장음표시 사용
81쪽
H. rat patrum in filior in tertiam, se generationem. Quo ergo potiori pure Deus poterit punire poena sensibili pueros, qui reapse contrahunt maculari primorum parcntum ὸ Sed etiamsi illationes illi e Augustini ex his verbis Ap soli,fuimus nos aliquando naturas j irae, possent utcunque cludi, nobis interim sat est, easdem recitari ab Ecclesia Romana inter ossicia precum seria IV Dominicae IV. Quadragesimae in lectione priori expositionis Euangeli j. Vtienim certum est, Augustinum eo loci iuxta propriam sententiam de sensibili puerorum poena in gehena locutum esse, ita eiusdem doctrina suis precibus ab Ecclesia inserta, ingenti aut horitatis pondere sulcitur; saltem omni censura Iiberatur, quod unum hic intendimus aduersus recentiores Criticos, excessus Hugustino ob ijcientes. Probatur 3. Pueri praedestinati ex meritis Christi habebunt in alia vita b na corporis, quae dotes a Theologis nuncupantur, ergo pueri reprobi patientur in alia vita mala corporis ex demeritis Adae. Simile argumentum ponitur ab Augustino lib. s. con. Iul. cap. Io. Vbi paritatem negantes Vocat impori nos. Do eiusdem verba: Vide ergo, inquit, quam importunό nolis, parmulum de alieno peccato reportare malum, re melis eum de alieno recte Iacto reportare bonum, non qualecunque, sed Dei regnum. Alienum quippe opus est, cum credit per alterum, scuttaienum opus fuit, cum peccauit in altero. Respondent negando paritatem, nam
Iic Et diuina bonitas possit dare bona corporis ijs, qui eodem corpore tanquam instrumento pro eorundem acquisitione nihil boni egerunt; contra aequitatem tamen est pati corpus illius, qui eodem corpore nunquam peccauit; praesem tim cum poena senis sit proportionata ijs delectationibus peccaminosis, quae corpore percipiuntur. Sed contra est. Quia sicuti in alia vita non ponitur novum meritum, aut demeritum, sunt enim animae intermino, sed Deus eo modo erga illas se habet postea, ac quando recesserunt, cum pueri sine baditisino defuncti numerentur in familia Diaboli, sicuti E contra mortui suscepto sacramento in familia Christi, aequum est, ut sicut isti sub Christo bona torporis recipiunt, ita illi sub Daemone mala corporis sentiant. Etenim si in
hac vita sunt sub potestate Daemonis, ita ut illos in corpore torqueat, ut sup xius ostensum est, cur in alia vita, in qua nulla est redemptio, ab illius pol sate, quam antea in eorundem corpora habebat, eximentur ' Scribit S. D ctor proxime laudatus: Iam itaque mobis ipsis reddite rationem, ne putetis indignum, .ut qui non admittuntur in regnum Dei , sint sub illo, qui cecidit de regno Deir Et qui non habent evitam, sints b illo, qui perdidit mitam. Nec iuvat, quod pueri corpore, non peccarunt, unde nec in corpore puniendi videntur, nam peccatum ibi ius voluntatis superbientis iuste punitur poena sensus, nec Daemones corpore, peccarunt, & tamen poena sensibit i a siliguntur. Imo cum totum peccatum , quod fuit actuale in Adam, si originale in pueris, Sc illius reatum ex toto subeant, cum in peccato Adae suerit voluptas sensuΤ in comestione pomi, huius etiam voluptatis poenas luit infelix posteritas, cuius pariter reatus in ipsam
Per generationem transfusum est. Hic tamen aduertendum est, Augustinum asserere mitissimam esseloenam, quam infantuli in inseris subeunt. Illam damnationem omnium leuissimam voc tlib. con. Iul. cap. II. quod 8. est in editione Basileensi, & mit simam Diamnium par nam in chiridio cap. 93. N lib. I. depec. meridcremst. cap.*IG. Cum
82쪽
onn Uriis caresaciat, & si calor sit intensus, etiam comburat, quandoquidem
