장음표시 사용
341쪽
est, etiam salsis commendationibus obieetamur. Evo quae militat, ingenio subministrantur, conor esserim incommunem utilitatem urntias luse averem illi, quisquis is, aut quorumque inmo ες-t animo. liii mpliora in medium asserret. Nam excitarer paulum ab inertia . et aut virtus drina tradorem . aut aerius pugnarem dis oplandia enim in utramque partem veritas elici nsu rit. Quod aut0m non Predis me putare ut seri ho . principes omnis esse in soli Psit'. sed tantummodo malos , id vere sentis: et hoe a me pluribus veri, is disputatur, si ro te in ministi , sui ' aliquos quorum nonnulli a me proseruntur . principes bonos, sodeos perraros . et vix sinuulos sinu illis Moeulis: eosque ipsos Dei quodam praecipuo dono 'xtitisse , non opera prinoipatus. Non disseritur a me de Principibus quo, si vis conresserim esse omnis honos: dicam Pitum, ut apertius mentior, optimos; sed agitur do conditione prinPipatus, qua ' talis ost Suapte natura, ut sellam bcinos roditat malos usu eius et consuetudino. linum tam0ti paulum risi, quod in tuis litteris scriptum est prudentissime : ais pnim , anici ipsos principes saepe numero infinitis propρ molestiarum ueneribus administrationis, ct commissae vel susceptae etiam curae stratia. Id om quidem fieri posse non
negarim: sed haec lampia maiori illis laudi et clorino redunt, quo prudenti eorum ei gratia squod fieri posse credendum est 3 illa
ipsa superars et vine re datur. Ego non quid fieri possit pervestigatus sum; nam plura seri possunt, quae nunquam sunt sueta ; sed quid haetenus fieri consueverit. Stultum est enim dicere prinoi pes honos esse , quia boni esse possunt. Credendum est. neque id monstrum esset, me regem fieri aut ponti licem posse, sed id tum erit cum principes erunt honi. Ego aliquein noti, quem ad hanc diem nulla exceptions forsan appellarim principem honum sed nemo a me nominatus est, ne id cedat in contumeliam ceterorum: quilibet enim sibi hianditur et suis moribus : neque utiquein ita scelestum reperies . quin aliquod vitiis suis umbraeulum asserat honestatis. Si tamen ipse cogitans recordari volueris luna nostri tum praeteriti temporis . principes in entes eos, qui vere boni appellari queant, corvis albis sextiti e rarior . Virtus est quae vindieat immines ab infelicitate :ea quocumque in homine suerit, id agit ut bonos amet et virtute praeditos, quorum quanta eo pia versetur apud principes .
342쪽
non ignoras. Ποe, quae illorum sit selieitas, magno nobis est argumento. Sed adulatio verum iudicium impedit, et eos prolionis haberi cogit, qui sunt aperti,si me mali. Crede milii, Pu
ter optime, rara Virtus ebi, neque sucile poSSidetur. Ante eam dii sudorem posuerunt, ut inquit Hesiodus. At hanc prinei pes parum norunt, moluntque circa feras aut aves Sudare, quam eirca virtutum indagationem. Verum haec non mea , Sed NicOlai Sententia est; qui si viveret, me parum in ipsos dixisse pro eorum in doctos viros meritis quereretur. Quod autem velles me esse vobiseunt, num considis me vestrne regionis amoenitatem ii nostris anteferre; ego me in his loris esse non moleste sero, dummodo haec tributorum collatio abesset. Α moeni Ssima eSt ora noStra, Sed ea census acerbitate exasperatur. Ita serunt tempora, quae PotiuS quam homines accusare licet. De casei spe iniecta 2 , tibi gratiae Sunt agendae ;cum venerit, agentur ampliores. Sed paene praeterii quod in primis fuerat scribendum. Scias inihi filium nuper eSSe Ortum. Itaque quartae prolis iam pater factus, vere pater familias appellari queo, tum propter liberos susceptos tu in maxime propterea aetatem sa). Si hic praesens fuisses, qui mihi paler es,
compater extitiMes. Vale, et me ama. FlorentiaΡ XXXVII EPisCOPO CUMANO. In ipso motu curiae 4 , praeStantiSSime Pater, recepi Sua- C. i. Hs evissimas litteras tuas , quae Summa cum prudentia atque humanitate Scriptae, maxima voluptate me assecerunt. Plura scribis
in meam commendationem, multa de meo libello graviter et magna cum dicendi copia disputas: ea sentis et loqueris quae summam doctrinam et sapientiam in te esse ostendunt. Itaque scias velim, multum ex tuis litteris ad meam in te benivolentiam accessisse, cum talem litterae tuae te ostendant, qualem antea sermone hominum et fama perceperam. Ego quod ad me attinet, cupio ut is sim, quem me esse putas; sed certe etsi alia desint, hoc unum certe nobis adest, amo et colo doctos et
Ii Intelligit litora lacus Larit, cui Comum adlacet. se, Conter P. 28s. 3, Ad Poggil coniugium quod attinet, ipse quidem lib. XIV. Py. S. ms. d
Fr. Aretinum ait: esto guinquustesimo quarto aetatis anno uxorem duri. Tum lib. XIII. ep. I 8. nas. ad Carolum nretinum ait: septuagesimum aetatis annum instresstia . kal. miaii Ilium suscepi, c. teris quos mihi Deus largitus est γυμxhriorem et maiorem.
