H. Grotii De imperio summarum potestatum circa sacra : commentarius postumus.

발행: 1652년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

2 8 De Imperio Summarum naturae excellentiam, Michael pepercerit, ut appareat, multo magis id hominiabus observandum erga eos qui inter homines divino instituto excellunt. Non τρι s omittendus hic Toletani Concilii Ca- /q tu,n . ct hoc pro pestilentio is tam ημm moribus salubri deliberatione censimus, ne quis in Principem maledicta congerat. Scriptum e flerim a legislatore, Principi populi tui ne maledixeris: quodsi quis fecerit, excommunι a- M. i. tume Eccle stica plectatur. Optatus Mile- vitanus de Principe Africani schismatis Donato ita reserit ille solito furare succensus in hac verba prorupit; quid Imperatori cum Eccle=a Z ct de fonte Ieritatis sua multa maledicta ludit: non minus quam in Gregorium aliquando, ad quem fuscribere minime dabitarit; Gregori, macula Senatus, praefectorum dedecus, ct cetera talia cui Donato Praefectus patientia Episcopali rescripsi ; Epistοιarum exempla multorum ore ulaque cantantur. Iam tunc meditabatur, congra praecepta

Patili Apostoli, Potestatibus se Regibus injuriam facere, pro quibus, A postolum auris S et s. 1o Ni , qMtidie rogare deberet. Gravissime peccarat Saul; & Samuel iram divinam Prophetica severitate ei denuntiaverat: rogatus tamen a Saule, ut coram Senio- - R ribus populi & Isi aete honore ipsum affi

ceret,

292쪽

Potestatum circa Sacra. 2 9

ceret, atque adeo ipsum affectaretur, non reculat. Davidem adulterii & homicidii reum non apud populum accu

sat Nathan, sed ipsum accedit. Quod a

Baptista quoque in monendo Herode oblematum credi par est. Sic & Paganos Imperatotes, etiam hostes Ecclesiae, &Constantium in Arianos propensiorem, Episcopi veteres totaeque Synodi publice

summa semper cum reverentia alloquuntur. In Iulianum quoque τηλιpost mortem ejus demum prodiere. Ιateor Prophetas divinitus inspiratos non semper observasse hanc regulam : Sed

nimirum D E V S , qui Prophetarum ministerio Reges unxit , qui per Phi

neam, per Samuelem, per alios etiam, quos voluit, occidit, multaque alia pruvatis essecit inconcessa, per eosdem suo jure perversos Reges ignominia etiam publica notavit: Quid enim verius,quam a DEO, quos ipse specialiter inspirat, eosdem ad implenda mandata legum quoque vinculis exsolvi ' Quare cum Simei Davidr homicidium palam exprobraret , non aliud invenit David, cum ipsum excusare vellet, nisi quod diceret, fieri posse ut DEUS id ipsi mandasset: hoc ipso ostendens, uno dumtaxat modo fieri

blico prastidie

293쪽

a 3o De Imperio Summarum posse ut licite quis Regi maledicat , si D E V S id ipsum specialiter injunxerit

alicui. Ipsi Prophetae, seditionis motae

accusati, non alia se re quam mandato peculiari divinitus accepto tuentur. ASacerdotibus sane, quorum ordinarium erat munus, hoc modo publice traductos Reges non invenio. Nam quod exemplum adfertur Zacharue Jojadae , qui in Evangelio filius Barachiae; ejus concio non Regem,sed totum populum petebat,

, & in communi culpa omnes ad communem resipiscentiam hortabatur , idque

spiritu tum D E I ipsum inducente. Scimus quidem his, qui a fratribus injuriam

acceperunt, concedi a Christo, ut, post- quam ipsos primum solos, deinde coram paucis interpellassent, postremo rem ad cognitionem piae alicujus congregationis perducerent. Quo in loco non sine causa viri docti. etiam Clarissimus Beza, Ecclesiae voce, non plebem Universam,

sed Syntarium intelligunt. Nam & Ω-,ptuaginta interpretibus cetus quilibet est εὐληπια ι & apud Mosen per has voces prefir id est, Syntariμm LXX. virorum significari pridem notarunt A benesta & B abbi Salomo. Scimusa etiam Corinthium , qui se incesto conta

294쪽

' Potestatum circa Satra. 23 I

pitum. Scimus, & Timotheo injungi. ut peccantes reprehendat---ν,ut o teri timeant. Qui & ipse locus videtur intelligendus ex eo quod praecedit de peccantibus Presbyteris, qui audientibus caeteris Presbyteris ab Episcopo objur gabantur. Sed etiamsi de quibusvis intera pretemur, certum est tamen haec praecepta restrictiones suas&limitatiori recipere ex personaru qualitate.Seniorern,

