장음표시 사용
151쪽
Ex hoc ergo costat possibilitatem creaturarum non posse esse quid positiuum necessarium distinctum,& inaependens a Deo , neque enim quidquam positiuum fuit, aut esse necessario debuix ab aeterno praeter Deum. , Quod si recurras ad negationes , dicendo quod ens reaIe denominatur intrinsece possibile a negatione repugnantiae ad existendum. Contra est primo, quist negationes omnes obiectivas inserius rebciemus. Contra secundo , quia repugnantia idem est ac impossibilitas, seu negatio possibilitatis, ergo si possibile habetur a negatione repugnantiae, habebitur a negatione negationis repugnantiae, quod dici non
a si vero dicas possibilitatem rea
intrinsecam haberi vel ab existentia rei, vel in eius negatione desectibili.Contra eodem modo est primo,quia omne esse 'negationibus adimemus. Contra secundo, quia vel ex hoc capite negationes istae reijciendae sunt, ne scilicet dicamus necessario dari debere aliquid vel positiuum, vel negativum distinctu a Deo, cum Ionge congrueutius fit diacere Deum ita se posse esse contentum,
ut totum , quod est , sit Deus . 6 in
152쪽
4 Quare possibile erit denominatio
totaliter extrinseca 1 sola omnipotentia
Dei, primo, quia nihil extra illum est possibile postiuum , vel negatium, per quod habeatur. Secundo quia per hoc praecisε , quod aliqua causa intelligatur praecontinere in sua virtute aliud , hoe intelligitur possibile . Tertio, quia de conceptu rei mere posti bilis est, quod nihil illius sit actu, ergo non est cur quidqua actuale quaeramus, per quod res intrinsech habeat esse possibile , Quarto Chimaeram ese impossibilem ,
neque est denominatio intrinseca ab alia quo postiuo , neque ab aliquo nega titio contingenti, ut per se patet, neque ab aliquo negatrio necessiario, quia expeculiari capite negationes necessariae reliciuntur, ergo neque ens reale denominabitur possibile ab aliquo fit,i tirutrinseco . Neque vero necesse est,quod
id, quod denominatur possibile,habeat aliquod esse,de quo verifieetur denomi natio possibilis, nam actuasis existentia alterius mundi prout actualis, denominatur cognita, etiam fi prout actualis nullum esse sibi intrinsecum habeat. y Dices primo . Si esse possibiIe esset denominatis a sola omnipotentia Dei , non possiet asignari cur Antichristus ,
153쪽
non vero chimaera sit possibilis. Responia, deo Antichristum non vero chimaeram esse possibilem, quia omnipotentia Dei realis, non chimaerica, est talis, ut possit ponere Antichristum non chimaeram . Quod si quaeras unde nobis ira tescat,
quod aliquid possit, vel non possit fieri
ab omnipotentia Dei. Dico hoc nobis innotescere ex eo, quod si concedamus rem aliquam existere, non propterea cogatur deinde intellectus ad conia cedendas duas propositiones contradi-etorias.
