장음표시 사용
261쪽
Volenti mihi ad virginem matrem oculos attollere, Perque
dictas de ea sententias suspenso ob reverentiam vestigio incedere , quaedam veluti a Deo vox deseret Idetur, measque aures elamore valido impellere his verbis: α cave ne hue ae- . tedas; tolle calcem de pedibus; locus enim in quo insistis, . terra sancta est. . Reapse oportet mortali qualibet carnanque phantasia, tamquam calceis, mentem illam semet exuere, quae ad divinarum rerum contemplationem conscendere uitl-tur. Quid vero cogitari augustius vel ex reislus potera, quam Dei mater Τ Certe qui ad eam accedit, ad sanetam veluti terram sic appropinquat, ut ipsum denique caelum attingat. Quamquam enim Maria de terra est, et humanam naturam nobisque consubstantialem sortita, attamen intemerata est omnique macula carens: quin adeo de suis visceribus, ceu de
caelo, Deum protulit factum hominem, quem ipsa livinitus concepit ne peperit: non quod divinam naturam ipsi dederit, qui de ea natus est; is enim quolibet principio earet, omnique re mundiali vetustior est; sed quia ex se, per inessabilem areanumque Spiritus Sancti descensum, humanam naturam illi eontulit, qui nihilominus sine ulla mulatione permansit. Quod si tantae res rationem serutari Vella, omnem tibi vestigationem praecludit virginitatis signaculum, in partu et am incolume. Res prosecto inexplicabilis, arcana, atque inessabili si quam qui considerat, attonitus cum Iambo ex elamat: a quam terribilis est Ioeus istet haee utique lanua
262쪽
SE ERI HOMILIA DE E. V. MARIA. Ita
Deus olim promulgandae legis musa in montem Sinai d Mendit. Gloriae eius specim, prout in seriptura Darentur, instar ignis ardentis erat in illius montis cacumine, coram sillis Israhel: quamquam ea reapse nonnisi quaedam divinae gloriae ostentatio fuit, non autem Dei natura nut persona. Comitabantur visionem illam fumus, ae denSIssimn nebula, acutus bucinae sonitus, sulgurumque splendor; quae omnia terrebant atque a monte circumstantes arcebant, quos alioqui Puros ndmodum atque mundos esse oportebat. Quin adeo an, malibus ipsis interdictum necessu suit, poena proposita ut Vel saxis opprimerentur, vel sagittis confixa caderent. Dictum est enim: α lumentum quoque si montem tetigerit, lapidibus ομ. primetur, Vel laculis confodietur. . Ita Deus se gessit, ut Hebraeos terreret: is quippe ad ipsos ceu Servos adhue m-ptivosque aegyptiacae idololatriae accedebat; quapropter umdique terriculamenta incutiebat, ut eos timore compleret, riisque vocibus territos, promulgatae legi obedientes emiceret. Id prae oculis habens Paulus alebat iis qui evangelio er diderant: a non enim accepistis spiritum servitutis in timore, . sed Epiritum adoptionis . . scilicet hoe Deus curuult, ut primo homines timore erudiret, dataque lege emendaret; qui eum postea de servili conditione exissent, tunc demum ad eos, tamquam ad filios, maiore quadam persectione et benignitate ne Mit. Iam quum homines prima hae eorrectione haud meliores evasisSent, immo veluti abysso quadam atque alluvione hane gratiam mersissent, Deus nihilominus ex Gundantia benignitatis suae maiorem adhuc et copiosiorem gratiam Iis concendendam putavit, cum excelso adoptionis munere, ut eos sibinmore Subilceret, quos terrore minime pellexerat; atque ut electos filios efficeret, qui servi improbi fuerant. Hoc nim,rum apostolus sapienter ait: α ubi abundavit peccatum, ibi . superabundavit gratia . . Illic spiritus servitutis, et mons
ob pompaticam Dei gloriam ardens, Moysesque minister; haec
autem adoptionis gratia, rationalis mons Virgo, quae puritate sua, et Spiritus sancti descensu radiis veluti eoruscabat. Haud gloriae Dei tantummodo fuit heie ostanintio, Sed Deus
263쪽
