장음표시 사용
211쪽
16o CODICIs PRIMI interficiendi rationem indigitasset. Τ Quod tandem subjungitur,furem si rem furtiva etiam mactaverit vel vendiderit in proprietarii fundo, non teneri; hac ratione stabilire volunt: in proprio domini loco furem non censeri talem, sive pro re haberi, nisi vel attollat ac elevet rem; vel eduxerit: alioqui enim non Np, acquirere sibique sumere. Solum attactum, vel eductionem imperfectam illic non sufficere autumant: licet extra domini fundum attactus rei alienae, vel potius attractio furem constituat,ut qui ea sibi rem furtivam dan vendicare velle censeatur. Quod priores aliquot hujus Munat casus attinet j m examinatos, Romani tam inepti non fiere ut iis parallelas leges sanciverint: postremu etiam hunc cum Iudaeis non definiunt; sed potius contra statuunt. Tantum enim abest, ut fures istos in ipso proprietarii fiando deprehensos minus puniant vel absolvant; ut contra graviorem poenam irrogent: utpote qui sint fures manifesti, sive ,αμ- έψω. uti jam aliquoties occasiori data observatum fuit.
Praeterea contrectatio ubique apu a . Omanos furtum constituit, nempe fraudulosa, lucrifaciendi gratia, veli μου rei, vel etiam usius ejus, possessioni e. st. De furtis, non procul ab initio. Nedum ut eum excusent & absolvant, qui alterius pecudem in proprietarii fundo non selum contrectat,sed etiam mactat a ut vendit; ut praeter & contra Dei legem facit Mic
g. s. Si traxit animal ut' exiret, semoriatur in dominorum fundo ; liber es: sid' elevavit, aut eduxite dominorum fundo, se moriatur stenetur. tauum id dedit in 'pri mogeniti sui redemptionem , aut creditori suo, custodi gratuito, m
212쪽
mei m)n E i tuanti, mercenario, eonducenti se Haec aliquo modo e praecedentibus liquent: sed quo penitus percipiantur, quaedam e codice Κiddouschin repetenda,ubi modus res vel pecora acquirendi definitur. Quandiu quis aliena bona alteri relinquit,nec ad se transfert,sibique acquirere & vendicare studet; furti insimulari nequit: ideoque constare debet, qui quave ratione ac modo hujus bona ad alterum transeant, ipsique sive jurc, sive contra Jus acquirantur: ut ista voce cum Hebraeis, qui Sp in hac materia adhibent, latius utamur. Itaque in isto cod. c. I. se l. q.
acquiritum parva pecus elevatione M. & postea ex Sapientum sententia, da ova Pupa Pp da, parva pecuΥ attractione acquiriatur. Tribus modis ergo pecus ad alterum transit, traditione ι elevatione s attractione et . de quibus varie disputantes, tandem concludunt, utrumque animalis genus attractione& clevatione comparari. Traditionem omitto, quia in furto nullum locum habet. Iam ulterius expendendum, ubi at tractio, ubi elevatio suas vires exerit: hac enim in parte est magWa disserentia. Bartenora ad citatum locum Kiddoua schin in haec verba scribit, dipn Ba d ip Naad, elevatio ubiqὰὸ acquirit, id est, ubicunque sat. omo In Ianai fumda da p pa pn, attractio acquirit in semita, ct in amborum scilicet amittentis& accipientis atrio.Quid sit fimo docet S.Iarchi f. 13. Κidd circa finem, ,on fibi era fue- Uno in ψρει sum exiremitri apud locum publicum, q'ae nec locus publicus, nec privatus cense
tur. Sed quidest attractio, Melevatio' Elevatio animalis alia ie X cujus, do moriatur, liber es: s id elevavit,aut e dominorum fundo eduxit,
i avn ma itaque mortuum est, tenetur. ANNO T A T I O N E S.
213쪽
cujus, qua e terra attollitur, dubia non est,tnisi quod obseruvanda sit saltem altitudo, quam S. I. raddo chin f 26. citaca initium tribus palmis definit; sed attractio in dubium voa
est haec dicere,si eam ita trahat ut progrediatur, aut si in ea progrediente equitet; ipsum ea ratione istam sumere; veru etiamsi eam ita tantum vocaverit ut sequatur, aut baculo percusserit ut praecurrat; quandoquidem ipsa anteriores sepseriorespodes
loco movit, hanc illi sibi sumsit se aequi it. Idem Maimonides ad C. 7. Bav. Kam. haec, in illa quae jam explicatur Mis na, expendenda annotat. Nam author Mistiae ita inquit, Si traxit animal ut exiret,es mortuum sit infundo domini;tiber es:
sibi rurem etiam absolvit a restitutione dupli; nedum quadrupli : idque eo fundamento, quod uti jam dictum& explicatum est attractione in d'mini fundo pecus non ac quiratur; sed illa tantum insemita de qua dictum est & com .
