장음표시 사용
131쪽
mero quantitatem : atqui potest prius respicerct ane numero formam substantialem, & adhue fieri haec per ordinem ad hanc quan Iitatem Iergo falsum est quod deo eat materia iupponi haec antecedenter ad ordinem habitum at quantitatem. Maior deducta est ex probatione conclusionis Probatur raminor, ut materia fiat haec per ordinem ad hanc quantitatem, tussicit quod in aliquo genere causae prius respiciat hane quantitatem , quam hanc numero formam lubitantialem : atqui potest materia prius in genere causae receptiuae respicere hane formam substantialem, de tamen in genere disepositivo vel disponibili prius respicere hanc quantitatem : ergo dc potest materia prius in aliquo priori rei picere hanc formam substantialem, & tamen adhuc fieri haec per ordinem ad hanc quantitatem. Respondeo negando minorem primi, secundi, di terti j argumenti. quas quidem minores, quantumvis acutas reputo falsas di omnino contrarias litterae de menti D Thomae, in cuius tamen verba velut in verba Magistri iurant qui eas afferunt. Etenim D. Thomas I pari. qua ydone 7 6. art. s. expresse agit de accidentibus sub ratione dissositionis, ut patet ex ipso ti tuto articuli, & ex verbis quibus utitur in cΟΙ-pore dein solutione argumentorum ἱ dc tamen
haec ibi habet sanctus Doctor i Vnde ossibi te est , quod quacumque distositiones acciden tales praexistant in materia ante formam subsantιalem,ctc. di in solutione ad primum facta praeseisione per intellectum inter gradus formae substantialis concludit : O si pratntelliguntur dispositiones in materia ante formam. non quantum ad omnem eius essectKm, sed quantum Ad Dosteriorem r ergo ex D Thoma etiam in genere dispositivo siue disponi bili Praesupponi d bet substantialis forma ad aliud
omne accidens , quantum is conside tetur sub
Latione dispositio . Ut amem hoc Iatione co-
132쪽
V. quodnam sit in sub . cte. v pa
firmetur, & quidem efficacissima, placet in medium proferre totam rationem integram qua utitur D. Thomas in citato arδ. 6. Et qua aliae omnes quae afferri possent impugnationes Sco illinctiones contra praefatam nostram doctrinam omnino meo iudicio θ praecluduntur et sic ergo dii eurrit D. Thomas loco citato : Esthuim ratio est, quia cum materia sit in potentιa ad omnes gradus ordine quodam, opor
rei quoa id quo2 es primum se liciter m
actibus pramo in materia intelligatur ; primum
tem inter omnes actus es csse di impo bile ergo es intulιgere matcriam prim esse calidam Fel qu Itam, quam esse in actu : esse autem sn actu habet per formam subsantialem , qt Hyacit esse simpliciter , ut iam aictum est; unde anpossibile es quod quacumque di*ositiones ccidenta,es ρἹexsant ante formam subsantialem , per consequens ante ani
Hac ibi D. Thomas , ex quibus argumen tor lac contra has acutas bc acutissimas tui Salmanticensi uin tum aliorum defensorum sententia: Caietani distinctiones r quantitas etiam conliderata ut dispositio non proptereactat esse simpliciter ipsi materiae , ut concedunt omnes et ergo neque prius recipitur in materia , neque prius inspicitur a. materia Vienim elegantissime dicit Et docet D. Thomas Ordine quodam, recipit Ocrespicit materia ςm' 'us , ' primo actum substantialem, qui
dat illi esse simpliciter e ergo cum quantita Sneque in ratione accidentis , neque in ratio ne dispositionis det esse simpliciter , quod est esse substantiale, euidentissime sequitur secundum doctrinam hanc expressam sancti DO et oris fortissimam de elegantissimam . neque rei pici prius , neque prius recipi quantitatem
etiam ut dispositionem : neque enim etiam ut
dispositio pertinere potest ad primum specificatiuum materiae, quod est substantialis forma, d
133쪽
rr Liter I. de Ente creato. R substantialis actus utpote primo di per se