lpse, filius ille, Verbum illud, in auo illa et figurn personas
Patris. Ille videliret non montis tantummodo meumen tetigit, sed immutabiliter incarnatus est, et de Virgine natus: Verbum enim caro laetum est, et habitavit in nobis. Itaque per Se ipse operatus est, suamque nobis gratiam suppedit vlt, nullo utens ministro: neque enim congruum erat, ut ad ptionis gratiam servi opera suppeditaret. Quam ob rem Christus ipse de magnitudine divini auxilli glorianter dixit: a nonis veni ministrari sed ministrnre . . Namque ipse consubstantialis filius mi invisibilis, sit filius hominis; atque ito nos
per gratiam melestis patris filios efficit, qui de terra sumus. Ipse sibi vilitatem sumpsit, ut nobis impertiretur nobilitatem: quod vile erat nobili copulavit, de matre melibe ortus. Ille est lapis ille, quem Daniel propheta abscissum de monte vluit abs ct manuum opera, nempe incarnatum in Virgine sine
Quidnam igitur magis mirer Τ montemne qui quum ext riore sua larma deterior sit, tamen ob virginitatem, divinumque mysterium in eo completum, excelsus sit ac sublimis 3 Λn Iapidem potius de vertice lapsum, qui vertex Sum mitasque est cuiuslibet principatus, dominationis, ne mi statis 3 Hie autem sectus de monte lapis, caro neri voluit, ut universae ecclesiae sundamentum neret: aliud enim sundamentum nemo mirit ponere, praeter hoc quod est positum, nempe Christum Iesum. Nonne amoris ergo, paci Sque inter homines efficiendae descendit Verbum, lapisque desectus fuit 7 Quamquam vero Ne mons per se terribilis, nune facilis accessu est, num idcirco emundare nosmet haud debemus, ut sie ac dere ausimus 3 Quis, inquam, dum a monte eernit haud reeeptum Deum tamquam a Sinai, Sed generatum, non admiratur 7 dum illapsum in montem Deum, nasci eernit ex eodem factum hominem sine ulla transformatione Idcirco ego usque ad huius montis radices, id est usque ad exteriores sensus atque profanos, valido curau progreSwS, Vin reor tamen introrsum veluti in sanctum sanctorum inspicere; quippe qui audiam legis librum de summo sacerdote illue ne- sedente clieentem: . et assumens thuribulum plenum prunis
264쪽
I is, altaris quod est eorum Domino, manuque tenens Pomp is situm incensi thymiama, ultra velum penetrabit tu saneta . ut positis in igne aromatibus, ipsorum nebula ne vapor M operiat oraculum, quod est supra testimonium , et ipse nouo moriatur. . Is igitur, qui mysteria huiusmodi penetrare volet, semet ipsum earbonibus purget in nra necensis et consecratis: manus insuper thymiamate diligenter composito plinnas gerat; habeat bonorum operum thus, quod quum igni
commixtum fuerit, ea, quae secundum modulum nostrum comprehenSionemque Sunt, revelet; quae Rutem vires nostras superant, ea quasi vapor obnubitet, Simulque animabus nustris veniam conciliet. Ego igitur neque ut Par foret comparatus , neque eiusmodi igne mundatus, neque bis thymiamatibus praemunitus, extra maneo, nec visum mentis ad adyta interiora intendo, quae intueri non valeo: verumtamen adorabo propitiationem meam Christum, qui in Virgine conemptus suit, mundique peccatum aE,tulit. Sed enim haec mihi eogitanti, videtur dei parae Virginis
commemoratio cor meum luce perfundere, atque instar ignis inflammare, omnique odorum ac thymiamatum suavitate rinplere. Quamobrem mei oblitus atque attonitus, cupiditate qumdam pertrahor ne rapior; moxque iterum subsistens mecumque reputans, lumen incipio hnurire a pulchritudine typicurum imaginum, quae in intimo sanctuario sunt, utque Emmanuelem mi iderare, qui multifariam portenditur ne d monstratur. In primis uream intueor quae puro auro conStat lignoque carie minime eonSumendo, quod quidem undique introrsum nuro tegitur, quin ulla pars eo de ramento careat.
