& altitudinem gradatim scandit.Non desimi ve- argumenta, quibus haec sententia probari videatur. Nimirum ad sonum deserendum moueri totum aerem usque ad auditum. In primis, quia non ob aliam causam videtur sonus,eiusque species succes sone temporis ad aures prolabi unde teste Aristotele in lib. te sensi DC p. r. propinquiores prius sonum audiunt, cum species eolorum momento ad oculum peruemant: misi quia moto aere deseruntur. Item , quia sanie in aliam partem vento ideb minsis audiuntur soni, quia impeditur,aut retardatur motus aeris ad nos. Accedit etiam 3 . testimonium Aristotclis, qui proximo superiori, capite text. 8a. hoc ipsum videtur palὶm docuisse,cum asseruit unum eundemque continuum aerem usque ad auditum moueri. Nihilominus ad primum soluti . t.
horum respondemus, ided simum, de species audibiles non instanti , sed tempore deserri, licet visites momento ad oculos traii ciantur: quia tam sonus quam eius species magis materiales sunt, quam imagines colorum. Ad secundum , dicendum est , ven- a. tum in aduersam partem flantem tum sonum, eiusque species alio deuehere delato aere , tiun etiam obsistere motui, quo ad aliquam distantiam aer vicinus corporibus sonantibus agitari solo, atque ita sonorum perceptioni non parum incommodare.Denique locus Aristotelis Mnon de motu locali,sed de eo, tuo aer sonum,eiusve species rccipiendo alte - tur satellige: