장음표시 사용
121쪽
xium t sed si indiuiduaretur materia per quantitarem , aeque primo respiceret accidenta lem formam , seu quantitatem , ac ipsam substantialem formam : ergo aeque primo Iespice-xet secundarium specificativum ac primasium. maior est eersissima Zc ex terminis, pater. Pro-
,. batur Minor: sicut se habet materia hac ad '' hane numero substantialem formam & ad hane quantitatem , sic & materia absolute sumpta ad substantialem formam , bc quanti talem absolute sumptas : sed si materia indiuiduaret ut per ordinem ad quantitatem ; non prius haec materia hane respiceret substantialem formam quam hane quantitatem ; cum in hoc casu nec materia nee forma essent haec priusquam respicerent hanc quantitatem: ergo si materia indiuiduaretur per ordinem ad qualitatem, non prius respiceret substantialem foris mam quam quantitatem et ergo si materia indiuiduaretur per ordinem ad quantitatem aque Primo respiceret secundarium specificativum aeu , completiuum , quam primarium et ergo
hoc ipso quod non potest materia non prius respicere primarium specificatiuum quod est tertium praemissum principium nee potest hoc ipso io diuiduari per ordinem ad quantu
Probatur quarta & vltima pars conclusonis ex quarto praemisso principio et praedicamenta, sunt primo diuersa : ergo ab alio indiuiduari non potest subgantia , quam a seipsa seu ex
propriis intraneis & propria entitate. Probatur consequentia Non possunt praedicamenta esse Primo diuersa , dc unum ingredi coordinati Ο-nem praedicatorum alterius , sed si indiuidua . . . retur substantia per aliud a seipsa , ingrederetur praedicamentum unum coordinationem albterius : ergo non potest indiuiduari substantia
per aliud a seipsa , hoe ipso quod praedicamenta sunt primo diuersa. Maior per se pater; - esse
122쪽
Siras. V. quodnam sit in subst. cte. io 3
eue enim aliqua primo diuersa, est discrepare ab inuicem , quantum duo aliqua discrepare possunt , quod quidem non verificaretur de
duobus illis praedicamentis, quorum v nu In inisgrederetur coordinationem alterius , ut per se patet, cum alia quae non ingrederentur , magis adhuc discreparent. Trobattir Minor : omnis coordinatio praedicamentalis conflatur de
clauditur per supremum genus , de quo nihil superius praedicatur dc per subie istum infimum, cui nihil ultra subiicitur, quod e t singulare dc individuum : sed si indiuiduaretur subitantia per aliud a seipsa, tunc aliud praedicamentum ipsam ingrederetur secundum quod indiuiduam de singularem, cum illud aliud ab ipsa a
quo indiuiduaretur alicuius esset praedicamenisti : ergo si per aliud indiuiduaret ut substantia, quam a te ipsa ingrederetur tunc prλ dicamentum unum coordinationem alterius : ergo si per aliud indiuiduaretur lubstantia quam a te ipsa, non esseni praedicamenta primo diuersa:
ergo hoc ipio quod praedicamenta sunt primo diuersa quod est quartum N vltimum praemissu in principium ) per aliud non indiuidua
tur materialis sub lamia quam a scipsa. I lixi audem de addidi in conclusione , quod quamuis a seipsa dc a tota entitate indiuidue tur subitantia . adeo ut de materia & forma ad hanc concurrant anitate in indiuidualem adaequa te tum piam , ab ipsa tamen materia primo , principaliter, dc Iadica acer proueniat, sicut e contia quamuis formalis dc specifica unitas materialis subii amiae d uniatur ad aequace sumpta de a forma oc a mare Iia , cum
v aque pars sit de essentia , dici tamen soleta forma primo dc primario dc radicaliter prouenire. Porro ratio drini huius de huius additi est , primo , quia de prima substantia , id est indiuidua 5c lingulati loquens Aristoteles, dixit e Te illam quae neque de alio dicitur , ne-E que