Nonne hic est Christus 3 qui unum quid est ex duobus, ex
deitate scilicet tamquam auro rutilantisSin O, Bique ex linmanitate, quae corruptioni non est obnoxia, ligni instar carie immunis, propter immaculatam et sine semine conceptionem Dei Verbi in Virgine per sancti Spiritus operationem; ita quidem , ut non carnem inanimem, sed rationali anima vivissentam sibi populaverit. Hoc est, inquam, nurum quod intus forisque lignum operiebat. Ac mihi profecto videor his tu rebus magis magisque veri-
265쪽
216tatem typi dignoseere. Illud enim imputribile lignum, reapse naturale lignum erat, eiusdemque et generis et materiae qua cetera ligna constant, quae vi corruptionis labefactantur ac pereunt; id tantum peculiare propriumque habuit, quod carie non vincebatur. Sie nimirum Christi corpus, rationali anima
praeditum, nostro generi nostraeque naturae consubstantiale est; in hoe tamen disserens, quod ea corruptione, quam p
eatum gignit, immune invictumque est ij, quia de Virgine
conreptum fuit, et cum Verbo Spiritu Sancto operante copulatum: η qui pereatum non fecit, nec inventus est dolus in is ore eius. . Sicuti autem areae lignum, quamquam imputribi Ie et integrum, nihilominus sectile lignum dicitur et incendio tabile, ita purissimum Christi corpus, elai neque Pe cato obnoxium neque mananti ab eo corruptioni, capax tamen patiensque fuit cruciatuum, erberum, eaedis, mortis, utque aliarum passionum eiusmodi: nisi enim ita se habuisset, haud esset mortem expertum, qua illum prostigavit qui imperium mortis tenebat. Sed tamen ad sepulchram usque inferosque do latum , nullam ab his corruptionem passum est, propter Suam divinam a mortuis resurrectionem: α non enim derelicta est . anima eius in inferno, neque caro elus vidit corruptionem . sicuti seriptum est. Hine patet, Christi corpus eatenus suisse incorruptibile, quatenus ei corruptioni, quam peccatum emeit , proreus non erat obnoxium; et vero corruptioni suisse idoneum, quam mors ac Sepultura parit, a qua tamen Bdeo non suit detentum, ut eam potius destruxerit, propter Suam cum Verbo Dei eoniunctionem, qui naturaliter imputribillis, impassibilis, immortalisque est. Ceteroquin comparatio nreae et similitudo, in hoc non congruit, nempe quia divinum Ver-hum haud ea ratione carni coniunctum est, quo elaboratum areae aurum ligno adhaerebat 2ὶ: etenim infirma est typlimago, neque rei veritatem quaquaversus demonStrare potest,
Ilete et in sequentibus eonsonat Severus dictis a se in tractatu
adversus Iulianum. 2ὶ Haec di euntur contra Nestorianos, quorum eontrariam Prorsu doctrinani videsis apud medimum Seripi. vet. T. X. Part. II. Py. 34'. et 3M.
