Historia Pelagiana & dissertatio de Synodo 5. Oecumenica in qua Origenis ac Theodori Mopsuesteni Pelagiani erroris auctorum iusta damnatio exponitur, et Aquileiense Schisma describitur. Additis Vindiciis Augustinianis pro libris a. s. doctore contra

발행: 1673년

분량: 478페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Dissertatio Historie

Haec ubi accepit Iustinianus indignatus non modo Vigilium edictis imperatorijs aduersari, Verum etiam & eisdem obtemperantes ab illo rccie Jastica communione priuari, surore, rabieque extimulante Vigilium custodiae tradi iussit, qui rebus suis timens, una cum Datio in Ecclesiam S. Petri in Hor missi a se recepit. Et tamen, inquit Clarus Italiae, beatissimus Papa vocin Basilica S. P tri sedes tutas habere meruit, intantum et tilluc Praetor, ad quem fures, homici tantummodo pertim ni , mitti ritur, qui cum multitudine militum statias nudatas, O arcus tensos portantes supradictam basilicam inti ciuit y quo iso Sanctus Papa columnas ditaris amplexus est, sed ille scrocitate, O Mumo im citatur primo de altari Diaconos eius, m Chricos a capillis tentos eiecit, postea mero ipsum Sanctum Pa

pam alj a peditus, alij a capillis, o barba tentum cruhlitir abstrahi bant. Sed cum tiale altaris columnas non dimitterct, cecidit altare ,-columnae aliquae fractae frent, euantum ad ipsos, ilistiptr ipse m altare in partitus mitti piauit. Sea Deus , qui in talibus angustjs semper adisse dignatur, tam aliquorum ex ipsis militibus, quam populi,

qui ad tumultum menerat, animos ad misericordiam prouocauit, ct coeperunt et oces, acyridores mittere, ν sic contigit, mi iudex iniquitatissupra dictus Prator common fris

crudelitatis suae tirritus fugiendo discederet. Vigilius in Encyclica edita ab eodeni

Sirmondo rem ita narrat: cum in ea lim Ecclesia . Comitatu Pratoris cum multit dine armatorum miliis metetnnnte tanquam ad bellum instructa acie a sancto eius altari tracti pedibus traheremur, tenuimus, ct supcr nos etiam ipsa altaris mensa cec irat,

nisi Clericorum nostrorumsu et manibusfuste1tata. Theophanes scribit Vigilium ad Sergi j Martyris altare, quod in Ormisdarum monasterio crectum erat, con- sugisse, a quo vi revulsus ceu graui, proceroque corpore validus altare s ccum tractum euertit. Haud recte tamen statuit haec Theodora adhuc vivente accidisse anno 147. nam eo anno Sabbatum Pentecostes die I 1. Maij collocat. Ex his Iiquet, unde nam Anastasius in vita Vigilij sabulas illas finxerit; nania captum eum in templo S. Euphemiae, ac fune ad collum appenso per uniuersam urbem tractum, ac postremo in carcerem proiectum scribit, ubi modico pane, & aqua maceratus est, Clero ad metalla damnato. Hinc etiam patet Thomam Riuium, ac Franciscum Guine tum AEthyopem lauare, dum Iustini, num tanta barbarie contra Vigilium furentem defendere inuitis superis conantur. Riuius san E pag. 27. sui apologetici pro Iustiniano eas Vigilio calumnias irrogat, quas cum risu potius, quam cum indignatione lectitare libeat; ctenim vocat Vigilium seras Episcopum, intus haeretichm, Romae catholicam, Comctantinopoli Eutychianum. Cui laetus vero cap. i 3. Iustinianum Uigilio indignatum scribit, quod vulgaretur, eundem Sacrum Chalcedonense Concilium

detrectare. Constantinopoli Vigilius pro de sensione Synodi Chalcedonensis eas iniurias perpessus est, quam Synodum Eutychiani, a qua damnati suere, plusquam Vatiniano odio persequebantur. Hinc edictis Iustiniani repugnauit: Aia constat apud me, dicebat, edidia ilia Sanctam Jannum chalcedi nensem, stfrim Catholicam pii turbare. Ita homines illi supina rerum gestarum ignorantia laborantes, quo Iustinianum a veris criminibus defendant, salsa crimina Vigilio astricant, queis non quidem Pontifex, sed ipsi met authores, utpot

mendaciorum loquacissimi deturpentur. Caeterum Uigilius omnium malorum authorem assirmabat Theodorum GP- Padocem , Vnde in decreto contra eundem ait: Nam que ad hoc animum Chri

322쪽

De synodo Quinta. Os

νεη si mi Princ is fasis sitiesionibus perduxisti, et i clementia eius, in suis sa-

i, i pia simper apparuit, Gintra nos grauiter moueretur. Quare Vigilius vulneri non iam somenta, sed serrum admouendum ratus die Iq. Augusti in Italorum

