장음표시 사용
161쪽
1 .1 . perio Summarum x , falli posse ac solere nemo est qui
postro erga Ruod verissimum. est &quidam Romanetilium de ipso. Pontifice concedunt esse homine η falli non positi, aut de .quoi id nobis constet, nullam quoque. congregationem adipe stabilem ; videamus quatenus unusqui1-que alienum judicium quod falli possit, se-
qu i teneatur. Primiam, ergo universaliter alienum iudicium directivum nemo s utenetur. Et ho est quod olim dixit Chry--ij sinomus haedet agensn: se modo alio rum sententiam: f puciter muι non ab-βrdum y Fieri enim potest, ut aut eX eN-trinsecis rei principiis , aut divina auctoritate certo nobis monstea iuste judi cium falli. Agnoscunt Panormitanus &Gersen privato alicui sententiam suam in Evangelio fundanti plus esse credendum quam Romano Pontifici. Ita Synodi Ari minensis judicio cedere non debuerunt Pij Antistites Lex Evangelio, edoecti
itisi Unum. Deinde , & etiamQum animus non aperte contrarium testatur , nenis
tamen iraecise obligatus esti sequi ali num judicium directivum si quia scilicet, ipsi, licet quoque inquirere & tentare an inc tam veri cognitionem possit perVenitea
162쪽
6. Potestatum circ4 Sacra. Iasiare. Tunc ergo demum sequi tenetur , cum Ingenu vitio, aut temporum angustiis, aut occupationibus aliis ab inquisitione avertitur. Ita Iurisperiti nos docent Iudicen non alligari omnino judicio Medici in vulneris quaestione, aut agri mensoris in finibus regendis , aut calcul toris in exigendis rationibus: sed ip1um re diligentius expensa id statuere posse quod verum aequumque esse intelligat. Iam Vero, quod amplius, in cauia fidei salutaris nemo potest tuto acquiesce alieno judicio directivo. Causa est non tantum quia res fidei plane & apperte omnibus sunt propositae ita ut Clemm. 1 λλ..ia, Alexandrinus inanem Vocet praeteXtum , sumphum ex diversis interpretationibus, Post 13bus enim, inquit , licebit invenire
Hritatem ) sed imprimis quod fides illa
non sit. fides, nisi in divina auctoritate . acquisicat s quod ipsi quoque Romanem ses fatentur. Credidit Abraham D E o M
imputatum est illi in justii iam : item fides
ex auitu ; auditus aruem per Herbum DELPossunt ergo ad fidem aliqui duci per alios , ut per mulierem Samaritani: sed tum demuminete sunt credentes, cum non . a8. propter alienam loquelam credunt , sed quia
163쪽
I3 o Do Imperio Summam phetam , Iustus fide sua 'piνet. Sui non
aliena. Hinc fidei πλεροφονα tribuitur. Reprehendendus ergo non fuit Senerissimus Britanniae Rex quod, dixerit Unum
quemque super scientia propria Mei fun
damentum collocare debere. Ut nec Zamchius , cujus sunt haec verba ad nostram controVersiam praecipue pertinentia. Pij. Magistratus vicium est , primi)m quidem cognoscere ex Verbo DEI in genere ct ad imam Capitum scii , qua sit vera se Christiana religio , quaeve Apostolica doctrina , ad quam referenda sunt Ecclesiae ut nihil ex solo aliorum judicio , sed ex certa sua scientia in re praesertim tanti mo-- pr L menit agat , agere νe audeat , & alibi, ' ' - scientia principi necessaria est , quia qβρ et re instituit, illud integigat , idque non ali no intellect4 , sed suo suisque oculis viisat, . non alienis 3 nihil enim perniciosius est aut Reipublica aut Ecclesia , quam si Princeps omnia agat ex aliorum dumtaxat judicio: atque hinc profecta es: tota Ecclesiae Roma ne ruina. Ec hoc ipsum est quod Eliensis Episcopus dixit, non frustra Regi praeceptum ut Legem secto meditetur nec hoc illi dictum ut totus ab alieno.ore pendeat , ipseque a se nihil dijudicet. Quod de fide , idem de cultu divino dici veris.
sime potest. Frustra enim, inquit D E U S.
