장음표시 사용
21쪽
I6pretatione memphitica, Theodotionis. versionem , quam post Origenis tempora, reiecta versione septuaginta virali , ob nimiam illius a textu hebraico diversitate in , ecclesiae receperunt,fundamentum quidem copii- cae versionis sistere constat; haud vero, quam ex pluribus istius textus exhibeat recensio- .nem 3 vel an certam quandam secut sit, an vero ex pluribus meliora elegerit, definiri potest . Saepe enim codicem sequi- Iur alexandrinum , quem non solum Alexandriae exaratum, sed ecclesiae quoque alexandrinae i n servi i sse , ex internis quibusdam criteriis suspicantur editores volu minis bibliorum graecorum a Grabio ex
ipso alexandrino codice descriptorum M. At-
a Praeter graecitatem alexandrinam , quam codicem alexandr. magis quam reliquos τωνα codices redolere, ex dialecto ionica , cui lingua alexandrina proxime o . accessit , ionicaque ipsarum vocum scriptione , asia serunt editores codicis alexandrini codici quoque addita sunt varia antiquitatis ecclesiasticae monumenta, ex qui . bus illum ad ipsam patriarchalem ecclesiam alexandrinam pertinuisse patere videtur inter quae praecipuum locum merentur, genuina S. Athanasi ad Marcellinum .
epistola de psalmorum praestantia dc usu Odae ad calcem
22쪽
IT tamen in eadem memphitica versione haud desunt loca in quibus textum LXX. Vir.editionis romanae , aldinae complutensisque praefert aut ad ipsum fontem accedens hebraicum. accuratius quam graeci editores exprimit. Eadem quoque memphitica Danielis versio a saltidica differt adeo , ut utramque ex eodem fonte haud derivatam esse posta satis appareat i quod & utrique versioni maiorem tribuit auctoritatem atque fidem , & argumento esse potest, non recensionem Theodotionis Origenia nam secutos fuisse interpretes copticos ; sed e , aut ex variantium: ledtionum comparatione , linguaeque hebraicae cognitione , magna licet semper Ι heodotioni fide habita, versiones suas vere criticas concinnasse; quod tamen ex inis
dole ipsius linguae, & simplicitate illorum ,r B qui-
psalmorum adnexae, inque usum ecclesiasticum dispositae ; Naechab. libri iri. & IV. in reliquis Orientis ecclesiis praeter alexandrinam haud lecti denique hymnus euchari iticus magnus , cuius 4n mesesia aleκandrina a vulgatissimum fuisse usum constat; atque psalmi quidam, Salomo nis nomine insigniti, mit alexandrinam maxime sapiunt dialectum. De quibus omnino ea conserenda , quae in praelatione laudata disputata sunt.
23쪽
I 8 quibus procul dubio versones tribuendae sunt, de ex summa ipsius gentis aegyptiae, ex qua nulli nobis innotuere homines vere docti, barbarie , haud ita magnanii veritatis praelescit speciem J r aut, duas praeter illas quas habemus , in Aegypto extitisse
recentiones textus graeci , ex quibus inter pretes hauserint. Cui l. autem sententiae S. Hieronvmi testimo, tum favere videtur .
qui in praefatione sua ad libros Paralip. expressis docet verbis: Alexandriam O Aemptum in septuaginta suis Heschium laudare aumrem: ceterosque ibidem Sacrae Script. recenset editores Origenem nimirum & Lucianum quorum exemplaria in provinciis ecclesiae graecae auctoritatem publicam nacta essent. Sed quaenam in edendo textu graeco post immortalia Origenis merita fecerit Hesychius
iste , quem episcopum cuiusdam Aegypti urbis a Martyremque sub Diocletiano fuisse censent viri docti , & quos secutus sit
24쪽
eanones criticos in edendis emendandisque versionibus septuaginta senum 3 id. cum paucae admodum supersint de opere hesychi
no notitiae , parum nobis constat. Ex toto quidem S. Hieronymi iam citato e Alexam
driam Aegnium in Ieptuaginta suis Hessi
ebium laudare aiactorem , illos codices , quos alio loco nuncupat S. Doctor a , Hesychia nam exhibuisse recensionem coniici posse videtur. Quamvis autem nullum exinde nascitur criterium caracterum illorum inter norum , quibus alexandrini isti codices a reis
a) S. Hieronymus comment in Isaiam lib. XVI. ad cap. LVIII. Uer. I. Quod in a sexandrinis exemplaribus in principio huius capituli additum est di adhue in te erit laus mea semper.Et in fine & ossa tua quasi herba orientur &.pinguescent , & haereditate possidebunt ,, in generationem & generationes,, in hebraico non ta bentur , sed ne in septuaginta quidem emendatis dc veris exemplaribus : unde obelo praenotandum est . Eκ qui . bus verbis colligi poste videtur loca in hesychianam edutionem,ii quidem eadem esse eoniici potest quae alexandrina , irrepsisse, quae acutior ars eritiea haud probave
rit ; illamque , aut nulla in distinguendis variis teistionubus , atque additamentis adhibuisse signa diaeritita , aut saltem illa in laeis quoque maioris argumenta passim omitisse.