43 Nempe in uiseessu Eugenii papae Senis Romam.
343쪽
bonos hiros; ei cum inulti doctrinam lacium. tributi plus tam 'uvirtuti, cuius minor copia in i r. homines versatur quam nostra serat opinio. l. a sit ut Si quando cum r rum frientia , itonesti quoque ratis coniungatur, mira quaedam ae essio homini stat: ut in quo haec sunt . quae tumen rara sunt, is milii dum usninore omnium et mmmendatione videatur. Si d plures videri. quam reso malunt, non fructum virtutis sed ostentationis adulationem quaerentes. Multa et gravia et sapienter Seripta in tuis litteris continentur. quibus si singulis urtim respondere. longus milii libellus esset conficiendus. Λt nunc Satis est signisi asso tibi me tuus litteras recepisse , nρ me existinam in contrahenda amicilia sollertem, in conservanda iuri avum et inertem fuisse
Quod nis hortaris ut de gloria principantium aliquid Seribam , quo mauis illi ad bene imperandum animentur, ovam dsorsitan si oeium et requies animo erit: seis enim ista quietoria requirer et vacationem rurarum. Sed eorum, qui rerum potiuntur . auros ita milii surdase ad his ita smodi voces videntur, ut napaverba parum sint illis profutura. Trahit enim sua quem lus -- luptas et assectio : neque cum multis in Ommodis premantur. ot in primis stultitia. quod malorum Dinnium est extremum, sentiunt ulla ex parte pondus suorum malorum: et quam is persaepe proserant verba et sententias Rapienturi tamen longe abest
Dorum vita a praereptis sapientiae Sed de se ipsi viderint. Milii quemadmodum hoc vitae reliquum cum laude et virtute degam. eurae erit. Libellum meum ad utilitatem logontium scripsi, ut homines abiecta ambiendi cura virtutem appetant et sequantur, in qua sola bene vivendi ratio consistit. Quod si secus sens rint . sentiant ut lubet; dummodo sciant, quod luce est lucidius, honestum esse r bii, ceteris praeserendum. Vale. Pater
. . MI. h. Recppi tuas litteras , et simul exemplar epistolae quam dicis te scripsisse ex Mediolano. Fuit mihi utraque gratissima , sed superiorem nemo antoa ad me attulit; propterea non respondi prius: reseripsissem enim tibi s vestigio, quae mea est in amicos o servantia , eum nullus sit me in ossicio litterarum diligontior:
D Hatthaeus de Caretio Albiaaum op se pux ah anno 142s. Ηunt et apud eo ilium hasi leonse. et Florentiae etiam apud Eugrnium PP. suisse. tradit in eius notitia lIghelitus
344쪽
rit m sponto mea Scribo ait eos, qui tui Setini est milli vptus
amicitiae consuetudo, tum vero praecipue litteris provocatus. DP-driSem quoque operam, ut, quini petis. ii auscriptio tibi spret sepistolarum mearum. Quamvis P nim mst ipsum sntis noverim, Selen
quae a me scribuntur Iovia quaedam esse, neque iligna quae legantur a viris do tis, tamen salis sariam tua se voluntati potiuS, ne me defuisse putes tuo desiderio , quam ut existimem com-inendationem aliquum mereri. Sed amor in me tuus singulariste cogit aliter atque aequum est sentire de rebus in eis. Λ ei dii enim ut amistorum virtutes excelli titiores nobis videantur. vitia vero minuScilla , ut perSaepe amor nos a recto iudicio distrahat
Attam Pn ns milii succenseas, obtuli exemplar capellano de quo scribis, modo ille onus Suscipiat transeribendi Sunt enim plurua me scripta poSt ea quae notas in tuis litteris, quae qualia sint tuo iudi pio relinquam; certe a multis probantur secundum horum eloquentiam Et doctrinam temporum. Suni quoque in manibus quaedam, quae graviora Superioribus videantur nondum a me edita : pOStea enim quam mea scripta aliquibus placere sentio, factus Sum paulo audacior ne dicam impudentior adscribendum. Ego tuuS Sum, Si qua tu ro mea vel opera vel diligentia uti velis. Unum te pro mutua inter nos benivolentia hortor, ut Italorum nomini et gloriae consulas, neque te vel odium vel amor cuiusvis eo impellat, unde pedem non possis cum volueris referre. Satis a barbaris quibusdam, qui latini nominis splendorem serre neqvsunt, invidetur nobis: ii ne animum contra HOS Sumant, deterrendi Sunt potius ac coercendi