ex Augustino poena illa est leuisemis, ac mitissima, erit ab igne calefacient: cum aliqua molestia pueros, sed non Asdem ustulante. Quare scuti eo intensius ardebunt reprobi adulti, qud plura scelera admisere, cum pueri haeredit rh tantii in criminis rei sint, calore ad molestiam usque, ac dolorem incutiendum intense affligentur . Video Fulgentium superius laudatum scribere pueros arseras, sed ea Voce calorem cum dolore, qui tamen esse potest citra combustionem, in corpus apentem significauit. Confrmatur hoc ipsem ex lib. s. eon. Iul. capite proxime memorato, ubi ait pueros in damnauione omnium leui fiama futuror. δε- , qualis, in quanta erit, quamuis definire non possim, non tamen au deo dicere , quod eis, mi nulliessent, quam is ibi sent,potius expediret. Quod si ab igne comburerentur, profecto melius illis esset, nunquam extitisse. Ibi vero non recusat definire genus poenae, nec speciem, nempe an sint in igne, & an ibi solummodo calefiant, vel ustulentur, sed tantlim quo gradu, vel intensione caloris ijdem pueri torqueantur. solent quaerere Scholastici, an pueris poena damni tristitiam incutiat. Res pondent scholarum Principes, nulla tristitia pueros assici. Recentiores tamen plerique', quos inter eminet Bellarminus lib. Q de amis grat.&c. cap. 6. tristitiam in parvulis admittunt, quod a gloria aeterna se exclusos vident. Pudet me ex Augustino nonnulla recitare ue etenim inde palam fiet, tam procul ab
Augustini sententia abijsse illos Doctores, qui ob exclusonem S gloria nullam in pueris tristitiam gigni pronunciarunt quam propius ad Pelagianorum paradoxa accesserunt. Prosecto S. Doctor irrisit, imbexecratus est Pelagianos ita sentientes,quasi regni coelestis contemptores. Scribit lib. 3. Oper. impers. cap. sis. In regnum Dei non intrare imaginem Dei, nullam se tontumeliam putatis, irsum regnum etiam sic amatis, mi non ibi esse, non saltem leuem poenam creduitis hominis, sed NuLLAM. Idem Pelagianos grauiter arguit lib. 3.con. Iul. cap. 3.i quiens: Verum os excessimissimi amatorer illius mirae , futuras aeterna cum chriso, NuLLAM POENAM putatis se , utinem mi exulare a regno Deircumsi paruam parram esse diceretis , non esset haec mox beati amatoris illius regni, sed MisEM CONTEMPTORIS. Rursus lib. 1. cap. I. loquens de plebeis Christianisi
ait: Ouorsm si quissuamgestans paruulumfrium, nec sine clamore inuidioso, in parte , etibi nullus aua iret, compeliaret, di diceret : Ego ea m te , intelligentia , ratione, in qua sum factus ad imaginem Dei, tantum amo regnum Dei, mi Liminis MAGNAM iudicem POENAM, s eo nunquam possit intrare. Itane meia tu , non homo de turba imperitorum ,sed inter paucos prudentigrimos regni illius amator, tanto mitque ardentior, quanto magis te flagrantissima paucorum societas in iliud accendit , nee fMit inde torpescere pigidior multitudo , responsurus er homini , atque dicturus: NON SOL vM MA-cNA NON EST, SED NvLLA OMNINO POENA Es T imaginis Dei , nun- luam poste intrare in regnum Dei r Puto, quianee e i homini, cuius nec mim, nec reis monium formidabir , hoc dicere audebis. Te itaque siue responisente quodliber,sive quod magis ά te exigeret, si non christiana, certe humana ierecundia, reticente, ingereret asei pectibus tuis paruulum suum em. Poenam autem hic intelligi prout est inflictiva, i doloris, non vero prout est tantlim quid malum in se inferius ostendam. Iu la autem veteres haud legisse credam, neque enim illam sententiam publi
83쪽
mihi non quidem docto, sed de ultima vulgi clam illum citra ullius resti , montuin inculcari potui sse Augustinus xistimauit. Putasnς Mastrio curae suis , se, quid hac de re sentiret Augustinus t Nain b epdem in z. sent disp- si u
naturaliter non debebatur , o salieni leuem, quod videant, nos sita ipsqrum sed primi parentis culpatis hartum floria eiecios. Et in inmura liqm erat ordinata adstoriam, quae .gratia omnibus posteris Adae Octςta erat, aiqua tamen cum se ob illius: dplibum excidisset videant, ii gens d stris argumentum cur rit . tia si quia ob crimen laeta maiestatis amittat bona sibi x Principe lea donatae, nonnotat s suu Ῥties in qu tristitia, cinipienim quoties praesemen pauperuenisum amissa bonurum affluentia α'mpgra b in ' Quod autem alienaquimin eumstatum deciderint, domno viridρm, sed 'o dolorem minuet .imbstam plusiaugebit . Pueris vero non m 4b.pmpa mei
