장음표시 사용
471쪽
' metat ani-itiam etiam, quo lentimus, v:uimus. loco mo-ue Inur , intelligimus:
Vegetante, sentiente, &intelligente: accedit nite ad dii ieiedum de facultate loco mottice, quam Iniritu m idco in extremani l:btihuuti cap. D n' tria sensuum & intellechus tractationem reiecit: quia haec motio non pellicitur nisi aliqua vel tensus vel intellectus notitia praeeunte. Quaerit ergo de potentia motrici non quavis: sed quae principium est progressionis , & incentas animalium: virum ea si aliqua animae pars, seu facultas : an ipsa anim. πsubstantia : rursusque si
potentia animae constituenda sit utrum a caeteris distinguatur,nec ne. Atque hie existitrentinuo dubitatio. Quia
propositae qu. aestiones Huι -- δε ς miri commode non tibi , pQ sunt, xiiii prius de fa
numer rioni: de animae paui bus,quod sint. Enim vero nec diuitio , quam Plato . de Republ. tradidit in itam , cupiditatem,& rationem: neque illa, quam ipse Aristoteles vltimo cap. libri primi , & primo cap. lib. s.
Ethicorum assert, vide licet in rationis compotem , dc ratione caten-
η φεύγον κιicoαι, αλλ ὴ βια. ἔτι και τα φυτα κινητικα ta , καν ειχε τι ριρειαν ρ γ αiικον πρὸς i ηαν υτ . 4 ομοιως - .δε τα α θητικον tem, omnes animae par- που. α nerui cur te; ambitu suo vident ut v m mouem coercere: quod adductis hinc inde rationibus pertractat. rem non uis Sed vi redeamm. Id, quod ad praesentem disceptationem attinebat, discutiet petentia: concluditque vim mouentem non esse potentiam vegetandi sentiendi intelligen- i. di,aut appetendi. Nam primum quod non sit facultas vegetanda ex eo patet, quia Omnia GH. O.
472쪽
Text. o. V M autem animalium anima his
duobuι sit definita, discernendi, inquam, potentia, quod quidem es ui,siciumq. metis, atque etiam
sensus, ct insuper etiam mouendi motu ad locum accommodato potentia: de sensu quidem, ct in- te rectu haesint determinata, ac pertractata. Deinceps aute de eo,quod mouet, quidnam sit istiuanimae consideremus oportet, utrum una quae mi tui sit pars siparabilis magnitudine, vel ratione, an ipsa anima tota: et si pars sit aliqua, virum sit alia quadam propria prater eas, qua dici silet.
st eas, quas diximus , an istarum aliqua una 'Tor b Atque hic eaei Zit continuo dubitatio, dubitabiti non iniuria quiI fiam , quomodo parita anima , ct quot oporteat, dicere: nam infinita quo- . dammodo, er non ea siti m es videntur, quas diuidendo quidam dixerunt, rationis, inquam, par- riceps, or irascendi, ac cupiendi principium, velut Alt ,rationis particeps, ct rationis expers. Perdisserentias enim, quibus hasce diuidunt, orsiparant partos, ct aliae partes es videntur,quae maiorem inter sese, quam dictae distintiam habent. Vegetativa, inquam, quae quidem Ur plantis, ct uniuersis animalibus inest. Et sensitiva, quam nec ut rationis expertem,nec ut Te t. eiusdem participem quisequam facile pone . Praeterea imuinatiua, quae
ratione quidem ab omnibus est diuers, cui vero sit iungenda , ut sit idem, quod ira, aut a qua seiungenda, visit alia ab ira, magnam dubitationem habet profrcto, siquis seiunctas animae partes eparata ponat. Insuper appetitiua . que, Ur ratione, Ur vi alia, diuersalsine dubio ab uniuersis esse videtur. Abor uni aute est hanc a caeteris diuellere partibu/st enim ct in