123쪽
que reeipitur in alio : iam sie est , quod ut hoc veri fieetur de prima seu indiuidua substantia, principaliter se habet materia reperta in indis
uidua ; materia enim in nullo recipitur subiecto , cum tamen forma in ipsa materia ut in subiecto recipiatur : ergo quamuis Vt Iaquc pars indiuiduam componat substantiam , P tiori tamen iure eam in ratione talis componit materia , a quὶ proinde puncipaliter prouenit indiuiduatio. Seeundo id suaderi potest
ex eo quod una Ec eadem materia recipit de respicit plures formas, cum tamen una & eadem forma non recipiatur in pluribus materiis : Ergo materiam respicit forma vi magis particularem & singularem , quam materia respieiat formam ; ergo melius Ec potiori iure eontrahitur forma per materiam , quam materia per formam r ergo di potiori iure indiuiduatur forma per materiam , quam materia
per formam Tertio denique id eolligitur ex eo quod unitas indiuidualis Et indiuidualis distinctio potius materialis est quam formalis, cum fit extra rationem speeiei , seu unitatis di distinctionis speeificae, quae primo dc radi caliter constituitur in esse talis per formam,.subindeque de est formalis : ergo potiori iure materiae tribuitur tanquam radici indiuidualis. unitas, quam ipsi format. . . Soluuntur obiectiones.
obiicies r. pro prima sententia r indiuidua vere dc proprie differunti sed nisi indiduarentur per pra fatum haece eitatis modum naturae superadditum , non vere ab inuleem differrent: ergo debet indiuiduatio prouenire a pratat haecceitatis modo. Nobatur Minor. Omnis differentia differentiu seduci debet ad aliqua pri mo diuersa: sed nisi indiuiduarentur indiuidua Per praefatum haecceitatis modum , non posset
124쪽
V. quodnam sis in sub'. o e. Ios
eorum reduci differentia ad aliqua primo diuersa; ergo nec possent ipsa vere differre. Maior est certissima , propterea quod si reduceretur differentium differentia ad aliqua quae non essent primo diuersa , sed in ali- quo iconuenientia; cum talia conuenientia vlterius per aliquid differrent , deberet ulterius assignari aliquid in quo partim conuenirent pro differentia , bc sic daretur processus in infinitum. Probatur Minore natura in isto indiuiduo , de natura in illo non sunt nec esse Possunt primo diuersae , cum in natura potius, conueniant ; sed nisi indiuiduarentur indiui dua per praelatu in haecce itatis modum , rvduceretur tunc indiuidualis eorum differentia
ad eorum naturas : ergo non reduceretur ad
primo diuersa Probatur Minor o ad id est reducenda indiuidualis differentia , a quo de sumi debet indiuiduatio ; ut per se patet: sed .
nisi indiuiduarentur indiuidua per praefatum, haecceitatis modum naturae superadditum , per aliud non indiuiduarentur indiuidua, quam per Proprias naturas , ut dictum Ac ccsncessum fuit in quarta parte conclusionis : ergo nisi indiuiduarentur indiuidua per praefatum haecce i- atis modum , non posset eorum reduci differentia ad aliqua primo diuersa ReJoudeo negando minorem pii mi 5c secundi argumenti r ad tertium vero nego maiorem , quod scilicet natura in isto indiuiduo, dc natura in illo non sint ab inuicem primo diuersae : etenim dicuntur aliqua pIimo diuersa hoc ipso quod differunt per totam illud, quod est in ipsis ; iam sic est quod natara Petri de natura Pauli habent differre per totum iillud reale quod est in ipsis , cuius signum est, quod an nihil ato Petro pereat Ec destruatur totum illud quod est realiter in ipso , nec tameni aliquid perit ex his quae sunt in Paulo realia idt realiter .' ergo natura in illo dc natura in .