Episcoporum congressu pluribus Theodori Caesareensis Episcopi in Apostolicam Sedem iniurijs recensitis, quas & scripto consignauit, hanc contra cundem sententiam protulit: Theodorum Caesareae Cappadociae riuitatis ριι onuam Episcopuni sententia promulgatione tam sacerdotali honore , idi communione Cathol co , et omni incio Episcopali, seu potestatespoliatum es decernimus. Mennam vcro, ac consentientes Episcopos θ sacra tantum communione suspendit. Haec sententia dicitur Data XIX. Kalendas Septembris imperante Domino Iustiniano perpetuo Augusto anno XX Ps consul. Basci' anno X. Porro cum ibidem scribat, se μυanimitatim tam circa ipsum Theodorum, quam reliquos ab eodem seductos pinehre quinquinnis elapso monstrare, haud ita accipiendum est, quasi lites anno 1q s.cx publicato tunc contra tria capitula priori edicto incoeperint, nam edictum hiennio ante emanasse ostendimus, sed ex quo Constantinopolim aduenerat

habita cum Theodoro distidia notat. Nam cum anno 3q7. die a 3. Ianuari j ii regiam Urbem Vigilius aduenerit, anno 33 i. diei . Augusti iam septinuis mensis quinti anni labebatur, unde addidit particulam pine, nam ad quinquennium plenum adhuc aliquot menses requirebantur. Hoc Vigilis decretum contra Theodorum subscripsere Episcopi sequentes. Datius Mediolanensis, qui iam a XV. annis cxtra Ecclesiam Mediolanensem veluti exul degebat ex literis Cleri Italici, de anno 1q6. obuiam iuit Vigilio in Sicilia moranti, cui quaecunq; Constantinopoli in causa trium capitulorum, ubi intererat, peracta fuerant, significauit, cum quo & in regiam Vrbem ingressus eidem periculosis temporibus semper ad h. aesit. licet postea a sententia discesserit, si Tunonensi credendum est. Secundus ponitur Ioannes a Iasica --s. Est insignis Marsorum populus in Latio Mediterraneos sus d agit de Marsis Cluuerius lib. 2. Italiae Antiquae cap. i 3. Hinc suppledae sunt tabula: Vghelli, qui tomo I. Itali ae sacrae Marsicanae Ecclesiae Episcoporum seriem a Rottario incipit annos 68. Nominatur etiam in Synodo Romana Leonis IV. anno 813. ind. a. die 8. Decembris Liuderisus Episcopus Marsensis. Tertius

Zacchaeus Scyllacenus. Est Scyllacium mediterranea ciuitas Calabriae ulterioris. Idem Ughellus tomos. de hoc Zacchaeo scribit: Romano interfuit concilio

sub Vigilis Papa anno Post illum vero Gaudentium recitat, qui Synodo Romanae interfuit sub Hilaro Papa anno q6 1. Est integri saeculi anacronismus, de Synodus illa, cui adsuit idem Zacchaeus, non Romae, sed Constantinopoli in domo Placidiana peracta suit. N. Valentinus Saluae Candidae. Erat Latij Vrbs, cuius Episcopi in pluribus Synodis Italiae subscripti leguntur . Valentinus vero anno s. a Vigilio Papa ex Sicilia cum nauibus si umentarijs Romam mi Lsus, ac a Gothis captus, cum Totilae secreta quaedam reuelare vel nollet , vesnon posset, praecisis manibus dimissus suit ex Procopio lib. 3. de bello Gothico. Hinc Vigilij Constitutum nomine Valentini subscripsit Zacchaeus Episcopus proxime memoratus rogatus a fatu Valentino Sylvae candidae ipso praebente , o consentiente,Wmihi, ait, didiante huis Constituto pro ipses hcripsti. V. florentius Matelicatensis. Est Matelica insigne oppidum in Piceno, cuius meminit Plinius lib. 3. cap. Is itemq; Frontinus in libro de colonijs. A Plinio dicuntur populi

323쪽

46 Dissertatio Histori ea

h Matili se . de inter Vmbros recensiti una cum Camertibias. 1 satellea nor

stra aetate est inter nobilia oppida Piceni, ac lanificio celebris, subiecta tamen modb est Episcopo Camerti. VI. Iulianus Signinus. Signia Latij urbs an . liquissima, in quam Tarquinius coloniam deduxit ex Dionysio Halicarnasseo

lib. q. VII. Romulus Numanatensis. Baronius ad annum III. Num. II. legendum putat: Nummianensis a Numento, seu Nomento Latij Vrbe. Sed plan antiqua codicis lectio retinenda est; etenim Numana fuit vetus Piceni urbs ab Ancona M. P. XlI. distans; hodie partius vicus est prope Sirollum Humana lincolis vulgo dictus. In Synodo S. Agathonis aist. q. Sexti Concilij leguntur subscripti Adrianus Epycopus S. Eccle manatis prouinciae Pιntapolis , & Pau. ius humilis Episcopus S. mcntanae Ecclesiae. Prior quidem subscribit cum Episcopis Anconae, Auximi, Fani, & Pisauri, ex quibus quinque urbibus Pentapolitana prouincia in Piceno constabat. Extat Auximi inscriptio, quam exhibet Gruterus pagina q46.