participe rationis voluntas, est in ratione vacante cupiditas, atqb ira. Quod si tres in partes diuidatur anima, in unaquais profecto partiti inerit a P T 3 titus. ς Sed ut redeamus unde digressisumus, quid est ia, quod movet ipsum animal loco quo de nunc dilutatio nostra est inniituta ' motu namg, eo, quo incrementa, decrement usi scipiuntur, qui quide omnibus animantibus in-es,id mouere sane videtur quod uniuersis inest ei e principiu,inqua generandi,ac nutrie di. De restiratione aute expirationeve, 6 o,atq. vigilia posteri r cosiderare oporter. Nam cst haec ipsa magna aubitatisne dis- Text. 4. cultatemi habent. Nunc est de motu ad locum accomodata consideradum. quidnam id tandemsit quod ipsium animal motu movet progredi edi Tatuitaque non es ipsam potentiam nutriendi.Nam alicuius gratia semper his motus licitur,si cum imaginatione vel appetitumihil enim no appetens, aut fugiens hoc motu elatur, nisi frsitan vi. Praeterea Plantae quos tali cise returProseam matulariemsi aliqua ad hunc moti ut instrumentu, haberet. D L I, 4 Pari modo me ipsi sentiendi vim metim huiusce principiti esse constat:
omnis motio est eon trunc acum imag. natio
ne , dc appetitu . cum sit ad fugiendum , prosequeduinue aliquid i in ginatione perceptum; de omnis fuga, & prosecutio ad appetitum pertineat e vegetandi vero actio non requisit imaginationem , 5 appetitum,cum insit etiI plantis , quibus neutrum horum couenit: Item quia si mouendi & xeaetandi potentia idem est et, se queretur etiam stirpium genera , quae vegetandi . iacultate pollen a abere instrumenta ad progressionem idonea , quod falsum esse constat. 4 Parimedonee sim. Eadem ratione ostendit Probartior vim progrediendi non non esse po- esse sciatum,quia constat tentiam sen- quaedam tiendi.
473쪽
quaedam esse animalia, quae non mouentur loco , sed eadem fixa sede vitam agsit Graeci Ton-pli Ita vocant , Latini plantanimalia nuncupare possunt quaeque sensum habent , & tamen facultate loco motrici praelita non sunt. cum organis ad diuersi. loca adeunda careant.
Ean m di tierinandi vis Probat ab non eandem este facul- νυ Dctu. Ritem motivam & in. ellectinam, quia intellectus vel activus est vel contemplativus: neuter autem principium Pto- gressionis habeti potest: non contemplativus hieeaim, qua talis est, nihil quod in actionem cadit, cotiderat:progressito autem non nili fugientis, aut amplectentis actio esst. Non pia ficus, quia
in διάνοια η φαίικη' το ορεκὶκον si olei. et του 5 ἡ δα:οια πινῶ. οτι αρχη - της Γει το ορείικόμ. quid non esset vis ni uedi. n e quid sit, osten-Eit. Et quoniam facultas motrix aut eit diligens, aut impellens, aut cΣ - quen I , docet quaenam sint principia, a quibus patentia motu exequens dirigitur, & impellitur. Statuit ergo intellectumpta iaci i, & appetitu enla pnncipia motus plostellionis: naondiq; nomine intellectus pracii ei comprehendi quoque imaginationem. eo quod inter se munere consentiant. Vienim homines ad motum,. m inque actionem ratione dirigunt ut, sic bista animantes imaginationet: ac nonnunquam etia homines, cum animi perturbatio rationem vincit Hoc vero affertum probat, quia tam appeti tus,quam intellectusso iam aliquem finem motu progretillanis obtinendum. Aducite autem inrellectum
474쪽
sant enim animalium multa . quasensimi quidem hie caepenumero quid
clinandum sit proponit, nec tamen actio sequitur, ut patet in iis, qui cupiditate magis, quam - . ratione ductitur. Postre. -- tWmnino, quod facultas m
habent ananent tamen, o semper immobilia sunt.
