장음표시 사용
61쪽
et Lib. I V. De pra dicamentis,
que videatur denudari posse ab omni imrfectione , subindeque oc transferri poss. in Deum dc in Deo reperiti : Nihilominus quia
re Iario praedicamentalis est essentialiter ic ex quidditatiua conceptu accidentalis & acetis dens , propterea quod nouem praedicamenta condistincta a praedicamento subitantiae habent
ut dictum fuit dum de numero praedicamenia, rum talia constitui per habitudines varias eo primo diuersas quas dicunt singula ad substantiam , adeo ut praedicamentalis relatio non fit praecise ens ad aliud sed ens referens subiectum in quo est ad aliud, consequentersit, quod relatio praedicamentatis utpote quid-ditatiue dc praedicamentaliter accidentalis non possit in conceptu tuo ab omni denudari ini- perfectione, nec consequenter in Deum transferri de in Deo reperiri. Restat igitur quod procedat quaesitum tituli de praedicamento subaltantiae , in quo quidem praedicamento suppo. nimus ibi . substantiam omnem creatam comis pletam poni directe ; cum omnis illa componatur ex genere est differentia, dc omnes illae in ratione substantiae conueniant uni voce. Quamuis enim corpora coelestia Sc sublunaria. diti erant genere physico quia habent materiam diueriae rationis ; dc quamvis substantias im- materiales oc Angelicas appellauerit Aristoteles s. Metaph. textu a 2. Substantias simplices, Mentia semper in actu : per primum tamen 1OIuna intendit , quod non habeant materiam physica in ; dc per secundum quod non habeant Potentiam ad non essendum , aut naturale Principium corruptionis ; Cum quibus tamen
stat quod sint huiusmodi subitantiae Angelicae. substantiae completae Zc compositae ex genere dc differentia, ac proinde quod directe ponantur in hoc praedicamento ; unde de sola increatat substanti 1 , siue tantum de Deo potest in praesenti controuertiis
62쪽
stuo. II. rim in Deus ponatur, cte. 4
statum ad quae conclusionis veritas reduci de et, quod haec tria sunt apud omnes recepti tama, subindeque ec vim habitura principis spectu inferendae conclusionis , puta quod
'eus est ens quod necesse est esse ; Qvod De uin in nitum ens y Quod Teus est ens seu 3 uniuersaliter perfectum. Primo quidem di
tur Deus ens quod necesse est esse . cuiuς tio est, quia quotiescumque aliquid per paris 'ipationem de per accidens alicui conuenirisbet hoc illi conuenire per illud , cui per in per essentiam subindeque de necessario talis tio conuenit e quia secundum commune i0ma, quod est tale per participarionem dc-.t esse tale per id quod est tale per essentiam zn sic est quod esse conuenit solum per acci ns dc per participationem rebus omnibuς 'atis , seu contingenter existentibus ; Erga bet hoe illis conuenire per aliquid aliud..i per se dc per essentiam , subindeque de ne Iario conueniat esset sed illud aliud non estud quam Deus , ergo Deus est ens quod ne se est esse. Quod autem sit Deus ec infini-ir ens ex eo euidenter colligitur, quod om-. contractio de limitatio formae fit per alii in sui oppositi inclusionem , sicut albedo i trahitur oc limitatur per hoc quod recipia
in subiecto , i a quo aliquid sui oppositia nigredinis est admixtum iam sic est quo Sus cum sit ens a se dc per essentiam est alie n ab omni nihilo, a quo non emersit, ut en producta; dc cum eo ut ita dicam nihil habe ea me rei j : Ergo habendum est tanquam ceri, esse Deum infinitum ens leu infinitum iridione entis. Tandem quantum ad tertium. id scilicet sit Deus ens summe Se uniuersaliis perfectum. Ratio est , quia omnis perfecti in tur Penes aliquod esse iustitia enim dat esseum, Fotentia esse potentem, i apientia esse Ἀ-Hem: iam sic est quod in Deo est tota plenia cssendi,cum sit in genere entis infinitus ve
63쪽
ueo Liber I V. de prae icamentis,
