장음표시 사용
81쪽
nihil perit in Petro . Quia tamen dZtur
inter Herum,S Paulum maior conuenientia,quam inter Petrum,& Equum; ideo non est, cur haec maior couenien tia congruenter ad modum loquendi Aristotelis , & Philosophorum non vo cetur undias specifica . Similiter maior conuenientia, quae est inter hominem ,
dc equum , quam intor hominem , di lapidem, appellari potest unitas generuca, sed sundamentaliter sicuti & illa alia specifica solum fiuidamentaliter. Porro hae couenientiae appellari possunt
viaitates , tum quia hae unitates rece sentur ab Aristotele , ubi tradit defini-xionem unitatis, tum quia m eodem
Aristotele fi mitia sunt, quorum qualitas una , tum etiam quia apud Philosophos relationes fundatae in couenien tia,dicuntur iundari in ur.itate & nulla caeteroqui ratio est cur plures milites dici possint unus exercitus , & plures homines , non possint dici unum sor- maliter sese unum in essentia .ra Ex dilatis infertur simpliciter His iuuendo rationem unitatis, & unius coia ere in infliuisibili a sicuti enim Deus est visus, quia omnem Deorum p Iura litatem excludit , ita unus ςxercitus estra' quin omnces exercituum pluraliistatam
82쪽
tatem excludit , ita ut si vel la unica exercitus pluralitatem diuidi posset ,
non eget unus exercitus, sed multi-plax . In alio tamen sensu minus proprio Deus dici potest magis unus, quia omnes partes eXcludit , quas non excludit exercitus ,
iu Lla inter se dii inguinitur, quorum I unum non est aliud, seu quae sunt lassa, ut ratione suae entitatis dent fundamentum intellectui ad dicendiin , , quod vatum non sit aliud . Quare distinctio vilius ab alio non est quidquam positiuum , MI negat um superadditum rei, quae dxstinguisua, ut facile coia sigitur ex dictis capite superisti, adeoque verifimum est di quoa idem fit coiistitutivum rei,ac distilictivum eiusdem ab omni alio .i , Distinctio alia est reass, alia rationis, & haec alia rationis ratiocinatae , alia rationis ratiocinantis . Distinctis attonis ratiocinatae est diminio per in
83쪽
rellectuna, sed cum aliquo fundamento in re,eo quod res ipsa quamuis simia plex si aequivalens pluribus distinctis . Distinctio rationis est sine fundamento in re t hoc modo distinguitur, v. g. P trus 1 se ipso , dum dicimus Petrus est' Petrus . Distinctio realis, alia est realis simpliciter intercedens inter re,& rem alia realis modalis intercedεs iis er rem, 6c modum . Rursus alia est adaequata, quae etiam dicitur contradistinistio:, de intercedit inter duo, quorum unum non includit aliud, alia est madaequata, quae intercedit inter includens,& incluissim inter partes, & totum , sic homoisiadaequale distinguitur ab Anima . 3 Inter distinctionem realem, de rationis nullam agnoscimus distinctionem intermediam ex natura rei, quia nulla est necessitas illam admittendi , neque est explicabile quid fit. Illa enim distis inuitur, quorum vnum non essaliud , s ergo animalitas , dc rationalitas distinguuntur tanquam unum ab alio , seu tanquam ens ab ente distin guuntur realiter; fi vero distinguuiituet ganquam una formalitas obteisma ab alia formalitate obiectiva, expIicandum
est quid si formalitas obiectiva talis v,delicet, quae neque fit enutas, nequu
84쪽
iiihil, sed quid mediu inter ens,& nihil: Licet enim PersenalitatesDiuinae neque sint nihil, neque sint persectio simpliciter simplex, melior scilicet ipsa, quam non ipse, sed sint perfectio simplex , dcquid medium inter persectionem simpliciter fimplicem , , nihil; in creatis
