장음표시 사용
311쪽
io IN II. LIB. ARIST. DE ANIMA.
Consecutio ostenditur, quia nulla ratio est, cur manus obi e maeque calidum non semiat,nisi quia non potest ab aeque calido alterari; at si per i peciem caloris sentiret,cum hanc a minus calido recipere queat,dandum foret, polle aeque calidia sentire. Praeterea idem in guttii probatur, quia, si per speciem gustaret lingua , experiretur acrorem,& acerbitatem,nihil eiusmodi in se realiter perpella; quod non ita est quin potius saporem acrem propria incisione, alsum abstersione,acerbii corrigatione sentit; ut Plato in Timaeo,& Galenus libro de simplicium medicamentorum facultat. docuere. Accedit cludd ii sensio gustandi,& tangendi fieret per species;possent hi sen-siis sustabilia, & tangibilia absentia percipere; cum nihil unpediat, quominus ea ex aliqua distantia, sui species in sensoria mittant.
ARTICVLVS ILExponuntur diuersa in propo sita quaectione Philosophorum
placita,es communissententia defenditur.
N hac controuersia non parum inter se auctores dis. sentiunt.Nam Scotus hoc lib.q. .est ii res ad exactam Veritatis normam reuocetur, effatum illud Aristotelis alentissensibile positum supra sensum non sentiri,ve- rum quidem esse,si intelligatur de aspectu comparato ad corpora opaca; haec enim supra oculum constituta videri nequeunt, cum egeant luce intermedia ad traiici edam speciem. Quod si vel de reliquis sensibus agamus,vel de ipso visu collocato ad corpora translucida actu illustrata; salsum esse. Nec Aristotelem aliud voluisse quam sensibilia supra sensum collocata, prout eum actione reali immutant, non sentiri tametsi percipiatur, qua ratione eundein notionaliter assiciunt,suam illi imaginem inurendo. Alexander ve-rd teste Averroe hoc loco, 3c Medicorum nonnulli opinantur tres
me . n. m. duntaxat sensus,visum,auditum, S odoratum, interiecto medio inter obiectum,& instrumentum,cgere. At Commentatora . Thomas, terque Caietanus. hoc loco. Iandi us q. ΣΟ. Iauellus i. Jo. Apollinaris q .Ferrarietis q. t P. M. Al-
bertus 1.1 ut sum. de hom. .de tactu. AEgidius tum hoc loco, tum
lib. 1.Hexameron c. tr. &plerique alii affirmant de omnibus sensibii s verum esse,nullam ex eis percipere sibi impositum obiectum. Quod probant testimonio Atistotelis, at id hoc in lib.c.6. text. 73.&c. 8. text.98.absolutE,ac sine ulla praesicriptione docuit.Nec interpretatio Scoti ad aures Aristotelis est cum is non asseruerit sensibile impositum sensua hoc. aeut illo modo sumptum non sentiri, sed Funti re neutiquam sentiri, ideὁque medio aliquo opus esse. Praecipua vero tu , meetia ratio, qua praedicti auctores sententiam suam confirmant, est ea, qi iam articulo superiori perstrinximus; videlicet, quia ut obiectum percipi queat,exi rur ae Ommodatio quaedam, seu proportio interieciem obiecti, G potentiam: haec autem proportio noti cernit inter
312쪽
inter speciem ab obiecto immediate productam,& inter potentiam. Est enim sipecies c in primum ab obiecto exilit,admodum crassa,&concreta eamque concretionem paulatim in medio deponit ut cxperimeto costat in specie vitili, quς propterea iis,qui imbecilla acie
sunt,quo longius producitur eb minus habilis efficitur,quia paulatim attenuatur; chin illi ad cernendu crassiorem imagine requirant. Quoniam igitur haec sententia in Peripatetica schola communis Rionsio auest; argumentis, quibus eam in primo articulo oppugnauimus, satis faciamus. Ad prirnii dicimus, Si quis humor intra oculum conere t si at,eum, qui crystalloidem occuparit,non cerni, sed ab ea aliquantulum remotum.Ad secundu,Fulgorern illu,qui noctu conspicitur, cum oculus atteritur,diffundi quidem usque ad humorem crystallinum, invision5 nisi illustrato medio fiat; no tamen videri secundum eam partem,quae in organo insidet, sed secundum partem distantem , quod similiter dicendum est de quacunque alia luce, quae ad ipsum videndi sensoriu protenditur. Ad aliud de auditu respon-dcinus,Bombum illum no excitari in organo sed in cauitate aliqua propc tympanum existente.Id vero,quod ad olfactum pertinet, iis .ibluet,qui dixerit,Si quando odor sec dum esse reale ad procellus mamillares perueniat, non percipi secundum eam partem suae e tensionis,quae est in organo,vel ipsum proxime attingit, sed secundum partem abiunctam: quod similiter dicendum est de biliato humore linguam imbuente. Non enim is gustatu percipitur secundum eam partem,quae attingit neruos in quibus gustandi organu praecipue residet; sed secundum aliam ab eo distante.Eodemq; modo responderi solet ad id,quod de tama obiicitur.Nimiru sensi, tu tactus sentire plagam acceptam,non quasi percipiat ipsirin sensibile secundum partem, quὰ ipsum proxime attingit, sed secundum remotam.