266쪽
neque adnmussim quadrat; Sed prae cupatio tantummodo quaedam est, et cuicuimodi similitudo. Aliam divinae huius, qua Emmanuel usus est, coniunctionis imaginem Paulus ex hibet eleens: α quia pueri communicaverunt earni et Sangul-- ni, et ipse similiter participavit eisdem . . Pari nempe ratione participavit Verbum carni et sanguini, minime tamen, ut constat, malitiae humanae. Similiter pyxis illa, quae in area concludebatur, invitat me et quodammodo pellieit illo suo radiorum mysticorum lumine, ut aliam Emmanuelis imaginem spectem. Etenim legis ministerium pictorem veluti imitatur, qui paulatim in tabula exprimit, per singularum si rarum effigiem, universum Christi in carne adventus dispensationem, quae nonnisi ex singularum imaginum cumulo dignoseitur, quia singularis ligurii totum non exprimit. Cum itaque de eaelo manna ad instar
imbris deseendit, atque illa pyxide, quae in hac inferiore regione fabricata fuerat, conclusum est, tunc ipsum manna Verbum divinum portendit, quod de caelo illapsum, haud inde
Secum carnem gintavit, verum in his inferioribus locis caro factum est, quin tamen semet immutaverit. Et arcae quidem ligno corpus significabatur, auro autem divinitas: liete contra, pyxis aurea eorporis symbolum est, manna autem Verbi divini. Etenim manna allegoria Christi est, qui se ipsum pro nobis obliuit in odorem suavitatis, seque secit victimam et holocaustum, atque a morte surrexit, et idcirco caeloetis panis ad vitae nostrae alimoniam vocitatus est. Erat Verbo quidem liumanis infirmitatibus atque liuiusmodi ad laetionibus corpus Ohnoxium , sami, inquam, labori, Siti, cruciatibus, quae omnia per dispensationis rationem sponte pertulit; idem tamen, ad instar illius auri, vivificum prorsus erat, indelinbile, imputribile, sutpote Dei corpus, qui est naturaliter vitii Jgloria quae Dei propria est insignitum, quin tamen naturam
Suam corpoream immutaverit, aut ad divinam transtulerit: manSit enim corpus, cuiusmodi erat, in quo demum semet tei Surus est, de caelo redux , iis qui eum crucifixerunt Quod Paulus utique ait: α si rognovimus ChriΝlum in carne,
. nune non amplius cognoscimus. ο
267쪽
Age vero adhue in aream introspiciens, tabulas vidi in ea rei Silas . virgamque ΑΒ mnis quae mirabiliter lloruit, et amygdalarum fructum protulit, arida licet. Hoc si guulcat, aream eSSe Christum, apud quem condita est ea, quam olim levitae apud se habuerunt, lex et sacerdotium, quibus ninbobus demum infirmatis et arefactis foecunditatem Christus restituit per institutionis evangelieae germen. Uuamobrem linsemet nit: u ne putetis, quod venerim Solvere legem aut pro-- phelas; non veni Noli ere, Sed adimplere . . Iam quinam hi fructus erant 7 Nempe nmygdalae. Praeclare, etenim fructus proprius virgae legalis et castigatoriae amygdala est, quae extimo tegitur cortice tenaci num una et neerbo, rursusquentio crasso duroque; qui ambo tenerum illum continent nuci una, cuius iucundus gustus est: α omnis enim disciplina, in pramenti quidem videtur non esse gaudii, sed maeroris; . postea vero fructum pacati imum Pxercitatis Per eam ressio det iustitiae . . Rursus virga, quae sponte germina it sui varia Spiritalium sensuum copia utamurὶ Christum ipsum dinnotat, qui de Iesse ac Davido pullula it in carne; cuius Ope genus nostrum olim culpa infirmatum et marcidum s ruit , germina protulit, caput erexit; de quo vaticinans aiebat Isaias: α egredietur virga de radice Ie e , et nos de ra-