-1nquit Paulus, ne increpaveris,sed ut Patremmone uniores ut statust Multo autem major honoriummoImperio & Magistratui quani aetati debetur. Adde,quod &Eccle irae praelatos non esse corripiendos coram multitudine a multis annotatum est ; &mori veteris Ecclesiae congruit. Quod profecta id Rege multo jintius obtinere debet, qui est ut Constantinus loqueba

Sicuti autem ignominiosa traductio, . ita q. .& coactio quaevis ita Summam Potena Gisstantino detem illicita : quia cogendi omne jus λθ ρω- illa, nullum in illam. Neque obstat, quod

de Ozia' legimus : Omnis enim error ex . probat interpretatione. , Fons ita habet: - ct restexit ad eum M HAE Sacerdos sum- a.chron. a6. mus caeterique Sacerdotes 2 ct ecce Leprosus φ'

295쪽

asa De INerio Summarum erat instante sua, ct fecerant eumfestinare imo: ct etiam ipse compulbus est egredi, quia Domnus eum penust. Non licebat per legem divinam Jeprose esse in Templo. Sacerdotes ergo operam dederunt ut Rex lepra percuriis abiret,legem scilicet divianam ipsi recitando; ac praeterea ingravescens malum ipsum impellebat ut ultro discederet. Denuntiat Sacerdos , cogit DEUS. Cro. Et haec quidem dicta sunto de his, quae Iuris divini auctoritate fiunt. Caetera vero, quae a Canonibus, aut nudis aut lege firmatis, accesserunt, ut in Imperatorem interdum utiliter usurpari sa-temur; ita si omnino obstet, aut vetet, quo Jure aut prudentia usurpentur, non videmus. Nam & regimen omne,eX co sensu quod nascitur , suinino Imperio iubesse, & Iurisdictionem omnem noni tantum ei subesse , sed & ab eo emanare , ostensum est. Neque illud minus receptum, legibus poenalibus non obliugari eum ; qui Summum habeat Imperium: Et hoc est, quod Harinenopulus - dixit, . ἡ κολαLemme Ita Veteres Patres interpretati sent illud D potu. D. vidis, Tibi seli taceam. Hieronymus ', Rex *- ψμ , ct alium non timebat. Ambrosius;

296쪽

Potestarum etna Sacra. 2 3 3Rm is erat , nullis io legibus tenebatur , quia liberi sunt Reges a vinculis delictorum ἶ .eque enim ullis ad poenam vocantur legibus isti Imperii Potestate. Homini ergo non peccavit, cui non tenebatur obnoxius. h. ia Otho Frisingensis ; Soli Reges , utpote denti I p.

constituti supra leges divino examini restruati,stculi legibus non cohibentur: unde et illud tam Segis quam Propheta testimonium, tibistit peceavi. Hine illud natum, quod ad XII. Canonem Synodi Ancyranae Balsamo notat, Imperatoria unctione paenitentiam

tali, id est publicae satisfactionis necessitatem. Interea verum est, summa cum

laude Reges, ut in Civilibus negotiis Curiis suis sive Partamentis, ita in sacris Pastoribus etiam tanquam publicis jud eibus se posse subjicere: o enim recept ms i H is ινιum inquit Vlpianus , eoque Iure utimur, ut' fia I- quis major pel aqualis subjiciat se Iurisdictioni alterius, possit ei ct adperseus eum Ius dici. Sed haec subjectio, cum ex voluntate Re- gis & quidem revocabili pendeat, de Summo ejus Imperio nihil imminuit, ut a viris doctissimis demonstratum est. An vero expediat, ut Rex hanc in se Iurisdictionem patiatur exerceri,disputari solet. Qui expedire judicant, hac Regum submissione multum roboris atquc auctori-

297쪽

a s De Imperio Summarum

talis sunt accedere Ecclesia icae disciplinae; Verum est. Neque enini frustra dictum, quales in republica Principes sunt, tales solent esse cives, or blandis ejuberi exemplo. Sed contra adfertur ἔ, stare rempublicam auctoritate regentiS : & , ut A ristoteles dixit,--γLCerte, si quid illis credimus , qui res Hemici Imperatoris memoriae tradidore, ipsique Cardinati Ben noni, calamitatis primordium illi fuit, quod cum lachrymabili afflictione publice, nudis pedibus, in laneis vestibus, hyeme praeter

solitum astera apud Canugium stecta Ium

Angelorum factus O hominum, Hildebrandi ludibrium triduo pertulit. Discrimen ergo iaciendum hic inter ea, quae poenitentiae professionem secum serunt, & inter poenas graviores ad ignominiam magis pei-tinentes. Quo videtur respexisse Otho Frisingensis, ejus quem dixi Henrici res persequens. Ita enim scribit : Lego Orelego Romanorum Regum ct Imperatorum sessa, ct nusquam invenio quemquam ante hunc a Romano Pontifice excommunicatum,

pel Regno privatum, ni si forte quis pro Mnathemate habendum ducat , quod Philippus ad breve tempus a Romano Episcopo inter paenitentes collocatus, ct Theodosus ab Am-