tamen, ficuti non est inuehendum My sterium Trinitatis, ita non est inuehendum quid medium inter nihil, & ensimportas perfectionem simpliciter simplicem, ideoque nulla pariter est in henda distinctio media inter reaIein s& rationis. . Dices illa distingui ex natura rei, quae habent diuersas definitiones, &conceptibilitates. Sed contra, vel enim Ioqueris de conceptibilitate , & definitione obiectiva, vel de merh formali,&per intenectum . Si de merh formali, nullam aliam desinctionem probas,nisi mere sermalem , per intellectum scilicet potentem diuerfimode concipere,S definire eandem rem simplicem , sed
aequiua lentem pluribus distinctis.Quod n loqueris de diuersa conceptibilitate, de definitione obiectiva, haec vel habe-hitur ab entibus realiter distinctis, vel ab eadem entitate simplici, sed aequi- ualente pluribus, ideoque dante funda
85쪽
mentum intellectui, ut nunc uno,nunc alio cone tu concipiatur,& definiatur. Hinc gradus, qui dicuntur Metaphysici cum non distinguantur realiter, non distinginantur, nisi distinctione rationis
y Praeterea, stando in creatis, nulla datur distinctio virtualis intrinseca, ratione cuius de aIiquo obiecto realiter simplici verificari possint duo contradiactoria realia et intentionalia. Esto enim propter MysteriumTrinitatis admittatur inter essentiam Diuinam, & personali-aates,distinctio virtualis intrinseca,hane tamen in creatis dice dum est repugna. re, ficuti repugnat Mysterium Trinitatis, aliter ninil per humanu discursum probari posset per reductionem ad conia tradictoria, statim enim pateret effugiudicendi ratione distinctionis virtualis inistrinsecae verificari posse de eodem rea liter duo contradictoria .s Implicat etiam in creatis distinctio virtualis intrinseca in ordine adeontradictoria intentionalia , primo , quia unum contradictorium intentio-Bale aeque ae realo tollit quidquid ponitur ab illio , ideoque fi cognitio est cognoscens obiectum aliquoa realiter simplex , noa poterit ese Aon cogn-sceas
86쪽
scens illud . Secundo ex distinctione
virtuali intrinseca sequuntur etiam coia radictoria intrinseca: Nam si animalitas distingueretur virtualiter intrinsece arationalitate, animalitas esset idem reaia I iter cum animalitate per omnimodam identitatem cum illa excludentem Om nem distinctione,etiam virtualem; sed rationalitas non esset omnino idem cuanimalitate: quia ab illa distingueretur. virtuali ter. Ergo de animalitate, Sc rationalitate, quae sunt idem rentiter,uorificaretur, quod esent, & no essent omisnino idem cum animalitate, quae fiunt praedicata contradictoria in inseca .
Tertio ex distinctione virtuali seqimntur alia contradictoria intrinseca, quod nimirum eadem cognitio sit imago , &non imago eiusdem; conformis & non consormis eidem,quod idem intellectus iit cognoscens, & non cognoscens idem Ohiectum, i cc. Quod implicare dicendum est non aliter , ac implicat, quod idem sit producens, & non producens, effciens, dc non effciens respectu eiusiadem . Demum est inexplicabile,quid fit ista distinctio virtualis; si enim dicas animalitatem distingui a rationalitate
virtualiter , quia in ordine ad intellectum perinde se habent,ac si essent duo
87쪽
distincta . Contra est, quia intellectus
non immutat essentias rerum . ergo si
in illis non ditur unum , & aliud, sed unum quid si inplex, implicat quod intelle stas po mi cognoscere tale obiectu, Ec in illo cognoscere unum , nomaliud, si non datur unum, & aliud . 7 Dices magis sunt idem posse serire, & po se vulnerare bi gladio, quam posse sentire , & posse discurrere in ho- mane, ergo si pon ferire , & posse vulnerare in gladio sunt idem realiter , dc virtualiter; pose sentire,& polse discuriarere in homine erunt idem realiter, sed non virtualiter. Respondeo posse ferire, S posse vulnerare esse idem rea Iiter, &formaliter, hoc est idem , & eodem, modo cognitum , cum tota diuersitas sit solum penes nomina, e contra posse sentire, & posse discurrere in hon ine sunt idem realiter, non tamen forma liter , quia idem diuerso modo cogno scitur.
