장음표시 사용
281쪽
sed i praetorio vice sacra, hoc est, Imperatoria Iudicare dicuntur : quod & de Episcopis ex consensu Iudicantibus recte dixeris. Idem jus tribuitur Patriarchis, ad quoru cognitionem controversae Ecclesiasticae deserebantur,quq apud inferiores Episcopos finem invenire non potuerant contra horum antlitum ait de Patriarchiso s... asens Iustinianus sententiam non esse locum appessationi a majoribus nostris constitutum est. Tertium genus Jurisdictionis iIlud di-I3. ximus, quod ex delegatione nascitur, sive sunimae, sive minoris etiam potestatis. In hoc causarum genere semper appellatio concessa fuit ad Imperatorem, si ex
Inaperiali jussione judicatum esset , aut ad' Iudicem quemcumque , si ex Judiciali
praecepto. Iurisdictionis nomine omnes has cognoscendi species complectimur, quae jus citandi testes, jurejurando astrin r gendi , ipsaeqite sententiae , nisi appellaretur, victum obstringebant. Et in no-- lentem quoque exsecutio dabatur , non' uuidem manu Episcopali quod minus decorum ) sed manu Civilis iudicis. Constitutum enim suit, ut ait Sozomenus h
282쪽
Potestatum circa Sacra. Σ39 Theodosi constitutio. Hinc laetiim, ut Iurisconsulit , qui voculas accuratius dis. cernunt, huic J urisdictioni proprium nomen seόerunt audientia quia Iudex ipse
sententiam non exsequitur, sicut & delegato cuivis Iudici eam ob causam notionem tribuunt. Multum ergo Pastoribus'&Ecclesiae, supra id quod Jure divino
aut ex ineris Canonibus habebant, Llege humana & concessu Summarum Potestatim accessit. Neque iam tantum P
storem infidum fugere plebi jus erat, sed Pastor lassis vi sententi, in ipsum prolatae jus Pastorale,& quidquid illi adscribebatur, amittebat. Hinc illud Honorii &Αrcadii: Quicunque confidentibus Sacerdotibus fuerit Episcopali loco vel nomine detrusur. Quod si contra sententiam quid attentaret, relegatione puniebatur. Sic & st tri flagitiose viventi non tantum Pastor Sacramenta & singuli familiarem convi-
etum negare jam poterant, sed ipsi post
sententiam accedere Ecclesiam non licebat. Hinc illud in lege Honorii & Arca-dui ab eorum catibus separatus, a quorum . O . est Societate discretus. Et in Gratiani, Va- rara Em lentiniani & Theodosii lege jubentur ta--i les homines inhiberia congressu honestorum,acommmiora Sanctorum. Valentinianus , Theodo
283쪽
L nulla eod. Theodosius, & Arcadius sceminam, quae
W- erines sibi abscidisset, jubent Ecclesiae f
ribus arceri; quod Sozomenus transtulit,
respiciens Marsilius, recte inquit talem ex . communicationem fieri posse citra legislatoris auctoritatem ..
Neque sane mirari debemus hoe Ius Christianis Pastoribus datum ab Imper toribus Christianis: cum iidem Iudasis indulserint, ne qui in ipsorum lectam recipiantur , aut Opem reconciliationis accipiant , invitis ipsorum Primatibus. : Cujus constitutionis hanc reddunt rationem Theodosius, Arcadius, & Honorius, quia PrimatesPatriarcharum suorum arbitrio manifestum est habere suam de religione sententiam. Sicut & Iustiniafius Anathematismos a . majoribus Iudaeorum fieri vetans ob usum Graecorum Codicum, satis aperte aliis pro- , , . babilibus de causis Ius Anathematigandi I. D ,,j.' ipsis concedit. Quin & in alia constituti ἔ- - 37- ne Arcadius & Honorius,his, qui illurium Patriarcharum ditionibus subjecti sunt , archi-θnagogis, Patriarchisque ac Presbyteris, caterisque qui in Iudaicae reIigionis Sacramento versantur, eadem privilegia serpari volunt,qualis es, veneranda Christiana luis primis Clericis defo r tur. Additur idem a Constantino, Constantio, II.