et aaesh, vel ne tuim inest culpa, de simi reapse pecc*tores , Mecvin tristi vetiam pudor in illis reperitur . si . l l Respundent alis pueris: miliapi, babituros cognitionem glose aeternae , quod haec est supernat iratis, nec naturali puerorum cogn/tioneianingi poterrit. Sed haec responso sit perius reiecta est, ubi probauimus p ros sit xuq in sinistra, videbum enim E diuprso electos, eosque ad aeternam gloriam Vs cari. Intemni quid hisreponeret Augustinus , qui ab dum purauit p imagines Dei haud amare regnum Dei scribens lib. 6. con. Iul. cae. q. Si in
ne cognoscere quitana regnum Deis Tampxocul b Augustinis nixis hila Scholastici abiere. Velum haeci illis con armis, aliqude tristitsem p x xum probo. Etenim non .lum sunt aversi a Deo, ut authoie sim Itiu gli, sed etiam ut authore naturae, Adam enim per pece tum reli inc in R M39 bono, adhaesit bono creato, quod Peccativa qum ex otio a III M
84쪽
tur , redduntur auersi Deo, S conuers ad creaturam Hoc ipsit Ironfirma tur , quia vel pueri habent aliquem finem naturalem, quo posseta satiantur, vel nullum talem finem possunt possidere. Si primum detur: peto vel erit hic
finis Deus, vel creatura; s creatura, erunt igitur peccatores, & auersia Deo ut ait thore naturae. si vero Deus erit ultimus finis, quatenus abstractive cognitus, ergo amabunt Deum, & a Deo quoque amabuntur ;Quomodo ergo
ira Dei iniet superilus' Nonne per peccatum veth sunt inimici Dei Θ qtia igitur ratione illum amabunt f Si verb illud alterum asseratur, nemph pueros nullum habituros ultimum finem, erunt ergo aetern dm miseri, utpote summi boni possessione exclus. Et quidem vix posse explicari puto, pueros nulla tristitia asiasci, dum cernunt, quod ira Dei manetsum illos , dum se vident macula peccati insectos. Dolet-ne ipsos, quod in peccato sunt ' Quis autem hoc neget Magna enim tunc foret illorum peruersitas, ac suppliciis grauioribus addicendi essent, si de peccato non tristarentur. Si autem status peccati dolorem ingerit, ijdem etiam tristantur, tristitia enim est dolor de hs, quae nobis nolentiabus accidunt . Pueros autem nolle esse in statu peccati, certum puto , quod tamen, quamuis nolentibus, aeterniim illis adhaerebit . Sand arbitrot illos, qui negant tristari parvulos, ne cogitare quidem de macula peccati, cum tamen' sint proprie peccatores. Pelagiani, qui pueros innocentes putabant, magis consequenter dicebant, eosdem vel paruam, vel nullam tristitiam pati. Pro secto Scotus inde probat, pueros non tristari , quia id non posset contingere, nisi nollent carere beatitudine, neque esse in carcere captiui, quae poenae ipsis, nolentibus accidissent, at tunc peccarent, quia haberent voluntatem distor .mem voluntati diuinae. Ex quo discursa patet, virum iubtilissimum ne cogitasse quidem de tristitia, quae oritur ex peccato. Sed nec ratio illa p quam an. te Scotum noster AEgidius produxit, quicquam probat .a Eienim pueri cunia snt peccatores, habent voluntatem distarmem voluntati diuinae sunt at etsi a Deo, & ad creaturam conuersi: sunt vasa irae, & contumeliae: sunt ε numero reproborum e non sunt reconciliati Deo, sed inter eiusdem inimicos computantur , unda ira Dei manet super illos. Habent ergo ex origine voluntatem ditarmem voluntati diuinae. An vero quod iuste se videant torqueri, patie ter tormenta sustineant E Respondet Poncius num. 3 non esse sibi inconu
niens, qudd parvuli in inferno peccent actu, cum enim habeant usum liberi arbitrij, & puniantur aeternaliter a Deo, tum carentia beatitudinis, tum pCe,na senstis, esset sanh maxima virtus in ipsis consormare se diuinae voluntati . Qtiod si Martyres intensissima gratia indiguere, ne in tormentis deficerent, sed pro religione pugnarent, nequaquam fieri posse videtur, ut pueri solis vi
ribus naturae tantos, ac tam longos cruciatus patienter susserant- Nec ex alia
