장음표시 사용
161쪽
sue corporum multiplicari debeant & ipse animae, atque numerice distingui. Vnde dicendum restat quoad indiuiduationem animae huimanae , ipsam indiuiduari ex seipsa , sed ut
connexa cum materia, id est ut terminante habitudinem de ordinem materiae ad ipsam, non vero ex ordine vel habitudine, vel dependentia a materia , neque eX , causalitate materiae quam materia exerceat circa animam. Ex quo
ulterius infero ego , quod aliud est dicere ordinem , habitudinem , & dependentiam ; Maliud dicere connexionem ; unde Ac soleo dicere , causam reduplicatiue ut causam non dicere ordinem neque habitudinem , neque dependentiam ab effectu, ut posteriori re duplicatiue ut tali, sed solum connexionem. Vrgebis r anima rationalis intelligitur singulatis de indiuidua , etiam priusquam intelligatur connexa cum materia: ergo ruit tota notira
doctrina. Probatur antecedens: in tantum ani ma intelligitur connecti eum materia, inquantum intelligitur potens uniri materiae , dc potens materiam actuare : sed intelligitur anima singularis de indiuidua, priusquam intelligatur ut potens uniri materiae: ergo prius intelligitur singularis de indiuidua , quam intelIigatur connexa cum materia. Trobatur Minor : pri unquam intelligatur anima potens uniri, intelligitur potens creari, dc potens existere ; sed singularia sunt, quae possunt creari Ec possunt existere r ergo prius intelligitur anima singularis. quam intelligatur potens uniri. Minor est eu dens. Probatur Maior: eumdem seruant ordinem potentiae inter se , quem seruant earum actus inter seipsos: atqui prius intelligitur in anima existentia dc terminatio creationis, quam unio : ergo de prius intelligitur in eadem ani ma potentia correspondens existentiae dc creationi, sine potens existere & potens creari, qua potentia correspodens unioni, siue potes uniri.
Resb. negand* antecedens . cum enim singa V Iaritas,
162쪽
Iaritas , seu indiuiduatio animae rationalis, non sit singularitas Sc indiuiduatio ut culcique.
sed singularitas de indiuiduatio quae sit intra eandem speciem multiplicabilis , propterea
fit, quod cum sine connexione cum materia haberi nequeat talis indiuiduatio, ut fuse supra ostendimus , nec etia in intelligi possit in anima huiuimodi singularitas de indiuiduatio, priusquam intelligatur in ea conne Xio cum
materia. Vnde ad probationem nego minorem. Ad tertium vero nego maiorem, cuius
quidem falsitatis ratio est , quia non potest anima in te Iligi potens creari , vel poten S existere, nisi ad modum actus corporis phy iici organici ; cum sit hoc de eius definitione , siue nisi ut Iubstantia in completa Sc partialis, cum per hoc essentialiter dili inguatur ab Angeloqui est substantia de forma completa , iub- indeque dc sit hoc ei essenti 'le et Iam sic est quod anima hoc ipso quod intelligitur ut actiis corporis , dc ut substantia in completa de partialis , hoc ipso intelligitur ut materiae uni bilis , ut per se patet ; ergo in eo priori
quo ante actualem unionem intcIi igitur anima singularis , quia in teii igitur Potens creari ec potens existere, intelligitur etiam in eo priori uni bilis seu potens Uniri. Unde ad ultimum respondeo , dictum it Iud , quod 1 cilicet eundem seruant potentiae ordinem inter se , quem seruant inter se coram actus , verificari quidem , quando terminus unius potentiae non explicat , quo intelligatur de exprimatur potentia allera ; & ita
sicut prior est intellectio quam volitio , ita dc prior est potentia intellectiva qua in volitiua , quia ly poteris intest eore , non explicatre duplicatiue ut tale, ex quo intelligatur dccκ primatur ly posse melle : at in praesenti non
ita accidit, siquidem loquendo , ut loquimur, de anima , terminus potentiae ad creari lc adcxistere , talis est naturae , ut simul explicet, Metβρh. Toni. III. G ec
163쪽
ex quo intelligatur potentia ad actum alterum , seu ad uniri ; cum terminus ille ex proprio dc definitiuo conceptu explicet actum corporis physici organici , dc dicat explicite esse sub1tantiam in completam Zc partialem, quo quidem dc in quo conceptu exprimitur de intelligitur uni bilitas, seu potentia ad uniri rergo hoc non obstante communi dicto, adhue verificatur de anima rationali , non prius intelligi potentem creari aut exiliere, nec consequenter singularem . quam intelligatur potensu uiri de conlequenter ut habentem connexionem cum materia.
