Historia Pelagiana & dissertatio de Synodo 5. Oecumenica in qua Origenis ac Theodori Mopsuesteni Pelagiani erroris auctorum iusta damnatio exponitur, et Aquileiense Schisma describitur. Additis Vindiciis Augustinianis pro libris a. s. doctore contra

발행: 1673년

분량: 478페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

is Vindiciae Augustinianae

CXXXV.

Censeres: S. Angustiniis Fui initi sinione praemotis 'tares s Us eius Utius sum d mustis,

vita, nempe lansenii , --celebre dictum veluti vi sumus, refutaritas. δε- Hucw- straιm Deus raria uodnna a p. tegura referret Paries caeteros partitius mensuram Dei. Lib. g. con. Iulian. P. Lutilas esse, ted Auzustinum necessarium, imo unum N crevsae t- stomachisoaιs indigesta maledici mo omni materia Theologica sufficere. ma mpositio rum eruditate rumpatur, in hoc ratame, si audes, πι- mora vatim exuraerarmem, sed etiam Πλι- ω-msai tuas vanitates, σ msanias mendaces Cre. rimum continer . Insignis Ecclesitarum Dinor lem l . Lib. 1.c .eaud. p. g.

Martinus V. Papa. de christo, de fide, is religione es quid saperent, emitas in ore erat A rustinus, mi nihil 'ne ex sacris literis possit, nisi eo Duce intelligi , nihil nisi eo inre prete explicari. Eo iam authore factum est, mi nec Philosophis sapientiam inuideamius,

non Oratorum eloquentiam desideremus, non studioserum ingenia requiramus, non donique nobis acumen Aristotelis nec arium sit, non Platonis eloquentia, non prudenti Varronis, non grauitas Socratis, non authoritas othagorae, non Empedoclis solertia , non cuiusquam illiurgeneris hominumscientia, ac mirtus exemplo, aut documenta nobis.

se debeat. Iam nilis Prophetarum oracula, idem Aposto lorum evoces refert, idemcmnem omnium seri toraram sensem exprimit, mnus postremὸ omnium Patrum, sa puniumquὶ ingenia, acstudia exhibet; meritatem quaeris, si doctrinam, spietatem, quis doctior ' quis iustior ' quis, mi ita dicam, sanctior Augustino ' In sermone dotranslat. corporis S. Monicae.

CXXXIII.

Censores. S. Augustinus. est cur S. Pauli, at S. Augustini vobis tenea. sic vis Disputatoribus mis praeiudicare catholiris n-mur, qvi aliquando omnia mera Dei Muntati attribue- nulla, qua- his ,sicut putas, incauti affusa , vobis obit revidentar etiam absque arvo bo rum nostrorum ope in cimus , quid stac, nisi dicere, etiam in Scripturis Samirum inruau. Hos enim duos ma ius viros, quasi duo ctis ea, qua prose Uurpant haeretici. incauti .sfusae 'maria magna tonsiderare inem est, cui ingenii sui im- quo scelerarius.-d potes dui e Lib. 4. operi impetu. ipem munum litus ita exundant, ut aberum pro aliquo co Iul. P. a. tempore Reum relinquere Hlle videamur I Uetam β' - .cuit Oceanus postquam in aliquam plagam efφῶssparsusU , m limites sibid Deo constitisas rer editur, sic istium di Uri postquam in rebelles veritatis impuviatores insiluerant, ad uosuillam qualitatem adisica ηι Mediam accomodatam redeunt.

CXXXIV.