164쪽
. me colant docentes doctrinas iὐταλμοι- αν' Math.
θρώτων. Hinc Ρaulus Thessalonicenses . laudat , quod sermonem suum acceperint , x. pmm ut sermonem suum , ut sermonem 'Τ DΕΙ , qualis erat re pera. In his ergo quae per legem divingm definita 1unt, in
partem alteram alterius declara
ti νο quam directi νi speciem diximus θ
nemo tenetur , neque recte conscientia
potest acquiescere.. In altera specie dire ctivi Iudici, , quod suasorium appellavi mus , cum circa ea versetur quae lege divina definita non sunt, plusculum tribui potest alienae auctoritati, nec nimium t men. Nam ut non laudantur διογνοίμμεθ ita nec illi, qui ut ligna quaedam alienis ducuntur nerVis. Et propriet haec consilii atque Imperij est differentia ; quod Imperia legi divinae non pugnantia omnino obligant ; at consilia non item. Ubi constam datur , inquit Hieronymus , ost rentis arbitrium est 3 ubi praceptum , nece se sitas est serνientis. Chrysostomus , o συμ
merare. Et in scientia quidem juris pri-i . I 2 Vati,
165쪽
raa De Imperio Summarum nomine clariorem quandam. voluntaris divinae obscurius illis temporibus prop sitae intelligentiam significatam volunt, iij benter fatebimur illos ut Prophetas quav-do ita loqui jubemur) certius iciste quid esset imperandum ; imperasse autem ut Reges: Ideoque Scriptura sacra in rerum istarum narratione, nomine proprio none Ontenta,nomen addidit Regis:ut significa ret Ius aetendi a Regio Imperio proficisci: Ideoque .Regibus imitandum proponi. Quare nos quoque dicamus, si quid de S cris imperant Reges Christiani, jus imperandi liabere ut Reges, peritiam ut Christi. nos, hoc est,ut edoctos a D E O , quorum mentibus inscripta est Lex divina, multo clarius quam olim Regibus & Prophetis: mlta enim Reges O Propheta voluerunt ridere pia Christidiscipuli viderunt, nec viderunt: O Urire qua audi rint, nec audierunt.
166쪽
De modo Imperi, circa Sacrarino exerceni . SUMMARIUM. .
r. Distinctio inter jus se modum Iuris recta exercendi. a. Audiendos summa Pote flati pisti O doctos Pastores. 3. Princia pia in quibin fundatur Mes' intrinseca
aut extrinsua : extrinseca divina aut humana. 4. De divina auctoritate per homines proposita , ubi flatus controversa inter Pontificios se Evangelicos ex plicatur. s. Humana auctoritati ac quiescere quando oporteat. 6. In causaesdei salutaνis , ne nem tuto acquiescere aliena auctoritati , probatur ex S. Literis ct ratione. r. Solvitur objectio ex Peuter. vers 1 . Osimilibus. 8. Miri tar objectio ex loco Num. 27. 2I. 9. Concordia Ecclesia studendum quomodo id seri post 'in dogmatibus se praceptis divinis. Io. Legibus de sacris adden- iam persiuasionem. II. In ritibus quo modo concordia Ecclesa retineri possi.
