Historia sacra de baptismo Constantini Max. augusti, colloquiis familiaribus digesta auctore Mathia Fuhrmanno Austriaco. Pars prima secunda Pars prima, complectens fictitium magni hujus imperatoris baptismum Nicomediensem

발행: 1742년

분량: 349페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

nibus, ραι unquam fueruns Imperatoribus Consanimus , in Christi Maroriis renatas ct consummatus est: divino Donata lanaeuis , exultavit SpIritu renotatusque es , ac divina Iuce repleras . Hate de Constantini Baptismo eirca finem vitae Nicomediae sustepto Eusebius noster , testis locupletissimus fideque dignissimus,qui eodem Constamini tempore floruit, ipsique Imperatori charus admodum semper & familiaris extitit. Si Lυεs T. Sed quae sunt alia haee sequuta & quibus verbis deseribit Eusebius ipsum Imperatoris obitum , ejusque circumstantias III. Eos εη. Post recitata mox siubjungit , & pergit Eusebius: Et animo quidem maximam eapiebat voluptatem ob fide/excellentiam; eu dentissimam autem disinae potentiae magnitudinem aLIonudi mirabatur. Postquam omnia ruὸ impleta βης, eandidis ae regiis restibus Deis insar radiantibus es amictur , candidi mo in lecto reetibuit ; nee purpuram eontingere am- p. plius voluit. a P haeesublata altius voce ,preeabundus gratiaregu Deo: ει ita preeatione hae afuit: Nune me revera beatum se; nunc immortali vita dignum, nunc divinae eomposem Lucii factum ein eunseo. Miseros quoque ,rinfelicer esse Hebat , iqui tantii bonis primarentur. Cumque Tribuni ac Duees milita-

rium copiarum intro e , viee uam dolerest, qu)dorbor imos relinqueret, es longiorem Vsipitam compreearentur; hir etiam respondess, nune demism sera vitam adeptum esse dixit, seque unum optiis nosse , quaniorum bonorum particeps factur

a tergipersatione disserre. Singulo dereia pro arbitrio suo ldisposuit. Ae Romanii quidem Regiam Urδem incolentibus o lnua quπdam munera legavit. Suis aurem Liberis I erium velox

Falernam haereditatem reliquis ; euncta prour ipsi videbatur , cossi uem. Rrrὸ Me omnia terebantur in maxima illa Solemonitate veneranda es Meraiis c Pentecoster e quae Hirnariον hebdomadum numero de rata unisate obsignatur. In qua es com. munis Sersatoris a Uum in alas,/Sans7 Spiritus in terrai risensem contui e Sares Luerstesantur . In ea igitur So

62쪽

Dinnimo Imperatre Mec gus diximari consequutur , Huma tan Amiae, quomsiquis omnium Fesisitatum maximom vocet, Oudquaquam inoojudulo obbrroeris , elata meridiem migra. su ad Domi-m; Marcoli m quidem partem fui mortalem re linquens: eam uria animc partem, quae intonuentia, es amore Deipraedua eras , Deo ο emisvem. Hic Cossastino exitur visaefuit. Hactenus Eusebius . Sitiuus T. Quos babes, qui post Eusebium hule rei de Baptismo Constantini adstipulamur quae sunt illorum testis monia IU. Eusaea. Eodem Constantini , & Eusebii seculo IV. idem refert Paschalis sive Alexandrini Chronici Concinnator , qui vixit sub Imperatore Constantio , Constantini M. filiosae scribens: σὶ Persis bellum Romanis denuneiastibus , Con- Mantinus Anno XXXII. Imperii, cism in Oricvt--s,c-. ἡ

scepta eo ira Persas ex itione , eam veni et usae Nicome- Patia. .io 1 iam , gloriosὸ vitam cum morte eommasavis, in ejusdem Urbii p. νε