Censores. S. Augusti mis mensi s. Pauli ardor satis'mebat, ut in eiusmodi si enim ad scripturas Sanctas admissa fuerint vel a expressiones, excessi uri nempe inactu abriperetar. - insa mendacia/ quid in eis remanebit authontati secum vult christianis sublimem gratia baptismalis ideam Sa tandem descripturis illis sententia ρr feretur, mistradere, ipsosque ad illius eo emataeum potenter sedi pondere contentiosa falmagis e toatur improbitas rara, videtur clere rennisbile esse eos, qui aliquo cri- 1tatim erim. myrotiueris,s Miser sapit , eo tra 'me lapsi sint, rursus iaeam reuocari per paenitentiam. titur , dicit illud, quod prolatum erit . boues aliquo 'cu mine pistola ad Romanos Hem extollit, arma caluino cis Scriptorem Din mentitum φ Epii ola'. ad Hiero Veiis minobare ad suam hine stabibendam, oe vi- nymum. detis asserere per eam solam quemlibet saluari. cum Hia in erelati ad coermibinctaruatem pra at , videtur omnia, quacunque de fide dixerat, euertere, σωνα - , Deminam mea vere. I

Censores.' S. Augustinus. Spiritus Pauli sublimis, o acer in partem, in quam . Quae aut ritas literarum apertri, quissaeo liber ora inclinat, travehementerfertur, ut in extrema declina- lui, quod documentum eruuslibet scriptura adeon emre, alie que extremum ne are videatur. dos errores exeri potest, si haec vox admittitur, si alicuius ponderis ast viar e Lib. I i. cm Faustum cap. a.

S. Remigius. Graviter perculη, m confusi animo missimus in eis, in Scripturae Sanctae certissimam meritatem, Teatissimorum Patrum, praecipueque S. Augustini reuerendam, ct in omni Getistia catholica receptissimam auctoritatem nouo conatu, est ausu nimis temerario impVnari, σνantum in ipsisfuit improvide, atque infolinior labefactari .

Unde

272쪽

Vindiciae Augustinianae etyr

riae ipsa clariuile prouocati, ct communiti, per quam in uno chri Τί corpore omnes unum esse debemus , ut fluui Aristolus dicit, inuicem pro se sollicita sint membra, S siue gloriatur unum membrum, congaudeant omnia membra, & siue quid patitur unum membrum, compatiantur omnia membra. Hat, inquam, char taris assectiam miseum es nilis, atque complacuit, mi hac qualiacumiue sunt-ad commonitionem nostram, ad eorum, qui legere moluerint aedi statim , di consermati ηιm compendisse, lucido prout D-itrus Uirare dignatur γ sermone scriberemur ; qui quid in eo dicendum putauimus non mira Iensu , aut aes mprime,sed aefatorum Samaorum Pagrum menerabili auctoritate firmantes, a Porum mestitis, mitate absit, mi mel nos, mel illi , quorum charitate compulpi haec dicimus, milatenus recedamur , mo, ipsi diuisi ιtiam a ipse Domino disidamar, qui illis specialiter dicit: Qgi Vos audit, Z-. 3 me audit , & qui vos jpernit, me spernit. βιω nimirum tantae in Eccli sua esse Volustiraria, o gloria, mi considentir cum Apostolo dicerepossint: Itaque qui haec ι. τώ se, spernit, non hominem spernit, sed Deum , qui etiam dedit Spiritum suum San- in vobis, dic. Lib. de tenen. veriti tiripti cap. q.

Nos quidem , eharissimi , cum salsa crimina audimus ab eis, quos ossen,

dimus praedicando eloquia veritatis, & erroris vaniloquia conuinceri- - .muo, habemus, sicut nostis, abundantissimam consolationem. Nam si in eis , quibus me criminantur, testimonium conscientiae meae non stat contra me itia conspectu Dei, quo nullus oculus mortalis intenditur, non solum contristari non debeo, verum etiam gaudere,& exultare , quia merces mea multa est in coeli S. Neque enim intuendum est, quam sit amarum, sed quam falsum sit, quod audio, & quam verax , pro cuius nomine haec audio. . Haec utique falsa L , --.sunt, de ideo nobis nihil obsunt, cum ea dicitis in nos, nec respicitis vos, Vmbis autem obsunt, quia cum ea salsa dicitis, in nys non cadunt, sed quia ea vora putatis, in vos recidunt. 3. Ad existimationem hominum magna testium , qui me nouerunt, suppetit copia, ad Dei vero conspectum sola conscientia, quam contra vestras criminationes cum intrepidam geram , non me tamen sub oculis omnipotentis: iustificare audeo, magis ab illo effluentem misericordiae

