Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Synodus Constantinopolitana, Constantinus diaconus, Severus ant., Leontius, Nicephorus patr., Nicolaus I. patr., Photius Ad Armenios, et minora alia

발행: 1844년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

192pa. Klone, nimile mortem gusta erit, neque famem nut sitim aut laborqs aut vulnera crucinxionis experta suerit; tunc sapiens idem C rillus nobis respondebit, qui in medium pro-ur sus, seque ipsum interpretans, elata vehementique voce clamabit: in o quod suapte natura corrumpi potefit, et in quod lus suum mors exercet, in hoc inquam resurrectionis virus vere meritoque suisse exercitus. Nam nisi corpus illudi limum surrexi Sset; qu ennm mors victa suisset Quomodo eo ruptionis impertum cessasset 7 Ergo mortis corruptela in illud dominata est, quod corrumpi, pati, murique poteSt; vereque in carne pro nobis omnibus mortuus PSt Emmanuel: contra vero illud desiit. quod adversus id in regna Prat, eiecto Acilicet quod deglutiverat; veluti Ionam piscis evomuit. Ille pariter suriel a memorin dignus Proclum, qui Constantinopoleos

episeopatum tenuit. in homilia quam in Anthimi ecclesia recitavit , dum ibi Sollemnitas passionis dominicae pernger tur sit, sic breviter nit: o mors illud evomit quod nbsorbue-u rat; neque Sepulcrum Sensit, se resurreetioni A missu the

is Murum. N

23. Verumtamen excellotis tun cBritiis, doctrinne propriae infirmandae intento, existima it vo 'nhulum corruptionis tam pleno idoneoque sensu esse intelli vendum, ut prorsus iudicemus numquam Christum Dxportum PSSe vel gustavisse Passionis eorruptionem. Scripsisti enim: u ideo dictum Pst, non, vidit corruptionem. Porro corruptibili intis nomino denota. . mus id quod exterius est; iter vero ad corruptionem, tran- . sitio quaedam Pst. Quod si is corruptionem non vidit iam

. inde ni, initio, quomodo postea sub corruptionem devenit Τ. Quod ab initio non appnruit, ne in sine quidem conspieiu potuit. - Αtque ob id conlirmandum, exterorum quoque sapientium auctoritatem attulit id adfirmantium . inuidem haec haud nox i, quia non Antis expertus, immo tiro, Sum in sapientia ethnica: etsi enim coeperam olim paululum in ea erudiri, mox tumen agnita Christi philosophia, ethnicam si tim cum contemptu repuit, eique vivendi cogitandique simplicitiitem praetuli. Perspicue tamen scio, Cyrillum illum ethnien

242쪽

9 a Simul christianaque Sapientia plenissimum, eorruptibilitatem et corruptionem indisserenter nuncupasse, nihil inter has interesse denotans. Quam enim David prophera et Petrus apostolus dixerunt porruptibilitatem init enim prior: non dedisti sanetum tuum videre corruptibilitatem; secundus autem: neque caro eius vidit corruptibilitatem hanc ipsam sapientissimus Cyrillus corruptionem vocitavit, qui nimirum apostoli verbis inhaerens nit: n mirmare non licet, carnem illam Verbo unitam in corruptione suisse detentam, neque divinam illam animam portis inferorum fuisse concluSam; quia non est derelicta in inferno, ut nit etiam divus Petrus. Ipsi inspirati libri, quod David ita expressit non dedisti sanctum tuum v Ndere corruptionem, In Ionae prophetae historia corruptionis vocabulo nuncuparunt. Is enim qui in sinu piscis, illum prae-sgurabat , qui in ventre inferorum suturus erat, exclamavit ita: et sublevabis de corruptione vitam meam. Quem locum explanans sapientissimus Cyrillus ita seribit: α et suit in cordou terrae tribus diebus et tribus noetibus. Perxenit deinde adu mnris usque fienturigines, et per abyssi landum incessit:. in montium veluti sissuris iacuit, nique In illam regionem a descendit cuius ianuae neternaliter sunt obstructae. Indeo autem, postquam inferos depraedatus est, et animabus ibio detentis praedicavit, portasque illas invictas pessumdedit,. denuo emersit, quia sublPvavit nialmam suam de corru- η ptione. u Hactenus demonstravimus, indisserenter diei eo ruptibilitatem atque corruptionem. 24. Sed enim ex divinis quoque verbis facile admodum tendere possumus, corruptibilitatis vocabulum haud significare inchoationem qualicam aut prinei pium aut transeuntem rem, uti tu uis; immo potius denotare omnigenam detenti nem et corruptionis perseetae uiuuentiam, quae est alienation Deo: etenim humana mors dum hominis compositionem solvit, et sublectam sibi materiam corrumpit, haud idcirpo hominem a Deo abalienat, eum seriptum sit: pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius. Contra vero: mora Pe caturum Pessima. Utrumque id David propheta docuit et adfirmavit. Quis autem nescit, neminem graviorem corruptio