parte videtur iustitiae diuinae consonum, ut hostibus suis, qui sunt de familia, Diaboli, tantam diuinae gratiae vim imperti tur. n
Optim iudicasse arbitror Ioannem Poncium saperitis laudatum,cum num
io.dixit, oppositae sententiae argumenta esse paruim Mitici quod bre
85쪽
de poenis parvultuum dubitasse, & ut Goneti verbis utar disp. 7. de peccatis
originali ara. I. num. Iso. Disse datum, Manxium in hae materia. Nam lib. 3. de lib. arb. cap. 23. ait: Non enim metuendum est, ne ita esse puuerit media quaedam inter recte factum, atque peccatum, sententia iudicis media esse non possit inter praemum, atquesupplicium. . Ibi autem de parvulis loquitur . Addit Bellarminus, illa numquam, quod sciam, Augustimis retractauit. Omissa responsione P.
Macedo, non quod falsa sit, sed quod melior haec altera nostra videtur, dico
Semipelagianos olim eodem testimonio abii sos fuisse, ut gradum facerent ad infringendum argumentum parvulis ab Augustino deductilin, ut gratiam ex meritis exploderent. Haec scribit Hilarius ad Augustinum: Pariusirim a
rem causam ad exemplum malo m non patiuntur asseris: quam di tuam Sanctitatem dicunt eatenus attit e , t INCERTvM Es SE volueris, ac potius de eorum p is
malueris D v BIT A R E . God m libro tertio de libero arbitrio ita posuisse meminisi , t hanceis occasi emntueris exhibere. Huic Massiliensium obiectioni respondet S. Doctor in lib. de dono perseu. cap. 12. Se olim Presbyterum libros de ii, bero arbitrio , quos laicus I mae inchoarat, in Africa confecisse, nempe an te annum 3 93. Quare etiamsi tunc de parvulorum poenis dubitasset, mnis, ait, me opinor , esertam ini sera, atque inuid .r, qui me Irescere prohiberet, atque in has dubitatione remanendum mihi es te iudicaret. Addit non oportere credi, te ea dore dubitasse, sed quod Manichaei, quicquid de poenis infantium sentiretur,
ieijciendi erant , ne duarum naturarum, nempe mali, bonique permixtio crederetur, & concludit: Absit mi causamparmulorumse relinquamus, mi Gre nobis dicamus incertam, miram in Christo regenerati, fi moriantar par vult, transeant in arma alutem; non regenerati autem transeant in mortem secundam ste. Itaque s.
Doctor ideo non retractavie, quod olim docuerat, de poenis parvulorum, quia de ijsdem non dubitauerat tino in epist.γα8. ad Hieronymum, quae scripta Dit anno qIq cum Orosius in Asiam transmitteret, haec scribit S. Pater de e dem libro tertio de libero arbitrio: tumen de damnatione eorum parmulorum, qui sine ilis tempe baptismo, ex hac mitae grunt, time aliquid dicendum putaui, quismon quia nune agitur, urbatur. Etenim Augustinus ibidem disputat tantum de poenis, quas in hac ta parvuli patiuntur. Hinc .sactum est, ut Hieronymus cum Augustino sensesit; nam in eadem epistola disertE scribit, parvulo rum animas damnari, inquiens: Danmari enim eas, si sic de corpore exierint, in 'Sancta Scriptara, di sancta essessu Ectva. Orosius autem una cum hac epist -ria detulit in Asiam ad Hieronymum libros tres de peccatorum metitis &ire, missione in cuius priori cap. 28. locum medium puerorum explodit, inar Hieronymus ijs lectis,ae in calce dialogorum laudatis, Augustino ea in sei tentri adluesit ,aut se peritis ostensum est . Obiwiunt a. Sanctos Patres oppositum sensisse. Etenim Nattamenus orat. in sanctum lauacrum dicit, quodpueri ur c lesbboria, nexsupli j ii ιν. dice assiciantur. Gregorius Nyssenus orat. I. scribit, pueros sine baptismo mortuos neque in dolorebus H, maestit O. Addunt Ambrosum in cap. 1. ad Rom. ubi ait: Esi ct alia mors, quae secunia dicitur, quam non peccato Adae patimur, sed ius Meusti me pisprθspeec uacatumr-ίnDenique Innocentius ut titi de bux. in Maioresfoibitu Parra regina uvitiis carentis . t i i s ό
86쪽
ne , qua S. Pater cap. Iq. de praedest. SS. satisfacit Massiliensibus, qui obiRQ, bant, Veteres Patres de hominum praedestinatione, secus ae Atigustinum, seni sisse. Eluid igitur, inquit, vus est, mi μrum straremur opuscula, qui priusquam ista
