Cursus philosophicus Thomisticus. Vbi conclusiones singulae ex principiis tribus expositis ... authore p. f. Alexandro Piny ordinis ff. Prædicatorum ... Tomus primus quintus

발행: 1670년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

taei 14 Li ν I. δε ense creato. gustinus lib. s. contra Iulianum , cap. I . qui nolebat, transire peccatum originale alposteros , eo quod habebat ex dialectica accidentia non migrare de subiecto uno ad aliud et sic inquam contra hunc haereticum

loquitur Augustinus : sed magnum aliquid te dialectica docuit , rem qua in subiecto

est sine illa re esse non posse , in qua subiecta est ,3 9 iueo putas malum , 'ue est in parente ut in subiecto , alii reiidelit proli ad quam non peruenit nota

posse reatum transmittere & intra neque sane tibi dialectica ilia mentitur, Ied tu non intelitu ; verum enim ea

quod ibi aduertisti . ea quε in subiecto sunt , sicut sunt qualitates , sine sis' iecto in quo sunt nusquam esse , sicut

est in subiecto corpore color aut formμ : seu afficiendo transeunt non migrando. Quemadmodum Ethiopes, quia nuri sunt nigros gignunt. Non tamen in filios parentes colorem suum velut tunicam transferunt , sed sui corporis qualit te corpi quod de illis propagatur afficiunt : & infra sic is vitia , quamvis snt in subiecto ex parentibus in filios , non quasi transimigratione de suo stibiecto in subiectum alterum quod feri non posse cathegoria illae quas legisti τε risi esendunt assectione o, contraditione

fertranserint. Haec ibi Augui inus ; qui hus in confirmationem SI pro ratione addo quod , de dictum illud toties repetitum accidentis esse est ine Te nihil aliud significat quam naturalem eius dependentiam ab illo subiecto in quo semel recipitur ; & quod uni subiecto determinato conueniunt & conuenire debent determinata accidentia ; adeoque nec diua

gari d bent de uno in aliud ; Et quod formae illae substanti alcs quae dependet amateria

142쪽

Hateria de ex materia educuntur non transeunt nec migrant de uno subiecto in aliud : ergo multo minus accidentia , quaesiam dependent de educuntur ex isto subiniecto possunt naturaliter illud amittere deIeeipi in alio , atque ita ad minus in sui indiuiduatione a subiecto pendent , ut non possint eadem numero migrare naturaliter de uno numero subiecto in

aliud. .

Respondeo Heundo , indiuiduari accidentia ex ordine ad subiectum , adeoque determinata esse & indiuidualiter talia fer hoc quod dicunt ordinem ad determinatum subiectum : etenim quod probatur indiuiduari ex ordine ab subiectum ex eo' etiam capite, ex quo videtur id negandum, haud dubie ita de taliter an diuiduatur , atqui probatur indiuiduari accidens ex ordine ad subiectum , ea eo etiam capite, ex quo id negant de negare solent aduersari j et ergo ita de facto tenendum est. Probatur . minor r ideo negant moderni illi , qui nobis in hoc , de in pluribus alijs aduersantur , ideo , inquam , negant indiuidua-xi accidens ex ordine ad subiectum , quia, inquiunt , unumquodque indiuiduari debet ex propria entitate 3 sed hoc ipso quod indiuiduatur accidens ex Propria entitate, in vividuatur hoc ipso ex ordine ad subiectum , cum ipsa accidentis entitas sit ordo ad subiectum , ut pote essentialiter ec' transcendentaliter relativa ad subiectum rergo ex eo capite ex quo negandum videtur , indiuiduari accidens ex tali ordine , ex hoc eodem capite id e Meacitet Petobatur. Vt autem magis explieetur haesi

ratio , quae Heo iudicio ) emeaeissima

est dc multum urgens , . inquiro ab aduex

sarijs num hoc ipso quod accidens est re-

143쪽

116 Liber I de ente creato,

latiuum transcendentale respiciens subiectum , debeat similiter de eius indiuiduatio esse transcendentaliter relatiua , nisi velint quod sit individuum ita relatiuum,& indiuiduatio omnino absoluta , ' quod implicat in terminis r atqui accidens , quod cumque illud sit, est relativum transcendentale , ut pote quod est essentialiter entisens , pro quo videantur quae dicta sunt in tomo secundo Logicae de relativis transcendentalibus in libro pra dicamento Ium : ergo Ec indiuiduatio accidentis debet esse transcendentaliter relativa 3 sed extremum illud ad quod est ita transcendentaliter relatiua , non aliud esse po test quam eius .mbiectum , cui inhaeret , aut petit inhaerere t ergo in indiuiduatione accidentium importatur ordo ad subiectum : sed subiectum illud ad quod talis importatur ordo non potest supponero pro sublato in communi vel indeterminato , cum hoc concurrere non ponsit ad indiuiduationem , ut per se patet: ergo debet accidena ex ordine ad determinatum subicctum indiuiduari.