muni amborum atrio locum habeat. Itaque Maimonides annot si Tria risi mri Marina iris fimo 'in ara fi pi': abz39γ-s up ra ' ,fur non vocatur fur donec eduxerit me urtiυam a domini ditione, se acquisiverit eam quodam ex iis modis, quibus mobilia acquiruntur. Adeo ut trahere & abducere
non suificiax; sed ut furti agas, necesse est ut cum jam extra inum fundum pecudem eduxisse novoris: nec exire,ut loqvi cur Masina, reum facit, sed exivisses, videlicet si trahendo i iani eduxerit, reus est. ' At si vel elevaverit tantum, inquit Mima, jam tςnetur: qui , sicuti in seperioribus intelleximus, Et vatio in omni loco acquirit. Itaque in fundo domini, cujus est pecus, si alius ad tres palmos e terra extulerit parvam pecu dςm, capram Vel ovem, jam istam furatus censetur: adeoque hac in parte attractio & elevatio diversae simi conditionis:
214쪽
Ex aliis tamen circumstantiis colligendu, an furandi animo id fecerit.' Primogeniti redemptio, quae inter alias species subjicitur, e c. 13. Exod. illustranda. Ibi commate r3. Deus in haec verba loquitur, Omnem primogenitum humanum ex bis tuis redimitor pretium definitur Numerorum I 8.a L Redi mendos eorum a nato unum mensem redimi jubeto secundum aestimationem tuam, argenti quinque i prout es in sanctuarii: si mi obolorum est. Hunc itaque casum proponit author, si pater pro siclis quinque, quos primogeniti nomine debet, pecudem quandam sacerdoti conferat, quam inscio face dote jus sit fundus,an furis an alterius, in proprietarii fundo largiatur. Sed obiter expendamus, quare cum primogenitos Deo deberent, passim filius unius mensis commem retur: ab ipsa enim nativitate primogenitus redimendus videtur. Vnde in memoriam revocanda leX Num. 3. 4 o. qua primo eniti inde a filiis mensis ut cum Scriptura loquar
& deinceps recenseri jubentur. Hoc mandatum cum altero conferatur Lev. I 2. s. ubi mater si peperisset marem, praeter septem dies separationis, triginta tres dies subsistere jubebatur, antequam ad sanctuarium accederet: ubi puerum Deo sistendum fuisse constat. Adeo ut Deus primogenitos filios post mensem suos agnosceret. Itaque cum Servator noster absoluta demum Mariae purgatione Hierosolymam adduceretur; id legi convenienter factum fuit: quandoquidem mense majores tantum exigebat Deus. Vbi tamen di- stinguendum inter tempus quo primogeniti debitum incia Iiebat; & alterum quo offerebant redemptionis pretium oc posterius quidem ob dictam in puerpera causam disse rebatur; sed pater simul ac filius mensem unum egisset, obli gationem ad eum redimendum contrahebat. Hoc videre est apud Maimonidemc. II. Biccourim, sect. I7. OD ii 'rara, A quo tempore redemptionis debitumsustinet'. tuum triginta dies absolvit. Ideoque addit, os
215쪽
que siclos non debet; quod si anticipavit, sesaeerdoti derit, his
illi redemtionispretium resiluet. Caeterum ex sententia magistrorum istud redemtionis pretium non necessario siclis constat; quod tamen lex Num. I 8. I s. omnino exigit: sed aequivalens licet non quodvis in etiam admittunt. Vnde in Tal-mude Cod. Bechoroth c. 8. sest. 7. d da rura se bo thyllodun. quins sicliprimogeniti compensentur eo quod argento aequivalet. Sed Maimonides clarius loco superius citato sect. s. redem ptionem illam his rebus fieri observat, Pn 'do dida i)arm lota r uerimo, e argento, e re aequiposiente e mobilibu quorum sub antia facile pecunia conficitur. Atque huc Misnanostra, quae jam explicatur, respicit: quum fur pecudem in
primogeniti redemptionem sacerdoti tradens introducitur.' Ubi, quemadmodum etiam in sequentibus personiς annotandum, quum dicitur ia trahat, ut postea se id elevavit, ea .