ARTICVLVS III Dissoluuntur argumenta pertinentia ad tactum se gustam: ct alia quaedam opinio proponitur.
VprnsvNT adhuc argumenta ad tactum,& gustum spectantia, quibus nonnulli medicorum demota stratum
ab se putant percipi sensibile supra hos sensus colloc
tum. Ad primum concessa maiori propositione, neganda est minor; omnes enim sensis,ut alibi cu D. Tnoma I. pari.q. 78. art. 3.aliisque auctoribus statuimus, speciem requirunt tanqua principium ad cognitionem necellarium. Ad probationem vero minoris fomdicendum, ut potentia senstitia, etiam exterior percipiat obiectum, is non suiscere consignatam esse illius speciem. Accidit enim no rarἰ, dari speciem,& tamen non procedere actionem ; ut cum duo in e
dem ab obiecto distantia constituti sunt, & corum alter, quia per- spicaci aspectu,obiectum videt; alter,quia imbecillo,no videt. Tunc enim uterque specie recipi etsi unus tantum visionύ cd t. Idemque
313쪽
contingit, eum quis rebus aliis ita cogitatibne intentus est, ut propterea lonum,quem alij eodem in loco sentiunt,ipse non percipiat. Sic ergo,licet cum calidum minus calido appropinquatiui speciem sensorio inurat,haud propterea necesse est,ut id a potentia sensiti percipiatur;quia ad talem perceptionem praeter speciem requiritur etiam,vi ipsi organo calidum imprimatur, quod non imprimitur,nili calidum quod agit,intensus iit eo,quod patitur, ut in libris de ortu, de interitu ex prosello ostendimus. Ad secundum dicendum similiter gustum non percipere saporem,msi quem actu una cum specie recipit; esto unaquaeque sensite-rij portio eam partem exicsuam saporis, quae ipsi proxime respondet,non sentiat, uti superius diximus. Ad tertium quid respondendum sit constat; cum enim gustus,& tactus non sentiant; nisi quod re ipsa in se recipiunt nihil nisi tibi praesens dignoscent. Hunc in modum se habet explicatio rationum , quibus probari consueuit gustum,& tactum percipere obiecta sibi imposita. Nobis
tamen adducta in utramque partem arguincta,& eorum solutionem Verisii tim expendentibus verisimilior videtur sententia,quae saltein gustum,&Ur - O tactum , pronuntiato illo excipit: tum quia fictilium videtur, cumhι um admoto igne organum aduritur, tactum non percipere dii soliatiola prenacia- nem temperamenti, quae fit in eademinet parte, in qua torquetur, atque adeo nullam partem organi sentire suam propriam dissolutionem, sed alterius; similiterque linguam non percipere amarorem, qui sibi insidet.Quod rursus a veritate alienum esse hoc argumento
Sensius recipere rerum imagines, n3
ras ipse . CAPITIs DUODECIMI EX P L A NA TIo. oe autem. Explicatis sigillatim externis sensibus, colligit Aristoteles hoc capite, quaedam iis communia. Plinium est, tensus recipere Drmas sine materia, id est imagines rerum . non res ipsas. Quod sigilli similitudine ostendit,cera enim figuram, imaginemve aurei sigilli i cipit , non ipsam sigilli
est.His non obstat quod tactus & gustus , ut ex superius dictis c6stat notypos dirtaxat tactiliu degustatiliu qualitatu, sed qualitates quoque ipsae in se recipiant. No enim mens Aristotelis sui: id
lia sui imagines oretanis imprimete, eesque ad ciusmodi iunctione; proximξ eliciendas concutrere: quidquid
314쪽
