Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Synodus Constantinopolitana, Constantinus diaconus, Severus ant., Leontius, Nicephorus patr., Nicolaus I. patr., Photius Ad Armenios, et minora alia

발행: 1844년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

antiquum non reperi, licet res liare sit mori instimimi, eum in arcubus triumphalibus coram imperatoribus. et aliis in loris anto consulses inter fasces deferri solitas vetustissimae seulpturae testentur, quas cum ipxi manibus simul ad numerum nam verent, sestivum ac Popularem quamdam pra bpbant ex tintinativiorum sonitu alaeritatem. Pra Pedebat hos, qui priscis temporibus mos fuit, Ox regius adolescens, veste purpurea atque Durearaesarie, nummos populo Spargens, insuetum spectaculum sed imperatorio munere dignum. Postremo sacerdotes antecedebant Regem canentes hymnos. Ipse enim aesar albo vehebatur equo.

sub aureo pallio quod nobiliores deauratis hastis deserebant, reis

teris spectaculis excellentior. Est enim aspectu perhumanus. ridenti similis, sario hilari ac liberali. barba subeana: pa inest in

vultu comitas ac maiestas, ut qui illum ignorent, ipso conspertu et oris PMΡgia spe te ceterorum regem opinarentur. Post eum s uti sunt armati equites nostrates ex his quibus Ponti sex sit, udium praebet. Hoc comitatu ad ecclesiam beati Petri maiorum more prosectus. atque a Pontifice sedente pro gradibus templi ante porticus exterioris fores exceptus est inter dissonas plaudentium ac tumultuantium diversarum Rentium voces. Inde eum ad supremum altare una profecti ement, peracta sollemni missa, alter ad di stinatum, alter ad solitum palatium divertit. Habo introitum, nunc aeripe coronationem, quae in sesto pentecostes pridie kal. iiiiiii subsecuta PSt. Seio morem hune imperatoris coronandi, qui nunc Servatur, non esse priscum, sed initium sumpsisse olim a arolo magno Francorum rege, qui rum Constantinus cum I e ne lilio apud ἰraecos imperaret; atque ipse reliquique iam dudum antea imperatores Italiam undique bellis confractam, tum vero hinc a Longobardis gente aspera seraque , hinc a Mauris oppressam omnique praesidio destitutam atque exinanitam reliquissent; l rbs autem in extremis paene esset dissi ultatibus; vocatus a Stephano minano pontifice in subsidium lΤrbis Carolus, devieto Desiderio Longobardorum rego, barbarisque subactis, a populo

mauo ob eius merita imperator appellatus, et a Pontilice ror natus est: quae obser ata a posteris consuetudo coronandi, ad nostram uSque aetatem descendit. Priscis autem imperatori hus, ut nosti, lauream in triumphis coronam gestare mos erat. On- re a Pnim a senatu potestate triumphandi, et ius laureae Oronae deserendae tributum erat triumphautium insignμ. Primo Caesari dictatori licentia coronae aureae perpetuo gratandae cau-

282쪽

233sa extitit a senatu, qua postmodum reliqui imperatores pro libidine usi sunt, contempta superiorum auctoritate. Quoniam vero mos ille Obsolevit omnino, nee solum ex usu sed ex memoria

quoque hominum abiit, hunc recentiorem per septingentos fere

annos Seriatum antiquitus esse arbitramur. At abicientes illa quae iam usus explosit, Sequamur quae a nOStris maioribus religiose instituta, et ad nos usque traducta consensus Christi sidelium comprobavit. Nostri imperatores eum eliguntur, ante eonsecrationem Porinationenaque Romanorum reges appellantur, perverso VOPabulo,