isto indiuiduo sunt di esse possitnt ptimo di-
125쪽
uersae , ac proinde quantumuis secluso illo, haecce itatis modo superaddito ad eas reduci debeat indiuidualis eorum differentia , adhuc tamen verificatur reduci huiusmodi differentiam ad aliqua primo diuersa. intellige diuersistia te reali per exclusionem omnis identitatis siue communitatis in aliquo reali; quamuis non sint, nec etiam opus ut θ tales naturae primo diuersae diuersitate , quae talis dicitur per exclusionem conuenientiae. etiam rationis , seu . quod in idem redit, per ex elusionem contarinanitatis specificae. Neque obstat quod additum fuit in maiori, negata ad probationem , puta quod in natura Potius conueniant indiuidua , non inquam hoc obstat; quia non propterea sequitur quod eadem in hoc casu eadem conueniant & differant , conuenientia & differentia , quae in e dem opponantur ἱ ex eo scilicet quod in natu-' ris realiter differunt M solum conueniunt ratione , ut in primo Tomo Logicae in tertio libro existimo d monstrasse ; ad quae propterea lectorem te mitto ; atque ita non propterea oportet ponere dillinctas erilitates , puta naturam in qua realiter conueniant, & modum superadditum haecceitatis in quo realiter dif-Drant , cum potius per totum reale quod est. in ipsis differant , di solum conueniant Iatione.
Instabis r se ut se habet natura generis ad differentiam specificam , sie & natura specifi-
ea ad differentiam indiuidualem : sed contra- ,hitur natura generis per differentiam specificam tanquam per superaddditum quid et ergoti contrahi debet siue indiuiduari natura specifica per differentiam indiuidualem , lan- quam per quid similiter superadditum , sed ta-. Ie superadditum non aliud esse potest, quam .
modus & modus haecceitatis , cum non sit de .constituit an nytusa , sed ei superadoniat iamb
126쪽
s. V. quodnam sit in subse Fe. r o
Constitutae,& adueniat illi ut eam ericiat hanc ergo non ad iplam naturam reduci potest indiuidualis differentia , ut praetendit praecedens solutio , sed ad modum dumtaxat haeccet a is naturae superadditum. Respondeo distinguendo minorem : sed contrahitur natura generis per differentiam spe'cificam tanqua in per superadditum quid , loquendo de contractione rationis , ic de super addito per rationem , Concedo : loquendo de contractione reali , dc de realiter superaddito Nego , quod ita contrahatur natura generis per disterentiam specificam , tanquam Per super additum quid : dc sub eadem distinctione concedo dc nego consequentiam. Pro quo dico quod si nihil amplius praetendat aut praesen deret Scotus , dum reducit indiuiduationem dc differentiam indiuidualem ad aliquid naturae superadditum , si, inquam , nihil aliud praetenderet , quam quod dum ratione contrahimus
naturam specificam ad individuum , ibi in . telligere debemus, & per intellectum distinguere differentiam indiuidualem ipsi naturae
quasi aluenientem , quae eam sic ratione contrahat Ne determinet, sicut dc nos solemus di .cere de differentia specifica respectu natura genericae , hoc quidem libente concedimus, sed nihil exind2 concluderet Scotus contra Tnomistas , nec aliquid resolueret ad intentum praesentis quaestionis ; cum ibi non loquamur de indiuiduatione rationis ; sic enim supponimus . e Te haecce itatem siue differentiam indiuidualem ratione aduenientem ipsi natu-xta , sed de reali indiuiduatione hic inquira
O iicies z. contra secundam partem conclusionis , in qua scilicet dictum fuit , non indiuiduati substantiam , siue naturam per ipsa
quantitatem tanquam per formam immediatam. Quandocumque aliquid competit alicui
primo re per se , non nisi ratione illius potest L o aliis,
127쪽
