장음표시 사용
181쪽
rei quod praecedit. Rogat. enim Moses Deum , ut populo Virum prociat, qui eis, eat eos O reducat. De expeditionum ergo
successibus, & si quod est simile , consuli
solebat το Uri cum aliis rebus alia pat rent oracula , ut responsum ex propitiato rio , afflatus, vim , somnium. Quod cum observasset Iosephus, recte tradidit , fulgore podior alis significatas fuisse bellicas victorias, nihil ultra addens , sicut & Maimonides ait per Urim & nummim reseponsa nulla data priVatis negotiis , neque vero alio sciscitante , quam qui publico cum Imperio esset. Pastores ergo qui tu Iud e Numeris pro se citant, causam suam
nihil promovent , & impudenter suspectos si reddunt affectati Imperij civilis. Nam si is locus ad rem facit,inulla acies educi poterit nisi ex Pastorum praestrupto. Et sane si illorum ministerio stiri certo possint consiliorum eventus , ut olim ministerio Sacerdotum potuerunt, rem sequam postularent. Quamquam tunc quoque non ipsorum judicio , sed certo divinae praestientiae testimonio staretur. Neque enim clam Regem το Urim consulit iacerdos, sed ipse Rex, aut belli dux spectator miraculi adstitit, ideoque το 'Urim d. se jussit accedere. Quis ergo non videt quam hoc sit, reis os i γ ῆ si t in . . men
182쪽
, Potesatum circa Sacra. I 39men licet α πορει , si sane Evangelium Urim nostrum. Nam si recte dixit Syraehides, mςὸς ἡ ως ερωτημα δ λων, fida lex in consultatio Urim nam Urim alibi δηλωm , alibi, vertunt Hellenistae idque de lege Veteri, quam id verius de lege Christiana φ Hanc ergo sacerdos accedere ad Regem faciat, ut in ea conspiciat divinas pollicitationes & minas. Τum demum merito fidem exigat non sibi, sed luci per se monstratae debitam r sed meminerit simul hoc Urim nostrum non in
solo pastorum , sed & in Christianorum
omnium pectore esse positum, Gratiam scilicet illim salutarem quae cunctis hominibus illuxit. Sed de audiendis examinandisque Summae Potestati pastorum jud ciis , satis arbitror dictum est
Altera generalis admonitio ad modum exercendi Iuris pertinens , haec est Impe ranti circa sacra , habendam imprimis con cordia Ecclesiastica rationem. Haec enim
quasi anima est Ecclesiae r ex eo, inquit Christus cognoscent vos esse Discipulos meos , s dilexeritis alter alterum. Hinc ille divinus primitivae Ecclesiae character ,
Maltitudinis credentium erat cor ct anima una:
Nec Iane alia cura Constantinum , &qui post eum Christiani fuere Imperato Ies, magis exercuit quam ista ut dissem'.
183쪽
r o. I, Imperis Summarumtiones aut praeverterent aut sanarent. Contra Iulianus suscepto in Christi nos inexpiabili odio , non invςnit quomo- db gravius iis noceret quam si latam sessuris viam aperiret, quod ita Ammianuato. B. narrat : Utque dispoisitorum roba rei esse eum , di enies ' Christianorum Antistit cum plebe ascissa in Palatium intromi=sos monebat ut cirilibus discordiis conso-ipitis . sua quisque religioni ser riret intrepidus , quod agebat ideo obstinate , at dis
sentiones augente licentia non timeret una
nimantem postea plebem nudas infestaτbominibus bestias , sit sunt Mi ferales plerique Christianorum ex uin. Idem Iuliani propositum ita explicat Augusti is l nus Eo modo purabat , inquit, Chri onorum nomen posse perire de terris, fi unirimi Ecclesa , ne qua lapsus fuerat , invid ret , o sacrilegia dissentiones liberas esse permineret. inserere pios omnςs debet jus saeculi , quo non aliud eo morbi genere gravius ac pertinacius laboravit, Pastorum magis culpa quam Regum, aut Principum: ut recte notavit Illustrissimus Elector Palatinus in suis ad likσνοs co il- ιη , quos operae praetium est ab omni-' bus Ecclesiae amantibus legi atque adeo edisti. Quod si vetera sanari desperatum
est sed qur despertinus quando saepim
184쪽
dulo anniti debent Summae Potestates. Vere Augustinus : Pertinet ad Reges secuti m a , Christianos, ut temporibus suis pacatam velint habere matrem suam Ecclesiam. Cautiones, quae servandae unitati conducanti hae sunt potissimae. Prima, ut a definiendo abstineatur quantum fieri potest: hoc est fal- vis dogmatibus ad salutem necessariis, aut valde eo facientibus. Omnem in jure definitionem periculosam esse tradunt Iuris auctores. De Theologicis idem quis merito dixerit 3 Vetus enim est sententia; de DLo etiam vera dicere periculosum est. Huc illud Nazianzeni spectat monitum το μως Ρ πολt yyαγμονει, de modo cujusque rei noli sollicite inquirere , multoque magis illud Augustim : Sunt in quibus inter se aliquan da etiam doctissimi atque optimi regula Catholica defensores salνa fidei compage non consonant. Et Vincentij Lirinensis : An- IIo 'tiqua Sanctorum Patrum consensio non in omnibus diνina legis quaestiunculis , sed δε-
