장음표시 사용
361쪽
Potestatum ebea Sacra. 3Istantiquissimis Regibus, anni sunt jam sep
tingenti , narrant collatos Episcopatus. Postea Clericis concessae electiones sub aura nam duabus conditionibus , quas in Gallia quoque observatas ostendimus, ut eligendi impetraretur licentia, &facta electio 3 ad Regium referretur arbitrium. At posteriori aevo tota electio Regi reddita. Ilo die penes capitula imago est electionis: Vis M. O MI tota penes Regem. Nam vacante Episco- sedi rora φε patu , Rex cum codicillis , licentiam elugendi continentibus, simul transmittit nomen ejus quem eligi cupiat. Hunc morem defendens Bochellus, ait ; Antequam jiu plebis designandi qui consecrentur eatenus esse penes Reges, quatenus solennes Regni cuisseque consuetudines permittunt. Bilsonus autem Wintoniensis Episcopuν operosissime de hac quaestione disserens non semel affr-mat , quod certissimum est : Milam eli DU
genai formam divino Iure prascriptam: cumque - ἰο- Principes populi sint capita , ct ivino atque humano Iure omnis exferna atque publicae admini- I--srum
strationis curam, tam in sacris quam in civilibus causis creditam mi habeant; has rationes necessario evincere electiones eorum fidei com
mitti debere; saltem fi onus illud in se suscipere
νoluerint. Ejusdem haec sunt verba : Luce clarius apparet , alios etiam Principes , pr ter Romanos Imperatores A prima Chri
362쪽
3 ao De Imperio Summarum stiana fidei professione, non solum sumniam Po
testatem in electionibus Episivorum habulisse, sed quos eo honore dignos juduarunt, non expectatis populi aut Cleri si retiis, propria auctoritate constituise. Non ulrra extendam, quod facillimum erat , exemplorum ac testimoniorum congeriem. Aut haec satis sunt,
aut nihil est satis. QLisquis igitur tot laudatissimos Reges , quorum alij primi in regnis suis Cnrittianam fidem sunt professi , alii Romanorum Pontificum ambitioni fortiter restiterunt , alij reforma- tionem Ecclesiarum aut inchoarunt aut promOVerunt, atque in iis multos 1anctimonia & eruditione celebres , damnare
sacrilegij audet, quasi in eligendo Episcopos aliquid jure divino vetitum admiserint ue is me tam temerarij judicij approbatorem non habebit.
1 . Quod vero quidam in hoc electionis negotio Pastores alios ab Episcopis discemnunt,nimirum quia ipsi illis in locis vivunt in quibus nulli sunt Episcopi, frustra est. Nam Pastores tale,etsi cum meris Presbyteris id commune habent quod aliis non . . praesunt ; habent tamen illud Episcopale, quod nemini Pastori subsunt:atq; adeo du-sisis via bium est, Episcopisne an meris Presbyteris
favi ex Apo. rectius annumerentur. Praeterea,cum Epu
scopatui insit Presbyterium , qui Episcopatum
363쪽
Porsatum circa Sacra. 3 2Ipatum conferunt, simul iidem conferunt certa urbis aut loci curam Pastoralem, & aliquid insuper amplius : ita ut a majori
ad minus, aut potius a toto ad partem re- icte procedat argumentatio. Veteres sane
Imperatores & Reges adeo se inferiorum munerum Pastoralium collationi miniis immi1cuerunt, quod aut a se, aut j ixta leges suas electis Episcopis totam illam cu
Tam minorem recte committi non sine
causa existimaverunt. Ideo & in antiquis. simis Canonibus de Presbyterorum electione viX quicquam invenias quia tota illa res Episcopalis erat Arbitrii, Ut iupra Non erat, ostendimus. Nec delunt tamen eXempla, quibus appareat ossicia etiam minora Ecclesiastica a Regibus collata. Onufrium modo produximus testantem, non Episcopos tantum,sed minora quoque Sacerdotia ab Imperatoribus solita conferri.