M. OPPIO CAPITONI &c. PATRONO COL. AVXIM. ET. Cota AESIS. ET MUNI C. NUMANAT.

Erat ergo sub Antonino Imperatore Numana Pictili municipium. Certh anno 1 3 3. Constitutum Vigilij inter caeteros subscribit Redemptus Episcopus E cle mentanae. Quare Romulus erat Episcopus Numanatensis. In I ornana Synodo sub Eugenio II. anno 827. celebrata legitur subscriptus Cosmas in altera Synodo ibidem sub Leone IV. Papa coacta nona natur Sergius Episcopus Humanensis. Haec Concilia habentur in collectionGRomana Lucae Holstend. Ex quibus Humanam ante octingentos annos ita appellatam constat, in eaque tum temporis Episcopos sedisse. VIII. Dominicus ri Callivoli. Est antiqua Calabriae urbs, quae promiscuh Calliopolis, vel Callipolis dicta est. S. Gregorius Papa lib. a. epist. 63. indict. II. scribit Danni Episcopo Calliopolitano de poena decreta Andreae Episcopo Tarentino. IX.Primasius Adrumetinus. Adrumetum ByZacenae prouinciae Metxopolis antiquis Scriptoribus saepius memorata, quam nouis moenibus munitam Iustinianus de suo

nomine appellauit ex Procopio lib. s. de aedificijs Iustiniani. Baronius Num.13. putat hunc Primasium esse eundem, qui a Cassiodoro lib. de diu. lect. cap. a S. Isidoro in libro de viris Illust. commendatur, quiue in epistolas Pauli, &Apocalypsim commentaria, &alia plurima scripsit. Τrithemius tamen Primasium illorum commentariorum Scriptorem Uticensem ex antiquis codicibus exhibet, Uticensis vero Ecclesia non ad Byzacenam, sed ad Proconsularem prouinciam pertinebat. Ego quidem de hac re nihil iudico; hoc unum scio, Primasium scriptorem commentariorum in epistolam Pauli ad Romanos, & ad Hebraeos fuisse apprime Augustinianum, ut alibi monstratum est, & ex operis lectionc statim intelligitur, ibi enim S.Doctoris sententias, imo integra capita exscribit. X. Verecundus Lunensis, alij legunt Lucensis, sed omnes PlanE errant, nam Vereeundus iste suit Nicensis Episcopus in Prouincia By-Σacem, & a Iustiniano ad Synodum cum collega Primaso euocatus Vigilio

adhaesit. Do Victorem Tunonensem Post consul. Fastili, anno XI. Reparatus Archi

324쪽

De Synodo Quinta. 67

li inserendus est, atq; inter nobilissimae Urbis Antistites numerandus, i)em ' enim postea etiam Uigiiij constitutum subscripsit. Hoc eo libentius adnoto, quod iiivenis ea in urbe apud Patres Societatis Rethoricae, ac Logicae operam' nauaui, ibiq; Augustinianae familiae nomen dedi. XII. Paschasius Aletrinus. At trum, vel Alatrum Latij Vrbs, cnius Episcopos lege apud Ughellum tomo I. sacrae Italiae. Postremo loco subscripsit Iordanus Cortonensis, est autem Cortona Italiae urbs in Hetri tria, nonnulli apud Vghellum legunt Crotomentis, qua ratione iam ad magnam Graeciam ille Episcopus pertineret. Sed de his alij viderint . Hi ergo cum Vigilio tum temporis contra Principem, eiq; adhaeren tes Graeco Antistites Constantinopoli pro tribus capitulis militabant. Interea Vigilius adhuc Ecclesiasticae concordiae studens, latam depositioia nis contra Theodorum , & excommunicationis contra Mennam sententiam minimh publicandam duxit, veritus ne Iuttinianum, cuius furorem iam ex- pertus erat, in rabiem rursias impelleret, Theodoro praesertim omnia ex arbitrio faciente. Putauit Baronius Anno 1 3 i. in fine, Vigilium ad D. Petri basilicam parum tutam sibi moram existimantem inde Chalcedonem aufugis-

se. Sed ex li no Cleri Italici habemus, quod in Ecclesia D. Petri sacramenta . .recepit beatissimus Papa Vigilius, o i Dasius Mediolanensis, nihil mi contra ipsos isAum iri, semier sunt egrestra. Extat in appendice ad Codicem Theodo- sanum edita a Sirmondo viro cruditissimo integra Vigili j epistola encyclicae, , . huius tamdm partem habebamus, in ea vero suarum calamitatum seriem Pon- tifex exponit . . Cum apud D. Petri in Ormisda moraretur, Belisarius, & Ce- thegus, et Petrus Exconsules, ipseq; Iustinus Imperatoris nepos cum Ma cellino Quastore ad Vigilium venere, quo accepto iuramento in Placidianas redes rediret, secus vel sub omni misistia e templo retrahendus. Quid consili j verb Ponti sex coeperit, hisce declarat: Indiculum dedimus, per quia dari nostra' persona scripto petiuimus iusiurandum , quod climentissimus Princeps, non quale nos