suod si natura nilia facit mitra, neque necessa
riorum quicqua omittit, nisi in animalibus membris captu, ac imperstetis, atque animalium haeo ριrsticla siunt, ct non membris capta, cuius id indicium est, ct generant enim ct flamm, dc heu, non scibis i in . ηρ sse Vmental si scipiunt, haberent es eas ipse procis siue concupileibilis, siue
M. F. partes,qua progrediendi Funt in D umentri. ς set irascibilis, eonfirmat ex vero neque ratiocinandi vis , ct id, quod intelli- ς0, quia tape inclinante
Ilio appellatur, principium est mouendi. Die 7 - Σ''mbae, tibii V
λιs enim contemplatisim nihil eorum , quae sub betur. actionem cadunt,contemplatur, neque dicil quicquam omnino si 'fugiendum, an persequentam. t motus simper aut fugientis,aut persequemis quippiam est. εActium uiam cum rem aliquam huiuscemodi contemplatur, minime iam Uere,aut persequi iubet: attamen si res Ela terribilis Au, cor ipsim mouetur, sin assciens voluptat pars aliqua
Te t. 47- alia corporis agitatur. Praeterea intecticius nonnunquam iuber, ratio 1 -- gere aliquid aut persequi dicit, at non obtemperat homo, neque mou tum, edagis cupiditate, ut in i eri silet incontinente. Omnino autem persaepe feri videmus, ut non medeatur isse,qui medicinam habes rec ista conficiat tuam. qui statuariam habet artem. Propterea quod non ars Us , neque fientia, sed aliquid aliud hanc habet vim, or potentiam, ut per ipsim a
Text. 3. tem aliquid scientiarum s agatur. At vero nec anesitus auctor, atque 'princeps huius est motionis: continentes enim quanquam appetunt, atque cupiunt, non tamen agunt ea, qua cupiant,pta inte lectam i ιm sequuntur, rationsque obtemperant .
C A P. X. ID E N T v K igitur duo hae esse
mouentia, vel appetitus, vel interule Iussiquis imaginatione,ut quadam intel etione es ponat. Nam ct homines magis imaginatione, quam scientiam plerum sequuntur, cr in caeteris animalibus non it. . y. intc Gi si, Vcque ratio, d imaginatio inest. Hae igitur ambo ime ectus 2 appetitus noueri motu dictio principia sunt. Intelle Elus is, inquam, qui alicuius gratia ratiocinatur, quisue principium est agendi, atque hic sine ab integestu contemplarius dissert. Appetitus etiam omnis alicuius est gratia, cuius enim est appetitio, id est, principium inteluctas amni: at, i cm ultimum principium est actionis. suare nonsine ratione principia mouedi videntur haec esse duo. petitηs, inqua,Cr mens ea, quae principimn est agendi. βm enim προ- tibiis mus:σpropterea mem mouet, quod appetiuisti sim principium est. Imaginactum practicu esse principium dirigens:appetitum vero principi si impellens , quia ad intellec una Dracticum pertinet quid riagiendum, amplectendumve sit proponere, & appetitus officium est rem obiectam segere,vel ait plecti. Ait quoque intellectu . qui mouet, ratiocinati ob aliquid : quia contempl.
475쪽
tu intestidiu. Avelibile aut bona saut appa reν bonum. Qua rationepotent ια interiendi. θ