Resspondeo tertio , quod quamuis ita indiuiduemur accidentia ex ordine ad determinatum subiectum ; non propterea exin de sequitur quod nec diuinitiis possint duo numero accidentia esse p.osse in eodem numero 1 ubiecto. Est autem haec responso contra plures ex n. stris , quos pluVries audiui in disputationibus , & contra aliquos alios scriptores Τhomistas , qui nimis extendere solent doctrinam sanctissimi

praeceptoris D. Thomae , & in ordine ad potentiam dei absolutam multum facile, di multoties multum sine fundamento

loqui solent 3 Vnde & inferre solent ex doctrina in praecedenti responsione at

144쪽

Quas. qualiter indiuid accid.cte. I et

allata . non posse duo accidentia solo numeri, distincta poni etiam diuinitus in eodem numero subieclo. Probatur autem praefata mea re ponsio sic : manente eadem causa , idem sum.

Per manere debet effectus ; sed dato quod ponat Deus de potentia sua abloluta albedine in parietis B , in pariete Α , iam lupposito albo,

adhuc manet causa distinctionis numericae utriusque albedinis r ergo non implicat, ponere Deum duo accidentia solo numero distincta in eodem numero subiecto. Probatur Minur, ordo ad parietem B , tanquam ad conna

turale subiectum est causa indiuiduationis, subindeque & distinctionis numericae ipsius albedinis ; sicut ordo ad parietem Α, tanquam ad eonnaturale subiectum est causa dc ratio indiuiduationis & distinctionis numericae Flu dem albedinis 3 atqui dato quod ponat Deus de potentia sua absoluta albedinem parietis B,

in pariete A , adhuc manet in ea ordo ad parietem B, tanquam ad con naturale lubiectum tergo & adhuc manet ratio & causa dillinctionis, numericae utriusque albedinis. Probatur

sinor, quod comitatur inseparabiliter albedinem manentem diuinitus separatam ab omni

subiecto, illam haud dubie comitati debet in quocumque repositam subiecto : sed separans Deus albedinem vel aliquod aliud separabile accidens ab omni subiecto , illud tune adhue

retinet ordinem ad suurn con naturale subiectum , a quo separat uan esse miraculum est: ergo & adhuc praefatum ordinem retinere debet, in quocumque reponatur lubiecto : ergo& adhuc retinet causam numericae distinctionis ab alio accidente , licet in eius reponatur

subiecto : ergo & possunt diuinitus duo acci-d cntia solo numero distincta in eodem numero subiecto reperiri diuinitus. Dices contra primum responsum , magis pendet materia substantialis a forma substantiali, quam accidens a subiecto ; cum in do-F ct tin a

145쪽

ctrina Thomistarum existere nequeat etiam diuinitus sine forma , cum tamen diuinitus esse possit accidens absque subiecto: sed potest una materia naturaliter esse modo sub una forma , modo sub alia , ut patet : ergo idem similiter dicendum de accidente respectu subiectorum.

Respondeo distinguendo maiorem e magis pendet materia a forma substantiali, quam accidens a subiecto , loquendo quantum ad speciem Concedo loquendo quantum ad hoc vel illud individuum formae vel subiecti, Ne- νg. , quod magis pendeat ab hac determinata forma quam accidens ab hoe determinato subiecto x quin imo ipsa forma ab ipsa pendet materia , ut probauimus supra. Neque inconuenit quod aliquid magis pendeat ab aliquo quantum ad speciem, bc minus pendeat quan tum ad esse indiuiduale N in indiuiduo : sunt enim distinctae leges etiam in una eademque enμtate de potentia specifica, & numerica siue indiuiduali, ut patet in exemplis sequentibus multae namque sunt qualitates quae specificam tur as obiectis magis ementialiter, bc quae magis formaliter respiciunt obiectum quam causam effectivam &nihilominus possunt exi stere nudio existente obiecto, nec tamen eXi stere possunt nulla existente causa effectiva,

nam ad minus debet prima eausa existere : si es militer actiones non minus specificantur ab obiectis quam a prinei piis , di tamen solent

existere naturaliter nullo.existente obiecto specificante , licet nequeant etiam diuinitus existere absque unico a quo egrediuntur Principio. Non ergo multum urget adducta Paritas , quam etiam retorqueo altera paritate multo urgentiori, quaeque magis est apta ad Iem praesentem , dicendo scilicet, quod non potest naturaliter forma substantialis transire dc migrate de materia in materiam : Ergo mul- to