. dice eius ascendet. . Praeterea propitiatorium ureae impositum, Super quo nemo Sacerdotum Sacro opere perfungebatur, neque sanguinem essunduhut , quodque uiae duae cherubim utrimque velabant, perspicue Christum significavit, quem Deus praevio consilio propitiationem posuit, per fidem in eius Sanguinem, ut Paulus ait. Erat autem propitiatorium illud urcae impositum, ut causam Christi adventus in carne, seu ipsius dispensationis, denotaret: dispensatio enim eo sursum tendebat atque aspirabat, Bique in hoc Scopum suum attingebat, nempe ut Chri-bius, prout Seriplum t, propitialio pro nostris precatis si ret. Prohil hantur insuper sacerdotes propliatorii tactu; nulli
Pnim conces,um est hominum, praeterquam Christo, Semei offerre, prout reapse is semel secit, ut multorum peccata tol-IPr t. 'une vero nos sacerdotali officio fungentes, haud ipsum
268쪽
immolamus ea ratione qua in vetere ingura nebat, sed per ea quae in mysteritS Operamur, memoriam oblati ab eo sacri
seli peragimus iij. Quod denique a cherubin propitiatorium
tegebatur, nonne aperte demonstrat, ipsum fuisse Deum eo quoque tempore, quo pro nobis in dispensatione propitiatio prat, et pro nobis in carne patiebatur 7 eundemque tum etiam terribilem supernisque virtutibus inaccessum fuisse, sicuti antea quam prateretur erat 7 Immo vero et honorabilior magisque adorandus evasit, ob Suae illius manifestationem Sapientiae, quae teste Paulo multiplex est nostrae Salutis causa. Haec ego dum meeum meditor, cerno thymiamatum moendentem vaporem, qui lucem ignis eripit, oculos meos obtenebrat, meque ulteriore aditu prohibet; ita tamen ut lentum mihi innocuumque recessum concedat, donee quiete taciteque, SuSyenSo ac directo greSSu, ex eo loco caute discedam. Attamen vel ipse exterior Dei parae ornatus Satis eSt luculentus, atque ipsi propemodum interiori comparandus. Ipsa enim sermentum est formae nostrae; radix eius verae vitis, cuius nos extitimus palmites, pares laeti in baptismatis germine, quod est reconciliationis Dei cum hominibus complementum. Idcirco canebant angeli: . gloria in Oxcelsis Deo, . et in terra pax, inter homines bona voluiitus isti . . Debet igitur Virginis commemoratio nostros animos excitnre, reputantes in quanto quamque inconciliabili odio suerimus, et ad qualem quantamque pacem atque concordiam per eius intercessionem V uti. Quid ni vero omnes ita nos gerimus vlii in Sacrificium vere si ri tu missa non negat SeveruR, Aed eius rationi in diversam esse dicit a prisca ictimarum mactatione. Conser Theo. d. ii alo, andrini dicium de hac re apud aios Νpicit. T. Ill. pari. II. p. 716. 'i lia Severus honti rorutilaa, ex graecia ιόδ kια, uti habent pa8sim codices graeci cum patribus compluri hus. At enim vulgatus textus latinus habet bonae toluntatis, ex graeco cui lectioni sus. ragantur duo antiqui imi Omnium si nobilissimi gra rei e uicos vati-eanus et alexandrinus; quamquam in halicano LPeunda manus frustra seripsit , υλκια : DPque enim lanii erat antiquam locatonem ad re n. tiores rodicos reformare. Gractus igitur lionio, non latimis aliquis, varietatem hanc in codice hal. s init.
269쪽
svvERI HOMILIA DE B. V. NABIA.