Proportionatus materiae quae est substantialis Potentia, ex qua & ex forma substantiali resultat totum substantiale compositum. Instabis : ideo ergo non potest materia prius respicere hanc quantitatem , quam formam hanc substantialem , quia ex ordine quo actus respicit non potest non prius respicere actum substantialem quam accidentalem e sed hoc non est generaliter verum et ergo neque illud. Probatur Minor, ideo non potest materia ex ordine quem seruat in respiciendis actibus non Prius respice te actum subitantialem, quia non
potest iubitantia seu substantiale quid per se
primo respicere accidens o sed hoc non est ge- Neraliter verum : ergo neque illud. 'Probatur
Minor, potentia in substantiali composito adlle ei pienda accidentia, eius intelligibilitas,eiusque natura lunt haud dubie substantiale quid, cum sint realiter ipsam et entitas subila nitalis compostia , sed praefata potentia per se primo respicit accidentia ut ex terminis patet, & intelligibili as per se primo respicit intellectum, qui est simi lii et accidens , dc natura per se pri- Ino respicit motum quietem , quarum de finitur radix , & quae sui a pariter accidentale quid rergo non est generali er verum , quod mon possit suba antia per se primo respicere ac
Respondeo negando minorem primi & cundi argumenti et ad tertium vero distinguo maiorem sic et potentia in comissito subsantiali , de eius intelligibilitas, Ec eius natura sub ratione ita turae sunt aliquid substantiale, ita ut sint de primario conceptu substantiae Nego ; sunt aliquid substantiale , ita ut sint de conceptu solum secundario substantiae, Concedo : re concessa minori distinguo similiter
consequens : ergo non est gener liter verum,
quod non possit substantia per se priuib respicere accidens, si sit solum sermo de substan-
134쪽
σὶ p. V. quodnam sit in sub . sec. ris
tia secundum aliquem sui conceptum secundarium, Concedo : sit autem sit sermo, ut est in
praesenti , de substantia secundum aliquem sui primarium conceptum , siue in specie , siue in indiuiduo, Nego. Est ergo notandum , dc quidem serio dc diligenter ad plures soluendas dissicultates quae
contra praefatam D. Thomae & Thonustarum doctrinam in pluribus materiis obiici possent, quod cum in hoc differant substantia di accidens, quod hoc, ex proprio & primario conceptu sit in completum quid ; e contra vero 1 ubstantia sit quid completum consequenter fit, quod sicut accidens , ex eo quod ita & taliter incompletum habet ex primario conceptu reia picere S quasi quaerere ad sui complementum aliquid extrinsecum, seu aliquid extranei praedicamenti. puta iubstantiam ; ita e contra non Vota, dcbet suhstantia, ex eo quod ita & taliter completa, respicere posse ex primario conceptu aliquid extrinsecum , seu extranei praedicamenti, quale est accidens ; cum quo per consequenSsiat quod ex conceptu secundario possit tale quid respicere, quandoquidem cum hoc adhuc stat 9 laluatur praefata differentia substantiae ab accidente in respiciendo extrinsecum; unde cum potentia recepi tua accidentium non sit deprimario conceptu substantiae , neque in specie, neque in indiuiduo , cum prius primarium sit in substantia subsistere , di esse per sedi in se, quam sub lare aliis propterea fit quod possit substantia secundum huiusmodi potentiam per se primo rei picere accidens ; & similiter secundum sui intelligibilitat cm , quae
nec etiam est de primario substantiae conceptu, cum fundetur in entitate ; dc idem dicendum de natura sub ratione naturae seu radicis operationum quae quidem praesupponit in lubsantia rationem essentiae, sicut operari praesup ponit esse : at vero si materia siue substantia per se primo respiceret quantitate ut per se talem
135쪽
stuor. V. quodnam sit in subse. Θα rig
ae non sit receptiuum singularis, alias unum Oppositum esset susceptiuum alterius: sed nee secundum dici potest, quod scilicet illam assi-
Ceret v repertam particularem 3 cum eam assiceret ut illam potius emceret particularesa Se singularem e ergo omnino in intelligibile est. quod per aliud indiuiduetur natura quam per seipsam & a se ipsa. Nego igitur antecedens τad cuius probationem nego minorem ; dc ad tertium, in quo sita videtur vis argumenti, dc. cuius dissicultas est haud dubie grauissima, nego similiter minorem.