25쪽
liquis distinguebantur, cum id tamen affris
mari posse videtur, exemplaria graeca , quo propius ad hebraica adcederent, iterum ab Helyctalo emendata filisse; haud vero quam alii habuere opinionem novam plane ab illo conis istam fuisse U. I. versionem . Quam quidem Hesychii editionem per eccletias Ac gypti publicam quandam habuisse auctoritatem A S. Hieronymus docet, qui tamen illam haud ita probasse videtur a . Ceterum nostri non est consilii , quaestionem toties agitatam , utrum hesychiana editio in codice alexandrino aliisve celebriorum U. T. codd. conservata nobis sit, an vero penitus interciderit 8 iterum expendere η . Liceat
a) S. Hieronym. in ead. Prae ad Paral. ,, Nunc ver cum pro varietate regionum diversa serantur exemplaria,ec germana illa antiquaque translatiost corrupta atque violata , Alexandria &c. et id. in praes. in evaligelistas ad Damasum Pont. Praetermitto eos codices, quos a L ciano & Hesychio nuncupatos paucorum hominum asserit pervetulia contentio, quibus utrique nec in Uet. i strumento poli septuaginta interpretes emendare quid licuit . , nec in novo prosuit emendasse ; quilin multarum gentium linguis ante translata doceat esse falsa , quae aia
... Adeant Lectores praefat. bibl. Oxon. vol. II. pr , 2 Posit. XIII.
26쪽
tamen coniecturam exponere, cui ipsa S.Hieronymi verba r Alexandriam ct Aeg3ptum Heschium Laodare auctorem , favere videntur ;recensionem nimirum sacri codicis hesychia. nam in una alterave versionum coplicarum nobis superesser quas cum publica antistitum auctoritate , aut confectae , aut saltem in ecclesiis receptae sint, textus quoqu. ab ecclesia Alexandrina probatos secutas fuisse cuique patebit. Nihil tamen certi, priusquam plures V. T. libri in utraque editi sint versione, hac de coniectitra definiri poterit: imprimis cum praeter fragmenta Tu hiana, unicum Iet cmiae a Vingarellio v. cl. edito , & Danielis illud, cuius edendi curam sit scepimus, nullae plane exstent. Ἀ-hidicae V. Γ. reliquiae typis descriptae . Quae autem de Hesychio diximus , ea &plerumque afferenda sunt de S Luciano Mata tyre, ecclesiae antiochenae presbytero & Hesychii aequali, qui aliam celeberrimam adoronavit lac. textus editionem , cuius num su-'
posit. xIII. R. P.G.Fabricy in libro in dic.vol. II.P. 4. - 9 . ubi quae hoc de argumento dici possunt clare exposita invenient. Diuiti od by Cooste
27쪽
persint reliquiae,nec ne,valde est dubium sit, Ex quibus omnibus patet: nulla pene hactenus haberi subsidia externa in versionibus copticis illustrandis ; omnia autem ex ipso earum sedulo examine derivanda esset id tamen certo asseri posse , secundum diversa confectas illas esse exemplaria , ita ut duplicem & diversum sistant textum satque in alexandrina & coptica ecclesi non hesychia nam solum, sed alias quoque receptas fuisse Olim των O' recensiones; duas nimirum ab utroque interprete coptico e X- pressas , illamque , quam exhibet codex ale. xandrinus; si Oxoniensibus editoribus ab he- sychiana editione illum diversum esse asserentibus, fides est habenda. Sed satis superque iam in tanta rerum inopia hoc de argumento disputatum est , cui librorum fac. cod. , qui in bibliothecis latent, editiones & illustrationes , casusque fortuiti, qui magnis saepe rebus occasionem praebent, 'maius forsan lumen aliquando dare poterv nt.