haeresis oriretur , non hanerum necessitatem in hac ἐ/ ili ad sotiendum quaesti me et in
sari, quod procul dul iosaarim ,si respondera talsius cogerentur ξ Vnde factum est, mi detraria Dei dicam de poenis parvulorum) quidsentirent, ιreuitur cyMb damscripto
rum suorum Mir TRANSEvNTER ATTINGERENT, immorulentur et . in
ris, quae aduersus alios inimicos Ecclesia dilputabam. Respondeo ruisus Gregorium Narianaeenum eo loci tria hominum gςnera sine baptismo decedentium recensere. Vnum eorum, qui baptismum con empserunt: alterum eorum, qui illud ea negligentia omiserunt: Postremsi illorum qui nec ex contemptu , nec ex ne' gligentia sine illo mortui supt. Comparax autem poenas: eotundem et priores ait, graues pCenas dare, alteros minores Dii, postremos nec coelesti gloria
donari, sed nec supplicijs addi i , quibus Mij ob contemptum, vel negligenter omissum baptismum subiwiuntur. Quod νςrissimum est , illi enim actuale peccatum commisere in contemnendo, vo omittendo baptismo, cuius delicti cum pueri rei non sint, neq: supplicus ijsdem torqueri possunt. Gregorius V rb Nyssenus dubitanten loquitur ;ham ibi ςm quaestionem hanc de parvulis sine baptismo morientibus vocat di fidem, atquiperplexam . Addit nescire se auilla quaeque anima iudicem miLbit, tribunali cμm alijssisetur se. Qitae tamen omnia postea definita sunt, nam testς Bed in prooemio Canticorum, qui negat pueros iudicandos cmuradicit .ri Getasius etiam definit pueros in si-nfra regie nostra baptismate ramoere 4d xςstin oviqin Ambros; respondeo, opis timE a Cardinati Bellarmino obseruatumi esse, mpamentaria illa in epistolas
Pauli perpςram Ambrosio adscribi, passim mini Pelagianinum sententiae dem insperse sunt, quod susE, - ψdit probat Coruiua ςpp. 8. Profecto tria
p. s. in illρ Apostoli Si enim ιmio desidio dicta ait: Plu υέν gratia consequnn tur, quam mortui μηt delicto Ada. Praetersta in cap. . . ut ire, inquit , est euisa timis eadiuuare. Item inc*p s. ad .ilia. Igitor cui vult L miseratur Q. sciti
hiit Lxpres contradicentis loquitνr. λςonstantur tradit, Mutines illos in si militudinem Adae peccasse, qui eiusdem exemplo Deum sontempsere, quae omnia pelagianis asserta unx. Nec obstat, quod obisit Gonetus, vixisse illum Scriptorem sub Damaso, quando Pelagiana haeresis nondum eruperat. Nam Pelagium diuisiime Romae vixisse scribit β. Augustin , qua de re legantur a nobis dicta lib. r. Hist. Pelag. cap. 3. od denique ex decretali Iuno, centi j Papae opponitur, abhinc trecentis annis a Gregorio 6riminensii solutum
est. Praeterea Poncius num. 28. ait, quod Ponti sex intendix ostendere, notia poseadulto dormien i, vel non consentientidari baptismum , quia tunc tolleretur peccatum originale, & non actuale, & per consequens, ille si moreretur non careret visioneDei, quia non haberet peccatum originale, de tamen esset
in inferno, quia esset in peccato petuali. sciae ratio nulla est; etenim iam peccato actuali debetur priuaxin visionis Dei. Vnde glossa vocat illam rati nem supelficialem, nec videtur ab ipso Pontifice asserta, sed ab aliquo nontis ς Secre io additg, H ille. Sedist responsone omissa, facile disco , qudd i cyti ait poenam act Muis culpae esse gehennae cruciatum in inseris , de clugitur psina , quia non inserit particulam restris
87쪽
Etiuam, seu exclusuam ranium, iti & poena originalis rectὶ statuitur carentia visionis, sed non sola . Obi)ciunt a. Poena sensibilis non est proportionata peccato originali, er go pueri ob illud non torquentur igne in inferis. Probant antecedens, qui poena sensus est per passionem huius particularis personae, peccatum autem originale non est commissum per actum voluntatis personae particularis, sed trahitur per insectionem naturae. Respondeo negando antecedens cum eius probatione. Etenim omnes homines peccauerunt in Adam, & peccatum illud
suit imputatum singulis ex eodem propagatis, ita ut peccatum, quod in illo fuit actuale, originale fuerit in posteris. Audiatur Augustitius lib. I. depec.