dictum est : Ergo est Deus summe & uniuersa. liter perfectus. His ergo tribus suppositis tanquam certis Zc apud omnes receptissimis , iam pro quaesiti resolutione , dc conclusionis ad
cadem principia reductione sit CONCl. V s Io et Deus poni non potes, nec debet in praedicamento. Probat. I. Ex primo praemisso principio,puta
quod Drus est em,quod necesse est esse , eκ quo
argumetor sic. Deus est eus quod necesse est esse Ergo poni no potest Deus in praedicam etO.-θ-bat. con*qtientia. Quod necesse est esse no ponitur in genere; Ergo hoc iplo quod Deus est en Squod neceste est esse, poni no potest in praedica- meto,siue lub praedicam et ali genere. ConseqNe-tia est euidens. Antecedens praeter quam qu0dest ex Avicenna 1 o. Metaph. probatur sic: Omnae quiad est in genere ex pluribus conflatur ratio
nibus : sed id quod necesse est esse, non potest ex pluribus conflari rationibus : Ergo id quod necesse est esse, non potest esse in genere siue
sub genere. Maior est certissima,ut constabit ex dicendis infra. bobatur Minor. Si quod necet se est esse ex pluribus constaretur rationibu S,
deberet de qualibet dici quod necesse est esse ;sed non potest ens quod necesse est esse, ex pluribus conflari rationibus , de quarum qualibet dicatur , . necesse est esse : Ergo nec potest taleens ex pluribus conflari rationibus. Maior certa cst ut constabit ex dicendis infra. Probatur 'Minor, in qua siua est difficultas. Quod ex pluribus essentialiter costatur rationibus, seclusa seu circumscripta quacumque ex illis , . illud non manet: sed si ens quod necesse est esse ex pluribus conflaretur rationibus de quarum qualibet di-eeretur , necesse est esse, tunc una seclusa ratio De , adhuc maneret ly necesse esse, cum adhuc maneret ratio altera de qua diceretur, necesse
est esse : Ergo non potest ens quod necesse est esse ex pluribus conflari rationibus , de quarum qualibet diei debeat, necesse est e se .
64쪽
Ergo non potest eras, quod nec elle est esse, ex Muribus conflari rationibus : Ergo nec potest 'ns quod necesse est esse , poni in genere flucub genere ; Ergo hoc ipso qaod Deus est ensluod necesse est e s quod est primum prae nissum principium in poni non potest in praedi
amento, siue sub praedicamentali genere. Notabis autem duas in praefata probationeupponi propositiones maiores tanquam certas
c. indubitatas; Sc quidem primo supposita fuit xc propolitio: omne quod est in genere eularibuου confatur rationibuου, cuius ratio est, uia omne quod est sub genere est sub eo pecti quid , siue ratione alicuius per quod illud ad: contrahit, adeoque de illud omne daas illas a uoluit rationes. contrahi bilis scilicet de con .ahentis. secunda vero propositio quae fuit militet supposita tanquam certa sic habere
quod necessse eg esse ee pluribu conflaresuritionibus , debere de qualibet disi, quo nesse eβ 6se , cuius ratio est,quia id omne quod
ibet causam unam contingentem est etiami mingens Sc contingenter , cum tunc contin-rias causa esse aliquod influat, & non possit fluere esse necessarium quod non habet: ergo γc ipso quod ens quod necesse est esse ex plu- us costatur rationibus debet hoc ipso de eam quodlibet dici quod necesse sit esse ; pro deque probatae ac resolutae manent propos. Haes singulae praecedentis probationis. Probatur secundo ex secundo Praemio prinito : Dem est infinitum ens : Ergo non potest ni Deus in praedicamento . seu sub praedica-:ntali genere. Trobatur conssequentia : si po-retur Deus sub praedicamentali genere, CKllo capite habere pollet infinitatem : Ergoc ipso quod Deus est infinitum ens, poni non
est in praedicamento. Probatur Autecedensisnne quod est sub genere vel habet id quo lex suo genere sub quo est, vel ex propriai distexemiali ratione et sed nec haberet Deu gc C E iff
65쪽
3 α Libeν I V. de predicamentis.