243쪽

nem passum rese, quam diabolum qui certe summa eonsummataque eorruptione semet p sumdedit. Numque ipse Deus eum Mechiele loquens ali do diabolo: eorrupisti sapientiam tuam eum decore tuo, propter multitudinem pereatorum tuorum proleci te super terram. David autem de omnimoda perditione loquens, vocabulo corruptibilitatis utitur dicens: tu autem Deus descendere sae eos in puteum corruptibilitatis. Pariter Hieremias ait: et abii ad Euphratem , et sodi, et tuli lumbare de loco ubi nbsconderam, et ecce corruptum Prat, ita ut nulli usui aptum esset. Insuper nit: et addueam super eos quatuor species , dicit Dominus, gladium ad oeeidendum, canes ad laeerandum, bestias terrae et volucres caeli ad do- vorandum , et corruptibilitatem. Prolixior flerem, si alios similes loeos proferrem: satis enim hi quos posuimus nobis

demonstrant, eorruptibilitatis vocabulo nequaquam denotari initium ac veluti inchoationem corruptionis , verum ipsam consummationem finemque, damnique In rem occupatam tram situm ntque possessum, haud secus quam Sagittarum in vulneratum corpus ruentium, vel nammae in silvam discurrentis eamque absumentis. Hactenus 11aee; etinmsi antea satis dixeramus incorruptibilitatis et eorruptionis vocabula lndi πω renter usurpari in sacris libris.

e usque Severum ad litteram latinum feci. Nunc quia prolixior hie auctor est, quam meae occupationes ferant, et quia rem eandem docte quidem sed prope ad satietatem sus que versat, ego quidem tam ea reliquo hoc tractatu, guameae sequente nonnisi auctoritates prisconum Patrum, quotquot

erunt ineditae, eae mendas curabo: id quod olim in inedito quoque Iustiniani imp. tractatu feci. Scrip t. veter. T. VII.

p. 200.

Diodorum, qui Christum nihil aliud quam simplex corpus habuisse dicebat, primoque Deum in Virgine laetum efformavisse, deinde in eo per caritatem habitasse, ste Cyrillus refutabat. α O mi reverende, qui stulta ne turpissima erba essulis; sacrum quidem corpus illud de Maria sumptum im firmitati erat obnoxium, sed tamen iam lude ab eius mu-

244쪽

. cretionis initio, et in utero Subsistentiae, Sanctum utique - semper fuit, quia Christi corpus erat; nullumque temporis . intervallum suit, quo illud non possederit. Porro simplex,