6 IN III. LIB. ARIST. DE ANIMA.
tur veritatem , practicus autem gratia operis, squidem omnis appetitio fertur in aliquid assequendum , de intellectus practicus est, qui mouet appetitum, unde de appetibile dicitur finis, a quo inici lectus practici consideratio incipit. Interio in igitur rectus es emnis. Ex ditiis occasionem sumit explicandi cur interdum in appetitionibus, moribusque eriemus, asseres in primis intellectu omnem rectum ei te, quod interpretandum est de assensu comunium principiorum , siue ad contemplatione pet tineant, ut omne totum est ma. ius sua parie , siue ad actionem , ut Nulli noee te fas est. Itaque circa prima principia nullus contingit error, sed neque in iis, quae e primis principiis practicis ducuntur, cum recte, ac solerter, quid amadum fugiendlimve sit consideramus. Sic demum appetibile semper mouet, sed hoc aut simpliciter bonum est , cum rectae rationis iudicio,regulaeque respodet:aut solami pediem boni gerit, qua nihilominus appetitum ad se allicit: misi enim ut bonum,& appetibile repraesentetur, nullam efficit motiorem,quod certe argumento est appetitum inter alia , quae in ipso animali interius monent praecipuum locum
Constat etiam eos oportere. Reiicit Platonicam diuisionem facultatum animae in vim rationis, irae,& cupiditatis,
propterea quod manifestum sit plures esse ant- mx po:entias, nimirum vim nultiendi, sentiendi . intelligendi deliberandi appctendi. Vbi aduerte quod ait potetiam intelligendi, se deliberandi magis inter se differte , quam facultatem irascedi, de cupiendi, in-
. terpretandam id esse ex patre obiecti, quatenus simplicium intellectus circa v ni uct alia. dc sempiterna vcilat ut delibet alio vero circa lingularia: Ac quae aliter se habere pias Iant, reenui eravna, Ac eadem potentia est quae intelligit de deliberat Ciam autem appetitiones . Declaiat quinam appetitus hominem mouea: Mens
476쪽
I Q Imaginatio quoque cum mouet non absque appe- esse duplice sis erit emtitione mouet. Unum igitur est id , quod mouet, i um,inquam appetibile. Nam si duo intel et tus,atqve appetitus mouent per aliquam communemvrique sirmam mouerent. Nunc autem intelle huquidem non videtur absque appetitu movere , vo- luntas enim appetitus es quidam. tque cum sit motio per rationem, 2 etiam per voluntat '. Appetitus autem absque ratione mouer, cupi-
n. si . ditas enim, 2 Us quidem est appetitus. h Inte lilius igitur rectus es omnis: at appetitus atque imaginatio ct resti est, ct non retis. 2uo circa semper quidem ipsum appetibile mouet: hoc autem est, aut vere bonum, aut apparens bonum atramen non omne bonum mouet , sed id , quia siba tionem cadit:sib actionem autem cadit, quod T LI . aliters habere etiam potest. Patet igitur talem animae vim, atque potentiam principium es mouendi,qua quidem est ea,quam appetitum consuevimus appellare. ς Constat enim eos oportere, qui
partes animae diuidunt si modo potentias Usas dividant, atque Darent complures ipss e se concederemutriendi principium sentiendi, intePigendi, deliberandi, ct appetendi: haec enim plus inter sedisserunt, quam potentia cupiendi, ac irasienai. n. 3. 4 Cum autem appetitiones inter sese contraria fant, quod quidem tum sit, cum ratio, cupiditas h atraria sunt, idi feri silet in his, quaesentiunt, atque percipiunt tempus mens enim ob futurum retrahere iubete cupiditas vero praesus ipsium persequitur: nam quod iam asscit voluptnte , id ct simpliciter ascere voluptate ct ab late bonum e se videtur , ex eo sine , quia futurum non per ficitur. T I ἡ Specie quidem unum id es prosicto, quo mouet, appetitiuum , i quam, ut appetitiuum est, atque appet bile omnium est mouentium primum hoc
enim mouet, ct non mouetur mente, aut imaginatione perceptrem n mero vero plura sunt ea, quae mouent. ς At vero cum tria sint in animalium motu: unum id,quod mouet, secundum id, quo mouet tertium id, quod mouetur; atque id, quod mouet sit duplex , nam aliud est immobile , aliud mouet, atque mouetur, irami bile quidem id bonum est, quod subactionem cadit, id vero, quod mouet, atque mouetur, immobile quidem id bonum est, quod subactionem cadit, id vero quod mouet, atque mouitur est sim principium appetendi s mouetur e vim id , quod apyrtit, ea rationc , Oa Vpetit, or appetitio est motus quiscim , vel operatio in id autem, q-d mouetur, est animal ipsum: At, qua minet appetitus, vi insi timemto , id iam corpori tribuendum est. Luo circa de ipsi iunc est contempla π-dum , cum de communibus animae, corpori de operibus, a N. 6 cse contem