infinitatem ex suo genere , neque ex propristde differentiali ratione: Ergo si poneretur Deus sub genere , ex nullo capite habere posset infinitatem. Maior est euidens, nec non & Μinor quoad primam partem , puta quod non habere ret Deus infinitatem ex tuo genere , lub quo esset, cum genus' illud esset eiusdem rationis in aliis entibus creatis in eo communicantibus, quibus tamen non praebet infinitatem. Probatur igitur inor , quoad secundam partem si ha herct Deus infinitatem ex ratione propria se a differentiali, vel hanc haberet secluso gene Ie, vel simul tantum cum genere : sed nec secluso genere nec simul tantum cum genere: Ergo si Poneretur Deus sub genere non haberet etiam infinitatem ex differentiali ratione. Maior
patet ex iter minis., Probatur Minor , & quidem primo quoad primam partem este Deum infinitum ens, hoc habet quia Deus est ; sed casu quo esset Deus sub genere non haberet secluso genere quod esset Deus , ut per se patet:
Ergo nec haberet secluso genere in sinitatem ex ratione propria. Iam vero probatur eadem minor; quoad alteram partem. Quod habet simul tantum cum genere infinitatem , habet infinitatem prout ad eam concurrit genus : sed impossibile est quod genus ad hanc concurrat infinitatem Dei, cum esset essentialiter quid finitum ut pote eiusdem rationis in Deo de in Cntibus creatis . Ergo nec haberet Deus infinitatem simul tantum cum genere , scut nec genere secluso : Ergo casu quo esset Deus sub genere , non haberet etiam infinitatem ex disterentiali ratione : Erg. casu quo esset Deus sub genere ex nullo capite habere posset infinitatem : Ergo hoc ipso quod Deus est infinitumens quod est secundum praemissum principium a poni non potest sub praedicamentali
Trobatur tertio ex tertio praemisso principio
Deis est ens fimme se uniuersaliter perfe
66쪽
lum : Ergo non ponitur Deus in praedicamen-γ. Probatur conseqtientia. Esse summe dc uniersaliter perfectum stare non potest cum ly esse ab praedicamentali genere : Ergo hoc iplouod Deus est ens summe & vniuersaliterer fectum , poni non potest in praedicamento. robatur Antecedens, summe dic uniuersaliterer fectum exurgere non potest ex particularius solum perfectionibus , sed omnis perfectiontis praedicamentalis . seu positi sub praedica- ientali genere non, est nisi particularis perfe-io : Ergo summe dc uniuersaliter perfectumare non potest cum ly esse sub praedicamentalienere. maior patet ex ternatius.Trobatur Mi-
or omnis lperfectio entis praedicamentalis vel st determinabilis vel determinaliua 3 cum vel l teneat ex parte generis vel ex parte differenae : sed tum determinabilis , tum determinati. a est particularis tantum perfectio: Ergo omnis 'rfectio praedicamentalis entis est tantu partia laris perfectio. Maior est certissima vi conabit ex dicendis infra. Trobatur Minor. Per Hio quae ita est haec ut non sit alia nee formater neque eminenter est particularis tantum trfectio ut per se patet 3 1ed tum determinalis tum determinatiua perfectio ita est haec, nec formaliter neque eminenter sit alia, cuin terminatiuum super adueniat fimpliciter lo-iendo determinabili , quod quidem verum in esset, si unum esset vel formaliter vel emiani et aliud : Ergo tum determinabilis tum
terminatiua perfectio est perfectio tantumrticularis: Ergo omnis perfectio entis pomib praedicamentali genere est particularis tan-m perfectio: ergo ens summe & uniuersaliterr fectum stare non potest cum ly esse sub praecamentali genere : Ergo hoc ipso quod Deus ens tum me & uniuersaliter perfectum quod
67쪽
Liber I V. de Pradicamenim So intur obiectione .