luimus,praeberi concessit, sed quale ipsi placuit, per Iudicessus dandomesse dictavit. Et dums . dicti Iudices posito indiculosuper altare,' cataracta beati Petri Aristoti, dir super crucem, si in de ligno passionis Domini habet inclausum, sed di super clauesti ti: Petri Apostobpraestim ent corporale iusiurandum, ad Placidianas tanquam nihil mali ilia: terius patientes secundum Hssimi Principis redivimus Doluntatem. Caeteriim tanta γ sancta fide posthabita cum in dies saeuius se tractari Vigilius animaduerteret, i semel, uerum, ac tertio Belisarium, aliosq; Iudices contestatus est, ut iusiu- randi religione tenerentur, quatenus, inquit, nullas inquietudines, autmolestias , i scut nolis iuratum fuerat, patermur. Interea Iustinianus , veritus ne Vigilius iter xiam EPlacidianis in templum confugeret, mis clam milite aedes sedulo cu-

nodiendas hissit, quod ubi Vigilio significatum fuit, biduo ante Natalem Do

mini sugam meditatus nocte intempesta ex Placidiano palatio caecis vestigi jς Hiscedens Chalcedonem transfietauit, atq, apud D. Euphemiae domicilium. natuit. Libeat eiusdem verbis hoc ipsum intelligere: Pison si circumspiciaturq; alea

325쪽

Dissenatio Histonea

, -- - Asermo metu facisnte despeximus , mrperparuam materiem fassis L.

cantium transire compediti dolore nimio in nocturna obscuritate positi cogeremur, tunc ρο- terit euid mer agnosti, quanta nilis fuerit temporis pro sola Ecclesiacausa huc sitas,

i quisita custodia qua nossub tali a crimine coegit diseriare. Vigilium Datius Me diolanensis secutus est, alijq; etiam Latini Episcopi, quos inter filii Verecundus Nicesis in Byzacena prouincia Episcopus, quem paulo post ibidem desun.ctum scribit Victor: P. c. Fasiiij XII. est illi annus 132. Verrendus Ecclesiae N

Gnsis Episcopus in defensione memoratorum perdurans Chalcedone, et bi refugium βω- rat , in diue Voris gloriosae Matris lege Martyris) Euphemiae de hac vita migrauit ad

Dominum.

At non modd lites in causa trium capitulorum in regia urbe, sed per totum sere Romanum imperium ad seditionem usque ebulliebant. Iustinianus VL. planam Dardaniae urbem Iustinianam secundam de suo nomine nuncupandam, iusserat. Praeerat illius Vrbis sacris Paulus, qui pro tribus capitulis acerrimE depugnabat, unde ad Synodum V. accedere recusauit, imo Vigilij postea Coi stitutum ita subscripsit: Paulus humilis gratia Dei Episcopus Ulpianensis suis Comsistito , quod beati simus Papa Vigilius in causi trium capitulorum protulit , ad omni suprascripta consentisnssubscripsi. At pleriq; ciuium Vlpianae qub beneficentiis mo Principi gratias referrent, tria capitula damnabant, caeteris cum Episco po eadem validissimE defendentibus. Ad arma ventum est, ac plurimorun sanguine Theodori Mopsuestent manibus parentatum. Quare Iustinianus secum exercitu Iustinum misit, qui seditionem comprimeret. Narrat haec ipsa, Procopius lib. q. de bello Gothico labente iam anno belli XVII. Gim , in quit, haesere inopido Illyrici Vlpia iussu Imperatoris obseditionem inter indigenas re tam ex illis , quae inter christianos distularisolent, de quibus agam libro singulari. Ad nulla in Illyrico controuersia, nisi de tribus capitulis, tunc agitabatur. An, Procopius promissim volumen confecerit, incompertum est , hoc scio, Chri- stianorum de Deo disputationes, quae sub Iustiniano ubiq; personabant, Procopium irreuerenter despexisse. Unde lib. I. operis eiusdem refert legatos nussos a Iustiniano ad Pontificem ob ea, quae controuersa habebant Christiant: Ea merὸ, inquit, quae rint, quanquampercognita, memorare me taedeat s Asa enim temeritatis esse existimo naturam Dei , qualis sit, scrutari. Suam vero de Nu- mine sententiam angustioribus hisce conclusam terminis exhibet: Ipse is Dei, hoc tantum , quod dicam , habeo, se eum omnino bonum , eluser, potestate Omnia contine

xi, qui plus scierit, plus is eo dicat, siue in Sacerdotum est ordine, sine in F . Haec

At ubi in Italia illatarum Uigilio iniuriarum fama perlata est, doluere snguli Potiscis doctissimi vices. Quare cum Legati Childeberti Francorum Regis ad Iustinianum missi per Italiam transirent, Clerus Italiae eisdem libellu supplicem dedit, quo Vigilium etiam, atq; etiam commendabat, significans insuper, quot ille iniurias in regia urbe passus esset. Hos autem Cleris suisse Mediolanenses inde colligo, quod ibidem rogant, ut Datium Iustiniano

commendent postulantes, O eum post XV. aut XVI. annos ad suam Ecclesiam redire concedat; quae Mediolanensis Ecclesiae suo ante tot annos Pastore viduatae vota

suisse crediderim. si ondus hunc libellum, ut alias dictum est, primus viil salut , illum collocans ad amum s s a. pag. 2sq. tomi I. Concit. Galliae. Sec

