Historia sacra de baptismo Constantini Max. augusti, colloquiis familiaribus digesta auctore Mathia Fuhrmanno Austriaco. Pars prima secunda Pars prima, complectens fictitium magni hujus imperatoris baptismum Nicomediensem

발행: 1742년

분량: 349페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

3s refloria de Baptismo Constantini M.

tori dicere neutiquam ausa est) de Ario refert ad Imperatorentis Obso'x t ibid- o) Arium sitieet non in alias tentia esse, quam ρνα fuisse a Conculo eonfirmata'. Etsi in ejus conspectum venire permitteretur, Concilii Decretis ρωπὰ incnsurum , atqω eum μὰ eausa in mulatum fuisse. Nova admodum*peregrina videbantur Impe. ratori, quae erant d Praesbytero commemorata. Illa igitur: Si inquit) Arius eum Concilio consentiatdue in eademsntentia sit, non mori eum in eo pectum meum venire patiar, verum etiam honorificὰ Alexandriam dimittam Hare locutus , confestis scripsit literas, & Arium Constantinopolim accersit. XXIX. Interea dum baee aguntur, b) Episcopus ille egre- ι Alexander, qui tam strenue contra Arii blasphemiam de certaverat , quinque menses post Concilium Nicaeae celebratum,finem vivendi feeit,& Ecclesiae Alexandrinae Episcopatum capessit Athanasius eius Ecclesiae Diaconus An. rasi Arius actliteras Imperatoris Constantinopolim adventat , quo Eu-Σojus ab Ecclesia Alexandrina pariter ejec us Diaconus eum comitatus est. Imperator illos silo dignatur aspectu : rogat, ct M.tit. l.i. fidei Concilii Niccnisentirenit Cui cum ab se a Len-Wap. s. sium esse responderent, Imperator iubet, ut absque mora fidem sitam scriptis mandarent. Illi libellum conficiunt, sed toti ad fraudes concinnandas compositi, sermulam fidei Catholicam in speciem, aequivocam Imperatori asserunt , credereque se i) cui Misersa Catholica Ecclesia, scripturae docent, profitentes. Et ad hune modum cum Arius Imperatori persuasisset , post tres annos a celebratione Concilii Nicaeni necdum completos, Arius ipse ae etiam duo Episcopi Eusebius. Nicomediensis,&Theognis Nicaenus,jussu Constantini ab exilio suere revocati is XXX. Ario, obtenta ab Imperatore facultate Alexan- driam redeundi, Athanasius Patriarcha Alexandriam reverso se tanquam murum aeneum oppositit, nec Imperatoris litteris , quibus ipsi, & depositionem, & exilium minabatur, nisi Arium cor iri sis. ad mitteret, flecti unquam potuit invictae illeCon via ibidis. stantiae Praesiui,& Arianorum Malleus. se Ea Athanasi Con

72쪽

eantia exasperati Eusebius Episcopus Nicomediensis, & alii Arii defensores, qui offensum Imperatoris habebant animu ,

Tum nune bi tempus oblatum putantes , tumuli Iaborabant apud Imperatorem, ut Albanasium de Epirutus dignitate deturbareto Sic enim sperabant fore , si Athanasius de medio removeretur, ut Ami O . re contrituum quali aciem instruunt, & quosdam e se Ietiana mercede conducunt , variaque crimina Athanasio obi ieienda curant . Ac primum Ee quod Albanasius praecepisset Aegiptiis, ut vestem lineam Ecclesiae Alexandrinae pro tributo pensitarent . Sed hoc fallum erimen in Athanasium conlectum ' Mi eomeisbyteri Ecclesiae Alexandrinae, qui tum

diae erant , prorsus restin exunx ozbm-runt, alIata contra Athanasium per* ς-ς se S-- pter Imperator per litter , 60 zndit: rogat hanasium, eum sivis, priusquam adventa px gy μ in ii: --. Impeia

ratoris Edictis pereuidam sietinium auro se x- M.' Ο histumoue inno- Nieomediae de isto crimine e S' I Θ Α - , Pstoelesie pentem comperiiset, holiori fieEdimittit atq*exdςQM: IAL 'indrinae seribit, eorum Episcopum Aliso crimen i ἰσ