Obiicies sectinaeo, si esset Angelus immultiplicabilis intra eandem speciem , idem simi- Iiter dicendum esset de ente materiali, verbi gratia de homine e sed saltum est consequens : ergo Zc antecedens. probatur sequel maioris , ideo dicitur Angeius immultiplicabilis intra eandem speciem , quia per idem mei est Angelus bc hie Angelus ; sed etiam homo verbi gratia per idem mei est homo de hic homo et ergo si esset Angelus intra Candem speciem immultiplicabilis , idem dicendum foret de homine. Maior constat ex dictis supra in tertia probatione. Probatur Minor , homo per idem est homo dc hic homo, si idem quod est hie homo sit homo et sed idem quod est hic homo est homo ; alias non esset vera haec propositio , in qua praefata importatur identitas; Hic homo est homo, ergo de homo per idem mei est homo de hic homo. Respondeo negando sequelam maioris r adprobationem vero concessa maiori, puta quod quia Angelus per idem est Angelus 8c hie Angeius, sit immultiplicabilis intra eandem speciem . ob rationem supra in tertia probatione expositam , nego minorem , puta quod etiam homo pet idem sit homo dc hic homo. Cuius ratio est, quia eum homo ad differentiam Angeli compositus sit in ratione naturae,
164쪽
fieri potest, quod in constitutione illius sub
Tatione naturae , unum ex componentibus se
habeat primo , principaliter , dc radicaliter, dce contra in constitutione. illius sub ratione huius naturae , seu huius hominis se habeat minus principaliter : Ets de facto ita contin- git ; nam in constitutione hominis sub ratio ne hominis concurrit primo & principaliter forma , adeo ut verum sit dicere quod habeatur osse hominis per animam , siue ex anima , licet non nisi cum materia ; & e contra in constitutione huius hominis concurrit primo & principaliter ipsa materia , quamvis non nisi cum forma seu in quantum determinat formam , ut dictu in fuit in quaestione praecedenti ; cumque non currat nec currere possit
haec ratio in Angelo, utpote qui incompositus est sub ratione naturae , dc huius naturae, adeoque nec habens aliud quod principaliter illum constituat in ratione naturae , 3c aliud quod principaliter constituat in ratione huius naturae , consequenter sit quod quamvis immultiplicabilis sit Angelus intra eandem
speciem , eo quod per idem sit Angelus Sc hic
Angelus, non Propterea idem sit dic*nduin de homine. vel altero ente compo O dc materiali ; neque urget quod additur in tertio argumento , puta quod idem quod est hic ho1no est etiam homo ; hoc enim non impedit quo minus Unum ex componentibus possit se habere primo dc principaliter in constituendo hominem sub ratione hominis , dc e contra aliud componens se hab at principaliter in eundem constituendo lub ratione huius
hominis 3 adeoque quod idem siit homo dc hic homo , non propterea facit , quod per idem radicate Sc principale principium constituatur dc homo de hic homo , ut fit in Angelo , in quo scilicet propter simplicitatem non est aliud de aliud assignabile prin
165쪽
1 g Liber I. de Ente creato. et pium , sub ratione Angeli Ac huius Αngeli. Instabis r ideo ergo non est homo per idem. in et principium Brino ino Ac hic homo , quia primo de principaliter est homo per formam. ec principaliter ac radi ealiter est per materiam hic homo : led hoe nihil facit, aut certe nihil videtur facere pro multiplieabilitate hominis intra eandem speciem : ergo neque facit ad im- multiplicabilitatem Angeli , quod per idem prorsus principium sit de Angelus oc hic Angelus.