largitatem, quam iudicii summum examen expecto. ' Dicis me , si sub potestate Iudicum premerer, quales tibi ipsi componis, non habiturum fuisse quid

facerem, qud confugerem, cum tuis argumentationibus Unde occurrerem,

reperirenon possem. Ego planE haberem, quod sacere, haberem quo consu-gerem, a Pelagianis enim tenebris ad haec tam clara Catholica lumina prouocarem , quod & nunciam facio. Tu ergo responde, quid facias, dic quo con- , fugias. Nec eos, qui nunquam fuerunt, aut non sunt, aut quorum sentem milis eiae de hoc, quod inter nos disputatur, incertae sunt, inani cogitatione confinxi, sed sanctos, de in sancta Ecclesia illustres Antistites Dei, non Platonicis, ta Aristotelicis,& Zenonicis, alijsqueihuiuscemodi vel Graecis, vel Latinis , quanquam & istis aliquos eorum, verum omnes sacris literis eruditos, nominatim sicut oportebat expressi, eorumque sententias, quantum sufficere . videbatur, sine ulla editas ambiguitate digessi. Si Episcopalis Synodus ex is rtoto orbe congregaretur, mirum si tales possent illic secitd sedere tot, quia

273쪽

etsis vina iciae Augustinianae

necisti uno tempore fuerunt. Sed fideles, & multis excellentiores pauco dispensatores suos Deus per diuersas aetates, temporum, locorumque dista tias, sicut ei placet, atque expedire iudicat, ipse dispensat. Hos itaque de alijs, atque alijs temporibus, atque regionibus ab Oriente, S Occidente congregatos vides, non in locum, quo nauigare cogantur homines, sed in librum, qui nauigare possit ad homines. ' Nullas nobiscum, vel vobiscum amicitias attenderunt, vel inimicitias exercuerunt. Quod inuenerunt in Ecclesia tenuerunt , quod didicerunt, docuerunt, quod a Patribus acceperunt, hoc filijs

Quos oportet ut populi Christiani vestris prophanis nouitatibus antepo- διὰ rim nant, eisque eligant potias adhaerere, qtiam vobis An non tota vestra ca se impulsa, prostrata, contrita, & sicut puluis, quem proijcitatentus a facie terrae, sc ii cordibus eorum, quos decipere coeperatis, si haec voluerint depo sto studio contentionis cogitare, proiecta est. ' Nos autem paratiores sumus cum istis viris, & cum Ecclesia Christi in huius fidei antiquitate firmata quaelibet maledicta, S contumelias perpeti, quam Pelagiani cuiuslibet elo qui1 praedicatione laudari. . iit S. PROSPER A.ITANVS. Sincimur, mi arbitror, demonstratum est , REPREHENso RE,' s. AvGvs T IN I , objcere,Wrecta impetrisue, o praua defen-r: peremptorum

arinis intestinum bestum mouentes Actis diuinis , atque humanis constitutionibus re Ll lare. 5 uorum tamem, dum adhue non sunt a fraterna Societate diuisi, toleranda malues intentio, quam desperanda correctis : donee Dominus per Ecclesiae Principes se. gitimos iudiciorum suorum mnistros haec, quae PER PAUCOR v M sv PERBIAM, ET Qvo RuNDAM IMPERITIAM sunt turbata, commat. NMisDcoauium-te , t dium quieta, modestaqui patientia ohs dilectionem reddere, o ineptorum mirare coUictus: meritatem non deserere, nec cum falpitate certa re. In peroratione comtra Collatorem.