mer. & remiss cap. I o. Si Zmm precatum istellexeris, quod per um homonem intra 'Mit m mundum, inqtio omnes peccauerunt, inium, mini fissumque est, aliae e pro pria cureis pectata, in quibur hi tantum peccant, quorum peccatafunt: aliud hoc num in quo omnes peccauerunt , quando omnes ille as semo fuerunt. igitur peccatum
unius fuit, & omnium, qui idem erant in uno. Qua ratione poena sensus' est eadem aequaliter destinata omnibus, S singulis, qui idem suere in Adam, &toti naturae est debita, nisi qua parte ex bapti sint gratia eidem subducitur. a re sicuti leges Principum pupillorum voluntates tutorum voluntati alligant, ita ut quod isti volunt, illis ratum sit; hoc quoque pacto Deus omnium posterorum.voluntates Adaini voluntati adstrinxit, ita ut quod ille secisset, omnibus hominibus imputaretnr Vnde sicuti ex defectu improbi tutoris pupilli quandoque detriment: iubet int, ita ex peeeato Adae humanum genus in miserias decidit. Imo poena sensus magis videtur proportionata peccato ori sinis, quam pαna damni, nam poena damni est in anima, poena sensus in corpore ; posteri autem animali, is Deo creatore recipiunt, corpus vero per traducem ab Adam derivatur. Quare cum situ puniri pos lint pro peccatis pare tum, inquantum secundit in corpus sunt aliquid illorum, ut ex D. Thoma dixi mus, humanum genus , quod secundum corpus ex virtute seminali ab Adam deducta aliquid illius est, potiori iure secundum corpus poterit ob illius pei catum, quod etiam proprium euasit, puniri, quam secundiim animam. Hines anima a Deo creata infunderetur corpori nequaquam per virtutem semini Iem ex Adamo traducto, illa non contraheret peccatum originale; quare in- tantum peccatum traducit, inquantum in corpus ex Adamo per crincupiscentiam carnalem propagatum immittitur. Ex his confirmatur nostra sententia,
nam si caro per concupiscentia genita est causa , .ur anima peccato insciatus , S ex consequenti poenam subeat, ipsa caro,quae veluti vehiculum peceati suiu neutiquam debet esse ii quacunque poena immunis. Ob qciunt 3. Peccatum originis non tollit ordinem naturalem, sed supernaturalem, nempe conuersionem ad Deum per donum gratia habitualis, ergo solum debet puniri priuatione eius boni, cui opponitur, non supplicio naturae, quam in nulla re ei de iri debit a laedit. Respondeo primo negando conse quentiam ; nam neque peccatum actuale laedit naturalia hominis, sed tantum, priuat hominem gratia sanctificante', S tamen punitur poena sensus. Imo in sententia illorum, qui dicimi, pecea tuis consistere formaliterin priuations fratiae, Laec priuatio non potest iste poena, cum poena poliatiis a voluntate tu
88쪽
dqm Pei ex Arist.telis doctrina tentasant tollere peccatum originale cvn ine sum illa Auzustini lib. q. qon. Iul. capi ao. hoc enim redacta est res dialecti's md cis in Ecclesia descholis Peri uetitarum, Stoicorum, possitis absolui. Iulia lus querebatur Catholi s Epistopos, a jhy ό natus fuerat, nAcu e=undum categorias Ariet
catum originale gandi; mssi, neque enim, qiii Mkgur tanquam tabula rasa, maculas ahtiqui crimitus ex Minotele portare potest, sum generatio opus natturae sit, non niaxis, cqius est posse phccare. Certum est ex si de , Deus Oe ira m pueri ,cum nai yntyr, originale crimen; i scimur qniin naturi
89쪽
ro i Vindiciae Augustinianae . . .