Respondeo negando minorem et quod enim homo sit pricipaliter homo per formam , dc principaliter hic homo per materiam , inde fit quod differens homo ab alio homine eer hoc quod est hic homo , non differat Iunc per principium , cuius sit proprium dare de tribuere ellis specificum, nec coniequenter per principium specificε distinctiuum , 5c sic exis inde sequitur quod possit unus homo differre Eb alio homine , absque eo quod specifice distinguatur , atque ita infertur inde distinctio de multiplicabilitas intra eandem speciem. Neque urget quod addunt aliqui, quod etiam materia spectat ad naturam specificam hominis , cum homo essentialiter constet ex materia 3c forma ; ex quo ulterius inferunt, quod adhuc tu praefata doctrina differens homo rario ne materiae, differret, hae non obstante,
specifice , cum differret per aliquid speciei. Non inquam hoc urget, siquidem ex eo quod homo primo de principaliter constituitur homo siue specifice per formam dc minu S principaliter fer materiam P inde fit quod sit quidem materia aliquid speciei, sed per modum
partis determinabilis , non autem per modum partis determinatiuae specifice, nec consequenter specifice distinctiuae. Obiicies tertio , si Angelus quia materiac carens
166쪽
liust. VI. utrum Angelus post, cte. 14s
tatens esset intra eandem speciem immulti plicabilis , omne quod materia careret, effatetiam similiter immultiplicabile : sed hoc reperitur fallum : ergo & illud. Probatur Minor, accidentia spiritualia non minus materia carent quam Angelus: sed talia accidentia intra eandem speciem haud dubie multiplicantur ;statia enim Petri non est specie diuersa a gratia paula: ergo vera minor. Re pondeo negando minorem o ad cuius probationem nego maiorem ; cuius ratio est,
quia quamvis accidentia spiritualia materi Icareant quantitatiua , non tamcn materia carent indiuiduante , siue quamvis materia ca Ieant, non tamen carent subiecto in hoc gerente vices materiae '. si quidem per hoc quod' accidens unum spirituale est huius subiecti& in hoe subiecto , & aliud in altero , liabetur inde sufficiens principii- eorundem multiplicabilitatis , subinde quo & multiplicabilitatis intra eandem speciem , cum habeatur
tunc principium distinctionis ec multiplicitatis , non e X quid ditate specifica , sed ex aliquo extraneo huic quid ditati , scilicet ex suboiccto : cum autem non habeat haec ratio locum in Angelo , quin imo in eo currat OpPO- si a ratio , consequenter fit , quod quam vi dicatur Angelus', quia materia caret intIaeandem speciem immultiplicabilis, non tamen idem sequitur dicendum de accidente
spirituali. Insabu : ex multiplicitate subiecti non pe-
titur multiplicitas accidentis spiritualis : Ergo nulla solutio. Frobattir antecedens , pari morio philosophandum est quantum ad hoc de accidentibus spiritualibus ; & de accidentibias modum habentibus accidentis spiritualis :1Cci accidentia modum habentia accidentis spiritualis non hauriunt suam multiplicitatem e X multiplicitate subiecti : Ergo nequca CCicientia vere α re ipsa spiritualia. Probatur
167쪽
Minor , praesentiae sacramentales corporis Christi sunt accidentia modum habentia acis ei dentis spiritualis , eum sint modo inextenso di indivisibili , sintque totae in toto te totae in qualibet parte Hostiae 3 sed praesentiae illae sunt plures absque multiplieitate subiecti;eum, eorpus Christi Domini , quod est subiectum ,
unicum semper maneat: ergo accidentia mO-
dum habentia aceidentis spiritualis non hauriunt suam multiplicitatem ex multiplicitate subiecti. spondeo negando antecedens. Ad proba-
. tionem vero nego minorem. Ad tertium autem , in quo sita est vis argumenti distinguo minorem : sed praesentiae illae sunt plures absque multiplicitate subiecti, sumpto ου subiecto cum omni proprietate , seu pro subiecto inhaerentiae, Concedo e sumpto ly subiecto paulo latius , seu pro subiecto denominatiorinis , dc in quo quasi inhaerent Nego , quod absque multiplicitate talis. subiecti multipli-Nota. centur praesentiae. Pro quo notandum est
quod cum praesentia hoe habeat prae caeteris peculiare , quod reddat id euius est praesentia praesentialiter exi stens in hoc, vel huic, ita, ut praesentia sit quidem illius , sed tamen sit praesentia in hoc, vel huic , eonsequenter fit quod cum d in hoc, vel huic fini particulae denotantes subiectum , siue ponentes denominatiue saltem rationem subiecti in eo supra quod cadunt, inde inquam fit quod praesentia praeter subiectum illud cuius est per realem inhaerentiam, aliud praeterea subiectum afferat quod sit saltem denominatiue tale , & est illud eui, aut in quo est praesentia ; iam ergo dico multiplicitatem illam praesentiarum Sacramentalium corporis Christi Domini non
peti quidem ex multi pii eitate subiecti, quod
tale dicitur per veram & realem alterius in eo inhaerentiam ; hoe enim ut bene dicit arguens
est in hoc casu unicum, scilicet corpus D. mini r
168쪽
mim : non tamen propterea sequitur quod multiplieentur tales accidentales praetentiae, ab Aue omni multiplicitate subiecti, quomodocumque subiecti , cum non multiplicentur nisi ad multiplicitatem specierum Sacramentalium , & huiusmodi species habeant subiecti, sintque subiectum denominatiue , cum snt id in qtio , siue cui sunt praefatae praese iiα , & ly in qμo , & eui ponant, denominavitiue saltem, trationem subiecti in eo quod afficiunt de supra quod cadunt.
