장음표시 사용
191쪽
se istinere debeat, ἰ que associeι, in pra sens sit, o Auscultatrices de more 3 non autem alia absistanι , madictaque licentia pro die, O hora certa, O in seriptis
concedatur, in libris eaneellaris eiusdem ordinari' annotetur. Quodsipradicti locoram ordinaris per plures vices, vel in νι- teriori gradu coniunctis,aut aliter, quam seruata forma supradicta licentias conrese
tionis Sanctiss. Sacra congrega-
aionis ιraηsgressores, Iudiciumque reformident; regulares autem ps'is in supradicto decreto con entis, ac se nullam licen- . tiam obtinuissent, eo imo se noκerint esse
s Secundo dubium est , utrem religiosus praefatis pqnis assiciatur
unico accessu. Respondeo amrmatiaue; quia decretum loquitur de acce dentibus sine licentia Sacret Congregationis; non vero de frequentan-
6 Tertio dubium est,utrum reli .giosus teneatur in conscientia has poenas sponto subire ante sententia Iudicis declaratoriam. . Respondeo amrmati tiὸ, si loqua mur de priuatione vocis activae, &pamuaema ad execu tionem huius nae nulla hominis actio requiritur, ut probaui loco cit. de legibus , Ssupra quaest. I. de clausura ptincto A. ad finem, contra SancheZ, se alios.
nis subiiciantur equites S. Ioannis Hierosolymitani .Respondeo amn- Inatiue , quia sunt veri religiosi , consequenter assiciuntur legibus, fedecretis contra religiosos editis. ita declarauit Sacra Cardinalium Congregatio testibus Campani l. in xub. diuςrLiur canonic. rub. Iz. o.
. quinto dubium est utrum retiagios assiciantur censuris ab Episcopo impositis contra accedentes ad Monasteria Monialium absque sua
Respondeo religiosos non exemptos assici praefatis censuris, quia iure commmuni subditi sunt iurisdictioni, &potestati Episcopi; relia
giosi vero exempti non assiciuntur, quia excommunicatio sertur in subditos, ita Quaranta ver b. monasteria momalium, vers. dubitar R drique Z torn I.quaest.regular. quaest. s. arti c. a. Sanchez li. de matrim.
O . num .2 3. 6: at ii quos quos citat sequitur Barbosam de ossic.& potest. Episcop. 3 . parte allegat. I 2.n. ζ. contra Gramum par. I. decision. lib. 2. cap. s. num.68. & alios.
Obserua tamen religiosos hoc tepore alloquentes monialem absq; licentia, etiamsi alloquantur in m
nasterio regularibus subiecto, puniri posse ab Episcopo ex constitutio ne Gregoris XV. in bulla de exemptorum priuilegijs, ibi, Adbee tam regulares, quam seculares huiusmodi nullis priuilegθs, aut exemptionibas tueri se posuit , quominus si deliquerint cir ca personas intra septa degentes , aut
circa clausuram , vel circa bonorum admininrationem monasterioram , m
Malium F etiam regularibus subiectarum , as Episcopo laci similiter tam
quam ad hoc Sedis . octoliea delegato , quoιies,qquando opus fuerit punire, in corrui valeant. Idem Sacra Cardinalium Congregatio censuit, di Sum. poni. Vrbadus VIII. anno Ioa . probauit.
192쪽
Quo pacto possit freque rans Monasteria Monialium a culpa,&Z
I Paraiau mureia excusat, qua emmilitas in religi su. a Legitima cresumiao m cimtrariam
6 Nyn si ficit lieresia subreptilia .
Is licentiam accedendi conceditcuius in licentiam segrediendi dare. 2 Licentia ad aecedendum , vel ingrediendum absolutὸ concessa non se
s Causa ob Dam datur facultas accedendi diat esse rationalysis, oe' manifesta. Io Sola eo sanguisitas per ρ Io endo non est iusta causas equem di monasteria monialium. xi Leuior cola si ficis ad accedendum, quam as4ngrediendam.