S. ALIPIVS' TAGASTENSIS .

tare iam , SOCII MEI, expectatiomem mestram , me ad res indendum prouocatis, certiore spe mecum ad discendum conuertito. Hasemus DuMem Augustinum, qui nos in ipsa meritatis arcana, Deo iam monstrante, perducat Apud Augustinum in fine lib. s. contra Academicos.

274쪽

Typis Petri Mariae Frambotti Bibliop. iin ADISSERTATIO HISTORICA

DE SYNODO INTAM CUM ENICA

Origenis ac Theodori Mopsuetani Pelagiani erroris

Auchorum iusta damnatio exponitur,

R M. HENRICO DE NORIS

VERONENSI

& S. Romanae uniuersalis Inquisitionis Qualificatore.

276쪽

INDEX CAPITUM

Dissertationis Historicae de Synodo R

Ip. Asν Axio. Crasso, atque argumentum uniuersioperis. Ecap. r. Novi in Patistina Origenis defensores. Iustinianus Imperator Origemm

damnari curata Vigilis, atraque Patriarchis. Quo te re iri contigerint, cuia Go a obiectionibus assertus. Illius in Theologicis disiiplinis eraditio

contra vulgarem sententiam demongratur. Suida textus reuisuras, ac reprehensus. orio nes iam olim ante Iustiniani tempora ab Eccum damnatus, praesertim ab Heraeia Alexandrino perperam hoc aduersarispernegore. . Ivmo di c=istensa trium Capitriorum proscriptionem motiuntur. Scribit contra eadem edictῶI, tisianus, ct obortis dissidD θηρώm Constantisopoli indicendam curat. Pergit

S. q. Hurium Scriptorum de

277쪽

Index Capitum.

278쪽

DISSERTATIO HISTORICA

DE SYNODO QUINTA

O RIGENIS, AC THEODORI MOPS STE'N PELAGIANAE SCHmia Doctorum iusta damnatio exponitur ,σAquileiense&hisma describitur. PRAEFATIOOcca' , atque argumentum inises operis

Mgenem Pelagianorum Principem fuisse non modi, Patriina, testimonia euincunt, verta, etiam id ipsum ex eiusdem libris initio Historia Pelagiana ad oculum nobis monstratum est. Theodorum quoq; Episcopum Mopsuestiae pro Pelagiano dogmate contra D. Hieronymum, atq; Orthodoxos scripsi Dse, ac Iulianum Eclanensem ex Italia profugum humaniter ex- . cepisse, eumq; novis ad Augustinum oppugnandum suppetijs instruxisse, quae harum rerum Scriptoribus incomperta fuerant, ex Photio, & Mario Merca- tore libro priori eiusdem operis capite s. Saa. ostendimus. Utroq; vero an- no 1 1 3. a synodo V. Oecumenica damnato, Pelagianae scholae in antiquiorum magistrorum proscriptione infamia paruit, quae olim cum Pelagio, Celestio, ac Iuliano Catholico Orbe exacta fuerat. Vertim nuper nouus Origenis aduocatus emersit, qui facta, ut ipse ait, ad Veritatem appellatione antiqua Pa- , trum decreta irridens damnati hominis causam retractare non extimuit, qua etiam occasione Theodorum Mopsuestenum eodem igne sacro fulguritum de- sendendum suscepit. Petrus Halloix I eodiensis ingenti apparatu rem amrest sus est eo ardentiori erga Adamantium studio, quo potentioribus iste hostibus premebatur. Non lata a synodo V. contra Origenem, ac Theodorum sententia, non concors eam in rem Summorum Pontificum consensus hominem ab incoepto reuocare potuit, immo & Synodum ipsam sibilis, ac maledictis per summam remeritatem excepit, & Romanorum Praesulum decreta ne pili quidem fecit. synodus V. collatione VIII. canone XI. ait: Si quis no

