장음표시 사용
201쪽
138 De Imperio Summarum auram ius nobis est ea faciendi omnia quae per se turpia non sunt. Sed hoc jus eous. que durat, donec humana lege aliquid propius sit constitutum , hinc ina, eXC
o Cur mihi non liceat , iussit quodcunque νο-
Exceptos md Masuri rubrica notavit. Synodos igitur habere Iuris est natu. - ' ratis secunda illa acceptione. : Nam si prio-ge modo naturale esset, numquam Epis-- copi ab Imperatoribus conveniendi veniam postulassent. Et mendose Hierony- mus Synodum vitio habitam hoc argumento probaret. Mosra mihi quisnam . peratorum 1, celebrari id Conciliiim jή serit. Est ergo i Synodi conventus in nU-
Inero earum rerum , . quae lute naturae
permissae , legibus humanis praecipi , pe Inicii api prohiberi solent. : Ideoque in
A. O. s' Concilio Agathgnsi monenturi Episcopi, ad Synodum vocati adesse , nisi gravis in smitas cornus , Mut prace ist regia impediat. . Objici hic posse video enunquam a paganis Imperatoribus petitam veniam cogendae Synodi ; 1ed notari debet non opus fuisse venia , ubi nulla obstarent lici- kIIo pyrat rum edicta. Vetera autem Senatus, consulta Romana conua coitiones facta
202쪽
Potestatum circa Sacra. I uest
eos excipiebant, qui religionis eausa coirent , & speciatim Iudaeismoc ab Augusto concessum, ut Philo narrat in Iegatione ad Caligulam ; quorum privilegiis Christisti optim6 jure se tuebantur et ut qui eum Paulo verissime possent prcsteri , se credere omnibM , qua in Iege se Prophe- tis scripta sunt. Sane Suetonius quoque Iudaeorum noluitne Christianos designat.
Adde jam quod in illis partibus quibus
Synodi plerae que sunt celebratae , non tam Romano jure , quam propriis legi bus vivebatur. Hi 'Eranos Amisenis , MVult permitti Trajanus , ' quia benefieto 'Imperatoiis' legibus suis utebantur. In caeteris , inquit , civitatibus qua ηιstro jure obstricta sunt , res ejusmodi prohibenda est. Atque adeo in Asia Libibus hetaerias fulsese ad Tra ni usque tempora ex Plinij Dis. 3 relatione apparet. Quare si quando Ecclesiae pacem haberent, quod sib Imper toribus paganis saepissime accidit, nihiobstabat quo minus Episcopi in S)ν
dos convenirent. Flagrante aute-peratorum saevitia , sicut Ecclesia coetus , quamquam humanis legibuterdictos ;: ob divinum praeceptum estiani intermittere non poterant, itae ..commiserimi Episcopi, ut per suspeccongrmationes , si modo eis Eceles
203쪽
status carere poterat, odia dominantium. accenderent. Ostendit sane non uno loco A Cyprianus , cum sub persecutione gr3Vis orta quaestio de lapsis ad com= iunio- . nem recipiendis commune consilium de- . posceret,, non ante tamen quam perse- cuti ne sopitδ conuenisse Episcopos, nec . est aufus Liberius. Romae Episcopus SP ns Min convoc/rq nolente Cwstantio. A D. rog orthodoxi Hispaniae Episcopι non sine
c. runt. Sed quod pagani Imperatores fus-
que deque habuerunt , id Im ratores . . Christiani metito ad curam su in atquei arbitrium revocarunt: quippe gnari quo quidque bonum existens est: melius , eo corruptum pejus essici. Indς adeo non hi medio relime Synodi, sedAut praece- ptae, aut vetitae fuerunt, prout es ex il- ps aut metvh affulserat. Itinue Socrates Historicus maximas Synodos ex Impera Urum arbitrio habitas ait a quod etsi de 'ecumenicis Imperij Romani. proprie di- an videtur xamen Constanxinus. Tro- ω convocavit ; ad eas enim 1pectat il- .d Eusebi j ; E clesia D SI, peculiarem c gerens'. ortis paria peri locη diffidiis, pse tamquam communis a D E O constini sopia concilia Ministrorum DEI
204쪽
Potesatum circa Sacra. I 6 IDE I indicebat. Post acta Nicaenae Synodi a Constantino firmata, locum conse ius specialis lex generalis implevit, qua imperatum ut bis anno haberetur. Quod actis Constantinopolitanae Synodi &
Chalcedonensis 'repetitum, neqUe Iusti eap. IO.
