장음표시 사용
211쪽
u. 'Υμεἰς τρι εις' του ἄμπελυ να κλοευτων πρίγ νων venenatorum Serpentium saevitiam ad misericordiam nectit: naturam , inquam , quae tyrannice in animantibus Pininet, insita vi pollutis, quam sempPr et u hique nee Νsario retinet. Attamen vos cognationem inter vos mutuam esse istis communi passionum vinculo colligatam; miram qu Oneretionem fecistis, sanguinem sanguini miscentes Pru in tuum communione. Non opum, non sol ieitatis nmor vestrum erga Deumn morem debilitavit: pro auro vobis suit fidei probitas; prompta opum, spiritus humilitatis: Pt Christi opprobrium m lore in preno tinbuistis, quam mundanos thesauros: nnmquend mercedem respexistis, gnnri Scilippi vos meliorem habere et perennem in caelis substantiam: vobis gloriae iactatio, dedecus pro Christo: alacritas, cordis contritio: deliciarum saturitas , eontinentia fuit: pulchritudo corporis a vobis creditur . cupiditatum mortificatio: , trium instar, charitas in in-nrmitate et eoi Νummatio.
212쪽
40. Vos brevi hora maiorem, quam vomit illi patriarchae, laborem in vinea pertulistis: num vestrum primum progenitorem operibus superastis; Christi Pnim mandata observastis. Multo sanctius quam Αhol sacrilleil donum obtulistis, anima rum nempe vestrarum holocaustum: ideoque nd immorentit, rem potiorem quam Ilenoch translati estis, area vobis ex linputribilibus virtutum lignis validiore, quam illa Nouehi, sa-bricata; qua vecti tib idolorum suu Patione evasistis. Abraham in typo et umbra mysterium Trinitatis ngnovit; vos nutem dum pro Trinitate certam inn suscepistis, clamosissimi veritatis praecones laeti estis. Melius quam Isaae sacrifieiuni obtulistis, qui vestra rnede rem sacram secistis. Simplicem Iacobi vitam, sinceritate propositi superastis. Columbarum in-n entiae, uretram vitae optimae conditionem, iuxta praeceptum, assimilastis; domumque illustrum ecclesiam aedisseantes, convivium patri Deo exhibuistis, vestra Scilicet Vulnera,
213쪽
rvi εργαν 'μυντων Θρασος, δια Θανατου κατ παtnσαντες και νεκροκταντες ' αντὶ rnς Ααρ- χειροποιτ ου στολῆς, trivhaedum quodammodo humilitatis vestrae corpus mactantes: quamobrem et a mo benedictionem, id est vitam aeternam, recepistis. Continentia Iosephum vicistis, qui protervam acti-hus et figuris salsorum Deorum doctrinam repulistis, et cireumiectam ipsam vestem, eorpus scilicet, fornicariis corruptae mentis tyrannis remisistis. Porro et Iobi tentationes tolerastis , quodque illo malus est, od necem usque Bdversus cruciatus durantes. Maiore quam Moyses honore assecu sulsus , qui gratiae veritatisque legem accepistis atque Observastis , et rubrum sanguine idololatriae mare siccis pedibus meantes , ad promi lonis regionem, eaelestem Hierusalem, pervenistis: antea tamen signis multis atque miraculis in eremo, id est in religiosa vita, vires vestras hostibus comprobantes , et serpentium morsui intentorum caleaneoque insidiandum audaciam, morte vestra calcastis et extinxistis. Pro
214쪽
LAUDATIO GNNIUM MARTYRUM. is S
Xριστ, κατεβαλε τε ' καὶ τοις κιν υνοις Tris κε ραλην του αστου σ/Θλασαντες ὁμαυτ ς eυτω καΘαπερ ttvες νικη λοροι Θριαμβευταὶ ραγαλοις σre Θεντες πιι αγαΘ ήμασιν, υπερ Τον 11λαυ ορομον και Tnν ε' αρματος et ς υ zς ανα- ritu, viam eυραυο, ea: πολας ὀιεληλυθατε, κουῆρτερον τε και ευσταλεστερίν, επιθιῆριρι τα ἐς αρεταὶς ἀναγόμενοι, καιτοὶς δελητικῶς ἐπρχούμ ευρι κατορΘε ασο καὶ νῖν μυριασιν manufacta Aaronis stola, Christi iustitiam ut sanctos deret induistis ; neque sanguine Unorum Sed proprio populum emum dastis. Impiorum moenia, et hostis urbes, garrulas nempe linguas atque adversarias, et vanam sapientiam, tuba vestrorum dogmatum excidistis, et duce Iosue clariores evasistis. Tum etiam Samuele sanctiores, et Dei ministerio aptiores: non enim mater Sed vosmet ipsi Deo obtulistis, haud ad ultam sed ad mortem traditi, ut in aeterna vita lvatis. Intellectualem Goliath non ut David landa, sed reprobato ab hominibus lapide Christo prostrastis. Vestrisque periculis, caput dominantis draconis ponterentes, sic demum ut victoriosi triumphatores magnis facinoribus eoronati, Sublimiore quam Helius cursu , eiusque in curru sedentis aseensione, caelorum ianuas intrastis saeilius nique stabilius, virtutum curribus nI-xi , saetisque sortibus vecti: et nunc demum eum innum O