quasi pluris existimandum videatur imperatorium quam regium nomen. At vero prisci Romani post expulsum Tarquinium superbum ob odium regum, nomen restium funditus SustulPrunt, Senatus consulto statuentes nequem deinceps regem in Urbe emeliceret, cum imperatores permulti quotannis re bene ae feliciter adversus hostes gesta, a militibus honoris causa appellarentur. Unde inter ceteros aetatis suae princeps civitatis Lucullus est in Asia a militibus dictus imperator. Iulius autem Caesar cum saepius post partam victoriam esset ab exercitu imperator appellatus, non imperatorium aut regium sed dictatoris nomen usur- , pavit. Tantum odium sibi regis nomen contraxerati Cum autem cuperet regis nomen, vereretur autem populi indignationem, molitus expeditionem in Parthos, atque asserens in libris sibyllinis contineri, nonnisi a rege Parthos Superari posse, Se regem dici procuravit, quod maturandae mortis suae causam praebuit coniuratis. Nullus autem Sequentium imperatorum se regem Ro-

manorum appellare ausus eSt. Iimperatoris vero appellatio perpetua non prat, sicuti neque consulis neque praetoris nec tribuni. Nam et priores illi cum laesaris et Augusti cognomine continuo uterentur, Vario nu mero, quoinam Septies, quosdam maiori, alios minori numero invenimus appellatos imperatores, consules, tribunos plebis: di-- gnitatis enim non ossicii id nomen fuit; nam rebus prospere ad-Versus hostes gestis, mos erat honoris gratia conSules, pro On-Sules, praetores, consalutari et diei a militii us imperatores. Aquo autem primo haec nova tum regis tum imperatoris nominandi consuetudo defluxerit, ignoro. Existimo autem hoc a ba baris derivatum, qui priscas historias ignorarunt, neque Verborum Vim tenuerunt. Cum esset autem frequentius apud eos regis nomen, utpote sub regibus viventes, imperatorem vero unum ac

raro viderent, id excellentius arbitrati sunt quod rarius atque

283쪽

insuetius conspiciebant. Cum utrumque tamen hoo adoleverit hinc plane constat non satis hanc appellationem re te a posteris introductam. erit in ineptissimus ovo. qui auribus doctissimi hominis haec refricare ausus Sum. Cum dies coroualumis adrini ei, in re uΝ interiorem clesiae porticum Caesar, ante portam quae dicitur aruontea iuramentum quoddam Pontisci praestitit, de morP Superiorum. Tum prosecti in templum superius lione maius altare ad dex-tPram partem B istΡΠΝ, in in rem diari ni indutus, ab opiseopoc liensi sacro oleo iunctus est. Hinc existimo Augusti nomendoscendisse: Inco enim ut scis .iugurio consor ta, auxi Sia ηntiqui appellabant, quod nomen tamquam xanctum inditum est Octaviano. Hac observatione μt nostri quo Ius imperatores post consecrationem Augusti vocitantur. Post haec ad Poniisdem c lphrantem ad altare necessit, a quo osculo exreptus, interque opiphrandum primum alba mitra ecipiti imposita, ita ut eornua eius ad tempora erigerρntur, durea desuper mi Ona ror nnius, aureum pomum, S ptrum ansemque nudatum ei Ponti sex tradidit tamquam Christi militi, qui armis si opus esset et romanain eoelesiam et Christi iidem tuendam atque defendendam susciperet. Peractis ex more Sollemniis. pluviali 1 este indu tus est. Inde ium Pontifex tum imperator equos ascendentre, una Vedisus pontem liodriani proseis 'untur. ConSuevprunt superiores Imperatores olim usque ad id loci nis frena Pontis eis pedibus iter

iacere, quod ne servaret podaura prohibitus est. Cum vero Pon Stitissent nil sopitielirum Hadriani, Pontifex domum rediit. Impserator vero ita ut descenderat mi iratus coronatusqite eum veste sacerdotali ad hasilicam lateraneia sem obiit inter populi inelai tis varios plausus. Supra pontem autem rum transiret, descendens equo quam plures strenuos viros atque adolespontes militaribus insignibus donavit. His rebus universa civitas in summam hilaritalem pssum est ad diei tam sesti pulehritudinem;

et is omnium quos unquam viderim celeborrimus Urbi illuxit, qui ut gaudium Summum attulit . ita oro ut parem concordiamque Meuin importet. Vale, mi Nicolae; set si longior fui, ne mireris: Deiosus enim sum , et tecum loquor libentissime. Tu vero responde. cum libet. notnae pridie non . iunii.