videtur. Calefiat instrumentum tactus unise iter difformiter.Hoc posto, si nulla pars organi dentiens percipit dissolutionem tempcramenti, quae sibi immediatE respondet, cum quaelibet pars mapis, minusve, tu Ini alia incalescat, ea est enim lex sormae , quae viaiso miter difformiter per subiectum diffunditur sequitur tactum in alia parte organi plus, in alia minus sentire, ut planum est cum laeso in omnibus partibus inaequalis sit, ut ponimus. Item cum nulla pals propriam, sed alterius offensionem percipiat, sequitur debere tactum ubi plus est caloris,minus percipere: ubi minus, plus: siquidem ubi plus en caloris no sentit,nisi calorem partis vicinae, similiterque
ubi est minus. At hoc concedere, sane absurdum videtur. Non probamus tamen onnionem eorum, qui contendunt posse
ustum, vel tactum absque similitudine obiectum sensibile disii
icerc.Namque ex naturae instituto, atque ordine inter cognitionem
sensitivam,& rem cognitam media est species me a re sens bili, quae nimium materialis est ad cognitionem,quae ad immaterialem naturam prope accedit, fiat transtus sine medio, sed interiectu speciei, quae minus habet materialitatis,quam obiectu sensibile. Vnde Ari istoteles hoc lib. cap. .proxime sequenti, text. i ai. absolute docet commune esse sensibus formas sine materia,hoc est,obiectorii imagines recipere. Videtur aute iuxta hanc sentetiam de immediatione gustus,& tactus,quam probabiliorem iudicamus peculiare esse his duobus sensibus,ut inter potentiam, & obiectum non requirant interuallum,quo extenuetur species: sicut enim c teris crassiores sunt: ita species proxime ab obiecto edita, eis accommodata esse potest.
'3 pere de omni sensu oportet , sen- sium inquam id esse , quod βω- ὼ biles sine materia formas susci-
pere potest. Perinde atque annuli
signum sine ferro, vel auro si is cera : suscipit
autZm aeneum vel aureum signused non m est aut aurum , mque ut si num est aureum aeneum H-ili patitur, a sensi s uniuscuius sensibilis, modo ab eo. quod habet colorem,aut sinum,aut si po-r n.Sed non ut unumquodque i tirum dicitur MText. I xx. m est tale, ratione. h Instrumentum autem id
sensiti s primum: in quo es talis vis, atque
potentia quid sit de rebus ipsis,
quς eiusmodi specierum intcruentu sub tensus eadunt. Est tante de huius
parum diuidiu inter Philoponiam , Simplicium, Themistium, & Auermem. Qua de re lege Theophilum ad tex. I xl.
tem. Omnibus sensibus csimune esse ait, ut Primum cuiusq; organum dicatur esse id, in quo sensus residet. Vocat autem primum organum partem illam similarem, in qua immediate recipitur facultas senstrua. Namq; viz. de partibus
anim. cap. 1 .docet, licet pars eorporis, qua sensio pellicitur, sit quidpiam diisimilar Vt nianas, vel oculus: tamen pars illa in qua primo e proxime potentia actusq; sentiendi
315쪽
sentiendi inhaerentis datis est, x ne u , humor c Istallinus, aliaeque eiusmodi. atquς pr eon insionem inter potentiam, de instrumentum, stoc astu in- I ione diiserte quasi dicit ut candor,& lac subiecto idem , of ε iam i Vc sub ς ' Wjς & iamen definitione intea sedistinguunturnita -
Aelbonsio. quaeda problema: a dii soluit. Alterum est, cur excellens sentibile , ut praesulgida lux, aut vehemen, sonus, faculi te laedit. Respondet cal sam esse , alii a potentiae exigunt teperiem quandam in subiecto, ac velut harmoniam, ut suis muneribus probe sungatur. Quale ut in cithara, a que nauticae instru-