suburbano ,salutari Baptisma ab Eosebio Disapo Oσsan in polliano donatur , tam impera et Anaeos XXXI. es Menses X. Et rei te quidem hic Auctor appellat Eusebium Nicomedien- ἡ sovom semi Episcopum Consuminos canam , quia Constantius Imperator I lum exturbavit Eeelesia , & Eusebio Episcopo o ιν.d Na. Nieomediae Sedem Constantinopolitanam tradidit. M .a.. s.. U. Eodem seeuto habeo testimonium Trecentorum &Iv. Diis it aliquinto amplius Episcoporum Occidentalium Concilij Arbminensis post obitum M. Conflantini anno vigesium secundo i desVn ML Attin Christi ν39. celebrati , quod extat in Synodica eorum Epistola ad Imperatorem Constantium latine scripta, ubi haec t. t. i. 'ν, inguntur. se fuit nobis per in aran, ini am esse , cum Impe. ὸsebast.N7vei-rator C tollam , d obitu stio ignas omni memoria, hanc em omni carri olidentideonfri ampra uuarit, tum d liniam isor. 8nsem, ex quo Hu.Mmiratas ex hominitas in re tinis sibi debisam translatur es ali Ud nisi in ea fide molirι vello. Per. Om VI. Q me Patrum Ariminensium testimonium, meri to etiam appellari potest testimonium S. Mhanasii Archiepiμ μ os da ruata. D a copi

63쪽

copi Alaxandrini,qui dictam Synodicam Epistolam pro S. Synt bolo Nicaeno contra Arianos ad Constantium Imperatorem scriptam approbavit, & epistolae suae de Synodis Arimini, MSeleuciae celebratis integram inseruit. Obiit autem S. Athanasius An-Chr. 373. 'VII. Idem attestantur Sancti Martyres Iovianus , di Hercolianus, qui sub Iuliano Apostata Tyranno sic responderunt : a) mi Christari fumus sub Patre nostro Constantinoaeeipiente rasamentum in Mone juxta Nicomedia is , quaπ do σου em monimur jam properabat, ad juramentum nos conserinxit omnibur mandatis suis, ne quid eonira purpuram Hliorum ipsius , vel eontra Ecclesiam Deeremus. Ub) Ubi Auelariae Baptimim rasamentum appellat. VIII. Eodem seculo hoe ipsem testimonium Auditaritataesul eonfirmat S. Ambrosius Epistopus Mediolanensis, in oratione, quam habuit de funere & obitu Theodosi M. Imperatoris his verbis: Nun e rigusae memoriae Theodosius regnare cognoscit, quando io Regis Domini Iesu es , ετ considerat templum ejus. Nunc sibi Rex es, quando reeipit etiam filium Gratianum , is paleberrima ae dulcissima sibi pignora , quae bis amiserat, quando ei sua Placilia araueret, sirilis anima Deo quando Putrem sibi reditum gratulatur , quando Constantino adhaeret. Cui Iieti Baptismatis grana in ultim 1 confiatura om-nua peccata dimiserit, tamen quod primus Imperatorum credidit, pos se bereditatem fidei 'Meipibus dereliquit, magni mriti locum reperit. Obiit S. Ambrosius Am Chr. 397. IX. Eodem item seeula etiam S. Hieronymus Strido nensis hoc confrmans in Chronico sic ait : Confamissi ex tremo vitae suae tempore ab Eusebio Meomediensi Episcopo bast ratus , in Arianorum dogma declinat: d quo usque in praesens tempus , Ecclesiarum rapinae , et totius Orbis es fleuia disον-ἀPa. Obiit S. Hieronymus , circiter An. 4a X. Sequenti Seculo quinto pereelebres alii Eeelesiastici Scriptores idipsum affirmarunt: o Soerates Seholasticus et Imperator Constantinor sexagesimum quinium aetatis sex an-

64쪽

min inbessus, In morbum incidit: ae ConsanIInopost deeedens , inlenopolim traiicit , balneis aquarum natura calidarum , quae. ibi sum in proximo, usurus. Ubi per) morbo gravius ambabaisiare, lavationem balneorum discutit. Helenopoli autem abscedens , Nicomediam resu profescitur. Iuic in suburbio comm motus , Lavacro Baptismatis, quod es Christianorumproprium, tingitur .