Iegibus , Sede Alexandrina deposuerunt ,

73쪽

quidem eum & Imperatori consentaneum rationi videretur ἰEpiscopos Constantinopolim convocat, qud & An. 3 36. Eusebius Nicomediensis cum aliis venit , sed neque de aliis Crimi nationibus in Athanasium confii his amplius quaeri permittunt, sed ad aliud novum erimen confugiunt, commentum dese- . Prentes: so Albanasium scilicet minatum esse ,s impediturum , 'p' 's' ' mimii frumentum ex Alexandria in 'Iriam Gesaris, ' m pe Constantinopolim, deseberetur , idque Episcopor Adamantium , Anubionem, Agathammonem, Arbetionem ,'Petrum Vla. Baseis praesenies ex eo audiviΦ. c. Haec accusatio,quae in reliquis om- 4 ARM 3Iε, tribus majorem veritatis speciem praeserret , utpoth ad commo venduin Imperatoris animum magis accommodata , & confirmata a tellibus fide dignissimis,iisdemque Catholicis Episcopis, imo & defensioribus alias Athanasii, ex illis, qui in Tyrio Conciliabulo adversus Eusebianos pro illo stetissent, atque viriliter egissent, haec, inquam, recusatio&nova Calumnia effecit, ut innocentissimus Athanasius ea oppressias, ab Episcopis in exilium actus sit, quibus Imperator consensit, eum into rν synod. Gallias mittit & Treverim Urbem incolere jubet. e) Non Alexand apud. enim Parem Imperatorum Constantinus ) Sed horum Episcoporum ) ealumniae illum in exilium exterminarunt. XXXIII. H Dum haec Constantinopoli geruntur , &Arius eum sitis Alexandriam anno praeterito reversius, eam Civitatem universam de integro in magnas turbas conjecisset, Populus Alexandrinus acerbe, de graviter tulit, tum quod Arius cum sitis redierat; tum quod significatum erat Athana sum Quin Episcopum in exilium ejectum esse. Ubi autem Imperator acceperat de perversa Arii mente, & instituto, eum rursum Constantinopolim accersi iubet, rationem de tumulta& seditione , quam concitare aggressus erat, redditurum ,

praesentibus adhue Eusebianis , & Sycophantis illis Episi opis Arii Autoribus. Eo tempore AIexander, qui Metrophani in Episcopatu Constantinopolitano successerat, illi Ecclesis praeis suit, qui contra Arium se virum valde pium, & Religiosum ostendit. Arius cum venisset Constantinopolim, stipatum Euse-

74쪽

bianis ingredientem ad se Imperator interrogavit: se an fidem A h 'RREcclesiae Catholicae servarei Z ille autem se rem credere jure ju- 'rando a marit, ab Ecclesia ejectus erat per Alexandrum Pontificem; adductis in seciem sectis scripturc. Illum igitur ita juratum, se nihil eorum, ob gus ab Alexandro ejectui erar, fecisse, ab Isit Imperator eum his verbis: SI recta es tua fidei, ben0urasi: Si autem impia es,stiamen ju- Ny rasei; Deui te pro iuramento condemnet. a Imperator enim Arii liberam Fidei Catholicae Consessionem admiratus , illum ad jus jurandum adegit: quod autem ille simulate, & fallaciter

. praestitit, sitam ipsius opinionem in charta conseriptam sub ala gestans. Imperator illi fidem adhibens , dat mandatum Al xandroEpiscopoConstantinopplis,ut is communionem recipiatur, quem mox digressum a Principe voluerunt Eusebiani so- solita sua vi in Ecclesiam introducere. Sed contradicebat Constantinopolitanus Episeopus beatus Alexander; non debere inquiens, haeresis inventorem in communionem recipi. Ibi jamna in abundi Eusebiani, quemadmodum inquiunt , eum, vo bis invitis, curavimus ab Imperatore evocari; ita crastino die, etiam si vobis minime ex siententia sit, in communionem Ecclesiae adducemus. Sabbatum autem erat,cum haec loquerentur.

