Orientalia

41쪽

fiearetur.

Ad eolon 3 . - hic oppositum est antecedenti in secundo hemistichio coli ΣΦ, ante quod non repetendum est m e primo hemistichio. ipso, quod iteratur vocabulum, eDsus est: uerum mulli, sive secundi vel alii multi. Significiatur Bavidis in lago comites, qui, quamvis regem suum B deseruissent, tamen de causa eius dissidentes et desperastes metuebant, ne deseruisset eum Deus. Ad colon 6 . - Pronomen personale ante verbum personale hic, ut plerumque, inpositionis causa expreMum est. In hoc et sequenti colo suam in Deo fiduciam opponit multorum, id est comitum suorum, dissidentiae scolo δ' ' . Me, idquit, mea, quam in Deo collocavi, fiducia adeo tranquillum esse sinit, ut securus dormire potuerim. Nec vero sesellit me fidueia mea; integeret salvus erigilavi: nam IMO

em xidEtur, quod, quum illud viros, hoc homines significet, illud io viris compellandis honoratius habitum sit. Hic darides comites suos milites compellat. A nonnullis horum erebantur sermones, quorum argumentum iudicatum est ps. 3: 3. A talibus sermovibus ipsi probrosis, et vanis salsisque, desistant, Vult. Ad colon 4 μ . - Particula ' in Um hic vulgarem habet topulandi vim. Coniungitur cum antecedenti sententia iuxta

42쪽

sensum, qui hic est: Ne amplius honorem meum probro .cialis vanis istis falsisque sermonibus. Cui aptissime subiungitur: es agnosciae, Iehisam etc. - Sequentia autem huius membri verba aptum non praebent sensum. Primum enim non apparet, cur si dixerit poeta pro 'imm. Ut indesnaum sit nomen 7 At enim sic etiam miniis significat, se ipsum esse, qui eximia Dei fruatur gratia: qui tamen verborum sensus sit. Tum sumunt quidem interpretes, verbum 'bari salias et Haes, quod proprie distinguere significat, hic eodem modo in bonum se um usurpari, ac Galli- eum distinguer. Sed Hebraicum verbum hoc, quem ei hic tribuunt, sensu non magis usitatum est, quam Latinum distinguere. Conferatur modo Ies. 29: 14. Idcirco pro b legendum esse arbitror si mora. Litterae ', ' et ' ,

quae nonnisi latitudiue et longitudine disserunt, facilδ ascribis librariis inter se permutari potuerunt: et, si conserantur ps. 31: 22 et 17: γ, vix dubitari posse credam, ita scripsisse poetam. Sic aptius quoque cum hoc cohaeret

membrum sequens.

Ad colon 5 R . - Τransferendum est sic: Commovemini licet , sed ne peccetis: dicite in animis vestris in cubilibus vestria, sed silete. Non veto vos, inquit, anxios et sollicitos esse: sed cavete, ne quid ideo peccetis; sive in me sermonibus istis mihi probrosis, sive in Deum dissidentia; sivem, quod, quum sermones vestri etiam ceteros animum despondere faciant, bonae causae noceatis successui. Anxias istas curas cum animis vestris volvite in lectulis vestris; sed silete. Colo si ' addit: Facite sacriscia iusta, et eo Mite Lehο-e. Facite, quod vestrum ossicium est, sacri ia iusta, quibus Dissiligod by Cooste

43쪽

numen reddatur Propitium: sed, hoc facto, vos Deo committite. Apparet autem ex his Davidis verbis, illa aetate iusta et Iegitima fieri potuisse sacrificia in omnibus locis, etiam procul ab arca foederis. Ad eolon 7 μ : Multi dicunt: Quis videre nos facies bonumZTolle svper nos tacem vulius tui, Iehomas Haec omnia verba esse videntur anxiorum et desperantiu-Davidis comitum: nam ipse eolo sequenti sibi propitium Dei savorem iam apparuisse, letaram super ipsos lucem vultds sui iam extulisse dicit.

Ad eolon 8- . - radidisti laetitiam animo meo, ex guo frumentum mustumque eorum μεια sunt copiosa. Spectat di ides, quod narratum legimus 2 Sam. IT: 22 sqq. , postquam rex cum suis Mahanaemum venisset, aliquot in iis r gionibus viros copiosum ipsi et comitibus eius sponte sua prospexisse commeatum. Ex hoc iam cognoverat, se numen

habere sibi propitium.