s' quW' p o orabilis comparatione dicatur, non vi qua ti, et odoratum odore assici. Secundo,quia ipsa sensibilia, ut lamen tene ae suo modo,idem , simus, dc alia id genus. non agunt ui corpora
kR ς' idente ; vi bomis non pet se terram concruit, aut a bo in
316쪽
potentia cesticam. ς AtqueIῖnt idem, alio vero non nisi in id, quod sin-
non seade ed diuersa. Nam id quo emit si
qua est magnitui: non tamen ratio sitia nest re Videntur. sensu, es magnitudo sed est quada ratio, poterias At enim. Pro parte TMLux Ebu . Patet autem ex his, Gr cur sensibiliam assima tua , quae vera extupet attones si ιum iritrumenta corrumpunt. No motussit vehementior nitrum ut fpU tues, potes, caeteraquesiveret ιires dissoluitur ratio. Id aute erat sensus: sensibilia habent vim dissoluituras perinde, atque concentus intentione, agendi etiam in res in- Tot ri . cum vehementer μοι pabantur. 4 Patet autZm n Wisi , quam ob eau non sentium playM, Cr μμ si eas agae, eisque passiopamtem aliquam habet anima, atque ab ipsis tam nem inferte. Quamuis bilibuspatiuntur, frigescunt enim or calefiunt, non sit negandum quae- ut pater. Nam huius causa est mediocristitem non u i x Qid Spi Barire, neque principium mi , Ut senstribu sis indisetiminatim fet materias piant formas ,sed cum materia ρο- mnia corpora , sed pernu. iis. tiamur. ' Dubitisit inaequi fiamsi post iu ab e , quae carent terminis, odore pati, quod o acere nequit rautia a colore, quod haudquaquam viaerepotest, ct in um' videlicet per aerem. αmili modo. Luia si Odorabile sit odor: si quid in aquam,ut constat ex iis, odoratum agit, odor profecto agit. Quare feri ne- quae in se perioribus di- quis tab odore quicyuampatiatur eoru, qua ol-μcere nequeunt, de est O in caerem ratio. Nec ua patre proposita: G-
etiam feri potes,m a insibilibus quicqua patim bitationis adducta fue-rμr eorum, qua sentire possunt, nisi ut quo , est xs , Hi γ negotio diluu- Texi. I ., sinstitium. Id in eptatere potest, ct hoc Glapa-uo. Nam neque lume, tenebra,Neque sonus,nes le ,& odoratus sumaturiare in corpora quicquam agis: sed ea nimirum, quatenus odorabile di- in quibussint ipsi,aer enim qui est cum tonitruo, si v id, odor
agunt, si enim non agerent a quonam inanimam test iem odorab em eo- pareretur Atque alterarentur ' Luid igitur agunt gnoscere: tum odorabine, ct sensibilia Eta y at videtur non omne e pus ις - s lain odo ii p ab Odore pati ,sinas potest, ea, qua patiuntur
terminis vacantis no manent et aer. oles enim rabile tantum reserit: si
ipsi tanquam aliquid passim. t Luid aliud est οἰ- autem odorabile acci- facere quidem mater tu ipsim aliquid Diquam Platur, prout dicitur id
i passus citosnsibi insit. non resciri tantum ad potentum sed etiam ad medium,quo odora re odorisera resiliens excipitur. Ad secundum, licet sonus non Wringat a borem, nisi ob vehementem aeris agitationem, qua vehitur, tamen eundem sonum per aetem re ipsa etiam disiundi. ui alima. Contra id quod ante definierat , etiam aetem odorem recipere, ira obiicit. Odor si est odorem recipere: atqui inter medium corpus recipit in se orem itur odoratur,atque adeo lentit Huic obiectioni occutiit. Odorari esse subiecti i:apas 't orem sentiat, quosvi Mac Petit.
317쪽
IN, i II. LIB. ARIs T. DE ANIMA.QVAESTIO VMICA. Vtrum ne sensus ab cxcellenti sensibili
Dis utaturprimo pro parte negariua .sedas,uitur mativa pars quaenunis.