326쪽

De Synodo Quinta. qu

i ii tum illum suisse anno praesenti 1 sirinde patet, quod in eo nulla Vigili) sapae ad proximam Chalcedonis urbem mentio fit. Rursus in eodem libello

scribitur , qudd Anastasius quidam, quem S. Di scopus Aurelianus Arelatensis ciuit tis ad beatissimum Papam ante hoc biennium direxerat, ibidem in Gallijs aliqua mentia tur, quia ipse mi Constantinopoli exire posset, promisitse omnium Gallicanorum antia

mos contra tria capitula excitaturum, O praemijs eun i m Anastasum corrupirant, ncc

literas Vigilν illi confignare motuere. At Anastasius anno 1 q9. pridie Idus Iulias literas Aureliani Episcopi Vigilio tradidit ; quare si ante biennium idem ad

vigilium venit , libellus ille scriptus fuit anno 111. Praeterea haec ibi leguntur : Vmiens enim sit ante sex annos istos beatissimus Papa Vigilius, magis autem, mi quod mirius est dicatur, prope mistincirriductus. Cuna Vigilius in encyclica data die 1. Februarij anno 312. ant eptem annos Roma se discessisse testetur , cum a sexennio idem in eo libello ex Vrbe prosectus dicatur, anno superiori 1 si . li-Bellus ille exaratus suit. Sequitur annus 3 2. quo Iustinianus Vigilij constantia tot experimentis si- Anno hi iam satis probata, sepositis minis eundem per Legatos conuenit, legatione I a. autem Belisarius, alijque superius nobis memorati V. Kalendas Febrarias perfuncti sunt. Illi quidem cum Vigilio egerunt, ut accepta iterum publica fidi Constantinopolim rediret, quibus Pontifex in hanc sententiam respondit: Si causa Ecclesiae ordinatur , mi pacem eius, quam amunculis ip simus Princeps fecit temporibus, o modo restituat, ego Sacramentis opus non haιeo, sed statim egreuior. Si autem causi Ecclesiae sinita non fuerit, item Sacramentis opus non habeo , quia nunquam A S. Euphemia botica exire dispono, nisiscandalum ab Ecclesia Dei fuerit amputa. tum. Haec ubi Iustinianus a Legatis accepit, epistolam, seu ut loquitur Uigi- lius, chartam ad eundem misit mandacijs, ac iniurijs resertam; eam Petrus Reserendarius pridie Kalendas Februarias tulit. Cum verb non esset Augusti manu subscripta, neque Petrus eidem nomen dare vellet, vel signare diem, quo allata fuerat, nullam illi Vigilius fidem praestandam duxit. Caeterum ne rea conscientiam flentio apud imperitos prodere videretur, obiecta quaecunque. crimina validissimE se consutasse in laudata encyclica contestatur. S d iterum Dominicorum die, qui μit pridie Nonas Februarias, redhi Petrus cum Iustiniani

mandatis, ut acceptis sacramentis securus in regiam Vrbem remearet. Vigi.

lius haec reposuit: Si directis duobus Iudicibus, quorum nomina tibi in praesenti prodidimus , sacramenta praestare dignetur, mi post haec sine metu periculi fratrem nostium Datium Episcopum Mediolanensis Ecclesiae , mel alios, quos cum eo transmiserimus,

Dis nostro 'scipiat, parati sumus dirigere , mi per eos de Ecclesiastica caula quaecunque

nandauimus, meraciter innotescant. Siquidem Ecclesiae caWa nulla sacramenta dari

deposcimus , sed mox pro gratiarum actione eius occurrimus pietati. Die verb sequen ii Virilius encyclicam illam famosam scripsit, ita enim terminatur: Data Nonis

diruary imperante Domino Iustiniano PP. Aug. Anno XXV. Post confulatum Baii anno X. sed XI. reponendum est. Ex hac encyclica quorundam errores corri-

gendi sunt. In primis Baronius Anno 332. Num. i 3 legens in vulgatis edi-ionibus legatos prinatim ad Vigilium venisse Dominitarum die, trist Kalendis Fe- et risurdi, ac postea in eisdem asseri missum a Principe Petrum pridie xal. Februa- .Has , errorem vidit, atque proximum locum corrigens postridie Kalend. Februm legendum dixit. sed ex inobseruatis Baronio Cyclis error emendat te G Anno