re ni Inae imperator euissem ipse iid te proseeto, ut praesens

284쪽

EPISTOLAE.

iuitius vorbis Christi fit plium terum onusani agerent. q am ut te lili ris absens compellarem. Citius enim vρrbis quam litteris seimiis solere homines rominoseri; viva vox, cretris, oculi. vultus, pronuntiatio plurimum apud auditoros proli ore ronsueverunt ad animos rommo endos. Verum quoniam annis imp ior,

nec saeuitas peregrinnndi datur. pro hiribus corporis utar qua possum ingenii facultate. ut iii eo quod conceditur, adhortationibus selliret, videar aliquid opis eonferre ad sidelium defensionem. Scis, auguste Caesar, duo essμ rapita praecipua Phristiani populi. a quibus fidei cura pi dospnsio maxime requiratur. Primum Pontifex est, cuius tamquam animarum patris dimitas et a uetori tos pminet adeo inter oninps, ut singuli illum Christio las v nerari debeant, et salutiferis olus monitionibus parere. Secundum Imperator locum tenet, qui tune suo munere sui uitur, eum en ollit qDas tantum nonum ire tutat ot requirit; si reolesiam Dei, si sidona catholi eam, si Christianorum Salutem iuratur, si hostes fidei reprimat et oppi unet; quae qui negligunt, nomen imperii tenere possunt, veri imperatoros Psse nullo modo possunt. Huius tantae molis os licium multos olim imperatores impulit ad dosensionem fidelium, ampliationem reli-kionis, et hostium silet dopressionem. I li i sua sponto in Asiati .

alii in Syriam, alii in Aogyptum transiere, alii Asrieam peti-Vemni, ut iidem propagarent, ut inimicos crucis Christi aut tol- erent aut rodueer iit ad verae cultum religionis; qui omnes Summam et perpetuam laudem adepti sunt. IIari ex his aut Pontificum aut aliorum hortamenta rebus agendis expectarunt; sed quidam ipsi sua st, ante longo maris terra ruin Ilio tra tu Permenso. Ila Christi hostibus intulo runt, ut sepulelirum Domini et terram sanctain a servitute barbariea liberarent, quod essererunt nonnulli summis in laboribus ac periculis longe a patria versati. Atqui haec eo tempore facta sunt, cum nondum Teucri si in Europa dominarentur, ut non circa de sensionem regionum, quas Christiani ineolebant, sed circa invasionem Oppressionem expugnationemque hostium nominis Christi illorum opora ve SAretur. Secutus est postmodum annis paulo amplius nonaginta seu rorum in Europam transitus. aecepta a Graecis Galli poli; qua px re universam sere Graeciam, Epirum, Macedoniam.

ιι Utrum iliemi Ium Νit Toveri an Turei. illμpulat P galliis in epi tot na l Albertum Parisiuin, e . s. va. b. Mavult lamen Turci; etsi in aliis quoque lannia ullis haeculi xv. vel AVI. seriptoribus 1 Meri legitur

285쪽

Thraeiam possedere: quod tum a Pontificum ti) tum a roman rum Imperatorum desidia incuriaque manavit, cum naScens morinbus parvo labore sanari potuisset. Erat tamen tamquam maris terraeque claustrum illis urbs constantinopolitana, situ, magnitudine, et portu insignis. Erat in ea imperatoris nomen, quod sibi Graeci post divisum imperium propter urbis dignitatem re- Semarunt. Erat illa uriis tamquam firmissimus obex opposita Teucrorum viribus, ut donec ab eo imperatore teneretur, non viderentur canos illi barbari extimescendi rum esset tamquam frenum quo illorum impetus retardarentur. Nunc eadem incuria ac negligentia tanta urbs a barbaris capta est in obprobrium