ιum s cert pracipue o in fidei regula magno nobis studio ct inνestigaηda est se sequen
da. Hanc definiendi modestiam secuti sunt Patres in Nicaena Sc Constantinopolitana prima Synodo, & qui has synodos moderati sunt Imperatores. Hac enim
185쪽
consessione posita , Patrem, Filium , MSpiritum Sanctum distinctus esse infir se, & hos unum esse DEUM, ac proinde Θοουσίους, in explicando modo discriminis inter essentiam & hypsam non putarunt anxie laborandum. Itidem Episcopi qui Ephesi & Chalcedone convenerunt, MImperatores eorundem temporum, cum
definiissent unam esse personam , duas a
hypostaticae unionis subtiliter indagani, dum non existimarunt. In Dioipolitana D. 'ig. Carthaginensi h , Μilevitana ς , posteaque Arausionensi - Synodo solliciti Patres & qui Procerum adfuere , ne gratia DEI vilesceret , aperte quidem contra Pelagium ejusque reliquias pronunciarunt , nihil quod stiritualiter bonum sit ab homine fine divina gratia inchoari , continuari aut perfici et Sed quae de ordine Praedestinationis deque modo concilianiadae cum gratia liberae voluntatis humanae argute disputari solent; pleraque prudenti silentio transmitere. In Sanctissimo Coenae Dominicae Sacramento visibilia signa C II R i s T I invisibiliter praesentis exhiberi omnes veteris Ecclesiae Patres
fatentur. De modo praesentiae non eadem quuntur : neque tamen unitas propter
hoc scissa est. Dogmata ergo definienda
186쪽
Pousatum circa Sacra. I 4 3 sunt paucissima & necessaria quidem sub
anathemate ; alia vero sine anathemate; quod discrimen in Aurasionensi Synodo servatum videmus. Et in Vetere Concilio Carthaginensi legimus ; Superest ut de, hac ipse re quid sentiamus , proferamus, neminem judicantes , aut a jure communionis aliquem , s diversum senserit, amo- ventes. Plurimum vero ad retinendam Ecclesiae Catholicae concordiam primisistis saeculis valuit, quod dogmaticae definitiones nullae fieri solebant nisi in Co ciliis cecumenicis ; aut si quae factae essent in minoribus Synodis, ea non erant ratae antequam ad alias Ecclesias missae , atque ita communi judicio approbatae forent:
quem morem si reducendum curarent, .
qui nunc in Christiano orbe Imperium habent , nullum sane posset ab illis beneficium majus exspectari. Nam in illis r mediis , quae το-α medici vocant parum est auxilij, neque potest partium uniatas nisi a corporis unitate spectari. Non possum non laudare praeclarum Angliae
canonem Auni CID ID LXXI. I pri mis vero ridebunt concionatores , ne quid umquam doceant pro concione , quod a populo religiose teneri ct credi velint , nisi quod consentaneum si doctrina veteris aut
187쪽
ctrina Cytholici patres ac veteres 'sopi coia legerint. Quod de credendis dictum est, idem de his etiam quae omnino facienda Lex divina praescribit , accipi Velim. Quamquam de his minus craebrae sunt ControVersae r ut recte olim Chrysostomus dixerit τά-δογμιάτων ψαφι ἐά τατἀ ο et μου κεκυαῆ . In utroque genere ad concordiam retinendam omnino necesse est operam dari , ut intelligat populus quae imperantur divinae legi esse consentanea. Seneca prooemia legum improbans , lex jubeat , inquit, non dissutet. Et potest hoc quidem locum habere inmere arbitrariis, quamquam harum quoque legum causas liberaliter reddi videmus a Iustiniano aliisque, in Codice & Noveblis constitutionibus. πio. At in his quae religiose fieri velis, edictorum severitati periuasio addenda est, Lo. 4. opus quod & a Platone monitum, & a Cha- ronda , aliisque Legum latoribus praestii ' tum videmus. Hinc commonefaciendi vocabulo hae in re usi Imperatores , ut Lo x. a. Theodosius & Valentinianus A. D. 4 9. D Decere. arbitramur nostrum Imperium sib-
ς D . E. docendi ut Iustinianus 3 illas festinar mus qua sit recta Christianorum Res , edocere. Et sane cum omnibus in rebus si missima
188쪽
Potestatum circa Sacra. t .14 Smissima fini Imperia quibus sponte pare tur , tum in negotio Religionis id unice Valet : Nihil enim', ut ol1m Lactantius, Lψ s tam voluntarium quam Religio D in qua ii animus est sacrificantis adversus , jam sustblata , jam nusta est. Alioqui, usolim dicebat Themistius, purpura cultores vicies, , , . non DEI. Huc igitur 1Ammo studio alla- άborandum est , ut divinorum testimqnio-rum auctoritate conVista pars major populi intelligat verum ac pium esse quod
imperatur. V t enim omnes unum consentiant, res νoti magis quam spei est. Sed ob . paucorum aut ignorantiam aut mali iam non est deserenda tuni ueritatis, tum 1 nitatis cura. Suspense tamen pede hic incedendum, ut illi ipsi qui Divina humanaque ordinationi resistunt non tam cpgantur bene facere , quam madefacere prohibeantur. Quae duo in hoc ipso argumento Augustu cm. Petu.