quam vel cohortandi vel adiuvandi iij. Hoc pro tua prudentia satis
1 Sine dubio intes liguntur congregati hasileenses: namque ad illud concilium oratores suos episcoposque italici quoque Principes miserant, quos inter Mudiolani dux et Ianuae dominus Philippus . cuius duae pxtant ad hasileelises litterae apud Nansium in Supplem. ud concit. Lalib. T. lV. P. 248. 250. Eiusdsm Philippi duela alia epistola anno lsdT. scripta ad archiepiscopum Mediol. s Franciscum simulque ad episcopum Albigaun. Matthaeum vetantis ne concilium Florentiam transferretur, legitur apud eundem Mansium T. V. p. ll. Hinc Poggii adversus Mediolanenses ira Pp. 280. 28 l. Multae quoque in iisdem tomis sunt Eugenil IV. PP. ad concilium hasileense epi- Stolae ac mandata. quae partim Pogni secretarii dictata suisse necesse est. In his puto fuisse duas illas a Pogno P. 283. memoratas Pylstola , quas ut in cletur Branda Cardinalis ad iuris canonici normam reformavit sSyloll. T. I. P. i55.1 O quantum illa quoque aetate laboravit Christianorum pax et religio lQuantum molestiarum pertulit sortissimus ac pientissimus pontifex Eugenius, donee iusta victoria potitus est i Equidem si talla ineptus mente revolvereis mus , religiosag temporum nostrorum miserias et calamitates paulo facillus
345쪽
alicuius. Multi quondam praρelarisqimi viri privatas inimicitias deposuerunt, quoniam id rei p. utilitas postulabat, quorum tibi
μxempla eum notissima sexistant. lalidem mereberis . si quomine saeta laudas, vestigia sueris imitatus. Vale, set nae ama. Florentiae. pridie kal. aprilis XXXIX. EPISCOPO E Ll EXS s . 'C. f. lsa i,. Vptus ac iurunda consuetudo , Pater optime, quae mihi ip- eum diutius in romana curia fuit, amor quoque meus in te singularis. quem saepius perspicere potuisti. postulare videntur , ut si ut olim praesens tuarum sui particeps curarum . itapi nune iit, gens terum gratuler ob eam dignitatem , quam nuper
intellexi summi Pontificis in te benivolentiam Pontulisse. Eo autem inagis ob hone rem gaudere decet, quod non ambitioni aut precibus taberas pia imὶ Aod virtuti tuae praestantique in omni vita probitati intellexi Pontifieona nostrum meritorum tu rum memorem ultro Eliensem ecclesiam trihuisse. Magni est dignitas extimanda omnis, quae in dignum virum confertur; sod illa eprie videtur uberiori quodam lavore esse praeserenda . quam cognitae perspectaeque virtuti mandatam videmus. Et quamvis amplitudo veneris meritaque tua tardius quam nequum videbatur fructum ingenii et Iahorum pereeperint . tamen eius gratia , qui nunquam deserit in se sperantes . abunde tibi suo tempore tribuit , ut non dilata sed amplificata tua laus et gloria videatur. Nunquam enim quod bene sit, tardum esse videri consuevit; sed votis ae desideriis nostris , qui mente futura praeoccupamus, etiam quae releriter fiunt, plerumque videntur esse tardiora. Quo autem diutius ex peetata res est, eo solet iucundior esse eum venit. Haec vero dignitas inulto carior nunc tibi debet essa cum pare et benivolentia omnium collata, quam olim futura fuisset in dissensione et cupiditate multorum, qui plus quam viri boni Oiscium pateretur, ambitione ninita tenebantur. Mihi quidem tua haec amplitudo maximae est voluptati, et tam grata Pst, quam quae res potest esse gratissima. Vellem nam id sa rorem libontius ut coram possem verbis tecum gratulari . quod
346쪽
quoniam non ei needitur. id egi paueis quod temporis ratio et saeuitas permisit. Verum eunt liuiust nodi dignitates soleant multorum mentes ad varia consilia impellere, difficileque sit recte serre se undam fortunam , te rogo ut te unum ex his praebeas, quibus magis
horiae inentis. quam rerum pxternarum cura eme solet: utque
inter cetera memineris te hominetia esse , hoc est et mortalem et fortunae imperio subiectu in . id autem maxime rogitos , virtutem solam esse quae nostri sit iuris, nec vivis auferri queat, et mortuos sequatur. Scis, quoniam es doctissimus. quae ad omelum eius spectent, qui ad multorum regimen et curam est positus. Seis alieni patrimonii dispensationem tibi ereditam esse quae quam sit difficilis multorum declarant Opera , qui nullam rationem in posterum eorum , quae egerint, sibi reddendam putant. itaque suadeo tibi, licet homo pusillus , sed tamen senex