v ut ais, est, ceteris earnibuS comparatum . . Insuper idem

Curillus Τheodorum ij castigat, qui dixerat sanctitatis vim

tutisque in Christo desectum, quo tempore ab inimico tentatus suit, a superveniente in eum sub columbae specie Spiritu saneto fuisse suppletum. Sic ergo Cyrillus. α Ille autem is ore suo dilatato, et laxatis blasphemiae habenis, dixit Chri-u su imperfectam sanctitatem suisse, neque eius culmen at- . tigisse ante quam Spiritus sanctus Sub columbae specie in is eum descendisset. Quid ni autem perfectus erat 3 Certe qui. est imperfectus, peceato earere nequit: etenim qui una in . parte sanctus creditur, in alia infirmus putatur. Alioqui . quinam iste desectus erat, quem ei Spiritus Sanctus sup- η plevit, ut altera quoque para Perseeta eVaderet, atque dia- ω holi impetum frangeret, ut adversarius adserit 7 Porro non. sanctus tantummodo, et quidem perlaetiSSime erat, verumo etiam plena potentia is praeditus erat, qui dolores atque . omne genus infirmitatis sanabat. v Idem Oetor libro eodem , paucis interiectis, haec etiam seribit. α Quum Deusu suapte natura αSet, verumve Dei patris filius, humanam

. formam sibi induit, suam lactens carnem illam quam des sancta Virgine sumpsit, quae profecto eam Dei est, et po- . testate divina pollens. Idcirco Christus viviscans quoque . suit, et i r intum sanator, mortimue destructor. . Paria his dicit idem Cyrillus in tractatibus, quibus Matthaeum explanavit Iain, de Petri socru eiusque sanatione verba laciens: a etenim sanitatem tribuit, uti Deus, dum lacenti illi manus. suae contactum largitus est. Cur id, inquam 7 Nempe ut

ii Praedicto opere, iamdiu amiMo, contra Diodorum tamensem Cyrillus Theodorum quoque m Pguestenum refutaverat, qui antho habentur nestoriani erroris salo . Ita collectione cannnica mediem soliensis a nobis edita Script . vet. T. X. tres lii Diodorus, Theodorus, atque N fitorius dicuntur sectae spisendida et sanctissima luminaria. Fuit igitur eongruum ut CFrillus Nostorii strenui imus adversarius, contra Diodo rum quoque atque Theodorum arma expediret.

2ὶ quoque S. Cyrilli opu desideramus

245쪽

u demonstraret, corpus suum pari nc naturam divinam pol s state praeditum esse infirmos Sanandi. Etenim illud corpus a linud hominis erat, sed Verbi omnia pro sua voluntate as

iulius quoque, romanae ecclesine lumen, in suo de unione quae in Christo est tractatu, seu de corporis cum divinitate coniunctione sie nit. u Cum dixit, clarifica me, vox quidem is a corpore proveniebat, ad quod nimirum en gloria pertio Duit: reapse tamen endem de toto praedicatur, quia totum

. illud unum est. Quod vero addidit, claritate illa quam ha-- bui apud te ante quit m mundus esset, id quidem deitatem. indicat quae Semper in gloria fuit. Etsi vero haec specia-- liter propria deitatis est, nihilominuS de composito gene- . raliter dicta suit. Atque ita sub Dei nomine , quod spiri- . tus invisibilis proprium est, caro quoque intelligitur, quae . unitum sibi habet id quod Dei proprium est, qui Deus

. noStrae naturae copulatus rat, quin corporis nntura se peris illam unionem commutaret, quam cum eo habet qui estu Deo consubstantialis, communicato simul quod est proprium o nostrae naturae: sicuti De deitatis quidem natura varieta- . tem ullam paSin est, propter corporis communionem, et . propter nostrne unturae denominationem. nPomit vero Set erus ilicere sic. Verba haee pudore ametunt Diodorum ae Τheodorum, qui Servatorem nOStrum ac dominum Iesum Christum, unum esse filium noluerunt Bgn cere,

eundemque gloria plenum, quippe Deum natura, eundemque glorisscatum, carnem hominemque factum pro nobis. Verum hi solum illum unicumque filium in duos dividunt; quorum unum, silium verum Dei patris appellant, dominumque gloriae utpote Deum: alterum vero, homilias tantummodo filium dicunt, de semine nempe David et de Maria; qui gratiose a sumptus fuerit ad intimam cum Deo Verbo amicitiam; atque Ob id, honoris ergo ne veluti doni instar, filii Dei nppellationem sortitus sit, atque ut gloria et filii dignitate frueretur. Sie quidem lit. Verumtamen sapientissimus Cyrillus, Scripto eos Obiurgat docens, quod quia unus mi Emmanuel, idcirco nihil ei deest, sive naturae, sive gloriae, Sive verae filii qua-