i XI. 60 Theodoretus Cyri in Palaestina Episcopus: -ύΓl ':

Imperator esset revomediae, graviter aegrotare ear t. Cumque p. σιν. secum consideraret, quam incerius sit humanae vitae exitus, δε- num Merofancti Baptismatis aeeepit. Ad hoe namque tempus

istud ideo distulerat, quod magno tenebatur de reio, hoe sis. Vtare lavacrum =n Iordane fluvio perci exis. XII. b Hermias Soetomenus: Imperator autem qu niam eorpore stro jam es languenti fuit ideo Helenopolim ad- ρ.11

venit, balneis sed naturs ealidis usuras. Ae eiam morbo vehe-hementius urgeretur , Meomediam deportatus est. Ibi autem

eum in suburbiis remmoraretur, Germans iaptismatis ΜΡ serio initiatur es. XIII. His o suffragatur Sanctus Isidorus Hisipalensis in NM:Alex.

Chronico. Ex recentioribus vero hanc sententiam propu-ν f., 'ignant meas Sylvius in Dialogis biennio ante Ponti atum suum editis. Cardinalis Cusanus lib. 3. Concordantiae Cath licae e. a. & doiniminus Hermannus Doctor Sorbonicus in observationibus ad vitam S. Athanasii: f Item Henricus V HAlex.lbidlesius, Daniel Papebrochius, Antonius Pagi, Eruditi Com 'M 'gregationis S Mauri Monachi Benedictini, peneque omnes Redi publieae Literariae Quirites. a Si vEsT. Produxisti S. Isidorum, at non reeitasti ejus

. XIV. Eus Ea. Habet eadem ut S. Hieronymus, m fine verbPaulo plus addens his verbis: Onsantinas autem,in extremo vivae

in is EufMoxieometensi Episcopo baptizaturdiisArianum dog. ma converxitur. Heu , proh dolor i dono usus principio, ems . Quod tamen non inmitto. floruit S. Isidorus septimo

65쪽

Ecclesiae seculo eruditione & Sanistimonia relebris la Hic

pania.

XU. SILvEs T. Sane plus,3c multo plus exprimit Isidorus, quam Hieronymus. Sed nec ego hoc admitto, & ideireo haec Sanctorum Patrum, in hoc saeto, testimonia , firmum argumentum praestare non possunt, reliquis 'pluribus recta. mantibus. Nunc autem testimonia a te producta , quomoda confirmas Recentiores enim quos allegasti , quique tuam sententiam propugnant, non probant, quia verba Iuniorum , sunt verba Seniarum, & omnium dicha videntur, dicta unius Eusebii. XVI. Eus ε a. Quod majus testimonium desiderari potest, quam quod de fae 3 quidam coaevus Auctor perbibet.

Et quae alia confirmatio, quam quae tot veterum suffragiis corroborata est tXVII. Si LvEgr. Sed cuncta salsitatis arguens, ea indu bium revoco, quae nequaquam sussieiunt ad asserendam tuam sententiam, nisi aliis quoque adminiculis confirmentur. Nam ut ipὶ sa) Constantinus Aug. ad xlaximum Urbis Praesem, i scribens ait: Ubi fas examar inriderit, sane acerrima

d. siil. flat indago, argumentis, testibas, Scripturarum couMid e , allirique vestigiis seruatis; patet, Qtos testes non sufficero, sed praeterquam alia etiam argumenta, vestigiaque veritatis exigi . EusEM Sussicit Eusebius noster, utpote testis omni e ce ceptione major. XVII. Su.vEs T. Sed si nec hune testem admisero , tanquam minus idoneum de insiissicentem testem, istum, di unicum,qui& ipse non oculatus,sed auritus testis, prout ipse testatur dum ait; HI Oumni ritu divinar ceremondas ' eger πι. . Socrorum maseriorum partieisem eumstereunt ; quo palam fit,

Eusebium , qui Me de Episeopis asserit , dc ipsemet Episcopus fuit, ab suisse , atque hinc decipi potu isse exauditis. XIX. Eus Ea. Omnium eonsensu Eusebius hujus rei sufficiens testis est,& quem hactenus nemo negavit, tu ne negabi tXX. Si vE . Ita est; tamdiu eum constanter nego , quam.