Obiicies primo : cui non repugnat Iationis Videaηtμη compositio, non repugnat poni sub praedica- ρη mentali genere; sed Deo non repugnat coposi- lUsini tio rationis i Ergo nec Deo repugnat poni lubs praedicamentali genere. Maior supponitur cer mentu in cuin rationis compositio importet aliquid sq,6. commune de aliquid proprium , subinduque N Uημε . importate possit rationcm aliquam genesicami κ. Φημ' praedica in entalem, de rationem differentiale in. Probatur minor. Si repugnaret Deo compositio, Iationis , repugnaret maxime ratione sui oppositi, festicet simplicitatis summae; sed ratione
simplitatis summae non propterea repugnat rationis composito : Ergo Deo non repugnat Ia tionis compositio, Maior patet ex terminis. Probatur minor: non minus videtur Opponivnitati summae distinctio rationis , quam summae simplicitati rationis compositio : sed Deo quam tumuis summe uno non propterea repuissisat rationis distinctio : Ergo nec ipsi quamθetumuis tam me simplici repugnare debet rationis compositio. Rei . Negando Minorem, quod quidem negatum praeterquam quod colligi potest ex probationibus adductis & 1pecialiter ex prima probatione, ubi euidenter meo iudicio ollentum Nesa. est repugnare conflari Deum essentialiter luribus ex rationibus , potest praeterea suaderi ex eo quod in omni composito in quantum tali est
aliquid quod non est ipsum ; nulla enim partium homini; est homo , nec aliqua pars pedis cst pes : Ergo hoc ipso quod Deus esset ratio isne compositus, deberet aliquid in eo esse, quod secundum quod esset in ratione apprehendente non esset Deus : Iam sic est quod hoc repugnat omni de Deo conceptui, si talius non sit r1ed verus seu formatus Cordato Theologo
68쪽
tuast. II. virum Dam ponatur, o c. ps
ceptus terminetur conceptibiliter ad Deum summe simplicem, de cuius quidem natura est esse illud omne, quod habet, ut notat D. Augustinus II . de civit. Dei cap. I O. ac proinde cuius conceptae naturae repugnat quod in ea sit conceptibiliter aliquid habitum quod non sit ipsa : Ergo vere repugnat Deo compositio Iationis: Unde ad probationem Nego similiter Minorem : ad tertium vero Nego paritatem Naioris , cuius dii paritatis ratio eii; quia tantum abest quod distinctio rationis opponatur auI videatur opponi unitati suntinae, quin imo
unitas summa habet fundare distinctionem Iatio uis , in quantum scilicet summe unum habet adunare in se quae sunt in inferioribus dispersa , subindeque dc habet unum manen Sdc ratione tuae summae unitatis virtutem prae
itandi quae per plura praestant aI in inferioribus, quod est praebere fundamentum intellectui ad formandum de illo distinctum conceptum, sub indeque de distinctionem rationis : e contra vero ens summe simplex cum ex tui natura hoc habeat ut inquit Augustinus quod sit illud omne quod habct, conlequenter fit quod hoc ipso quod est in ratione, sc condeptum terminat lub ratione summe simplici , hunc excludatronceptum , in quo non esset illud omne quod haberer, seu in quo & iuxta quem aliquid in o est et quod ipsum non csset: Iam sic eli quodalis est conceptus compositi seu compositionis rationis ἱ cum , ut dictum fuit supra , in 3mni composito in quantum tali si di debeati Ie aliquid quod non est ipsum : Ergo summae implicitati repugnat omnino compositio ra-ionis , non autem su mae unitati rationis di- tinctio. Instabis: non repugnat Deo praecisio ta-ionis : Ergo nec repugnare potest compositio attonis. Ῥeobatur antecedens. Ideo ex solu-ione data repugnat Deo compositio rationis;