215쪽
ζων λυπουμένων παρακλησις, παντ- βα Θεια καρτερα καὶ
αΘ tae dieγυιναμει, κοινωνίὶ του μαρτυρι κων ' μων γεν Bngelorum choro, et Primog nitorum coetu ante verum taber- nuculum choreas ducitis. 41. Hinc nccidit, ut si utribus quoque estris splendoris intri partem impertiamini, quem ex intellectuali luce hauritis. Etenim univorso humano generi pruepi iti estis, tamquam animarum tutores, corporum medici, fidei columna, Sacerdotii consummatio, i aeculorum remiScio, ecclesiarum sundamentum et laterum, morborum remedium, 'iatorum requies , navigantium guhernaculum , indigentium suppetiae, pugnantium subsidium , cadentium erectio, dolentium recreatio , errantium dures , recte incinentium Praesidium , moret rum Solatium, omnium potenS auxilium ut firmae spei tutamen. 42. Nos vero, o sacrum nudientium civile, Si digne mari ) Ergo sancti hominos gloria caelesti fruuntur sicilina lunt Obilum. non νxpectato. ut nune volunt hchismatici graeci, universali iudicio. ') naee contra haereticos nostr rum temporum, qui sanctorum .invia tionem eatholiciκ erimini dant; inter ossioneis ipfiorum apud Deum. el Levesicia hominilnis hariae Collata negBnt.
216쪽
extinguibili honorum uetuum lampade. Impietatis ne perenntyrannidem n ne ipiti recte doctrinae gladio verneque si iei urmis succidamus, neque labia nostra a praedicanda Dei iusta lege prohilaeamus; ita ut omni tempore certamina martyrum
imitantes, paria praemia Pisnwqunmur. 43. Haec vobis, tamquam ex infirmorum nostrorum rubeto quodam Sermonum enata dona obtulimus, o intellectualiseultus sacerdotes, Christi heredes, divina luininaria, popule eximie, inelyti martyres. His utinam pre thus annuatis, Vllemque laboris nostri fructum recipiatisi haud ex dignitate
V tra, sed ex nostris viribus opellam hane aestimantes, quam non Sine vultus sudore vobis eomposuimus. Neque enim satis
217쪽
docti sumus, neque tanto ingenio praediti, quanto opus est ad talia saeta vel dicta praedicanda. Alimul et ignavi sumus, et ad utiliora quaeque torpentes Semper et somniculosi. Sed tamen voluntati laborem sociavimus, artis accuratae desectum diligenti studio supplentes. Vos peceatorum Ilinum nobis a stergite , et illas laeculenti veluti vini malas reliquias et colluviem, quam immundum hoc et amarum Saeculum Secum seri situque fovet. Quod autem vitae nobis superret, Per dextera atque sinistra iustitiae arma bene regatur, quietumque nobis et suave Ser etur. Cum autem hine digrediemur et his tumultibus evademus, a communi ludice inter salvos conn meremur, atque hanc humilis doni nostri remunerationem eo equamur, in ipso Christo domino nostro, cui honor eum Patre et sancto Spiritu, nune et semper et per saecula in
218쪽
i. aonsuetudo a primis usque ecclesiae Suscepta temporibus postulat, ut ii qui evangelium nuncinni ne praedicant,
vel fidem eo comprehensam docent, eapita inter se conserant, mutuasque animi cogitationes sincere curioseque significent, atque ut omnes in unam spem communemque siduciam con-Spirent. Ita se gessit magnus ille Paulus ad apostolatus om-cium caelitus Vocatus, qui idcirco Se vocatum nPOStolum in- aegitabat, quia initio in apostolorum numerum cooptatus non fuerat, nec nisi post vocationem, apostolatus gradum ndeptus int, scilicet eum eis adscriptus, qui iam tum Christo eredDderant : ntque ita quemdam veluti triumphum inter apostolos egit, eorumque metui coronam imposuit. Quippe idem, qui eum vocavit, Deus testatus est ipsum prae ceteris suisse idoneum ad illud nomen circumferendum quod est Super omne nomen. Idem insuper dictus est vas electionis, veluti capax assuentis eius divitisque et coplosae scientiae, quam ulli coimtinere non possent. Attamen hie Ipse Paulus ad Galatas scribens ait: u ascendi autem Hierosolymam secundum re elatio- . nem, ad conserendum eum eleciti apostolis evangelium. ΜCuius rei causam aperiens, non sine animo laudabiliter humili subdit: α ne sorte in vacuum currerem, nut cucurriMem . . Insuper ad Corinthios seribens monet ipsos ut Pa eant ne ea dant, hortaturque ne sibimet ipsis fidant, nec novitates se-elentur, vel insolitas doctrinas recipiant; Sed Suam potius
219쪽