VNICA PROPOSITIO.11 Aici & Clerici triplici salte dei cavsa excusari possune a culpa, di p nis iure comuni impositis contra frequentantes monasteria m nialium. Prima est paruitas materiae, ut siquis una, vel ultera vice accedat.
Ratio est; tum quia hic non dicitur frcquciatare . Tum quia iura simplicem accessum ipss non pro bene sub Ermi petua, sed frequentiam.Ita Rodriqueet quaest. S. artri. Sanci .
Idem diei potest de religioso, tui obtenta i suo Superiore licentia accedendi ad monasterium montam, cinisa eoncionis, aut celebrationis, pauca verbalc umircum moniali. aut si facultatem habeatioquendi in una, eadem occasione, quasi per a cidens, urbanitatis gratia, compe diosis verbis aliam alloquatur, Η mobonus p.2.casu s. vers. tertio. An vero religiosus uni coaccessu grauia ter peccet, S Poenas uacurrat patet ex dictis f. q. nu. . a Secunda causa est 1 timae sietudo in contraritim: alicubi enim usu receptum est, visaeonae, di viri praesertim laicisne ullo conscientiae stimulo ad monialium monasteria accedant . Quantum autem temporis ad huiusmodi consuetudinem inducendam requiratur, patet ex diacti, de legibus. 3 Tertia causa est licentia Supe rioris cum causa rationabili, di m ni festa. cap. periculoso, de staria P gul in s. & cap. monasteria, de vicile honest. cleric. Verum circa licentiam dubium est primo, utrum licentia ici semtis concedendast, velore tenus in sciat.
Respondeo non requiri licentia inscrtutis, sed verbalem lassice re; quia de ratione priuilegii non est scriptura nisi aliud in iure decematur, ut patet ex dictis de legibus,de Sacramentis, & alibi. Quinto dubium est, utram sinficiat licentia tacita, quae coniicitur ex taciturnitate, visi superior , ad quem pertinet liuentiam conciae
193쪽
re, utili Meetam, fleno reclamet, nee eontradicat, sed taceat. Res dent Sanchea capit. H. num. II S: Rodmum tona. I. ΦΑ .Versq. sufficere tacitam. vero arbitror taciturnitate
superioris per se loquendo, non se ficere; quia taciturnitas non est sufficiens signum praestiti consenius, cum fieri possit, ut superior iusta de
causa tacear, & nihilominus non co- sentiat. Quamobrem nisi ex signis appareat, superiorem tacendo com sentite, censeo taciturnitatem non sumere, iuxta regulam iuris, qui lacci, neque consentire,neque dis. sentire videtur, saltem, dum iustam habet tacendi causam. Quoties tamen ex signis, & coniecturis apparet superiorem consentire, arbitror accecientem tutum ecla; quia taec est tacita l icen tia . V idete quae tradidi de Sacramentis d. . q. T. puncto 4. S. seqq. de legib. de voto & alibi. 6 Tertio dubium est, utrum sunficiat Iicentia subreptilia. Respondeo non suffeere ; quia non est licentia, cum viribus careat: quando autem licentia subreptilia, obreptilia,&falsa censeatur, cO
sat ex dictis de legibus.7 Quarto dubium est, ad quem
pertineat licentiam accedendi concedere.
Respondeo ad illum pertinere, cuius est licentiam ingrediendi μ- cedere. Ratio est, quia cui licet vreatus, licet etiam quod minus. Addunt Rodriqifer,& Sanchea locis citatis, Abbatissas posse huiusmodi licentiam concedere. Sed hoc ego non approbo. Tum quia nullo iure probatur posse hanc facula: co-Gcderr. Tum quia sicut ipsa non potest licentiam inpediendi dare; itan ire accedenda, di frequentandi. 8 ininto dubium est, utrum Iucentia ad accedendum , vel hry dlandum primo actu finiatur. salas i n tract. de legibus di 3. II.
quaesito 3. Iacobus inrotius de V cario episcopi lib. a. quaest. a II. ubi resert Iasonem, te alios, Homob nus loco cit. vers. hanc vero Iice tiam, Richis in praxi decisas Al gustin. Barbosa de offici & potest episcopi I. R. alleg. Ioa. n. 39. Ugol. de officio Episcopi p. t. cap. a I. g.3. nume. 3. & alij eximant primo actu finiri.