327쪽

Dissertatio Historica

anno 1 12. Kalendae Februariae incidere in seriam V. non autem in diem Do minicum; ergo legendum est V. Kalendas Februarias, qua die festum Dominicum contigit, iterumque pridie Nonas Februarias. Fuit annus bissextili et Cyclo Solis I. Lunae I l. lit. G. F. In ea vero epistola scribit delata in Theod

rum sententia, qua ab Episcopatu amouebatur: Pro mansuetudinis mestris intui tu, dispeconu/rsionis eius, ii ut dictum est, publicὸ proferre distulimus. Vnde falsum est, quod in chronologica sinopsi in calce ad Facundum Hermianensem, Sirmondus scripsit, Vigilium latam demum contra Theodorum sententiam publicasse. Insuper fallitur Bollandus tomo I. de vitis SS. die i q. lanuarii, scribens, ca die anno 3 3 2. S. Datium Mediolanensem obijsse, quod etiam ais ruit ante Bollandum Baronius in notis ad Martyrologium ad eandem diem, etenim eo ipso anno Datius Nonis Februarij vivebat, & a Vigilio ad Augi sum nuncius destiuabatur. Verum, ut ad institutum redeam, Iustinianus Synodi perageresae cupidus, aures iam tandem Vigilio dare occoepit, videbat enim reluctante Pontifice Romano nihil solidi ea in causa statui posse. Quare non amplius erat alieno a Vigilio animo, quod ubi Mennas, ac aulae Protheus Theodorus, alijque imtellexere, libellum fidei contexuerunt, illumque Vigilio adhuc in templo D. Euphemiae commoranti obtulere. In eo exped ita fidei prosessione iuxta decrota quatuor Synodorum facti veniam 2 Vigilio his verbis postularunt: mini Us autem quaecunque Teatitudini, mel sedi vestraefactae sint, eas cuidem non feci, sed quiapro pace Ecclesia modis est omni lus festinandum, melut si eas iecissem, moniam ρο-

stulo. Gia mero tempore discordiae excommunicatos, mel non receptos a Beatitudinc mestra in communionem fuscepi, pariter meniam postulo. Subscripsere libellum. Mennas constantinopolitanus

Triodorus Caesareae Cappadocia, Andreas Ephesinus. Alijque.

Res haec benE vertit Mennae, nam paulo post obiit Sedi Apostolicae concilia.

tus, ut dicemus. Edicta etiam Princeps reuocat, &iam Patribus Constan tinopolim ad Synodum venientibus ex integro causa trium capitulorum dijudicanda dimittitur, ac Vigilius relicta Chalcedone iterum Byzantium petit. Inter caeteros, qui ad Syncdum venerant, erat Eutychius Monachus Amaseni Metropolitae Aprocris artus, qui in quodam priuato Episcoporum congressu orta quaestione, an mortuus ab Ecclesia damnari posset, Iosiae Regis exemplo mortuorum Idolatrarum sepulchra dei jcientis, ac prosanos cineres venti hi

tis destinctos damnari posse probaui quod mirificό Imperatori placuit. Hunc

Eutychium annos iam natum quadraginta Mennas non modo ob sanctitatis, ac doctrinae experimenta colebat, verum etiam illum saepE Iustiniano cψi mendauerat, suturi enim praescius eundem uti succes rem honorabat. Author est Eustathius, qui vitam S. Eutychij scripsit, Menna iubente Eutychium ad Iu stinianum accessisse: Confestim autem, inquit, misit istum ad Imperatorem , apud quem cum de rebus propositis disputaretur, apparuit sin idiuimi, humanaque diasciplina instructissimus. cap. 18. Ineunte circiter Decembri Mennas diem obiit ,

magno apud Constantinopolitanos sui desiderio relicto. Consecratus suerat ab Agapeto Papa eiecto Anthimo haeretico anno Contra Acephalos synodum in regia urbe coegit, cuius etiamnum acta extant. Illa Origenem Elastru

328쪽

De synodo Quinta.

latiniano damnandum curauit, primusque Patriarcharum lata contra Orige sim anathemata subscripsit. Nobilissima templa eximia Iustiniani munificentia aedificata eonsecrauit. Iustiniano tamen nimium indulsi, hinc semeI, iterumque cum Uigilio dissidia. Hasce maculas supplex ab offenso Pontifice veniam postulans abluit, atque ipsi etiam Vigilio desideratus e vita discessit.

: Euuchius eligitur Patriarcha Constantinopolitanus. Annus obitus S. Datis Medistinersis flatuitur, eaque occasione Proe j de annis belli Gothici anacronismus δε- monstratur. Origenes Pelagianorum Amasius in Synodo V. Oecumenica

damnatW . Halisis ectique falsi conuictur. IVstinianus inter plurimos candidatos Eutychium Monachum Amasenum