167쪽
Iz. Summa Potestati iν sacris opus aliorum Μιm Dνω. I 3. Regulas Prudentia habere suas exceptiones, ct. D. I . Summa Potestas suis legibus an obligetur θ
quirantur ut circa Sacra recte omnino imperet diximus. Superest vide mus , quid ab ipso Imperante eundem in finem requiratur, qui locuhiesthoptimo modo Iuris exercendi. Minime enim sequendi sunt nobis qui Iuris quaestionem ςum hac quaestione de modo utendi juris passim confundunt. Ius enim βgendi praeeat neeesse est in eo cui recte agondi modos praescribas ; . quos invenire prudentiae est, cum jus ipsumiad specialem uilitiam pertineat. Longe quo est aliud alienum invadere, aliud suo minus provide uti. Haec autem de modo*gendi tractatio patet longe lateque: qMe tanta rerum temporu m, socorum,persenarum Varietas paucis praeceptis comprehendi potest. Nos, quan
tum instituto satis sit , summa quaedam
Primum ergo monendus est qui summo Imperio fungitur , utetum in inquisi-xione earum rerum , quae lege divina ut Ggnda, aut agenda definiuntur ; tum in
168쪽
pote ti- circa Sacra. Ia seonsultatione super his quae prodesse possunt Ecclesiae libenter audiat sententias Pastorum pietate atque eruditione insi gnium. Faetendum hoci in rebus ambuguis docet ratio & notitia. communis: Non omnia enim unus Videt , non audiri Ideo multi Regis oculi, i multae aures esse debent ex vetere Periarum instituto 3 is piunt enim Principes sapientum commercio. Quae si in profanis negotiis Vera
sunt , quanto magis in Sacris, ubi pericu losissime erratur φ Exempla huic rei pro bandae congerere nihil necesse est. Illud magis operae pretium Videre quousque judicium summi Imperantis directivo Pastorum judicio acquiescere possit & de
Sciendum ergo judicium omne huma- 3. num fundari aut in principiis quae rei insunt , aut eX principiis extrinsecis. Principia quae mi insunt, aut sensui objiciuntur aut intellectui. EX principiis objectissentui judicamus nivem esse albam ; ex principiis intellectui ob=ectis , judicamua . Veras esse propositiones Mathematicas,
quia ad communes notitias reducuntur.
Extrinsecum principium auctoritas dicitur, estque divina aut humana A Divinae in rebus omnibus simpliciter acquiesceri
dum nemo dubitat . Ita Abrahamus judi
169쪽
1 a 6 De imperio Summ rumcate debuit immolandum a se filium.
auturum diluvium debuit credetis. Humanae Vero avctoritati nemo tenetura uiescere, nisi qui neque ex divina ausictoritate, neque ex principiis rei internis, judicij exitum potest reperire. Licet tamenbacquiescere in rebus omnibus quarum indago nobis mandata non est. Ita aeger recte facit si pharmacum sumat abonoe famae medico praescriptum, imos Iiclitante valetudine tenetur etiam sequi medicorum consilia , si ipse non sit' eius ingenii atque artis , ut ex naturalibus
principi,s certi aliquid possit assequi.
. Divinam auctoritatem quod attinet,
Deus quaedam & aperit & proponit iple, alia aperit ipse & per alio hominibus
proponid, ut per Angelos , Prophetas, Apostolos. Quoties per alios res proponitur , hic ut certo acquie1cat animus, necesse est nobis'constet eum qili proponit in eo ipso quod proponit , nec falli posse nec fallere. Hanc autem certitud nem adipiscimur aut alia divina patefactione ; ut de Petro Cornelius, de An nia Paulus ; aut per signa divinae virtutis indubitatum veracitati proponentis testumonium praebentia. Per hos modos f - propositioni omnino acquiestendum
nemo Christianus ambigit. Sed inter R
170쪽
Potesatum circa Satra. I 27 manensium t subtiliores:& Evangelicos hic est verus controversiae status ; an ρ
Apostolarum , atatem aut persona aut ic
ris fit a uis alectabilis, de qua quisecer i esse pusimus ac debeamus , quacumque ab ipsis proponuntur , esse indabitata Hotatis. Negant enim hoc Evangelici: unt Romanenses. Huc ergo praecipua haec quoque de Imperio circa sacra lis re
cidit. Non neganti enim Romanenses de bere Regis imperare de Sacris , quod Har tus Renoldo concessit : non negant etiam
omne Imperium procedere a Iudicio Imperantis , quod Suaretius diserte assirmat. Vicissim non negant Evangelici, si quod sit inter homines divinum oracu- Ium , s quine ophetae ορνα aeqτi1τsidi , tam Regum quam privatorum judicium ad eam regulam dirigendum 3 ita ut contra nec Regibus Imperare , nec privatis aut
credere aut agere fas sit. Omne enim humanum Imperium, omnis item actio Imperio divino sub cet et an post apostolos
tale aliquod oraculam existat , hoc est , do quo qu*ritur. Et haec quoque quaestio tandem in unum Pontificem Romanum contrahitur. Nam pastores singulos, Re
ges quoque & privatos , Synodos Pro vincialis , nationales Patriarchales, illas ctiam qui ex toto orbe Romano collectae/ sunt