considerent sernperque prae oculis habeant praedicationem, eiusque plenam intelligentiani verumque Sen Sum adsequi studeant. Sic enim ait: u vosmet ipsos tentate, an sitis in fide: u ipsi vosmet probate . . Praeclarum hoc captandae erudiumnis exemplum, omni tempore imitari conati sunt sancti recto-siarum pastorre, apostolorum heredes, qui multa eum revinrentia se sollicitudine in , ieem scribebant atque consulebant, in iis quae idemtidem apud ipsos pullulabant quaestionibus, ut salubria selli edi atque ossicacia remedia ndhiberent. Ae ne nimis vetera memorem , neque illos in medium adducam qui longe a nostris temporibus absunt, sic Dionysius qui ad ec-elesiae niexandrinae clavum sedebat litteras scripsit ad alterum Dionysium qui rationalem romanae urbis gregem regebat: utque niate quam ad hune, scripserat ad Cornelium ac Stephanum eiuSdem gregis pastores, a quibus etiam necurata responsa a epit iij. Sic item Epictetus corinthiaeae ecclesiae episcopus ad magnum Dei famulum Athanasium seripsit. 2. Horum igitur tua Sanctitas vestigiis inhaerens, et ecclesiasticum morem retinens, scripsit ad me iam pridem, eos reprehendens qui rotunde iidfirmant magni Dei et servatoris nostri corpus suisse eorruptibile; mihique simul seripta tua quae hac de re coactus consecisti mittens, postulabas ut his lectis et consideratis rescriberem, quid demum hoc in negotiolirmiter hi constanter credendum esse 1ideatur. Sed enim pudet me loqui, vereorque ne quis putot me vanitate comminium, velle memet illis conferre divinis turribus arcibusque veritntis, verbi Dei ncmpo ministris; qui alioqui sum infirmus utque ut, illis longe remotus. Ceteroqui scio haud vacare periculo, Si quis in episcopali dignitate constitutus, in huius modi eontroversiis sileat; quod cognoscere licet tu inutili servo illo de quo in evang0lio sermo est: is enim pigritiae magis quam Suo domino addictus, quum talentum humo laetis lit- sodisset, expulsus est non sine luctu, et cum gravi dolore quam antea habebat gratia spoliatus, in tenebras exteriores eiectus suit. Sanctus quoque apostolus Aperte elamat: n mihi
220쪽
t 7 l. Predita est oeconomia Sic mini vppellat ministerium verbi. Dei i; et vile mihi uisi evangelimvero l . a. Nos itaque divinarum minarum non modico timore correpti, praecedente nos divinu gratia, a qua omnis dictio orn-nisquo snna cogitatio provenit, Seribendum eredimus, et pro nostra virium tenuitate explicandum, breviore quo licet modo, quaestionis huius statum; diversorum in voeabulis sensuum multitudinem Semper vitantes, ne umqunm u propositio Scopo discedere, vel rem diversam a Suscepta trnetarct videamur.
Quippe in hoc inspiratis libris consorinari debemus, doctrinamque sequi doctorum et regularum nuctorum, quotquot per tempora magistri mysteriorum in sancta reci in fueritvt. Neque eorum doctrina inntummodo vestiganda nobis int, vinrum etiam ipsamet verba quae illorum denotant doctrinam et explicant; ita ut ab iis dicta, veru Se credamus; Sec ea, quae nuctores imos minime habent. Ego nutem tenuitatis meae consciuS, fateor me omnem semper diligentiam adhibuisse , ut secundum illorum loquendi proprietatem ae significatum mentem meum conformarem, linguumque dirigorem, utque ita loquerer et scriberem quotiescumque occasio tulisset; nimirum censens non esse haec patrum Ierha, quandoquidem n semet ipsis non loquuntur, iuxta Perii imum Se vatoris nostri essatum, sed patris ipsorum Spiritum per ipsos loqui, sive quid eloquantur suggerentem, Si, e etiam quid retierant; pro ratione videlicet inSidiarum quae ipsis suboriuntur ob perversam haeresum calliditatem, quae tanta int, ut eae nihil iam non commoveant aut in controversiam vocent. Profecto quamquam nos ningisterii cui hedriam tenemus, nita- meu magnum quid immo maximum praestare putabimus, Si quae putres Scripserunt vel disputarunt, probe intellecta simpliciter et sine meo recita, Prinsus. Poto igitur ii Dei quae in te est caritate, ne te pigent, ut hunc quaestionem it terrogandi veluti modo tractemus atque indagandi, ut ii faciunt qui , critatem sine contentione quaerunt, quod a te inopius iam postulavi. Et quidem huic disserendi rationi viam ipse munivisti, qui me liortalus re ut Seripla tua nil iuncem exi-xerem , non autem ut sine discrimine admitteretia.