6 . Dices secundo sanctus Thomas l. p. q. 2 s. art. 3. docet aliquid dici possibile,vel impossibile ex habitudine teria minoru,adoquin eris eiraudatio in manife- patione omnipotentia a quarenti eur aliquiast possibile ; respondemus , quia Deus porea illud facere , ct si rursus quεμων eur Deus post illudfacere, respondemus,quia eupos bile. Respondeo Sanctum diomam per hanc habitudinem non potuisse intelligere aliquid habens esse independenter ab Intellectu , quia impossibile nullam habet habitudinem independenter ab intellectu, dc tamen etiam de impossibili docuit, quod habeatur ex habitudine terminorum . Solum ergo voluit
Sanctu. Tuomas , quod sundamentum quod
154쪽
quod nos habemus ad dicencendum , quod Deus possit,uel non possit aliquid
facere, sit comparare inter se terminos, verbi gratia, Chimaeram,& ens, quods inter hos terminos appareat habitudo repugnantiae, eo quod Chimaera excludat ens, non poterit Chimaera fieri a Deo potente facere quidquid non est simultas entis, & non entis. Quod vero a Deo non possit fieri simultas en his, & non entis,non arguit in Deo vllam impotentiam; illud enim dicitur impotens producere aliquid, quod non continet pei sectionem illius,cu ergo simul tas entis, & non entis non sit ulla per fectio, non nis improprie dicetur Deus impotens illam producere ψ ideoque ut docet Sanctus Thomas loco citato . Conuenientius dicitur quod impossibilia non
posunt fieri quam quia Deus ea non pose
p Dices tertio verificatiuum huius propositionis Annursus eupossibilis non potest esse omnipotentia Dei, quia ve-rificativum debet esse obici him talis propositionis: Respondeo, quod scuti haec propositio , Antichrictus in cognitus verificatur per cognitionem a qua Antichristus denominatur cognitus, importatam in obliquo per praedicatui s
155쪽
eognitus, ita quod Antichristus sit positabilis verificatur per omnipotentiam Dei quae est obiectu importatam in obliquo Per praedicatum possibilis.
De ente exintente. i QIcuti essentia rei est id, per quod
in respondetur interroganti quid resost praescindendo ab hoc, qood talis entitas existat, vel non existat; ita nomine existentiae venit id,per quod formanter res actu existit; ex quo reijciuntur
ij, qui nomine existentiae intellexerunt antonem productivam, & conseruata. uam rei; actio enim est id, quo effecti-uε res existit, existentia, vero est id , quo formaliter res existit, & quod ess, Guε per actionem ponitur. Dubitatur ergo an existentia rei hoc modo explicata, distinctione aliqua itidependenter ab intellectu , distinguatur ab eiusdem rei essentia . Sed respondendum est negatiue, nullum enim inter essentiam,&existentiam est realis distinctionis fgnuex his, quae attulimus ubi egimus de
rerum distinctione ; ideoque sicuti res,
156쪽
ita distinctiones rem fime positivo sundamento multiplicari non debent Neque dicas essentias rerum esse neceia farias, dc ab aeterno , existentias vero , coutingentes, & in tempore ; nam ab aeterno nihil aliud fuit,nisi essentia pocsibilis, seu possibilitas essentiae, atque haec non intrinseca , sed mere Extrinseca ab omnipotentia Dei,ut vidimus capite supenori. χ Dices haec propositio r Homo es animal rationale est necessaria,& aeternae veritatis; ergo verificativum illius debet e se necessarium, quod esse non potest nisi essentia necessaria, quae sit di stincta ab existentia cotingenti. Respondetur etiam hanc propostionem, chiamara ect impossibilis esse ae ternae veritatis , cum tamen formale. vetificatiuit illius
ese non possit aliqua impossibilis essentia chimaerae, quae nullo intellectu cogitante habeat aliquod esse, si enim diacas verificari s maliter per essentiatα impossibilem t esse impossibile nullum est esse nisi per terminum omnino distrahentem. Sicuti ergo nillil datur,per quod sormaliter verrficetur haec propct sitio ehimam ea impossibilis r ita non est
necesse quod quidqua detur,per quod krmaliter verificetur haec propositio r
157쪽
Homo en animia rationati; utraque enitnquasi essicienter satis verificatur per omnipotentiam Dei non potentem facere hominem, qui non sit animal rationale, nec potentem producere chimaeram . Ratio autem cur propositiones de essentus rerum non requirant ad
sui veritatem , quod detur aliquid e tra intellectium, per quod formaliter verificentur, est quia cum possit res alia qua, licet nullum habens esse actuale in re, habere tamen esse actuale obiscituε in intellectu eo modo,quo paulo post explicabimus agentes de ente rationis metaphysico, Sc possit per duos
Conceptas res eadem cognosci: si id , quod per unum conceptum cognoscitur, positum a parte rei, esset idem cum eo, quod cognoscitur per alium Conceptum, propositio affrmans, de
Componens obiectum unius conceptus
eum obiecio alterius est vera, Sc neceΩ.sario vera: ergo id, quod habet tantum esse obiective per unum conceptum si poneretur a parte rei, esset idem cun eo, quod habet tantum esse obiective per alium conceptum. Ex hoc autemccnditionato nihil ponente in esse male arguitur, quod essentiae rerum absoluth loquendo habeant aliquod esse ne-
158쪽
eessarium distinctum ab earum existentia . Quare prοPositiones de rerum se genius tam affirmati uae, quam negatiuae sunt aeternae veritatis, quia aequi- ualent conditionatis non requirentibus ad sui veritatem quidquam actuale in sidesque idem aequi ualenter est dicere rHomo essentialiter est animal rationale. Homo non est equus, ac dicere: si ponatur a parte rei Homo . necessario erit animal rationale , non equus.