nuncupauerint, inimi, inquam, illud argumentum veluti solidum obiecisse, quod tamen disetth ab Augustino euersum fuerat 'Audiatur S. Doctor lib. εE
Corrept. & grat. cap. 6. An mero ideo prauitas ista corripienda non est in homine,
non eius propria, qui corripitur, sed edin ums est omnibus ' mo merὸ corripiatur se in singulis, quod est omnium. Non enim propterea cui suam non est, quod ea nulli immunis es. Peccata quidem ista originalia ideo dicuntur aliena, quod ea singuli δε ρο- rentibus trahunt, sed non fine causa dicuntur θ nostra quia in illo uno omnes , sic
dicit Apostolus, peccauerunt. CORRIPIATVR ergo ORIGO DAMNABILIS, mi ex dolore coi reptionis e luntas regenerationis oriatur stc. Ex quibus patet, posset
hominem corripi ob pectatum originale . Instat Mora ines num. ni rion sollini Aristotelem, aut Ethnicos Philosophos dicere, nemidem esse vituporio, & reprehensione dignum propter id, quod non liberE secit, aut omisit, sed omnium fidelium, & infidelium communem illam vocem esse, ut confirmat S. Augustinus lib. de duabus animabus Cap. I i. Quare cum nullus commiserit peccatum originale libert, sed illud ex insectione naturae trahatur nemo potest ob illud vituperari, aut retprehendi. Respondeo laudarum S. mctoris testimonium a Iuliano eidem Augustinosin s pius obiectum fuisse lib. i. ope r. impers. cap. 6 . lib. F. cap. 63. &qs.& alibi. Cui S. Pater respondet lib. I. operi imperf. cap. q8. Ipse , inquit, Adam est, quem nostra illa definitio, quae tibi placuit, intuebatur, cum dicerem. Peccatum est voluntas retinendi, vel consequendi, quod iustitia vetat, & unde liberum est abst inere. Adam iuippe omnino quando peccauit, nihil in se habcbat mali, quo nolens Ueretur ad operati dum malum, di propter quod diceret. Nos quod volo facio bonum, sed quod nolo malum hoc ago, ac per hoc id egit pereando, quod iustitia metabat , ste eidi liberum fuerat abstinere. Nam ei, qui dixit, quod nolo malum hoc ago, absimis inde liberum non est. Ac per hocsic tria ista discernat, istas aliud est peccatum , aliud pamamprecari, Eiud mirumque, idest, ita peccatum, limumst etiam parna peccati. Intelligis quid horum trium pertineat ad illam definiti nem, rubi voluntas est agendi, quod iustitia vetat, & unde liberum est abstinere. Percatum namque isto modo definitum est, non parva peccati, non mirumque. Et postea : Sed pertinet originale peccatum ad hoc genus tertium, ibi sic peccatum est, mi
ipsum rit ly pama peccati. Certum igitur est posse peccatum originale esse ve- TE, S proprie peccatum, etiamsi non inde liberum sit abstinere, &doctrinam illam traditam a S. Doctore lib. de duab. anim. cap. II. quam post lulianum Moraines obijcit, applicandam non esse peccato originali, de quo ibi S. Pater non loquebatur. Vnde falsa sunt quae postea idem Mora ines addit: Si ex . mente D. Augustini, inquit, im) ex senseu retius Ecclesiae, di consensu generis humani, iudicandum est de peccato originali, eiusque parna, dicendum est neminem propter illud noxiase comissum , sed mi originis ex necessitate contractum esse dignum reprehensione, stevituperio, ac proinde ni csupplicio positivo ' connaturali. Falsa, inquam, haec sene Nam ex mente S. Doctoris oppositum dicendum est; docet enim amendum esse etiam illum, qui peccat tertio illo genere peccati, inquit enim ibidem et Tertium vero genus, Ubi peccatum issum est, di parna peccati potes intelligi in eo, qui
dicit: Quod nolo malum hoc ago. Ad hoc pertinent etiam omnia, quae per ignorantiam eum aguntur mala, non putantur meso , mel etiam putantur ima. caecitas enim
cordis, se peccatum n nefici, iniuste argueretur, arguitur autem isse , bi dicitur: Pharitae
90쪽
illae te . st plurimis diuinorum eloquiorum loeir. Imd ab illa necessitate vituperationem destrui erat ipsissima obiectio Iuliani dicentis lib. s. oper.