I o linusque, uti par est decet que gloriam Dei incarnati, qui tanta nos caritate dignatus est ΤVobis item, qui a me edocti, Dei param Sanctum illud sanctorum GSe, quod post alterum velum laret, cupiditate incensi estis, ut eius anterius tabernaculum, id est sacra eius aedes, additis columnis ampliscetur sit; vobis, inquam, quid aliud superest, nisi ut essenei voluntate manuque rem -nggrediamini, captoque ab Israhelitis exemplo, copiosa dona osseratis 3 prout illi, dum testimonii tabernaculum instruebatur, certatim omnes seduloque materiam ae munera suppediturunt: quorum oblationes recepit Deus, ne cnprarum quidem pilis exclusis, utpote operi tentoriorum idoneis. Idem quadrantes duos a vidua oblatos recepit, atque horum prae quovis opulento munere mentionem Deit, quia nimirum totus donantis seminae victus in his duobus quadrantibus veri batur. Nemo igitur pauper, tenuitatis propriae pudore victus, a sui muneris Oblatione abstineat; sed pro copia et viribus Osserat: nam qui recipit Deus, unde ea res sibi oneratur, prinbe scit: qui sane laeto animo aspiciens sacerdotalis huius com Sessus servorem atque honorandi sanctam Virginem studium, videtur mihi hune elata voce compellare, veluti Isaias ecclo- Siam , his verbis: - dilata tentoria tua, et pelles tabemaciniorum tuorum; prolixos lac laniculos tuos, et clavos tuos . ponsolida; nd dexterum enim atque ad laevam penetr ibis. . Quam ob rem nos et quoque gratius agentes, benedietionem Sancti Spiritus vobis largimur. Deus utique patrum nostrorum piaS vestras in illies augeat, et prout promisit benedictionibus adnotati Cui uos quoque gloriam atque honorem Surau nattollimus, Patri sei licet, Filio, et Spiritui sancto, nune Semperque et per euneta saeculorum Mecula. Amen.
ti in uim fuit Severo, ut in fine concionum Miarum ad consorsendam stipom audientos hortaretur, uti videre est in calce amborum de sanetal roiade Nermonum a nobis mittorum Script vel . T. IX. p. 753. AET; qui-livscuui conserest licehit S. Iuli. ι:hnsost imi de Padein martyre liomiliam in eis. Misitis. T. ll. l . si Νη, qui do I rosidis gustis nihil dicit aliud, nisi quod mari Fritim igne tonsummax erit. Quamobrom quaerendum superest mi doliatri lcit aliaη Severiis liauserit ei rea Drostilem nolitias
270쪽
Severo Severianum rubiunstere libet. Etenim in codice prisco sessoriano, Observante P. Amatore, nee non in alio eae lari homilia eaetat δε kalendis iantrurii, mi sancti Severiani nomen inscriptum est. Hune ego semonem, faeta collatione, direm sum esse eomperiebam a 3ermonibus per easdem kalendas dietis l. S. Augustini se . XCVII. et XCVIII: I. S. Petri ramsologi se . CLV. 3. S. Ambrosii se . VII. 4. S. Asterii amaseni apud Combessium nov. auet. T. I. p. 65. S. S. Mazimi taurin. sem. XVI. 6. Attonis vertere. sem. III. apud ma Script. vet. T. VI. pari. II. p. la. Ouid agerem p Satis ne quaesivisse me de hoc scripto crederem, an ipsum adhue suspirarer aliubi editum, sive sub Severiani sive sub eum pium alterius nomine' Certe de stabalitano episcopo Sermanoriae eogitandum putabam, etenim latina emotio talis est, quae de gruem fonte manare non ridetur. Num Severim potius nomen sub Severiano latere arbitrarer, quae reapse commutatio in nonnullis codicibus sit, tibi aliguot S. Petri ehrysologi sermones, modo Severino inscribuntur modo Severiano primum tamen ne Severint quidem episcopi ullus quod sciam sermo eaetat. Nam Severini sententiae illae a Simon om. T. II. editae, et a Peato thesaur. ane . T. IV. em ineditae repetitae quamquam is postea errorem suum agnovit J nihil habent quod ad hune referri sermonem queat. Verumtam nne pretiosum fugientia vitae tempus in hae meditatione diutius tererem, heis velut in libri angulo eruditum hune sermunculum collocare decrevi, de quo otiosior's et curiosiores homines pro sua industria disquirent et iudieabunt.