284쪽
Mestatum circa Sacra. 24 Istantio , Valentiniano, di Valente decretum , quae me inducunt , ut in constitutione eorumdem Principum, quae est in Ιustinianeo Codice, desiderari putem negantem voculam , atque ita legendum rIudai communi Romano Iure viventes in his causa, qua non tam superstitionem eorum iam ad forum o leges ac jura pertinent. adeant solemni more Iuduia, omnesque Roma nu legibinonferant atque excipiant actiones: Nam sane in his, quae superstitionem e rum tangebant, habuisse Primates ipsorum Ius sententia dicenda, lex illa modo citata manifeste ostendit. Sic & olim Pagani Imperatores, Ulpiano teste, Iudais neces rates imposuerant qua superstitionem eorum non udrarent. Christiani vero Imperatores hoc amplius indulsere, ut Archisynagogi eorum aliisque legi praesidentes a Per t. - 'sonalibus Civilibusque muneribus immanesq----sent: & si duo Iudaei ex communi pacti ne apud Iudices litigassent, Iudices eorum daω. sententiam exsequerentur. Tantum scilicet Imperatores Christiani Iudaeis largiti sunt ob primordium veritatis, ostem furura μηνersonis; ut antiqui Patres de iisdem lin Iudam qui amant. Iam & illud notandum, excommunica- I6.tioni, praeter illam relegationςm e caelu
285쪽
242 De Imperio Summarum piorum, alia qRoque incommoda addita fuisse, quo magis iacinerosos sulculpq poeniteret. Hoc quoque non novum , sed vetustissimae consuetudinis , qua a primo mundi ortu, aut ejus post diluvium reparatione deducta , haud leve argumentum est perpetuus mos omnium ferme gentium. Insignis est Caesaris locus de Druitio . . d. B stu dibus; f quo aut privatim aut publicus eorum. 4, decreto non fletit, sacrifciis interduunt. Hac
poena apud ipsos est gravissima: Quibin ita est, interdictum, ii numero impiorum o scelera- roram habentur ι iis omnes decedunt; aditum eorum sermonemque defugiunt, ne quid ex
contagione incommodi accipiant ; neque iis petentibus Ius redditur, neque honos allu com munica ur. Et Plato huc alludens vult τ
. ρος & Romanorum diras suissem σκυθλωπιν Plutarchus notat. Quibus additum plerumque, ut bona publicarentur auι consecrarentur. Plane ut istae dirae Iudaico tin respondeant : cujus illustris Mis .cap. a', apud Esdram est historia. Hodie quoque nonnullis locis excommunicatis interdicitur usus communium pascuorum. Alibi in excommunicationeapsem ytibu mulcta indicitur. Nec timemst Lutherus
286쪽
excommunicationem majorem poenam dicit esse Politicam. . Haec omnis Iurisdictio, sive Imperativa cognitio , forum atque audientia Summa Potestate emanat. Nec aliud voluit Rex Britanniae lege lata : omnis Iuris
dicendi auctoritas , atque etiam Iarisdictio omnimoda, tam ilia, qua Ecclebastica dicitur, quam secularis, a regia potestate, relut supremo capite, emanat. Et edita politia Anglicana , cujus haec ad Regem Iacobum
verba sunt : Ecclesiastica Iurisidictio plane Regia est, Corona dignitatis vestra Regia prima, pracipua, indivisibilis pars: Eccle-flica Ieges, Regia leges sunt, neque alibi
oriuntur , neque aliunde sustentantur aut fulciuntur : penes Ecclesiasticos Iudices per
archiepiscopos ct Episcopos derivata a Regia potestate Iurisdictis Ecclesiastica sonsistit. Tibi D EU S commist Imperium : qua sunt Eccle a concredidi ii aliis : hi intra Eccle
iam Episcopi, tu uti de se ipso Constantinus
Britannicus θ Britannia Decua) extra Ecclesiam a DEO constitutin Episcopus, sacrorum Prasulibiu sapere , prasiidio is ope mu- 'nire, praese o prodesse EccIesia, omniaque prastare teneris , per qua Sancti sima Christi Ecclesia pacis otiique tranquillitate perstuatur. Et Vintoniensis Episcopus, S . L. Q a ' nodi
287쪽
nodi non dipersam a Principe, vel illo majorem Iurisdictionem habent; sed in Omiabus ei subjecta sunt, o Iure divino atque humano sic ordinata, ut ad veritatis atque pietatis amplificationem Principi prabeant consilium, ubio quando eos congregari jusserit, alioquι nutilam ex se in Regno, ubi Chroiani rerum potiuntur, Decreti serendi potestatem habent: nec Ius audiendi componendique controversias in Ecclisa, nolente aut non permittente Principe,fbi vindicare possent. Et Toherus: Pyi ceps vel Monarcha habet in me iurisdictionem temporalem, ergo etιam stiritualem : quod certe axioma verissimum est, si de Iurisdibtiο- ne certa in foro exteriore intelligatur, cujus modi U Pramatus Regiru in Iure dicundo: eadem Eliensis sententia, cum dicit Eccle a
Iudicia auctoritatem externam accipere ab Imperatore.