ipsum sacerdotem aliosque commemoratos concernere; quum vero continuo subjicitur liber es, item tenetur, haec ad furem pertinere. Idque in hunc sensum, Si sacerdos datam a fure pecudem trahat & ducat, vel id faciat creditor, custos aliive sequentes, atque interea dum ctiamnum in proprietarii fundo sunt, pecus moriatur, furem non teneri; sin vero iidem illi traditam pecudem elevaverint aut eduxerint,mortua pecude furem culpae teneri. Quae ampliori commentario non illustrabo,quandoquidem e superioribus fundamentis penitus pernosci queunt. Romani has ineptas distinctiones ignorantes , inter attractionem & elevationem, item educere & eduxisse, tantam differentiam non constituunt, ut attrahentem in privato proprietarii loco & etiamnum
educentem absolvant: quippe qui contrectandosve furtum feri agnoscant ff. De furtis l. s. Imo generalis est sententia l. 1. ff. cod. Sive igitur in publicos in privato deprehendatur
216쪽
C A P. VII. 7. Iantquam ad Deum desinatum rem perferret: in ea cause est, ut fur manifestu sus cum re furtiva deprehendatur.
Iudaeorum antiquissimi in id summopere incubuerunt, neIsraelitae alii ab aliis injuria afficerentur: quo cum collim xent, inter alias constitutiones hanc etiam promulgavere, ne quis oVes, Capras, cuniculos, Vel etiam vulpes ut obse vat aliasve minores bestias iis locis aleret,ubi vicini agro damna inferre possent. Imo Iosuam in terrae distributione cum suo synedrio inter decem sanctiones & hanc sanxisse Hunt, qua priora Missiae nostrae verba illustrantur. His interdiciatur, ne quis minuta animalia in terra culta, ubi segetes vel vineta aut oliveta similiave reperiuntur, alat ac educet; in desertis, & ex Gemarae enarratione in sylvis id permittitur.
Iosuam autem in posteriori membro distinctionem adhibuisse ferunt. Vnae Maimovides Cod. de damnis pecuni
217쪽
Hic videmus quanta sollieit me teres caveritiri n. tia' idrupes pauperiem seceret. Huc enim' Mimae author, aliique respeFere , cum minora illa pecora ab illa regione arcerenti ubi damnum darent. Ideoque in Chos en Hammis lapat quem librum milia suppeditavit vir spectatissimus Abrahamus Heidanus magni viri filius haud degener; sed sui praster alias dotes eruditione de eloquentia inter 'ξspu6 i stri seculi pastores eminet: in illo inquam libro, quum ilhi l
re SV Lecne quis illud educaret ubi agri se vineta essent. Neque solum lege, sed etiam exemplis istam aequitatem populo persuadere conati sunt: imo ad ineptam usque uiminitionem. Cim us e Talnaude specimen aliquod subsiciendii mcxistimavi, quod tu eorum ingenium nobis mani friaporiςt: qui non contemnendas alioqui leges suis minutus& ineptiis depravant, & alio detorquent, quam earum pri'
218쪽
C A P. VII. r g. 7 is rentur, res onserunt, nutumser anitatis resilutionem , doneelae fervidam unoquoque manes diret. Itaque adductam ei empram lem fulcris alligarunt , unde singulis matutinis figebat. Postea evenit uiscis ipsius sum invisendi gratia adirent qui eum isam eapram teriti fulcris alligatam viderent, retrocessere ras ti, Lat, o in hujus adibi .educatur , nosne ad eum ingrediemur' Consederetur inquisivere is Enihil in eo deprehenderuntpraeter istam iniquitatem Wisu caprae. Ipse etiam hora mortispronuntiabat, Novi in me nullam esse iniquitatem praeter iniquitatem istius evrae: quo ociorum meorum mandata transgressus . Sane
legenti meriis mirum videri queat ; quod viri isti illo interadicto capram , quae lecto alligata esset in aedibus , interdici censuerint: quandoquidem scopus S finis, quem supra e Choschien Misclipat expressi,hic locurn habere nequit.quid enim damni ab nujusmodi asservata capra metuendum ZQuin etiam similes casus isti magistri dxcipiuntinam in Bam Kam. Σ. ita utire S in ἡ omam an i immoremnit, o A em, en ; So- Guam is tuant, parvam bestiam alendam non esse; tamen homini eam recontra dies antefestum asservare licet, o triginta dies ante fui nuptiis. Nam nactanda animalia statim haberi n8queunt: MEoquo mature conquirenda; de interea asservanda donec
festum, vel convivii tempus instet. Verumenimvero rationem audiamus, quare hic majorapeeoraadmi tant*minora