ut illorum more qui esse quam haberi viri boni malunt. bene vivendi ossicia tibi colenda proponas , estietasque ut dignitas tibi
commissa tamquam calcar existat ad ea opera complectenda in quibus beatae vitae ratio consistit. Illud euregium erit. si m-naberis ut plus honoris ex tuis ornampntis accedat dignitati qua sungeris, quam tibi ex dignitatρ. Praeclarum est enim dare op ram studiis honesti, et id eniti ut non casu sed consilio, non fortuna sed prudentia. non intercessoribus sed vitae meritis. quis in altiorem gradum ascendisse videatur. Spio te uti posse Graecorum proverbio , sus Minervam ; sed mea in te henivolentia videtur exigere, ut quia suffragio aliquo tibi adesse non poMum . his paucis ea seribam quae honori tuo sum conducere arbitratus. Accidit enim vitio , ut opinor, conditionis nostrae , ut multi multa de se spondeant ante quam exaltentur in altiorem gradum: cum iero ad id quod quaesierant per enerunt, prioris obliti voluntatis. pommunique hominum errore dueti, Pa S eiosa et laudanda putent quae vulgi opinio et plebis inscitia sarit mortalibus admiranda. Vale, Pater optime; et nisi molestum fuerit, an has litteras receperis . rescribe. Florentiae.
Quamvis ex multorum excellentium virorum praeceptis, et plurimis meis collocutionibus percipere potuisti quid in saeer- dolibus requirendum, quae vita . qui mores in eis maxime probandi pssent, tamen nunc eum longius ut is ecclesias reinen-
347쪽
virtut s tuas, quae sesso prunt, ut te non se iis omni benivolentia erim plecterpr, a ' si te Menuissem, tum quia cupio verbis meis quam plures sieti compotes vitae melioris . intellexisti enim cum insteum diutius fueris domi, laudari a me Sena per eos quibus virtutis cura esset ne probitatis, eum absque his Ia recte degi vita praesens ullo modo possit, nec bene extimari de sutura. Verum disti ei liq set ardua virtutis counitio ac possessio Semper fuit, propter multiplices morbos animi, qui rationem impedientes ab reota nos deducunt rationis via. Qiiamobrem si qui ad virtutem, hoc est ud vitam beatam aspirant, primo efflixere Pt oxysellere vitia oportet. et ea in primis ex quibus maior pernicies nobis imminere videtur. Non enim possunt virtut in-
uredi in animum scelestum et vitii, occupatum . quonium CDntraria nequeunt invistem permunere. Prae ceteri S autem avaritiae non solii in crimen sed suspicio
metienda est, quae set dicitur omnium radix est et principium malorum. Nullum enim scelus, nullum singilium tam grave est
aut tam absurdum, quυδ non leve avaro et muci Sum esse vi-dPatur. Non ν rosequor innuius, nam multorum exemplis com Probatum eΝt, quoi ex ea pro onerint litaminibus mala. Hoc dixerim , avarii iam solani, Si sapiontibus orpuimus, retem omnia
malestria complerti. At ea tum in omnibus hominibus culpabilis est, tum maxime in sacerdotibus ablionii nanda. Nam cum in reliquis quamdam aliqua ex parte probabilem aut verisimilem
causam avaritiae asserre quandoque homines Soleant. tum PrD-pter notorum, tum piopter samiliae curam, luna propter varios Sumptus, ut uota Nulum parcum sed avarum esse interdum quodam modo videatur esse muressum . in solis sacerdotibus, qui
patrimonio Christi sussulti . nullius rei exere possunt, nequaquam ulla avariliae tolerabilis eausa afferri potest. Tu ergo ab haelabe morum et vitae corruptela omni cura caveas velim , tantum deSiderans tantum appetens, quantum satis sit futurum ad sustentaculum vitae. diam quae stultitia est sollertem esse et oe-rupatum in iis rebus romparandis quae nullius usus nohis erunt pnee solum nou profuturae post obitum , sed etiam nociturae pPecuniarum rerte et reliquarum rerum fructus in usu consistit. Νi iamen aliquid ad incertos temporum casus et fortuna impetus servares, ut tibi et aliis prodesse queax, non est vitupe-
348쪽
randum. Tamen modus adhibeatur rerum omnium moderator.