146쪽

to in inius potest naturaliter migrare accidens

de subiecto in subiectum. Dices secundo, contra secundum responsum, quod est principale in praesenti calu , di principaliter resolutorium. Ideo indiuidua lur accidens per o Idinem ad subiectum, quia est el- sentialiter & transcendent aliter ad illud rela. ituum : sed non probat haec ratio quod debeat PIOpterea per ordinem ad subiectum indiuiduari : ergo non indiuiduatur accidens per Iam lem ordinem. Probatur uinor, virtus intellectiva & volitiva non minus relativae sunt ad obiecta puta ad verum Sc bonum , quam ad subiectum e sed non propterea indiuiduantur per ordinem ad obiecta : ergo quod sit acciden S trant cendent aliter relatiuum ad subiectun , non propterea probat, quod debeat per ordine in ad illud indiuiduari. Probattir Minor, qua una dc eadem indiuiduatione indiuidua natur, non possunt alia indiuidualiter distingue Te nec consequenter indiuidua re ; sed obiecta virtutis intellectivae & volitiuae , pula verum& bonum una & eadem indiuiduaticine indiuiduantur , cum sint enti adiue Sc realiter unum & idem : ergo non possunt virtutem intellectivam dc volitivam indiuidualiter distinguere , ut de tacto distinguuntur , nec conseque inter eas indiuiduare. Rc pondeo negando minorem, cuius falsitas abunde patet ex dictis , & ulteritis ostendi potest ex ratione , qua utitur D. Thomas : si nam. que substantia quia habet esse ad se, 6c non ad x aliud, neque constituitur in suo esse per ordinem ad aliquod accidens , fir quod eius viaitas , eiusque indiuiduatio sumi nequeat ex ordin ad accidens , numquid e contra philosophandum est de accidente, ti dicendum quod cum habeat esse in ordine ad istiud, debe L consequenter di eius unitas, eiusque indiuiduatio sumi ex ordine ad aliud. Vnde ad probatios nupssio maior cui sic : virtus intellectivat

147쪽

i Io Liber I. de Ente meato.& volitiva non minus relativae sunt ad obiecta quam ad subiecta , loquendo de virtute intela lectiva de volii tua ut specificandis, seu specificabilibus , Concedo ; loquendo de illis ut indiuiduandis , Nego; dc concessa minori nego consequentiam Pro quo dico quod cum-vnitas indiuidualis sit veluti materialis compara istiue ad specificam quae est formalis ; conse inquenter fit non ex quocumque ordine ad aliud debere vel posse accidens unitatem accipere indiuidualem , sed solum ex ordine ad aliud, quod habet se ut materialis causa : unde cum praefatae virtutes subiecta respiciant ut causam materialem, sua vero Iespiciant obiecta, ut causam formalem de specificantem, ideo fit, quod quamvis de ad obiectum de ad subiectum sint Iclativae, ab isto tamen, dc non ab illo debeant unitatem accipere indiuidual m. Dices tertio , contra tertiam responsionem : ideo pontini duo accidentia distincta solo numero esse diuinitiis in eodem numero subiecto, quia potest Deus albedinem pamrietis B , re honere in pariete C, similiter albo, retenta eadem num crica unitate ; sed hoc est impossibile ue ergo Et illud. Probatur Alinor, in tantuin Ietinetur in praefato casu eadem numerica unitas in quantum manet semper hac albedo: scd si reponatur in alio numero subiecto , non amplius manet haec albedo rergo i inpossibile est quod reponatur albedo parietis A , in alio pariete albo retenta eademma metica unitate. Probatuν Minor , albedo

dicitur de est hac, per hoc Zc hoc ipso quod est huius subiecti ; sed in praefato casu non est amplius a bedo huius subiecit, puta parte is Α, sed alterius piata parietis B , in quo est : ergo si

repona hur in alio subiecto non amplius manet haec albedo. Respondeo negando minorem primi dc secundi argumenti ad vertium autem distinguo

maloiem; albedo dicitur di cst hac , per hoc ..