246쪽

Iitatis 3 sive cuiuslibet attributi deitatis. Nec vero aliquid lapsu

temporis lucratus est, neque quicquam ab exterioribCs ei accessit; quia Deus de Deo est; neque Sunm umquam immutabilem subsistentiam amiSit, etiamSi verus factus est homo. En nutem ut adamussim Cyrillus loquitur adversus Diodorum. α Audes etiam herilibus larmis illum induere, qui, utu ait, homo est de Maria, et qui initio a nobis nullatenusu diverSus erat aut superior, sed postea multo conamine filii is nomen gloriamque di inam promeritus rei, pOStea quamis scilicet de ventre exierat. Igitur duo, te censente, Sunt silit; u novusque Deus est Christus, qui a Deo supernaturali h ii nore adfectus rei, magis Bliquanto quam reliquae creatu-ο rae, ut eum Simplici homine adoretur is qui lapsu tempo-u ris, nee nisi Sub finem gloriam possedit, factusque est Tri-

, nitutis complementum, natura nequalis. αItem in homilia vigesima octava supra centeSimam in Lucam iij idem Cyrillus nit . . Etiamst igitur suamet naturan Deus est, nihilominus factus homo, dicitur nomen neceu pisse a Deo patre quod est super omne nomen, ut et Deus v crederetur, et omnium rex Simul cum carne cui Se copu-u Iavit. Passus autem nostri causa crucis Supplicium, et mo u te in suo corpore per resurrectionem destructa, ascendit ad

Idem rursus Cyrillus libro tertio decimo in Matthaeum Similia scribit. Etenim per resurrectionem a mortuis, iterumo humana uatura imputribilitatis capax mi lacta: quae resu coepit in Christo, qui ideirco Secundus Adam , primus dor-- mientium, et primogenitus ex mortuis Vocilatur. v Idem sanctus Cyrillus libro eodem x m. in Mutthaeum.. Maestus fuit dolensque Servator nOSter, nOStrBSque PaSSIO-- nes pertulit, etiamsi Deus esset dolore omni liber et excel-- Si , ut nos scilicet veram tu ipso humanitatem Bgnosean mus. Etenim scriptum est, eum itinere suisse lassatum, li-- cet dominus virtutum Sit rerumque omnium poteStBS. Simlu liter esuriisse dicitur, qui tamen est panis vivus de caelo M deSeendens, vitamque orbi tribuens. Sic item tristitiam pas-

247쪽

. sus, qui stimul totus in laetitia, suavitate, gaudioque vero satur. Numquam nos dicimus Verbum Dei impassibile, im. violabile, manifesteque Deum, expertum esse in sua di ina. natura passiones; Sed quia communia ei fuerunt quae sunt . propria humanitatis; uti vicissim quae sunt Verbi Dei pro- . pria eique tantummodo eonu nientia, communia carni eva- . serunt, Propter inessabilem inexplicabilemque unionem. Etu eum caelo Verbum descendit, nequaquam carnem simul. eaelo descendisse nit; nemo enim ascendit in caelum, nisi. qui descendit de caelo filius hominis. Post haec, supplicio. quoque se obtulit, ut nos poena peccatisque liberaret; et-

. enim livore eius sanati Sumus. .