Iuia i myostaret haec aliquid quod non esset Deus i
69쪽
Deus; sed etiam praecisio alleuius a Deo aliquia importat quod non est Deus: Ergo hoc ipso
quod, non Ie pugnat Deo praecisio rationis , neeae pugnare potest compositio rationis. Proba-sur O Iinor: ibi aliquid coneeptibiliter impotigatur quod non est Deus,ubi aliquid concipitur Deo no concepto; sed ubi praescinditur aliquid a Deo tunc aliquid concipitur Deo n6 conceptor Xrgo ubi pr scinditur aliquid a Deo, aliquid im-xortatur salie conceptibiliter, quod no est Deus. Respondeo negando consequentiam Ob Ia- . tionem flatim afferendam , ad probationem vero nego minorem ad tertium autem in quo vim faciunt aduersarii Nego Maiorem,
PIO quo notandum est & quidem serio Mdiligenter haec duo quae confundi solent
ab aduer1ariis, eo quod nimis confuse procedant in hac materia , toto caelo differre dc fatere omnino diuersos sensus , subindeque & arguere diuersas consequentia S, puta:
non concipitur aliquid Dei ut Deus seu subratione Dei ; Et illud et concipitur aliquid Dei suod non est Dem , seM ut non aeeus: Haec
inquam duo toto ca Io differunt , dc faciunt mmnino diuersos sensus, eo quod scilicet ad primum lassicit, quod aliquid Dei concipiatur, taliter quod non explicet in suo concepi u lyesse Dcum ; hunc enim omnino verificatur quod non concipitur aliquid Dei ut Deus. siue sub ratione Dei r at vero ut' verificetur secundum , seu ut concipiatur aliquid Dei, quod non est Deus , seu ut non Deus, non tantum requiritur quod ita concipiatur , ut
non e Splicet , θ esse Teum, in suo conceptu, sed etiam ut neget dc mcludat illum a suo
Onceptu, cum tetminetur conceptus ad non
Deum seu ad aliquid, ut non Deum : Iam sic est quod ad hoc ut in Deo fiat praecisio primuin illud susticit , siue fusticit quod aliquid Dei non concipiatur ut Deus , siue . sub ratione Dei , ut per se patet 3 e son-
70쪽
tra vero ad compositioncm rationis hoc etiam secundum requiritur , sine requiritur quod concipiatur aliquid Dei quod non Nota. lit Deus , seu ut non Deus di, cum sicut in
casu composito est aliquid quod non este aliter ipium , sic in composito rationis sit k debeat esse aliquid , quod secundum
auod est in ratione ila in conceptu non it ipsum : Ergo multo inagis requiriturd compsitionem rationi Sc quam ad praeci-ionem rationis ; ac proinde ex eo quo admittendum sit , ut admitti solet fieri possen Deo praecisiones rationis , non tamen ropterea sequitur posse reperiri in Deo. ompositionem Iationis. Urgebis et Deus cum hoc quod est ratio-e compositus , adhuc concipitur. ut Deus ergo Deo seu Dei conceptui non repugnat ampositio rationis. Probatur antecedens. eus cum hoc quod est ratione composiis , adhuc concipitur ut incompositus reater Ergo adhuc concipitur ut Deus se niecedens videtur certum , cum ly essetione tale arguat ut plurimum non elle aliter tale. Trobatur consequentia. iniam ii habet Deus ex modo quo concipitur, lod condistinguatur contra enS creatum,mdiu concipitur ut Deus t nil me ipso iod incompositus realiter , habet, ex quondistinguatur contra ens creatum : cIgoic . ipso quod concipitur ut incompositus aliter,concipitur ut Deu S. Ressondeo negando antecedens , cuius gati ratio aliunde colligitur ex dictis sua : ad huius vero proh*tionem respondent. qui negando antecedens aiunt enimod compositio r*tionis , quamuis si ionis debet tamen habere fundamentum parte rei cognitae 3 cum non sit coinsitio rationis ratiocinantis , sed ratioci-