Con. Comm. lib. de Anima. N n n plabi
qui rationem icquit ut de inferioret qui pharasiae ductu agitur, id autem probat ex contrariis actionibus citca ide obiectu, quas eos de tempore elicimus. Visitur autem haec appetitionum repugnantia ui homine duntaxat quia solus prauentis, de suturi teporis disiunctionem exacte percipit. At verὸ eum tria sint in animatium motu. Collisit ea, quae cet-nunt ut in animalium motione, tria esse. Priamum est id, quod na uel : secundum id , quo mouet: tertium , quod mouetur.Rursus id quod mouet duplex et , aut enim est immobile , aut ita mouet, ut moueatur. In animalia Immobile est ipsum ap- motu rep petibile. Quod mouet, Nuntur tria. de mouetur, est apteti tus , qui motus ab oviecto, mouet instra. Huiemouenti adde vim dire
477쪽
imatibus imperfectis su um inesse netitum.
In hominerat. a deliberam est pri
66 IN III. LIB. ARIST. DE ANIMA.
cum rutul nisi cognitum a P ieramus. Ia aute quod a tollite .ficit ut moueri, ei animal. Denique id, quo mouet, eii par, corporis qua motio adiut- mittatur. Nuue uti summa.
Breuiter quid de organo progressionis asset dum iit, colligit: docens id ibi e se oportere , ubi est principium Sc linis motus: itemq; debere immobile esse. Quod exponit similitudine cardinis quo ostium
innitituta namque circa concauum ipsius cardinis,& connexum sorium, motus inchoatui Sc finitunquia soles in cardine circvuoluuntur,nec aliorsum oberrat. Idem quoque humani corporis fabrica ostendit. Namq, in c5missura ossium,unius ossis couexum alterius concavo ita alluitur,Vt uno quaeice ille alterii moueatur. ita vero
necessi CAPIT Is VNDEC IMI EX PL AN ATIO. 'sta iteructat Aristoteles ibi eriori capite de principiis motus animalium
perfectorum: quaerit nunc an etiam imperfectis motrix facultas conueniat. Ac primum docet constare inesse illis appet: tum: si quidem dolore, voluptateque afficiuntur: vnde etiam liquet competere eisdem imaginationem , quia Omnis appetitio cognitione Κ Ε Φ. ια. sequitur: non habere tamen persecta imaginationem, sed indefinitam. cum vel sede stabili degant , vel appulsu iucudita molesti no ad cet tum aliquem locum, sed indefinite cieantur. In. vi ito iritur.
Reg: editur ad declarandum primu principium motus in hominibus, aitque esse rationem d liberantem , qtra: solis animalibus iudicio , de intelligetia praeditis c6- uenit : quia consultare quidnam fugiendum, amandumve iit, opus es h
478쪽
Text. s s. plabimur. Nunc ut in Fumma dicamus id,qi cumouet, ut instrumentum, ibi est cotticandam, ubi idem principi rationem, in f Abit, ut in camdine sit : hinc enim convexum , ct concauum est, quorum alterum sinis , alterum Principium est. Quapropter alterum quiescit, alterum mouet r. Sunt ratione quidem diuers, magnitudine vero non siparantur : uniuersa namg. pulsu tractuque mouentur. Idcirco oportet perinde, atque in ci culo aliquid manere, ct hinc incipere motum . Text. 16. Omnino igitur, τυ diximus, hoc Fui ipsiu/ HGinum est animal, quo est appetis tuum. At a peti- tinum si ne imaginatioue non est: omnis aute ima
ginatio,aut rationis est particeps,aut est festiua, atque huius oe belluae participes stata. 6
necessum est, tom e. Om. ne quὸ quod mouetur,super a i- mouetuν -- quo fixo , 5 immobili ho aliquo cieatur, atque adeo ibi- o moueri. dem initium,& triminus motionis sit, sic in incessu, uno pede cons- stente,pergit alter. Porro ex his compertum esse vult Aristoticor, vel proportionale cordis esse
tus in animalibus, quia in medio , quasi in centro si luerae consistens, licet perpetuo motu agitetur, quodamodo quiescit, qua enus ei de parti corporis seni per adhaeret,& a nullo alio motum accirit. Itaque coauenit cordi motus principium, quatenus omnibus membris spiritus vitales & calorem impertit : simulque in eo motionis ter manus viliatur, quia ita mouet, ut praedicto modo quiescat.