Nolo ossundas siqua adsint fortunae bona, neque inconsidori, te proiicias tamquam illorum odio motus, sed utaris op ipsorum ad tuam ot egentium susuntationem. rion sunt haec proicienda, sθd colloranda. Nolo te avarum esse, sed iis prodigum quidem. Dareitatem sequi laudabile est . quae res videtur esse dissicilis, cum sit arduum tenere medium. quod sapientes volunt:
sed id non , idetur abesse longius ab eo qui proxime accedit. Sequitur hane veluti pestem luxuria, multiplex vitium; cum in vestibus, in cilio, in cultu corporis , in ornatu domus. in carnis conrupiscent in. luxuria dici queat. Sed ea itemieiosior
quae ad corpus spectat multarum causa calamitatum: a qua eo magis cavendum est. quo magis vid tur esse secundum naturam. Multi ab avaritia integri suere, quos luxuria fregit, blandum malunt, et quod ab omni genere animantium expetitur. Hae in re nullus est tutus, nisi rugiendi, modus, declinandique omnem illius conlaxionem. Hoc solitudo. abstinentia, cibi inique parcitas praestabunt, quae ni ultum proderunt ad libidinem perdomandam. Praecipue autem ponsuetudinem et lamiliaritatem seminarum tibi interdicas. Nam iaculi ad concupiscentiam iuvitant, quam dissiculter reprimim, nisi removeris aspertum earum rerum quas naturae quaedam licentia videtur ampetere. His duobus vitiis si diligenter obstitoris, facilior tibi
aliorum expuunatio erit. Nam invidiam, nemulationem. obtrectationem , Odium, iram, parvo negotio poteris compescere: quaecum nurnqua in in te exse conspexerim, non mouebo ut ea caveas, a quibus semper abstinuisti. Ad illud vero te hortabor quod omnium rei virtutum caput, ut cupiditates sugias, sub quibus celera latent mala. Omnia libi satis abunde eruut, si compresseris rupiditatem. Illa rerum fugiendarum libidinem Suhministrat. ex ea malae Omnes descondunt cogitationes, illa virtutum est omnium inimica. Quid psi enini avaritia, nisi rerum fortunae cupiditas nimia 3 Quid luxuria, nisi cupiditas e plendi corporis voluptates 8 Quid iniustitia. nisi dandi aut au- serendi aliena cupido p Quid ira, nisi cupiditas iniuriae ulciscendae λ Itaque si cupiditatem a te propuleris, omnem vitiorum materiem amputabis. illa praetereo tibi animadvertonda sunt, si nostri Salvati inris prueceptis haerere velis, quae ad piptatem et coritatem peditinere videntur ; quae qui colunt , legem Altissimi adimplμrunt. Nam in caritate ea omnia continentur, qui hus Salvatoris
349쪽
misericordia allieitur ad salutem nostram. Non te hortor nam supervacaneum videtur ut Pa sarias, quae Si omiseris, magno scelero te adstringes: ut memineris ita te vivere ex altari, ut ei servias, ut pelebres, ut divinis horis intersis, ut Deo continuis orationibus pro sua in te munificentia uratias agas, ut ores pro populo ut couites te sacerdotem esse; haec enim et levia sunt, et elericorum professioni a commodata. Nam quid euo te admoneam ut crapulam suctas 3 quod vitium tum in omnibustum maxime in viris ecclesiasticis est detestandum. Non potest vi ore animus, neque ratio suum Osiritim exsequi in eoi pore ei bis et potu reserto. Quare danda est diligetis opera, ut in te animus imperet, corpus Serviat. quod in maxima parte mortalium, quorum Deus venter est, secus videmus contingere, eum deduxerint animum in vilissimam corporis Servitutem. Tihi vero qui militiam Dei suscepisti. enitendum est ut animi imperio guberneris, ut ratio superet sensuum cupiditates, ut virtutis ii stituta quid tibi