nus olim provide Uintait. Ad ea ut Veniamus de quibus certi nihil . I constituit Lex divina, qualia sunt pleraque regiminis & rituum. In liis, si materia sit recens & ductilis, nihil esset tutius' am ea rellituere quae primis post Apo- .siplos 1aeculis magno populorum consen- . . su , magnoque fructu obterVata apparet.
Nuiquam enim Venus 1llum V1uper omπι- 1 . u negotiis mellia atque rectius olim pro
189쪽
yssum . O qua convertuntur , in deterius murari. ὸ Habenda tamen 'temporum alia qua , habenda & locorum ratio. Sapienter Hieronymus et Qua nec contra s-dem , nec mores fuerint, in his consuetudines patriae , tamquam canones sint Alsouci. Et Augustinus Epist. ii 3. quod neque contrasdem , neque contra bonos mores inju1μ
ruri, indisserenter est habendum , O pro eorum inter quos pipitur , societate servandum est. Et ipsa in his rebus varietas non inutiliter testimonium praebet Christianae liubertati , neque laedere debet Ecclesiasticam unitatem, ut recte ad Victorem Epis copum Rom. 1cribit Irenaeus, ii διαφωνία --τητειας τἰ- ομο νεαιν'π1ςεως - scri . A quo non dissentiens Cyprianus e Multa , in quit , pro locorum O hominum di state
riantur ', nec ramen propter hoc ab Ecclesia Catholica .pace atque unitate aliquando discessum est. Et Augustinus : Sit ergo sissimi versae qua ubique dilatatur Ecclesia tamquam intus in membris , etiamsi ipsa fidei uni-raue quibusdam vir ess observationibus celebratur , quibus nullo modo quod in fide verum impeditur M omnis enim pulchritudo suae Regis intrinsecus : Illa autem observationes, que varie celebrantur , in ejus peste intelii-guntur , .nde illi dicitur ; in fimbriis aureis ire cincta rarietate. Sed ea quoqsse ν
190쪽
Potesatum circa Sacra. I stis ita diis sis sinerrationibus rarietur , ut non adversiis contentisnibus dissipetur. Multa praeclara in eandem sententiam videre est in Historia Socratis lib. s. cap. zz. Sanhsiq'id in isto genere non optimum, toler bile tamen , aevo radices egit , id nisi bella occasione, multoque assensu non mutare, prudentiae est. τά Θρ - ταύτω
μουμxγων, post Aristotelem & Thucydi 'dem docuit Augustus apud Dionem : post a Ui. iit. hune Augustinus , . Monsuetudinu mutario
quantum utilitate adjuvat, tantum no Pit te perturbat. In hoc autem rerum genere
quippe per legem divinam indefinitos recte
fecerit Summa Potestas , , si imperia sua nonnihil subditorum assectibus attempe raVerit. Sicut in profanis quoque viae mus aut civitaeibus aut collegiis, ei iam quae iurisdictionem nabent ntiliam, eoncedi ut . statuta quaedam cuncipiane, quae demde Summa Potestas examinaZa probin, Si auctoritata sua muniat. I . Ne illud quidem omiserim , quod ad . . modum juris utendi plurimum pertinet, non tantum eonsilio; led & minii erio aliorum uti debeae Summam Potestatem , lac proinde singulMia ines tia 4Liae mole sua obruant auimum, rMicidncisad coetus quibusdam gradibus eoialitatam,