279쪽

Dissertatio Historie

anathem,t ei uisum, Eunomium, Assacedonium Apollinarem , Nestorium, Eu clam, in o Ric zNEM cum impjs eorumscriptis, in omnes alios haereticos , qui condi ramati sunt, ismathematit,iti a Sancta Dei Catholica, ct Apostolica Ecclesia, praedictis sisnctis quatuor cintilise ,sed in eos , qui milia cum praedictis haereticis sapucirent, cluti apere noscuntur, di sq; adfium permansirunt in propria in istare, talis anathemast. Canone vero XII. Theodori damnationem subdit, in cuius sine ait : Si quis igitur defindit praedictum impinsimum THEODOR vM, impia eius scryta,

in quibus tam praedictas, quam alias innumerabilest phemias euomuit aduersus magnum Deum, di Saluatori mnestrum Iesum Christim, non anathemativit eum . aut dicentes recte eum exposse se eos, qui pro ipsoserio runt, s smilia ei sapito unt,autpro eoscribunt, et elimpia eius siripta, di eos , qui milia eisapiunt, aut quo ni aliquando, st et sit; ad Οιm permansierunt , aut permanent in huiust modi impietate , TALIS ANATHIMA si T. Quid hic agit Halloix 'Ob damnatos clientes indignatus libro apologiae q.quaestione I o.S. I 3. exclamat: Pernicis milius concili, inuito, streluctante Pontifice coacti, o p.racti primus authcr, ct fautori i- gante Diabolosait Iosinianus. Et g. I 2. dixerata. illam Synodum magis ab Eccles, toleratam esse, ac permissam, t soli ni in quilusdam rebus publicis mala quaedam peccata pii mitti Irauiorum malorum metu qu ni ἔ rato, ac molesti animo admisiam, a recipiam. Apponitur ibidem in margine hoc scholion: Melius sussit, si Conc itum V. rum tuamfuisset, necessit. & S. ai. Vociferatur: Gomodo nim histiniani conciliabulam instigante Diabolo concitatum, confectumpotest illa mineratione es edignam ξ At Synodus Sexta, itemq; Septima Origenem, ac Theodorum an themate percusserunt. Sexta quidem actione 17. in definitione silet postquatuor priores Synodos commendatas ait: Super has, ct et tima harum 'iura JaActa Synodi, quae hic congregata es aduersus Theodorom Mopsusenum, Origenem , Didymum, Euagrium sci immutilatas quid. m in omnibus renouans sanctionuo e. Septima vero in definitiune pariter fidei damnauit Origemis, Didymi, ct Euagri, nugas, fabula lue. Hsc tamen sacra sulmina inani ictu cecidisse putat ,

nam respondet S. 23. pag. 39 o. in margine: Sexta Synodus in errorem tracta erra

uinta, in psse traxit Septimam. Verum Sancti Pontifices Pelagius II. ac Gregorius Magnus, qui paulo post synodum V. eodem nemphsaeculo pontificatum iniere, illam approbarunt. Cede his tandem Halloix, ac per Romanos Pontifices oracula Deo publicante, ne hiscere quidem audeas. Haec tamet rursus reponere haud illi in religionem venit: Pelagium II. non iidisse conpia tutum Vigily, concilii I actis deceptum. g. I9. pag. 363. Illi verb& succes rem S. Gregorium, reliquosque Pontifices ignorantiae socios adiunCens s.

21. pag. 3 7q. Non idit proinde, inquit, non Didit Gregorius Vigily Constituturi , neq; illi quoq; Pontifices viderunt, qui Gregorium in hac de triἷus capitulis opinione secatisant. Reliqua sanh, quae in Sanctam Synodum contumeliosa idem Scriptor per summam audaciam congerit, libens praetereo, ne tanta conuiciorum strue

pij Lectoris oculos offendam. Mihi quidem decretum est, Origenem,ac Thc dorii Mopsuestensi, quos in historia Pelagiana haereseos illius magistros suisse monstraui,iure,ac legitimh in Synodo V. damnatos ostendere. Quae ut facilius exequi possim,opere pretium duco, eiusdem Synodi historiam paucis contexere, satis enim confvsh ab ali)s literis mandata est ; unde Halloix illius aggre-

consilium audacter quidem, sed non aequE feliciter sumpsit

280쪽

De Synodo Quinta.