V o D negati ua propositae controuersiae pars vera sit, hisce argumentis videtur ostendi.Potentiae omnes la tiua propensione ad obiecta sitia inclinantur, non mianus, quam ad operationes, quibus in ea seruntur; sed nihil inclinatur ad id, a quo laeditur; clan omnia propriam ament incolumitatem : igitur sensus nec ab excellenti,nec aba. Alum. Vllo alio suo obiecto laedi poteu. Secundo, Eiusdem est laedere, &corrumpere; cum laesio ad corruptionem ducat; sed nihil corrumpiatur,nati a contrario,vi docuit Aristoteles lib.de longit.& breuat.vitae cap. I .igitur sensus nonnisi a contrario laeditum atqui sensibus, sicuti & res aquis potentiis naturalibus,nihil est contrarium: nihil est 3. A sum. ergo quod sensui laesionem afferre queat. Terrii , Obiecta agunt in sensus per suas species: sed hae nullam realem edunt actione,qua vel organi temperiem immutent, yel sensum labefactent. Non possunt igitur sensui nocere.Probatur minor; quia imagines habent esse Imperfectum, & diminutum, cum a natura rerum,quas repraesentant,deynerent. Vnde earum esse , Philosephis non simpliciter realedicitur,sed notionale,quasi medium interesse reale,&rationis.Quo fit;ut species caloris non videatur posse calorem g nere; praesertim cum ipsa de erioria notae sit , quὶm calor. Sitniliterque sese habent reliquae imagines comparatione rerum, quas potentiis exhibent. . A Z- aut 3,Intellectus, quo res, in quarum contemplationem incumbit,nobiliores sunt,eo maiorem capit voluptatem;& illustrium o ' iectorum perceptione non modo non laeditur, sed ad alia cognos.cenda magis acuitur,de expeditur.Vnde a causis ad effecta, & a substantiis ad accidentia progreditur; sed quoad hoc eadem est ratio in intellectit, ac 'nsu. Igitur sensus nullam ab eximio sensili percipit
laesionem. CDIusi. U. Verum quod excellentia sensibilia sensus laedant, & interdum fimati . omnino labe stent,docuit Aristoteles superiori capite text. ra 3. &rursiis capit. 2. lib. 13.text. I i .D.Thom. in disputatis, quaestione demim .artic.8.Galenus lib. io.devsu partium,anique aia ores; idem- me experientia constat.Nain cum apta organi compositi O,suae qua neri nequitot sensus vigeant, aut propolis defungantur muneribus,
318쪽
marum qualitatum symmetria,& moderatione consistat: hcc autem excedentium sensibilium vi,ac vehementi immutatione penitus,aut ex parte destruatur consequens sit, ut sensibilia ipsam quoque potentiam in organo residentem, vel destruant, vel aliquantulum vitient; atque a persecta sua operatione impediant.Quod similitudine simiis. fidium ab Aristotele adducta edisserit Themistius hoc in lib. p. r. suae paraphrasis in hunc modum.Constat,inquit,exuperantiam sensilis perniciem afferre senserio. Nam si vis maior ingruat, quam ut sustineri a sensu possit ; necessarium est eius partis interitum sequi; quia imperamentu,& ratio siluitur esuiturque. Nihil enim aliud
temperamentum est, qnam mensurata quaedam, & modificata medictas.Omne vero moderatum ab immoderato dissoluitur: ut modulatio in fidibus,atque cantu, si chordae,vocesque, aut validius o .grauescant,aut impensius evibrii Ient,quam intentionis, & concentus ratio postulat, protinus dissidere incipit, mox,& conspiratio tota confunditu haec ille.
Particulatim explicatur quo pactosinguli sensus ab excellarii sensibili iadantur, soluunturque argumenta initio proposita.
V o autem .pabio singua sensis ab excellenti sensibili
oblaedatur,sacile intelligi potest.In primis enim lux, quae VI visit/a- suopte ingetlio casoris parens est, si nimia sit, multu calorem oculo imprimit; atque ita organi temperiem immutat;tum praetere eiusdem caloris vi partes materiae disgregat, ac viam apetit,qua seras exiliant spiritus vitales, sine quorum ope ad- in pistrari vino nequit.Sic autem interdum ad c citatem usque peruenitur. C; ius rei illustria refert ς empla natenus libro io. devsi PM um QAodi Velienaenti, inquit, iplendore oculi nostri offendantur, locuerunt ia quidem milites Xenoph Atis, qui per multam niuem j ter facientes, Vesemenetes laes o ulis fuerunt. Experti simietiam id illi,qui ex obscuriissimo carcere in splendidissimarii domum i calce illitam,de laevigatam a Dyoni o Tyranno repente ducti,subi- id occaecabantur, minimὸ repentinum illum occursum splendidae lucis ferentes. Quare merito Mne pictiores ui pingunt in coriis al- Vt bis,1 quibus visus offenditur,colores fiucos,ac caeruleos opponunt, in quos sub de uatu te recreat atque reficiunt ulo . similiter ti,.M. ophthalmia laborates offendit lux; & redarguit, qui ramen sus Oralea sine dolore intuentur. lam vero si solem ipsum explicatis, M inconniventit . oculis intueri velis illos celeriter perdes; uti contigit multis,qui per eclypsin solis, fixis oculis ipsum cum intuerentur , nossὸ affectum eius cupientes, prorsus sunt occaecati. Haec ex ci a Galano.