soquendum sit subministrent, ut ea fugias quae in aliis videris esse eulpanda. Nam optime instituet vitam suam qui quae in aliis errata cernit, sibi proponit esse propulsanda; quique alium taei te reprehendens, mentem revocat ad errores suos uuare eam tibi normam ante oculos proponas. quam in aliis requiris. Haeo si exeris in diem te castigans et porrigens, mplior proseoto evades, et tum hominibus satis facies, tum consules animae saluti quae prae ceteris rebus optanda est. Hae ad te seripsi paucioribus quam rorum gravitas requirat, tum SP in te mea, tum etiam rogatu tuo. quem consido ita instituturum dein 'eps et vitam et mores, ut nequaquam frustra a me admonitus fuisse videaris. Vale mei memor. Vale.
C. s Ios. l, . Gaudeo , mi suavissime, Righarde, litteras meas et eam praesertim particulam , qua tibi te ipsum commendabam , placuisse tibi 2J. Signum id quidem et argumentum est animi resipiseentis a supervacuis ruris saeculi, et iam de se ipso cogitantis. Id quoque mihi plaeuit in tuis litteris , quod asseris te iacturam
350쪽
3oldeelluantis aetatis seu tire, et iam oculorum aciem h hescentem. Sed accipe a 1 oggita tuo medelam, quae in libris medicorum minime continetur. Levis oculorum est hebetatio. si insentis lumine mi rotur: hi enim sensuum desectus tolerantur Deillime ab iis, in quibus animus viget et vires exercet suas. Unde et apostolus nit, cum infirmaretur se rese potentem. itaque hi Sus debilitos . mentis animique valitudine sustΡntanda est. Aequo animo ferimus, mi Birharde, id damnum quod maiori rommodo resareitur. Quare vaea deinceps bonae menti, et Ponsulas
Quod mei lihelli tibi placeant, gratum est milii, gratiusque erit si sensero illum praesortim qui contra avaritiam est, tibi profuiMe. Ego ne omnino Sina oeio inerti, varo litteris et libris meis quantum datur temporis a publicis ae privatis curis . et aliquid ago tum pro mea tum pro communi utilitate. Edidi nuper librum de infelicitate principum , docens tum ratione tum exemplis, et honus siqui suerunt et malos principes omni selieitate privari: neminem eorum qui habiti sunt, suisse felicem: solicitatem vero de ea autem loquor quae inter homines versatur) magis in privatis viris esse, quam in pis qui releris dominantur. Id agitur a me ut ostendam . virtutem esse felicitatis omnis originem et firmamentum , sine cuius POMPsSione nemo esse felix potest. sed ita rara viilotur societas principantibus cum virtute, ut seelusi ab hac felicitate esse putentur. Dabo libellum transeri hendum poenitentiario tuo, ut spretis P0 tentium limini hiis te pompares ad consequendam selicem vitam cum legeris librum. Sed vereor an ita constans sis suturus. ut
totum libellum perlegas. Si mihi predes , consules canitiem tuam et athentes capillos; hi enim tε hortabuntur ad lectionem, et ad doctrinam lihelli invitabunt. Spd haec hactenus. Commenda me domino rommuni domino Cardinali, quem divitiis supero. Vale mei memor Florentiae, die XXIlII maii II CCCC XL.
XLII. DICII ABDO E DEMScis, mi Richarde. me pro nostra amicitia iam saepius te C. s. mper litteras hortatum ess ad melioris vitae cullum . et ut deposita paulisper earum rerum pura , quae fortunae munera a inpellantur. ad ea vaea res quas nostra sunt, hoc est ad virtutem respiceres , et ea l3Ona quae nos etiam post mortem comitantur.
Id ut etiam communi nostro domino diceres . aliquando suusi; quod utrum abs te factum sit, neseio: ego Perte et boni viri pi