Ad colon 9 R . - rir vix aliud quicquam hic significare potest, quam unci. una cum ceteris, pariter ac ceteri: atque ita intelligitur, Davidem hoc carmen fecisse, Postquam ceteriis, certe plerisque, suis comitibus iam dormientibus ad multam noctem vigilasset, regias suas curas animo Suo vol- eus, sin tandem hoc carmine et his ad Deum precibus te ans ac deponens hac cogitatione, solum Iehovam ipsum tueri et pro ipso vigilare Pome.

Ad colon 3u et 4 . - Recte Graecus interpres Al xandrinus rem, quod a Masorethis cum quarto colo iunctum rit, Cum tertio iunxisse videtur. Quin postulat hoc membr0rum parallelismus, quum ita in posteriori tertii coli mem-ss. 3

44쪽

hro sit, quod isti m 'χbu tu priori respondeat. Postulat quoque illud Tis, tam significanter ante verbum collocatum. Arctissime autem quartum colon cum tertio cohaeret: sedulum Iehovae se poeta dicit cultorem esse, qui iam cum aurora pie numen eius veneretur et adoret. Singulae huius carminis strophae tribus colis constant. Ad colon 5 et si R . - ridiar ei, non 'viIur homilio tuo malus: id est, ex moribus Orientalium, non protegis eum. De commoratione in aede sacri nullo modo cogitavit poeta, neque in quinto, neque in sexto colo. Nam noti est vertendum sistunt se, sed subsistunt non subsistunt coram oeulis tuis, id est oculi tui sancti eum tolerare n queunt. Parallelum est o Odisti. - Vocabulum dis,m, superbi, et ipsum verbum Bri superbiendi sensu, quum, praeterquam in hoc carmine, nonnisi in psalmo 73'i' et 75 reperiantur, qui uterque Asapho tribuitur poetae; veri haud dissimile esse videatur, hoc carmen eundem habuisse auctorem. Comprobatur hoc eo, quod animi sensos, qui in hoc carmine produntur, cum iis, qui in 73μ' psalmo regnant, omnino conspirant. Fortasse etiam sequens psalmus sextus eundem auctorem habuit: nam etiam huius poetae lucta est cum impiis et improbis, eosque pietati suae periculos sentit. Ad colon 8' et 0 φ . Suspicor, ultimam 8 coli vocem MN a cum 9 esse iungendum, ut in parallelismo conve niat cum 'Paraa, at tuo huius coli tria membra in hune modum distribuenda esse:

45쪽

insidias res meos: aequam fac coram me viam tuam. Sensus

est: Duc me ita, ut maneam in reverentia tui, tuque me, ut pium tuum cultorem, krtunes. Fac me incedere in plana et aequa via, ne facise labar. Fac ita propter insidiatores meos, id est, ut sequens colon declarat, propter impios et improbus, qui me a tuo cultu et pietate mea seducere tentant.14 eolon 11 . - Verba usus linguae et parallelismus membrorum non permittunt aliter vertere, quam hoc modo: cadant propter consilia sua. Praepositio R ita eclusam significat valetque idem ac vernaculum Pan - e. Sensus igitur est: cadere eos faciant ipsa eorum consilia. Atqui, liret idem sensus sit, valde tamen placet, quod mu-keit, sed ipse improbavit, Ηitrig: 'iara usio . Sequens parallelum membrum uari reu ma verti debet: in multitudine sugiliorum eorum impelle eos: id est, fac eos in multitudine flagitiorum suorum adeo proruere, ut mant in perniciem.

Ad eolo In 'dit muri prior vox in ultima syllaba palliata pro Κameis habet. Nam, quando duae voces, quatum prior acuta, altera monosγllaba vel hisyllaba paen acutarit, arctius iunguntur, tunc saepissime, ut evitetur duarum statarum , quae ambae tonum habent, concursus, prior vox .eeentu suo privatur, atque, quae vocalis in ultim si eius iuposita syllaba propter tonum paululum producta fuerat, eorripitur. Arctior ambarum vocum coniunctio hoc in casu plerumque per lineolam Mahheph significatur: sed, quum donnunquam alibi haec lineola neglecta sit, tum, ut hic