319쪽
;o8 . IN II. LIB. ARIs T. DE ANIMA.
M. Azer- Galeno. Addit quoque M. Albertus tractatu q. cap. p. etiam ten bras suo modo aspectui ossicere,quatenus in tenebris ob luminis,&caloris absentiam spiritus in intima sese abdunt ; ac nimia frigiditas partes oculi cogit,constipatque , ita Vt aliquando recuperari aspe
Vt ali, sen- Quod ad reliquos sensus attinet; nocet auditui ingens sonus ob vehementem aeris commotionem, qua vehitur. Unde teste Plinio libro sexto,Natur.histor. cap. 20. Nilus ubi ex altissimis montibus praecipitat, fragore accolas surdos reddit. Olfactui etiam teste Aristotele libro secundo,huius operis cap.9. in .99. nocent odores admodum graue, ob excedentem calorem fumidae exhalationis, qua interdum usque ad processus mamillares deuehuntur. Denique t ctum,&gustatum laedunt tactilia,&gustatilia propter caloris, de frigoris, aliariamque eiusmodi qualitatum exuperantiam. At enim quemadmodum excedentia sensibilia sensibus offensionem inducunt, ita eosdem mediocria oblectanta, ut color herbaceu visum: a temperatae voces,scin numerum compositae,auditum: atque ita in caeteris res habet. Setat. r. απ. Nunc argumenta initio proposita diluamus. Ad primum, mi cessa maiori propositione,respondendum est ad minorem, nihil naturaliter inclinari in id, a quo per se laeditur; obiecta vero sensuum non laedere sensus per se, sed ex accidente, esim ad exuperantiam , deflectunt, organumque laedunt. Ad secundum,concella item mes ri, dicendum est potentias sensitivas non habere contrarium: nec etiam per se corrumpi, sed soluta organi temperie: hanc autem euerti excessu,qui mediocritati,in quae temperies consistit, aduers 3 tur. Ad tertium varie solet responderi. Sunt qui putent etiam species sensibilium laedere per se, progignendo qualitatem, quae ossi num distoluat, quia quamuis diminutum,& imperfectum csse obtruncant; tamen ut fiant instrumenta obiectorum, a quibus emittuntur,eam vim sortiri queunt. Haec tamen sententia, ut alibi ostendiamus,minus probabilis est. Igitur alii, quorum amplectimur opinio nem,aiunt,species non per ic,sed ratione aliarum qualitatum , qties ipsas comitantur,& ab obiecto una traiiciuntur, ciusmodi ininus . edere. Ad ultimum dicendum est non laedi intellectum illustrium renun cognitione: quia non est potentia inhaerens organo corporeo, cuius temperies imgruentium qualitatum ex stueuerti possit.
320쪽
ammae naturam ex veterum placitu, non
tam quid sentiendum, quam quid nensentiendum esset explicans , indagavit. Et in secun cosiectam, atque inuentana se animae definitionem proposuitque eitu potentiu , ct funitionibus mu tasubtiliter, o accuratὶ disseruit: nunc caetera , quae ad susceptae materiae absolutionem pertinent, non minori diligentia stadia persequitur hoc libro, qui in quatuorpartes di binitur. Inprima, quae uno capite absoluitur, agit de numero sensuum Distributio
externorum, de quibus libro superioris Eatim dissuta,erui. ra '
Infecunda, duobus capitibus contenta, exhibet Iractationem de quatuor. internis sensibus. In tertia disserit de intellictu, a quarto et que Ioctauum caput. In quarta a capite nono usque ad finem I, bri , principium progressionis animantium pertractat. Es tm nisi diu demen de huim libri exordio, non parua inter expositores dissen- ' ' Wς μ. Namque Auer es, M. Albertin, ita radius , ct Caietanus 'iria priora capita ad secundum librum pertinere molunt 3 arque hunc, a quarto capite inchoari. Verum noErum diabitatio 'nem,quampraeferunt Graeca exemplaria,quaes nunc vulgo recepta est sequuntur Philoponus, The- msius, Simpliam,Boetius, D. No- . . , 'Theophilus , A VUL