Aecepto Severi priore tractatu, eaecanduit Iuliamu halicarnaSsensis , plenamque iramum epistolam Severo rescripsit, quuw occasio fuit posterioris tractatus, in quo Severus rectam sententiam suam luculentius a ue comprobavit. IVω vero eae hoe altero nonnisi aliquot ineditos Patrum a Severo lauda

Iohannes hierosolymitanus episcopus, cuius Retate corpus protomartyris Stephani inventum fuit, sic ait. u Confitemuru Dei Verbum, neternum ntque unicum Dei filium, pro hu-υ mani generis Salute de saneta 1irgine Maria et de Spiritun Sancto natum, ex muliere scilicet i ut ait apostolus, a qua. Vere carnem nOStrae connaturalem, haud vero imaginariamu sumpsit. In qua carne ere cruciatus pro nobis passus est: . itineris labore neque ac nos Vere deseSSus, non Simulate eo neque Re nos verberum dolorem expertus coram Pilato sa-- gellis est caesus: doluit in percussione genarum: et cum n manus elus ne pedes perforati suerunt, doloris sensum lim. buit, teste Isaia: ipse autem pereussus est propter iniqui, . tates nostras, et ob scelera nostra nuritus. Sed divum qu . que Paulum de eo dicentem audiamus: non enim habemusu pontificem qui non possit compati infirmitatibus nostris, . tentatum autem per omnia ex similitudine, nhsque premis.. Constemur pariter ipsum anima rationali suisse praeditum, Μ quae proprias animarum neque ac nos passiones sentiebat;

248쪽

. et quidem saepe has nostras, ut tristitiam, turbationem, . atque angustias. Sie enim evangelia dicentem tradunt: tri-u Stis est a ima mea usque nd mortem. Item: nune nnimais mea turbata est. In Marci autem evangelio : coepit contrio stari et maestus esse. Ae sicuti nos confitemur veras, nou. autem phanta Sticas, suisse carnis passiones, eodem iure Ve- . ras illas quoque animi eredimus non phantasticas: ne tam- . quam haereticos excommunieamus illos, qui flagellatum I . sum non doluisse aiunt, et crucifixum et perforatum clavisu manus, nihil per Mum. Utique nos confitemur, vere ipsum . pro nostris peccatis mortuum, corpusque eius Sepultum ex- . animem, vereque a mortuis post triduum Surrexisse, etu cum diseipulis suis manducasse ae hibisse haud per phan- ω tralam; et in caelum aseendisse, et instante mundi sineis venturum ad vivos mortuosque iudicandos, atque univer- . sum hominum genus de morte suscitaturum, quod deinde . lneorruptibile erit: nimirum homines illam ipsam in qua is sunt mortui ne sepulti naturam corporum recuperatur , , Christi instar qui a mortuis resurgens, idemnaei suum eor-

Cyrillus adversus Diodorum ait. . Nnmque ut PBSSus do-- Iores in carne, nihilominus in suae deitatis natura impa . sibilis mansit; sic aio et dum erdiceret, persectum omninos fuisse; et eum sapientia augeri credebatur, tune ipse r . dundans sapientiae sons erat, a quo ceteri omnin Sapien- . tiam hauriunt. . Sanctus Smyrnarum episeopus martyr libro tertio contra adversarios ait. α Si Dei Verbum, ut vos dicitis, haud est. Passum in Porpore, neque mortuum, iam laustra diceretur . natum ex Virgine, et convenienti de terra pastum cibo. . Quamobrem consitemur, ipsum corporum proprieta tibus . non caruisse, quae sunt lamm, Sitis, Somnus; vereque et . non phantastice reliqua huiusmodi esse perpessum. Credi- . mus item ipSum expertum quae nnimae necidunt, nempeu turbationem et maestitiam in sua humanitate. Dicimus au-- tem tamquam adversariis anathema iis qui affirmant ipsum. Percussum non doluisse, neque sensum habuisse cum in

