장음표시 사용
101쪽
τις πεπλωτηκεναι Ταναι κατα T v Θεἰον καὶ μεγαν αποπιο- Arcadiopoleos Constantino. Parii Niecta. Selybriae Iohanne Arabiryae Gregorio. Lemni Michaele. Heracliadis monacho Aeaelo. Itemque allis qui versabantur in urbe Deo rarissimis episcopis Patrarum Georgio. Τraehesae. . . . Hyrcanine DionySio. Dalisandorum Constantino. Argorum Leone. Demetriadis so-hanne. Artae Basilio. Antandri. . . . Praesentibus etiam Deo carissimis ecclesiasticis praepositis. Quod pli regis cor in manu Dei sit, ut ait seriptura; et quod non procul a divina voluntate consilia eius recedant, manifeste nobis aetibus ipsis eoronatus a Deo imperator nunc ostendit; quem mente Christi sacrum divitem dicere possumus , ut divi miignique apostoli verba usurpemus. Denim qui BDimm suam corpusque divinae gubernationi commisit, fieri
102쪽
ἱστοροῖσι τα teρα και Θεοπνευστα εὐαγγελια, Τρίνειν τε και nequit ut ab ossicio dis dat. Itaque reliquas nune quidem enumerare eiusdem virtutes, Sive quae exterius regem sistunt supra humanam conditionem magnificum, sive quae interius et reconditae demonstrant eum ad divinae pulchritudinis archetypum egregie consormatum; has, inquam, recenSere S pervacuum fortasse videretur atque importunum. Nunc itaque illud solum diremus, cur praesentem Synodum congregandam iudicaverit. Statim ne enim intellexit, sacerdotes quosdam lavere animo ae verbis pronunclare absurda
quaedam dogmata et a recta fide abhorrentia circa illud quod dominus Deus ae servator noster Iesus Christus suae passi nis tempore pro pereatorum nostrorum propitiatione obtusit Sacrificium proprii corporis sanguinisque, nec non circa illud quod fit quotidie in saera vivifieorum mysteriorum liturgia a sacerdotibus, cuius rei initium secit ipse Iesus in sacra radi
103쪽
64 SYNODus cONSTANTINOPOLITANA
ταιωθησαν tu τοῖς θιαλογισμῶς αἰ - ειτ' ουν συλλογισρtρις καὶ emeetion n ασυυετος αυτων καρδια, καὶ φασκοντες eι- ναι σαῖοἰ εμπανΘησαν. EvΘεν teι καἰ εν ' ω συνορetotvτες απαντες πνευματι σποσοι tra βασιλίὀι των πολεωv εκ των εγγιστα te καὶ na, ut sancta et a Deo inspirata evangelia narrant; eumquend. allos quoque manare sensim mortam hune cognovisset, quo morosi quidam contentiostque homines temere laborahant; divino statim Zelo correptus, pro suo rectae Mel in-nammato amore; sepositis interim quae instabant mundanis euris; his enim sanetus eius thronus sine intermissione pulsatur; evangelicum illud exemplum recte ne religiosissime Secutus est, videlicet ut angelos suos mitteret ad tollenda de medio haec scandala, et eos qui operantur iniquitatem: qui noscentes quidem Deum, non tamen uti Deum glorifieabant, sed in cogitationibus suis syllogismisque evanuerant, quorum insipiens cor obscuratum erat; et dum sapientes se dictitabant, lacti sunt stulti. Quamobrem in sancis congregati Spiritu omnes quotquot
in hac regia urbe et in proximis longinquisque provinciis
104쪽
ereamur, sic Volente ae censente a Deo gubernato imperatore nostro; praesidente sancta maiestate eius, ndstante senatu nobisque patriarchis Constantinopolem, et Hierosolym morum, negotium hoc eum maiestate eius gerentibus; nee non nobis nuleariae et Cypri archiepiscopis coopernntibus, eademque sentientibus et firmantibus quae et in aetis synodleis die xxv I. ianuarii, quarta iam praeteri in indietione, anno VI. DC. LX Isi. Christi 1156. quotquot tunc convenerunt in sanctissimn magna ecclesia episeopi reliquique homines iquibuscum et nonnulli ex nobis fuerunti ad propositam a Sanctissimo conlintre nostro Russine metropoli inno Constantino quaestionem Orthodoxe responderunt. Etsi enim saepe in scriptura infirmatur et in consesso est,
105쪽
aeterni huius Patris Verbum siliuntque, quem Deum simul et hominem in una persona intelligimus, quo tempore nostram Salutem operabatur, ceu magnum primumque pontisseem -- tulisse semet patri hostiam vivificam et mundo salutarem; nequaquam tamen, ut certe nonnulli niunt, hostiae particeps vel ipse unigenitus Del nlius suit qui pro nobis se victimam immaculatam sistebat, vel etiam consubstantialis eidem vitaeque auelar sanctus Spiritus: neque item oblatam a nobis
ex eius instituis hostiam Patri, Filius et Spiritus recipiunt. Quamquam igitur de illa oblatione sic saepe praedicis modo Muta est seriptura, ut constat; nusquam tamen in eadem divina scriptura traditum quis inveniet, quod hypostatice Ver-hum se obtulerit, id ebi quod natura divina ipsa per se Patri
106쪽
obtulerit, ut isti nugantur, salvisseam illam nostri generis victimam; neque quod illam Filius simul eum saneto Spiritu