46쪽

36 ANNOTATIO AD addoretur, certe non erat necesse, quoniam per accentum

Merca cum Mali ac, ultimae prioris et primae posterioris vocis syllabae tanquam duabus unius vocis sγllabis adscriptum, arctior illa coniunctio satis indicabatur. In uno tamen manu scripto exemplari lineolam Mahheph ex abun danti adscriptam invenit I. H. Michaelis. Cf. Gramm. Hebr. I 58 in annotatione 24β. Ad colon 4 φ . - Ηic et quater alibi, i Sam. 24: l9, Iob. 1: 10, Eccl. 7: 22 et Neh. 9: B, Masorethae pronomen 2 pers. masculinum Dre scriptum invenientes, legere iusserunt rarat. In Grammatica Hebraea, g 89 in nota 1, verisimile esse dixi, in iis locis pronuntiandum esse quemadmodum in tribus aliis locis illud masculinum pronomen sine ri scriptum etiam a Masore this editum est: Num. 1l: i5,

Deut. 5; 24 et Erech. 28: 14: in omnibus igitur his i is eam huius pronominis formam, qua semininum genus distingui solet, tanquam communis generis pro masculino usurpatam fuisse. Quod nunc veri admodum dissimile esse vid tur. Quin potitis statuendum est, auctores Hebraeos in omnibus illis locis ideo m sine ri scripsisse, quod non, ulvulgo re, sed expressius et cum gravitate, sicut in pausa, cum tono in prima syllaba Pre pronuntiarent. Cf. Gram m.

Ad colon a iv . - Singulari numero utitur meta, quia de inimicis suis in universum loquitur, quod expresse dixit

47쪽

PSALMUM VII. 37 quin Pro auctor scripserit rim, quod pronuutiandum sit m ο : et super ea sconcione geutium) in sedem altam sedem iudicis) e fide. Quum verus verborum semus non tutelligeretur, et statueretur, di iret, in auum, id est in coelum, hic significare, rura perperam ria: pronuntiatum ac deinderim scriptum est. De constructione verbi, cum praepiniatioue , conferatur ps. 9: 5, pra uiri: Naed, nz:r consedisti in guium rudex iustus. - Poetam hic non, ut vulgo statuitur, Ieho am fingere peracto iudicio revertentem in coelum, sequentia cola declarare possunt, in quibus Iehovam ad ius dicendum sibi proponit sedentem, eumque, ut iuste ipsum iudicet, precatur.

recte sic legitur, verba, spreta Masorethica membrorum distinctione, sic vertenda esse arbitror: Iehova iudicabit populos. Iudica me, Iehoma, secundum iustitiam meam, et secundum integritatem meam, petsi indutus sum. Hoc enim signi care potest 'bτ super me, ut poeta hic integritatem suam tanquam vestem dicat, quae super ipso sit, id est, qua indutus sit. Cf. Job. 29: 14. Sed, an recte sic legatur, dubitari Posse censeo, quum ideo, quod alibi praepositio is

sic nou offenditur usurpata, tum etiam, quia sic pronomen in 'am abundat. Suspicor pro 'M TI' legendum esse 'ετο I es secundiam integritatem actionum mearum sad verbum ageremes . In antiqua scriptura, in qua littera nondum habebat curvatam istam figuram B, quam nunc in principio et medio vocum habet, et littera ' non multum disserebat a ', illae duae litterae facilius, quam nunc, inter se confundi

48쪽

ANNOTATIO AD

min. Haec verba, ut vulgo leguntur, aptam et linguae Hebraeae consentaneam constructionem non admittunt. Mendum in verbis esse, agnoscunt ii, qui coniunctionem in pyra auctoritate Graecae Alexandrinae ac Syriacae translationum, in quibus non expressa est, delendam esse arbitrantur. At enim ex eo, quod harum translationum auctores eam particulam non expresserunt, non confici posse, eam ab iis in codicibus suis non lectam fuisse, nemo ignorat. rus