Extat Pelagii Romani PontificisEpistola,
quae significat sacras clementissimi Prin cipis venisse literas, quae certos quosdam homines centumcellis Presbyterum, Diaconum, & Subdiaconu fieri praeciperent. Ut jam de Abbatiis taceam, quas itidem a Regibus collatas nemo est qui ambigat. Quae de Patriae nostrae jure ex actis publicis antehac protulimus, abunde te
364쪽
322 De Imperio Summarum Principes ab ipsa Principatus origine pactstoralem cujusque urbis aut pagi curam, idoneis hominibus arbitratu suo detulisse nisi si quibus in locis id jus aliis cocessum doceri posset: eamque consuetudinem ad proximi belli tempora fuisse servatam rhaec etsi antiqua non sunt, illis tamen refellendis suffciunt, qui a populo electos Pastores ad ultima usque belli tempora
publice asseverare non sunt veriti. Addi possent, si necesse esset, plurimae investit tarum tabulae, quibusΡrincipes nobilibus Vasallis, inter caetera etiam jura, Ecclesi cum collationem largiuntur. Ego Vero,
quomodo non hodieq; id jus duret, naman, & ubi expediat, & quatenus, alia est quaestio) intelligere non possum. Nequa
enim comeriti sunt Ordines reformationi operam dando,ut sequiore,quam anteast loco. In Palatinatu curae Pastorales conferuntur arbitrio Senatus, qui ma dato & nomine electoris Ecclesiis praesi- idet. In ditione Basileens, Ecclesiarum eX- ltra urbem in pastore eligendo potestas nulla. QuemMagistratus urbis ad pascendum illas mittit, etiamsi docentem num- quam audierin reverenter accipiunt. Initio reformationis multi Pastores hac sola Vocatione contenti fuere.Deniq; Musculi
effatum est: Pastorem Christ-- de νο -
365쪽
Aresatum circa Samra. 323tione sua sollicitum esse non debere,neque ambigere quin Christiana ac Dyitima sit sua vocatio ubi ad Euangelium praedicandum a pio Magistratu aut Principe vocatus est. Ecclesiai umergo reformatarum doctrina Potestates divino jure non spoliat. Neque sane ipsi ordines unquam aliter eXistimarunt. Na
eum anno CID ID LXXXVI. sine assensu or
dinum Synodus habita es et, Comes Lei- cestrius praefectus harum pri tium, ut adprobandam Synodum ordines permoUeret, xvj. Novembris testatus est eam probationem nemini detrimento fore in Iure instituendorum Pastorum. Ipsi vero OG dines eodem anno IX.Decembris die acta Synodica admiserunt additis quibusdam exceptionibus; quarum una haec est;ut Orsines, Nobiles, se urbium Magistratus, aliique, ius o consuetudinem retinerent instituendi Olestituendi Pastores ct scholarum Magistros. Videamus.jam caetera, que contra Sunas Potestates hac in parte afferri soleandi junt nonnulli Reges quosdam & Princi-1es abusos electionibus,aut per sordes,aut ter gratiam. Quod quidem verum est; sedd hujus controversiae definitionem non tertinet.Nam abusus Iuris neminem Iure rivat , nisi forte iubditum intercedenteia perioris sententia. Multo minus abuti
osse, ad amissionem Iuris satis est. Alio-
366쪽
qui nemo certus erit cujusquamIuris.Ne que vero minor est laudabilium electionum, quas Reges fecerunt, numerus. Et cotraeX popularibus electionibus res Q pead 1editionem, caedes, vulnera, incendia, perducta est: neque Clerus gratiae & factionum semper expers, ne nunc quidem. Ita ut si in commodorum metueVerti pO1- , si electio, nulla ejus species sit substitura. Cum Genebrardus , infensus Iuri Regio, dixissetEpiscoposRomanos ab Imperato ribus electos, monstra hominum fuisse, contra a nostris ostensum est , aut bonos δ' ' ' aut mediocres electos , a Ciero Vero dc populo mera monstra prodiisse. Accedit, quod SummarumPotestatum magnitudo non tam facile quam privati largitionibus Corrumpitur, neque injustis aliorum de sideriis aeque obnoxia est .Deinde ordinatio, quae penes Pastores manet,& jus contradicendi, quod plebi relinquitur, si non
omnibus, quod vires humanas excedit, certe majoribus malis praecludit aditum.