148쪽

Quas. qualiter indiuid. a ceu op. I 3 r

& hoe iplo quod est huius lubiecti per coir-

naturalem illius exigentiam . Concedo ; per hoc quod cit huius subiecti quomodocumque , siue per manu tenentiam diuinam , Ne go ; dc sub eadem distinctione minoris nego conseque imam. Non ergo dicitur dc coniti- Nota. tuitur accidens hoc, in quantum ly hoc viri tatem exprimit dc importat indiuidualem , peres Te huius subiecti quomodocumque , sed peresse huius subiecti quod con naturaliter exigit, cuius quidem ratio est & afferti potest duplex. Primo quia in tantum accidens e it hoc numerice , in quantum est determinatum , determinate tale , quam quidem det ei minationem non habet, nisi ex subiecto , ex quo con naturaliter dimanat ; cum illam habeat ex vi huius principii siue axiomatis , puta quod ex determinato subiecto , siue ex determinata natura Criuntur determinata accidentia. Secundo hoc idem ostenditur ex eo quod illud, quod accidens constituit hoc, debet in omni priori ei competere de conuenire, alias in aliouo priori cst et hoc accidens sine eo quo ii esse huiuμ constitueretur ; iam sic est, quod cxigentia connaturalis subiecti coJa- uenit accidenti in omni priori , non autem inhaerentia vel ordo ad aliquod aliud subac.ctum ; cum id quod con naturaliter & ex intraneis competit , prius semper intelligatur conuenire , quam id quod ab extrinseco con uenit : non ergo dicitur vel constituitur accidens hoc numerice ceri sie huius subiecti quomodocumque , sed per esse huius subiecti quod con naturaliter xigit ; unde cum in praefato casu haberet semper albido . quod es Iet

albedo parietis A . per connaturalem exigentiam , quantumvis esset in pariete B , per mi Iaculum , consequenter fit quod adhuc in praefato casu retineret unitatem suam numericam , ac proinde dc od possit cuin alia a I-bedinc tantum distincta in co-

149쪽

dem numero subiecto diuinitiis reperiri. Quia vero sunt Thomistae quam plures, qui aegre nec tam facile huic acquiescunt, hiacet hoc idem confirmare unico syllogismo, sed cuius maior dc minor communiter recipitur apud Thomittas : argumentor ergo sic. In eodem corpore Christi Domini in Eucharistia sunt multae reales praesentiae ad multas speetes Sacramentales et sed praesentiae illae plures solo numero distinguuntur , sicut species ipsae Panis solo numero distinguuntur in diuersis Hostiis : ergo plura accidentia solo distincta numero possunt diuinitus in eodem numero sub tecto reperiri , ratione scilicet solius seruati I ordinis ad plura.

e Ente creato spiritualiosiue An- .gelico secundum sub antiam.

. Drum uasura Angelisa multiplicari possiι- in plura indiuidua intra eandem 1leciem.

PSamittendum primo , . ens ereatum spi M.., tuale diuidi in completum & incompletum: incompletum illud dicitur , quod ex natura sua est pars totius constitutiva , ut anima rationalis 3 completum vero h contra. Hic au'tem agitur. dς ente. incorppreo . substantiali completo , seu de substantiis immateriai,-bus 3 cuiusmodi ab antiquis vocantur intel

ligem .3 34M substantis separat i no . vero

150쪽

vulgo appellamus Angelos id est nuncios deministros Dei , quibus varia imponit munera ad procurandum bonum uniuersi 3 Angelus namque est potius nomen ossici j quam natu Iae . Esse autem possibiles huiusmodi subflantias spirituales separatas, sine Angelos ex eo Cui denter colligitur , quod creata ellentia quo concipitur magis simplex , eo etiam magis est Deo similis , qui simplicissimus est , magis quo imitatur eius perfectionem: ergo rationcm ha bet magis oppositam nihilo ; Ergo dc minus impossibilis est , quam quae inuoluit composi

tionem. Imo cum nec ellaria sit consequentia ab actu ad potentiam, certum est possibiles esse Angelos, cum certum sit eos actu existere. Probatur namque existentia huiusmodi substantiarum spiritualium ab expetientia, petita scili-Cet e X energumenis. Nam ad sensum patet, ea Praestare quae vires humanas penitus excedunt: nempe ignota lingua loqui, cuius omnino imperiti sint illi homines arrepti iij. Item qua procul distant di tenentur occulta , ea patefaccre . Tum robur exercere supra aetatem, di praeter aliorum hominum consuetudinem ; ut alia id genus Praetermittam quae viribus humanis fieri nullo modo possunt. Nec meri O illa Ie- funderentur certos in morbos : Qua enim vi Orbi Panderentur occulta aut intelligerentur Peregrina idiomata 3 1tem neque ut dixere ali , , Possunt haec referri ad separatas animas , quae dicantur tunc subire in hominum eiusmodi corpora e Cum animae illae in statu separationis non sint virtutis praestantioris quam ubi corpo-xa informant, nec plura possint in alieno corpo Fe quam in proprio. Demum nec effectus illi praeternaturales Deo ut caulae particulari at- et Iibuendi sunt , ut volunt aliqui 3 cum saepe mentiantur & blasphemente nerguntani ἱ quta. in Deum cadere non possunt.

Esse autem huiusmodi Angelos de facto im--ἔctiales di incolporeos, ita fert modo com

SEARCH

MENU NAVIGATION