66쪽

quamdiu aliis magis idoneis testibus, argumentis, adminiculis:

ve certiorem tuae sententiae rationem non comprobaveris .

A vero namque non aberravit qui dixit: ca) Luemquestios poti TQ 6.fleo.

mem non in aliqua re videre Soenum, P i , sum cuique attributus es error. Quamobrem cum certum sit non utrumque ex nobis ,

hae in controversii : sed unum in hae, alterum in alia re falli, sedulo rem ipsana utriusque siententiae originariam pervestigemus, & in testem oculatum inquiramus, postea videndum, num di is idoneus testis haberi possit ae debeat. Hunc si noverimus, totum noverimus, reique si vh veritas sive salsitas elare patebit. XXI. Eu SER. Ne tamen ea, quae ad statum quaestionis spectant, promistue in isto Colloqio confundamus, praestat, ut a neeessariis digressionibus breviter nos expediamus. XXII. Si ves T. Ea solum , quae ad Piissimi nostri Prin-eipis Constantini fidei integritatem ad mortem usque intem rath conservatam; atque quae ad Arii morumque eoniolicum fraudem, impietatemque spectant, breviter, quoad fieri potest, recensebo. Paucis indicabo , quae a tempore Concilii N, caenii Constantinum inter, & Αrium n nullosque alios conti gerunt, ex quibus tanquim prodromissat multa capies, quis Constantinus in fine vitae, & quis testis oeulatus commentati

lii ejus Baptismi Nicomediae. Eu SEB. Percense ergb, quae tibi ad rem spectare vi.

dentur.

XXIII. Si v sT. Ariana Haeresis, qua nulla post homines natos magis in Ecclesiam grassata est, & majores in ea ex. citavit tumultus, imperante Constantino Magno, initio Alex andri Patriarchae Alexandrini, se circa An.3 r3. innotesce- te Bama. re coepit, & An. 31 i. in Concilio Alexandrino, praesidente Osio Silvestri Romani Pontificis Legato, &Episcopo An. a. s. Cordubens, 1 centum sere Episcopis damnata est. Male auspicarum nomen traxit haec Haeresis ab Auctore Ario Ecclesiae, Alex.

67쪽

Alexandring Presbytero,ex Lybiaoriundo,qui primum occulte , postea vero aperte sacrilego ore ausus est asserere, Vesebum Divinum, & creatum de mutabile esse , ex non extanti bus factuin, suisseque tempus quando non erat. In dicta Synodo Alexandrina , cum Ario damnati quoque sunt duo Epiccopi , Secundus stilichi Ptolomaidis, & Theona Marmaricae Arii Fautores, aliique ejusdem socii, qui haeresim suam palam suissent professi. Tum quoque notatus est Eusebius Episcopus Nicomediensis , qui ejectum ab Ecclesia Alexandrina Arium

in suam communionem recepit, atque per literas Episcopos alios vehementer adhortabatur, ut suam itidem in communionem Arium ejusque socios restituerent, & Alexandrum Patriarcham Alexandrinum ad pacem cum illis ineundam adducerent. Quae mox ut ad aures Alexandri perlata sunt, varias ad plurimos Episcopos scripsit Sanctissimus ille Anti- Epistolas, quibus Arii, eiusque sociorum illipieta-ν. ιρι. Theo tem detexit, illosque ab Ecclesia suisse a se expulsios ipsis signi-dφ livae in D. Arius, abjecta omni spe pacem cum Alexandro in e ' se hisma in IEgypto eonflavit, suamque haeresim longὸ Iateque disseminans, Ecclesiam scidit in duas partes . XXIV. Hic deploratus Ecclesiae status magis magisque invalescere coepit, quando Constantinus M. devictis Romani Imperii hostibus , de extincto Licinio Tyranno An. solus summa rerum potitus, universis Orbi Romano, procuravit pacem. Religiosiis hie Imperator b ad Alexandrum,&

i,s..ta . b., hortatus est, H quas literas detulit dictus Osius Corduben-

sus ad componendos Ecclesiae Alexandrinae tumultus celebravit Alexandriae Synodum , sed literae Imperatoris, & praesentia Osii excitatum in toto Oriente incendium extinguere mini

me potuerunt.