xo8 Liber I. de Ente creato. . aliis conuenire : sed in plures diuidi partes ejusdem rationis quantitati competit prim o& per se ex Aristotele tib s. Metaph. ergo cu i
eumque competit praefata diuisio, compete redebet per quantitatem , seu ratione quanti a- tis : sed natura specifica dividitur in plura eiusdem rationis : ergo non nisi ratione qu antistatis naturae competit talis diuisio atqui unumquodque indiuiduatur per illud unde habet esse ab alio diuitum et ergo non nisi per ipsam quantitatem indiuiduatur natura in tuis indi-ui duis. Respondeo distinguendo minorem e sed in plures diuidi partes eiusdem rationis quantita. ti competit primo & per se, loquendo de Partibus numeralibus seu integralibus di extensis, Concedo : quod diuisio in praefatas partes Prumh & per se competat quantitati ; loquendo, ut in praesenti loquimur , de partibus subiecti uis
eiusdem rationis, Nego minorem dc consequentiam. Pro quo notandum est, partes alias esse numerales & alias subiecti uas: numerales sunt quae ex continui diuisione oriuntur , quaeque. Propterea per numerationem & repIicationem sui totum exhauriunt & adaequant continuum:& harum di scretio &. distinctio ab inuicem haud dubie prouenit ex quantitate ι qua deccausa reponi. solet numerus in praedicamento quantita is .: partes vero dicuntur subiectivae, in quas totum aliquod potentiale seu uniuersale essentiale diuiditur & descendit per praedicationem essentialem , & ideo dicuntur subiecti-uae, quia de illis tanqaam de subiecis realiter dc essenii aliter pra dicatur totum illud potentiale , seu natura uniuersalis , quae illas in . potent a & in confuso continet : cum ergo agatur in praesenti de indiuiduatione. substantiarum materialium de quibus ipsa, pἐκ di . . camentalis substantia tum generica tum spe - .cifica cssentialiter praedicatur, tanquam de
Iubie Lus infimis di fundamentio ipsius lineae
128쪽
Luas. V quodnam sit iu sub st. cte. 1ον
praedicamentalis substantiae , consequenter fit, . quod ibi agatur solum de indiuiduatione par
tium subiectivarum naturae, & de earundem
dii cretione & distinctione indiuiduali ab inuicem : iam sic est quod indiuiduatio huiusmo. Nam .di partium sutilectivarum prouenire non pOteit a quantitate, nec consequenter quantitati potest per se primo competere diuisio in hu-i ulmodi partes subiectivas ;titu, quia noc ipso quod subiectivae sunt & ut tales indiuiduae, fiunt consequenter indiuiduae dc indiuiduatae secundum quod claudunt & terminant coordinationem praedicamenti substantiae , sub qua
ratione nihil in se admittunt nec admittere Possunt, quod sit extraneae naturae, siue CX tranei praedicamenti, quale est praedicamentum quantitatis respectu praedicamenti substantiae :tum etiam quia quoties praedicatum aliquod 'Ieperitur Sc in praedicamento substantia &. in praedicamento accidentis, hoc tale praedicatum de fumi non potest eκ ratione aliqua particulari huius vel illius praedicamenti , sed ex ratione aliqua communi utrique praedicamento;
ut per se pater : atqui partes habere subiecti uas, seu subiectum habere infimum & indiuiduum , de quo praedicata generica dc specifica. praedicentur, reperitur in quolibet praedicamento &. quidem taliter , quod sine eo non possent stabiliri praedicamenta : ergo impossibile est quod indiuiduatio partium subiectivarum lubitantiae ab ipsa i prs ueniat quantitate, alias ab ea proueniret gradus unus lineae pla- dicamentalis substanta ae , quale est subiectum infimum, seu individuum ; atque ita dici non debet quod diuisio & dilcrctio partium huiusmodi subiectivarum ab inuicem ipsit tribui debeat quantitati. Instabis r in tantum partes illae subiectivae substantiae materialis lunt indiuiduae, in quantum sunt determinatae ad hic & nunc : sed nod1,
nisi peI quantitatem habent quod sin deter