Quibus auditis, Alexander magno cum moerore Ecclesiam intravit , ad altare progressus humi coram Sacra mensa se in faciem prostravit, & porrectis ad Deum manibus lamentatus est , or ans,& opem implorans: erasinε die DSanaxis introducetur nunc imittas,quaeso,sersum tuum,Domine: π non pium

cum impio perdas.Sin autem Ecclesiae tuae parcer suo autem quod parces) refice in verba Eusebii,neque dei in exitium ἐπ vi vcrio ι viai, .lori

fortem tuam ,stioueritum, ne eo recepto in Ecclesiam, videatur eit.Cons Atet

simul cum eo haeresis recipi;neve deindeimpietas pro pietate habe- , M ' 'aturaHac precatus Episcopus, plurimum cogitabundus,& anxi Gegor. Nax.Inus, inde recessit. Res accidit horenda, & planE incredibilis. XXXIV. b Postridie ejus diei expediabat Arius se in Ec- adGratian.l.r.elesiae Conventum & Communionem receptum iri. Postquam ai. enim aula Imperatoris egressus est , Eusebii fautoribus stipa- bi. ss.Pal. t. .

75쪽

o Historia de Baptismo Constantim M.

tus, magna cum celebritate & pompa per mediam urbem in-eedit. Simul atque serum Constantini s sic enim est appellaritum J appropinquaverat, in quo Columna ex Porphyrite I

cata est, timor ex Conscientia sceleris exortus Arium oppriam it, cujus vi laxatur alvus: rogat, utrum latrinae essent in proinximo, cum pone serum Constantini unas esse didicisset, rectheo se confert. Hominem igitur animi desedito occupat: ac simul cum excrementis anus subito delabitur: magna sanguinis copia sequitur: viscera tenuia pariter effluunt, sanguis , cum ipso splene & jecore essunditur: mortem continuo oppetit. Hac re gesta, ingens terror & exanimatio Eusebianae factioni, quae socium conjurationis sepelivit, incussa est. Fama rei non sis luna per totam Civitatem , sed etiam , per Uni versum prope dix rim Orbem terrarum permanavit. Alexander, gaudente Ecclesia cum pietate & fana fide communionem celebravit tan, cum omnibus fratribus, Deum, gratias agendo, magnoperis

glorificans, non quod de hominis morte laetaretur, sed quod ea res humana judicia superaverit, & ipse Dominus Iudicem se praebens, minis Eusebii, S Alexandri precibus, Arianam

De M , stendens eam indignam esse Eecleia coiis. o.i:ξ sae communione so Imperator ver) hae ratione fidei Chrisianae Cy ἰαρη- apud firmius adbaesit: fidem Concilii NicaenI aumritate natu divino re vera confirmatam asseruit '. propterea illo exitu Arumagnopere laetatur es , His breviter enarratis, quaero per parenthesin Eusebiane, quid tibi videtur de fide Imperatoris Constantini Magni. Estne credibile, prout aliqui volunt, eum aliquando, in fide vacillasse ὶ vel favisse Arianis in rebus fidei Z

XXXV. Euseb. Absit, ut sanae mentis mortalium quispiam hoc credat. Ex paucis enim iique certissimis argumentis, hactenus breviter recensitis, integerrima Constantini fides Orthodoxa manifeste apparet, adeo, uta somniare quidem aliquis nequeat, vacillasse eum aliquando in fide . Neque ea, quae ipsum inter & S. Athanasium contigerunt, fidei eius derogant, quippe ea minime ad fidem spectant , quia in causa