249쪽

. crure clavis figeretur, vel niti eruelatus admoverentur. C - tem sui fatemur, haec omnia Dei Verbum haud in sun im- . passibili notum ex copisSe, sed in humano tantum corpore,. quod sibi sumpsit, et eum quo laetum rei unum. ΜΤheodotus Ancyrae opiseopus in tractatu de rubo inmm-husto ita seribit. o Bebus enim antiquis mysteria praefiguis rata suerunt. Idcirco ardente rubo, ignis quidem cernebatur, sed idem minime damnificabat; illustrabat, non eo . rum bat; lucebat, non comburebat nuxiliabatur potiusu quam nocebat. Nonne Virginem in rubo tu vides Τ Miser, is cordiam eius qui ad nos venit non intelligis ΤSeverus in homilia quam recitavit in eoel in Antiochiae de sancta Virgine Maria. lj α Hinc apparet, Christi corpus ea-α tenus incorruptibile suisse, quatenus pereati corruptelaei, haud promus obnoxium erat etc. tisque ad immortalisque u est, ut in ipsa homilia quam moae intestram recitabimus Idem Severus in homilia de ascensione Domini. Iὶ α His. aliisque huiusmodi peruetis mysteriis, ille qui a mortuis r is surrexit, euius latus lancea transfixum fuit, et manus pe-- desque clavis perforati, in caelum conscendit, signa let η rine Suae gestans mortisque manubias. Quae videlicet eae- , testibus spiritibus distarnbant pausam quamobrem homo sa-

. eius emet, cur sponte ocelSus, cur mortuus simul et vi-o Vens, cur in eorruptione corruptionem vicisset. Etenim eo

η puS Pius corruptionis quidem capax erat, sed quia id as- , Summum ab eo fuerat, cuius natura ret incorruptibilis nec Peccato Obnoxia, idcirco ne in morte quidem corruptionemo ex Pertum ESt. .

Eae eodice Syriaco lol. in quo est opus monophysiticum

cui titulus fides patrum, hoe quoque s. Cyrilli testimonium

S. Cyrillus in explanatione saὶ epistolae . . . ad Corinthios ait. o Huic opus est ut de eo Christo) dicatur, non solum

250쪽

ADVERSUR MILIANUM HALIC.

. Omnino esse mortuum, verum etiam sindone involutum; . quae res Emmantiolis obitum prorsus testatur. insuper inu Sepulcro derelletus est, unde revixit, ut modo dixi. Ergo is in corpore eum sit mortuus, prorsus nobis persuasit corpusu habuisse. Tunc autem cum Dei Verbum mortem conculca- . vit, recte se Deum natura demonstravit; quia sicuti huma- . nitus agens, mortem pertulit; ita lix initus operans, inor- . tem devicit. M

DE SEVERI ET IULIANI

GRAECIS FRAGMENTIS.

Dum superiora Sereri ad resus Iulianum scripta ederem, ne nil mihi tempestire iιν mentem antiquissimi cuiusdam cocticis raticani, litteris quadratis scripti, catenae scilicet striaecorum Patrum Iobi librum, quos inter Sereri quoque et Iuliani fragmenta me legisse memineram: quem codicem quum his ui bus nenis consuluissem, cisti Di ipsam quidem plerumque catenum esse, quam graece et latine Londini Iunius anno 1637. vulgavit, quaeque trantum tiatine antea prodierat Mente Comi-mlo x metiis anno 1587 erumtamen et illure comperi, in codice nempe rat. non contemnendum tum Sereri, tum etiam Iuliani fra9mentorum numerum contineri, quiae a graeca Iunii editione prorsus absunt, et ne in latina quissem Comitoli Omnia Oceurrunt. ideoque sortimi alicuius sedulitatem expectabunt. Porro mihi visum est, nullum esse locum aptiorem his inserendis reliquiis, quam has mei virilegii pastincla, quae S veri scripta continent adversus Iulianum. Antea tamen menda quraedam in latina Comitoli editione a me Purganda sunt. I. Comitolus N. 121. 359. 390. fragmento recitat ex Dionysio et Alexandro; qui sane est error ita legentia pro Dionysio alexandrino, ut recte est in codice rat. nec non πω Iunium p. 430. Itaque a Comitoli quoque auctorum indiculo et a praestitione falsus hie Alexander expungendus est. I. Apuri Comitotum p. 82. scribitur inter interpretes lutius prava sine uti bis lectione; etenim apud Iunium in eodem cat se loco recte habetur 'lουλιο οή . Itaque hic quoque tutius eae catena , nec non ea Comitoli praef. et indimus eiiciatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION