장음표시 사용
181쪽
tertio, essent etiam aequalia inter se . Secundo implicat duo aeque correspondere eidem, & tamen unum esse partem alterius , seu ab altero contineri. 8 Atque hinc insertur alia contradictio in infinito , quod nimirum corresponderet,& non corresponderet ei dem tertio . sint enim infiniti homines habentes singuli unu annulunt inscriptum suo nomine, hi vero proiIciant omnes simul suum annuliun in unum cumulum, quo facto quaero; vel simul tempore quilibet ex infinitis illis homi nibus possiet resumere duos annulos, vel non. Quod possit, implicat; idem enim annulus esset penes duos. Si non posset, ergo unitates, quae sunt in infinito annulorum correspondent infinito hominum; binarii vero qui si icit in eodem infinito annulorum non correspondent, sed exceduntur ab infinito hominum pSed in infinito tamvnitates,quam bina rij debent esse infinita, ut per se patet, ergo infinitum binariorum, quod est infinitum contentum no correspondet eidem tertio , cui correspondet infini- . tum unitatum,quod est infinitum continens , ergo non solum quo ad conti-ιientiam , sed etiam quo ad correspondeatiam unum infinitii est maius alio .
182쪽
' Praeterea in infinito in numero non quaelibet numeri species in iso co- tenta esset infinita , binarius enim, te narius, &c. essent species finitae contentae in numero infinito . De speciebus ergo finitis contentis in numero infinIto peto an sint finitae,vel infinitar,si dicasese finitas: Contra est quia si species finitae sui1t infinitae, iam inter illas conistinebitur aliqua species infinita,ideoque non assignas solas species finita , quas solum ego peto: s vero dicas esse fui las . Contra est quia in illis daretur vltima, quod enim est finitum habet ultimum, atque haec ultima species esset vltima , & non esset ultima; esset ultima ex suppositione, non esset ultima quia si huic speciei addatur unica unitas, fit noua species ulterio nec nisi finita,ergo prior species,quae supponebatur vltima,
Io Idem argumentum fit contra in finitum in extensione; in linea enim ex hoc pucto infinite extensa verssis ori e- items v. g. non omnes palmi distarene
ab hoc puncto infinite: De palmis ergo infinitε solum distantibus peto utrum
sui finiti , vel infiniti; non infiniti, quia i
aliquis distaret infinite contra hypothesim . Non finiti, quia daretur in illis vluis
183쪽
vltimus; hic autem esset ultimus finitorum ex suppositione, dc non esset vltimus,quia palmus immediate sequens non distaret nisi finite . I si Probatur demum, ne pivi a c geramus, repugnantia infiniti in ritet sone, ex eo quod si duae lineae rectae Biacientes angulu protedantur,quo magis proteduntur eo magis inter se distant , ergo si protendantur in infinitum distabunt infinite,ergo dabitur infinita dista..tia clausia duobus terminis. Hoc autem repugnat primo,ex ipsa uotione infiniti, cuius est excludere fines, & termInos. Secundo ex Aristotele qui primo Caeli, tex. 39.docet Lineam cuius finii est, impos sibile est esse infinitam; ex quo infert nuntum corpus figuratum utpote termina tum posse esse infinitum. Tertio demuquia si daretur stiperficies longitudinis infinitar, ac terminatae, sed nullibi hahens laritudinem plusquam palmarem, haec stiperficies nullibi erit latior quam per palma iuxta hypothesim , & simul erit alicubi infinite lata; Si enim intelligatur habens lineam transuersalem ab angulo ad angulum , haec quo magis ab
uno angulo versus alium elongatur, eo maiorem distantiam designat in area ,
quam claudit , si ergo ab uno angulo
184쪽
versus alium elongatur infinith , designabit alicubi distantiam infinitam, cudistatia crescat no geometrice,sed arithia metiet, & aequaliter ad elongationem . EX 4. si Euclid. Praecipuum argumentum adprobandum infinitum cathegorematicum desumitur ab ad uersari1s ex infinito obiective in mente Dei. Si enim Deus cognouit omnes Angelos, v.g. &homines possibiles , hi non erunt finiti, sed infiniti: Contra infinitos ergo homines cognitos a Deo redire Udentur argumenta superius a nobis se sta,quod scilicet numerus infinitus hominum
possibilium cognitorum a Deo sit anais ximus, quod capilli sint plures, Sc non plures quam homines, &c. Sed dicendum est omnes, v.g. homines possibiles cognosci a Deo distributive non vero collective , seu sub unica colleCtioneta complectente omnes homines possibiles; quamuis enim distributine, dc perplures , dc plures colIectiones cognoscat Sc hunc, de hunc, dc hunc hominem possibilem, dc sic de singulis indiuiduis, Se singulis collectionibus, percurrendo distributive omnes, non tamen cognoscit Ones sub una collectione complectente omnes homines possibile. o
185쪽
biles, ita ut ultra comprehensos sub tali collectione nullus alius homo sit possibilis; talis enim collectio complecte nsomnes homines, ultra quos nullus alius homo sit possibilis est chima: a, ideoque non est cognoscibilis a Deo ut quid poGsbile,sed ut quid chimaericum. EX Pariste ergo cognitionis Divinar est omnimoda actualitas, & simultas licet non ex parte obiem cogniti, quod de sua
essentia dicit potentialitatem maiorem semper, ac maiorem in infinicum, non aliter ac quando a Deo cognoscitur te-pus essentialiter succesimum , successio tota est e K parte obiecti cogniti, ex Pamte vero cognitionis Diuitae est omnimoiada simultas, & actualitas actu & simul cognosceris obiectum, qlicd non est to
tum a trum, & simul sed successiue , dc
in potentia oi3 Et quidem hoc ab omnibus a serendum est etiam admissa possibilitate infiniti. Peto enim virum Deus cognoscat per modum unius collectionis omnem, seu maXimum numerum finiatum. Si affirmes ; Contra est quia assignato quolibet numero finito posset illi a Deo addi unica unitas absque eo quod per illius additamentum fiat trania situs a sinito ad infinitum: Si vero ne-
186쪽
ges, dicere nobiscum debes nullum esse numerum finitum, qui distributive nocognoscatur a Deo, licet nullus cognoscatur collective, de quo dici possit,hic est omnis numerus finitus, ultra quem nullus alius numerus finitus dari pote st, talis enim collectio est chimaera
Idem dicendum de diuisionibus, quas Deus videt fieri a se posse in quantitate, de creaturis possibilibus , de creaturis persectioribus, & persectioribus in infinitum , de illarum destru Gonibus , de reproductionibus &c. quae non sunt cognoscibilia, ita ut dici possit sunt tot, & nulla superest possibilis.
I4 Dizes leti mo nulla cognitio futura Michaelis non est cognita a Deo, ergo per aequipollentem: Omnis cognitio futura Michaelis est cognita a Deo, ergo iant omnes cognitae collecti-ue . Respondetur primo negando viti mam consequentiam , sicut enim nulla est cognita collective, seu sub una collectione,sed selum distributive, ita omianis est cognita , sed solum distributive. Respon detur secundo PropositIonem 4 uniuersalem negativam habentem negationem postpositani aequipollare um- uersali affrinatiuae non nisi quando
subiectum Propositionis aequipolletuis est
187쪽
est capax syncathegorematis omnis, cuius non sunt capaces cognitiones futurae per aeternuaterno.
11 Dices secundo Deus certificars debet quod nulla sit cogitatio futura Michaelis, quae ab ipso noti cognosca tur; sed non potest de hoc sertificari insiillas bomnes collectives cognoscat, ergo c. Minor probatur quia ut possit
de hoc certificari non solum distributive debet dicere haec cognitio cognoscitur,haec cognoscitur &c. percurrendo singulas; sed praeterea certificari debet, quod nulla alia sit cognitio praeter illas, tuas distributive cognoscit,dum autem dicit, nulla est alia cognitio prae ter istas distributive cognitas, iam Om nes sub una collectione complectitur, ideoque vere Deus cognoscit aIiquod infinitum actu , & collective. Sed co-tra est primo quia hoc totum militat innumero maximo sinito, in creaturis possibilibus, alijsque infinitis Syncathegorematicis,de quibus fateri omnes debemus, quod non cognoscantur collective. Contra secund- , & directe, quia potest Deus ex duplici capite determinari ad dicendum quod nulla cogit tio futura eum lareat. Primo ex obiecto, & tunc ut dicitur in obiectione H 1 debe-
188쪽
deberet ab obiecto collecti vh cognitδposse determinari ad dicendum , nulla alia est cogitatio praeter istas, quas distributiuε cognoui:sed quia hoc est impossibile,ideo dicendum est Deum pota
se determinari ad dicendum, quod nuIla cogitatio eum lateat ex eo, quod ipse in certus de sua maxima persectione in cognoscendo, quae est talis ut nihilpossit
eum latere. E contra cum nos sciamus inulta nos latere ad hoc ut possimus diacere , quod nullus discipulus v. g. desit in schola debemus ad hoc determinari ab obiecto, ideoque postqua distributi-ue assirmariimus de hoc,de illo discipulo, quod non desit, debemus ab obiecto determinari quod nullus se alius discipulus praeter illos de quibus perdescensum distributivum cognouimus pquod non desint. Quando ergo Deus cognoscit nullum hominem possibiIema se ignorari, non propterea Omnes h mines possibile, cognoscit collective,sed solum distributi vh , quia non habet talem cognitionem, qua dicat praeter hos homi te, possibiles a me cognitoS nullus alius est quem nouerim, hi enim . termini prater, dc nullus designane collectioneas Dices tertio si Deus cognoscie
189쪽
omnes homines distribuliue , ergo Sccollectiuε,sicuti quia finguli decem I, milies v.g. distributi vh runt creatur bene insertur quod omnes decem collective sint creaturae Haec obiectio petit regulam uniuersalem Quandonam is valeat argumentari a distributivo ad collectivum t Ideoque dico tunc valere quando non plus insertur in consequeniati collective , quam fuerat assumptum in antecedenti distributive. Quare si diram materia est ens incompletum , forma est ens in completum,unio est ens incomplettim, ergo materia , Brina, &vnio simul sunt ens incompletum , illatio est,nulla quia ratio incompleti praedicatur in antecedenti de materia solum quatenus dicit viegationem compartis, in consequenti vero praedicatur de m
teria finiui cum comparte; ideoque plus, & diuersum quid amrmatur in
consequenti, quod non fuerat assirmatum in antecedenti, hoc autem non accidit cum dico, hic homo est creatu ra, hic homo est creatura &c. ergo Om nes decem homines sunt creaturae;haec
enim illatio valet, quia de homine pra dicatux ratio creaturae, non quatenus dicit negationem alterius, sed merε ratione suae entitatis, quae cum eadem, &
190쪽
cere infinitum ad hoc ut actus secundus correspondeat primo . Contra est, quia potentia Dei est infinita non ex eo
quod possit producere impossibile, quale vidimus esse infinitu , sed ex eo quod nonpositi excogitari maior illa, cum sit
potens producere creaturas non solum
successive, sed etiam simul no tot quin plures & persectiores, ac persectiores in infinitum, fimiliter actus primus inia finitus non est nec esse potest ad actum secundum infinitum , & actui primo adaequatum in infinitate,quia talis actus secundus eis chimaera ideoque potentia infinita est di. actu secundo finito in infinitum pei sectiori,& persectiori semper in lafinitum.Demum si petas quot.. nam homines Deus poneret si crearet quot quot homines potest creare λ Respondeo vel vis quod Deus actu ponat quot quot homines potest ponere distrabutiue,hoc est quot quot potest ponere ita ut remaneant alij possibiles , dedico quod ponet centum v. g. vel mille e A t si dicas quod actu ponat quotquot homines potest actu ponere collective ita ut nullus alius remaneat Posi. sibilis,petis quod Deus actu ponat quia chimaericunt. hoc autem ab omnibus