XXV. Porro quantum Constantinus pro Ecclesiae paee in D, i. S concordia laboraverit, sacile autem, quod ex sua parte e. p. iso. erat, Ecclesiae hostes inimicosque devicerit, f Auctor ipsius vitae

68쪽

vitae innui tamemadmodum,inquit, probitatis bositL smon,gr si in prosperumEcelesiae flatum exardecem invidiae, tempore pacis Diitiae, sedulanis procellas, ση Iamultur in sinos conita illum excitatu esse Imperator Deo Charus Consi tinus, ea

quae ad suum sectabant incium , minimὸ neglexit,sed omnia

tantraria his quae antea d i Frannica erudeviare admisia, insiluit; quemcumque Ecelesiae hsem inimisumque factu desi- est. lnitio autem, cum nihil efficeret, & Orientis Episcopi in diversas partes scinderentur, Arianaque Haeretis instar Ca eri latius serperet, non aliud huie malo, quod indies ingra vescebat, efficacius remedium adhiberi posse existimavit Constantinus, quam ut Silvester Pontifex Episcopos ex universsi Orbe Christiano in unam cogeret Synodum. Ab)ecta itaque omni cunctatione Religiosissimus hie Imperator, ad omnes sui Imperii Episcopos litteras honorifice scribendas curavit , eos que , assentiente Silvestro Romano Pontifice, ad Generalem Synodum Nicaeae in Bithynia Urbe celebrandam convocandos, ut hanc exortam de fide , atque etiam de Paschatis celebratione controversiam, auctoritate sua dirimerent. XXVI. Anno itaque 323. celebratum est Concilium Generale Nicaenum, cui interfuerunt 3 i 8. Episcopi. Adsuit etiam ipse Constantinus Pius Imperator, di infra Episcopos, sed non nisi annuentibus , sedit. Orationem habuit, qua P . tres ad concordiam adhortatus, seque ipsum persectum Christianum professus est. Eos, qui disputabant, attente auscultabat , subnastentes rumores cons iebat , suum modeste sensum insinuabat, & eum sngulis amice colloquebatur. Uno verbo, Constantinus sese erga omnes Episcopos adeo beneficium exbibuit, ut praeter vecturas itinerum , omnesque victus

impensas , quas illis regali munificentia suppeditavit, libellos famoses, di calumniis resertos sibi ab Arianis oblatos h vestigio comburi iusserit. In hoe igitur Concilio Arius, qui errores suos meretrieta fronte defendit, anathemate consessus, proscriptaque illius haeresi ae definitum est , Filium Dei esse Elκούσιον , idest Patri aeterno consubstantialem, editumque E Fi-

69쪽

Fidei Symbolum, cui vox illa apposite inserta est ad cohiben. dam omnium Arianorum cavillandi licentiam. Dee revit etiam Sancta Synodus Festum Paschatis una eademque die ab omnibus Ecclesiis esse celebrandum, videlicet die Dominica proxime sequente Lunam decimam quartam, mensis Martii post a D moi . vernum aequinoctium. De his agens a) S. Athanasius ait: Meae na Θnodus non temerὸ habita es , ut quae habeat gravis mosust , legitimam rationem . - SVI etenim , Cilices , Mesopo iamiani in ea afesi claudicabant, atque una cum Iudaeis Pascha celebrabant: Θ jam tym Ariana haeresis, quae contrd Eccleis Fam insurrexerat, suos propugnatores habebat, qui 'fam defenderent, ct qui piis insidiar facerent, Eusebianos silieti.