Luanam fuerit mens D. Thoma circa pra. sentem disscultatem.
Re pondeo D. Thomam perpetuum esse in docendo immultiplicabilitatem Angelorum intra eandem speciem quod quidem imprimis colligo ex his quae habet z. contra Ient.
cap. s 3. ubi sic discurrit : aeuacumque sunt idem sperie, disserentia autem numero, ilia materiam habent di erentia enim qua ex forma procedit, inducit diuersitatem speeiei qua autem ex materia , inusicit diuersitatam secundum numerum ; 'bstantia autem se arata non habent omnino materiam, neque qum sit pars earum, neque cui uniantur ut forma r
impossibile ergo est quod sint plures unius spe
Secundo hoc idem colligo ex his quae habet in 1. pari. quεμ 7 6.art. 2. ubi sic habet: Ad primum dicendum, quod licet resiecflua non habeat materiam ex qua sit, sicut nec Angeli, tamen est forma materia alι- cuius . quod Angelo non conuenit ; tueoJecundum diuisionem materia sunt multa anima. unius species; multi autem Angeli unius species omnino esse non possunt. Haec idem. πCrtio tandem id colligo ex profundo de G 4 muliuntii
169쪽
rs L Liber L de Ense ereato. multum notando discursu, quem habet idem sanctus Doctor insecundo contra gentes, capite octuagesimo primo, ubi sie loquitur Multitudo igitur animarum a corporibus separatarum consequi: ur quidem diuersitatem
formarum secvnaum substantiam, quia alias substantia huius anima o illius: non tamen ista diuersit s procedit ex diuerstato principiorum essentialium ipsius anima, neque es secundum diuersiam rationem ipsius Anima , sed est secundum diuersam commen-
furationem animarum ad corpora r hac enim
anima est commensuratu huic eorpori , o non isti ; illa autem alη, ct sic de omnibus.
Haec Diuus Τhomas eκ quibus sic arguere licet. Ideo ex Diuo Thomi non differunt animae essentialiter , quamlumvis differant secundum substantiam , quia diuersitas illa ad aliud reducitur & reduci potest , quam ad diuersitatem principiorum essentialium, puta ad commensurationem tali vel tali eor-poti r sed diuersitas Angelorum secundum 1 ubstantiam ad aliud reduci nequit quam ad diuersitatem principiorum essentialium , cum
sint veluti animae non commensurandae , neque commensurabiles huic vel illi corpori Ergo ex Diuo Thoma non possunt Angeli non differre essentialiter , adeoque nec possunt non esse iminultiplicabiles intra eandem lae-
170쪽
gus. VII. petr quid Angeli, o c. Is 3
De Ente spirituali creato , siue Angelico in ordine ad locum.
Per quid Angeli consituantur in loco. P Ramittendum I duas circa propositam di
ficultatem distingui & referri celebres sententias, Thomiliarum aliam,& aliam Scotista- , sum. Existimant Scotista: Angelos sicut dil Deum. elle in Ioco per tuam substantiam ranquam per Iationem formalem , ita quod ipsa ratio subsantiae in Deo sicut oc in Angelis sit ratio, immediata contactus, quem habent cum Iebus Zc . . locis, eo fere modo, quo quantitas in . corporibus est ratio quasi formalis locandi corpora, Scqua dc ex qua habent corpora contacturii cum locis & Iebus: iuxta quam lententiam hae duae confunduntur propositiones. Substantia Ange
li es in loco ; ec Angelus est in loco per suam
substantiam , quarum tamen primam omnino concedunt Thom istae,& posteriorem negant Ecreputant falsissimam : sensus namque propositionis huius, substantia Angeli est in loco, est, quod substantia Angeli praesens sit loco tanquam subiectum seu res quae est in loco & quae mouetur localiter , quod haud dubie verissimum est : at vero propositio altera, Angelus essin loco per suam substantiam fati. est , 5c omnino negatur a Tho in istis , quia significat etiam in sensu Scotistarum, substantiam Angeisti secundum se ac intra propriam lineam confideratam , de ut praeuenit dc Operationem dc. Omnum mod sim accidentalem superaddi in G. s. esis