CAP. XI. st, quandoquidem iii id
quis', fertur, quotmaius praestantivi ve aestisma id vero non nisi secundum aliquam me suram , hoc est , secundu accessum ad id , quod praecellentius est, litudicari solet. Vnde planum est, inquit, rationem de-l l talite e pluribus Hia
s accie, quatenus unum caeteri, anteponit. Nam
que e tribus , quae se illio gerunt,alterum reiicit, stero
T enim considerandum est etiam
quidnam sit id , quod imperfera
n animalia motu ciet, qVibus sen-ὶ sui inest tantummodo in Bis, atque inue tisadum est. si his etiam insit imaginatis ci pidita die nec ner o enim δε- Ior atque voluptas his re se videtur, quod si hici mi, ct cupiuitatem necesse est eis em inesse. μι quonam pacto his imaginatio inest y asserenisum est , ut videtur . haec S in his inesse;
imaginationem, inquam, atque cupiditatem. --rum ut indeterminate mou ntur . sic haec is i xt.17. insunt indesinite. Imaginatio igitur sensitiva ratione etiam expertibus, uti diximus, animalibus inest. At deliberativa his inest mntum, in quia bim ratio inest: nam virum hoc agat, an hoc, rationis iam opus, a que ossicium est: atque necesse est uno quodam metira , maius enim pere quitur: quare peis unum ex pluribus phant malibus facere. Et hac est caua sine cur non omnis imaginatio videtur opinionem habere , quia eam , quae est ex ratiocinatione non habet: at hac illam nimirum habet. suapropter deliberatiuum appetitu non habet. v incit autem inte dum appetitra , mouetque voluntatem . interdum hac idum , Appetitus, inquam, a fetitum , m sphaera , cum incontinentia fit: atque simper supe- xt S . rur magis est princeps , monetque natura. Quo sit, ut tres iam motus coiciantur. Ea vero ratia, cultientiae tribuuntur, non mouet, se manet. Nnn 1 Cum
479쪽
i S IN lix LIB. ARIST. DE ANIMA.
potiunt syllogis nio, per quem virum alteri praeserenduin concludant.' IDucit a tem interdum. Monet interdum deliberationem rationis ab inferiori
CAPITIS D Vo DECIMI EXPLANATIO.
Omparat hoc capite inter se facultates animae, ut pateat quem ordinem inter se habeant,quae necessariae,quaeve utiles tantum mit. Statur zigitur duas conclusiones, quarum prior ita se habet. Omne vivens quandiu Viuit, vegetandi, seu nutriendi iacultate pollet: iensi vero
Hanc quoad priore partem suadet, quia neccise est quodlibet vives primo augescere, tum itare , pollicino imminui, id est, quia oportet v t ad pereectionein magnatu-duus assequendam mo ueatur,& ea obtenta aliquantulum consistat, ac tandem Vrgente senio in deterius ruat. Quod non nisi interuentu nutritionis fit. Quoad posteriore na vero partem, quia corpora non perse-cie composita, ut plantae, in quibus teriae concretio nimis dominatur, nequcut habere tactum, qui omnium sensuum primus, ac reliquorum iundamentum est,si uidem tactus mediocritatem quandam exigit, icnon ullam euocationem a materia,ut si rinas ici
sibiles recipiat. Animai aurem. S eunda conclusio. Omnia animalia tactu, α gustu, qui tactas quidam es , praedita sunt. Hanc prodat, quia in natura nihil temetὰ accidit, sed om-K L Φ. ιβ.