76쪽

Athanasii non Imperator noster, sed Episcopi iudices erant, quos ille bene putabat orthodoxos, & rationem concordiae inter eos habens, illis in rebus forensibus & ad fidem minimhspectantibus subdole & ealumniose judicantibus,assensum prinhens, Athanasium misit in Gallias. Nec Ario ob suam impietatem favisse dici potest. Arii namque juramento firmata fidei probatio, quam Constantinus ab eo exegit, est Nostri Principis fidei Nicaenae aperta testatio, suaeque rectae mentis declara tio. Nec in Eusebianos propter fidem propensior videri debet, quod corum interventu Arium in Communionem recipi mandaverit , hoc enim rationi consentaneum ipsi videri potuit, qui sic recte judicare putabat Episcopos . Cur illis restitisset, qui a) Athanasium in Gallias ad Iempus amandasit, quo liber esu ab eorum erudelitate, qui illi per insidias imminebam rXXXVI. Si LvΕs T. Recte judicasti. Arii siquidem tempo. re nihil unquam mutire ausi sunt Ariani in fidem Nicaenam inus si ) palam Mngare filium Patri Confubsantialem esse, pro-eer ιδ enim ebant Imperatorem iid sentire. Et licEt quandoque Ariumsub oculorsuos admisit; eum tamen, ait S. Athanasius, cdm, perjurum, ae prolavi erisii visceribui disru, tum jacere cognovisset, nutu benessenii prosecutus ess, sed eum, re cognitae, damnatum, is pro haeretico habuit. 4inetiam Eusebianos Arii fautores magnopere aversatus: est , quod

inde patet, quod illi quidem nonpresuasum es ab Eusebianis, ut in Athanasii Deum Episcopum , quem Vsipo labant, summittere et immὸ eos, qui id moliebantur , compressic, ct

eam rem issem eonantergravibur minis deterruit. Ita hactenus Per parenthes n. XXXVII. Post foedum Arii exitum Presbyter ille, cuius n. xxv I I. ct seqq. memini, qui per Constantiam Constantini M. Sororem Imperatori similiaris factus est, ut ante, per petuo Constantino adhaesit, sed non nisi seb pilio Cat bolico ει sub tegumento Ovis Lupus; cui ide6 concessum erat , ut Imperatoris eonsuetudine, atque adeo ope pro arbitratu silo ute

a S.Athanas ad Solitae.

solitar a

d s. Athanas

in eassi epist..d solitari

lib. 2. cos

77쪽

ηa Historia de Baptiseno Constantini u

torem esset , tamen cym videret Imperatorii animum de Religi sis doctrina eonfirmatum,suae pravitatis morbum neutiquam ei aperire ausis A Cumque anno sequenti post Arii horrendam mortem , An. scilicet Chr. 337. Constantinus M. Achyrone Villa Nicomediensi extremum diem obiret, hic Presbyter adsuit, de quo constat, solum eum ac unicum notorium nominatumque testem esse ocu Ialam omnium eorum, quae circa mortem Constantini, ac signanter, circa Baptismum, ut credis, ipsi tunc temporis collatum, Nicon euiae contige

runt .

Eus Ea. inomodo hoc tuum assertum probas rXXXVIII. Si LUEs T. Probatur hoc multorum testimo niis , simulatque ostenditur , quam subdolus & fraudulentus