Sed oppositum mihi probabilius
videtur, nisi aliter excirconstantiis colligatur de mente concedentis. Ratio est, quia licet priuilesium in odiosis, litimesis, ac poenalibus uniaca actione finiatur: nihilominus in fauorabilibus, aut parum onerosis fieri potest extensio ad iteratos ctus, quoties priuilegitim absolute conceditur, nisi aliter de mente e cedentis colligatur, ut in simili do- eui de Sacramentis disp. s. quaest. I.
ro, Reginaldo, S aliis, & susius intract. de legibus disp.I.quaest. a. puncto Io. S. 3.s Circa causam accedendi ad monasterium monialium dubium est, qualis ea esse debeat. Respondeo illam debere esse rationabilem , ct manifesta . Quam brem non satis est causan ustam esse, nisi ipsius iustitia manifeste conis stet concedenti facultatem, cap. monasteria, di p. periculoso citatis, .ndo autem causa manifesta censeatur, patebit ex dicendis puncto seq. SH Io Hinc
194쪽
sanguinitatem, vel affinitatem, non tiam; quia leuior causa ad accessumine lieitum ad Monasteria moniali ii sufficit, quam ad ingressiam, cum mi frequenter accedere; quia haec non nus sit accedere, quam ingredi, ut videtur rationabilis , ct manifesta bene Rodriqueχ tom. I. quaest. reg. causa frequentandi , cum monialis quaest. s. ar. . vers. circa causam, ex frequenti coiisanguineorum visi- α Sancti. Ioc. cit nu.I I 3.tatione non leue detrimentum pati Hoc tamen limitandum censeo, queat: excipi tamen possunt pater, nisi peculiaris extet prohibitio con- mater monialis, fratres, &sor tra quoscunque consanguineos acceres eiusdem et quia monialis ex isto- dentes: fieri enim potest , ut iustarum visitatione scandalum pati non subsit causa, OS quam quibuscunq; solet, sed leuamen,& solamen. etiam consanguineis,accessus ad moir obiicies parentes fratres,& niales interdicatur,ut bene Ioannes sorores non possunt monasterium Andreas in cap. monasteriacit .nu. monuitum ingredi; ergo neque pos Hostiensis,Panormit.& alii ibidem, sunt accedere. Homo nus Io.cit.vers.z. pH. 49 I.
195쪽
QUAESTIO IvDe violatione clausurae, per ingressum ianaonasteria monialium.