nihil tale cogitante ni Mennae successorem designans Petro Reserendario quem hoc anno saeph cum mandatis ad Vigilium miserat, imponit, Vt Eutychium cum honore custodiat, eiusque curam gerat. Inde Imperator Clero, ac sacro Patrum coetu aduocato, eosdem tesse Eustathio in lib. de vita Euty- cliij his allocutus est: Cum in aede D. Petri Principis Apostolorum, in qua Senatus batur, me somnus complexus esset, in quiete midi Principem Apostolorum mihi magnum Eutychium Uenrinum, dicentemque: Fac thiesit Episcopiis. Quo oraculo moni- tum se suisse dixit, ut Eutychium in Mennae locum subrogaret; atque hoc pacto Eutychius renunciatus est Patriarcha Constantinopolitanus . Barcinius scribit initio anni 113. Eutychium Hectum. Verum Theophanes qui com- mentaria rerum Byχantinarum exactE calluit, haec tradit: Eodem tempore Men- nas Episcopus GP. defunctus est, in cuius locum sussectus 'acrifarius Am eae Pref later , di monast rij ipsius Amasea Monachus EurycHus eo ipso die, quo Memae cada j uer is sacris adinis a me expositum iacebat .mQuare cum Baronius, & alij post ipsum asserant Mennam, mortuum anno 132. eodem quoque anno recitanda illis est electio Eutychij. S. Nicephorus Patriarcha C. P. qui suorum decesso. . rum chronicon scripsit, de Eutychio haec habet: Eutychias Presbyter, di ad nachus in monasterio Amasiae annis XII. mensibus duobus. Hoc eiecto a Iustiniano Impe- ratore ipsius anno x Vm. Ioannes presbyter Antiochiae ex numero Sch sticorum au. nis XII. men usseptem. Eu chius iterumsub Iustiniano lege Iustino restitutus con- , fecit annos Irimen, effex. Hanc chronologicam thesim integram recitaui, quia

, cst exactissima, ut patebit. Eustathius, qui Eutychu vitam, cuius lateri sem- . per inhaesit, diligentissimh scripsit, author est Eutychium a Iustiniano E cathe- dras pulsum in festo S. Timothei nempe 2 Ianuarij. Reddo eiusdem verba. . Ex cap. 3 3. Cum enim dies festus S. Timothei in Hormisda, mr ante diximus , celsi μου retur, illine mir pius sacri ciumfacienis Matus es, ea pertulit, quae passus est.

ni cap. Nam in per ecutionis tempore Sabbatum, hyems erat, et stomo enims . cundo mensts Ianuarij vir Dei Sanctus tentatus, ct eiectusfuit. Error librarii comi xigendus est,&proa a. dies zq. reponendus ex sesto S. Timothei. Di rode- , cim annos ante exilium sedisse affirmat Eustathius cap. 23. At magnus hi viri Dei Eutychius pari annorum numero, quot sunt Apostoli, christi gregem pauis. Diesi αq. Ianuaru s. Timotheo sacra inci ut Sabbato anno 161. Cycio Solis XIV . G Lunae

329쪽

ra Dissertatio Historica

Lunae m. lit. D. ergo retrocedendo per annos duodecim menses duos erimus circa initia Decembris anni 132. Baronius putauit, exilium Eutychij accidi iast anno 1 sq. Ibidem Num. I 3. In hoc eximio, aesummae eruditionis historico Cyclorum obseruatio passim desideratur , ex cuius desectu in anacronis mos lapsus est. Anno Eutychius ineunte anno 113. fidei prosessionem ad Vigilium misit datam 1 3 3. in festo Theophaniorum. Scribit Lilpus cap. s. comment. ad Synodum V. hanc professionem fidei traditam Pontifici etiamnum captiuo ad s. Euphemiam, ac mox Belisarium cum alijs legatis , itemque Petrum Reserendarium ad eundem destinatos, ut datis denuo sacramentis Pontiscem Byhantium adducerent , & tunc Vigilium scripsisse encyclicam de suis calamitatibus. Labiatur vir insignis, nam ex Cyclis aperth superilis monstrauimus legationem illam contigisse die 28. Ianuarij anno 1 12. At Mennas decimo postea mense obijt. Vigilium vero, cum accepit professionem fidei ab Eutychio, Constat tinopolim regressum inde colligo, quhd priorem professionem fidei hoc titulo inscribit in suo Constituto: Exemplum prima professionis, quam Mi S. Euphemi templum fecerunt. Posteriori autem Eutych ij hunc titulum praefigit: Ex plum professionis, quam residui Episcopi Theophanierum die nobis Ircerunt. Vbi vides priorem loco, alteram tempore signari. Caetersim Eutychius laudatis quatuor Synodis, atque Leonis epistolis rogat Uigilium, ut iam tandem Concilium dei tribus capitulis inchoet . Subscripsere epistolam , Eutychius constantinopolitanus Apollinaris Alexandrinus f Patriarchae.

Domnisus Antiochenus a

Elias Thessalonicensis i

Vigilius VIII. Idus Ianuarij Patriarchis respondens ipsorum fidem collaudat,

petioni vero de discutienda causa trium capitulorum haec reponit: Amuimus, clis δε tribus capitulis, ex quib- qmestio nata est, facto regulari conuentu ,seruata in uitate, medijs sacrosanctis Euangelys collationem eum etinuis fratribus haseamus, o finis detur placitur Deo, P conueniens tyr, quae a Sanctis quatuor sunt definita Concilν r. At illis clausulis facto regulari conuentu , seruata aequitate, ita Synodum indici Pontifex consentiebat, ut & Latini Episcopi pari numero adessent, ne decretis pctstea Synodalibus aduersarentur, de qua re inseritis iterum sermo redibit..Hoc eodem anno 1 13. ineunte die i q. Ianuarij S. Datius Antistes Medi lanensis post ingentes aerumnas sorti animo toleratas h vivis excessit; ea enim die eundem obisse tabulae sacrae Ecclesiae Mediolanensis, ac Romanum Ma tyrologium testantur apud eruditissimum Bollandum . De anno vero inter