Noui in Palasma Oriten id senseres. Iustinianus Imperator Ori non damnari curat a Vigilio, Patriarchis. Go remi re ista contigerint,

curio situ indagatur.

REctiori christianae religionis dogmati Anastasio Imperatore haeretico

grauius vulnus illatum fuerat, qui quod Iustini successoris Orthodoxae doctrinae tenacissimi industria citi iis potuerit sanari. Seuero quidem Antiocheno, εὶ Petro Apameensi damnatis, ac Chalcedonensis synodi de- cretis seuerissimis legibus firmatis, plurimi passim ad meliorem stragem re- Dertebantur. Caeter. in Ius iniano postea imperium indepto noua Origenistarum pestis erupit, quae Palaestinam uniuersam in partes distraxit, ac Ca- tia olicum Orbem longioribus dissi dijs implauit. Et quidem circa annum post Seruatoris aduentum quadringentesimum eadem regio varijs in causa Origeris tumultibus afflicta fuit, quibusdam hominem defendentibus, longE pluribus eundem detestantibus, quae quidem Ecclesiastici Annales exactE descri-i,unt, de quibus etiam diximus lib. i. histo Pelag. cap. 1. Porro exitialis secta repressa videbatur, mortuis enim Ioanne Hierosolymitano , Rufino Aqui retens, ac Melania seniore magnis Origenis aduocatis, nullus Orthodoxi noli in is professor Origeniana paradoxa palam defendere audebat, quando integro postea elapso saeculo eadem superstitio emersit, & non modo ludaeam, originem eius inest, sed Orbem uniuersum nouis dissensionibus inuoluit ita, tutius sub cinere latitans ignis latE serpente flamma uniuersa absiimpluius rupit. Totius consator incendij a S. triaco Anachoreta, cui de facie pro-5E idem cognitus fuerat, hisce describitur: Novitius fuit horum malorum primi-

tiae, qui cum non eminum ad cadministrum inuenis et Leontium D antinum, post d - essum Mati Patris nostri Suae continua hunc marum morbum sem Pinauit, si in Eccle- sia. Apud Surium die 29. Septembris. Hic sabas cum maximam Lauram .

condidisset ita enim desertus locus dispersis, atq; abs se inuicem disiunctis cellulis Anachoretis habitatus vocabatulo in Monachorum rigidioris disciplinae impatientium odium incidit, quare alio diuertere compulsus est; at Eliae Patriarchae mandatis paulo post reuocatus suae iterum Laurae praeficiatur . vel lini illi, quos livor in sanctissimum virum urebat, rotundo agmine liscedentes prope torrentem Thecuae deiectas iam olim cellulas restaurantes,

alteram Lauram sundarunt, quam etiam Lauram Nouam nuncuparunt. Hostamen rebelles Monachos magnus Sabas plurimis beneficijs ad obsequium reduxit, Ioanne viro spectatae virtutis eisdem praeposito , qui cum sanctis limh demandatum munus per septennium obijsset, satis concessit. Fertur morti proximus haecvaticinatus: Ecce meniunt dies, in qui us, qui praesentem locum ha bitant, d sciscent a rect de . Successit Paulus origine Romanus, sub cuius praesectura Nonnus Palaestinus cum Leontio quodam Byzantino Monachum induit . Erat is iamdiu Origenianae scholae paradoxis innutritus, statimq; p imum virus in reliquorum animos instillare occoepit. Caeterum Paulo regimianis seriaeso iac proinde vix sexto praesectorae mense exacto si te in Arabiam. A se -

SEARCH

MENU NAVIGATION