Τ haec quaeneto distincte percipiatur, quinquat
principaliter expl)canda sunt. Primo quid nomine Monasterii intelligatur,& quibus personis vetuum sit monasterra montalium ingredi. cundo quis possit ingrediendi faculiarem concedere. Tertio qualis esse debeat haec licentia. Quarto quibus de eausis concedenda sir. . Quinto quas censuras , & poenas incurrant ingrediento
Quid nomine monasserint relligatur, & quibus per-
- Mennaeuammoniallis , aulisse rea monasteria ianuam semper clau-grecistis, H iatreti sis, semio tim e rinetur, modo clausuric mo sis su eiusdem babitus. G in putares ci,seu est locus in quo sist 'dimi licet non lis eiusdem mona redegent moniales, & extra quem My. se recipere nequeunt absque viola-
- 'obabile est Rete, Flemar, in tibne clausurae, ex quo liqu: rurileta, ii oram , σ filiai ri pes qui itura ianuam nitunas erij, quae
196쪽
ri posse ingressia mi in monasterium n viti es iam bonem ita us,vel accese conseqirenter poenis ingredientium humum ad easdem monilas , qui te monasteria monialium assici;etiam- tus confirmatiis fuit a Pio V. in mosi sorte ad unum ves duos pedes intra Ianua in , quae solet esse clausa se reciperet, ut probaui puncto praecedentis q. num. a. Contra Crassitim de calibus reseruatmp. .num.ψ .&Naldum v. clausi ira nu. I. Idem dics se transferat ad viridarium, seu vineam irronialium septam, & intra clausi irae limites contentam, vel ad chorian. monialium . Sec si se ipsum s stat in ianua in parte exteriori,quae saecularibus patet, S ad quam monialis se ipsani sine clati surae violatione transmittcre non potest,ut bene Rodri quea tom. I questia Gart. I.Sanci
in opere morali lib. 6. cap. I 6.nu. II. SuareZio m. q. de relig.lib. I. cap. IO.
num S seq. Di, i modo clausure iam deputatum sit; quia si spatium illud i. ondsi
clausu deputatu , S addictum. sit, non ve nit nomine monasterii; ita ut illius ingressus uater dictus sit, ut a cidit, dum monasterium costruitur; ει aedificariar,& clausurae nondum subiectum ist. Ita dcclarauit. sacra Cardinalium CC n P cir. ann I 8 teste Coriolano p. a. cosa δ.q laesit
que generis,aut conditi nis, ves sexus fuerint, postquam ad eam aetalcm Peruenerunt,quae ad rationis usum requir tur, interdictus est in monialiuni monasteria ingrctisus. Haec propcllitio colligitur, tum ex c p. periculoso, de statu regul. E.
tu proprio,qui incipit,eirca pastorales. Tum ex Trid. ses 23. cap. . ibi, iureia irura septa monasteri, nemini lia
seruu, vel aratis fueris. Tum denique ex Gregorio XIlI.in quadam eonstitutione,q ae incipit,vbi gratiae, ediata anno I 7s. ubi augetpgnas ingredientibus, eo ipsis monialibus, qua ingredientes admittunt. Ratio h ius propositionis es; quia verba pricitatorum textuu generalia sunt; ergo generaliter sunt liuelligenda. 3. Hinc sequitur primo, non s lum vir verum etiam eminas noposse monasteria monialium sneli, centia ingrcdi. Et hoc verum est,primo, etianis foemina ingrediatur,ut religiosarum habitum assumat: nurulus en in monasteria monialium inr
gredi potest sine licentia; etiamsi iustam ingrediendi licentiam habeat:. uamquam in praefato casu foemina eo an inio ingrediens , regulariter loquendo, a peccato, et a censuris excusabitur ratione bonae fidei, ut
rum cst, etiamsi leto nasit monialis alterius ordinis , S habitus. Ratio
est, tiun qui haec censetur extranea,
nec potiori iure in πωiencumonasterium alterius ordinis, S binitus gaudere videtur,quam adiae inminae gaudeant. Tum quiapraecitati te
rus absolute loquinitur de personis de cuiuscunque vidionis, ει st
tus. Contrarium tenet Lanaiasin methodo Curatiunis in append. g. II in fine, & Sanchez ex parte . lib. 6.