129쪽
minatae ad hic & nunc : ergo non nisi per quantitatem indiuiduantur partes etiam subiectivae materialis substantiae. Orator videtur certa et conditiones siquidem siugularisantes Mindiuiduantes non Aliae assignari tolent quam Hic, dc nunc. Probatur Alanor, esse iubstantiam materialem. Hac , est esse in loco .ccupatiue ;sed non nisi ratione quantitatis esse potest in loco occupative 3 cum locus sit superficies cor-
Poris ambientis, subindeque & esse in loco sit ambiri & mensurari , superficie . Se consequenter a quantitate : ergo non nisi per quantitatem habent partes subieci ius materialis lubstantiae esse determinatae ad hic di nunc. Respondeo distinguendo maiorem et in tantum partes subiectivae materialis substantiae sunt indiuiduae , in quantum determinatae sunt ad hic dc nune , loquendo de indiuiduatione quoad nos & cadente sub s nsum Concedo eloquendo de indiuiduatione in re , ic quae re- ipsa supponitur Nego, quod ad huiusmodi indiuida ationem in substantiis requiratur determinatio ad hic di nunc , nec consequenter quantitas ; Porro habet imprimis solutio haec fundamentum in D. Thoma in Opust. 2 s. ubi ipsemet explieat dicta aliqua quae in suis ope
ribus habere videntur contrarietatem et Ica indiuiduationem substantiae materialis , iuxta praefatam nostram distinctionem, dc alta. LMan
tum igitur pertinet ad hic Θ nunc, seu quoad nos oe quoad sensum, est quantitis principium
indiuidua tonta ; quantum vero ad ipsam spectat quiddias Em matem a ipsa es indiuidua
tionta principium : Haec D Thomas, ad quae remitto Thomistas singulos nobis hic aduer
Item deducitur & haec solutio, seu praefata distinctio de indiuiduatione quoad nos di cadente sub sensu , & de indiuiduatione in re, cdςducitur inquam ex eo quod si confundi de-Ma et indiuiditatio quoad nos, quoad sensum,
130쪽
Sussi. V. quodnam si in sub st. sec. rix
quo ad hic dc nunc , cum indiuiduatione in re,.sequeretur absurdum quod reputo ego maximanum, puta quod sicut non poteth iubstantia indiuidua quoad hic & nunc, quoad nos dc quoad sensum, sicut, inquam, non potest talis sub Tiantia separari etiam diu in iiii S a quantitate, ut per se patet, ita nec a quantitate separari posset Jc separata manere substantia materialis indiuidua in re ; ac proinde quod posset conseruare Deus quantitatem panis sine ipsius substantia , ut fit in Eucharistia ; nec tamen Conseruare possct substantiam panis sine quantitate. Scio quod hanc concedet tequelam Nazarius, scd valeat Nagarius, bc lioc aliis suadeat : mihi enim nunquam id persuadebit, qui nec volo nec valeo id credere Addo quod ad minus de anima rationali certum est Zc de fide separari posse a quantitate , in quo 1taru lepa rationis iit indiuidua et ergo eius indiuiduatio non sumitur a quantitate ut a forma immediata dc primari a ; iam sic est quod indiuiduatio
animae connexionem habet cum corpore : er
go sitani liter tota substantia poterit conseruari indiuidua sine quantitate actuali sibi actu inhaerente , quod tamen , ut supra dicebamus, fieri non posset, si per idem indiuidua esset in re dc re ipsa , di quoad nos seu indiuiduatione cadente sub sensu de determinata ad hic de
nunc ; cum sit omnino certum Zc euidens non pssse hanc indiuiduationem reperiri sine quantitate. Oblices tertio , contra tertiam partem conclusionis , ideo dictu in fuit , non posse materiam siue materialem subitantiam indiuiduari Per ordinem ad quantitatem , quia non potest non supponi haec, antecedenter ad talem ordi nem : sed hoc cit fatium: crgo Sc illud. Frobatur Minor, ideo non poteli materia non supponi hac , antecedenter ad ordin m ad quantitatem, quia non potest non prius respicere hanc mi ineio formam iubilantialςm, quam hanc nu