ionia ad aliquem finem tendunt,quare animalia, quae loco mouentur, necessatio progrediendi iacultatem ob aliquem finem obtinebunt, utique ad salutaria coni clanda , & declinandatio ira: atqui lioc prullat: non Policat, nisi tactu, de gusta praedata esleur, habent
480쪽
Cum autem exi limationum, ac rationum alia sit
iuersialis, alia singularis silla nam dicit, omne bonum honoribus esse a ciendum,hac vero dicit,me bonum me in hac iam opinio moves, non illa uniuersalis, quin potius amba mouent at illa quiescens magis: hac autem non quisens.
riori appetitu vinci,quaquam deliberationis vistiuapte natura inserio te appetitum tegit, ac mouet : si ii de in coelesti motu superiores globi
circunueliunt, quae mouendi ratio maxime Ordinata est eum natura poscat, ut infima altioribus pareant, eorumque vim, de imperium imitantur.
Text. sp. E C E s s E est igitur omne, quod vivit, anim inque habet nutriendi sim habere ab ortu, generati9 neve usque ad interitum , corruptionemve fiam, nec e est enim omne quod est, istam, accretionem, 2 stitum, Erdecretionem habere, qua quidem, ut patet , sine nutritione fieri nequcunt . 2 ecce est igitur unia uersis his, quae accresunt, atque decressunt, in- Text. ε o. ese potentiam nutriendi. t non in omni ου via uentibus nec se est sinsim esse: etenim neque ea possunt tactum habere, quorum corpuι est simplex,
qaai non sine materias arum siunt fisceptiua neque fieri potest, ut sine hoc sensu animalium
tura : nam iners , quae natura con iciuntur. gratia lunt alicuius, aut sunt casus eorum, qua alicuius caus senti. Si igitur corpus, quod habet vim gradiendi, non haberet si ῖm, corrumper tur sane: cr non ad Aum proficisceretur, perueniretque mem, quem quidem opus esse natura Text. cr. consitit. Quo namque pacto nutrietur ' Immos libus enim adest nutrimentum in eo loco,ubi lunt, orta, quo nutriri posunt si apte natura. h Fieri autem nequit , o corporum quicquam mobile, atque ortum, animam quidem habeat, disce e temque mentem, δεμ autem vacet. Cur enim non habebit' aut enim animae , aut corpori id ip*m melius erit. At neutri tidetur melius esse: illa mi ob hoc non intelliget magis illud autem, non ob ipsini magis persi let. λς P, ultam igitur, uti diximus , non immobile corpus habet animam absque
se O. Atqui sensum habet, necesse esZ ipf.m, vel simplex corpus, vel mi-srum es. Sed fieri non potest, ut sit simplex: non emm habebit tachim .
igitur hos duos sensus. Quod siquis obiiciat co. obiectio. chylia , & quaecunque
faxis adhaeret cunt, non moueri loco: & nihilo minus vivere. ac sentire. Occurrit huiusmodi Dilutis. animantes haud quaquam egere facultate loco motrici, quia ali
mentia coniunctum habent , exterae vero lon-
positum,quod proine motu in uestigare de
Diceret aliquis gradientia si intellectrici vi aD secta sint, posse per eam iucundum,ac molestum diiudicare , atque adeo non indigete sensu. Respondet neri non posse, Fieri nequit
ut ullum corpus men- ut corpustem habeat,& sentienia mentem ha
di facultate non polleat, beat, sen- quia alioqui talis animi, si v uJ ρο
Se corporis unio neque leat. in animae, neque in corporis bonia caderet. Non in bonum animae, quia anima intellectiva ideo corpori unitur, ut sensuum ministerio rerum notio