christiani populi, detrimentum fidei, huius saeculi ignominiamae labem. Sed proferto valde admirari cogor et tuam praeeipue et ali rum dominantium tarditatem. In vos, in vestrum caput, in v Siras opes, urhes, provincias, Teucri cupiditatem inflammatam Videmus: vestras res expetit, sanguinem vestrum Sitibundus qua rit, ad opprimendos eos qui regnant arma movet. Non tantum

de fide quantum de imperio pertatur, praeesse aliis cupit et Emropae imperio potiri. Scio Teucrum, non ut meas fortunas sinpetat tantum bellum moliri, sed ut tibi ceterisque imperantibus dominetur, ut a vobis regna et principatus auferat, ut v habeat servorum lom: pauperes ac medioeres in luto rese videntur, quibus ubique serviendum est; tua reliquorumque principum boua, et status in discrimine vertuntur: provinciae, u bra, oppida, dominia quaeruutur: tibi aut interitus, aut dura servitus paratur: tibi reliquisque dominis tu in fortunarum Omnium tum vitae pericula videntur incumbere. Quo magis miror, Cum Secundus annus iam sit, quo urbs illa in potestatem hostium devenit, te ad quem id onus maxime spectat, velut instanlium periculorum immemorem ad hoe usque tempus oci uin ab

armis fuisse, nullos fecisse apparatus, nulla subministrasse illis praesidia qui quotidie bellis periculosissimis implicantur, nullos parasse exercitus, quibus illius larentis beluae insania propul-

Saretur: quam rem Omnes admirantur, querunturque tantam

dignitatem nimis tepidam videri ad fidei defensionem. Non sunt tibi, sicut olim ceteris, ulla maria navibus transeunda, nullae longinquae provinciae adeundae, nullae itinerum extimescendae

insidiae: hostis 1idei in propinquo est, iam in soribus iidei per

ili Qulequid meat Popilius. romanorum quidem Pontificum assiduos eo Matus oh reprimendos Turcas historia testatur.

286쪽

mulator adest, quotidie propius obviam aecedit, nostra rapit spoliat, comburit, caede et sanguine fidelium omnia rpplot, in christiani nominis pontemptum. Neque vero is est hostis qui aut

negligendus aut contemnendus aut spernandus esse videatur, ndique id tempus ut diuturniorem morana pati possit absque summa perniele populi christiani. lam hora est de somno surgere, cum tempora mala sint, et summis periculis plena. Quamobrein cum Deus omnipotens in hoc te fastigio eollo- rarit, ut scutum fidei sumeres propter pereuntium salutem, nolis deosse omelo tantae dignitatis, nolis de te hane famam vulgari ut discrimina fugias aut propter metum aut propter ingenii tarditatem. Memineris te Imppratorem esse, hoc est omnium fidelium dessendendorum eaput, ad quod respiciunt singuli, et eius exemplo aut arma sumpturi, aut communem salutem deserturi esse videntur. Memineris, Oro, te defensorem sidei a Deo esseeonstitutum, pro qua tuenda plures aut effudere sanguinem, aut vitam maxima cum gloria posuere. Hoc tui ossicii est, hoc muneris , hoc dignitatis, ut vexillum crucis etiam tua sponte abs-qus alterius rogatu libens suseipias pro pommuni causa s deiehristianae. Cum autem Pontificem habeas suasorem, hortatorem, impulsorem, qui te requirit. qui tuum auxilium poscit, qui ad te legatum suum prudentissimum magnique eonsilii Cadidinalem saneti Angeli, virum omni virtute praestantem destinat, ut te roget atque oret ad eam expeditionem suscipiendam. qua nulla utilior, nulIa gloriosior esse potest, nisi hanc provinciam prompto alaerique animo susepperis, querontur omnes fidei causam ab eo despriam a quo minime oportebat. Quamquam nullo pacto opinor, tuam virtutem in hoc tam Sancto opere remissiorpm, quam tantam dignitatem deceat, esse futuram. cum iam multa signa ostenderis tuae voluntatis prinnae ad sidelium tutelam. Quapropter si ut coepisti, si ut Pontifex sperat et Omnos exoptant, te ducem praebueris ad hanctam praeclaram expeditionem, tune existimabunt dignum talem virum tanta dignitate; ouius nomen et pondus suis rebus gestis tueri se queat: tunc vives memoria omnium sempiterna, BSSequerisque talem laudem, quae Rit omnem temporis longitudinem superatura. Incumbe igitur omni studio, cura, diligentia, te eum praebere in hac fidei causa, quem omnes iudicent solum esse dignum qui pius victoriae palmam reportet quae sutura sit omnium praeclarissima. Es in eo gradu constitutus, ut nullum tuum dictum aut factum obscurum esse possit: in te unum respiciunt