Pro quo notandum est & quidem serio &diligentet , quod aliud est dicere quod si materialis substantia esset a seipsa indiuidua de
non per aliquid extrinsecum , tunc idem metesset natura, de haec natura ; Zc aliud quod tunc Per idem mei principium ellet natura dc haec natura ; primum quidem est verum Sc conee dendum , quia cum nihil extrinsecum naturaexequiratur ut fiat hac , consequenter fit quod eadem mei intrinse ea entitas quae est natura . st haec natura, attamen non propterea verum est dicere quod per idem mei principium. vel saltem eodem modo se habens constituatur natura Sc haec natura; quia cum talis natu-Ta non sit natura simplex,ut est natura Angeli
sed composita , fieri potest quod in constitutione illius sub ratione naturae , Vnum ex componentibus se habeat primo, prineipaliter& radit aliter , Sc e contra in constitutione illius sub ratione himis naturae se habeat minus principaliter : Zc de facto ita fit in praesenti rnam in constitutione substantiae sub ratione naturae concurrit primo Sc principaliter forma, adeo ut verum si dicere quod habeatur esse naturae per formam, seu ex formi , quamvis non nisi cum materia ; & e contra in constitutione substantiae materialis sub ratione huius naturae concurrit, ut diximus , ptimo Sc prino cipaliter mate Iia, adeo ut verum sit dicere
136쪽
ipsi materiae Ela extranei praedicamenti, ut prae tendit arguens , Nego : ita ut tale quid addi tum sit aliquid ipsius materiae & tenens se ex
parte materiae, Concedo ; cil nego conlequentiam. Concedo igitur Sc ab omnibus concedendum puto , quod materia quae quantum est de se secundum praedicata 1 pecifica aut quasi specifica communis eri huic bc illi , non pote itintelligi haec oc indiuidualiter incommunicabilis, quin hoc ip14 intclligatur additum quid,
qa O tanquam conditione fiat materia sic indiuidualiter hac dc incommunicabilis ; N idem similiter dicendum existinio de natura quae secundum praedicata specifica , siue quae iecundum rationem narurae communis e t ; neque
enim sine ullo adueniente intelligibile est, poste materiam siue materialem naturam suam deperdere communitatem dc fieri indiuidualiter hanc dc incommunicabilem.
Neque tamen eginde inferri potest aliquid contra praeta iam noli ram fententiam , in qua scilicet diximus non indiuiduari materiam siue materialem lubstantiam per aliquid sibi caetraneum lud per propriam entitatem. Eni in vero quando a me inquiritur, quodnam sit illud additum aut quasi additum, cum quo tanquam
cum conditione sine qua non indiuiduaretur, habet materia ex communi secundum rationem specificam fieri haec indiuidualiter t& incommunicabiliter , respondeo ego ad hoc, quod tale quid additum aut quasi additum quo ita determinatur materia quae de se est in differens , non aliud est quam tua causalitas
receptiua dc id lien aliua, ut hanc formam recipiat , sust entet , dc indiuiduet, sicut dici iolet quod causa efficiens de se inditiarens ad
plures effectus producendos , hac nunc aciἰone determinatur ad hunc est cetum : iam lic est, quod haec materialis S receptiua causalitas ex parie materia: le tenet, & eis aliquid materiae.
quamvis non sit ipla marcita : ergo bene in telligi ir
137쪽
rha - Liber L de Ente creato. telligitur quod sit materia, siue materialis sub. stantia de se & secundum rationem specifica in
indifferens & communis , non autem ex ratione indiuiduali, absque eo quod indiuiduari debeat per aliquid sibi extraneum, siue absque eo quod intelligendum. sit aliquid superadditum, quod sit eκtraneae rationis , nec se teneat ex parte materiae . .
Hic obiici solet dissicultas illa grauissima de
indiuiduatione animae rationalis . quae cum habeat esse eleuatum supra materiam, non
videtur indiuiduati posse ex materia ; sed hane relinquimus soluendam in sequenti quassione, ubi probabimus esse Angelos immultiplicabiles intra eandem speciem , bene tamen antis mas rationales. Vnum tantum hic notandum velim , non esse scilicet in conueniens , Unam& eandem materiam indiuiduare plures formas . tum quia bene potest , imo petit principium , quod est in aliquo genere unicum existens extendi ad plura , sicut causa efficiens unica existens plures habet: effectus Acactiones 3 tum quia ut dictum fuit supra cum non indiuiduetur nec consequenter indiuiduet materia , nisi mediante causalitate sua recepi tua , & sustentativa ac unione , & haec causa litas & haec unio multiplicentur cum multiplicitate formarum , consequenter fit quod possit materia una plures recipere de indiuiduare formas
Luanam fuerit mens D. Noma circa via satam disicultatem.
Respondeo praefatam nostram eonclusionem esse omnino consonam menti di doctrinae sancti Doctoris , necnon & pluribus ex famosioribus Thomistis. Pro quo placet Μagistri Alphonsi
138쪽
Alphonsi de Luna Salmanticensis , unius ex nostris sententiam de verbo ad verbum hic apponere , quia codex non Deile habetur prae manibus. Iste ergo in additionibus ad a.
partem Magistri Modina in annotationibuε-- per aeuastionem a. in obseruatione pra ambulώ,
Ex hoc autem infero contra vulgarem sententiam , quod indiuidualitas est modus substantialis, qui ad genus substantiae reducitur: quod quidem colligo ex D. Thoma I. p. quae p. Z 9.art. I. Vbi tenet quod substantia per seipsam indiuiduatur ad differentiam accidentium quae indiuiduantur per substantiam: non ergo indiuiduatur substantia per quantitatem nec Per accidentia quantitati superuenientia , nisi ad summum quoad nos & quoad sensum. Sed
neque etiam indiuiduatur per ordinem pro- imum ad Quantitatem , quia ordo iste ac- 'cidentarius est : sed est indiuiduatio substantialis conueniens substantiae per seipsam . ut docet D. Thomas , quod etiam euidenti ratione probatur , quia έcilicet indiuiduum substantiale formaliter est de genere substantiae 3 imo non datur proprie indiuiduum nisi in substantiis , ut habet ibi D.