.i erit hie Presbyter . sa) P quam Constantinus, inquit The

doretus , ad regnum immortale migraret, regnum imperiumque hae eadueum fluis testamenta disribuerat, edis nemo ituram ei morienti a id et i su presbiero Iesamentui eoneredidit , jussitque ut illud Constantio traderetur. Eadem μγ Ub. r. scribunt b) Socrates , & c) Soramenus , quorum posterior in M. e. ii. addita quod Constantinus ante mortem Imperium filiis suis Caesaribus ae ribuisset, ct partem iuius gus pergit ad occasum Mus Cosantino ct ConsanIi, partem sarem ad Orien-umspectantem Consantio assignasset. Quod ad ipsam Imperii divisionem post mortem Constantini spectat, SoZomeno con-- Lib. a. sentiunt quoque alii Auctores sae) Zosimus et Prim- , inquit , nationes inter se partiebantur: ἐπ Constantinui quidem

satu maximus eum minimo uasa Con me omnia trans alpes

In mo, sto. e) Victor sie inter tres fratres scribit Imperium effe' divissum, nempe oeee in ConstanIinuin eunHas trans Alper regiones , Confantium d freto Proponitdis Asiam ἐπ Orientem ;tsi Atati. 1llyricM , Icoliamque es Africam, Dolmatiam lom. s. raraciam, Macedoniamque, o Achajam. f)Zonaras et Im

78쪽

ser tres limi fidas sum Imperium, vel ab ipso Consantino,

ut quidams ibunt, vel eo defuncto ex ipseram eonsensu in hunereo me Consoli 1ribatam esse Iulio Romam ipsam , Africam , Siculam cum reliquis Infulis, atque etiam librieum, Macedoniam , ἐν cum Achais Dissonnesum: Consantiso M. pes Cottias eum Galuit, et tractum Pyrensi a ue ad Mauris uiam Oceani angusto freto diremptam ab Hi antis: Constantio ea obueni e quae in Orientali parte Romans ditionis erant, ct raraciam cum Urbe Puterna a) Rufinus singula, quae ad'U'' ' Constantini M. testamentum de Imperii divisionem inter tres liberos eius pertinent, histe perstingit: Henerabilis Augusuro fiantinus is Suburbana Hua Nicomedis trigesimo N primo Imperii sui anno GDQuis, liberis desuee sone Romani Orbii tesamento uredibus scriptis. 2uo in tempore, quoniam

quIdem Consamiur, east Orientis regnum decreserat, proenrnon erat, duuar fereu aece eas Presbyterum, quem d Soro.

re commendatum sv d diximus, o exisώ familiarit, habiarum, tradidus ei testamentum quod scripserat, U Obiesaius

sub Saeramento , ne ulli , ni Constantis , elim venisset, ite manus traderet. Cui etiam quod Eunuch qui erant in Palatio

favebant , arie, judicio de Imperatoris morte δε presso assue ad Constantv s sentiam, multis nova tentavribus oppresse , res tuis integrsque remanserunt- Cum veris Confantius isset, depositum Pre1Dter resiluit. NXXIX. Verum enim vero , licet ea , quae isti Audio.. res de Presbytero, deque testamento ipsi concredito seribunt, verissima sint , salsa tamen ea sunt, quae ipsi de Imperii divisione inter liberos Constantini tradunt, eam videt ieet ita l. Patre suisse constitutam, prout factum est. Scribunt isti, prout divitio notorie facta est ab executione, non tamen prout eam testator instituerat. Haud omnia sancte, riteque peracta post mortem Constantini fuisse ab illo presbytero in Villa Nicome diensi , satis indieat Rufinus, dieens: a presbytero faventi bus ipsi Eunuchis arte indie tum de Imperatoris morte sui

79쪽

Ulia a. In

Ium dubium, quin presbyter ille de consilio Eusebii Loea

Episcopi, Imperii haeredes instituerit, non ut Pater Consta tinus, sed ut ipse quidem voluit. Siquidem non Constantium secundo genitum, sed Constantinum natu maximum inter fratres , Orientis & Urbis Paternae Constantinopolis, Pater Co stantinus M. scripsit haeredem. Eus Ea. Non crediderim presbyterum trilia praesumpsis se, tantumque eum, Sacramento obstrictum, extitisse prodi