287쪽

omnes, tuam operam expectam, tuum auxilium postulant; qui cum huius expeditionis te caput et ducem praebueris. te omnes sequentur, et tibi prapsidia subministrabunt. Si vero remissior videt,pris aut tardior, quam Christi auorum reSp. requirat, tua

negligentior quam ossicium imperii postulat, vide ne praeter obloeuliones uentium multa discrimina et tibi et imperio et geomano nomini subsequautur. Nosse debes, post Carolum magnum divisum imperium sui se, et omissis Graecis, alterum imperatorem a Romanis et a Pontifice ematum, ac deinceps et graecurn et latinum imperatorem fuisse: demum vero tanti fastigii nomen resedisse apud Germanos. Graecus imperator, amissa Constantinopoli, subIatus est. Tu solua relictus, in quo nunc tanti reFideat Spendoris nomen. obque ipsum et tibi et Germanis magnus honoris cumulus accessisse putatur. Quo magis cogitandum est ae providendum ne aliquo casu alter imperator in ea urbe aliquando exigatur, qui se verum imperatorem appellet. Nam si per tuam et aliorum romanorum negligentiam aliquis alius princeps eam urbem ab iu-

si dolibus liberabit, suscitabit tibi antiqui imperatoris i. omen; et ubi uunc unum est, imperii divisio siet. Et forsan talis erigi posset, cui et Politisex favebit, et reliqui citristiani ob sua merita haerebunt. Necessarium enim erit ut et is lavorem omnium couSequatur, et ut eius partes Pontifex tueatur a quo maxime iidem adiutam constabit. Verum nequo id casu accidat, futura enim lueerta sunt et inexplorata nobis, videtur esse a tua prudentia obviandum. Velis luitur pro Christi salvatoris nostri reverentia, pro an, marum eius ovium salute, pro tui nominis gloria , pro laude imperii Pt Germanorum, subire onus quod et salutem si delibus adferat et tibi gloriam immortalem. Suscipe signum eius qui non deSerit in se sperantes, et imperii vires colloca ad extinguendas nutiones harbaras quae tam crudeliter in effundendo siletium Sanguine debacchantur. Habes Pontificem hortatorem, faventem, propitium, qui firma subsidia pollicetur. Habes regem Aragonum kloriosiSSimum pron suum in hac lam xancta causa ad classem et terrestres copias subministrandas. Habes Italiam consentientem ad defendendam cominunem salutem. Habes plureου prin- ei X, Si tu copperis, ad sequendum paratos: sed omne5 sere in te rest' ciunt, expectantes quid constituas. quid agas, quid laboris quid operis sis suscepturus P0ragravit Olim imperator Si- Rim undus, sortissimus atque optimus princepS. onauem ferme