8 mees iterum fi datur in Diumis Minctio virtualis,cur non etiam datur in creatis Sed contra , quia eoden modo dicam, fi datur Mysterium Trinitatis in Diuinis, cur negatur in crea- is λ Praeterea haee paritas nimis proba-rςt , probaret tam , quod sicuti datur in
88쪽
in Diuinis distuictio v v tualis in ordine ad produci, & non produci, commuinnicari, & non communicari, ita etiam deberet dari in creatis distinetis virtua .lis non soluin in ordine ad praedicata opposita intentionalia, sed etiam realia. y signum disti stioliis realis infallibile quidem , sed non conuertibile est separabilitas. Pater enim in Diuinis reaialiter distinguitur a Filio, a quo tame lest inseparabilis. Signum etiam distin chionis realis est oppofitio , vel contra dictoria , vel contraria, cum nihil aduersum se pugnet; vel relativa, quia de conceptu relativorum est esse ad aliud.
Vtrum detur Praecisis obiectiva.
r π Iicat in creatis praecisio obiecti- ua, per quam ex duobus praedicatis realiter identificatis unum ex Par. te obiecti cognoscatur, & aliud nos cognoscatur. Implicat enim idem obi ctiuε cognosci, & non cognoscissi ca pilo superiori probauimus.Dantur orgosollam, in huiusmodi praedicatis praecia ι fiones
89쪽
flones formales, per cognitiones magis, vel minus claras de toto obiecto, ita ut quaelibet cognitio de obiecto finiphei non possit non cognoscere realiter, de obiective totuni obiectum, licet una cognitio attingat illud clarius, alia obscuriuS.
x Vt vero explicemus quid sit rea liter , & obiectiuε cognoscere totum obiectum simplex , non vero illud cognoscere totum sormaliter, seu non mia tali claritate: Aduerte cuicumque cognitioni conuenire hoc, quod est esse determinatiuum formale viventis cognoscitiui ad operandum , duplex autem distinguendum est genus operationum, ad quas cognitio potest determinare, quarum aliquas appellamus reaia Ies, alias intentionales. Nomine Operatationu intentionalium appellamus affirmationes , & negationes, ad quas determinare possunt simpIices operationes , alias vero operationes; v.g. conta-etiim, productionem, &c. appellamus operationes reales ad distinctionem, Priorum, intentionaIrim. Cognoscera ergo realiter, de obiective totuna obiectum simplex est habere cognitionem de taIi obiecto, quae non fit determina-mum ad exercendem ullam operatio is
90쪽
nem realem,nisi circa totum obiecti m. Hinc, quia quacumque cognitione cognoscatur obiectu fimplex ; ita semper cognostitur, ut ex vi talis cognitionis non possit cognoscens determinari ad exercendum vIlam operationem re lem, nisi circa totum oblinunt , ideo quacumque cognitione cognoscatur obiectum fimplex, semper obiective, de
3 E contra obiectum simplex potest diuersimode cognosci formaliter, ita ut
ex vi talis cognitionis,cognoscens dete minari possit ad has operationes intentionales circa tale obiectum, ex vi autem alterius cognitionis determinar possit ad alias operationes intellonales. Tunci rem idem obiectum clarius cΟ-gnoscitur , quando ex vi talis cognitionis potest intellectus determinari ad nouas, dc plures affirmationes de tali . obiecto , & ad nouas, & plures nega-gationes,per quas tale obiectum a pluribus distinguatur, quare cognoscere sentitatem simplicem hominis , prout animal, est illam tanta, dc non maiora
claritate cognoscstre, ut ex vi talis cognitionis deteri 1ari possit intellectus ad dicendum quod si principium sen-Ωtionis , ad desiuguendum illam a i