torem a

XL. Si LvEs T. Nesas omnino videtur , talia de presbytero crimina prodere. Stupenda & plane execrabilis res t Ro manum Imperium, tanta sanguinis profusione , tot tantisque praeliis partisque vietoriis a Constantino M. in millinum fi rentem Statum restitutum, tanta Patris studio, cura, aes licitudine auctum, conservatum, ae tandem filiis suis Prine pibus , ultima siua voluntate partitum , & in omni, exoptataque pace relictum, dicere, non , Patre Constantino M. sed

a quodam presbytero suisse divisium, & Prinei pes filios ab eo

scriptos haeredes; illisque Caesaribus, mox vero post mortem Patris renunciatis Augustis,a Presbytero assignatas, distributasque esse Provincias & Nationes. Adeo ut alibi H Claudianus , hic cum eodem exclamo: Heu heu, quam brevibur pereunt ingentis causis. Imperium tanto gassitum sanguine , tanto

Servatum . quod m1lle Dueum peperere laboret. που tantis Romana manus contexuit annis. Proditor unas iners angusto tempore venit. EusEs. Est ne verum hoc, quod memoras rXLI. SILvEs T. Ausculta parumper , & clare perspicies presbyteri hujus proditionem ex Actis seu b Politia SS. Patrum Metrophanis , de Alexandri C Politanorum Episcoporum , ubi haec leguntur: Duupos Imperator sConstantinus

eadueam bane sitam cum immortali eommutavit , eum annos tri

ginta , er unum impersci, sexaginta quinque ipsos vixi et .

80쪽

dani id tradi CONI TANTINO filio, quem testimenti tabum Pater infortis , Imperiisere orem , Imperatoremque designabat . Iacerdor neque Deo , nee hoministi ervans em , dat oecuuὸ Iesamentum Constantio ,'simul proditor Patris, O Testamenti , s haereditatis fidi apparuiι. Adjutabat, in ea proditione , Eusebius i ius Episcopus, er alii nonnulli , cν impietatis , essemiviri Sodales. Tradit ille Saeerdos Constan-rio commendatum sibi tosamentum ,.in eluatis suae erga bomines petit mercedem d Constantio,'oditionem nimirum cera Mespraemio posulani , edi Eusebium Nicomediae Epiriopam Socium adjungit. Haec in citatis Actis; quae autem Abiungo in a) Excerptis exVita S. Athanasii reseruntur: Onsantinus Mnem visendi fecit in quodam Suburbis Nicomediae , triginta uno

annis in regno eonsumptis, ιGum vitae ejus tempus sexaginta quinque annis eo letum. Reliquit autem testamentum euidam

Sacerdot Iano, praeeipiens illud CONSTANTINO eognominIreddi. Hoe enim te mento paternum pro Oeeidente , Orientis Imperium pro haereditate obveniebat . Sed fraudulentus ille, inultis interrogationibus , an Imperator te mentum feri r , factum ein negauit, habens doli mali adjutores Eunuehos. Inuusos venit ad eum Consantias, eui Presbter OeeuItὸ Patris te mentum exhibet, tinam gratiam hanc postulans, ut eum Ariosentires. Eusebiani per hune Presbrterum adiιum ad Consean-rium adepti, Eusebiumque Praepositum Eunuchorum

per illum reliquor Eanueris; quin etiam Reginam ad Arianam haeresin consertunt, ἐπ Arii res raridis eo0rmantur.-Phi-Iostorgius scripssit, Constantinum testamenti tabulas Eusebio Nicomediensi tradi iussisse. At enim hoc testimonium non lan tum suspee um , sed plane salsium est, utpote datum a scriptore, Eusebio Nicomediensi nimium devoto; quod & sicile ex Rufino, Socrate, & aliis hactenus produhis testimoniis refellitur. Uerumtamen eum Ricta Metrophanis clarh loquantur, presbyterum libi adjunxisse proditionis suae Socium Eusebium impium Episcopum , & Philostorsius occasione testamenti de eodem

SEARCH

MENU NAVIGATION