288쪽

Europam. Omnes reges christianos adiit, ut quaereret ecclesiae unitatem qua E postmodum Necuta Pst. Et certe nisi ipse suam operam, studium, diligentiam impendi siri, adhuc fici XX ira Esseti dei in populo christiano: sed eius laboribus et vigiliis est esse tum . ut uni us Pontifex erearetur, ex quo nomen eius vivptapud posteros immortale. Mngnam proseeto utili latem allulit omnibus gentibus unio et pax ecclesiae fidelium largita; magnum opus et plenum summis laudibus fabricavit, et quod perpetua

laude celebretur. Sed non inferior utilitas, non minor uloria erit. si quis victoriam de Teucris reportet: quae res mullo magis necessaria est si delibus Christi. cum maius periculum animabus nostris et patriae immineat a Toucrorum immanitate, quam ab eo schismate fuerit prosectum : ab illis enim o Oiduntur Christiani, in captivitatem deducuntur, deSolantur provinciae, ei vitatos et oppida vastantur, abnegatur sides; quae in schismate

non contiuerunt. Huius virtutes, cuius repens mi memoria. imitari debes, ut maiorem gloriam adipiscaris. Titii per semitas illorum, qui probati sunt, incedendum est, in iis praecipue r hiis in quibus fidei defensio consistit, ut ad sutura tempora tua

recte saetorum fama transmittatur. Surge iritur . et in nomine Altissimi aeeipe vexillum Salvatoris nostri, quod pentes singulae SPquentur et venerabuntur: praebe te exemplum atque auctorem et ducem ceteris: exercitum para, iter aggredere, ut non videaris deesse tam sanctae ausae prosecutioni, ut contes et nationes videant, Opes, di Mnitatem, vires, prudμntiam tibi roneossas collocars te in eius obsequium a quo illas recepisti. Nulli tuorum pra decessorum data est facultas tantae gloriae apud Deum et homines consequμndae, nulla talis cerasio tantae laudis comparandae; eum non solum tuis sed aliorum opibus et lictentia sultus, eorum opes, operam, impensam, sis in tuam laudem Ponversurus, traducturusque in tui nominis commendationem. Hape si exeris, quod a tua dignitate requiritur, adipisceris Rioriam, humanarum rorum praemium. quam nulla aetas sit obscuratura: Dei vero naer- redem, utiliorem et verana retributionem honorum Operum, quae ab eius revρrentiam cultuinque i inpendes, hoc Θst aeternam inter beatos requiein et gloriam consequeris. Florentiae.

.um yrra mea consuetudine ac benivolentia, qua OmneS do- C. t i, etOS viros Complector, fiere Dirai me utque illuStri Mime Princeps.

289쪽

visitassem praeclarissimum iuris ronsultum Nichaelem Rieiuni oratorem tuum , multa . Ollocuti sumus in ricem de virtutibus tuis , eum et ille libenter Wi copiose illas enarraret, et aures meae nihil libentius audirent: ita enim postulat tuorum gestorum magnitudo, ut cum illa cum tua suprema laude celebrentur a singulis, admirentur omnes in earum Commemoratione, ne de tuis laudibus uno ore et Sentiant et loquantur. Ut enim omittam res magnifice Restos, in quibus omnium superiorum expellentium regum laudem et gloriam adaequasti, reliqua magnis di una viris. quae in paucis vigere noscuntur, ita in te praecipua ac praeclara sunt, ut aeternam sint tibi prae ceteris rebus famam et gloriam allatura. Nam et liberalitate in unis entiaque ceteris omnibus et prinoipibus nostri temporis antecellis, et doctissimos atque eloquentissimos viros ita diligis, ita undique comtrahis et ad te ad voeas. atque honore praemiis beneficiis Ornas ut tua revia, qtudiorum et litterarum, humanitatis ot doctrinae diversorium diei recti inae mereatur. Magna et grata est omnibus virtus liberalitatis, quam in te novi singularem , quae quo rarior inter principes aevi nostri Versatur, eo acceptior, carior, gloriosior esse debet. Sed doctorum hominum patrocinium, quod Solus hac aetate suscepisti, ita cumulat laudps tuas, ita illas extollit, ut nihil ex pilentius, nihil praestabilius esse possit. Nullus enim in quo aliquod specimen vel artis singularis , et praestantis doctrinae existat. accedit ad Serenitatem tuam, qui non liberalitatem tuam praedicet et exornet verbis. et te in aliorum subsidium veluti quemdam e caelo delapsum genium esse arbitretur. IIaec una vox est omnium , et sermo inter omnes dissusus, neminem a te discedere cui non sit opitulata liberalitas tua. Nemo a te dimittitur tuae beneficentiae vacuus: quae ressi sunt, non cum saeculi nostri