cap. I 6.num. o. Seeus dicendum est
de moni ii eiu emordita ..ec habitus Diuitirco by GOrale
197쪽
hites dictis suum monastertim exustente; haec enim no censetur extranea; consequenter liberum videtur
Abbatissae illam absque alia superioris licentia admittere. Ita praecitati
4 Secundo sequitur probabiliter dici posse, Reges, Reginas, Imper
tores, Im peratrices, aliasque cuiuscunque diguitatis personas no ponse monasteria monialium ingredi. Ratio est, quia cap.pericillo de statu regul.ins&Τridentiniam sessas cap. .generaliter, Nabsolutὰ loquntur de personis cuiuscunque generis, & conditionis. Dixi probabiliter , ut innueremeontrariam sententiam, quam so
tes Regibus, Reginis, Imperatori, - Imperati ei, filiis ac filiabus eorum, 'hit ictu non esse ingressum in monaesteria monialium . Ratio est, quia in motu Gregorij XIII. cui incipit, ubi gratiae,dicitur ingressim in m nasteria vetitum esse quibuscunque 'personis; etiamsi comitissae sint; ergo
simponere videtur ingrcssiam non esse interdictum personis longe superioris dignitatis. Verum ad hanc rationem respondera potest illa particulam ampliatam non excludere alias personas altioris status verbo Mnerali expressas in praecuatis temtibus. Ex quo patet a fortiori famialiam, quae Reginam sine priuilegio
ingredientem comitatur, non excu-
Llicet Contrarium sentire vide tur Sancher, & Rodriqueet locis curatis in seq-nti punem citandis, apiorum sententiam probabilem amhitror, ut constabit ex dicendis pncto de obligatiove, qua eminae tenentur inliniere ab ingressu in monasteria virorum S. 2. illatione y.
s. Dixi in pro sitione, postquaad eam aetatem peruenerunt,quae ad rationis usum requiritur, ut indicarem ingressum in tantum rationis sesu carentium in monasteria interdictam non esse. Tum quia infantes, qui rationis usum mandis nacti sunt, non sunt capaces praecepti, ut docui de legibus qua l. I. piriaecos. Tum quia finis, ct intentio Ecclesiae proinhibentis ingressum in claustra m
niatili est, ut pacis perturba: ΙΟ, Pe catorum incitatio & regularis obseruantiae violatio evitetur: pax autem non perturbatur, nec incitat: o ad
peccatum sequitur ingredientibus in monasterium infantibus, ex quo sequitur non solum ipsos infantes ingredientes; verum etiam ipsas mo niales, quae huiusmodi infantes recipiunt, & admittunt, non facere contra leges ingressum in monasteria prohibentes. Tum quia non viden .etur rei maioris culpae , quam ipsi ingredientes. Tum quia finem legiri non violant. Ita Sorbus verbo ingres
art. I .concius. I. Riccius in praxi de-
eis. o 8. Augustiniis Barbosa de ossicio, Spotestate Episcopi allegar.
I 2. num. 32. Lamas in methodo Curationis in append. S. 8. Sanche Elib.6. p. I 6.num.s .Nauarcia s, Regianaidus , Salas, Aetor, HenriqueZ, &alii, quos retuli de legibus disp. I.q.
num, Naidum, di alios ibi allegatos, ubi hanc sententiam limitandam csi sui, nisi speciale praeceptum inop-
6. Quando tamen dubitatur, an insantes rationis usum adepti sint,
198쪽
praesumendilant rationis sum ad PUNCTUM II.
pti, si ad septenium peruenerunt. Secus si septenio minores sint,ut alibi probauhcommuniter enim rati nis usus in septenio contingit, ut bene probat Corduba q. 6o. ad finem
Obijcies primo in Tridentino bus indicere.