exeludant .ut illa r sones fiugiferae capiant'; haec vero arceant. quemam diuti eonstitutionis 114stra vetb ostenditi t. l Caussam reddit Iehias M limuli i,-- adiis: en anta p, 3 um ma Educant magna pecora,sc. passim in regione Israelitica, quia non deremunt fluuium
in coetum, nis maxima populi pars in eo per ere possit. quasi di eis; uulgo ista animalia 1d usum neee r la uine; o praesto es e debent, purabo M/bmnduis se arandum: ideoque nunquam iis; carere possiimus. lat parvae pecudes,
219쪽
quoties iis opus habemus, renn Haz, ,pere adriel possunt. Ita quidem illi; nos ad sequentia pergamus. Vbi
Syriae idcirco fit mentio,ut regiones,quas extra terram Chanaan acquisiverant & debellaverant Israclitae, synecdochice denotarentur: nam quicquid hostibus eripuerant, in Syria magna ex parte situm erat. Deinde per Syriam potius retia quas terras ctiam innuere voluerunt, quia ad Davidis victoriam,quam de Syris reportavera utpote sibi admodum gloriosam , lectorem oculos intendere Voluerunt. Ideo interames S. I. Syriam esse dicit Aram T bae, quam subjugaverat David. Victoria et Sam. 8. ys. 3.& .i narratur: nec ista tam tum, sed alia etiam,quam de aliis Syris,puta Damasceniso tinuit; quemadmodum sequentia enarrant. Verum hac de causa potius Syriae TQbae, quam alterius meminit S. Iarchi,
quod posterior pugna prioris cladis, quam Syri passi erant,
. occasione subsecuta sit, quum Damasceni I sobanis opem ferre conarentur. Syria Tlobaea quo loco fuerit, docet Iosephus Antiq. L .c. s. quum de ista Gyeditione ad hunc modum scribit, Eπὸ Λ τ Α' ιδμ έον, βασ7λεαρο ρ Σως η-- ἐπατου re, Contra Ariararum s Hader Ezerem Scriptura i Chr. Id Arari ium,Sophenes regem, peditione usi pit. Quam Scriptura I sobam nuncupat, Iosephus Sophenem dixit: cumque sequuntur alii. Sed cum bona aliorum venia libere profiteor,hanc sententiam non facile mihi probandam videri. Etenim Ptolemaeus l. F. C. I3. Sophenem ultraEuphratem ad orientem collocat: atque si sicram historiam 2 Samuelis 8. &ia Chron .I . expend/S, T bam Damasco vicinam sui cui ideirco Damasceni succurrete molirentur) atq; inter Terram sanctam & Euphratem sitam fuisse animadvertes. Hamathae rex & rex Tiobae ut vicini bell inter se gessisse legunt x hi Hana xli autem Canaani. yicina
ditionis occasio exprimitur ,haec adhiberi verba, Guum iret
220쪽
ut reduceret manum suam ad flumen phratis,& I, Chr.1 8. 3 Pro reduceret, scribisabitiret. quae inter se collata, id animi tuis se ut dominium iterum ad Euphratem extenderet, omnino indicant.Itaque sive haec ad Davidem,sive ad Adar-EZerem referantur,Tsobam inter terram sanctam S Euphratem talia se liquet. Nam si David quum proficisceretur eo, cum regCTiobae acie certavit, hunc in isto tracta fuisse constat: fruer6Adar-EZerco,scilicet ad Euphratem proficiscens,Davi-dem in via hostem offendit,etiam cis Euphratem eum collocemus oportet. quid enim juris Davidi ultra Euphratem in istius regionis regest usque ad Euphratem sese cxtenditjus a Deo concessum Gen. I s. I 8. Quid si igitur Palmyrenam fuis se dicamus t Harum rerum periti Judicent; ego jam quidem ita judico. Antequam productam historiam relinquamus,
niC. I 8. . conveniat: si quidem illic Davidem in proelio septingentos equites; hic vero septies mille equites cepisse legimus: adeo ut numeri Convenire non Videantur; cum le-.ptingenti a septies mille longe absint. Scriptura sacra pro iis conscripta hiit, qui eam ut ait Psaltes Ps I. Σ.) interdiu lenoctu expendunt: hi ipsius phrasibus assueti ex hujusmodi
difficultatibus sese facile expcdient. Primo ex ipsa collatio- . ne liquet esse cilipsin: nam priori loco tantum dicitur, misie, posteriori vcro, sive in Chron. additur, currus: ut per mille 1 Samuel. mille currus intelligantur. pariter cum idem scriptor dicit septingentos., aliquid reticetur, quod subaudiendum sit. Unde Abrabaniel ad hunc paragraphum annotat, istos septingentos esse drado, praefectos equitum qui in castris
erant; verum sub istis alios militasse: ouopi dilaa ziz tola lido det,si d)zizd a m SA, ut omnes equites primores ict inferiores,
sive quicunque in equis equitarent, fuerint septies milli. qui in Chron. memorantur. Si in priori voce sit cilipsis, cur eam in posteriori non admittamus ξ Quid impedit, quo minus Y uno