Uani tantum Novellis,sed & Caroli Magni Capitulis adscriptum est;aliis temporibus id locis videas hactenus ab ea lege discessum, ut pro semestribus annuae fie- ent. Neque Verd conventus, Epi1coporum libertati permissus, sed Praesidibus
Provinciarum data sunt mandata, ut detractantes in Synodum cogerent conRr u At praeter Hatas Synodos, aliae . 6.ique extra ordinem habitae Imperionmarum Potestatum.Ita passim Fran-
, Galli, Hispani in Synodum se coniisse testantur , Regum suorum Impe i jussu , praceptione , quod non totius Heaua Di ii conventibus peculiare, sed mino- s us quoque Synodis usitatum eX Aqui .s,e i. . itiis discas : ita enim Gratianum , Va- A D. 363 l minimum & Theodosium alloquun--sis, Episcopi ad remo pendas altercatio- cuius impin es congregare studuistis Sacerdotale Conci
Bum. Bithyniae quoque &Hellesponti num in Occ Episcopi Valentinianum rogarunt, Ut si 14n unum conveniendi potestas permit-Τria
205쪽
16a De Imperio Summarum Tria autem sunt quae maxime disput ii solent de jure atque ossicio Summarum Potestatum circa Synodos. Primum est, liceatne Summae Potestati aliquid Imperare in rebus sacris abique Synodo : Ω-cundum , quid illi liceat quidque eam facere oporteat, ante Synodum & in Synodo. Τertium quid post Synodum. Ad
primam quaestionem excutiendam neces.se est intelligi, omnia ea quae de lummis Synodorum utilitatibus verissime disseruntur , ad modum utendi juris, non ad ius ipsum pertinere. Nam si ius aliquid Imperandi a Synodo acciperet Summa Potestas, jam Summa non esset. Ea enim
Summa est quae Soli DEO est obnoxia,& quae sub D E O plenissimum Imperandi habet jus. Rursum si Summa Pot stas sine Synodo non posset id ipsum Imperare quod posset cum Synodo , jam
partem juris Imperandi acciperet a Synodo , quumque nemo det quod non habeat, sequeretur siquod Imperium esse penes Synodum, quod Imperium, ubi Synodus iure humano non habet, deberet sibi iure divino vindicare, cum tamen lex di-Vina Ecclesiae , ac proinde &Sy dis a DEO datum Imperium neget, ut supra ostendimus. Iure constituto, quaeritur, an rςcte umquam Summa Poxestas si
206쪽
potesatum circa Sacra. 163 quid imperet in sacris absque Synodo φUterdum id fieri posse intrepide asserimus. Universaliter id nefas dicentibus
incumbit probatio, quam numquam implebunt. Neque tamen nobis quod pr hare non tenemur , probatu dissicile est. Suppetunt enim primum Regum Hebraeorum eXempla plurima , qui multa iimperarunt , non praeeunte Synodo.
Exponam Eliensis potius Episcopi,quam meis verbis r Mimpero O de aliis sape, praecipue de ea quod populus adoleret incellii corruptela per Reges non sublata,
toties , tam clara voce , de Regibus que ramur sacra sitera , at locus nullus negationi fit relictus. Non negat ergo Regi Tor ius id ex vicio incumbere , ut etiam , quuin doctrina sunt , abusus is corruptelas tollis , sed post Ecclesia declarationem.
Nos vero citra declarationem omnem , ubi remetata sunt corruptela per Reges doce mus. Tortus vero loca aliquot apponere debuit , uti illa Ecclesia declaratio praeresseris, qua nisi pracessit , Regis nullum tum erat cur Adetur9 victum , sed Regi erat in promptu excusatio e Non sustuli ; Ecclesia
enim non declaravit. Ecclesia proinde cuia panda , non Rex , qui nihil moνere debet,
nec excelsa diruere , nisi postquam id ita faciendu-, declaraνit Ecclesia ἱ atque id: . L a Regi
207쪽
16 m Imperio Summarum Regi semper , Ecclesia numquam vitio da tum legimus , quod excelsa steterint : Regier o spe declaret hoc , sive non declaret, etiam ante Ecclem declarationem id ex vicio munus incumbit , deque eo neglecto D ΕΟ rationem redditurus est. Tota igntur mentio declarationis Ecclesia praeterquam quod fictilia est, hic etiam est intempestia va. Rex etiam Ninives ad Ionae comminationem jeiunium indicit, nulla s cerdotum suorum praevia definitione, is, eis)L de sua Procerumque sententia. In Chri 3 3. stianismo insignis est Theodosi historia, quam antehac citavimus. Medius inter plurimas Episcopo um factiones audit singulos, confessiones legit, DEVΜ precatur, iudicat & ex vero pronuntiat.Notetur autem annos tum ferme sexaginta exiisse,postquam habita illa erat augustiLAE V 3 A sima Synodus Nicaena. In Constantinopolitana autem prima, quam conVoca-Verat Theodosius, quod quaestionem de