sess. 23. cap. .interdicitur ingressus 2. viscopus Vicariusgeneralis, e rω- in inonastcria cuilibet cuiuscunque pisulum sede vacante, ali quemn
aetatis ; ergo pueri in hoc decreto dictionem Episcopaem . babentesi imprehcndutur, α licet ipsi pueri concedere possunt licentium ingre- infantes non peccent, peccarunt sal diendi monasteria sbi, σSecu.-tem moniales, qliae huiusmodi infasi postolici subdita. tes admittunt. Respondeo Conci- 3. Superiores religiosi possunt licentialium intestigendum esse de illis, qui ingrediendi eoGedere in monaste- ad eam aetatem peruenerunt, in qua rijs sibi substir. . rationis usus acquiri solet,praeceqtsi 4. Religiosius, aut altus, cinex mutirenim sertur in. personas obligati, gio Papamo nasteris aliquo. nis capaces. derelar ρήμι facultatem ingredi 7. Obiicies secundo, introduces di concedere, 'amquam superio amentem iam puberem grauiter pec rei praefui relliini monι emtracat; IErgo etiam introducens in Lin- imum inquirere an saeuuatem νι- tem, cum par ratio videatur. Respo- tracasus licitos concesserit. deo negando cosequentiam. Ratio s. Abbatissanem poten baneucentia disparitatis desumitiir ex secunda concedere, nis ei delegata sitfaci ratione allata num .s.quia in traduc- tas a legitimosuperiore. tione amentis puberis facile sequi s. In monasteria S. clara aut conce . potest perturbatio monialium, ver- tioniι nullus ingridi poten sinet Laiocosa,&turpia, aliaque sigi aim centia Papa. pudica, quae honestati, S decentiae 7. Fratres minores non possunt m aBreligionis maxime aduersantur, It3 ria morusiam ingressime licenv Rodriq. loco cit. Nauar in comm. Papa nisi rogari sint a tralaιis morde regul .num. I S .ver decimo in. nialium νι sibi omm ferant . . to quaeritur, Zerola in praxip. I. v. 8. Triailegium concessum religioni, moniales ad 8. quaesitum, Sancti.& vel iuersitati, collegio. vel ciui- Idamas locis cit. Mixanda in tract. tusi non estpersonale, fledreue, σdemonialibus q.2.ar. I.coclus.I.sub perpeluum. finem.Barbosa loco cit.n.3 . s. Superioν , qui inter licentiam incad finem Suar. tom grediendi concedere potest non indis, .de relig. li. getlicemia alterius in eastibus ne I. a. O. cessari s modo cum paucis ingredianu . . Iuriisque senioribus inreligiosir. PRI.
Quis possit facultatem ingrediendi monasteia monialium concedere.
199쪽
9 1 Acultatem ingrediendi mona
C steria monialium concedere potest su rior,qui monasterio pretin est , ee cuius est clausulam moni Iibus indicere exceptis tamen primo monasteriis Sanctae Clarae, ει Conceptionis . Decundo Fratribus inoribus Ratio est,tum quia, i ligandi acultas competit , intuendi etiam potestas competepe solet, iuxta illuci, SPer quas causas nascitu per easdem clitatui ur.Tum quia in . ure explicite non exprimuntur personae, quibus concedendae huiusmoidi licentiae facultas competit ἔ et go huiusmodi faciestas laesia coninaessa videtur illi qui praeest monasterio,& cuius inmoniales ad clausura cogere. Ita ancus in ta peric.nu. . sue statu regul. in s. Ioannes Men chius ibidem num x .ees . Sancium alii locis proxime citandisa. a Hinc sevitur primo Episeopuin Monasteriis sibi subditis possem
viritate ordinaria hane fluultatem needere; auctoratate vero deleg
ea in Monaesteriis Summo Pontifici Subiectis, ut patet ex rationi Prox ivi anacts;Idem dic de Vie ris Generali Epiisopi diabente ad hoc speciale tramlatu a Camreri sede vacante, alijsque iurisdinonem Episcopetilem in dio tetritorio habeeibus: in his enim eadem ratio musitat. Ita ex parte Suarra catac. n.1 1ει alii Doct. statim citandi. Secundo facultatem ingredient i monasteria quae regularibus sit hiecta sunt, concedendam esse alterali, Pinainciali, viiove immedi 'o Conuentus, seu monasterii Pri nis non vetoas Episcopo. Ratio. - G. I. f.
est, quia illis eura hidnasterii,
nus indicendae elairsutae in praefatis
monasteriis incumbit: non autem Episcopo . Ita RodriqueZtOm. I. q.