Atque ea de causa D t , cur unisersus Orbis in Concilium eoI-ret ut reodem die ubique festim celebraretur.b haeresi quae suppallulaverat, anathemate pereuteretur: quod o factam es. Praeter Arium duo etiam Episcopi Secundus Ptolomaidis, S Theona Marmaricae, qui nec fidei Nicaenae, nec damnatio. ni Arii subseribere voluerunt, anathemate percussi, &cum Ario jussu Imperatoris in exilium fuerunt ablegati. Eusebius ruidem Nicomediensis, & Neognis Nicaenus initio sermulatii dei Nicaenae penitus repudiarunt, sed postea metu Imperatoris, qui contradicentibus exilium minabatur, eam calculo suo comprobarunt, sed se e &simulate: nam post Conciliura Nicaenum,cum defensores erroru Arii palam sese exhiberent , δὲ sorem pariter ab Imperatore in exilium missi sunt. Verum , haud,st.ε l.lib. . Concilium Nieaenum, Arius, qui electus fuerat 'Τ' in exit tum, re voeatus est e sed tamen Alexandriam ingredi buc prohibitus. Quomodo, de quibus cooperantibu4 id ac-

Theodoro. ciderit, percipe.

XXVII. e) Imperator Sororem habuit nomine Conti Acta S. Μει stantiam, quae Uxor erat Licinii, qui primum cum Constans a. 'i . 'sses. In per i particeps fuit et deinde tyrannidem exercuit , Cod. ι.ε. par qua de causa ad extremum trucidatus est. Huic Constantiae, presbyterum quendam venire in notitiam , latenter

70쪽

apud Sororem Principis aperire austis; ubi vero multa iam liaritas copiam tribuit, ille Eusebii Nicomediensis & necessa.

riorum ejus impulsu, paulatim caepit sermonem aspergere,& verba cum muliere de Ario miscerer ei nimirum a Synodo injuriam factam esse dicite illum non ita sentire , sicut sema de eo loquebatur. Invidiam Ario esse generatam, &prosi- multatibus privatis Episcopum suum Alexandrum rem contentiose exagitasse, aemulationis stimulo confixum, quδd Arius apud plebem latis charus haberetur. Haec atque hujusmodi alia frequentius suggerens, animos Constantiae suos efficit,

XXVIII. Huic Constantiae, Frater ejus Constantinus 34 caestiphon. Imperator multo omnium Illustrissimus, post mortem Licinii, viri eius impii, omni cura ac studio prospexit , eamque ex viduitate nihil incommodi capere passus est, quin etiam eum sorte fortuna in gravem morbum incidit, Imperator pe crebro eam aegiotantem invisit: neque ullum officii genus, quod ad eam curandam spe stabat, praetermisit. Cum autem mulier morbo gravius amigeretur, & nihil praeter, mortem expectaret, ea vero, quae a Presbytero illo audierat hactenus b Imperatori duere neutiquam sus es , jam obitura IM. eii. Presbyterum illum accersi jubet, ejus studium, pietatem& benevolentiam erg1 Imperium praedicat, Imperatoremque supplex orat, extremam gratiam deposcens, ut ei providere

velit, in familiaritatem reciperet, & quae sibi ab eo pro spe , M salute siuggererentur, audiret; se quidem iam ex hac luce discedentem nihil curare, pro fratris vero statu esse sblicitam, ne sortὶ pro innocentium poenis, regni sui pateretur excidium. Quod Constantinus & tum se facturum pollkitus est, & postea promissum reipsa praestitit: quippe concessit

Presbytero, ut ejus consuetudine,atque adeo ope pro arbitratu suo uteretur. Presbyter in intimis Imperatoris habetur. Ac pedetentim plus aut horitatis consecutus, eundem sermonem

quem ante ad Imperatoris Sororem habuit,illa autem Impera-E a tori

SEARCH

MENU NAVIGATION