persona Filii attinebat nihil additum Ni amis caenae fidei ; Questio autem hinc orieb
M atmo cir i tur , connexa quidem Nicaenae definitio- D. Debbi ni, sed tamen aliis Verbis concepta, & in Usicris qua errare possent etiam qui Nicaenam
Θmbolii. Iormulam 1 equIle faterentur , nempe ano λογω haberet i ais Φοις. Deinde offerunt Imperatori confessiones suas
208쪽
Potesatum circa Sacra. 16 non Ariani tantum & Macedoni , sed& Eunomiani, in tantum ab Arianis differentes , ut Arianos non minus quam Catholicos rebaptizarent. Legit confessiones singulas , de singulis judicat. Nec
tantum Catholicos ab errantibus separati sed ipsos quoque errantes inter se discerni Novatianos caeteris tolerabiliores judicans. Antehac , qui contra Pontificios scripsere , diserte urgent, Imperatorem legife scripta , per opem implorasse, nou i ad veritatem traditam agnoscendam, sed eam ' 'multis dissentionum anfractibus' implicatam eliciendam. Brentii eandem historiam narrantis sunt haec verba. Quis hἱc est in controversa doctrinae Ecclesiastica Iudex' Primum Imperator non accessiit ipse ad Episcopos tanquam Dominos suos , sed vocat eos C tanquam servos ad aulam suam : δε-
inde arcepto cujusque Episcopiscripto, non est eontentus illius aut i lius Iudicio , sed proste nil se precibus coram D ΕΟ Ρatre Domini nostri ΙΕ S 7 C Η R I S T I, ut gubernet Spiritu sancto mentem suam , quo
inter tot diversas religionis sententias eligat eam , qua cum doctrina vere Apθ stolica conveniat. Adeo nihil tam clarum est, quod non partium studia obnubilent , ut inventi nunc sunt, qui hoc
ipsum quod contra Pontificios desensum
209쪽
est, eVerterent, nequid intactum rema neret, quod ad jus Summarum Potest tum tuendum facere videretur. . Ad aliaeXempla transeamus. Constantinus ipse A D. u. Proconsuli Donatistarum causam cognoscendam mandavit, neque eo nomiane Imperatorem reprehendit Augustinus, sed ostendit fuisse optabilius utres per Synodum transigi potuisset: ejus Veseba sunt. Ait quidem Donatista, non δε- . ni is in sic Episcopus Proconsulari Iudicio putr-en mi M. gari quas vero ipse mi hoc compara νε-rit 3 ac non Imperator hoc quari jussent, ad cujus curam de qua rationem D ΕΟ redditurus est , res illa maxime pertineat. Est & aliud exemplum in causa eorum A D. I dem Donatistarum. Marcellinus enim Vice Imperatorum judicavit. Ita enim habet mandatum Honorij 8c Theodosij: Cui quidem disceptationi principe voco te. Iudicem volumus praefidere. Ipse Mai cellienus modeste admodum : Licet supra meritum meum hoc cognosiam esse Iudiciuin, ut inter eos videar judicare , a quibus me potius decutrat judicari tamen quia cer-xum est hanc causam spectunte D E O ct Angelis testibus' agisndam , qua sub fisi
caelestis examine , vel probata prannum μή ferat , vel Iasa Iudicium e ut tandem prUenti disceptationibas Episcopo n ma
210쪽
Z Potesatum circa Sacra. 167ηifesta raritas elucestat , Imperialis primitus sanctio recitetur. Versatum Videmus in hoc judicio fidei examen, ita&pOstea in edicto sequitur, negotium istud de veritatis ac Religionis agnitione suscipi. Et, cum Catholici alia quaedam Donatistis objicerent , interfatur Marcellinus , Libellus datus a vobis evidentur ostendit schismatis ac haresos crimen objectum , quod probare vos convenit. Legant haec qui ita
hinc se 1perent posse elabi , si dixerint de Circum lΙionum deliciis praecipue institutum judicium ; cum de Circum
cellionum latrociniis non nisi obiter tractatum fuerit ; Imo cum eorum proba tio in Iudicio prolata non sit. Istae autem quaestiones , qua sit Ecclesia Catholica , qua vora ejus nota , qua justa fecessendi cause ; &, an rebapti indi sint haretici,
magna cum cura disputatae excussaeque
fuerint, tandemque , ut in sententia est Marcellini , Oclarata veritati detecta sal fitas, jussa sit colla submittere. Erat autem haec cognitio non a Donatistis , sed a Catholicis postulata, Imitatos haec exempla Reges, Potestatesque Summas
alias quae parentum nostrorum memoriqEcclesias ab inveteratis erroribus repur garunt,alibi Vertum fecimus. Neque Ve-