interpres saepissime Graecae Alexandrinae translationis potius, quam exemplaris sui Hebraici, sequitur auctoritatem, et Alexandrinus interpres ideo fortasse coniunctionem in translatione Omittendum censuit, quod Graecae linguae consuetudini in hoc loco non conveniret. Nec vero coniunctione illa deleta omnis expedita est dissicultas. Maxima est in illo arium. Etenim non potest in modo iubendi accipi, ut vertatur et stabilias iustum: nam secunda persona in modo iubendi Hebraeis inusitata est, in hac perso ua, nisi negati a sententia est, modum imperandi usurpantibus sv. Gramm.Ηebr. g azi, 372 et 542 in notis). Nec magis pro Impedifecto haberi potest: nam non tantum Imperfectum, si, ut luc, simplicem coniunctionem ' praefixam habet, modi i bendi habere solet vim, praesertim si verbum in iubendi vel imperandi modo antecedit; sed hic modum iubendi requirit quoque parallelismus membrorum. Idcirco igitur non in illo ' in , sed in hoc ' in 'r'rari, mendum esse iudico non autem hoc delendum, sed, quae levissima mutatio est, in ' olim ei simillimum mutandum esse, ut legatur et pro nuntietur stabilia ur iustus, idest stabilis et sma Mi

49쪽

B a iustus eri, et iungi cum colo sequenti, ut nova iis inchoetur strophe. Hoc igitur colon 10 tribus, sicut antecedens 9 , mustat membris: Cesset Iandem malum improbonum ἰωαbiliatur iustus: Et explora corda renesque.

λd colon 13' : a d ', et in ipsum directa habeι lethalia tela. Cum significantia initio enuntiationis coli catum est in ipsum simprobum, pii poetae inimicum .

Antecedit enim, nisi desistat improbus, gladium suum aeuturum esse Deum; arcum suum Deum iam tensum habere atque aptatum, id est, collato ps. ii: 2, aptatas in arcu sagittas. Nunc additur: et in ipsum sui, nisi desistat, statim in eum iaculetur directa habet lethalia tela. - Sequentia erba, BI uri sagittas suas missilia ardentia facia

si e faeiet: lingua vernacula: xjn piklen m-λι is, of nathb mahen, tot brandera of bran tulen), significant Deum pro sagittis fulminibus uti.

Η. Ε. G. Pauli coniecturam, pro riὶn pronuntiandum esse m laudatur, celebratur, non iam dudum omnibus interpretibusilae Placuisse, ut eam felicissimam et verissimam iudicarentemendationem. Masorethae perperam rizn Pronuntiarunt, quia perperam vocem interpretabantur. Nam secundum eam, quam traditione acceperant, interpretationem, quam Chal daica, ac Symmachi Graeca et Hieronymi Latiua translatio posuis o Conservavit. vocem - a verbo am derivatam esse censuerunt, ideoque, ut aliquam ab hoe vorho dorivatam

50쪽

Drmam haberet, pronuntiarunt, tanquam Infinitivum nominalem cum terminatione seminina, sicuti ren Gen. 46: 3. Quam Masorethicam interpretationem si improbamus, quid est, cur retineamus istam pronuntiationem, neque esseramus

cum Graeco Aloxandrino interprete, qui ἐπηρθη reddidit, rim7 Quod enim dicit De Wette, laudandi seu celebrandi

verbum non congruere cum eo, quod additur, eru: π -- per coelo, in eo fallitur. Nam praepositio hic non eo sensu accipienda est, ut vernaculo boum reddatur. Valet hic vernaculum Over, quemadmodum non tantum significat boven de αarde, vel OF de aarde, sed etiam Over deaarde. Eodem modo ps. 148: 13 legitur: ure: rimis , rinoria eius super terra et coelo est; id est, gloria eius patet, qua patet terra coelumque. Igitur sensus verborum est: cuius celebratur gloria, γα patet coelum. Respondet in antecedenti membro parallelo 'Crur G2 per omnem terram, id est qua patet terra. Quod autem Hiietis dixit,

ideo nou licere rir' pronuntiare et celebratur transferre, quod nusquam in hoc carmine de celebratione laudia divinae sermo sit, id an satis considerate dixerit, videat ipse vir acutissimus. Quid enim designet, si proprium spectemus verborum sensum, Proxime sequens 'ora ea ore etc. 7 Et quis adeo hebes est, quin sentiat, poetam hic non proprio sensu intelligi voluisse, sed eo, quo legitur ps. 19: 2: coeli pra dicant gloriam numinis ZAd colon 3--: : Tra zr re a: b. Quum verbum cI, F ii,, in sermone Arabico, praeter iaciscendi, otiam obiurgandi, reprehenderidi et culpandi notione usitatum sit, non dubium esse videtur, quin vocabulum zrinu et hic, et ps. 44: l γ, ubi pariter cum V κ coniungitur, obiurgatorem Seu rePr Dissili od by Coosl