et '. Obj iciuntur & Canones, &Patrum di cta
quaedam. Vetus canon, qui est XXX. in eoru numero qui vocantur Apostolici, de Magistratibus agit,non deImperatoribus;& quemadmodum proxime antecedens Canon nundinationibus, ita hic violentis
intrusionibus opponitur: quod verba illa indi
367쪽
- Potesatum circa Sacra. 32 Sindicant, ἐγκρατil ἐκκλησίου; γιαπιαι. Ad eos ergo pertinet Canon , qui non legitime ordinati atque examinati per Vim Ecclesias invadunt , Magistratuum ipsis faventium auxilio aut fiducia. Sic &Parisiensis Synodus non electionem Regiam improbat,sed ordinationei neque omne Regis Imperium , sed id quod fit contra Metropolitani & comprovincialium Volunta-Tem, quippe ad quos ordinatio pereinebat. Nam ipte Rex Charibertus, quo Impera tore haec Synodus est habita, Pascentium
eligit ad Episcopatum Pictonicum, quem
comproVinciales receperunt, ut recte electum, & ut aliud vellet Canon, nihil tamen ad rem faceret.Nam si factus estRege consentiente , potuit aut ab ipso, aut ab aliis etiamRegibus,praesertim de optima lium sententia rescindi , cum nullae leges positivae sint immutabiles : sin dissentiente Rege, jam neque Canon ille vim legis habuit , neque eo imminui ius Regium potuit.Certe ex quoReges eligere Episcopos coeperunt,plurimae in Gallia Synodi sunt
habitae , quarum nulla Reges eo nomino reprehendit:non una VeroRegem monuit, ut quantum par esset, studium ac curam 'constituendisPastoribus adhiberet ut satis appareat,nihil umquamGalliae Episcopos
in isto eligendi modo deprehendisse, quod
368쪽
Iegibus divinis esset contrarium. Nicenae Synodi II. per quam imaginum introductus est stilius,auctoritatem a nostris proferri fatis indignum est. Et tamen,ne huju* quidem alia est quam illorum, quibus jam respondimus , Canonum sententia. Adfertur & Athanasii vox acrior in Constantium ; qui si summis affectus injuriis aliquid protulisset, non tam generaliter
Verum quam illis temporibus accommodatum , nihil mirandum esset ; cum aliis m quoquePatribus multa exciderint, quae ru gidum examen non serunt. Et tamen ipso Ath nasius, utcunq; calidus hac in causa, nullum obtendit jus divinum,sed quaerit, ubi fit ille Canon, ut ex Palatio mittatur is, i futurus sit Episcopis y Ostendit ergo Cano'nicum non esse , quod fiebat a Constantio: & recte: Alius enim eligendi modus eo tempore in usu erat,Nicent Synodi au istoritate, & Constantini praeceptis infra matus. Quamquam autem justis de causis
ςonceditur Regibus a Canone recedere, tamen eo animo egredi Canonem, ut Arririanae parti faventes ad Episcopatum pro-moVerentur , minimὲ erat boni Imper toris ossicium: ergo justius reprehenditur
ista eligeddi ratio, si etiam omissa ordina, Iiono obtrusi sui Ecclesiis Episcopi; quod factum omnino credibile ςst. Neque e
369쪽
Potestatum circa Sacra. 327nim orthodoxi ordinaturi erant Arrianos, aut cumArrianis colludentes. Enim-
ver, , obltare jus diVinum, quo minus Rex Pastorem eligat,nemo adhuc Patrum repertus eth qui diceret. Aliter sensisse apparet sanctissimos Episcopos , tum qui Theodosio eligenti paruerunt, tum qui Valentiniauo electionem detulerunt. Et haec quidem de summis Potestatibus vera religione amplectentibus dic aiunt. Na ad eos Reges quod attinet,qui lalutari fidei non assentiuntur, numquam illos pii coetus pro electione Pastorum interpellabunt.Nam qui sperent defensione Ecclesiet ab hostibus Ecclesiae' Et,ut res felicissimo
succedat, tamen indecorum res Ecolesiae
αἰγίων. Quin ipsi Reges a fide al1eni si tale aliquid sibi arrogent, procul dubio gravius sibi judicium accersunt. Attamen, si omninh nolint Reges infideles adm1rtere in quemquam Pastorem aut Episcopum nisi a se electum, atq; intexim & Ecclesiae Yta ul-σὶν, & Pastoribus aliis τυδ ριθε-c x relinquant,rita pute convenire Christianis,ut homines alioqui idoneos eo lo-lo nomine repudient, quod ab infidelibus Regibus commendentur: DEUS enim bonus etiam per malos opus bonu perasit. Non is sum, qui damnare audeam tot
370쪽
3 as De Imperio Summarum 'Christianas Ecclesias in Thracia, in Syrig, in Abgypto, quae Patriachas aut minores Episcopos a Turcarum Rege accipiunt ; neque noVam esse hanc Christianorum patientiam docet nos Baria mus Episcopus CFracensis , cujus haec sunt Verba : Pontificatus. quilibet, quomodo Aulgarensis, dependet a Principe illisis geniis:
O Triballensis similiter a suo Principe : an'tiochena pero Patriarcha Armeniorum Rex
dominatur: Hierosol)mitano autem se Alexandrino A pitiorum impiissimus Princeps. Nullus enim horum Pontiscatam recipit , non probanteo decernente ct consententie suo saeculari Prim' cipe e Magis autem, o plurimum, Θ ct omnibus, . ad quos θectat electio , voluntate renuentibus, ct cum Principe discordantibus, necessarium est maliter, eum, quem vult Princeps, Pon scemessici. Nimirum futus est Pastorem ido neum , plebis testimonio laudatum , ab aliis astoribus ordinatum accipere arbitrio Principis quamquam infidelis, quam Ecclesiarum vastitatem .pati. Certe Esdras munus restituendi cultus divini a pagano Rege Artaxerxe sibi impositum non defugit.
3 i . βςd Rd nostras , Christianas Potestates
ut redeamus sistud enim obiter dumtaxat adspersum sit, ut occasio aliis detur hoc super negocio εogitandi) monitos lecto-