Thomas ergo modus constituens individuum non erit accidens nec accidentalis ordo , sederit substantialis & ad genus substantiae redu
Potest hoc confirmari ex eo quod prius intelligitur natura ut haec & quatenus singulaxis , quam intelligatur sub accidentibus & ut recipiens illa : ergo indiuidualitas non est aliquid accidentale , sed modus substantia-
Iis. Probatur autem sic antecede aS : quia prius intelligimus hane materiam sub ista νPOrma , & e contra , formam istam actuare
hanc materiam , quam quod intelligamus illam subesse accidentibus : ergo prius intelligitur ut haec de in ratione sui gularis substantiali serapis. Tom. III. E ter,
139쪽
rix Liber I. de Eute creato. ter, quam quod respiciat accidentia. Probatuν consequentia ; quia per hoc quod materia est 1ub iit a forma, & forma respicit' hanc materiam , iam utraque intelligitur singularis 3e
determina ta ; tum similiter natura .ex materia de forma consurgens ex illa singulari coniunctione etiam est haec ec singularis et ergo,
Verum tamen est, quod indiuidualitas eo m-pletur in ordine ad quantitatem vel in ipsa quantitate , licet hoc complementum sit lo- Ium accidentale, & superadditum ad maiorem rei perfectionem. Et ita intelligit D. Thomas, cum dicit quantitatem aut materiam signatam quantitate esse principium indiuiduationis r1ibi enim loquitur non de completiuo quo constituitur indiuiduatio substantialis quae ad quantitatem de ad complementum istud sup- Ponitur, 1ed de completiuo loquitur prout complente indiuiduationem per explicationem illius, illam scilicet manifestando quantum ad sensum. unde verum est quod materia signata de quasi sigillata quantitate ex .plicat de manifestat singularitatem naturae ; ante tamen ratione, quam signetur materia quantitate habet ordinem proximum ad talem designationem , Ec antequam illi conueniat iste ordo proximus ad accidentia, quae sunt quasi sigillum naturae , habet substantialem modum singularitatis , ex quo quidem sibi vendicat
talem accidentarium ordinem , 8c determinata accidentia. Relinquitur ergo, quod ratio indiuidui sit substantialis, Ac eius 1ingularitas degenere substantiae, praeueniens de te quidquid
est accidentale , de eonueniens naturae immediate post praedicata essentialia, dcc. Haec grauissimus ille Thom ista , quibus existentibus veris & legaliter adductis , videat quisque an haec nostra sententia iudicanda sit aliena a sensu vel D. Thoma: vel Thomistarum ; Μaxime cum Jc eidem subscribat Flandria in lib. I.
140쪽
ς mast. qualiter intiuid. accid. ct c. I 13 Iib. 7. Metaphysica , quas. 22. per multos
articulos 3 in quibus ait quantitatem ad indiuiduationem substantiae solum concurrere ut complementum secundarium & quoad nos . sensibile. Item hoe idem docet Arauio toms
secundo, Metaph. lib. s. qua l. a. ubi fol. 2 67. dicit ad finem primae columnae , dari posse diuinitus individuum substantiae sine quantitate 3 Et iam supra dixerat non dari in materia ordinem qui primario respiciat quantitatem , sed solum secundario 3 Quod haud dudie dicere non posset , si sentiret, indiuiduati substantiam per ordinem ad quantitatem , siue ab alio quam a seipsa de ab intraneis.
An is qualiter indiuiduentur aecidentia ex subiecto.
REspondeo r. quod ita ad minus pendent
accidentia in sui indiuiduatione a lubLiccto , ut cadem numero accidentia migrare non possint naturaliter de subiecto uno aliud, quidquid in contrarium dicant aliqui moderni, qui volunt quod multa accidentia sint eadem secundum numerum in genito dein corrupto , esto recipiantur in toto composito. Fundatur autem haec nostra resolutoria retaponsio , ic fulcitur tum avilioritate, tum ratione et authoritate quidem , quae & magni
est ponderis . vi pote D. Augustini totius bonae doctrinae magni parentis , dc praeterea est expressissima : sic enim discurrit D. Au- . F a gusti