Scriptores non conuenit, nam Baronius, ac Bollandus anno superiori cundem decessisse existimant, quorum sententia ex literis Vigilij datis hoc anno Nonis Februarij redarguitur, in quibus Datij tanquam superstitis mentionem facit, ut capite superiori notatum est. Ripamontius lib. . historiae Ecclesiae Mediolanensis usque ad annum 33σ. illius obitum protrahit ; Victor Tun nensis mortuum scribit post consulatum Basili j MIII. qui est illi annus 1 1 quo anno etiam tradit Totilam a Narsere victum. Certum est ex literis Pe- Iagij Papae ad Narsetem obsiste Datium Totila adhuc regnante , ac Narsete in Italia exercitum regente, haec enim Pelagius scribit: Recolere en

330쪽

De Synodo Quinta , si

Ei celsitudo et estra , quid per mos Deus fecerit tempore illa , quo Istriam, ν, -

i xttips tyranno Totilapossidente, Francis etiam cuncta mastantilus, non ante ramen

Midiolan Uem Episcopum feri permissis , nisi ad clementissimum Principem extuderetulissetis,Wquidseri debuisiet, eius iterum scriptis recognouissetis, O inter ibiq;

furentes hostes Rauennam tamen ist is, qui ordinabatur, st qui ordinaturus erat, nem-z pe Metropolita Aquileiensis prouidentia culminis vestri deducti sunt. Panu inius meus , Sigonius , ac caeteri Recentiores Chronologi Calvisius, Petauius,Ric- 1 ciolius , alijque Narsetem anno 3 3 2. in Italiam exacta hyeme venisse , atquυ aestate incumbente ab eodem Totilam acie victum scribunt, quod certe etiam ex Procopio tunc vivente colligitur, qui pugnam illam resert anno labent Gothici belli decimo octauo , qui ab hyemis exitu anni 332. inchobatur. Theophanes etiam testatur haec eodem anno contigisse. Caeterlim cum euidenter, ut mox ostendam, pateat Procopium in designandis illius belli Gothici annis lapsum esse, duorumq; annorum gesta in unicum annum perperam congessisse, aliunde veritas petenda est. Ego quidem arbitror Gothos Rego Totila occiso anno belli decimo nono labente a Narsete primitin superatos, nempe anno 133. quod insignis illius saeculi chrono logus Marius Aventicensisutestatum reliquit, haec enim scribit: Ps confulatum fastidianno XIL Indictioneda Poc anno Faduilla Re cooriarum ab exercitu Reipublicae per Narserem Chartularium Eunuchum interficitur. Cum vero huic Chronologo annus 3 a. sit Post con- sula tum Fasti' annus I. planE anno 1 3 3. Narsetis victoriam alligat, quod etiam ex indictione prima denotatur, quae anno eodem mense Iulio currebat. ldenti vero Marius anno insequenti Teiae occisionem resert. Procopius lib. q. disse

stribit Totila occissi Narsetem Romam statim recuperasse, quando sextam, re micesimum incipatur annum habebat Iustiniano . At hoc ipsb anno 113. Κa. tendis Aprilis annum a G. imperij Iustinianus compleuit, Totila verb mense. Iulio victus suit, nam mense Augusto ex Theophane Victoriae nuncius C-P. appulit. inare cum ex antiquis tabulis Ecclesiae Mediolanensis constet, Da- tium obijsse die i q. Ianuarij, Totila adhuc superstite, nondum enim eodem occiso Uitalis Mediolanensuim Praesul Rauennae consecratus fuerat ex lauda, tis literis Pelagij, consequens fit, ut hoc anno 3 3 3. & Datij obitus, & Totilae, occisio contigerint. Lucas Holuentus memoratas modo Pelagij literas nonis quidem Narseti, sed Valeriano Patricis inscriptas edidit p. I.collect. Rom.pag. αα . De hoc Valeriano scribit Procopius lib. q. IN sui autem Rauennam, mi munerat, ali sunt Duces Valerianus, in Iustinus. At cum Narses summam in Ita- , Ita praefecturam gereret, ad eundem potius scripsisse Pelagium dixerim, &, quidem de re grauissima, rogabat enim , ut Antistites Mediolani, & Aquileis, Synodi V. obtrectatores Constantinopolim sub custodia mitteret. Ex his p , tet errasse Ripamontium, qui vitalem Datij succetarem a Pelagio consecra, itum putauit, initiatus enim fuit Episcopus Rauennae ab Aquileiensi Metropo- Iita Vigilio etiamnum Pontificatum tenente. Scribit Victor Tunonensis Da nium anno 3 3 q. Constantinopolim venisse, ac tria capitula damnasse, eadem- die percussum occubuisse. Sed cum Datij constantia in sequenda Vigilij sen- tentia nobis ςonstet, merito cum meo Lupo homini Schismatico nullam fidem. Praestandam ducimus, praesertim cum isthaec eo anno affirmet contigisse, quo

iam Datius diem obierat.

SEARCH

MENU NAVIGATION