Expositis actibus, qui Eeclesiis earumque Pastoribus divino aut humano Iure competunt , exigit instituti nostri ratio videre, quinam eorum & quatenus e Xer ceri possint circa eum, qui Summo Impe-tio est praeditus. Vsus ergo clavium nudus, cum his quae ei Iure divino ad hae rent, non minus locum habet circa Regem quam circa minimum ex pleber Imo eo magis circa ipsum est necessarius, quo majore
288쪽
satum circa Sacra. 2 3maIore contagii periculo ab ipso peccatur. Vetus est verumque dictum, miseres Imperator, cur vera reiacmur. Et merulo Ualentinianus Ambrosium hortat , Pectgat , ωs ' ἡπαπρινιι ,- - ἰατρούιι - ιι. II:
Sed injuriam faciunt Evangelio, qui io
Clavium nomen tribunitiis concionibus obtendunt, & Summarum Potestatum facta aut ambiguae interpretationis, aut parum aut certe aliis minus nota, quanta postunt acerbitate traducunt palam, idque
apud plebem, quam talibus factis mederi nec jus nec fas est, quum interim more humani ingenii, sponte insensa potentibus , pessima libenter de iis audiat, & s cile credat. Unde necessarium est seditiones sequi, aut, quod seditionibus proximum est , contemptum summi Imperii. Neque enim frustra a sapientissimo scriptore dictum; ambiguos de Principe sermones , quaeque alia turbamenta vulgi. Atqui raestimultum distant Evangelii praedicatio &clavium usus. Praedicatio Evangelii , cum ad omnes sat, ita attemperanda est, ut omnibus prosit, satisque habet de personis silere . de vitiis loqui. Pessinius est mos suggestum in scenam vertere, & dulcissimam Evangelii vocem in comoediam Q 3 vete
289쪽
veterem. Ipsi veteres Romani rem indignam putaverunt, si quis crimen audiret eo loco, quo refellendi copia non fuit, ut nos d c o Cicero. i Sed praecipue Summarum Potestato in magistratuumque, non via
tam tantum sed & famam DEUS Sacrosanctam , & suae legis edicto quasi asylo quodam munitam esset voluit : Quid enim aliud illud sibi vult, Principi populi ne
Σηρ 3 maledicito. Plus hic aliquid vetari, qu m quod etiam in privatos illicitum est, res ipsa loquitur : nec intelligendam legem, aut de Potestate in abstracto ut loquuntur, aut de Principe bono recteque agente, Pauli Apostoli verba evincunt, qui cum in Ananiam Pontificem maximum, ae proinde summo fungentem magistratu , sed manifeste πων μοῦντα. liberius esset invectus, ita se excusavit, ut doceret ignotum fuisse sibi esse; Ananiam Pontificem
maximum, scriptum enim in lege , Principi populi non maledices. Atque obiter notandum in lege divina Principis nomen exprimi vocabulo quomodo proprie vocatum Iudicem summum, sive magni Sy-.1, c.ὰ ης--, qui Mosis locum imple-Th..d deIud. verit, Hebraei notant. In lege Theodosii& Ualentiniani Primates, qui in utriusque Palestinae Synedriis dominantur , sunt
290쪽
Potestatum circa Sacra. 247mR'ma: Notum enim est rerum Juda 1- carum peritis, cum olim unum dumtaxat esset Synedrium Hierosolymis, a Sabinio Proconsule Syriae addita alia quatuor pari Jure , quae & ipsa proinde suos ΡΠn-ὲcipes sive Primates habuere. Nomen au- η m, sive Principis, Pontifici eatenus artatur, quatenus cum nullus est alius Nasthi ipse in loco FNasi succedit : Verissime, enim notant Hebraeorum magistri, primam in Iudaica republica fuisse Regis
personam, alteram FNas, tertiam Summi Sacerdotis. Vnde sequitur, si Rex non esset, secundam fuisse Summi Sacerdo tu personam; si ne Nasi quidem esset primam. Accedat Apostoli Iudae locus notabilis, ubi de pessimis quibusdam haereticis agens, ηνεε πη , inquit, saddens: At inchael LArcha gelus , cum adversu Diabolum altercans disie-ptaret de Moisiis corpore , non ausius est infer illi κρο- βλασφημίας,id est, maledicend notam,
sed dixit , increpet te Dominus. Hic quoque apparet, non de dignitatibus in abstracto , sed de per his in dignitate con astitutis agi ; neque iisdem tantum, si probae sint, sed etsi maxime improbaer Ideo enim Diabolis affertur exemplum, 'cui, quamquam pessimo, ob Angelicae