principibus a quibus liberalitas parum colitur, sed cum illis priscis qui habiti sunt et fuerunt liberales, procul dubio comparandae. Itaque cum virtutum via sempiternam tibi memoriam et nomen compararis, perge Oro ut coepi Sti, et te ipsum harum virtutum durem imiteris: nullius enim alterius exempla tibi sunt ante oculos proponenda, cum ea egeris agasque quotidie, ut a te singularum virtutum opera orta esse videantur. Unum est quod menti tuae insitum atque infixum animo esse debet, omnia Superiorum principiant Resta ac virtutes in obli,ione ac tenebris obscuras fuisse futuras, nisi litterarum lumine in memoriam hominum atque in lucem educerentur. Singula enim opera ma-

290쪽

mi sacta suum satum sortiuntur, et sortunae arbitrio sunt subiacta; solae hae supra fortunam sunt, et praeStant famam egregiorum principum immortalem. Florentiae.

VIII. ALPHONSO REGI AB GOMI M.

Licet antea nonnihil admiratus fuerim, Princeps optime, tuam C. f. Ida. h. honelieentiam paulo remissiorem erga me videri i) quam erga ceteros in quos suisti liberali inimus, tamen nunc laetor accidisse, id quod hactenus requirebam, cum hanc moram iae tuo dono intercessit uberiorem mihi fructum videam attulisbe. Ita bene- fieri lom haec temporis intercapedo ducenda est, quae Meum mentis ei inportavit multo opulentius quam putarim. Equidem ut ingenue verum latear, non tam serebam moleste meos labores nullum praemium consequi industriae et devotionis o a te

meae, quam commovebar animo nonnullorum malivolorum atque invidorum vprbis disseminantium munus nostrum a te neglectum pariique extimatum esse; quod mihi sane pergrave erat: non quod ullam ingenii iacturam subirem, . quippe eum Scirem opus meum a viris doctissimis eum probari; sed quia videbantur illi ex tuae beneficentiae dilatione nonnihil dicere apud homines, tibi natura insitae liberalitatis ignaros, et haudquaquam considerantes maximorum principum mores, quos di emarum re rum incumbentium magnitudo persaepe cogit etiam illa oblivisei aliquando quae pertinent ad sui corporis curam: ut nisi quandoque monitores essent, multa necesse esset ab illis praetermitti, quae ad suom utilitatem cultumque vitae pertinere videantur. Verum illi. suco quodam et simulatione rirtutis adumbrati, cum nondum tibi eorum facultas et mores noti forent, ostentatione quadam doctrinae quam prae se serebant, et verborum iactantia, tamquam personati solent, te impulerunt ut alicuius rei dignos putares. Sed postmodum detracta pari O tempore simulationis veste , eum diutius occultari eorum praestigia non possent, a te reiecti fiunt ut omnis virtutis inanes. Ut enim ea quae brevi tempore fruetum serunt, citius areseunt, quam quae maturius producunt foetus, sic apud te ad parium tempus pedi durans tamquam sumus illorum evanuit ostentatio. At in me contra tuus animus evasit: nam temporis diuturnitate, tamquam

ii De P agit impatientia ob retardatum klbi clonum ah AIphiniso rege eul Cyri γ itim a se factam latinam obtulerat. loquuntur epistolae eius. clem an Factum et ad Panormitam quaa intra proleremus . nee non Ve lanus a novis pcllina in Poggil vita p. tibi

SEARCH

MENU NAVIGATION