S. IIII. a Vid. de S. Luciano quoque quem laudavimus R.P. Fabricii locum ,
28쪽
Accedo iam ad aliam disputationem de antiquitate versionum coplic*ruin: in qua primo, quae hucusque cruditis de ea visa sunt, & auctoritates quibus fulti sunt. paucis adducendae mihi erunt: tunc autem ex accurata earum disquisitione & inter se comparatione, & ex novis quae aetas nostra protulit litteraturae copticae incrementis , meum de iis qualecunque iudicium exhibendum erit. I. Omnes quidem ecclesiae doctores, qui vitam S. Antonii , coenobitarum in Aegypto, immo per universum orbem parentis enarrant, in eo conveniunt , illa io, quamquam nullius praeter vernaculam linguae gnarus esset lectiones tamen Sacrae Scripturae in ecclesia recitatas audiis , summoque semper studio sacras litteras coisluisse . . Fuerunt praeterea, ut ex historiae
ecclesiasticae scriptoribus, actisque Sanctorum constat , tot alii deserti Thebaidis Anachoretae sermonis graeci plane ignari, quorum tamen semper summum studium . in legendis sacris voluminibus versabatur equin etiam conciliis, Ephesino & Calce
29쪽
2 donensi interfuisse episcopos fertur, qu :, cum graece nescirent, ac ubus synodicis aegyptia. ce subscripse i in t ω : quos tamen sacria in coindicem legisse , in homiliis ad populum interpretatos fuisse , caeterisque laciae liturgiae officiis rite funistos esse , in dubium
revocari omnino nequit. Consuetudine in praeterea antiquae ecclesiae aegyptiacae fuisse, sectiones sacri textus graece in coniscione lectas, coptice quoque interpretari, superioribus iam ex Renaudotio notavimus. Quamvis enim incertum esse contendat Renaudotius, utrum versiones illae ore statim traditae , an vero ex codice recitatae fuerint, litterisque mandatae ; hoc tamen ,
dubium ex summa primarum ecclesiarum erga sacros codices religione, & ex ipsa linguae copticae indole facile amoveri potest . Linguae enim valde eXcultae , uti erat& graeca & latina, est character distinctivus , ut verba unius facile in alteram trans ferri possint:atqui cum graecus sermo in copti. cos Soloecismos vertendus erat, illud ex imis proviso fieri potuisse, nemo facile crediderit. Ex
30쪽
a Ex qua sequi videtur, lectorem ecclesiae verrisionem manu exaratam ob oculos iam habuisse . Dubia autem quae ex silentio Clementis Alexandrini, Origenis & Cyrilli deversione aegyptiaca contra aetatem illius ad prima haec ecclesiae tempora revocandam , moveri poterunt, illa , sicut fer omnia alia eiusmodi argumenta ex silentio auctorum ducta, levia sunt; cum praeterea etsi totius lac. codicis versionem saeculo post Christum natum secundo absolutam fuisse negaveris, certo tamen indubitanterque ex antiquis liturgiis constet, illos saltem libros , quos ecclesiae ubique lorum legerent , Psalterium nimirum, Evangelia, librosque, sub nomine Apostolus cominprehensos coptice exstitisse , & a primaevis inde ecclesiarum coplicarum temporibus, quarum mater atque princeps alexandrina,
apostolicae fuit institutionis f quippe quae
ex constanti ecclesiae traditione a D. Marisco fundata erat J lectas , recitatasque fui si se . Suo vero tempore , saeculo nimirum quinto ineunte , totam Sacram Scripturam , Prophetas & Apostolos , in versio. ne aegyptiaca exstitisse, testatur Theodore