1 f.aslerentes Episcopum posse hanc
facultatem Concedere in monast
riis, quae regularibus subiecta sunt e
sereia tein hanc facultatem dari nouposse a praelato ConuentuS-Neque obstat, Concilium Tridentinum sess. a .cap. s. disiunctive I
qui, dum asterit lassicere Episcopi, vel superioris licentiam. Respondeo enim Coneilium disiunctiuὸ loqui, ut indicet licentiam episcopisufficere in moliasteriis sibi subiectis, vel Sedi Apostolicae; ali
rum vero Superiorum facultate suia scere in Monasteriis, quae ipsissu duntur, ut bene Rodriqueti, de SanincheE locis citatis, S Nauar. in capia statutum dist.19. qq. ia r. m. apud Rodriqueet lococit.& apud Barb
sam de te. S potest. Episcopi alle
Tertio si daretur casias, ut Moanasterium alicui pta licitiari clerico subderetur,di non alteri facultatem ab ipssi clerico concedendam esse ἔnon vero ab episcopo quia monast rium ipsi clerico, non vero Episc po subiectum esset,ut suppono. Item si monasterium ex priuilegio Summi Pontificis, alicui particulari rcligioso Praelato subiiceretur, posset
200쪽
ia saeuitatem Ingrediendi concederi me tamen intelligendum est,niare; non autem Generalis, aut Pr uincialis, ut patet ex ratione proxime allatae Quamqnam Generalis, aut Prouincialis, aliusve legitimus praesui religiosi Superior inquirere posset, an praefatus reIigiosus in danda ingressus licetia,& in suo munere fungendo delinquat. Ratio est, quia huiusmodi religiosus est ipsis subi ctus; ergo Superior contra ipsum inquirere Potest, an rite suo munere fungatur; Neque hoe pacto dicitur inrisdictionem in monasterium exercere, sed in religiosum, qui sibi subditus est Ita RodiaqueZ I. Par.qia 5ari. . vers. verum est tamen, Sancti. num. I 6 ubi idem iure merito sentiendum putat de episcopo respectu
clerici, cui soIi praefata Monasterii
cura demandata esset. s Quarto Abbatissam non posse lacultatem ingrediendi monaueriuconcedere . Tum quia, is conced re potest iacultatem ingrediedi monasterium ad quem pertinet clausaram monialibus indiceret ad A hatissam autem non spectat clausura indicere, cum etiam ipsa onere clausurae teneatur. Tum quia Conciliaum ait Deu Iratem concedendam esse ab Episcopo, vel Superiore; consequenter excluditur Abbatissa, de
s.Vers. 3.de regularis Dominicus Archidiaconus, di Ioannes Andreas , quos citat, di sequitur Rodriq.q.re
chus, ει alii, mos refert,& an lectitur Sanchea in opere morali libro s
mi contrarium apud eundem Sa Gea, quod Ego apud manum no inueni. si Episeopus, aliusve timus superior hane lacu Itatem ipsi AbbatissideIegauerit: cisi enim monialas ali
rum opera qpissime indigeant , nec facilis ad Episcopum aditus patear, iure merito Viscopus aliusve legitimus monialium superior potest hiemultatem Abbatissae, veIconfessa riis deIegare νn casibus saepe eo tingentibus, si ita expedire iudie uelit, RodiiqueZ q. o. art. r. sub G
6 Praefata Propositio limitatur primo in inraessu monasterioriam S. Clarae, & Concutionis ; ob id in propositione dita, exceptis mon steriis Sanctae Clarae, ee Concepti nis. Ratio est, quia ad ingressunt in istariam monasteria non lassicit licentia Episcopi , vel Superioris, sed requiritur licet Pae praeteria in regula istarii monialiu exceptos is Ratio est,quia licet Cone. Triaseis.
accaP. . Permittat, ut quis mori
serium monialium ingrediatur delicentia Episcopi, vel Sopororis; id tamen intellimur, nisi strictiorem