4 Reijcitur etiam distinctio essentiae ab existentia, quia i psa existentia superaddita, prout taris est,non est nihil, ergo est aliquid, ergo est ens, ergo habet suam essentiam, ergo aliqua essentia non distinguitur ab existentia, quoaidem dicendum erit de qualibet alia essentia . Smiliter de ipsa existentia superaddita fieri possunt propositiones aeternae veritatis, v. g. quod sit possibilis, quod fit contingens &c. ideoque deessentia,& praedicatis necessarijs ipsius
existentiae redibunt omnia argumenta,
quae pollunt fieri ad probandam distiniactionem egentiae ab existentia. 4 Dices actio distinguitur, a re producta , dc tamen ipsa etiam actio est
quid productum , ergo existentia di-Rjsguitur ab eaeutia, etiam si ipsa exi
159쪽
Rentia,habeat suam egentiam a se in diastinctam. Respondeo disparitatem esse
quia co imur admittere aliquid, quod producatur ut quod, Sc aliquid quod producatur ut quo, ad hoc ut explic mus eandem entitatem effectus nunc ab his, nunc ab illis causis dependere , at nullam habemus necessitatem nullum indiciu admittendi duo distincta,
quorum unum existat me quod, aliud existat ut quo 1 Dices iterum quaelibet creatura est composita per aliquam realem cra
positionem , simplicitas enim est propria solius Dei, sed prima, dc generalis
compositio realis est ex essentia, dc extinstentia ergo&c. Respondeo ipsam existentiam esse creaturam , nec tamen esse compositam, ne detur processus in infinitum; Immo omnis Creatura com posita resobruitur in partes, quae, cum snt etiam ipsae creaturae,erunt tandem simplices, ne detur processus resoluti num in infinitum . Adde creaturam satis recedere a simplicitate Dei, si ei tribuamus compositionem ex aliquo E eidente niodali actionis bicatiolais,N c. 6 Dices demum, esse proprietatem
Dei,quod ipse sibi sit suum esse, quod
de eius essentra sit existere. Sed respolim deo
160쪽
deo esse proprietate Dei, quod sit suum esse necessariuat semper actu existens,& independens, similiter existentia est de essentia solius Dei, quia solus Deus semper, & necessario existit, cum quo bene stat, quod creatura contingenter axistat, ita tamen , ut quando existit eius essentia, non distinguatur ab existentia . Neque vero licebit ex his inseriare, quod existentia no possit esse donum Dei, si non distinguatur ab eo, uti d natur, nam cum quidquid est,sit donuDei, ne procedamus in tufinitum, debemus laude deuenire ad aliquid ,quod physice loquendo non sit donum nisi intransitiuἡ . Primum ergo donum in- intransitiuε collatum creaturae dico esse essentiam, & existentiam indistinctam, . cui deinde alia dona transitiuθ cons
γ subsistentiam in homine realiter a natura distingui collieunt Theologi ex
eo, quod Concilia definierint no manvisse in natura humana Christi Domini subsistentiam ereatam; a paritate vero hominis in aliis etiam substantijs haec est admittenda tanquam modus substantialis distinctus, & vltime terminans substantiam . Pro varietate subi