impers. cap. I 2. Huin Vituperatios necessaria non recurrit , quia quidquid ad nee larium peruenerit, ipsum pulpat authorem, nempe Deum. Cui S. Pater respondet: Nunquid hoc malum hominis, ibi dicit, quod nolo malum hoc ago, ipsum hominis pulpat authorem ξ g tamen eum, quisic sit malum, satis apparet ad necessarium peruenis, necessitate quippe agit, ' od non agit moluntate. Obijciunt s. Durum videri, Sc diuinae bonitati minimh consentaneum, ut poena ignis aeterni puniat infantes, qui propria voluntate non peccarunt, sed aliena tantum, atque ex vi, & miseria suae originis peccato originali insecti sunt. Responder Augustinus lib. F. Oper. imperf. cap. I 3. Si autem crudole esse
arbitramini, damnari paruulos, quos originale peccatum trahere 'um putatis, crudele mo- bis miriatur, non rapi ex hac mira paruulos secundium vos nullum habentes omnino precatum , quos Dcus utique nouit, in multis, magnisque peccatisfine illa in melius mutatione morituros. Nam secundum RATIOCINATIONES HvMANAs crudelius id tur, non liberare, cum possit, nullis iniuinatum paruis, magnisque precatis, quam damnare progeniem peccatoris. Porro cum illud iustum esse, qua potestis voce clamatis ,
hoe e se iniustum, qua fronte contenditis ' Et quidem si secundiim humanas r tiocinationes loquamur, videtur etiam durum, hominem ob unicum pravum desiderium, quod momento euanuit, damnari in aeternum, & tamen hoc fide credimus; in eo enim actu nulla sensus delectatio fuit, qui tamen poena sensus aeternum torquebitur. Quare nec durum videri debet, pueros secunddin sensum puniri, qui sensu non peccauerunt, nisi quatenus idem fuere cum Adamo. Praeterea cum primus parens, si perseuerasset in bono, transmissurus fuisset tria posteros iustitiam originalem ,& omnia bona tum animi, tum corporis, Ut tradit S. Pater lib. 3. Oper. impers cap. I99- cur durum Videtur, si praeuaricatus miserias, ac poenas posteris haereditarias fecit iobijciunt s. Propter peccatum originale non iniungitur hominibus baptitandis aliqua poenitentia, nec iubentur habere vllum dolorem de illo, ergo non correspondet illi aliqua poena sensus , sicuti correspondet peccatis actualibus. Respondeo primo aduersariorum plerosque,qui hoc argumentum urgent, concedere in parvulis tristitiam ob carentiam visionis, quam patiuntur; igitur debetur peccato originali dolor interior, etiamsi pro peccato originali nullus internus dolor ab Ecclesia praecipiatur. Respondeo 2. data priori parte antecedentis negando consequentiam,quia cum miseriar huius vitae sint e flectus peccati originalis, cur noua poena imponeretur, cium innumerae pro e
dem nobis subeundae sint f Sat est, si dicatur Catechumenis, omnes homines in Adamo peccasse, ac proinde E terrestri paradiso expulsos, tot tanti'; poenis addictos, quas diuina gratia adiuuante sortiter sustinere possumus. Respondeo 3 negando secundam partem antecedentis, nullum dolorem iniungi Catechumenis ob peccatum originale, oppositum enim expressE tradit, imbiubet Augustinus eap. 6. superios laudato de correptione, & gratia inquiens et
Corripiatur ergo origo damnata , ut EX DOLOR E correptionis moluntas regenerati
nis oriatur: si tamen qui corripitur , filius est promisionis, rostrepitu correptunis fori , secus insonante, atque FLAGELLANTE, Deus in illo intrinsecus occisa inspiratione
.er ritur st melis. Nonne Catechumenus primum docendus est, se vel ψ ortu