Jt autem seripta quoque tintimonia sistamus, quae dogmatis huius veritatem evidenter demonstrant, Me testes procedant irrelatabiles divi patres, qui disertis vertiis rem hanc ad liquidum deduxerunt. Atque in primis magnus et in divinis valde versatus Basilius, cuius em huud secus quam Dei vocem nuscultamus, in compositae ab eo mystagmine precibus sic manifeste Seribit, ulli servatorem Christum alloquitur: dignare, ut n me peccatore et indigno haec tibi donu osserantur. Tu enim os qui ossem, et qui ossereris, et qui recipis, et qui distribuis, Christe Deus noster. Quae verba Chrysostomus in precibus n se editae liturgiae iid mittens nullo modo immulavit. Quin etiam miraculis celeberrimus di, Gregorius in edito a se Sermone super evangelico dicto: hic
107쪽
παυτιαου τριαθος. 'ος καὶ ευ τῶ εἰς τας βααλ iσσας λογω του, πολλαχου τῆς κατα Xριστον ιερυντ ης uvtvδευενος, eυτω διεξε- αΘρει θε οπ6ic etc. usque ad ρμου Θεος καιανΘρ-ος. Αλλα καὶ ο σορος Θεοθώρητος το αποστολικου του θι γουμενος το λεγου, ρς ρυκ εχει καθ' τμεραυ αναγ- est lilius meus dilectus, ad litteram ita ait: hic est sillus meus et agnus, idem Sacerdos ac victima, idem osserens et et oblatus, idem immolans et immolatus, idem hostia factus idemque hostiam recipienS. Consona his ecclesiae quoque hierosolymitanae lampas Cyrillus in eo quem de occursu Domini seripsit sermone: idem, inquit, est saeristentor, idemque victimae receptor. In peret maximus ac divus Cyrillus Alexandriae luminare in suo de mystica caena et lotione sermone, diserte Sic ait: hibamus etc. usque aia de venerabili Trinitate lut p. 41. Idem in Suo pariter ad reginas sermone, sacerdotio Christi saepe commemorato, Sic prosequitur: nnimadverte quomodo etc. usque acimus simul et homo lut p. 44. in Praeterea sapiens Τheodoretus
ij Hic S Gregorii thaumaturin locus excidisse videtur ex calce se monis ab eo dicti de Christi haptismo, ubi optime tiaoc herba quid tu quadrant, minime lamen nunc leguntur
108쪽
ραρων συναγειν του Θειου ὀργματος triv ακριβειαν' et- ουν apostolicum locum enarrans ubi dicitur: qui non habet nece itatem quotidie prius pro suis delictis hostiam Osferre, deinde pro populi, haec addit: hic autem suummet obtulit corpus; idem sacerdos et victima; et quatenus Deus, eum P tre et Spiritu donum recipiens. I narrans nutem davidicum textum, tu in sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedec, Sic interpretatur: Sacrificat nune quoque Christus de Iuda secundum carnem natus, etsi nihil is offert, sed onseruntium input est. Corpus enim suum ecclesiam appellat. Et sacrificat quidem ut homo, hostiam vero recipit ut Deus. Pauca haec do multis ex divis patribus decerpentes ad evbdentem veritatis demonstrationem, in hune commentarium inSeruimus, prolixitatem verborum vitantes. Licebit autem lucubrare Volentibus, ex aliis quoque permultis locis colligere Sacri dogmatis demonstrationes. Quum igitur pleni Deo pa-
109쪽
'Eπεὶ δε eυκ τυ νnς του βασiλεως uεγαλον ιας, ζυ Ucuctae τῆς καΘ ημας αθελεικῆς συροζυρῆς και ομοvcίας, τοtres tam eoneorditer de hac re loquantur, palam rei quod eum Christus dominus se ipsum sponte Anerificio obtulit, quatenus quidem homo erat, se obtulit; quatenus vero Deus, ipse quoque eum Patre et Spiritu hostiam recepit. Atque in hoc propositn quaestio vertitur, cuius pausa superiore quoque tempore polagrexnti fuimus. Sic autem omnino Predere oportet ecclesiae ulumnos et Τrinitatis cultores: nempe et olim in passione dominica Verbum theanthropum salutarem hostiam exhibuisse tum Patri, tum ipsi sibi uti Deo nec non Spiritui: a quibus ex nihilo nd existendum productus est homo; quos ipse transgressione sua ossendit; quibus denique per Christi passionem re iacillatus suit. Immo nunc quoque incruentas hostias creatri et rerum omnium et auctrici Trinitati reapse os- ferri , ensque ab eadem recipi. Quoniam vero seri non poterat quin magnanimus impera-
110쪽
tor, itemque nostra concora ac fraterna caterva, horum ri-mniorum Satores omni studio detegere atque arguere curaret, qui nempe malum hoc spinosumque Semen orthodoxine laumento immiscuerunt; absurdisque sermonibus nusi sunt dicere , quod rectum ecclesiae dogma Dratori anne vinctulae additamentum sit; quia videlicet putant, quasi in duos Christostheni vesaniam lὶ isto modo dividi theanthropum hominem. dum unigenitus filius et Verbum Dei a nobis dicitur offerre quidem ut homo, recipere vero quatenus Deus; qu irm optavit imperator, ut singuli vestrum rogarentur de hac re Sententiam, nec non quicumque huius concilii participes sunt, si modo sint honore dia natus praediti, interrogentur. Tum quidem eum reliqui omnes honorabiles diaconi, quotquot r gali huic sacroque throno adstant, uno animo ne hoce dogma id confiterentur eique consentirent, Nicolaus Basilaem n P tD-