298쪽

Potestatum circa Sacra. a Isbraso propter cruentam cadem a liminibus Eccle=a sequestraetus st. Ad exempla illa duo ab illo allegata quod attinet, de Philippo plane incerta historia est. Optimi enim quique auctores Christianos Imperatores a Constantino demum numerant:& tamen, si Eusebio credimus, Philippus - - --; Theodosius quoque

ειξε τῆς λεγις, raro Christianae modemae exemplo. Primus ergo, cui extra V

luntariam sebmissionem aliquid injunctum est, fuit Henricus ille quem disia cison par ιν. mus; neque ita solus Frisingensis judiacat, sed & Godefridus Viterbiensis. Ante

hanc Imperatorem non legimus aliquem a Romano Pontifce excommunicatum. Omittere non possum quin addam insignem Onuphrii Panuinii locum. Nam et M a te Romani Pontifces, tanquam Christiana religionis capita, Christique Vicarii, ct Petri

Successores colerentur, non tamen eorum a

ctoritas i Itra protendebatur, quam in f ei dogmatibus vel asserendis vel tuendis. C terum Imperatoribus suberant, ad eorum nutum omnia flebant, ab iis creabantur, de iis . Iudicare vel quidquam decernere non audebat Papa Romanus. Primus omnium Roma norum Ponti cum Gregorius U I I. armis

299쪽

as 6 De Imperio Summarum

Normamorum fretus, vibus Comitissa Mathildis , mullieris per Italiam 'rentissima , confisus, discordiaque Germanorum Prin pum Bello Cipui laborantium in lammatus,

prater majorum morem, contempta Imper .

toris auctoritate is Polsate, cum pummmmPontificatum obtinuiset , Casarem ipseum , a quo si non electus, sestem confirmatus fuerat, non dicam excommunicare , sed etiam 'mImperioque privare austus est. Res ante ea secula inaudita ; namfabulas , de Arcadio, Anastafio , ct Leone Ιωnomacho circum feruntur , mini moror : satisque hinc an , ret, eos Reges atque Imperatores, qui justa

injustare de causa censeris isti postivisse sub

trahunt , divino judicio relinquendos. Hoc voluit Gregorius Turonensis, cum dixit Chilperico: Si tu excesseris, quis te con piris loquimur enim tibi. Si autem nοIue is, quis te damnabit, ni si is, qui se pronuntiat esse Iustitiam ' Et Hildebertus Cenomanensis 'A. D. ,σν. Episcopus: rapud Serenissimum Regem opus est exhortatione potius, quam increpatione,co fluo quam praceptis, doctrina quam virga. Et Ivo Carnotensis Episcopus: quia distensationes rerum temporalium Regibus attributa

punt, ct βααλυε, id est fundamentum populi θcaput existunt, si quando Potestatobi concess

300쪽

Potesatum circa Sacra. 23 abutuntur , non sunt a nobis graviter exasse- randi ; sed , Sacerdotum admonitionibus non acquieverunt , Mucio Wrsse: ubi tantὸ districtius sunt puniendi,

quanto minus fuerint lamianis admonitioniabus obnoxii. Nec alia fuit Ecclesiae Leodiensis sententia ; quam eo libentius re- , fero , quod Patriae nostrae pars aliquanta antiquitus sub ejusdem Ecclesiae fuit Dioecesi r Ita enim scribit Leodiensis Ec' A D lic clesia Paschali : Si quis denique reste Spiritus sancti vetus o novum Testamentum gestaque reνοἰνerit, patenter inveniet, quod aut minime aut docile possunt Imperatores excommunicari , secundum etymologiam nominum illorum , ct juxta determinationem excommunicationis : ct adhuc sub

Iudice lis est. Admoneri quidem possunt, increpari , argui a discretis viris ; quia quos Christus in terris Rex Regum vice sua constituit, damnandos se satrandos suo Iudicio reliquit. Huc etiam pertinet , quod Reges Franciae a multis saeculis hoc Iuris sibi vindicant, ne Possint excommuni

Quomodo auem Pastor citra coactio' a. r. nem illam in usu clavium satisfacere possit conscientiae suae, idem Ivo ostendit: Dicerent,inquit, ei, nolo te fallere; introitum hujus pisibilis Ecclesia periculo tuo te habere permit- .

SEARCH

MENU NAVIGATION